Εκλογές Ιταλίας>Μπέππε Γκρίλλο:»Η Ελλαδα δεν είναι πειραματόζωο κανενός». Και άλλα σχετικά άρθρα. / ελληνικά-english

http://wp.me/pPn6Y-fOC 

Νέα Ενημέρωση: 14:15 (προσθήκη σχετικών άρθρων)

*Ενημερωνόμαστε & βγάζουμε συμπεράσματα μόνοι μας, για το τι είναι & τι πρεσβεύει ο καθένας, χωρίς να ακούμε την κάθε αρλούμπα που σερβίρει ο κάθε π@π@ρ@ς αμόρφωτος σε ραδιόφωνο & TV. Bγάζουμε συμπεράσματα μόνοι μας & σχηματίζουμε ισχυρή προσωπική άποψη.

(φωτο: wired.co.uk–maudanros / Shutterstock.com)

Έγινε κωμικός από καθαρή τύχη, απέκτησε φανατικούς θαυμαστές λόγω του καυστικού του χιούμορ, όρισε την «V-Day» («Vaffanculo Day») που αφιέρωσε εξαιρετικά στον Σίλβιο Μπερλουσκόνι και μετά την επιτυχία του στις τελευταίες δημοτικές εκλογές με το Κίνημα Πέντε Αστέρων που ηγείται, τρομοκρατεί την άλλοτε κομματική κυριαρχία. Mιλώντας σε portal Κυριακάτικης εφημερίδας, το πολιτικό φαινόμενο της Ιταλίας, ο Γενοβέζος αντισυστημικός Μπέππε Γκρίλο, υποστηρίζει ότι «η έξοδος από το ευρώ δεν είναι ταμπού», ενώ στέλνει μήνυμα αλληλεγγύης στους Έλληνες, οι οποίοι «δέχονται άδικα κατηγορίες από τον ευρωπαϊκό Τύπο».

*

Γιατί ένας κωμικός αποφασίζει να ασχοληθεί με την πολιτική;

Για να ασχοληθεί κανείς με την πολιτική πρέπει να έχει αυξημένη αίσθηση του χιούμορ.

Για να ζει κανείς πρέπει να έχει αυξημένη την αίσθηση του χιούμορ και η πολιτική είναι μέρος της ζωής μας.

*

Τι πρεσβεύει το Κίνημα Πέντε Αστέρων; Εσείς τι ρόλο διαδραματίζετε;

Το Κίνημα Πέντε Αστέρων είναι πολλά πράγματα ταυτόχρονα:

η επιθυμία για αλλαγή σελίδας,

η θέληση για άμεση συμμετοχή στην δημόσια ζωή,

η υπέρβαση της εκπροσώπησης από τα κόμματα με τον ερχομό της άμεσης δημοκρατίας,

η αναζήτηση μιας ζωής βασισμένη σε αξίες διαφορετικές από το χρήμα και της διαρκούς ανάπτυξης.

Εγώ είμαι ο ιδρυτής του Κινήματος και ο εγγυητής ότι οι αξίες του εφαρμόζονται.

*

Πως ερμηνεύετε την τεράστια επιτυχία του στις τελευταίες δημοτικές εκλογές;

Οι νέες γενιές αποφάσισαν να σηκώσουν την χώρα στους ώμους τους και μέσω του διαδικτύου αυτό έγινε δυνατό.

*

Αρχικά είχε θεωρηθεί ότι το Κίνημα θα είχε προσχώρηση ψηφοφόρων από την Αριστερά, αλλά από ό,τι φαίνεται οι ψήφοι προήλθαν από την Δεξιά του Μπερλουσκόνι και την Λέγκα του Βορρά. Αν στις επόμενες εκλογές συγκεντρώσετε το 20% με ποιους θα συμμαχήσετε;

Για το Κίνημά μας, Αριστερά και Δεξιά είναι δύο έννοιες ξεπερασμένες.

Υπάρχουν μόνο οι πολίτες.

Στις επόμενες εκλογές δε θα συμμαχήσουμε με κανένα.

Στόχος μας είναι να γίνουμε η πρώτη πολιτική ομάδα της χώρας.

*

Υποστηρίζετε ότι η πολιτική χωρίς χρήματα είναι υπέροχη. Γι΄ αυτό το λόγο δεν δεχθήκατε την εκλογική αποζημίωση; Πως οργανώσατε την εκστρατεία σας χωρίς πόρους;

Η πολιτική είναι συμμετοχή, οι εκλογές είναι μια προσφορά του πολίτη στην χώρα του.

Τα χρήματα λοιπόν δεν έχουν καμία σχέση με αυτή την προσφορά.

