Ατμοσφαιρική Ρύπανση: πώς ο συνδυασμός υγρασίας, αντικυκλώνα & καπνού από τζάκια & βιομηχανίες σκότωσε 4.000 Λονδρέζους το 1952

Από την iefimerida.gr & το lifo.gr

Η οικονομική κρίση εκτός από όλες τις άλλες, έχει και περιβαλλοντικές συνέπειες. Καθώς όλο και περισσότεροι ανάβουν πλέον το τζάκι τους, όχι πλέον για… συντροφιά, αλλά προκειμένου να ζεσταθούν, με αποτέλεσμα να το καίνε συνεχώς, ένα νέφος καλύπτει, από τις απογευματινές κυρίως ώρες, τις γειτονιές της Αθήνας. Κάτι ανάλογο συνέβη και στο Λονδίνο το 1952, με συνέπεια το θάνατο 4.000 ανθρώπων.

Τον Δεκέμβριο του 1952 ο καπνός από τα τζάκια κάλυψε για πέντε ολόκληρες ημέρες το Λονδίνο με αποτέλεσμα να χάσουν τη ζωή τους πάνω από 4.000 πολίτες. Σε εκείνες τις πέντε ημέρες, όπου η ορατότητα ήταν αδύνατη ακόμα και για τους πεζούς που κρατούσαν φανάρια, χιλιάδες άνθρωποι πέθαναν και αμέτρητοι άλλοι υπέφεραν από αναπνευστικά προβλήματα.

Σύμφωνα με «Τα Νέα» η πρωτεύουσα της Μεγάλης Βρετανίας είχε πνιγεί και άλλες φορές στην αιθαλομίχλη, αλλά τα όσα εκτυλίχθηκαν στις 5 Δεκεμβρίου εκείνης της χρονιάς δεν είχαν προηγούμενο.

Λόγω του κρύου και των έντονων χιονοπτώσεων, οι Λονδρέζοι έκαιγαν μεγάλες ποσότητες ξύλων στα τζάκια και τεράστιες ποσότητες καπνού εκλύονταν στον ουρανό.

Υπό κανονικές συνθήκες, αυτό δεν θα μπορούσε να δημιουργήσει τεράστιο πρόβλημα, καθώς ο καπνός θα διασκορπιζόταν στην ατμόσφαιρα. Ωστόσο, την ίδια εκείνη περίοδο, σχηματίστηκε ένας αντικυκλώνας με αποτέλεσμα μίας θανάσιμης παγίδας.

Τι συνέβη; Ο αντικυκλώνας έσπρωχνε τον αέρα προς τα κάτω θερμαίνοντάς τον. Δεδομένου ότι όταν ο αέρας στο έδαφος είναι ζεστότερος από εκείνον υψηλότερα δημιουργείται η λεγόμενη αναστροφή, με αποτέλεσμα να παγιδεύεται ο ζεστός καπνός που έβγαινε από τις καμινάδες.

Εκτός από τον καπνό στα σπίτια, το φαινόμενο της αναστροφής είχε ως αποτέλεσμα να παγιδευτούν μικροσωματίδια και άλλοι ρύποι από βιομηχανίες, τόσο κοντά στο Λονδίνο όσο και από πιο μακριά, που οι άνεμοι είχαν μεταφέρει στην περιοχή.

Σε συνδυασμό με άλλες μετεωρολογικές παραμέτρους, όπως η ηλιοφάνεια και οι υγροί άνεμοι, δημιουργήθηκε ένα στρώμα αιθαλομίχλης ύψους 100-200 μέτρων, ενώ απελευθερώθηκαν τόνοι σωματιδίων, διοξειδίου του άνθρακα, υδροχλωρικού οξέως και φθοριούχων συστατικών, ενώ εκτιμάται ότι 370 τόνοι διοξειδίου του θείου μετατράπηκαν σε 800 τόνους θειικού οξέως.

Μάλιστα, το γεγονός ότι εξαιτίας του φαινομένου βρήκαν το θάνατο 4.000 άτομα, οδήγησε την βρετανική κυβέρνηση στην απαγόρευση λειτουργίας τζακιών μέσα στην πόλη. Θεσπίστηκαν μία σειρά από νόμοι με κυριότερο τη Νομοθετική Πράξη περί Καθαρού Αέρα. Η σχετική νομοθεσία απαγόρευσε στους κατοίκους αστικών περιοχών και καίνε ξύλα στα τζάκια των σπιτιών τους.

Πηγή: iefimerida.gr

*

*

*

Σαν σήμερα, το Λονδίνο πλήττεται το 1952 από την πιο καταστροφική ατμοσφαιρική ρύπανση στην ιστορία του. 

Μία θερμοκρασιακή αναστροφή που προκλήθηκε από έναν αντικυκλώνα είχε σαν αποτέλεσμα να παγιδεύσει κρύο αέρα κάτω από μία θερμή μάζα αέρα, και σε συνδυασμό με την αυξημένη κατανάλωση κάρβουνου, δημιούργησε ένα δηλητηριώδες «σμογκ» σε συνθήκες απόλυτης άπνοιας που κράτησε από τις 5 ως τις 9 Δεκεμβρίου. Η ορατότητα ήταν τόσο περιορισμένη που σταμάτησαν όλες οι συγκοινωνίες εκτός από το μετρό και ακυρώθηκαν ακόμη και κινηματογραφικές προβολές λόγω της ομίχλης που είχε διεισδύσει μέσα στις αίθουσες. Τα περισσότερα από τα 12000 θύματα που προκάλεσε η θανατηφόρα ρύπανση ήταν κυρίως παιδιά και ηλικιωμένα άτομα.

Φωτ. Getty Images.

*

*

*

*

Via Paul Townsend.

*

*

*

*

*

*

*

*

Μάσκες, απλές ή … μοδάτες (διαφήμιση της εποχής).

*

*

Δεξ. φωτ. Paphotos. UK.

*

*

Η Στήλη του Nelson τον Δεκέμβρη του 1952.

*

*

Trafalgar Square και Στήλη του Nelson μία μέρα χωρίς σμογκ. Καρτ-ποστάλ Delcampe.

*

*

Φωτ. δεξ. Getty Images.

*

*

*

*

*

*

Μετρήσεις για την ατμοσφαιρική ρύπανση (1953 και 1954).

*

*

*

*

*

*

*

*

Η Μείζων Περιοχή του Λονδίνου διέθετε τη δεκαετία του ’50 πολλά ρυπογόνα ηλεκτρικά εργοστάσια που χρησιμοποιούσαν όλα κάρβουνο για πρώτη ύλη. Στη φωτογραφία απεικονίζεται το Bankside Power Station, η σημερινή Tate Modern art gallery.

*

*

Ο τσουχτερός Δεκέμβρης του 1952 οδήγησε σε σημαντική αύξηση την οικιακή κατανάλωση κάρβουνου, με άμεσες επιπτώσεις στην ατμοσφαιρική ρύπανση. Για τη θέρμανση τους, οι ‘Αγγλοι χρησιμοποιούσαν ένα φτηνό κάρβουνο κακής ποιότητας με μεγάλη περιεκτικότητα σε διοξείδιο του θείου.

*

*

Καρβουνιάρικο, Sowerby Bridge, Calderdale (1991).

*

Πηγή: www.lifo.gr

*