ΑΠΟΧΗ ΑΠΟ ΤΙΣ ΕΚΛΟΓΕΣ
ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΣΤΟΥΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΥΣ ΚΑΙ ΤΑΞΙΚΟΥΣ ΑΓΩΝΕΣ
Το μεγαλύτερο προσόν της «δημοκρατίας» σε σχέση με τη δικτατορία είναι η ικανότητά της να επιβάλει τα ερωτήματα που τη βολεύουν αντί να προσπαθεί με το περίστροφο να εξασφαλίσει τις απαντήσεις. Η ιερή στιγμή της δημοκρατίας είναι οι εκλογές: εκεί που όλοι, εθνικά ομόψυχοι, αφέντες και δούλοι, πλούσιοι και φτωχοί, σαν να μην τρέχει τίποτα, ισότιμα υποτίθεται, καλούνται να απαντήσουν το μεγαλύτερο και το πιο πλαστό ερώτημα που μπορεί να τεθεί: ποιοι θα είναι οι δικτάτορες για τα επόμενα χρόνια. Ποιοί θα αποτελέσουν την αισχρή εκείνη μειοψηφία που θα αναλάβει την πολιτική διαχείριση του κράτους, που θα κάνει κουμάντο στην τεράστια πλειοψηφία και θα εξασφαλίσει τα συμφέροντα του εαυτού της και των νόμιμων μπράβων, των νόμιμων απατεώνων, των νόμιμων ληστών που στην πολιτική γλώσσα λέμε «καπιταλιστές».
Πολιτικοί, θεσμοί, δικαιοσύνη, αφεντικά, υποψήφιοι δικτάτορες, κανάλια, περσόνες, διανοητές, όλος ο συρφετός αυτών που δεν πρόκειται ποτέ να βρεθούν στη θέση μας είναι αυτοί που μας ζητούν να πάμε στις κάλπες, να ψηφίσουμε.
Μας προτρέπουν να προσπαθήσουμε ακόμα και να τους γκρεμίσουμε από το θρόνο τους ρίχνοντας ένα σημαδεμένο χαρτί σε μία κάλπη…
Δεν μπορεί να υπάρχει εχέφρων άνθρωπος που να θεωρεί πως μέσα από τη διαδικασία της καθολικής ψήφου και της επιλογής αντιπροσώπων μπορεί να αλλάξει κάτι εις βάρος του καθεστώτος. Αντίθετα, η ψήφος είναι ένα συγχωροχάρτι για το παρελθόν και μια λευκή επιταγή για το μέλλον μας, μια δήλωση νομιμοφροσύνης, από εμάς τους εκμεταλλευόμενους προς το κράτος και τους καπιταλιστές. Η θέση μας αυτή ως αναρχικοί/ες, κάνει σαφές πως όχι μόνο δεν πρόκειται ποτέ να κατέβουμε σε εκλογές αλλά ούτε και πρόκειται να «στηρίξουμε» (ευθέως ή με κλείσιμο του ματιού) κανέναν διεκδικητή εξουσίας. Από το αναρχικό κίνημα, κράτος και κεφάλαιο δήλωση νομιμοφροσύνης δεν περιμένουν. Αυτή η πάγια αναρχική θέση, μετά από δεκάδες εκλογικές αναμετρήσεις που έχουμε ζήσει, αν μη τι άλλο, έχει επιβεβαιωθεί…
Μετά τις γενικές θέσεις ας πάμε και στο τώρα, σε αυτές τις εκλογές.
Μπορεί κανείς και καλοπροαίρετα, να μας αντιτείνει πως η κατάσταση, αυτή τη φορά είναι διαφορετική. Δεν θα επιλεγούν μόνο δικτάτορες, θα δοθεί και μήνυμα για την ίδια την πολιτική κατεύθυνση, για το αν θα έχουμε αύριο να φάμε. Γιατί να πάει χαμένη (ακόμα και ως σκουπίδι) η ψήφος;
Εμείς λέμε πως ακόμα περισσότερο σε αυτές τις εκλογές, στις 6 Μάη 2012, είναι αναγκαίο να αρνηθούμε την ψήφο.
Μέσα σε 38 χρόνια από την πτώση της χούντας οι καταπιεσμένοι είδαμε την κατάρρευση των κομμάτων σαν «δημοκρατικών δυνάμεων» κοινωνικής συσπείρωσης και φορέων ιδεολογίας και την αποκάλυψή τους σαν κλίκες δύναμης και εκκολαπτήρια παραγόντων. Είδαμε χωρίς μακιγιάζ τι είναι το σύνταγμα, τι είναι νόμοι, δικαστήρια, εξαρτημένες και ανεξάρτητες αρχές. Είδαμε που καταλήγει η «λαϊκή κυριαρχία», συνηθίσαμε στα δακρυγόνα, αντιληφθήκαμε τι είδους τάξη μας έταζαν. Είδαμε τέλος, μέσα σε 2 χρόνια να εξανεμίζονται τα ιδεολογήματα της «σταθερότητας», της «ευμάρειας», της «σιγουριάς για το μέλλον». Είδαμε να χάνεται ότι κερδήθηκε ακόμα και με αίμα, είδαμε να ζητάνε πίσω με τόκο, μέχρι και αυτά με τα οποία το καθεστώς εξαγόρασε τη σιωπή και την υποταγή ενός μεγάλου κομματιού των καταπιεζόμενων όλες αυτές τις δεκαετίες.
Οι εκλογές δεν άλλαξαν τίποτα ως τώρα, ούτε εμπόδισαν τα σχέδια κράτους και κεφαλαίου στο ελάχιστο, κι αυτό είναι πλέον ορατό από όλους, να ο λόγος που κάνει αυτές τις εκλογές κρίσιμες για την εξουσία και τη χαμένη αξιοπιστία της.
Κάθε επιχείρημα, κάθε προπαγάνδα, κάθε εξαγορά, προηγούμενων εκλογών έχει γίνει σκόνη.
Η δημοκρατία κινδυνεύει να μείνει γυμνή.
Χρειάζονται επειγόντως καινούρια διλλήματα, όπως και χρειάζονται και καινούριο πολιτικό προσωπικό , ένα συνολικό πακέτο πολιτικής αξιοπιστίας κατασκευασμένο έν ανάγκη (αφού δεν μπορούν πλέον ούτε από τα σπίτια τους να βγουν) στην αποστείρωση των τηλεοπτικών στούντιο. Και έχουν ήδη ξεκινήσει να το κατασκευάζουν:
Όλος ο μηχανισμός κοινωνικού ελέγχου από τα ΜΑΤ και τους εισαγγελείς, μέχρι τα ρουσφέτια και τα έκτακτα νομοσχέδια και πάνω από όλα τα Media, στοχεύουν στην επιβολή εκείνων των νέων διλλημάτων που θα εκβιάσουν τη συμμετοχή μας στη δημοκρατική αρένα.
