Η ΚΡΑΥΓΗ

Το κείμενο άρχισε να γράφεται στα μέσα του Αυγούστου κι ενώ ήταν νωπή η ρατσιστική δολοφονία στο κέντρο της Αθήνας (η οποία παραμένει φυσικά ‘ανεξιχνίαστη’ και προκλητικά ατιμώρητη…) και ολοκληρώθηκε μετά από μια μεγάλη παύση στις 9 Σεπτέμβρη συμπεριλαμβάνοντας όλες τις νέες εξελίξεις.

Γι’αυτό το λόγο είναι κάπως άνισο και ασύμμετρο. Μέσα σε αυτό υπάρχουν αγωνίες και προβληματισμοί μου μαζί με την προβολή του ζητήματος του εκφασισμού της Ελληνικής κοινωνίας που σαν ζήτημα είναι πια αναντίρρητο ως προς την ύπαρξη του.

Σε αντίθεση με άλλα κείμενα μου που είναι συνήθως αισιόδοξα και ξεσηκωτικά, αυτό είναι απαισιόδοξο και ζοφερό καθώς για πρώτη φορά δεν μπορούσα να βρω πουθενά κάτι που να μου δώσει αισιοδοξία. Η κατάσταση σε αυτή την χώρα είναι πια τόσο τραγική που δεν χωρούν καλλωπισμοί και ωραιοποιήσεις παρά μόνο η ωμή παρουσίαση των δεδομένων όπως έχουν διαμορφωθεί τώρα.

Φρονώ ότι μια τέτοια ωμή παρουσίαση τώρα μπορεί να οδηγήσει στην αφύπνιση περισσότερο από φτιαχτές αισιοδοξίες και απατηλές ξεσηκωτικές εκκλήσεις…

Για περισσότερα πάνω στο θέμα μπορεί κάποιος να διαβάσει κείμενα μου που είχα γράψει παλιότερα με πιο αισιόδοξη διάθεση από αυτή που διατρέχεται στο παρόν κείμενο όπως:

H EΞΕΓΕΡΣΗ,Η ΜΑΖΙΚΗ ΨΥΧΟΛΟΓΙΑ ΚΑΙ Ο ΦΑΣΙΣΜΟΣ

5.800.000 Ψέματα και κάποιες άβολες Αλήθειες…

Ο εκμηδενισμός της χιτλερικής αυγής (aka χρυσής αυγής), η φύση του καθεστώτος και η Ζωή

ΑΡΧΗ

Όταν ένα κράτος συγκαλύπτει φασιστικές δολοφονίες είναι και το ίδιο  φασιστικό. Χειρότερα, όταν μια κοινωνία ανέχεται τέτοιες δολοφονίες δεν μπορεί παρά και η ίδια να είναι φασιστική.

Η ρατσιστική δολοφονία ενός 19χρονου στο κέντρο της Αθήνας τα ξημερώματα της 12 Αυγούστου ξεπέρασε και την τελευταία κόκκινη γραμμή που χώριζε μια κοινωνία από την ολοκληρωτική άβυσσο. Δυστυχώς μια τέτοια δολοφονία ήταν θέμα χρόνου να συμβεί μετά από τόσες και τέτοιες δολοφονικές ρατσιστικές επιθέσεις που έχουν συμβεί σε αυτό το μέρος τον τελευταίο καιρό. Το θύμα έτυχε να είναι στο λάθος μέρος την λάθος στιγμή όπως συνέβη με τα εκατοντάδες άλλα θύματα ρατσιστικών επιθέσεων που κατόρθωσαν να επιζήσουν. Έφυγε από την ζωή σαν θύμα τυφλής φασιστικής βίας που συγκαλύπτεται προκλητικά από το ελληνικό κράτος, το ίδιο κράτος που οι εκπρόσωποι του έχουν ανακηρύξει συλλήβδην όλους τους μετανάστες σαν εισβολείς που πρέπει να αναχαιτιστούν.

Ας πάρουμε τα πράγματα με την σειρά τους όσο αυτό είναι εφικτό σε μια χώρα που τον τελευταίο καιρό κατακλύζεται από έναν ορυμαγδό ανατριχιαστικών γεγονότων που αναδεικνύουν τον εκφασισμό της και την χωρίς πάτο απανθρωποποίηση της.

Ο ΚΟΣΜΟΣ ΤΟ ΕΧΕΙ ΒΟΥΚΙΝΟ ΚΑΙ Η ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ ΚΡΥΦΟ ΚΑΜΑΡΙ

Το ότι η Ελλάδα έχει μετατραπεί στην χώρα του ρατσιστικού μίσους και των ατελείωτων ατιμώρητων ρατσιστικών εγκλημάτων είναι μια πραγματικότητα που έχει γίνει γνωστή σε όλο τον πλανήτη μέσα από τις ανταποκρίσεις και τις μαρτυρίες δημοσιογράφων σε διεθνή ή αλλοεθνή μέσα ενημέρωσης του ίντερνετ και όχι μόνο.

Ενορχυστρωτής και οργανωτής αυτής της τυφλής φασιστικής βίας δεν είναι είναι άλλος από την ‘ναζιστικότερη εκ των ναζιστικών’ οργάνωσεων της Ευρώπης, την χρυσή αυγή. Την νόμιμη συμμορία δολοφόνων που απολαμβάνει την μεγαλύτερη στήριξη της στα ίδια τα αστυνομικά σώματα και που το ντελήριο της φασιστικής βίας της συναγωνίζεται το διαρκές ψεύδος της να κρύψει αυτή την δράση της.

Διαβάζουμε σε πρόσφατη δημοσίευση της: «Όπως παρατηρούμε, τις τελευταίες ημέρες έχει στηθεί στα ελληνόφωνα ΜΜΕ μια φάμπρικα συνεχών κατασκευασμένων «ειδήσεων» για «ρατσιστικές επιθέσεις» κατά Πακιστανών και λοιπών μουσουλμανικών δυνάμεων, που τάχα συμβαίνουν απ’ άκρου εις άκρον της χώρας ή μεγαλοποιούνται γεγονότα της καθημερινότητας και αποδίδονται σε «ρατσιστές»! http://www.xryshaygh.com/index.php/enimerosi/view/schedio-genikeumenhs-anatarachhs-sto-kentro-twn-athhnwn-enopsei-tou-ramazan#.UC29n0IgcdF

