Γράμμα από έναν φυλακισμένο. Λευτεριά στον Χρυσοβαλάντη Πουζιαρίτη, προφυλακισμένο από τις 6 Δεκεμβρίου 2009

Σήμερα, στις 17 Ιουνίου 2010, μετά από 6 ½ μήνες προφυλάκισης, για αδικήματα που δεν διέπραξα, πληροφορήθηκα την απόφαση του Συμβουλίου Πλημμελειοδικών Θεσσαλονίκης που απέρριψε για 2η φορά την αίτησή μου για άρση της προφυλάκισης.

Κατηγορήθηκα ότι στις 6 Δεκέμβρη του 2009 – θλιβερή επέτειος απ’ τη δολοφονία του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου – ήμουν επικεφαλής ομάδας κουκουλοφόρων, η οποία δρούσε από το χώρο του ΑΠΘ Θεσσαλονίκης και συγκρούονταν με δυνάμεις καταστολής.

 Αντίφαση 1η΄ :

 Παρότι φέρομαι ως επικεφαλής ομάδας κουκουλοφόρων δεν υπάρχει πειστήριο κουκούλας ούτε κατηγορία σύμφωνα με τον περίφημο κουκουλονόμο. Σύμφωνα με τις καταθέσεις των αστυνομικών, αναγνώρισαν τον επικεφαλή της ομάδας κουκουλοφόρων κατά την έξοδο του απ’ το Πανεπιστήμιο εξαιτίας του χαρακτηριστικού του κουρέματος.

Αντίφαση 2η :

Αυτό συνεπάγεται ότι ο επικεφαλής της ομάδας των κουκουλοφόρων όντας ο ίδιος «ασκεπής» και ακάλυπτος κατά τη διάρκεια των συγκρούσεων παρόλο το χαρακτηριστικό του κούρεμα, αμέριμνος και αφελής κίνησε για την επιστροφή στο σπίτι του.

Με κατηγόρησαν για «κατοχή εκρηκτικών υλών».

Αντίφαση 3η :

Δεν υπάρχει πειστήριο που να αποδεικνύει την παραπάνω κατηγορία (σακίδιο με μολότοφ). Είναι γνωστή η τακτική της αστυνομίας να ενοχοποιεί διαδηλωτές «φορτώνοντας» τους «ορφανά» σακίδια με σκοπό να δικαιολογήσουν συλλήψεις.

Στην περίπτωση μου η αστυνομία δεν κράτησε ούτε τα «προσχήματα» (πιθανόν δεν υπήρχε κάποιο σακίδιο με μολότοφ διαθέσιμο εκείνη τη στιγμή). Είμαι κάτοικος Αλεξάνδρειας Νομού Ημαθίας και δεν εμπλέκομαι ούτε έχω εμπλακεί σε καμία πολιτική ομάδα είτε στη Θεσσαλονίκη είτε στην Ημαθία. Η σύλληψή μου έγινε όταν απομακρυνόμουν από το χώρο των Πανεπιστημίων και κατευθυνόμενος προς το σιδηροδρομικό σταθμό για να επιστρέψω στον τόπο μου, τη στιγμή που επικρατούσε απόλυτη ηρεμία εντός και εκτός Πανεπιστημίου. Ο λόγος που βρισκόμουν στο χώρο των Πανεπιστημίων είναι η φιλική σχέση που διατηρώ με δύο φοιτήτριες του Α.Π.Θ. που είναι και οι βασικοί μάρτυρες για την υπόθεσή μου.

Κατέθεσαν από την πρώτη στιγμή ότι δεν έχω καμία σχέση με όσα με κατηγορούν, αλλά η κατάθεσή τους θεωρήθηκε λιγότερο αξιόπιστη από την κατάθεση των αστυνομικών που μου προσάπτουν ψευδές κατηγορητήριο. Εκτός του ότι κρατούμαι αδίκως στη φυλακή, όντας θύμα του υπερβάλλοντα ζήλου απ’ την πλευρά των δυνάμεων καταστολής ώστε να δικαιολογήσουν την ύπαρξη και το έργο τους, με μοναδικά στοιχεία ότι βρισκόμουν στο λάθος μέρος τη λάθος ώρα και με “λάθος” κόμμωση, στις επανειλημμένες αιτήσεις μου για άρση της προφυλάκισης που υπέβαλα ενώπιον του Συμβουλίου Πλημμελειοδικών Θεσσαλονίκης, το Συμβούλιο με συνεχή βουλεύματα τις απέρριπτε στον βωμό της αποτροπής της εκ νέου τέλεσης παρόμοιων “κακουργημάτων” από μέρους μου.

