Οι βιασμοί της Πλατείας Ταχρίρ – Οι ευθύνες των εξεγερμένων – Δεν υπάρχουν «άγιες» εξεγέρσεις και επαναστάσεις

Αναδημοσιεύει και σχολιάζει ο Παύλος

Παρουσιάζω το ρεπορτάζ και στο τέλος ακολουθεί σχόλιο μου με το θέμα: Δεν υπάρχουν «άγιες» εξεγέρσεις και επαναστάσεις

80 σεξουαλικές κακοποιήσεις σε μια μέρα: η σκοτεινή πλευρά της πλατείας Ταχρίρ

80 σεξουαλικές κακοποιήσεις σε μια μέρα: η σκοτεινή πλευρά της πλατείας Ταχρίρ
Αιγύπτιες διαδηλώνουν στο Κάιρο απαιτώντας να ληφθούν άμεσα μέτρα εναντίον των επιθέσεων γυναικών με δράστες άντρες που εκμεταλλεύονται την πολυκοσμία των πολιτικών κινητοποιήσεων.

….

Το βράδυ της περασμένης Τετάρτης, όταν ο αρχηγός του του αιγυπτιακού στρατού ανακοίνωσε την ανατροπή του Μοχάμεντ Μόρσι, οι δρόμοι γύρω από την πλατεία Ταχρίρ έγιναν σκηνικό για ολονύχτιο καρναβάλι. Όμως δεν επιτρεπόταν σε όλους να πανηγυρίσουν. Μεταξύ του πλήθους που χόρευε, τραγουδούσε και των οδηγών που πατούσαν τις κόρνες των αυτοκινήτων, περισσότερες από 80 γυναίκες δέχτηκαν επιθέσεις σεξουαλικής κακοποίησης, παρενόχλησης ή έπεσαν ακόμη και θύματα βιασμού. Από την Κυριακή, στην πλατεία Ταχρίρ, από όταν πρωτοξεκίνησαν οι διαμαρτυρίες κατά του Μόρσι, έχουν σημειωθεί τουλάχιστον 169 περιστατικά σεξουαλικών επιθέσεων.
«Η Αίγυπτος είναι γεμάτη σεξουαλικές κακοποιήσεις και ο κόσμος έχει απευαισθητοποιηθεί στο θέμα αυτό. Ομως όσα συνέβησαν τις τελευταόες μέρες γύρω από την πλατεία Ταχρίρ ήταν ένα ακόμη βήμα προς την επιδείνωση της κατάστασης», λέει η Σοράγια Μπαχγκάτ, γνωστή δικηγόρος που υπερασπίζεται κακοποιημένες γυναίκες και συνιδρύτρια των «Σωματοφυλάκων της Ταχρίρ», μιας ομάδας που περιπολεί και προστατεύει γυναίκες από επιθέσεις.
Από την Κυριακή, οι εκστρατεύοντες λένε ότι τουλάχιστον μια γυναίκα έχει βιαστεί με κάποιο αιχμηρό αντικείμενο.
Τέτοιου είδους εγκλήματα έχουν γίνει ενδημικά στις διαδηλώσεις τις Ταχρίρ τουλάχιστον από την επανάσταση του 2011, όμως δεν ποτέ δεν έχουν σημειωθεί τόσο υψηλά νούμερα.
«Δεν υπάρχουν πολλές καταγγελίες επειδή πολλοί άνθρωποι εμφανίζονται απρόθυμοι να το δηλώσουν και επειδή κανείς δεν θέλει να χαλάσει την ιερότητα της Ταχρίρ», λέει η Μπαχγκάτ.
«Ξαφνικά, βρέθηκα στη μέση, περικυκλωμένη από εκατοντάδες άντρες σε ένα κύκλο, ο οποίος γινόταν ολοένα και μικρότερος γύρω μου. Με άγγιζαν και ψαχούλευαν παντού, ένα σωρό χέρια κάτω από τη μπλούζα μου και μέσα στο παντελόνι μου», είπε μια γυναίκα περιγράφοντας την φοβερή εμπειρία της.
«Το αποκαλούμε κύκλο της κολάσεως», είπε η Μπαχγκάτ, που και η ίδια γλίτωσε παραλίγο μια επίθεση αυτή την εβδομάδα.
Από τον περασμένο Νοέμβριο δύο ομάδες εθελοντών – η «Επιχείρηση Ενάντια στην Σεξουαλική Κακοποίηση» (OpAntish) και οι «Σωματοφύλακες της Ταχρίρ» – έχουν ομάδες των περίπου  15 διασωστών -, οι οποίοι περιπολούν την πλατεία. Οι δύο οργανώσεις έχουν ελαφρώς διαφορετικές τακτικές και αμφίεση, όμως οι μέθοδοι τους είναι σε γενικές γραμμές οι ίδιες. Χτυπούν τους θύτες με γκλόμπ και χρησιμοποιούν μικρά φλογοβόλα όπλα. Απομακρύνουν τις γυναίκες, τις κρύβουν σε κοντινά κρησφύγετα και αν χρειαστεί τις μεταφέρουν σε νοσοκομείο. Ο όχλος των βιαστών έχει προσπαθήσει να σπάσει τις πόρτες των κρησφύγετων ενώ διασώστες έχουν δεχτεί και οι ίδιοι επίθεση.
Συχνά, τυχαίοι περαστικοί λαμβάνουν μέρος στις επιθέσεις. Όμως όλοι οι ακτιβιστές είναι σίγουροι ότι οι επιθέσεις ξεκινούν συνήθως από ομάδες ανδρών που πηγαίνουν μαζί στην πλατεία σε πολυσύχναστες ημέρες διαμαρτυρίας, έχοντας συγκεκριμένη πρόθεση να κακοποιήσουν γυναίκες. «Υπάρχει παντελής απουσία δυνάμεων ασφαλείας στην Ταχρίρ» εξηγεί η Μπαχγκάτ.
Παρότι στο παρελθόν αρκετοί διαδηλωτές αντιδρούσαν, οι σεξουαλικές παρενοχλήσεις παραμένουν ένα θλιβερά «αποδεκτό» κομμάτι της αιγυπτιακής ζωής. Σύμφωνα με μια έρευνα του ΟΗΕ που δημοσιοποιήθηκε τον περασμένο Απρίλιο, το 99.3% των γυναικών της Αιγύπτου έχουν αναφέρει ότι τουλάχιστον μία φορά υπέστησαν κάποιου είδους σεξουαλική παρενόχληση, με το 91% να δηλώνει ότι δεν αισθάνονται ασφαλείς στο δρόμο.