Εδώ παρατηρούμε σε όλο το μεγαλείο της την ατιμία και την θρασυδειλία μιας ανοικτά ναζιστικής ομάδας να αρνείται κατάφωρα μια πραγματικότητα που η ίδια έχει δημιουργήσει και που σε αυτήν εντάσσονται εκατοντάδες διαφορετικές ρατσιστικές επιθέσεις όπως έχουν επώνυμα καταγγελθεί τους τελευταίους μήνες. Η αντικατάσταση της πραγματικότητας από μια άλλη μυθική που βολεύει καλύτερα είναι τετριμμένη λειτουργία των ολοκληρωτικών κινημάτων. Εδώ όμως δεν έχουμε να κάνουμε απλά με μια ολοκληρωτική άρνηση μιας πραγματικότητας. Εδώ υπάρχει το ξετσίπωτο ψεύδος για να παρουσιαστούν κατα συρροή εγκληματίες αθώες περιστέρες πυο συκοφαντούνται από το μηντιακό σύστημα. Λες και είχαμε ανάγκη κανένα ελληνικό μηντιακό σύστημα για να γνωρίσουμε την δράση αυτών των δολοφόνων. Εδώ ταιριάζει απόλυτα το ‘ο κόσμος το έχει βούκινο και η χρυσή αυγή κρυφό καμάρι’

Παρουσιάζουμε κάποια λινκς από αγγλόφωνα σάιτς που είναι σταγόνα στον ωκεανό σε σχέση με όσα έχουν γραφτεί για το θέμα διεθνώς. Ανάλογες δημοσιεύσεις έχουν υπάρξει για κάθε γλώσσα του κόσμου σε κάθε χώρα του κόσμου. Αν κάποιοι εδώ θέλουν να κοροϊδεύουν τους εαυτούς τους και να πιστεύουν τα πιο τερατώδη ψέμματα για τον φασισμό και την φασιστική βία στην Ελλάδα αρνούμενοι και την έκταση και την κλιμάκωση της, αυτό δεν σημαίνει ότι ο υπόλοιπος πλανήτης έχει διάθεση να τους ακολουθήσει.

Η επιλογή των πηγών έχει γίνει συμπεριλαμβάνοντας και mainstream καθεστωτικά διεθνή μέσα και εναλλακτικά. Ξανατονίζω ότι αυτά είναι κάποια από τα ελάχιστα που μπορούν να βρεθούν. Όποιος θέλει να ψάξει το θέμα περισσότερο μπορεί απλά να πατήσει στο google ‘racist attacks greece’ και ακόμη κι αν δεν ξέρει Αγγλικά μπορεί να πάρει μια γεύση του περιεχόμενου τους χρησιμοποιώντας δωρεάν μεταφραστικές υπηρεσίες όπως το google translate και άλλες…

Ξεκινάμε με αυτό που γράφτηκε στις 26 Γενάρη 2012 λίγο πριν απογειωθούν οι ρατσιστικές επιθέσεις στην επικράτεια. http://www.nytimes.com/2012/01/27/opinion/greeces-epidemic-of-racist-attacks.html?_r=2 Εδώ η δημοσιογράφος που πήγε να κάνει έρευνα για την επιδημία των ρατσιστικων επιθέσεων στην Ελλάδα έζησε την φρικτή εμπειρία να είναι η ίδια μάρτυρας σε μια τέτοια δολοφονική επίθεση στο σπίτι κάποιων αφγανών προσφύγων στον Άγιο Παντελεήμονα! Και η ίδια ανακάλυψε την προκλητική αδιαφορία της αστυνομίας να ασχοληθεί με μια τέτοια επίθεση συνειδητοποιώντας την τρομερή συγκάλυψη που απολαμβάνουν ρατσιστές εγκληματίες από την ίδια την αστυνομία.

Και πηγαίνουμε σε αυτό που μας θυμίζει τις τρομερές δολοφονικές επιθέσεις που έγιναν στα λεωφορεία και σε άλλα μέσα μαζικής μεταφοράς στην παρατεταμένη προεκλογική περίοδο. http://www.keeptalkinggreece.com/2012/06/01/athens-migrant-stabbed-with-a-sword-five-racists-attacks-in-the-last-days/

Μια μέρα μετά (είμαστε πια στις 2 Ιούνη…) η πασίγνωστη αγγλική εφημέριδα Guardian προβάλει την σύλληψη δυο βουλευτών της χρυσής αυγής και της κόρης του φύρερ της που είχαν ανακατευτεί σε ένα φρικτό λιντσάρισμα ενός τυχαίου μετανάστη. http://www.guardian.co.uk/world/2012/jun/02/greek-neo-nazi-golden-dawn

Και τώρα πηγαίνουμε σε μια άλλη πηγή που διαβάζουν οι Αιγύπτιοι που ξέρουν Αγγλικά και αναφέρεται στην μοίρα ενός άλλου πάρα λίγο δολοφονημένου Αιγύπτιου στα Χανιά που δέχτηκε επίθεση στο ίδιο το σπίτι του από ομάδα χρυσαυγιτών χάνοντας ένα νεφρό από τις μαχαιριές και χαροπαλεύοντας στο νοσοκομείο για βδομάδες ολόκληρες… (έχει ενδιαφέρον σε αυτή την δημοσίευση η ‘διπλωματική’ δήλωση της αστυνομίας ότι θα βρει τους φονιάδες και δεν θα ανεχτεί τέτοια εγκλήματα…Ακόμη παραμένουν ασύλληπτοι ενώ ευτυχώς δεν έγιναν αντίποινα στους έλληνες της αιγύπτου από αιγύπτιους φασίστες…) http://www.egyptindependent.com/news/egyptian-attacked-racists-greece-stable-condition

Την ίδια μέρα (26 Ιούνη 2012) δημοσιεύεται σε ένα εναλλακτικό μέσο ενημέρωσης το βίντεο από το μαχαίρωμα μετανάστη στο μετρό (άλλο ένα φασιστικό έγκλημα που συγκαλύφτηκε προκλητικά και ξεδιάντροπα παρά την παρουσία ακλόνητων βιντεοσκοπημένων στοιχείων…) με την υπόμνηση ότι οι ρατσιστικές επιθέσεις έχουν γίνει καθημερινότητα και την προβολή των πιο δημοσιοποιημένων από αυτές… http://clandestinenglish.wordpress.com/2012/06/26/almost-daily-by-now-the-murderous-racist-attacks-in-greece/

Λίγες μέρες πριν τις εκλογές (είμαστε στις 12 Ιούνη) δημοσιοποιείται διεθνώς η δολοφονική απόπειρα των χρυσαυγιτών στο πέραμα μέσα στο ίδιο το σπίτι των αιγύπτιων μεταναστών που συμπτωματικά δεν είχε νεκρούς.(Γενικότερα το να σου επιτεθούν μέσα στο σπίτι σου είναι η πιο σιχαμένη και βρωμερή επίθεση που μπορείς να δεχτείς…) http://www.keeptalkinggreece.com/2012/06/12/perama-one-more-racist-attack-against-migrants-one-victim-hospitalized/

Μεταφερόμαστεν στις 10 Ιούλη βλέποντας το human rights watch να κάνει βούκινο σε όλο τον πλανήτη ότι οι ρατσιστικές επιθέσεις στην Ελλάδα έχουν πληθύνει τρομερά, καταγγέλοντας την αστυνομία ότι δεν κάνει τίποτα για να τις σταματήσει ή για να φέρει στην δικαιοσύνη τους οργανωτές και εκτελεστές της ενώ η ίδια αυτή αστυνομία αποτρέπει τα θύματα των επιθέσεων από το να τα καταγγείλουν! http://www.athensnews.gr/portal/9/56836