Μπροστά στην αποτυχία μιας ολόκληρης περιόδου, αλλά και μπροστά σε μια νέα, ακόμα πιο επίπονη περίοδο που έρχεται, η πολιτική και οικονομική εξουσία προσπαθεί να εμπλέξει ξανά, και να καταστήσει συνυπεύθυνη όλη την καταπιεζόμενη κοινωνία.
Είναι εύκολο να το δει κανείς στην ίδια τη φύση των διλλημάτων: Μέσα ή έξω από την Ευρώπη (δηλαδή με ποια υπερδύναμη θα μοιράζεται το ρόλο του νυχτοφύλακα των καπιταλιστικών συμφερόντων η ελληνική κυβέρνηση), ευρώ η δραχμή (ποιοι κλάδοι του κεφαλαίου θα ωφεληθούν περισσότερο από την κατάρρευση των μισθών και την εκποίηση του δημόσιου πλούτου με οποιοδήποτε νόμισμα) και φυσικά «μνημόνιο ή αντιμνημόνιο», δηλαδή αν η εξελισσόμενη κοινωνική πτώχευση θα επιτηρείται (προς όφελος των ίδιων πάντα συμφερόντων) από τους «καθωσπρέπει» διεθνείς μηχανισμούς ή θα ξανααναλάβουν αυτό το πόστο οι εγχώριοι τοποτηρητές.
Και το «καλό δίλλημα» έχει πάντα και «τρομακτικές συνέπειες» αν απαντηθεί λάθος: μια βιομηχανία τρομοκρατίας με επικείμενα στρατιωτικά πραξικοπήματα, διεθνείς επεμβάσεις, εθνικούς κινδύνους, λοιμούς, κοινωνική ζούγκλα, έχει αρχίσει να παράγει μαζικά φόβο. Πότε άμεσα και εξόφθαλμα, πότε ύπουλα και έμμεσα: εγκληματικότητα, μετανάστες, πόλεμος των άκρων …
Προσβλητικά χοντροκομμένη αυτή η προπαγάνδα επενδύει στον αποπροσανατολισμό που έχει επιφέρει ο καταιγισμός των τελευταίων 2 χρόνων στους καταπιεσμένους, βασίζεται πάνω από όλα στη διάλυση του κοινωνικού ιστού και της αποδυνάμωσης των δομών κοινότητας και των πεδίων ζύμωσης και αλληλεγγύης μέσα στην κοινωνία και του φόβου που παράγει αυτή η διάλυση
Αυτή ακριβώς την πραγματικότητα αδυναμίας των καταπιεσμένων θέλει να επισφραγίσει με τις εκλογές αυτές το καθεστώς. Και σε αυτήν να στηρίξει τη νέα μακροπρόθεσμη στρατηγική της: με ανανέωση του πολιτικού προσωπικού, με πολυδιάσπαση του δικομματισμού και την παραγωγή κομμάτων για κάθε γούστο.
Το να εμποδίσουμε κράτος και κεφάλαιο να χτίσουν ένα νέο προφίλ-εργαλείο για τη συνέχιση της επίθεσής τους, το να τους αφήσουμε γυμνούς, χωρίς διλλήματα στα χέρια τους, είναι κομβικό σημείο στην εξέλιξη του κοινωνικού πολέμου.
Αντισυστημική ψήφος δεν υπάρχει, όπως και δεν υπάρχει δύναμη επαναστατικής ανατροπής που να μετράει τον εαυτό της με εκλογικά ποσοστά.
Αυτοί που μας λένε πως «γιατί να πάει χαμένη μια ψήφος, ας πέσει σε μια ανατρεπτική δύναμη» δεν θέλουν να αντιληφθούν πως ακόμα περισσότερο αυτή τη φορά η κάθε ψήφος θα πέσει στην κάλπη του συστήματος. Θα δώσει ζωή και αξιοπιστία σε έναν νέο κλώνο του με διαφορετικό χτένισμα
Αυτοί που από την άλλη, όψιμα, μας επισείουν τον κίνδυνο της φασιστικής εφεδρείας (και που μέχρι πρόσφατα θεωρούσαν γραφικό και συμμορίτικο τον αντιφασιστικό αγώνα) ξεχνούν πως ο φασισμός δεν νικιέται στα έδρανα, νικιέται στην κοινωνική βάση και στο πεζοδρόμιο, ξεχνούν πως η «νομιμοποίηση» των φασιστών θα γίνει από αυτούς τους ίδιους όταν θα συνομιλούν μαζί τους στην ίδια αίθουσα όπως ήδη το κάνουν σε μικρότερες αίθουσες εξουσίας.
Καλούμε τον κάθε καταπιεζόμενο και εκμεταλλευόμενο να απέχει από την εκλογική διαδικασία. Καλούμε τον καθένα και την καθεμιά να κάνει μια ρητή και ξεκάθαρη επιλογή άρνησης του στημένου δημοκρατικού παιχνιδιού και απαξίωσης στις μαριονέτες του.
Να ξεκαθαρίσουμε όμως κάτι: οι εκλογές είναι η πρόφαση της κυριαρχίας κράτους και καπιταλιστών. Και η άρνηση τους δεν μπορεί παρά να είναι βήμα σε μια μακριά σειρά αρνήσεων και καταφάσεων. Η αποχή του απολίτικου, η αποχή της αδιαφορίας, η αποχή που τελικά θέλει να ψωνίσει σωτηρία από άλλο «μαγαζί» (πχ στρατός, βασιλιάς, τεχνοκράτης), η αποχή της μοιρολατρίας είναι το ίδιο υποτακτική με την ψήφο.
Γιαυτό και εμείς μιλάμε για ενεργό αποχή.
Μια τέτοια αποχή είναι πηγή φόβου για την εξουσία, είναι πλεονέκτημα στα χέρια μας τις μέρες που έρχονται. Και ας μην αμφιβάλουμε δεν μπορούμε να αφήσουμε κανένα πλεονέκτημα να πάει χαμένο.
Κανείς μας δεν μπορεί να διαφύγει από την ανάγκη να λειτουργήσουμε ως κοινωνία, να πάρουμε αποφάσεις, να παράγουμε και να μοιραστούμε πλούτο. Κανείς δεν θα κρυφτεί για πάντα πίσω από μία τηλεόραση. Για εμάς η άρνηση του συστήματος συνεπάγεται την άμεση δημιουργία, στην κοινωνική βάση, αυτοοργανωμένων δομών σε μαζική κλίμακα που θα γίνουν κοινότητες αγώνα, κοινότητες αντιθέσμισης, κοινότητες επανοικειοποίησης του δημόσιου πεδίου, κοινότητες παραγωγής και κατανάλωσης. Η αποχή από τις εκλογές, για να είναι πράξη άρνησης πρέπει να σταθεί πλάι με τη δημιουργία λαϊκών συνελεύσεων σε κάθε γειτονιά, στις πόλεις και τα χωριά. Συνελεύσεων που γίνουν πολιτικοί πυρήνες, πόλοι τοπικής συσπείρωσης και ζύμωσης, δυνάμεις ανακατάληψης και λειτουργίας δημόσιου, τόποι έμπρακτης ανασύστασης κοινωνικού ιστού.