Το κλίμα μετά τις επανειλημμένες αστοχίες της Ελληνικής Αστυνομίας (“τα σαμπουάν που έγιναν μολότοφ”, “Φοιτητής με τις πυτζάμες”, “πράσινα παπούτσια”, “Ζαρντινιέρα” κ.α.) θεωρώ ότι είναι ιδιαίτερα βεβαρημένο. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα -ιδίως μετά την κατάθεση μήνυσης για τον άγριο ξυλοδαρμό που δέχθηκα κατά τη σύλληψή μου- τη συστηματική προσπάθεια από το μέρος των αστυνομικών και δικαστικών αρχών κατασυκοφάντησής μου, ώστε να αποδείξουν ότι η αστυνομία και η δικαιοσύνη δεν έκανε άλλη μία φορά “λάθος”.

Αγνόησαν ακόμα και το σοβαρό γεγονός ότι ως πρώην τοξικοεξαρτημένος παρακολουθούσα πρόγραμμα απεξάρτησης, το οποίο μετά τη φυλάκισή μου μοιραία διακόπηκε, με αποτέλεσμα να είναι ορατός ο κίνδυνος υποτροπιασμού, καθώς στις φυλακές δεν υπάρχει καμία υποστήριξη ή πρόγραμμα .

Ενόψει όσων εκτέθηκαν, δεν έχω άλλο μέσο να παλέψω παρά μόνο το ίδιο μου το σώμα.

 Όσοι άδικα φυλακιστήκαν, για λόγους πολιτικής σκοπιμότητας, όσοι έζησαν την «απομόνωση» εντός και εκτός των τειχών, όλοι όσοι αντιλαμβάνονται τα σημάδια των καιρών και όσοι αγωνίζονται για ένα δίκαιο κόσμο, είναι αυτοί που θα με κατανοήσουν, θα μου συμπαρασταθούν και θα με δικαιώσουν.

Από τώρα τους ευχαριστώ.

ΧΡΥΣΟΒΑΛΑΝΤΗΣ ΠΟΥΖΙΑΡΙΤΗΣ

Δικαστικές Φυλακές Διαβατών.

http://pouziariths.wordpress.com/

Για  τον τελευταίο προφυλακισμένο του περασμένου Δεκέμβρη, Χρ. Πουζιαρίτη θα γίνει στην Βέροια στις 20 και 21 Αυγούστου φεστιβάλ αλληλεγγύης

no_longer_safe

http://wp.me/pPn6Y-1Yq

7 σκέψεις σχετικά με το “Γράμμα από έναν φυλακισμένο. Λευτεριά στον Χρυσοβαλάντη Πουζιαρίτη, προφυλακισμένο από τις 6 Δεκεμβρίου 2009

  1. Εχουμε διαφωνησει με τον denyal στο παρακάτω θέμα σχετικό με την ανάρτηση.

    Αν ο Χρυσοβαλάντης λέει αλήθεια δεν είναι απλώς αυτονόητο να διεκδικούμε την απλευθέρωσή του αλλά επιβεβλημένο.