Πριν το διαδίκτυο όποιος είχε τη δυνατότητα πρόσβασης στην τηλεόραση και τον Τύπο με τα χρήματά του, κέρδιζε. Με το διαδίκτυο τα χρήματα δεν είναι πλέον απαραίτητα, είναι όμως απαραίτητες οι ιδέες.

Το διαδίκτυο είναι υπερ-δημοκρατικό και αντικαπιταλιστικό.

*

Στο παρελθόν είχατε πει ότι ο λαός πρέπει να διώξει όλους τους «αχρείους πολιτικούς γιατί δε μας αντιπροσωπεύουν». Με ποιους θα τους αντικαθιστούσατε;

Με απλούς πολίτες, τίμιους, προετοιμασμένους και ικανούς.

Ο πολιτικός δεν είναι επάγγελμα, είναι μια υπηρεσία με συγκεκριμένο χρόνο. Οι βουλευτές στρατοπεδεύουν στη Βουλή εδώ και είκοσι, τριάντα χρόνια. Ήρθε η ώρα να εξαφανιστούν.

*

Συχνά ο ελληνικός Τύπος σας συγκρίνει με τον αρχηγό του ΣΥΡΙΖΑ, Αλέξη Τσίπρα. Πως βλέπετε αυτή τη σύγκριση; Νιώθετε ότι έχετε κοινά στην πολιτική σας;

Δεν γνωρίζω το πρόγραμμά του.

Επαναλαμβάνω όμως ότι το Κίνημα Πέντε Αστέρων δεν ανήκει ούτε στην Αριστερά ούτε στην Δεξιά. Ξεπερνά κάθε ιδεολογικό διαχωρισμό.

*

Πολλοί υποστηρίζουν ότι αν στις επόμενες εκλογές εκλεγεί ο ΣΥΡΙΖΑ η Ελλάδα θα βγει από το ευρώ. Εσείς προτείνατε ένα «ασθενές ευρώ» για την Ιταλία, την Ελλάδα, την Ισπανία και την Πορτογαλία. Αυτή είναι η μόνη λύση για την αποφυγή μιας περαιτέρω οικονομικής καταστροφής των χωρών του νότου;

Το ευρώ δεν πρέπει να είναι ταμπού.

Η έξοδος από το ευρώ δε σημαίνει έξοδο από την Ευρώπη.

Στα 17 κράτη της ΕΕ τα 7, εκ των οποίων και η Μεγάλη Βρετανία δεν έχουν ευρώ.

Πιστεύω ότι είναι απαραίτητο για την ιταλική κυβέρνηση να ορίσει τα πλην και τα κατά της παραμονής στο ευρώ και να παρουσιάσει ένα plan B σε περίπτωση που η χώρα πρέπει να βγει από αυτό.

Δεν μπορεί να υποστηρίζεται ότι η παραμονή στο ευρώ είναι η μόνη λύση.

*

Στην Ελλάδα όπως και στην Ιταλία ο κόσμος είναι θυμωμένος με τους πολιτικούς και αυτό φάνηκε από το αποτέλεσμα των εκλογών στις δύο χώρες. Πολλοί ωστόσο δεν ερμηνεύουν αυτό το θυμό ως ένα ξεκάθαρο πολιτικό μήνυμα. Ποια είναι η γνώμη σας;

Πιστεύω ότι βρισκόμαστε μπροστά σε μια συγκλονιστική αλλαγή:

ότι οι πολίτες θα γίνουν ενεργό μέρος της πολιτικής χάρη στο διαδίκτυο.

Πιστεύω ότι το τωρινό μοντέλο ανάπτυξης φτάνει στο τέλος του.

Η οικονομική κρίση είναι το αποτέλεσμα όχι η αιτία ενός πολιτισμού που βρίσκεται στη δύση του.

*

Σε παλαιότερη συνέντευξή σας είχατε πει ότι οι νέοι είτε πρέπει να κάνουν μια επανάσταση είτε να φύγουν από τη χώρα. Αυτή είναι η μόνη λύση; Τι μορφή πρέπει να έχει αυτή η επανάσταση;

Πρέπει να είναι ειρηνική.

Μέσα από τους θεσμούς, με την δυνατότητα να έχουμε στο μέλλον δημοψηφίσματα με προτάσεις, νόμους που προέρχονται από λαϊκή πρωτοβουλία και που θα συζητούνται υποχρεωτικά στη Βουλή, άμεση εκλογή του υποψηφίου.

*

Τι μήνυμα θέλετε να στείλετε στον ελληνικό λαό;

Λυπάμαι πολύ που αυτός ο υπέροχος λαός έγινε πειραματόζωο της διεθνούς χρηματοοικονομίας.

Δεν καταλαβαίνω γιατί δέχεται τόσες κατηγορίες από τον ευρωπαϊκό Τύπο.

Το πρόβλημα δεν είναι ελληνικό, είναι και πορτογαλικό, ιρλανδικό, ισπανικό, ιταλικό, ευρωπαϊκό.