Αν όμως οι αναφορές στα διεθνή και αλλοεθνή μέσα ενημέρωσης στο ίντερνετ και αλλού για το αμόκ ρατσιστικών επιθέσεων στην Ελλάδα και την προκλητική συγκάλυψη που έχουν αυτές από την αστυνομία ήταν ήδη πολλές χιλιάδες πριν τις 4 Αυγούστου, μετά από αυτή την ημερομηνία υπάρχει ένα πραγματικό τσουνάμι δημοσιεύσεων για κλιμάκωση της ρατσιστικής βίας και για υποκίνηση της από την ίδια την αστυνομία και το κράτος. Έχουμε φτάσει πια στις 14 Αυγούστου και το mainstream euronews αποκαλύπτει τις αναφορές από όλες τις οργανώσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων ότι στην Ελλάδα γίνεται κρατικό πογκρόμ που ενθαρρύνει τους ντόπιους ρατσιστές να πολλαπλασιάσουν τα εγκλήματα τους και τις ρατσιστικές επιθέσεις τους και ότι έχει δημιουργηθεί μια ατμόσφαιρα τρόμου για τους μετανάστες ως το σημείο αυτοί να μην βγαίνουν από τα σπίτια τους και να μην τολμούν να καταγγείλουν τις ρατσιστικές επιθέσεις που δέχονται… http://www.euronews.com/2012/08/14/greek-police-accused-of-stoking-racist-attacks/

Και βέβαια έχουμε το ξεχωριστό γεγονός της δολοφονίας του 19χρονου που γεννήθηκε και ήρθε από το Ιράκ (αποφεύγω να βάζω εθνικούς προσδιορισμούς και ειδικά σε δολοφονημένους από τυφλές ρατσιστικές επιθέσεις, αποφεύγω να βάζω εθνικό προσδιορισμό στον ίδιο τον εαυτό μου…) Μια δολοφονία που η ελληνική φασιστική αστυνομία θα κάνει τα πάντα για να συγκαλύψει και να αφήσει αδιαλεύκαντη όταν σε άλλες δολοφονίες ξέρει να κινητοποιεί όλο τον μηχανισμό της για να τις εξακριβώσει και να τις τιμωρήσει. http://www.keeptalkinggreece.com/2012/08/13/racist-attacks-increase-iraqi-stabbed-to-death-in-athens/

Πλέον το θέμα έχει φτάσει να προβάλλεται και από το πιο mainstream μέσο ενημέρωσης όλων, το Reuters, που αφιερώνει μια μεγάλη δημοσίευση για να ενημερώσει για τις εκατοντάδες ρατσιστικές επιθέσεις που έχουν γίνει στην Ελλάδα το τελευταίο διάστημα ενώ η δημοσίευση τελειώνει με την αναφορά στην κυβερνητική ευθύνη για το φούντωμα της ρατσιστικές βίας συσχετίζοντας την επιχείρηση ξένιος ζευς με την ενθάρρυνση του ρατσισμού στην χώρα. http://www.reuters.com/article/2012/08/14/us-greece-immigration-idUSBRE87D0QG20120814

Ενώ σε εναλλακτικά μέσα ενημέρωσης που στέκονται περισσότερο στους αγώνες του ανθρώπου για αξιοπρέπεια και ελευθερία, το όλο θέμα έχει αναδειχτεί χωρίς περιστροφές και στρογγυλέματα σαν του reuters… http://clandestinenglish.wordpress.com/2012/08/13/more-than-500-fascist-attacks-against-migrants-in-the-last-six-months/

Η κατάσταση έχει φτάσει στο σημείο να ζητείται επιτακτικά από την Ελλάδα και τις αρχές της να σταματήσουν τις ρατσιστικές επιθέσεις που δεν έχουν τελειωμό… http://www.amnesty.org/en/news/greece-must-bring-end-unacceptable-racist-attacks-2012-08-15

Φτάνοντας προς τον Σεπτέμβρη έχουμε πλέον ανοιχτές αναφορές από  δημοσιογράφους άλλων χωρών ότι η Ελλάδα έχει γίνει φασιστικό κράτος.

«Η υποκίνηση του ρατσισμού έχει μετατραπεί σε στρατηγική για την εκτροπή της προσοχής ενός απογοητευμένου έθνους μακριά από την κυβέρνηση και τη δημοσιονομική κρίση«

http://www.independent.co.uk/voices/commentators/laurie-penny-its-not-rhetoric-to-draw-parallels-with-nazism-8092591.html

μετάφραση του αναδημοσιευμένο από Παραλληλογράφο εδώ:

https://athens.indymedia.org/front.php3?lang=el&article_id=1419732

Ο Φασισμός στην Ελλάδα είναι ήδη εδώ τρομοκρατώντας όλους τους από κάτω…

Αυτή η μικρή αναδρομή και αυτές οι αναφορές είναι μόνες ενδεικτικές για το πόσο το ζήτημα της φασιστικής βίας στην Ελλάδα είναι μια τέτοια αναντίρρητη και τραυματική πραγματικότητα που δεν μπορεί να κρυφτεί από πουθενά. Και επειδή ζούμε στην πιο παγκόσμια από όλες τις εποχές, τα αίσχη που γίνονται εδώ γίνονται γνωστά σε όλο τον πλανήτη όπως περισσότερο ή λιγότερο αυτό ισχύει για τα αίσχη κάθε χώρας ξεχωριστά αυτού του πλανήτη...

Όσοι εδώ -που συμβαίνουν όλα αυτά τα αίσχη- θέλουν σαν στρουθοκάμηλοι να κρυφτούν από την πραγματικότητα, να την υποτιμήσουν, να αδιαφορήσουν ή να την αλλοιώσουν είναι σε ένα βαθμό συνένοχοι της. Όσο τουλάχιστον σε άλλες εποχές και χώρες ήταν συνέχοχοι οι άνθρωποι που ανέχτηκαν τρομακτικά πολιτικά και κοινωνικά εγκλήματα. Και σήμερα δεν υπάρχει το ‘δεν ήξερα’… Είπαμε…Ο κόσμος το έχει βούκινο.