Πρέπει να σταθεί πλάι με ένα κίνημα ανέργων που θα συναντηθεί με τους τοπικούς αγώνες και τις δομές τους. Με το πνεύμα της αλληλεγγύης και της ταξικής συνείδησης στους χώρους δουλειάς, με δίκτυα αλληλεγγύης με αυτοοργάνωση της κοινωνικής πρόνοιας για παιδιά, γέρους, άρρωστους, Αμεα, με μια αυτόνομη εσωτερική οικονομία ανάμεσα στους καταπιεσμένους, χωρίς εκμετάλλευση και ανισότητα, μια οικονομία που θα αρχίσει να εκ νέου να παράγει στην πόλη και την ύπαιθρο
Πρέπει να σταθεί πλάι σε ένα νέο, εμπόλεμο συνδικαλιστικό κίνημα βάσης που με το ένα μάτι θα πρέπει να κοιτάει προς τη γενική απεργία διαρκείας και με το άλλο στη λειτουργία, τον έλεγχο και τη διανομή της παραγωγής.
Πρέπει να πάει μαζί με την ενεργό πολιτική ριζοσπαστικοποίηση και σράτευση. Πρέπει η αγανάκτηση, η οργή, η απογοήτευση να συλλογικοποιηθούν, να αποκτήσουν όραμα και δύναμη να το πραγματοποιήσουν.
Στη δουλειά, στη γειτονιά, στο σχολείο, το πανεπιστήμιο, σε κάθε τόπο που οι καταπιεσμένοι συναντώνται και ζουν πρέπει να στηθούν δομές που να εκκινούν αγώνες, να τους κλιμακώνουν, να ωθούν προς την γενικευμένη κοινωνική αυτοδιεύθυνση.
Για να ξεπεράσουμε επιτέλους την αντίληψη που θεωρεί το κράτος ως τη λογική συνέπεια της υποτιθέμενης ανικανότητας όλων μας να αυτοδιευθυνθούμε.
Για να ξεπεράσουμε επιτέλους την αντίληψη που θεωρεί τους καπιταλιστές απαραίτητους ως λογική συνέπεια της ανικανότητας όλων μας να μοιράσουμε δίκαια τον πλούτο που παράγουμε.
Για να απαντήσουμε στο μοναδικό αληθινό δίλλημα: καπιταλισμός ή επανάσταση
Σχολιαστές Χωρίς Σύνορα COMMENTATORS WITHOUT FRONTIERS Comentadores SIN FRONTERAS 
Αναρχικοί, χίπστερς, μεταμοντέρνοι γαμάτοι ξερόλες κλπ κλπ,ας αφησουμε τις μαλακιες στη μπαντα και ας παμε να ψηφισουμε στις εκλογές, ειδικα σ αυτες
Στην παρούσα φάση είναι απολύτως αναγκαίο να σκεφτούμε τακτικά και στρατηγικά, και να απεμπλακούμε απ’ τα κολλήματα του παρελθόντος.
Ψηφίζω σε αυτές τις εκλογές ΔΕΝ σημαίνει ούτε ότι εγκρίνω κάποιο κόμμα, ούτε ότι εγκρίνω την εκλογική διαδικασία συνολικά.
Ας παμε να ψηφισουμε και ας το κανουμε με την αισθηση (οσοι την εχουμε) πως το εκλογικο γεγονος ΔΕΝ σημαίνει εγκριση του κόμματος , η της εκλογικής διαδικασίας, αλλα επιλογη ταχτικης αναγκης στον αγωνα για την ζωη , αλλα ας εχει αυτη η επιλογη καποια αξιολογικα ηθικα και αισθητικα χαραχτηριστικα
Ας επιδειξουμε για μια φορα στη ζωη μας κι εμεις πανουργια και ας συνεισφερουμε στην μεταβατικη ακυβερνησια , αλλα πανουργια σαν αλεπουδες, οχι σαν ελαφια (… που ως γνωστον ξεχωριζουν για τα κερατα τους) :Cool:
Οκ ΑΠΟΧΗ – ΑΚΥΡΟ και λοιπές ιδεολογικού χαρακτήρα ψήφοι απορρίπτονται ως απέραντη πολιτική βλακεία,
αλλα και μετα τι ??????????
Ομολογουμενως δεν ειναι κατι απλο
Ετσι και αλλιως δε μπορουμε να ξεχασουμε μερικα πραμματα οπως …το κερατο που εχει φορεσει ο/η ΣΥΡΙΖΑ οχι μονο στο κινημα,αλλα σε οτι αναπνει και κινειται, ειναι τετοιο που σορυ κιολας αλλα ντρεπεσαι να περπατησεις μαζι του/της στο δρομο .
Και καλα, αντε και εισαι λιγο θυμα, χαλαρουλης, ρευστος παντα καλοπροαιρετος και στηριζεις μια ακομη φορα ΤΣΙΠΡΥΖΑ επειδη και ντεμεκ και καλα ειναι αντιμνημονιακοι, γκουχ γκουχ αμεσοδημοκρατες και γκουχ γκουχ (θα πνιγω ρε γμτ) κινηματικοι κι υστερα υστερα … (μα δεν υπαρχει υστερα,υπαρχει μονο χθες)…. σε καπελωνουν ξανα στη πλατεια σου, στο παγκακι σου, στη σταση του λεωφορειου, στην συλλογικοτητα, στο περιπτερο η οπου σε βρουν μποσικο, σε ξαναπουλανε με την πρωτη ευκαιρια λιανικης, διασπωνται κιολας στο ακυρο εντελως και στηνουν δικο τους περιπτερο (νεο-κουβελικοι παρλαπιπες), η περνανε στο πασοκ που ειναι δυναμη ευθυνης, (ποστ-δαμανακικες κοτες, μετ-ανδρουλακικοι χιμπατζηδες) η στη νδ που ειναι κομμα προοπτικης (περιμενουμε να δουμε ποιοι θα ειναι … και πως θα αυτοπροσδιοριστουν ) και συ σαν μαλαξ ψαχνεσαι …
Εξω ομως απ τη πλακα και την χαλαρη επικληση της ιστοριας, υπαρχει και κατι αλλο μ αυτους τους “ρουληδες”,(εκ του αριστεΡουλης) κι αυτο ειναι ο οτι ο “φιλοευρωπαισμος” και η προσηλωση στην ιδεα μιας Ευρωπης Ενωμενης (εστω και με το βλακωδεστατο συνθημα της ευρωπης των λαων), ειναι ενα απροκαλυπτος ρατσισμος απεναντι στους λοιπους λαους που αντιμετωπιζουν με ορους βρυκολακα προς παρθενα
Απο ποτε ρε βαλκανολουστρε Ρουλη απεχτησες μεγαλυτερη συγγενεια με τον Νορβηγο απο τον Τουρκο, με τον Εσθονο απ τον Λιβανεζο, με τον ισλανδο απ τον Αιγυπτιο … ε Ρουλη ?