    Το θέμα είναι όμως τι γίνεται σε περίπτωση ας πούμε που όντως το κατηγορητήριο είναι αληθές. Εννοώ αν όντως είναι αληθές, ο κρατούμενος επιλέγει μια υπερασπιστική γραμμή άρνησης, ειδικά δε αν δεν υπάρχουν αποδεικτικά στοιχεία, ως μια μορφή αγώνα υπέρ της ελευθερίας του ή δηλώνει ότι οι κατηγορίες ευσταθούν και ότι αποτελεί πολιτικό κρατούμενο κτλ;

    δλδ απαρνιέται τη δράση του και παλεύει για την ελευθερία του ή παραδέχεται τη δράση του γίνεται σύμβολο ενός αγώνα;

    • Από άποψη αρχής πιστεύω πάντα τον κατηγορούμενο και όχι το κράτος της ζαρντινιέρας.
      Από άποψη αρχής πιστεύω στο τεκμήριο της αθωότητας.
      Από άποψη αρχής είμαι κατά του κουκουλονόμου βάση του οποίου αυτός ο άνθρωπος προφυλακίστηκε. Την άρση της προφυλάκισης του ζητά μέχρι να δικαστεί και να αποδείξει την αθωότητα του.
      Από άποψη αρχής είμαι κατά της φυλακής ως μέσο σωφρονισμού.
      Από άποψη αρχής είμαι υπέρ κάθε διωκόμενου από το κράτος. Το κράτος του ΔΝΤ, των Βατοπαιδινών και των φονιάδων του Αλέξη.

      Ακόμη και αν το κατηγορητήριο είναι αληθές, δεν αλλάζω άποψη. Είναι θέμα αρχής.

      Θα έχουμε όλο τον χρόνο για να ερίζουμε για την ορθότητα αυτής ή της άλλης υπερασπιστικής γραμμής και την ορθότητα αυτής ή της άλλης τακτικής, όταν…..
      ο Χρυσοβαλάντης αποφυλακιστεί και ξαναμπεί στο πρόγραμμα απεξάρτησης στο οποίο ήταν, και από το οποίο του στερούν τώρα την συμμετοχή με ΠΟΛΥ ΜΕΓΑΛΟ ΚΙΝΔΥΝΟ ΝΑ ΞΑΝΑΚΥΛΗΣΕΙ ΣΤΟΝ ΛΕΥΚΟ ΘΑΝΑΤΟ.

      Κάθε άλλη κουβέντα αυτή την στιγμή είναι χασιμο χρόνου.

    • Ποιοι απάνθρωποι δικαστές μπορούν να καταδικάσουν έναν άνθρωπο με τόσο διάτρητο κατηγορητήριο σε τόσο βαριά ποινή; Πώς κοιμούνται μετά ήσυχοι τα βράδια;

      Το μήνυμα είναι λοιπόν σαφές: Μην κατεβαίνετε στις διαδηλώσεις αν δε θέλετε να σας μπουζουριάσουμε με συνοπτικές διαδικασίες…
      Από κει, μέχρι να απαγορευτούν κιόλας τελείως, πόση είναι η απόσταση;

  2. Τα τέρατα της αστικης «δικαιοσύνης» για ακομα μια φορα έπραξαν το καθήκον τους απέναντι στους εαυτούς τους και στα πιο μεγαλα αφεντικά. Εγω απορω με τους ενόρκους, μα τέτοιο μίσος; Τέτοια κακία; τι σας έκανε ρε το παιδι; μικροαστοι νικοκυραίοι ακρωτηριασμενοι πνευματικα πως κοιμαστε το βραδυ; μην ανησυχείτε όμως, δεν ειναι μακρυα η μερα που η ιδια σας η συμπεριφορα θα χτυπησει τη δική σας πόρτα και τοτε θα ειναι πολυ αργα για να ζητησετε την κοινωνικη αλληλεγγύη. Τι θα κανετε ρε αν το ιδιο πραγμα συμβει στα παιδιά σας;

    Καλα όσον αφορα τους ψευδομάρτυρες μπάτσους τι να πει κανεις; στο ιδιο έργο θεατές. Ο πελεκυς της λαϊκης ετυμηγοριας θα ειναι βαρυς πανω απο τα κεφάλια τους. Και θα ειναι και τυχεροι αν ο πελεκυς ειναι της λαϊκης ετυμηγοριας και οχι των αφεντικων τους οι οποιοι να καποια στιγμη δεν τους χρειαζονται ή χρειαζεται να υπερασπιστουν τα συμφέροντά τους θα τους πετάξουν σαν την τρίχα απο το ζυμάρι. Τόσο αναλώσιμοι είστε μαντρόσκυλα

Σχολιάστε