Η πραγματικότητα είναι σκληρή και εξαιρετικά άσχημη. Ζούμε σε ένα φασιστικό κράτος που συνεργάζεται με ένα ναζιστικό κόμμα για να εξαπολύσουν από κοινού ρατσιστικές επιθέσεις για να ελέγξουν μέσα από αυτές όλο τον πληθυσμό τόσο με την επίδειξη αστυνομικής βαρβαρότητας και τυφλής φασιστικής βίας όσο και με την προβολή των μεταναστών σαν τον υπέρτατο εχθρό και τον πιο ύπουλο εισβολέα που πρέπει να τσακιστεί άμεσα. Και έχοντας ορίσει αυτοί τον υπέρτατο εχθρό και επιβάλλοντας αυτό τον εχθρό σαν τον υπέρτατο εχθρό όλου του πληθυσμού μπορούν μετά να κρύβουν τι υπηρετούν οι ίδιοι σαν κράτος και ναζιστικό κόμμα: τους τραπεζίτες και το διεθνές  χρηματιστικό σύστημα

Ότι μετά τις εκλογές περάσαμε σε έναν νεο πολιτικό σχηματισμό που είναι ακόμη πιο άγριος, αδίστακτος και φασιστικός από τον προηγούμενο είναι κάτι που το βγάζουν τα γεγονότα και η αλληλουχία τους. Όμως δεν ειναι κάτι που δεν είχε προβλεφτεί και  επομένως  δεν είναι κάτι που μπορεί να μας αιφνιδιάσει.

Τα σκληρά μέτρα κατά του πληθυσμού που πετσοκόβουν το βιοτικό του επίπεδο αλλά και μια σειρά από στοιχειώδη κοινωνικά του δικαιώματα δεν μπορούν να περάσουν αν ο πληθυσμός δεν στρέψει αλλού την οργή και την δυσαρέσκεια του. Βολικοί εχθροί πρέπει να κατασκευαστούν ώστε πάνω σε αυτούς να βγει η αγανάκτηση και ο θυμός. Πάνω σε αυτούς να εκτοξευτεί το ανάθεμα. Πάνω σε αυτούς να βγει το μίσος. Και δυστυχώς υπάρχουν πολλοί καλοθελητές που θα βάλουν κι αυτοί το λιθαράκι τους ώστε η πολιτική και κοινωνική ατζέντα να στραφεί γύρω από το μεταναστευτικό με τους μετανάστες σαν τα εξιλαστήρια θύματα των δεινών αυτού του τόπου.

Η ΓΕΝΕΑΛΟΓΙΑ ΤΟΥ ΤΕΡΑΤΟΣ ΤΟΥ ΛΑΪΚΟΥ ΡΑΤΣΙΣΜΟΥ

Ότι σε ένα τεράστιο βαθμό αυτό το άπλωμα του ρατσισμού στην  κοινωνία γίνεται κατευθυνόμενα και με την μέγιστη ιδιοτέλεια είναι γεγονός. Και οι καναλάρχες, και οι διεφθαρμένοι και πουλημένοι πολιτικοί εκπρόσωποι, και οι εργολάβοι της διαπλοκής έχουν άμεσο συμφέρον από την διάχυση του ρατσισμού στο σώμα της κοινωνίας. Και δεν το έχουν κρύψει αυτό άλλωστε. Όμως δεν θα αρκούσε να εξηγηθεί η σχετική δημοφιλία του ρατσισμού και του αδερφού του του εθνικισμού από μια πετυχημένη προπαγάνδα των από πάνω. Αυτή η φασιστικη προπαγάνδα κάποιων οικονομικών και πολιτικών συμφερόντων έχει το θράσος να εξαπολύεται ακριβώς γιατί προσδοκά στην ετοιμότητα των πολλών να την δεχτούν.

Ήδη από το 2002 στις μέρες της ‘αφθονίας’ είχε εμφανιστεί έρευνα που έδινε σε ένα κόμμα αλά Λεπέν 15 με 20%. Ήταν η εποχή που ο μέσος άνθρωπος εδώ αντλούσε την περηφάνεια του από την κατανάλωση, οι πωλήσεις αμαξιών έσπαγαν το ένα ρεκόρ μετά το άλλο, το ίδιο και η οικοδομική δραστηριότητα που σήκωνε τσιμεντένια κλουβιά σε όλο το λεκανοπεδιο αλλά και σε όλη την ελληνική επικράτεια. Εκείνα τα χρόνια φτιάχτηκε η τεράστια μάζα των ανθρώπων που δεν είχε κανένα άλλο δεσμό με τους συνάνθρωπους της είτε ταξικό, είτε πολιτιστικό είτε πολιτικό. Μια μάζα που τράφηκε με την καταναλωτική επίδειξη και την κούφια έπαρση της σχετικής κοινωνικής ανόδου. Αυτή η μάζα όντας κενή και χωρίς ουσιαστικούς ανθρώπινους δεσμούς οποιουδήποτε είδους γύρευε από τότε την αυτοεπιβεβαίωση της σε έναν ρατσισμό που περιφρονούσε και απαξιωνε την ίδια την εργατική δύναμη που δημιουργούσε τον πλούτο της και σε έναν εθνικισμό που αξιωματικά της έδινε ένα απατηλό αίσθημα ανωτερότητας και υπεροχής. (τέτοιο που να αναπληρώνει το αφόρητο κενό που ένιωθε στην κατανάλωση της…)

Αυτή η μάζα υπήρξε συνέχοχη στην καταστροφή παραδεισένιων περιοχών όπως αυτή της αττικής. Συμμετείχε στο καταναλωτικό πάρτι που μετέτρεψε την πολυπληθέστερη περιοχή της χώρας σε μια ατελείωτη ξέχελη τσιμεντένια ζούγκλα, μπάζωσε τα ποτάμια της για να εξυπηρετήσει την καλύτερη κυκλοφορία των αμαξιών της, ερήμωσε τα βουνά της για να χτίσει τα αυθαίρετα της, ανέχτηκε το βρώμισμα και την εμπορικοποίηση των θαλασσών της, αποθέωσε τον πολιτισμό του σκυλάδικου και της τηλεοπτικής αηδίας, προώθησε το χειρότερο είδος ατομικισμού που δεν σέβεται τις στοιχειώδεις ελευθερίες του διπλανού της με τον τσαμπουκά και την έπαρση του ‘ξέρεις ποιος είμαι εγώ’. Και όλα αυτά αναδεικνύοντας και στηρίζοντας όλα τα είδη διαφθοράς, βρώμικων πολιτικών συναλλαγών και νεποτισμού.