Γιατι ρε λιΓουρηδες Ευρωπαικη Ενωση και οχι βαλκανικη, νοτιοανατολικο-ευρωπαιο-ασιατο-αφρικανικη, γιατι βρε, για να φατε/με ολοι μαζι εμεις οι πολιτισμενοι τα κοροιδα τους ασιατες και τους αφρικανους ???
Ουστ ρε ρουλολιγουριδες …
Γιατι ρε ΣυριΖουλη πρεπει να ειμαστε συνεργοι στον “αγωνα” σου να μεταρυθμισεις την Ευρωπη των «ναζιστικων οράματων» του Α. Σπέερ σε μια ευρωπη των λαων … http://www.open.ypoga.net/node/110 ,εμεις την γραφουμε στα παπαρια μας Ρουλη και συ εισαι απεναντι μας … το ξερουμε και το ξερεις
Οπως και να χει ας ψηφισει ο καθεις οτι νομιζει πως προσφερει στην υποθεση του αγωνα που δινει.
Ας συγκρατησουμε ομως πως αλλο εξεγερμενοι και αλλο ηλιθιοι η μακιαβαλεκοι και η μεν ψηφος σε Τσιπρυζα προυποθετει ιστορικο λωτοφαγιας, στου κκε μνημη χρυσοψαρου και αντανακλαστικα στρουθοκαμηλου, ενω απ την αλλη και ο ΑΝΤΑΡΣΥΑ εκανε τα παντα για να λερωσει το πιατο του και να υπενθυμισει πως ο το γενοσημο του κνιτη ειναι εξισου αποτελεσματικο με το προτοτυπο
Δυσκολα τα πραμματα, αλλα κατι πρεπει να κανουμε … αυτο ειναι βεβαιο
Τι να πω … ο καθεις και η επιλογη του και στη τελικη τελικη παιζουν (????????) κι αλλα αριστεροστροφα σχηματα μικροτερα … ας δουμε κι απο κει αν παιζει κατι και παντα με το πνευμα πως το εκλογικο γεγονος ΔΕΝ σημαίνει εγκριση του κόμματος , η της εκλογικής διαδικασίας, αλλα επιλογη ταχτικης αναγκης στον αγωνα για την ζωη , μεσω της συνεισφορας στην μεταβατικη ακυβερνησια
αλιευμενα, λιγο πολυ απ εδω http://www.open.ypoga.net/node/1289
Μπράβο, απέχετε από τις εκλογές να πάει το 30% να ψηφίσει και να σας κυβερνάνε οι ίδιοι και οι ίδιοι. Δε σας κάνει να απορρείτε που η θέση αυτή είναι η θέση που προωθεί και το σύστημα; Νομίζετε ότι τα ΜΑΤ μετά τις εκλογές δε θα πολλαπλασιαστούν αν αφήσουμε να βγουν οι ίδιοι; Πως θα αντιδράσετε τότε; Ποιος λαός θα κατέβει στο δρόμο; Κοροϊδεύετε τον εαυτό σας;
Νόμιζα ότι ΟΛΟΙ είχαμε ξυπνήσει πλέον και ότι μόνο κάτι κρυφοσυστημικά κόμματα σαν το ΚΚΕ προσπαθεί ακόμα να κρατάει τον κόσμο σε ρηχές ουτοπίες. Οι ΚΚΕδες, οι αναρχικοί, οι χρυσαυγίτες και τα κομματόσκυλα είναι οι μόνοι που έχουν μείνει ακόμα προσκολλημένοι σε «αλάθητες αντιλήψεις» που αποτυγχάνουν καθημερινά στην πράξη στη σύγχρονη κοινωνία.
Λοιπόν καλό ξύλο, και καλή καθημερινή συμπαράσταση στους συλληφθέντες συντρόφους σας (που μετά από κάποιο διάστημα θα γίνονται και αγνοούμενοι) μετά τις εκλογές.
Δεν καταλαβαίνω από πού κι ως πού τίθεται το δίλημμα «συμμετοχή στις εκλογές ή συμμετοχή στους κοινωνικούς και ταξικούς αγώνες»! Ναι στους αγώνες, αλλά προτιμώ να μην είναι αγώνες για τα αυτονόητα, όπως αυτοί που εδώ και καιρό, χωρίς αποτέλεσμα και με τεράστιες απώλειες, δίνουμε! Για μένα η αποχή είναι η απόλυτη στήριξη του συστήματος. Αν δεν έχει σημασία ποιος είναι από πάνω, τότε γιατί κάποιοι έδωσαν τη ζωή τους στον αγώνα ενάντια στην προηγούμενη χούντα; Γιατί οι «κοινωνικοί και ταξικοί αγώνες» μου από ‘δω και πέρα θα πρέπει να είναι με κυβέρνηση χρυσής αυγής πχ; (φέρνω ένα ακραίο παράδειγμα, αλλά ακόμα και η απλή είσοδος της χρυσής αυγής στη βουλή μπορεί να αποτελέσει έναυσμα για εμφύλιο, αν λάβουμε σοβαρά υπ’ όψη τις απειλές που έχει εξαπολύσει επισήμως και ανεπίσημα. Και έχουμε ήδη την εμπειρία από το δολοφονικό ξεσάλωμα της χρυσής αυγής που ακολούθησε την είσοδό της στο δημοτικό συμβούλιο της Αθήνας.
Με συγχωρείτε, αλλά αν με την αποχή σας ανεβάσετε τα ποσοστά των δολοφόνων και βγουν στη βουλή, στους ταξικούς και κοινωνικούς σας αγώνες δεν θα με βρείτε συμπαραστάτρια. Να τους κάνετε μόνοι σας!
Δεν θα επεκταθώ πάρα πολύ διότι δεν έχω τον απαιτούμενο χρόνο συν το γεγονός πως στο συγκεκριμένο μπλογκ έχουμε ξανασυζητήσει τα περί αποχής από τις εκλογές ή όχι. Πιστεύω πως το κείμενο είναι υπέρ του δέοντος ξεκάθαρο όσον αφορά την εκτίμηση και την πολιτική τοποθέτηση του όσον αφορά την αντιπροσώπευση στο συγκεκριμένο αστικοκοινοβουλετισμό που μας διέπει χρόνια τώρα.
