Τα πρόβατα που έγιναν αγριοκάτσικα

Ρίχνω τρελά γέλια από χτες. Ως κακός άνθρωπος που είμαι, απολαμβάνω την πανωλεθρία του συστήματος και το θάνατο του εργατοπατέρα. Και, είτε μας αρέσει είτε όχι, πεθαίνει και η αριστερά. Αλλά ίσως γεννηθεί κάτι καλύτερο.

Είχα κι εγώ τις επιφυλάξεις μου για τους αγανακτισμένους. Μα, αγανακτισμένοι; Έπρεπε να βουλιάξουν στο σκατό για να τους βγει η αγανάκτηση; Και μόνο με την αγανάκτηση μπορούν να λειτουργήσουν; Τέλος πάντων. Με την απολιτίκ συγκέντρωση στο Σύνταγμα, καταλάβαμε πολλά. Κυρίως ότι οι αστοί ξύπνησαν. Το δήλωσαν άλλωστε. Κι όταν δηλώνεις ότι ξύπνησες, παραδέχεσαι ότι μέχρι τώρα κοιμόσουν. Παραδέχεσαι ότι είσαι απ’ αυτούς που φίλησαν κατουρημένες ποδιές για μια εξάμηνη σύμβαση, ότι τους εμπιστευόσουν, ότι έπαιρνες τα ναρκωτικά που σου έδιναν, ότι είχες βουλιάξει στον καναπέ και παρακολουθούσες την προπαγάνδα τους στην τηλεόρασή τους χωρίς να αντιδράς. Προφανώς δεν ήξερες πώς να αντιδράσεις. Και πού να πας. Σε ποιο μαντρί; Είχες μάθει να λειτουργείς ως πρόβατο.

Xτες διαπιστώσαμε ότι τα πρόβατα, κάτω από τις κατάλληλες συνθήκες, μπορούν να μεταμορφωθούν σε αγριοκάτσικα ελευθέρας βοσκής. Με ένα απλό ξύπνημα. Στην αρχή βέβαια, θα είναι λίγο δύσκολο. Θα χρειαστεί χρόνος και υπομονή μέχρι να προσαρμοστεί το αγουροξυπνημένο πρόβατο στη νέα του ζωή, να μάθει να κινείται ως αγριοκάτσικο, να σκαρφαλώνει στις ραχούλες, να βρίσκει μόνο του την τροφή του χωρίς να έχει ανάγκη το βοσκό που θα του σερβίρει στο πιάτο ό,τι γουστάρει αυτός. Το πρόβατο δεν έχει λύση για όλα αυτά. Αλλά είναι αποφασισμένο να ζήσει την ελευθερία του και θα το παλέψει. Αυτό και μόνο είναι ένα πολύ θετικό σημάδι. Το ξύπνημα του απολιτίκ προβάτου.

Το πρόβατο, όσο πρόβατο κι αν είναι, δε θα μπει σε άλλο μαντρί. Γι’ αυτό και δε γουστάρει την αριστερά. Βλέπει τι γίνεται. Βλέπει ότι δεν υπάρχει περίπτωση να σωθεί από ένα χώρο που βρίσκεται σε συνεχή κόντρα για το ποια θεωρία είναι καλύτερη. Ψάχνει κάτι άλλο. Και ίσως η ελεύθερη βοσκή, να του ανοίξει τόσο πολύ τα μάτια, που θα το βρει.

Μάταια πέσανε όλοι πάνω του για να το μαντρώσουν. Διάβασα δημοσίευμα που με έκανε να χεστώ στα γέλια. Είχαν μαζευτεί λέει (έστω, εννοεί) κάποιοι ψόφιοι και ήρθαν οι δεητζήδες και τους ξεσήκωσαν: Για την ακρίβεια διάβασα: «Πλέον τα συνδικάτα δίνουν τον τόνο στη μεγάλη κοσμοπλημμύρα οργής της πλατείας Συντάγματος, ενώ το σύνθημα που κυριαρχεί είναι το «Εμπρος Λαέ μη σκύβεις το κεφάλι με τα συνδικάτα, αντίσταση και πάλη»» και γελάω ακόμα.  Μου θύμισε το άθλιο τραγουδάκι του Λοΐζου (έγραψε και τέτοια) που τραγούδησε -ποιος άλλος- ο Νταλάρας και έλεγε «Πάρτο απόφαση βρε Στράτο να γραφτείς στο συνδικάτο» και άλλες τέτοιες πίπες.

Θυμάμαι καλά το «ουου» που άκουσα από την κάτω μεριά της πλατείας και γύρισα να δω τι γίνεται. Ήταν όλο χάρισμα στο αχόρταγο συνδικάτο που πλησίασε με τους γερανούς και το πανό για το οποίο κατασπαταλήθηκαν χιλιόμετρα υφάσματος. Εκεί τους παραδέχτηκα τους αγανακτισμένους. Έριξαν ένα γενναίο φτύσιμο στους συνδικα-ληστές που οργανώνουν συγκεντρώσεις χωρίς αποτέλεσμα. Το φτύσιμο στα κόμματα το είχαν ρίξει προ πολλού. Η Αλέκα το παίζει υπεράνω. Επιμένει ότι αυτές οι συγκεντρώσεις δε θα φέρουν αποτέλεσμα. Ενώ οι πορείες του ΠΑΜΕ έχουν κάνει την κυβέρνηση να χεστεί πάνω της. Το καλό είναι ότι ΚΑΙ οι χρυσαυγίτες δεν τα γουστάρουν αυτά. Στα τσακίδια. Έμειναν κάτι ξέμπαρκοι «πατριώτες» που είναι κι αυτοί πάνω στο ξύπνημα.

Τους παραδέχομαι τελικά τους αγανακτισμένους. Ξέρουν τι ΔΕΝ θέλουν. Δε θέλουν κόμματα και ταμπέλες. Δε θέλουν εργατοπατέρες. Δε θέλουν κοροϊδίες. Δε θέλουν να χτίζονται πολιτικές καριέρες στις πλάτες τους. Ναι ρε. Ξύπνησαν. Και τώρα που ξέρουν τι δε θέλουν, είναι εύκολο να ανακαλύψουν τι θέλουν.

Και τι έγινε μετά; Συνέλευση; Πήραν απόφαση να το συνεχίσουν; Και σήμερα πάλι εκεί; Και κάθε μέρα; Είμαι πολύ αισιόδοξη. Γιατί με τον ίδιο τρόπο, θα βρεθούν και οι λύσεις. Αρκεί να μην ξαναγίνουν πρόβατα.

Katswoman