Αυτή η μάζα ποτέ της δεν ήταν πλειοψηφία αλλά είχε κατορθώσει να γίνει μια ανερχόμενη δυναμική μειοψηφία που συντηρούσε και διαιώνιζε ένα βρωμερό πολιτικό και οικονομικό σύστημα. Και είναι από αυτή την μάζα που στις συνθήκες οικονομικής κατάρρευσης αντλεί τώρα ο ναζισμός τις πρώτες επιτυχίες του. Και έτσι εξηγείται γιατί ήταν σχεδόν αδύνατο να ανακοπεί η πρώτη εξόρμηση του ναζισμού σε αυτές τις μάζες ό,τι αντιφασιστική δράση κι αν εξαπολυόταν. Γιατί αυτή η μάζα ήταν και είναι ολοκληρωτικά απρόσιτη προς οποιαδήποτε είδους απελευθερωτική πολιτική. Σε αντίθεση με την συκοφαντία που κυκλοφορεί. το σύνολο της δεν είχε καμιά σχέση με τα κινήματα των πλατειών και του συντάγματος έστω και περαστική. Έμεινε στο σπίτι της ακόμη και τότε που το σύνολο της κοινωνίας φαινόταν να έχει κατέβει στον δρόμο. Απρόσβλητη σε κάθε κάλεσμα να πάρουμε τις ζωές στα χέρια μας υπήρξε αντίθετα εξαιρετικά δεκτική σε φωνές που στοχοποιούσαν συνανθρώπους μας σαν εύκολα εξιλαστήρια θύματα και σε μύθους που διέγειραν την υποβόσκουσα αντικοινωνική κακία και βρωμια της… Γιατί δυστυχώς η μετατροπή μιας απρόσωπης καταναλωτικής μάζας σε μια πολυπρόσωπη φασιστική είναι μια διαδικασία που συντελείται σε κάθε οικονομική κατάρρευση δυτικής κοινωνίας και θα το δούμε αυτό να επαναλαμβάνεται και σε άλλες δυτικές χώρες πλην της Ελληνικής…

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΩΡΑ ΜΗΔΕΝ

Η κατάσταση τώρα στην Ελλάδα έχει ως εξής:

Απο την μια υπάρχει μια τρομερή  κατάσταση εξαθλίωσης ενορχυστρωμένη από ένα κράτος που βρίσκεται στα χέρια διεθνών τραπεζιτών και τοκογλύφων, ένα κράτος που απαιτεί το φαινομενικά αδύνατο: Να πάρει όσο περισσότερο πλούτο γίνεται από τον πληθυσμό με την μορφή νέων φόρων και οριζόντιων περικοπών ενώ το ίδιο κόβει κοινωνικές παροχές που είναι απαραίτητες για την συντήρηση της κοινωνίας (νοσοκομεία, παιδεία κλπ) –που υποτίθεται ότι είναι υποχρεώμενο να τις παρέχει λόγω ακριβώς της φορολογίας του πληθυσμού– κι ενώ ανυψώνει τεχνητά τις τιμές σε βασικά κοινωνικά αγαθά όπως είναι τα καύσιμα, οι μεταφορές και τα ίδια τα τρόφιμα (με το απίστευτο 23% ΦΠΑ)

Μια τριπλή ταυτόχρονη επίθεση στην κατανάλωση, το εισόδημα και τις κοινωνικές παροχές που μοιραία γονατίζει τον πληθυσμό και τον οδηγεί στην απόγνωση και στην απελπισία.

Από την άλλη οι πουλημένοι εκπρόσωποι αυτού του κράτους εξαπολύουν μια σχεδιασμένη ρατσιστική καμπάνια που θέλει να αναγορεύσει τους μετανάστες σαν το βασικό πρόβλημα της χώρας θέλοντας με αυτό τον τρόπο να καλλιεργήσουν, να δικαιώσουν και να εμπεδώσουν τον ρατσισμό σαν αυτονόητο και σωστό. Φυσικά όταν το ίδιο το κράτος και οι βασικοί του εκπρόσωποι  αναγορεύουν τον ρατσισμό και τον φασισμό κατά των μεταναστών σαν βασικό εργαλείο της πολιτικής τους, αυτοί που θα ωφεληθούν άμεσα είναι οι καθαροί φασίστες.

Πέρυσι τέτοιο καιρό η εκλογική απήχηση της ΑΝΤΑΡΣΥΑ και της Χρυσής Αυγής βρισκόταν στο ίδιο ποσοστό. (στα όρια του 1 με 2%).Από την στιγμή που ο Σαμαράς (από τον Μάρτη δηλαδή αυτού του χρόνου…) πρόβαλε το μεταναστευτικό με ρατσιστικό τρόπο σαν πρώτο θέμα ξεκίνησε και η αλματώδη άνοδος της χρυσής αυγής.[ Δες και αυτό που είχε γραφτεί έγκαιρα:

Η μετάλλαξη του καθεστώτος σε φασιστικό, οι μετανάστες και οι ντόπιοι… ]

Το ίδιο συνέβη και μετεκλογικά με τις απίστευτες στον φασισμό τους δηλώσεις του Δένδια και την επιχείρηση ξένιος ζευς που λες και οργανώθηκε με παραγγελία της χρυσής αυγής.

Από δίπλα τα ΜΜΕ σιγοντάρουν, ζητούν κλιμάκωση του ρατσισμού, απομονώνουν μεμονώμενα περισταμένα εγκληματικής βίας (όπως αυτό της Πάρου και της δολοφονικά κακοποιημένης 15χρονης) με τρόπο που να διασπείρουν την συλλογική ευθύνη και την συλλήβδην εγκληματοποίηση όλων των μεταναστών) και ωθούν προς περαιτέρω φασιστικοποίηση του κράτους.

Και από κάτω μια κοινωνία αποσβολωμένη, παραλυμένη, πολυδιχασμένη να έχει φτάσει πια στο σημείο να συμμετέχει ενεργά στον αυτοχειριασμό της. Αυτή η κοινωνία που χειραγωγούμενη σε εκλογές ψυχολογικού τρόμου και απροκάλυπτων εξωτερικών παρεμβάσεων επανομιμοποίησε και έβαλε πάλι στο τιμόνι της όλα αυτά τα πολιτικά λαμόγια που για δυο χρόνια έκραζε για κλέφτες και απατεώνες απαιτώντας την φυλάκιση τους. Η ίδια κοινωνία που είχε οργανώσει ένα πολύμορφο και επίμονο κίνημα αντίστασης με καταλήψεις πλατειών, αναρίθμητες γενικές απεργίες και ασταμάτητες ενέργειες ανυπακοής  που κορυφώθηκαν στην τρομερή εξέγερση της 12 Φλεβάρη…

Αυτή η κοινωνία τώρα φαίνεται να είναι αδιόρθωτα παραδομένη στο τέρας του ρατσισμού και πρόθυμη να ενισχύσει και να αποθεώσει το χειρότερο ναζιστικό μόρφωμα της Ευρώπης, αυτό της χρυσής αυγής. Σαν να έχει χαθεί κάθε αξιοπρέπεια, κάθε ίχνος γνήσιας κοινωνικής αλληλεγγύης, κάθε πραγματική ανθρώπινη αξία από το σώμα της. Ενώ την χτυπάνε από όλες τις πλευρές κι ενώ ξεκάθαρα την μπολιάζουν με τον ρατσισμό για να ταυτιστεί και να αθωώσει τους δυνάστες της, αυτή εμφανίζεται να τον καταπίνει αδιαμαρτύρητα και να αποζητά μεγαλύτερη δοσολογία του.