Δεν μιλά καθόλου για «απόλιτικη» ή «σταρχιδική» αποχή αλλά απόλυτα ενεργή , εκτός εάν αμφιβάλλει κανείς πως οι εκλογές και μάλιστα οι συγκεκριμένες δεν έχουν και σα στόχο να λειτουργήσουν ως τροχοπέδη σε όση ριζοσπαστικοποίηση έχει προέλθει στη κοινωνία ως σήμερα και ως εκ τούτου να «νομιμοποιήσει» τις πρόσφατες πολιτικές αποφάσεις με ότι αυτές προκάλεσαν. Ακόμα και θεωρητικά θα έπρεπε σε μια κοινοβουλευτική δημοκρατία ομαλώς λειτουργούσα όλα τα κόμματα να καταθέσουν το πλάνο τους για διακυβέρνηση. Γνωμη μου είναι πως στις συγκεκριμένες εκλογές συμμετέχει ένα νεοφιλελεύθερο κόμμα αυτοαποκαλούμενο σοσιαλιστικό (Πασοκ) , ένα συγκεντρωτικο κόμμα που αυτοαποκαλείται κομμουνιστικό (ΚΚΕ) , η ΝΔ και μπόλικοι αυτοαποκαλούμενοι αριστεροί που δεν έχουν ούτε τη διάθεση , ούτε τη συνοχή για εξεύρεση μιας κοινής συνισταμένης. Ακόμα και να συμφωνείς με τα περί αντιροσώπευσης όλο αυτό μάλλον σε τσίρκο φέρνει παρά σε «σοβαρές πολιτικές προτάσεις» που θα φέρουν τη λύση σε οποιδήποτε πρόβλημα.
Από την άλλη πολύς κόσμος θεωρεί πως δημοκρατία είναι απλά ένα πολίτευμα που τους επιτρέπει να ψηφίζουν κάθε 4 χρόνια ή όποτε |καυλώσει» στην εκάστοτε κυβέρνηση και ταυτόχρονα να μπορεί να εγγυηθεί μια στοιχειώδη «ελευθερία του λόγου» , της συνάθροισης άντε και του τύπου ενώ όλοι ξέρουμε πως δημοκρατία είναι πολλά περισσότερα από απλά αυτό δηλαδή να ψηφίζεις και τέρμα . Να μην μπορείς ούτε να τους αναιρέσεις , ούτε να συναποφασίσεις και να συμμετέχεις περαιτέρω ενεργά.
Στην τελική ποια είναι η δυνατότητα έκφρασης που δίνει η σημερινή δημοκρατία (κατ’έπιφαση) σε όποιον διαφωνεί με το ίδιο πολιτικό σύστημα ή αυτή καθεαυτή την αντιπροσώπευση?
Θα επανέλθω για τα περί αποχής και με ποιες προυποθέσεις τουλάχιστον όπως το σκέφτομαι εγώ.
Καλημέρα
Καλημέρα, Αρσέν!
Μα σε αυτά που λες δεν είπα το αντίθετο. Δεν είναι εκεί η διαφωνία μας. Η διαφωνία είναι στις ΠΡΑΚΤΙΚΕΣ συνέπειες της αποχής. Ούτε οι προηγούμενοι σχολιαστές ούτε εγώ μιλήσαμε υπέρ των εκλογών ως μεθόδου δημοκρατικής διακυβέρνησης, ούτε κανείς φάνηκε να έχει καμιά ψευδαίσθηση όπως αυτή που γράφεις. Από κει μέχρι να έχουμε την ψευδαίσθηση ότι απέχοντας χτυπάμε το σύστημα, ότι ενδιαφέρεται κανείς για το μήνυμα που του στέλνουμε ή για το αν πώς τους θεωρούμε και να αδιαφορούμε έμπρακτα για τις ΠΡΑΚΤΙΚΕΣ συνέπειες της αποχής μας, υπάρχει μεγάλη απόσταση.
Προσυπογράφω απόλυτα Ερεντίρα.
Επιπλέον… τολμώ να πω το εξής (επειδή αυτή η διασπορά σύγχισης είναι σχεδόν καθολική, επαναληπτική και άκαμπτη απέναντι σε ΚΑΘΕ ορθολογική διαλεύκανση).
Ο αντι-εξουσιαστικός χώρος ΧΡΕΩΝΕΤΑΙ με ένα ιδιότυπο είδος ΚΡΥΦΟΥ σταλινισμού, μιας κρυφής ΦΑΝΤΑΣΙΩΣΗΣ ΕΛΕΓΧΟΥ των ΑΛΛΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ, όταν ξανά και ξανά τους ΣΥΤΚΟΦΑΝΤΕΙ πως ΕΠΕΙΔΗ ψηφίζουν, «επομένως» «συμφωνούν με το σύστημα» μπλα μπλα μπλα….
Εκείνος που ξανά και ξανά ΘΕΛΕΙ να ΝΟΗΜΑΤΟΔΟΤΗΣΕΙ (=να ορίσει με δικό του νόημα) τις πράξεις των άλλων, ουσιαστικά θέλει να ΤΟΥΣ ΥΠΟΤΑΞΕΙ σαν ΚΥΡΙΑΡΧΟΣ (της θέλησής τους, την οποία επαν-ορίζει κατά το δοκούν).
Χεσμένο έχω το σύστημα. Αλλά η αποχή ΤΩΡΑ έχει αμείλικτες ΠΡΑΚΤΙΚΕΣ συνέπειες.
ΟΣΟ μεγαλύτερη, ΤΟΣΟ πιο ισχυρά τα κόμματα εξουσίας. Αρα, ισοδυναμεί με ΨΗΦΟ ΥΠΕΡ ΤΗΣ ΕΞΟΥΣΙΑΣ.
Επιπλέον θα ήθελα να πληροφορήσω τους φίλους α/α ότι ένας άνθρωπος που τους υπερασπίστηκε έντιμα, έντονα ΚΑΙ με πάθος, αδιαφορώντας για ιδεολογικές διαφορές του μαζί τους, είναι και ο Γιώργος Ρούσης που κατεβαινει στις εκλογές στο παρά-πέντε σαν υποψήφιος επικρατείας της ΑΝΤΑΡΣΥΑ.
Καλώ ΚΑΘΕ εντιμο και ορθολογιστή αναρχικό να ψηφίσει ΓΙΩΡΓΟ ΡΟΥΣΗ σαν εξαίρεση, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι εγκαταλείπει τη σεβαστή επιλογή του να είναι «κατά των εκλογών». Γενικά η ΑΝΤΑΡΣΥΑ κινδυνεύει να μη μπει στη Βουλή. Αν δεν μπει, δεν θα μπουν και καμμιά δεκαριά άδολες ριζοσπαστικές φωνές (Γιώργος Ρούσης, Πέτρος Παπακωσταντίνου, Παναγιώτης Μαυροειδής, ακόμη κι ο… παρεξηγημένος σαν «εθνικιστής» Δελαστίκ που είναι ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΑ ΧΡΗΣΙΜΟΣ για να τα «χώνει» ΣΩΣΤΑ…)
Προσωπικά δεν ανήκω στην ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Δεν θα τάλεγα αυτά αν δεν μάθαινα περί Γιώργου Ρούση….