«Περιπτώσεις που καταγγέλθηκαν στην αστυνομία χειρίζονται με αηδιαστικό τρόπο», λέει η Μαριάμ Κίρολος, μια εκ των οργανωτών του OpAntish,και ακτιβίστρια για τα δικαιώματα των γυναικών. «Δεν τις αντιμετωπίζουν σοβαρά. Και δυστυχώς συχνά οι γυναίκες αστυνομικοί που συμπληρώνουν την αναφορά είναι και οι ίδιες θύματα παρενόχλησης».  
Περαστικοί, ακόμη και αυτόπτες μάρτυρες, προσπαθούν να δικαιολογήσουν τη συμπεριφορά του δράστη:
«Ο κόσμος λέει «Α, μα ήταν φτωχός, δεν ήξερε τι έκανε. Πρωταρχικά το φταίξιμο βαραίνει τη γυναίκα. Ο κόσμος πάντοτε ρωτάει: «Τί φορούσε;» λέει η Κίρολος. .
Όταν η Λιλά ελ Γκερετλί, μια τριαντάχρονη δασκάλα, έπεσε θύμα σεξουαλικής κακοποίησης σε μια γέφυρα του Καιρού τον περασμένο Απρίλιο, οι περαστικοί τη συμβούλεψαν να μην προβεί σε καταγγελίες.
«Εάν είσαι αξιοπρεπές κορίτσι, ο κόσμος περιμένει να το αφήσεις να ξεχαστεί» λέει η ίδια. Όμως επέλεξε να πάει τον δράστη στο δικαστήριο. Και τον προηγούμενο μήνα έγινε η μια εκ των – μόλις – έξι γυναικών που έχουν επιτύχει την καταδίκη κάποιου άνδρα για σεξουαλική παρενόχληση στην Αίγυπτο. Ο δράστης καταδικάστηκε ερήμην και εξαφανίστηκε. Η αστυνομία δεν έκανε σοβαρές προσπάθειες να τον εντοπίσει.
«Το πρόβλημα είναι ότι το κράτος επιδοκιμάζει αυτά τα εγκλήματα. Για να σταματήσει αυτό το φαινόμενο χρειάζονται νέοι νόμοι. Αλλά και κάτι περισσότερο: να αλλάξει η αιγυπτιακή κοινωνία» λέει η Κίρολος.