Η Ελλάδα ήταν η πρώτη που μπήκε στη δίνη των οικονομικών δυνάμεων και θα είναι η πρώτη που θα βγει από αυτή.

Πηγή: epanastasi-gr.

*

*

>>>

*Όποιος δεν γνωρίζει καλά αγγλικά, ας μπει εδώ, για να έχει μία πρόχειρη μετάφραση από την Google.

>>>

Comedian Beppe Grillo turns blog into Italy’s third-largest political movement

By Ian Steadman

25 February 13

Comments3

The votes are being counted in Italy’s general election, and for the first time in perhaps decades the clown at the centre of things might not be Silvio Berlusconi, but rather a comedian called Beppe Grillo. A comedian on an anti-corruption crusade, his success (and his political movement) has been built on the back of his blog— the most popular in the country, and one of the most widely-read in the world.

Grillo’s blog has long hosted names of politicians convicted for charges of corruption, and in posts the satirical comedian has railed against the corruptions problems in Italian politics. In 2007, he corralled his supporters into a one-off «V-Day Celebratio» where the «V» stood for vaffanculo — «fuck off». Other campaigns targeted certain bills or vested interests, with the culmination being the launch of the Five Star Movement (M5S) in 2009, a populist bloc whose unifying characteristic isn’t so much what it’s for as what it’s against — the status quo. Its members organise online, it has an extreme direct democracy slant, and, judging from exit polls and seat projections, M5S looks likely to be the third-largest political bloc in the Italian parliament.

The M5S phenomenon is so unusual that think tank Demos was compelled to commission a study into it which was published last month, and it’s perhaps the best illustration of the growing disruption the web is bringing to electoral politics. Of M5S supporters who were polled, tiny minorities said they trusted official authority figures — two percent parliament, two percent financial institutions, six percent large companies, 34 percent traditional media sources. 83 percent were dissatisfied with the state of democracy in Italy. 76 percent, however, said they trusted the internet.

Grillo is by far the most web-savvy of the political actors in Italy, with vastly more Twitter followers (700k+) than pretty much any politician, and he’s used his large footprint to point out corruption that the mainstream media wouldn’t report on. He’s been quoted as saying that M5S’s organisation is one of «feet on the ground, head on the web». M5S rallies have been known to attract more than 100,000 people at a time. In May, it won local elections in Parma, shocking the other parties who had perhaps not taken M5S seriously.

The policies he’s espoused are similarly removed from centre. A 20-hour working week, free internet for everyone, free tablets for schoolchildren, a freeze on interest payments that could make the country default on its debt, tax cuts for working people, stricture rules to punish and prevent corruption, strong new environmental laws and increased corporate transparency. There’s even a proposal to replace PIL (Gross Domestic Product in Italian) with BIL (Gross Domestic Happiness). It’s avowedly populist, and the Demos study shows that it has attracted both left- and right-wing voters.

Most remarkably, Grillo isn’t even running for election — M5S bans those with criminal convictions from standing for office, and his manslaughter conviction from 1980 (for a traffic accident) rules him out. M5S also doesn’t accept public funding for its operations like other parties, claiming it can lead to corruption. Grillo remains as its foundational figure and fiery evengalist, and has sworn that M5S won’t form a coalition with any other group, eschewing all forms of compromise.

That makes things very tricky. As of writing, the results for both of the chambers of Italy’s parliament look close. Like many countries, there are two — the Chamber of Deputies, and the Senate of the Republic. Both are equal, but whoever gets the most votes in the Chamber of Deputies has their share of the seats boosted to guarantee a majority there and prevent gridlock. The centre-left coalition, the Italy Common Good group, looks on course (as expected) to win the Chamber, but there’s no clear winner emerging in the Senate — Berlusconi’s Centre-Right Coalition, according to current projections, has more seats than the centre-left Italy. Common Good and With Monti For Italy groups combined, but neither have enough for a majority.

Italian politics needs both chambers of parliament to be in agreement for a cabinet to be formed, so if M5S holds firm the only solution is for another election to be held. As far as the world’s political leaders go, they’ll be hoping for a result that delivers a coalition in parliament that bypasses the need for Grillo to make a decision, because he’s explicitly said he won’t be kingmaker. Considering Italy’s economic woes — markets are poised to panic if there’s political deadlock — the fact that we may well see the world’s economy thrown out of a whack by a principled blogger taking a stand is definitely some kind of watershed moment in social media.

It’s hard to think of any political party or politician who’s managed to secure such an influential position off the back of social media. For a while it looked like the Pirate Part of Germany might represent some kind of direct democracy revolution, but after some promising early starts in regional elections it fell apart when trying to launch onto the national scene. Much was made of its ability to organise policy online, with a horizontal hierarchy only made possible at such scale by the web, but it also seemed to create a public perception of a fractured and unreliable group of people changing opinions on a whim. There has also been a perception that it lacks popular figureheads.