«Αν δεν έχει σημασία ποιος είναι από πάνω, τότε γιατί κάποιοι έδωσαν τη ζωή τους στον αγώνα ενάντια στην προηγούμενη χούντα;»
Ζήλεψα. Θα το κλέψω αυτό (λολ). Είναι τόσο ξεκάθαρο διατυπωμένο…
Αν ο δειλός και δουλικος λαός σου δεν μπορει να ανατρεψει τη κυβερνηση στο δρόμο τοτε καλα θα κανουνε να τον καταστρεψουν.
Λαός ΜΟΥ;;;;;;;;
Το υπόλοιπο το είπες ξανά προηγουμένως. Εμένα δεν με ενδιαφέρει το ΠΟΥ θα την ανατρέψει (όχι την κυβέρνηση, αλλά την κατάσταση γενικότερα), αλλά το να την ανατρέψει και να την αλλάξει με κάτι καλύτερο. Δεν έχω και πολλές ελπίδες, όμως.
Εγώ πάντως θέλω να σημειώσω καταρχήν ότι το κείμενο είναι γραμμένο με τέτοιο τρόπο που δείχνει ότι δεν έχει στόχευση απλής εσωτερικής κατανάλωσης και ως εκ τούτου ανοίγει τη δυνατότητα διαλόγου.
καλημερα Arsen,
ΠΡΑΓΜΑΤΙ στις συγκεκριμένες εκλογές συμμετέχει ένα νεοφιλελεύθερο κόμμα αυτοαποκαλούμενο σοσιαλιστικό (Πασοκ) , ένα συγκεντρωτικο κόμμα που αυτοαποκαλείται κομμουνιστικό (ΚΚΕ) , η ΝΔ και μπόλικοι αυτοαποκαλούμενοι αριστεροί που δεν έχουν ούτε τη διάθεση , ούτε τη συνοχή για εξεύρεση μιας κοινής συνισταμένης.
ετσι ακριβως και ακομα χειροτερα αλλα αυτο που λεω ειναι οτι:
πας και ψηφιζεις με πληρη επιγνωση αυτης της συνθηκης επειδη δεν εισαι κοροιδο να πεταξεις στα σκουπιδια, μια ευκαιρια συνεισφορας στην ακυβερνησια
ναι δεν θελω να βγει κυβερνηση στις 7 και αν και οταν βγαλουν να εχουνε κατεβασει και τους φερετζεδες οποιοι φτιαξουν το παρεακι που θα «κυβερνησει» και φυσικα και δεν θα αρκεστουμε εκει αλλα θα συνεχιζουμε να τα λεμε στους δρομους και στις πλατειες και παντου, αλλα δεν θελω κυβερνηση στις 7 Μαη
Νομίζω ότι αυτό το κείμενο που στηρίζει την αποχή πάει μαζί με το κείμενο «οι πύλες του ονείρου». Είναι αυταπάτη πιστεύω να ισχυρίζεται κανείς ότι ψηφίζοντας σήμερα βοηθάει έστω και στο ελάχιστο στην αλλαγή των συσχετισμών – το παιχνίδι είναι ήδη στημένο, οι αποφάσεις παρμένες, και το να κάνουμε πως δεν τα βλέπουμε όλα αυτά ή να κοροιδεύουμε τον εαυτό μας ότι έχουμε κάποια δυνατότητα παρέμβασης βοηθάει στον περαιτέρω εκφασισμό της κοινωνίας.
Η άνοδος της χα είναι ένα κομμάτι του, όχι το σημαντικότερο. Το σημαντικότερο είναι οι φασιστικές πρακτικές όλων ανεξαιρέτως των κομμάτων, και γι’ αυτό πιστεύω ότι πρέπει να υποστηρίζεται ανοικτά η αποχή. Μόνο έτσι θα προβληματιστεί ο κόσμος και ίσως κάποιοι (αρκετοί ελπίζω) ξυπνήσουν. Το θέμα ίσως δεν είναι όσοι -λίγοι- ψηφίζουν πιστεύοντας ότι χρησιμοποιούν μια επιπλέον δυνατότητα του συστήματος, το θέμα είναι όλοι αυτοί -οι περισσότεροι- που ψηφίζουν θεωρώντας πως αυτό είναι σημαντικό. Και οι τελευταίοι πρέπει να ξυπνήσουν, το γκρέμισμα των αυταπατών τους θα οδηγήσει στον περαιτέρω εκφασισμό της κοινωνίας.
μην λες τετοια πραγματα στον κοσμο και σκιαζεται.
νομιζουν οτι ακομη μπορουν να κανουν κατι , μεσω μιας ετερονομης διαδικασιας.
Dimi, τα λόγια δεν πείθουν. Πού είναι εκείνη η φωτογραφία από το ίντι με τον κάδο σκουπιδιών που έγραψαν πάνω ΜΟΝΟ ΨΗΦΟΔΕΛΤΙΑ, Α σε κύκλο; Πού είναι τα τρικάκια «δεν ψηφίζω»;;;
τρικακια φετος δν θυμαμαι να εχω δει, αλλα ανακοινωσεις καθως κ μια συζητηση στις 4 μαη
http://athens.indymedia.org/calendar/event.php?id=37456
το κειμενο επισης,που αναδημοσιευτηκε εδω, εχει κ αφισσουλα, που καλει 5 μαη στο μοναστηρακι.
Η γνώμη μου είναι ότι θα είχε σημασία να συζητάμε για αποχή στις εκλογές, αν πράγματι οι κοινωνικοί αγώνες ήταν σε εντατικό σημείο και στα πρόθυρα επανάστασης. Εδώ όμως ναι μεν υπάρχει έντονη αποστροφή προς το πολιτικό σύστημα, αλλά κοινωνικοί αγώνες οργανωμένοι, που θα μπορούσαν μάλιστα να οδηγήσουν σε επανάσταση ούτε στη σκέψη δεν υπάρχουν. Επομένως, αυτή τη στιγμή οι εκλογές με αυτούς που θα συμμετάσχουν, ακόμη κι αν αυτοί είναι οι κολλητοί της Ν.Δ. και του ΠΑΣΟΚ, θα οδηγήσουν απλώς σε νομιμοποίηση των πολιτικών που έχουν ασκηθεί.
Γιατί θα πω και κάτι άλλο: Λέει το κείμενο: «η ψήφος είναι ένα συγχωροχάρτι για το παρελθόν και μια λευκή επιταγή για το μέλλον μας, μια δήλωση νομιμοφροσύνης, από εμάς τους εκμεταλλευόμενους προς το κράτος και τους καπιταλιστές». Και λέω εγώ ότι το μεγαλύτερο συγχωροχάρτι είναι η καθημερινή συμμετοχή στο καπιταλιστικό σύστημα – με βάση αυτή τη λογική. Αλλά δεν είδα να προτείνουν οι αναρχικοί συλλογική αποχή από αυτή τη ζωή. Αντίθετα προσπαθούν πατώντας σε καπιταλιστικό έδαφος να τον ανατρέψουν (τον καπιταλισμό). Επομένως γιατί δεν κάνουν το ίδιο με τις εκλογές;
Γιατί στο τέλος τέλος δεν κατεβαίνει αναρχικό σχήμα στις εκλογές; Ή θα μολυνθεί; Αλλά στην καθημερινή καπιταλιστική κατανάλωση εμπορευμάτων δεν μολύνεται;
Παύλο, ποιος σου είπε ότι οι αναρχικοί θέλουν να σε εκπροσωπήσουν και να τους αναθέσεις τη δουλειά που πρέπει να κάνεις εσύ;;;!!!