…. …. ….

Σχολιάζει ο Παύλος

Δεν υπάρχουν «άγιες» εξεγέρσεις και επαναστάσεις

Οι Αιγύπτιοι εξεγερμένοι έχουν ευθύνες για το αίσχος των σεξουαλικών κακοποιήσεων γυναικών. Πρόκειται για κακοποιήσεις που συμβαίνουν στη καρδιά της εξέγερσης, τη, θρυλική πια, πλατεία Ταχρίρ. Και δεν πρόκειται για φαινόμενο που συμβαίνει για πρώτη φορά, ούτε για μεμονωμένο φαινόμενο που αφορά μία ή δύο γυναίκες, που ακόμη και σε τέτοιες μεμονωμένες περιπτώσεις θα χρειαζόταν η πιο μεγάλη εγρήγορση. Εδώ σε ένα βράδυ συνέβησαν 80 καταγεγραμμένες (και άλλες περιπτώσεις ασφαλώς δεν θα κατεγράφησαν ποτέ) «επιθέσεις σεξουαλικής κακοποίησης, παρενόχλησης ή ακόμη και βιασμών».

Θα έπρεπε επομένως οι εξεγερμένοι, που φαίνεται ότι έχουν κάποιου είδους οργάνωση ως προς την εξέγερση τους, να ενεργήσουν περισσότερο δραστήρια και αποφασιστικά στην περιφρούρηση από τέτοιες αντικοινωνικές ενέργειες. Δεν το έχουν κάνει. Οι «Σωματοφύλακες της Ταχρίρ» είναι απελπιστικά ολιγομελής ομάδα σε σχέση με τις ανάγκες περιφρούρησης των γυναικών διαδηλωτριών.

Δεν εξετάζω τα κίνητρα των δραστών. Αν δηλαδή πρόκειται για προβοκάτορες και ασφαλίτες που σκοπό έχουν να δυσφημήσουν την εξέγερση ή πρόκειται για συντηρητικούς ισλαμιστές που στοχεύουν να τιμωρήσουν τις γυναίκες που αποτολμούν μόνες τους έξοδο σε δημόσιους χώρους, κάτι που το συντηρητικό Ισλάμ χωρίς τη παρουσία επίσημα συνδεδεμένων μαζί τους αντρών απαγορεύει. Θα μπορούσαν ακόμη να πρόκειται απλά για λούμπεν στοιχεία που βρίσκουν την ευκαιρία να πραγματοποιήσουν με αυτούς τους τρόπους τις σεξουαλικές τους επιθυμίες και ανάγκες, μη βρίσκοντας άλλους τρόπους σεξουαλικής ικανοποίησης. Αλλά μάλλον πρόκειται για ένα συνδυασμό ή συνδυασμούς των παραπάνω περιπτώσεων. Ωστόσο, νομίζω ότι δεν πρέπει να ρίξουμε το βάρος στη πλευρά των δραστών και στα κίνητρα τους. Το βάρος πρέπει να πέσει στη πλευρά των εξεγερμένων και στην αδυναμία τους να περιφρουρήσουν τη καρδιά της εξέγερσης από αντικοινωνικές ή προβοκατόρικες ενέργειες που τελικά δυσφημούν την ίδια την εξέγερση και την πάνε πίσω.