When it comes to M5S’s success, perhaps the broadness of its anti-corruption platform and its maverick leader have solved that problem. Or perhaps it’s just the result of decades of economic mismanagement and deep-rooted corruption driving people to the one alternative that guarantees participation without endorsing the current system. What happens next will be fascinating to watch.

Image: maudanros / Shutterstock.com

Source: wired.co.uk/news/

*

Το Μπλογκ του Μπέππε Γκρίλλο/Beppe Grillo’s Blog / Il Blog di Beppe Grillo

*

Κερδισμένη η αβεβαιότητα στις ιταλικές εκλογές

Βέβαιη θεωρείται η επικράτηση του κεντροαριστερού σχηματισμού του Μπερσάνι στη Βουλή. Στο θρίλερ της Γερουσίας, ο Κεντροαριστερός συνασπισμός προηγείται με 31,85%, έναντι 30,40% του κόμματος του Σίλβιο Μπερλουσκόνι. Πρόταση σχηματισμού κυβέρνησης θα καταθέσει το Κεντροαριστερό Δημοκρατικό Κόμμα, σύμφωνα με τον αντιπρόεδρό του. Τι δηλώνουν οι επικεφαλή των κομμάτων.

«Θα επιδείξουμε αίσθημα ευθύνης, ως πρώτη δύναμη στη Βουλή και θα παρουσιάσουμε την πρότασή μας στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας» δήλωσε ο αντιπρόεδρος του κεντροαριστερού Δημοκρατικού Κόμματος, Ενρίκο Λέττα. «H άμεση επιστροφή στις κάλπες δεν είναι η προτιμητέα οδός. Έχουμε εμπιστοσύνη ότι ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας θα μπορέσει να βοηθήσει το πολιτικό σύστημα να βρει τις καταλληλότερες λύσεις» πρόσθεσε ο κ. Λέττα. Ο αντιπρόεδρος των «Δημοκρατικών» υπογράμμισε, επίσης, ότι «πρόκειται για μια ακραία πολιτική πραγματικότητα που η Ιταλία δεν έχει ξαναζήσει» και, προχωρώντας σε μια πρώτη ανάλυση του εκλογικού αποτελέσματος, θέλησε να τονίσει ότι «χρειάζεται ένας προβληματισμός που θα επικεντρωθεί στις συνέπειες της λιτότητας, που προκάλεσε εξέγερση του πολιτικού σώματος, και στην αξιοπιστία των πολιτικών». «Δεν πρόκειται σε καμία περίπτωση να κάνουμε υπόγειες συμφωνίες. Θα προσπαθήσουν να σχηματίσουν μια μεγάλη κυβέρνηση, αλλά δεν πρόκειται να τα καταφέρουν», δήλωσε ο Μπέππε Γκρίλλο, μιλώντας στο διαδικτυακό κανάλι του κινήματος «Πέντε Αστέρων». «Εμείς θα δώσουμε τις μάχες μας, με ιδιαίτερα σκληρό τρόπο. Όποιος θέλει, ας μας ακολουθήσει», πρόσθεσε ο Ιταλός ηθοποιός, κατά την άποψη του οποίου «το να παραδοθεί και πάλι η χώρα στο Μπερλουσκόνι, για έξι μήνες ή ένα χρόνο, θα αποτελούσε αδίκημα κατά ολόκληρου του γαλαξία». Ο ιδρυτής του κινήματος «Πέντε Αστέρων», ο οποίος δεν θέλησε να θέσει υποψηφιότητα στο κοινοβούλιο, δήλωσε ότι «σε όσους τον ρωτούν ποία θέση θα λάβει ακριβώς, η πολιτική του δύναμη, απαντά: πίσω από τον αυχένα του καθένα, για να δίνουμε και καμιά καρπαζιά». «Τόσο η δεξιά όσο και η αριστερά χρεοκόπησαν. Βρίσκονται στην εξουσία εδώ και είκοσι πέντε χρόνια και αποτελούν το πραγματικό πρόβλημα της Ιταλίας», ολοκλήρωσε ο Μπέππε Γκρίλλο, σύμφωνα με τον οποίο «το κίνημά του κατάφερε να ξαναζωντανέψει βλέμματα ανθρώπων τα οποία, πλέον, είχαν σβήσει». «Tο αποτέλεσμά μας είναι ικανοποιητικό», δήλωσε, πριν λίγο, ο Μάριο Μόντι, σχολιάζοντας την επίδοσή του «Κινήματος Πολιτών» του οποίου ηγείται. «Είμαι πολύ ευχαριστημένος, λαμβάνοντας υπόψη το ότι η λίστα και η συμμαχία μας δημιουργήθηκαν στις 4 Ιανουαρίου. Πέρασαν πενήντα ημέρες και κερδίσαμε τρία εκατομμύρια διακόσιες χιλιάδες ψηφοφόρους, χωρίς να διαθέτουμε μέσα και υποδομές», πρόσθεσε ο Ιταλός τεχνοκράτης πρωθυπουργός. Ο Μάριο Μόντι τόνισε, επίσης, ότι «με το πρόγραμμά του, δεν έκανε υποσχέσεις στους εκλογείς, αλλά παρουσίασε ένα ρεαλιστικό πρόγραμμα, για να συνεχιστεί μια πορεία που