Το συγκεκριμένο κείμενο μήπως το έγραψαν κάποιοι εκπρόσωποι πριν εγκριθεί από τη συνέλευση; Η το έγραψαν όλοι μαζί ταυτόχρονα; 🙂
Πέρα από τις στρατηγικές και τακτικές διαφωνίες μου, επισημαίνω πάντως, ακόμη μια φορά, ότι το κείμενο είναι γραμμένο, από εκπροσώπους 🙂 , με εξαιρετικό τρόπο – που σημαίνει ότι απευθύνεται πραγματικά σε όλους. Κάτι που δεν είναι αυτονόητο πάντα στον αναρχικό χώρο…
σεβομαι την ψηφο μου απεχω
Βρε Αρσέν γιατί δεν βάζεις μια ψηφοφορία να δούμε προς τα που φυσάει; 🙂
«Δεν μπορεί να υπάρχει εχέφρων άνθρωπος που να θεωρεί πως μέσα από τη διαδικασία της καθολικής ψήφου και της επιλογής αντιπροσώπων μπορεί να αλλάξει κάτι εις βάρος του καθεστώτος. Αντίθετα, η ψήφος είναι ένα συγχωροχάρτι για το παρελθόν και μια λευκή επιταγή για το μέλλον μας,..»
Πολύ χοντρό φάουλ.
Δεν ανήκω στον αναρχικό χώρο αλλά ο κοινοβουλευτισμός είναι ο μεγαλύτερός μου εχθρός, κι εχω γράψει και γράψει στο παρελθόν υπέρ της αποχής.
Αλλά αυτές οι εκλογές ΔΕΝ είναι μια συνήθης κοινοβουλευτική παράσταση.
Λυπάμαι πολύ αν αυτό δεν το καταλαβαίνει κάποιος και επιμένει στην ορθή κατά τα άλλα ιδεολογική του θέση «αν οι εκλογές μπορούσαν να αλλάξουν τα πράγματα θα ήταν παράνομες». Δεν είμαστε σε μια συνήθη κοινοβουλευτική ή οικονομική περίοδο.
Ενας ολόκληρος στρατός κουστουμαρισμένων εγχώριων και διεθνών αρπακτικών έχει επιτεθεί στον λαό μας. Ναι οι εκλογές δεν θα φέρουν τον σοσιαλισμό ή την αυτοδιαχείριση, αν αυτό είναι που επιθυμούν ορισμένοι. Αλλά ένας άλλος συσχετισμός κοινοβουλευτικών δυνάμεων, μπορεί να μειώσει ή να σταματήσει τις πτωχεύσεις νοικοκυριών και επιχειρήσεων και τις αυτοκτονίες. Δίνοντας σε όλους μας μια ανάσα. Και δεν είναι καθόλου λίγο αυτό.
Θραξ Αναρμόδιος
Επειδη βαργιεμαι την εκλογικη παπαρολογια περι χρησιμοτητας ή μη της ψηφου, απλα θα ποσταρω ένα σχολιακι που εκανα αλλού.
Το δεν ψηφιζω προϋποθετει ενεργα κοινωνικα ατομα, που επιδιωκουν μιαν άλλη κοινωνια οπου αυτα αναλαμβανουν την από κοινου διαχειριση της ζωης τους ισοτιμα, αλληλεγγυα, δικαια, χωρις επιβολη με τους μεγιστους δυνατους βαθμους ελευθεριας.
Το ψηφιζω αντιπροσωπους σημαινει υπογραφω το μεγεθος της ηλιθιοτητας μου, αναθετοντας τη διαχειρηση της ζωης μου στους επιτηδειους της εξουσιας και τους κυριαρχους εκμεταλλευτες, που με μετατρεπουν σε ένα πολιτικο ζωο που το αγουν και το φερουν κατά τις επιθυμιες τους και τα συμφεροντα τους.
Το δεν ψηφιζω γιατι ετσι μου καυλωσε αναγεται στη βου κατηγορια του μαλακα.
Το να ψηφισω οχι για να εκλεξω αντιπροσωπους, αλλα γιατι θα κρινω ότι με τη ψηφο μου θα υπαρξει εστω και η ελαχιστη δυνατοτητα να προκαλεσω τριγμους στο συστημα ή και υπονομευση του, αυτό είναι μια παρακινδυνευμενη επιλογη (γιατι οχι) που κρινεται δυστυχως μονο εκ του αποτελεσματος.
Προσωπικα ειμαι υπερ της ακυβερνησιας και του χαους, της μεγιστης δηλαδη κοινωνικης εντροπιας, γιατι μονο μεσα από το χαος μπορει να πεταξει η πεταλουδα που θα φερει το νέο. (μπορω να συμβαλω σ’ αυτό;! γιατι να μη μπορω;! Οι καταστασεις δεν είναι παντα οι ιδιες για να εμμενεις σε κατι που θεωρεις ως ορθο)
Αυτό είναι που φοβουνται οι πολιτικες-κομματικες κουφαλες οπου γης.
Χαχαχαχαχα
Για να μη καθομαστε τωρα να λυνουμε γραμμικες διαφορικες εξισωσεις και συστηματα. 😉
«Προσωπικα ειμαι υπερ της ακυβερνησιας και του χαους, της μεγιστης δηλαδη κοινωνικης εντροπιας, γιατι μονο μεσα από το χαος μπορει να πεταξει η πεταλουδα που θα φερει το νέο. »
Κι από που συνάγεται πως το χάος έχει πάντα ή μπορεί να έχει τέτοια …ποιοτικά χαρακτηριστικά. Να φέρνει δηλαδή το νέο, και μάλιστα το καλό νέο και όχι το κακό. Από την λίγη ιστορία που ξέρω όταν συμβαίνει αυτό το …χάος, την πληρώνουν συνήθως οι πιο αδύναμοι συνάνθρωποί μας, οι πιο απροστάτευτοι. Και επιβιώνουν οι δυνατοί και οι νέοι. Λειτουργεί και σαν μια «ευγονική» κάπως αυτό το χάος δηλαδή. Που ξεσκαρτάρει εκείνους που ήδη βρίσκονται στα υπόγεια της κόλασης και στους κάτω κάτω ορόφους. Που είναι και οι πρώτοι που αυτό το χάος καταπίνει.