Τελικά σε αυτό το σημείο έχει αξία να μιλήσουμε για τις ίδιες τις εξεγέρσεις και επαναστάσεις. Θα ήταν λάθος λοιπόν, κατά τη γνώμη μου, να δημιουργούμε την εντύπωση ότι οι εξεγέρσεις και επαναστάσεις είναι εξ ορισμού «άγιες» ή ταγμένες εξ ορισμού επίσης και αποκλειστικά στην ελευθερία. Τις εξεγέρσεις τις κάνουν άνθρωποι που έχουν ζήσει ζωές βουτηγμένες σε διάφορους βαθμούς ανελευθερίας και εγωισμού. Όσο και αν η εξέγερση και η επανάσταση μεταμορφώνει, τα βιώματα ανελευθερίας είναι εκεί, το ίδιο πιθανά και η οξυμένη εγωιστική (με μια άσχημη έννοια) πλευρά της ανθρώπινης φύσης, επίσης οι διάφορες νοητικές και ιδεολογικές υποδουλώσεις, ώστε ακόμη και ο πιο «αγνός» εξεγερμένος και επαναστάτης, τελικά, να μην είναι καθόλου αγνός. Απλώς δεν υπάρχουν αγνοί εξεγερμένοι και επαναστάτες. Όλοι υπόκεινται στην πιθανότητα να συμπεριφερθούν και να δράσουν σαν μιαν άλλη εκδοχή αυτού που θέλουν να αλλάξουν ή να καταστρέψουν. Η ιστορία είναι γεμάτη από τέτοιες συμπεριφορές. Η ιστορία, αλλοίμονο, είναι γεμάτη από ελπίδες που έχουν διαψευσθεί.

Επομένως εκείνο που χρειάζεται είναι η πιο μεγάλη επαγρύπνηση. Απέναντι στους άλλους και κυρίως απέναντι στο εαυτό μας. Εξεγερμένε και επαναστάτη, πρέπει να ξέρεις καλά ότι έχεις ήδη μέσα σου τον νέο δυνάστη και αν αυτό δεν το κατανοείς και δεν είσαι αποφασισμένος να το αντιμετωπίσεις, μην ξεκινάς καμιά εξέγερση και καμιά επανάσταση. Γιατί δεν χρειάζεται καμιά επιπλέον ιστορική τραγική ειρωνεία.

Οι εξεγερμένοι λοιπόν άντρες της πλατείας Ταχρίρ πρέπει να δείξουν τη μέγιστη επαγρύπνηση και να μην υπερασπίζουν μόνο τη δική τους ελευθερία, των αντρών δηλαδή, αλλά και των γυναικών. Αλλιώς, αυτή η μερική ελευθερία, ιδίως στις μέρες μας, δεν είναι πραγματική ελευθερία και ο αγώνας τους για ελευθερία θα είναι σημαδεμένος με μεγάλη ανελευθερία.

Υ.Γ.