ξεκίνησε, με την συμβολή όλων, τον Νοέμβριο του 2011, με την οικονομική εξυγίανση και τον καθορισμό νέων προοπτικών». Η πρόταση μας αυτή, διαμορφώθηκε μετά την κυβερνητική εμπειρία μας, η οποία, σίγουρα, δεν οικοδομήθηκε με σημείο αναφοράς την αναζήτηση της δημοτικότητας», υπογράμμισε, τέλος, ο επικεφαλής της κυβέρνησης της Ρώμης. Η προοδευτική συμμαχία, σύμφωνα με την Img και το ιδιωτικό κανάλι La7, θα εξασφαλίσει, τελικώς, το 29,1% των ψήφων, η μπερλουσκονική κεντροδεξιά το 28,1%, το κίνημα «Πέντε Αστέρων» του Μπέππε Γκρίλλο το 26,7% και η κεντρώα συμμαχία του Μάριο Μόντι το 10,8%. Η εφημερίδα «Λα Ρεπούμπλικα», παράλληλα, αναφέρει ότι, βάσει των μέχρι τώρα προβλέψεων και αποτελεσμάτων, στη Γερουσία δεν πρόκειται να προκύψει σαφής πλειοψηφία. Η πρόβλεψη της εφημερίδας της Ρώμης, για κατανομή των εδρών της Γερουσίας, δίδει 123 έδρες στην κεντροδεξιά, 104 στην κεντροαριστερά, 54 στο κίνημα Πέντε Αστέρων του Μπέππε Γκρίλλο και 17 στη συμμαχία του Μόντι. Σύμφωνα με τον Νικόλα Φρατοιάννι, του κόμματος «Αριστερά και Ελευθερία», μέλος της προοδευτικής συμμαχίας, «αν οι κεντροαριστερές δυνάμεις υπερισχύσουν στη Βουλή, θα πρέπει να προτείνουν τη δική τους πολιτική λύση για τη χώρα». Πάντως, ο υποψήφιος πρωθυπουργός της κεντροαριστεράς, Πιερλουίτζι Μπερσάνι άφησε να διαρρεύσει ότι «δεν θα κάνει δηλώσεις μέχρις ότου να έχει στα χέρια του τα τελικά αποτελέσματα και των δυο σωμάτων του κοινοβουλίου». Οι σχολιαστές, ωστόσο, θεωρούν απίθανη μια προγραμματική συμφωνία των «Πέντε Αστέρων» με την κεντροαριστερά. Αυτό που θα μπορούσε να αναπτυχθεί, ενδεχομένως, είναι ένας διάλογος πάνω σε μεμονωμένους νόμους και μεταρρυθμίσεις. Από τη μεριά, τέλος, της κεντρώας συμμαχίας του Μάριο Μόντι, ο Χριστιανοδημοκράτης Πιερφερντινάντο Καζίνι δήλωσε: «Στη ζωή κάποιες φορές χάνεις και κάποιες κερδίζεις. Το θέμα είναι να πράττεις ορθά και να έχεις ήσυχη τη συνείδησή του». Ο Σίλβιο Μπερλουσκόνι, τέλος, έκανε γνωστό ότι θα μιλήσει την Τρίτη, σε τηλεοπτική εκπομπή του ομίλου του Μέντιασετ. Ο γνωστός σχολιαστής Πάολο Μιέλι εκτιμά ότι «θα μπορούσε να σχηματιστεί μια κυβέρνηση ευρείας συμμετοχής για να εγκριθεί νέος εκλογικός νόμος και να εκλεγεί ο νέος πρόεδρος της Δημοκρατίας με επιστροφή στις κάλπες, το πολύ σε δυο μήνες». Τι έδωσαν τα exit polls Η κεντροαριστερή συμμαχία στην Ιταλία με επικεφαλής τον Πιερ Λουίτζι Μπερσάνι προηγείται με σημαντική διαφορά στις βουλευτικές εκλογές με 34,5%-37% των ψήφων, έναντι ποσοστού 29%-31% του κόμματος Λαός της Ελευθερίας (PdL) του πρώην πρωθυπουργού Σίλβιο Μπερλουσκόνι, σύμφωνα με τα αποτελέσματα των καταμετρήσεων της κοινής γνώμης έξω από τα εκλογικά τμήματα (έξιτ πολ). Σύμφωνα με τα πρώτα στοιχεία αυτής της έρευνας, η κεντροαριστερά φαίνεται να επιτυγχάνει και την πολυπόθητη πλειοψηφία στη Γερουσία με 163 έδρες (5 περισσότερες από την απαιτούμενη πλειοψηφία των 158 εδρών). Από την πλευρά του, ο μεγάλος άγνωστος παράγοντας των φετινών εκλογών, το κίνημα διαμαρτυρίας των Πέντε Αστέρων του κωμικού Μπέπε Γκρίλο φέρεται να συγκεντρώνει περίπου το 19- 21% των ψήφων, σύμφωνα με τη σφυγμομέτρηση έξω από τις κάλπες της εταιρείας Tecne για λογαριασμό του ενημερωτικού τηλεοπτικού δικτύου Sky TG24. Συγκεκριμένα τα αποτελέσματα που φαίνεται να συγκεντρώνει το κίνημα είναι 19% για τη Βουλή και 16,5% για τη Γερουσία. Τα δε κόμματα που υποστηρίζουν την υποψηφιότητα του απερχόμενου τεχνοκράτη πρωθυπουργού συγκεντρώνουν από κοινού το 8-10%, σύμφωνα και με την τηλεφωνική δημοσκόπηση που πραγματοποίησε το κρατικό τηλεοπτικό δίκτυο RAI.