Ο Ξένιος Ζευς θα μείνει στην ιστορία σαν μια απροκάλυπτη φασιστική επιχείρηση που έβαλε στο στόχαστρο της δεκάδες χιλιάδες ανθρώπους μόνο γιατί δεν έμοιαζαν με Έλληνες και τιμώρησε σκληρά και αναίτια ανθρώπους που είχαν την ατυχία να μην έχουν χαρτιά προωθώντας τους σε φρικώδη αυτοσχέδια στρατόπεδα συγκέντρωσης όπως αυτά της Κορίνθου. Και τι με αυτό; Η πλειοψηφία πιστεύει τώρα ότι πρέπει αυτή η διαρκής φασιστική επιχείρηση να γίνει ακόμη πιο σκληρή και άτεγκτη.

Ακόμη χειρότερα, εμφανίζεται ένα 25% στο σώμα αυτής της κοινωνίας να εγκρίνει και να επικροτεί τις τυφλές σαδιστικές επιθέσεις των ναζί ενάντια στους μετανάστες! Δηλαδή ένας στους τέσσερις συμπολίτες μας εμφανίζεται να επικροτεί το τυφλό ρατσιστικό έγκλημα, ποσοστό που πρέπει να ξεπερνά αυτό της γερμανικής κοινωνίας υπό την ναζιστική κυριαρχία. (ως γνωστό η νύχτα των κρυστάλλων όπως έγιναν γνωστά τα γεγονότα του 1938 στην Γερμανία που αφορούσαν τυφλές ρατσιστικές επιθέσεις στο σύνολο των εβραίων και των περιουσιών τους συνάντησε αξιοσημείωτα μεγάλη αντίσταση και την γενική αποδοκιμασία του τότε πληθυσμού κι ας σκεφτούμε ότι αυτό έγινε σε ένα ναζιστικό καθεστώς που είχε την εξουσία για 5 χρόνια…)

Είναι σε αυτό το κλίμα γενικευμένου κοινωνικού εκφασισμού που η χρυσή αυγή εγκαταλείπει τα προσχήματα και το θέατρο του παραλόγου κι ενώ μέχρι πριν λίγο αρνιόταν ότι υπάρχει θέμα ρατσιστικής βίας τώρα οργανώνει η ίδια στο φως της μέρας και με τους βουλευτές της ανοιχτές ρατσιστικές επιθέσεις στα πανηγύρια.(!!)

Η κοινωνία έχει φτάσει λοιπόν ήδη στο σημείο μηδέν και μένει να δούμε πόσο μακριά θα τραβήξει τον δρόμο της αυτοκαταστροφής και του αυτοδιασυρμού της. (όπως έχει δείξει η Ιστορία, άπαξ και δρομολογηθεί σε μια κοινωνία μια διαδικασία αυτοκαταστροφής και απανθρωποποίησης αυτή γίνεται ανατροφοδοτούμενη και καθημερινά αγγίζει νέα όρια βαρβαρότητας…)

Ο συνδυασμός κοινωνικής εξαθλίωσης και εκφασισμού με το πατρονάρισμα κράτους και ΜΜΕ φαίνεται πια να είναι εκτός ελέγχου και αφήνει άφωνο στο ξετύλιγμα του κάθε άνθρωπο που έχει διατηρήσει μέσα του μια ελάχιστη ανθρωπιά.

ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΣΗ Ή ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ

Το χειρότερο μέσα σε όλα αυτά είναι ότι ο πληθυσμός φαίνεται να έχει χάσει την εμπιστοσύνη στις δικές του δυνάμεις να αλλάξει την κοινωνική κατάσταση και αυτό που έχει επικρατήσει είναι το το σώζον εαυτό σωθείτο. Το 80% της νεολαίας επιθυμεί την μετανάστευση του σε χώρες που θεωρεί ότι θα βρει καλύτερο μέλλον.  Σε μια κοινωνία γερασμένη όπου η νεολαία δεν πλειοψηφεί, ένα τέτοιο ποσοστό είναι εφιαλτικό. Αν 4 στους 5 νέους ονειρεύονται ένα καλύτερο μέλλον σε άλλες χώρες τότε ποιες δυνάμεις θα φέρουν εδώ θετικη κοινωνική αλλαγή; Σε χώρες και σε εποχές που η επανάσταση φαινόταν αναπόφευκτη ήταν η μαζική μετανάστευση που την απέτρεψε. (Η Ιρλανδία τον 19ο αιώνα και η Ιταλία του 1912 είναι χαρακτηριστικά παραδείγματα)

Πολλά φωτεινά μυαλά –και δικαιολογημένα πια με όσα φρικτά συμβαίνουν εδώ– νιώθουν μια απέχθεια για την χώρα που τους γέννησε και αδημονούν να την εγκαταλείψουν αν ήδη δεν το έχουν κάνει. Ο φασισμός έχει ένα ταλέντο να δυσφημεί την χώρα που επικρατεί και να μετατρέπει σε βρισιά και ανάθεμα τον εθνικό προσδιορισμό. Και το Ελληνικό κράτος και οι ναζιστές της χρυσής αυγής έχουν βαλθεί να κάνουν την λέξη Έλληνας να σημαίνει τον σιχαμένο εγκληματία και κάνουν τα πάντα για να γίνει αυτή η  λέξη ντροπή για το ανθρώπινο γένος όπως αντίστοιχα οι ναζιστές της Γερμανίας έκαναν για μεγάλο χρονικό διάστημα να είναι ντροπή η λέξη Γερμανός.

Όσο εδώ εμπεδώνεται ο εκφασισμός και η εξαθλίωση κι όσο δεν παρουσιάζονται νέα κινήματα αντίστασης με διάρκεια και ανανεωτική δύναμη ικανά να εμπνεύσουν δράση για ένα ανθρωπινότερο μέλλον τόσο η μετανάστευση θα φαίνεται σε όλο και περισσότερους σαν η μόνη λογική λύση.

Όμως πώς και από που θα έρθουν αυτά τα κινήματα; Ο τόπος είναι πια δηλητηριασμένος από την μισαλλοδοξία, τον παραλογισμό, την αποδοχή και την επιβράβευση του κοινωνικού κακού. Όσο πιο σκουλήκι είναι κάποιος, όσο πιο διπρόσωπος και καιροσκόπος τόσο πιο πολύ έχει ασυλία στα εγκλήματα και την αλητεία του. Χαρακτηριστικό παράδειγμα ο Θέμος Αναστασιάδης ο εκδότης του πρώτου θέματος. Αυτός που έκφρασε με την χυδαιότητα  της πένας του και την αρπακτικότητα του νεόπλουτου κακογαμημένου ανθρωπάριου όλο το προηγούμενο διάστημα της ‘αφθονίας’ (πανηγυρίζοντας τότε που είχαν έρθει κατά χιλιάδες οι μετανάστες από την ανατολική ευρώπη για το ‘φτηνό όμορφο κρέας’ εννοώντας τις κοπέλες από την Ρωσία και την Ουκρανία πολλές από τις οποίες είχαν με το ζόρι εκπορνευτεί…), το άτομο που έκανε πάρτι την εποχή της μεγάλης κομπίνας του χρηματιστηρίου και που έφτασε να πιαστεί με βαλίτσες μαύρου χρήματος στην Ελβετία, αυτός επιβιώνει τώρα περίτρανα προωθώντας ξεδιάντροπα τους ναζιστές της χρυσής αυγής και λογοκρίνοντας από το σάιτ του κάθε σχόλιο που τους επικρίνει.