Με τις συνθήκες που περιγράφονται στο ρεπορταζ που παράθεσα, όπως και σε άλλα παρόμοια ρεπορταζ, θα περίμενα οι ανακοινώσεις των πολιτικών οργανώσεων και κινήσεων να έχουν οπωσδήποτε αναφορά στην ανελευθερία των γυναικών διαδηλωτριών και στην ανάγκη υπεράσπισης των θεμελιωδών δικαιωμάτων τους. Έτσι είναι οδυνηρό να διαπιστώνει κανείς ότι κείμανα σαν αυτό: Ανακοίνωση των Επαναστατών Σοσιαλιστών Αιγύπτου: “Τέσσερις μέρες που συγκλόνισαν τον κόσμο” 

δεν αφιερώνουν λέξη στο πρόβλημα της μεγάλης ανελευθερίας μέσα στον αγώνα για ελευθερία. Φαίνεται ότι οι συντάκτες του κειμένου όταν μιλούν επανειλημμένα για «μάζες» επιθυμούν να εννοούν τις αντρικές κυρίως μάζες και επίσης δεν είναι καθόλου διατεθειμένοι να αμφισβητήσουν την «ιερότητα» της εξέγερσης.

Όμως:

ΚΑΜΙΑ ΕΞΕΓΕΡΣΗ ΚΑΙ ΚΑΜΙΑ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΓΙΑ ΚΑΙ ΙΕΡΗ.

Η ΜΕΓΙΣΤΗ ΔΥΝΑΤΗ ΕΠΑΓΡΥΠΝΗΣΗ ΕΙΝΑΙ ΑΝΑΓΚΑΙΑ – ΠΡΩΤΑ ΩΣ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΙΔΙΟ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΜΑΣ.         

………………………………………………………………………………………………………………………………………………………..

Σύντομος δικός μας σύνδεσμος: http://wp.me/pPn6Y-gJR

……………………………………………………………………………………………………………………………………………….

Για επικοινωνία: ormithiella@hotmail.gr

…………………………………………………………………………………………………………………………………………………

12 σκέψεις σχετικά με το “Οι βιασμοί της Πλατείας Ταχρίρ – Οι ευθύνες των εξεγερμένων – Δεν υπάρχουν «άγιες» εξεγέρσεις και επαναστάσεις

  1. Και το 2011 υπήρξαν τέτοια περιστατικά, πασίγνωστα επειδή θύμα έπεσε και ξένη ρεπόρτερ.
    Μα μην ξεχνάμε, στην Αίγυπτο και προ Επαναστάσεων για τις γυναίκες δεν ήταν εύκολα εκτός κι αν επρόκειτο για προστατευμένες τουρίστριες ή πάμπλουτες που (ακόμα και αυτή τη στιγμή) απολαμβάνουν με μπικίνι φρουρούμενες θαυμάσιες παραλίες σα να ζουν σε άλλη χώρα (και μιλώ εκ πείρας),

  2. σωστά λέει η Δάφνη, κι εμείς ευχαριστούμε Παύλο,
    και μια που το είδα τώρα μόλις, δέστε κι αυτό – για να μην ξεχνάμε και τον (θρασύτατο) μισογυνισμό τού «πρώτου» (μας) κόσμου –

      • είδες; και τα (καλοντυμένα) σκουπιδάκια (τού τένις κιόλας) (μ’ όλη τους την ασχήμια (παρεπί, πόσο άσχημοι είναι αυτοί, που κρίνουν την ομορφιά τών άλλων)) δεν διστάζουν να μιλήσουν και για βιασμούς (τι να σού πω, δοκίμιο γράφεις…)

  3. Συγχαρητήρια που ανακαλύψατε την Αμερική…Ότι δηλαδή μέσα σε 20.000.000+ κόσμο κυκλοφορούν και ανώμαλοι και κλέφτες και βιαστές και και και…Εδώ στην Πλατεία Συντάγματος και μας είχαν κατακλέψει το ’11 όχι στην Αίγυπτο…
    Είναι πάντως πολύ περίεργο ότι αυτοί που βλέπουν μόνο βιασμούς ή που βλέπουν μόνο τον στρατό, αγνοούν τα εκατομμύρια του αιγυπτιακού λαού που οργάνωσε αυτή την διαμαρτυρία (δυο μήνες την προετοίμαζαν), την πραγματοποίησε, έριξε τον Μόρσι (όπως το επιθυμούσε) και συνεχίζει, γιατί τίποτα δεν έχει ακόμα τελειώσει.
    Ας μην ακυρώνουμε τις προσπάθειες των λαών, και ειδικά του λαού της Αιγύπτου που έχει αποδείξει επανειλλημένα ότι έχει εξαιρετικά αντανακλαστικά.