Πηγή: kathimerini.gr

*

>>>

*Όποιος δεν γνωρίζει καλά αγγλικά, ας μπει εδώ, για να έχει μία πρόχειρη μετάφραση από την Google.

>>>

Giuseppe Piero Grillo, better known as Beppe Grillo (born 21 July 1948),

is an Italian comedian, actor, blogger and politician.

He has been involved in politics since 2009 as founder of the Five Star Movement.

*

Grillo was born in Genoa, Liguria on 21 July 1948. He received his diploma as an accountant.

*

Career

Grillo during a speech as Five Star Movement leader

After graduation Grillo became a comedian by chance, improvising a monologue in an audition. Two weeks later he was discovered and launched by Italian TV presenter Pippo Baudo. He subsequently participated in the variety show Secondo Voi for two years (1977–78). Later, in 1979, he participated in Luna Park by Enzo Trapani, and in Fantastico.

In the 1980s his success rose further, thanks to shows like Te la do io l’America (1982, 4 episodes) and Te lo do io il Brasile (1984, six episodes). In these shows, he narrated his experiences of his visits to the United States and Brazil, with anecdotes and witticisms about the culture, lifestyle, and beauty of these places.

As a result, his popularity grew more and more, and he became the protagonist of another show developed especially for him, calledGrillometro (Grillometer). In 1986, he was the star of prize-winning advertisements for a brand of yogurt.

Soon after this, his performances began to be characterized by an increasing level of political satire, often expressed in such a direct way that he quickly offended a lot of Italian politicians. In 1987 during the Saturday night TV show Fantastico 7, he attacked the Italian Socialist Party and its leader Bettino Craxi, then Italy’s Prime Minister, on the occasion of his visit in the People’s Republic of China. The joke was:

A member of the Italian Socialist Party asked Craxi: «If the Chinese are all socialists, whom do they steal from»?

The joke hinted at the totalitarianism of the PRC, but even more to the widespread corruption for which the Italian Socialist Party was known. As a consequence, Grillo was effectively and silently banished from publicly owned television; yet, he was vindicated a few years later when the Italian Socialist Party had to be disbanded in a welter of corruption scandals known as Tangentopoli, uncovered by the Mani pulite investigation. Craxi himself died in Tunisia, unable to return to Italy where he would have been jailed for several convictions.

Consequently, from the beginning of the 1990s his appearances on television became rare: according to many people, the reason for this is a silent ostracism by politicians offended by his revelations about their hidden financial activities, frauds and false claims. When one of his shows was finally allowed to be broadcast by RAI, in 1993, it obtained a record share of 16 million viewers. He was later banned definitively from Italian television.

He currently performs in theatres in Italy and abroad, often with outstanding success. Grillo’s themes include energy usage, political and corporate corruption, finance, freedom of speech, child labour, globalization, and technology. Recently Grillo started to encourage the use of Wikipedia as the future of knowledge sharing, and generally he is a strong proponent of internet freedom.

*

Political activism

Beppe Grillo in Bologna speaking at V-Day.