Ο αέρας της σαπίλας και της υποκρισίας φαίνεται να έχει απλωθεί παντού ενισχυμένος από την ανημπόρια μιας κοινωνίας να πολεμήσει τους δυνάστες της. Μπάτσοι, δικαστές, μεγαλοδημοσιογράφοι βρίσκονται σε διαρκή συμπαιγνία και εσωτερικό ανταγωνισμό για το ποιος θα προωθήσει περισσότερο τον φασισμό. Η αριστερά του Τσίπρα που ψηφίστηκε από αυτούς που ήταν στους δρόμους και αντιμετώπισαν την αστυνομική βαρβαρότητα κατεβαίνει στις πορείες των μπάτσων μαζί με τους χρυσαυγίτες. Οι αναρχικοί φαίνονται ανίκανοι να έχουν μια στοιχειώδη ενότητα στην δράση ακόμη και για το θέμα του επελαύνοντος φασισμού ενώ το θεωρούμενο κέντρο τους τα εξάρχεια φαίνεται να είναι στον δικό του αυτιστικό κόσμο αναγορεύοντας (εδώ και μήνες!) το θέμα της πρέζας και της ευταξίας των πλατειών του σαν το βασικότερο του θέμα.  Το κίνημα των πλατειών ψυχορραγεί εδώ και καιρό καθώς το άπλωμα του στις γειτονιές δεν έφερε τα προσδοκούμενα και οι περισσότερες λαϊκές συνελεύσεις πάσχουν εδώ και καιρό από μαζικότητα και από ετοιμότητα να αναλάβουν συγκεκριμένες ανατροφοδοτούμενες δράσεις. Όσο για την εργατική τάξη αυτή έδειξε την αδιαφορία της για ολόκληρους μήνες στα αγωνιζόμενα αδέρφια της της Χαλυβουργίας αφήνοντας τα χωρίς καμιά πραγματική συμπαράσταση ακόμη και στον ίδιο τον κλάδο των απεργών, ακόμη και στην ίδια την εταιρεία τους…

Η εικόνα λοιπόν είναι ζοφερή από όποια πλευρά κι αν την δει κανείς. Η κοινωνία φαίνεται ανίκανη όχι μόνο να φέρει κάτι καλύτερο αλλά έστω να αποτρέψει το χειρότερο.

Αποτελεί πάντως την μεγαλύτερη ειρωνεία και θράσος να έχουν στοχοποιηθεί με τέτοιο βρώμικο τρόπο οι μετανάστες που είναι στην Ελλάδα όταν:

1) Ένα τόσο μεγάλο κομμάτι του γηγενούς κόσμου επιθυμεί να μεταναστεύσει ΑΠΟ την Ελλάδα.

2) Ένα μεγάλο κομμάτι των μεταναστών είναι εγκλωβισμένο στην Ελλάδα καθώς του απαγορεύεται να φύγει προς την υπόλοιπη Ευρώπη όπως και επιθυμεί.

3) Ένα μεγάλο κομμάτι αλλοεθνών μεταναστών εγκαταλείπει καθημερινά την Ελλάδα όπως-όπως.

ΤΟ ΧΕΙΡΟΤΕΡΟ ΠΡΟ ΤΩΝ ΠΥΛΩΝ

Αν οι διαμορφούμενες κοινωνικές τάσεις συνεχιστούν όπως έχουν χωρίς κάτι να τις ανακόψει και να τις αντιστρέψει τότε αυτό που έρχεται είναι ο όλεθρος.

Η εξαθλίωση θα γενικευτεί όπως και η απάθεια προς αυτή. Ο εκφασισμός θα μετατρέψει την Ελλάδα σε μια χώρα μισητή που κανένας δεν θα θέλει να επισκεφτεί. Το κόμμα που χωρίζει το ανθρώπινο αίμα σε ελληνικό και ξένο, τα πεινασμένα στομάχια σε ελληνικά και ξένια, τα ίδια τα παιδιά σε ελληνικά και ξένα θα συνεχίσει την ανοδική του πορεία καταπίνοντας με την ιδεολογική του επιρροή τα εντόσθια του κράτους. Κάποια στιγμή αυτό το κόμμα θα αποπειραθεί να σφετεριστεί κατ’αποκλειστικότητα την εξουσία όπως ανοιχτά έχει διακηρύξει για να ξεκινήσει την νέα του πορεία που μανιακά θα καταστρέψει την χώρα. Αν τα καταφέρει θα σαρώσει με την πιο ανελέητη βία κάθε αντιπάλο του εγκαθιδρύοντας μια καθαρή ναζιστική δικτατορία και μέσα στην παραφροσύνη του θα μεθοδεύσει έναν επεκτατικό πόλεμο προς της Τουρκία ‘για να απελευθερώσει την μικρά ασία’ όπως ανοιχτά έχει δηλώσει ο φύρερ του. Το αποτέλεσμα θα είναι βέβαια η εδαφική συρρίκνωση της Ελλάδας και η απότομη μείωση του πληθυσμού της μέσα σε έναν κυκεώνα σφαγών και ανείπωτων εγκλημάτων και μετά από αυτό θα ξεκινήσει ένας νέος ιστορικός κύκλος που οι φασίστες θα έχουν σκληρά τιμωρηθεί από μια αντανακλαστική κοινωνική εξέγερση που δεν θα αφήσει τίποτα όρθιο αλλά και μια εξέγερση που θα έχει να διαχειριστεί τα συντρίμμια και τα απόλυτο χάος.

Φαντάζουν αυτά τραβηγμένα και υπερβολικά; Δυστυχώς είναι το μέλλον όπως τώρα φαίνεται να έχει δρομολογηθεί από ένα μεγάλο κομμάτι του πληθυσμού που σαν υπνωτισμένο ενεργεί για την ίδια του την καταστροφή.

Για να μην έρθει αυτό το μέλλον χρειάζεται να σπάσει γρήγορα η συμπαιγνία κράτους-ΜΜΕ-χρυσής αυγής, να εξουδετερωθεί η δειλία της αριστεράς και το εσωτερικό φάγωμα της αναρχίας, να πιστέψει πάλι ο κόσμος στις δυνάμεις του για να μπορεί να αντιτάξει στην δικτατορία των τραπεζιτών και των απορρυθμισμένων παγκόσμιων αγορών μια βιώσιμη ανθρωπινότερη λύση.