    • όσο μέ αφορά (οι άλλοι δεν χρειάζονται συνηγορία από μένα) έχω να σού πω ότι δεν «ανακαλύψαμε» τίποτα…
      στο ποστ που παράπεμψα, τόνιζα μια διάσταση που (ειδικά σήμερα, τώρα) τείνουμενα «ξεχνάμε» : ότι για τη συγκεκριμένη εξέγερση δλδ, ειδικά, γυναίκες ήταν αυτές που πρωτοστάτησαν – με κίνδυνο τής ζωής τους *διπλόν*
      (γι’ αυτό πονάει και πολύ η αχαριστία τών αντρών «γύρω τους» (δες τα βίντεα))

  4. «Είναι πάντως πολύ περίεργο ότι αυτοί που βλέπουν μόνο βιασμούς»
    Τόσο το κείμενο που αναδημοσίευσα, όσο και το σχόλιο μου, αλλά βεβαίως και τα άλλα σχόλια των φίλων, δεν νομίζω ότι σχετίζονται με μια τέτοια ματιά… 🙂
    «Ας μην ακυρώνουμε τις προσπάθειες των λαών»

    Το να μιλάμε για τα αρνητικά μιας εξέγερσης, μιας οποιασδήποτε εξέγερσης, η γνώμη μου είναι ότι δεν ακυρώνει τους αγώνες των «λαών». Και αρνητικά πάντα υπάρχουν, μιας και οι «λαοί» δεν αποτελούνται από αγίους, ούτε βέβαια, αυτομάτως, κατά την διαδικασία οποιασδήποτε εξέγερσης, τα άτομα που αποτελούν τους λαούς, αγιοποιούνται.
    Είμαι λοιπόν της γνώμης ότι η κάθε αγιοποίηση αγώνων, χωρίς δηλαδή την απαραίτητη, πάντα, κριτική και αυτοκριτική, είναι τελικά εκείνη που ακυρώνει, αφεαυτής, την προσπάθεια των «λαών», καταλήγοντας σε μια από τα ίδια…

  5. Θέλω ακόμη να προσθέσω ότι άλλο (από άποψη ποιότητας) είναι οι κλοπές που σημειώνονταν στις συγκεντρώσεις των Αγανακτισμένων στο Σύνταγμα και άλλο οι σεξουαλικές κακοποιήσεις γυναικών στη Ταχρίρ. Εν πάση περιπτώσει η συνέλευση του Συντάγματος οργάνωσε περιφρούρηση με αντικείμενο και τη προστασία από τις κλοπές. Και εδώ ακριβώς είναι η κριτική μου προς τους Αιγύπτιους εξεγερμένους: Δεν έχουν συστήσει την αναγκαία περιφρούρηση. Η γνώμη που έχω σχηματίσει είναι ότι υποτιμούν, ανεπίτρεπτα, το πρόβλημα…

  6. Θα έλθει μέρα που (ειδικά οι Αιγυπτίες) θα αναπολούν τις μέρες που πρόεδρος ήταν ο Μουμπάρακ!! Θα διαπιστώσουν όοοοοολοι το απάνθρωπο πρόσωπο του φανατικού ισλάμ! Τότε όμως θα είναι πολύ αργά!
    Στηρίξτε τώρα την προσπάθεια του στρατού γιατί κινδυνεύετε!!

Σχολιάστε