Grillo has spearheaded several national and international political campaigns. On 8 September 2007, he organized a «V‑Day Celebration» in Italy; the «V» stood for vaffanculo («fuck off»). During the rally, Grillo projected the names of two dozen Italian politicians who had been convicted of crimes ranging from corruption and tax evasion to abetting a murder. More than 2 million Italians participated in this rally.Grillo also used this rally to urge Italians to sign a petition calling for the introduction of a Bill of Popular Initiative to remove members of the Italian Parliament who have criminal convictions of any kind from their office. According to Internet scholars, V‑day was the first case in Italian history of a political demonstration developed and promoted via word–of–mouth mobilization on the blogosphere and thesocial networking services.

This was followed by the second V-Day on 25 April 2008, in Turin, S. Carlo Square. This V‑Day was dedicated to the Italian press and the financial support it receives from the government. Grillo heavily criticized the Italian press for the lack of freedom, Umberto Veronesifor his support for incinerators, NATO bases in Italy, the politicians (Silvio Berlusconi had recently been re-elected), and TV channelRetequattro for still holding on to TV frequencies already assigned to Europa 7.

Beppe Grillo in Pistoia during electoral campaign.

On 1 September 2005, thanks to contributions from readers of his blog, Grillo bought a full page advertisement in the Italian newspaper La Repubblica in which he called for the resignation of the Bank of Italy‘s (then) governor Antonio Fazio over the Antonveneta banking scandal. In October 2005, Time chose him as one of the «European Heroes 2005» for his constant battle against corruption and financial scandals.

On 22 November 2005, Grillo also bought a page in the International Herald Tribune, again claiming that members of the Italian Parliament ought not to represent citizens if they have ever been convicted in a court of law, even in the first degree of the three available in the Italian system.^[8] His blog now contains a regularly updated list of members of the Italian Parliament who have been convicted in all three degrees, in what he calls «operation Clean Parliament». Grillo claimed, in 2007, that data suggested that even Scampia, the most dangerous suburb of Naples and one of the areas with the highest crime rate in Europe, actually had a lower crime rate than the Italian parliament’s membership.

On 26 July 2007, Grillo was permitted to speak to the members of the European Parliament in Brussels, where he drew attention to the dangerous, negative state of current Italian politics.

In August 2008, Grillo was the subject of a report on the Australian Broadcasting Corporation’s (ABC-TV) international affairs program «Foreign Correspondent». Titled «The Clown Prince» the report profiled Grillo’s life, political activism, the V‑Day campaign, and use of the internet as a political tool.

In 2010, he started a political movement called «Movimento 5 stelle» («Five Stars Movement»), without the desire to be a leader and to be elected, but only to join, by the Internet, people who believe in ideals like honesty and direct democracy, and saying that politicians are only subordinates of the people and that they should work for the country only for a short time and only if they are not condemned for crimes, and thinking about the problems of their country without any other interest. The movement became a party with electoral prospects in the 2010 regional elections, with four regional councillors elected. The party made further gains at the 2012 local elections, receiving the third highest number of votes overall and winning the mayoral election for Parma. At the 2013 general election the party won 25.55% of the vote for the Chamber of Deputies.

The movement will only become a party with electoral prospects in the next political round, when they will not only take part in regional elections, but also nationally.

*

Beppegrillo.it

Grillo maintains a blog (available in Italian, English, and Japanese) at beppegrillo.it which is updated daily. Comments to posts regularly top the thousands (in the Italian version). According to Technorati, the blog is ranked among the 10 most visited blogs in the world. In 2008, The Guardian ranked Grillo’s blog among the world’s most powerful blogs.

Grillo often receives letters of appreciation and support from prominent figures, such as Antonio Di Pietro (former Italian Minister of Infrastructures), Fausto Bertinotti (former President of the Italian Chamber of Deputies), Renzo Piano, and even Nobel Prize Winners like Dario Fo, Joseph E. Stiglitz, Dalai Lama, Muhammad Yunus.

*

Legal issues

In 1980, Grillo was found guilty of manslaughter for a car accident in which he was the driver; three passengers lost their lives.

In 2003, he negotiated a libel suit for defamation filed against him by Rita Levi-Montalcini. During a show, Beppe Grillo called the 94-year-old woman, winner of the 1986 Nobel Prize in Physiology or Medicine, «old whore».

During his shows Grillo never hesitates to name firms and personalities he considers corrupt. For this reason he has been sued several times for libel by many people and organizations which he had exposed, such as Telecom Italia.

When Italian judges were investigating the Parmalat scandal, which was then the world’s largest corporate bankruptcy scandal, Grillo was called to testify as he anticipated the imminent collapse of the dairy conglomerate in one of his shows. When he was asked by judges how he had been able to discover that, he simply said that Parmalat‘s financial holes were so evident that anybody who had enough ability to see them would see them, since the corporate accounting was easily accessible.^[18]

*

Criticism

Grillo is often criticized for his lifestyle. In particular, critics blame him for owning a motor yacht and a Ferrari sports car, both being in contradiction with his well known ecologist stance. In his blog he admits that he did, in fact, acquire both but has since sold them.