Ο παράγοντας τύχη θα παίξει κι αυτός το ρόλο του. Κάποιο απρόβλεπτο γεγονός που θα κινητοποιούσε  σύσσωμο τον κόσμο για το καλό και θα ανορθώνε απότομα το ηθικό του, κάποια θετική ώθηση από το εξωτερικό και την υπόλοιπη Ευρώπη μέσω μιας κινηματικής αφύπνισης εκεί θα βοηθούσαν αναμφίβολα. Όμως πόσο μπορεί κάποιος να ελπίζει σε ένα θετικό μέλλον απλά και μόνο προσδοκώντας στο τυχαίο;

Η ΚΡΑΥΓΗ

Το κείμενο φαίνεται να αποπνέει μια παγιωμένη απαισιοδοξία. Πέρασα όλα τα χρόνια μου γράφοντας κείμενα που ήταν στην βαση τους αισιόδοξα και ξεσηκωτικά. Αυτό στέκεται σαν παραφωνία δίπλα τους. Μια παραφωνία που βγήκε όταν συνειδητοποίησα απότομα το μέγεθος της απανθρωπιάς που έχει ριζοβολήσει σε αυτή την χώρα.

Ένα συγκεκριμένο περιστατικό και μια συγκεκριμένη εικόνα με στοίχειωσε. Το περιστατικό αφορά τον μαζικό πνιγμό δεκάδων ανθρώπων στο Αιγαίο που το έγκλημα τους ήταν ότι ήθελαν να αποφύγουν τον όλεθρο που συνέβαινε στις χώρες τους. Ανάμεσα στους νεκρούς υπήρχαν 31 παιδιά και τρία βρέφη. Αυτοί οι άνθρωποι δεν ήθελαν καν να έρθουν στην Ελλάδα. Αυτά τα παιδιά ήθελαν απλά να ζήσουν.

Και ύστερα άκουσα στην τηλεόραση ότι αυτά τα βρέφη και αυτά τα παιδιά ήταν ‘λαθρομετανάστες’, την λέξη κωδικό που εδώ χρησιμοποιούν για τα ανθρώπινα όντα που θέλουν να τους αφαιρέσουν κάθε ανθρώπινο δικαίωμα…

Κι ύστερα είδα όλα αυτά τα σιχαμένα σχόλια από χρυσαυγίτες στο ίντερνετ που επιχαίραν για τον πνιγμό τους. ‘καλά να πάθουν.Να έμεναν στην χώρα τους» Και δεν ήταν ένα ή δυο σχόλια αλλά ολόκληρη συγχορδία τους. Μια τέτοια συμμορία κακοποιών που χαίρεται για τον θανατο παιδιών σπρώχνει το κατεστημένο των μίντια, καλύπτει η ελληνική αστυνομία (που παραγει κονωνική υπεραξία κατά των Τσίπρα…), χαϊδεύει το δικαστικό σύστημα…

Μένει άφωνος κανείς όταν η απανθρωπιά είναι τόσο ξεδιάντροπη, τόσο αβίαστη, τόσο απροκάλυπτη… Το νευρικό σύστημα δεν μπορεί να την διαχειριστεί. Κομπλεξικά ανθρωπάκια σαν τον Κασιαδιάρη, που έτρωγαν ξύλο μικροί από φασίστες γονείς και στην εφηβεία τους αντέδρασαν στον βιασμό τους με το γίνουν χειρότεροι φασίστες και από τους γονείς τους, γίνονται πρότυπα μιας φοβικής, κομπλεξικής, ξεφτιλισμένης κοινωνίας. Ξέρεις ότι ο σαδισμός και η απανθρωπιά είναι κτήμα αυτών που έχουν χάσει επαφή με τα ρεύματα της ζωής τους, αυτωνών που έγιναν ανίκανοι να αγαπήσουν, να δημιουργήσουν, να μάθουν και έτσι τους έμεινε μόνο να βράζουν μέσα στο ζουμί της εγκλωβισμένης ενέργειας τους που έχει λιμνάσει και έχει σαπίσει αφήνοντας μόνο την βρώμα της ψυχής, την κακότητα και τον παραλογισμό.

Αλλά να χαίρεσαι για τον πνιγμό παιδιών; Πόσο χαμηλά μπορεί να πέσει ο άνθρωπος;

Θυμάσαι τον Βίλχελμ Ράιχ που αντιμέτωπος με τον παραλογισμό και την κακότητα της δικής του εποχής είχε χάσει κάθε ελπίδα για θετική κοινωνική αλλαγή και είχε επικεντρωθεί στο θέμα των παιδιών. Αυτά να σωθούν κι ας πνιγούν οι ενήλικες. Σε αυτά φυτεύεται πρώιμα και προώρα το μίσος και η ακινησία του όχι ώστε μεγαλώνοντας να είναι ανίκανα για αυτορύθμιση και ορθολογική κοινωνική δράση που δεν έχει ανάγκη από σωτήρες και αρχηγούς. Αυτό πρέπει να αλλάξουμε σαν παγκόσμια κοινωνία αλλά πριν από αυτό απαιτείται το βασικότερο: να μην πνίγονται αναίτια παιδιά, να κάνουμε τα πάντα για να μένουν ζωντανά. Κι αυτά τα παιδιά πνίγηκαν  αναίτια σε μια εποχή που είχε όλα τα μέσα για να αποτρέψει τον πνιγμό τους…

Η Ελλάδα είναι τώρα στην εμπροσθοφυλακή του παγκόσμιου φασισμού σε έναν πλανήτη που σε όλα τα μέρη του προωθεί ξανά αυτό το απάνθρωπο σύστημα. Πλάι στις απορρυθμισμένες παγκόσμιες αγορές. πλάι στα προϊοντα που έρχονται μαζικά από Κίνα, πλάι στο ίντερνετ και τα κοινωνικά δίκτυα που περιφέρει ο καθένας ναρκισσιστικά την ξεχωριστή ατομικότητα του, πλάι σε μια τεχνολογία που δεν κουράζεται να καινοτομεί πάντα όμως με γνώμονα την κερδοσκοπία και τα εφήμερα κέρδη, πλάι σε όλες τις αντιφάσεις που έχουν μετατρέψει τον άνθρωπο σε αυτό το αγχωμένο αβέβαιο ανθρωπάκι που δεν ξέρει τι θέλει ούτε πώς να το αποκτήσει…

Κι ύστερα ξανασκέφτεσαι τα παιδιά που χάθηκαν αναίτια σε έναν παγκόσμιο πολιτισμό συνόρων, ανταγωνιστικών υπερεξοπλισμένων  στρατών, απληστείας και τεχνητής φτώχειας και πόσο αδιάφορα είναι για αυτό τον πολιτισμό τα παιδιά και η ζωή τους και σου μένει μόνο μια κραυγή. Η κραυγή της οργισμένης Ζωής που βλέπει με τρόμο το κακό, την απανθρωπιά, την μικρότητα και το τυφλό μίσος να θριαμβεύουν…

Είμαστε καταδικασμένοι λοιπόν, έρμαια άλλης μιας χαμένης εποχής που δεν μπορεί να διασώσει ούτε τα βασικότερα;

Ή;