Grillo is also criticized for taking advantage of the Condono Tombale, a fiscal amnesty granted by the first Berlusconi government in 2001, which Grillo publicly opposed. Grillo commented on this issue during the V‑Day demonstration. He said that he had personally benefitted by only €500.

Grillo has proposed that members of the Italian Parliament who have a criminal record should be barred from public office. As Grillo himself has been found guilty of involuntary manslaughter caused by a car accident his critics say he has no right to represent Italians either. Grillo has always stated that he is not interested in becoming a member of the Italian Parliament anyway. Despite this, in July 2009 he publicly expressed his intention to present himself as a candidate for the PD’s primary elections which, however, does not imply automatic presence in the Italian parliament.

Another proposal of his is that members of Parliament be limited to two government terms of office after which they might not stand again. Detractorsargue that this would shorten the political life of competent and expert politicians, usually drawing Alcide De Gasperi, Aldo Moro and Enrico Berlinguer as examples of brilliant politicians who served more than two terms. Grillo is criticized as being a mere demagogue who attacks politicians on superficial issues and their private lives while unable to provide a valid alternative. For instance, Daniele Luttazzi, a famous Italian stand-up comedian, criticized Grillo in 2007 in an open letter published on the website of the news magazine Micromega. Luttazzi accused Grillo of being a «demagogue» and a «populist», suggesting Grillo should choose between satire and politics, asserting the two are incompatible.

In 2007 Grillo criticized the instrumentalization by Giorgio Napolitano of «Memorial Day of Foibe Massacres and Istrian-Dalmatian exodus».

*

Filmography

Grillo has appeared in three movies:

• Cercasi Gesù (1982)
• Scemo di Guerra (1985)
• Topo Galileo (1987)

In 2008, Grillo was featured in the documentary, The Beppe Grillo Story, produced by Banyak Films for Al Jazeera English.

*

References

1. ^ «la Repubblica/politica: Craxi, tutti i processi e le condanne». Repubblica. Retrieved 2012-12-29.
2. ^ «Grillo, l’eroe scelto da Time che batte tutti i record». Repubblica. 16 February 2006.
3. ^ «D’Alia’s «Shit Wall» against the Internet». Beppe Grillo. 12 February 2009.
4. ^ «Beppe’s Inferno: A comedian’s war on crooked politics». The New Yorker. 4 February 2008.
5. ^ Beppe Grillo’s Blog
6. ^ Alberto Pepe and Corinna Di Gennaro. «Political protest Italian–style: The blogosphere and mainstream media in the promotion and coverage of Beppe Grillo’s V–day». First Monday. Volume 14, Number 12, 7 December 2009.
7. ^ Article on TIME Europe Magazine
8. ^ http://www.beppegrillo.it/immagini/beppe_ht.pdf
9. ^ «Clean Parliament», list of convicted felons in the Italian parliament.
10. ^ Grillo storms L’Unità‘s party, from La Repubblica, 16 September 2007.
11. ^ Video clip
12. ^ «The Clown Prince». 8 May 2008.
13. ^ BBC News – Italy election: Deadlock after protest vote BBC news
14. ^ «The World’s 50 Most Powerful Blogs.». The Guardian. 16 March 2008.
15. ^ Dario Fo Joseph E. StiglitzMuhammad Yunus
16. ^ ^a b c d La paga di Giuda, from Beppe Grillo’s blog, September 16, 2005; available only in Italian (the first English post in Grillo’s blog is from a few weeks later).
17. ^ Gian Marco Chiocci. «Tra «vaffa» e condanne, Camere tabù per Grillo» (in (Italian)). Il Giornale. Retrieved 29 December 2012.
18. ^ Grillo testifies on Parmalat crack: «I brought also Fiat and Telecom [Italia]», from La Repubblica, 16 January 2004.
19. ^ Grillo, the «Great Moralist» seduced by the fiscal amnesty, from Il Giornale, November 18, 2005. Note that Il Giornale is owned by Silvio Berlusconi‘s brother Paolo.
20. ^ Grillo announces he will be a candidate for the Italian PD’s primary elections, fromLa Repubblica, 12 July 2009.
21. ^ Daniele Luttazzi talks about Beppe Grillo on Micromega, from Il Corriere della Sera, 13 September 2007.
22. ^ 
    

*

External links

Official

• The English version of Beppe Grillo’s personal blog
• Beppe Grillo’s fans meeting map around the world

Unofficial

• Beppe Grillo at the Internet Movie Database
• The Comix Who Shook Italy, The New York Times, December 2007
• Beppe’s Inferno, The New Yorker, February 2008

Source: wikipedia

*