Αλλά, και αλήθεια το λέω, αν υπάρχει κάποιο «χάος» ως τόπος στον οποίο πετάνε πεταλούδες που φέρνουν το νέο, τότε ας μην καθόμαστε, κι εγώ πρώτος, να ξεκινήσουμε να τον βρούμε, και να πάρουμε και μέλι για να θρέψουμε αυτές τις ελπιδοφόρες για τον άνθρωπο πεταλούδες.
Αν και πάλι, μια δεύτερη σκέψη, αυτό το νέο, τι χαρακτηριστικά θα έχει; Διότι συνήθως όταν τα χάη σταθεροποιούνται, βλέπουμε να έχει νικήσει και μια νέα ολιγαρχία και να έχει επιβάλλει την δική της τάξη.
Ποιητικά πάντως θα μπορούσα και να συμφωνήσω. Πολιτικά μου είναι μάλλον αδύνατον.
Γενικά περί χάους. Για την αποχή τα είπα πιο πάνω.
Θραξ Αναρμόδιος
ΥΓ. Ισως αν ήμουνα νεώτερος να γύρευα να μετρηθώ κι εγώ με το χάος πάντως. Αλλά όσο περνάνε τα χρόνια το φοβάμαι όλο και περισσότερο. Αμαρτία ξομολογημένη κλπ κλπ.
Χαχαχαχαχαχα
anarmodios
Θα επρεπε να κατσω να σου κανω μερικα μαθηματα φυσικης για να κατανοησεις (με το μπαρδον αυτό, γιατι δε γουσταρω να κανω το δασκαλο σε κανενα. Ποιος ειμαι στο κατω κατω;! Ενας μικρος και ταπεινος σφηκουλης ειμαι και τιποτα αλλο) στο κοινωνικο γιγνεσθαι τα περι χαους και πεταλουδας.
Δεν είναι ποιητικη αδεία η αναφορα μου, αλλα καθαρα μια υλιστικη προσεγγιση της πραγματικοτητας.
Σε κατασταση χαους εχουμε τη απολυτη ισοτητα και τους μεγιστους βαθμους ελευθεριας. Η οργανωμενη υλη, οι οργανωμενες τυραννιες, οι οποιες οργανωμενες κοινωνιες και οι δομες τους εχουν καταρρευσει .
Το πεταγμα της πεταλουδας υποδηλωνει την αφετηρια σε νεες μορφες οργανωσης της υλης ή της κοινωνιας, που αυτό εμπεριεχει μεν τη στερηση καποιων βαθμων ελευθεριας (απολυτη ελευθερια δυστυχως στη φυση δεν υπαρχει παρα μονο σε κατασταση μεγιστης εντροπιας) αλλα και τη μειωση της εντροπιας που οδηγει σε μια εντελως νεα μορφη της υλης ή της κοινωνιας, που καμια σχεση δεν εχει με τα γνωστα προηγουμενα.
Η προσεγγιση σου περι χαους είναι μια καθαρα ιδεαλιστικη προσεγγιση γαρνιρισμενη και με ολιγο κοινωνικο δαρβινισμο (γιατι τι άλλο από κοινωνικος δαρβινισμος δεν είναι ο καπιταλισμος και οι παραφυαδες του;!), δηλαδη με προ χαους καταστασεις.
Επειδη εισαι 52 μαϊων θα ηθελα να σου δωσω το αισιοδοξο μηνημα ότι ισως προλαβεις τη νεα ανατολη. 😉
Τα πραγματα εξελισσονται με ραγδαιο ρυθμο σε παγκοσμια κλιμακα. Οι οδυνες θα είναι τρομερες μα ο ηλιος θα λαμψει στη νεα γη. (φτου ρε ουτε προ.χ. προφητης να ημουνα χαχαχαχαχα)
Το τραβηξα λιγουλακι, αλλα τι να κανουμε οφειλουμε να κοιταμε και λιγο μπροστα, δεν είναι ωρα για αυτοκτονιες, είναι ωρα δρασης και αγωνα.
Χαϊντε καλο βολι.
ΟΛΑ λάθος εδώ (και τα επαναλαμβάνεις παντού δυστυχώς…)
1) Κανείς δεν πρέπει να αυταπατάτα πως «εκλέγει αντιπροσώπους». Εκλέγει ΠΡΟΣΩΠΑ όμως, που θα πουν κάποια πράματα σε πολύ ευρύτερο κοινό με μεγαλύτερη απήχηση, αν εκλεγούν. ΠΡΟΣΩΠΑ όπως ο Γιώργος Ρούσης
http://omadeon.wordpress.com/2012/04/23/george-rousis/
Αν θεωρείς τόσο βλαβερό το Γιώργο Ρούση ώστε να ΜΗ θες να ενισχυθεί κανένα πρόβλημα βέβαια…
2) ΔΕΝ αυταπατάμαι ότι υπάρχει δυνατότητα τριγμών στο σύστημα, ΑΝ ΔΕΝ ΘΕΛΕΙ ΤΟ ΙΔΙΟ και η πλειοψηφία (που ψηφίζει ή όχι) Με δεδομένη τη…. βλακεία της πλειοψηφίας όμως, κάνουμε ό,τι μπορεί ο καθένας σε ΚΑΘΕ τομέα.
3) ΔΕΝ στέκει με ΤΙΠΟΤΕ ότι πρόκειται για «παρακινδυνευμένη επιλογή» το να ψηφίσει κανείς. Παρακινδυνευμένη είναι η ψήφος σε ΟΡΙΣΜΕΝΑ κόμματα και πρόσωπα βέβαια. ΣΕ γενικές γραμμές το ΑΝΤΙΘΕΤΟ ισχύει όμως, δηλαδή η αποχή είναι… όχι απλώς παρακινδυνευμένη, αλλά πολύ πιο πεζά… ΑΠΟΔΕΔΕΙΓΜΕΝΑ ΒΛΑΒΕΡΗ. το αποτέλεσμα ειναι ΗΔΗ αποδεδειγμένο και ΤΡΑΓΙΚΟ.
Τέλος… αν το θεωρείς «παρακινδυνευμένο», το να ψηφίσεις Γιώργο Ρούση, να το εξηγήσεις και να το τεκμηριώσεις. Θα χαρώ πολύ… αλλά χλωμό πολύ. Εξήγησέ μου ΠΟΣΟ θα ήθελες να ΜΗΝ υπερασπιζόταν ο Ρούσης και τους αγωνιστές που υπερασπίστηκε σαν μάρτυρας σε δικαστήρια ή αρθρογράφος. Ααμ είναι να του κόψεις το λόγο στη Βουλή, κόψτου το λόγο και παντού ρε παιδί μου…. έσο ΣΥΝΕΠΗΣ.
Χαχαχαχα
Ρε μπαγασα omadeon, θαυμαζω την οξυδερκεια σου. Μεσα επεσες σε όλα, δε σου ξεφυγε τιποτα. 😉
Τωρα που κολλαει ο ρουσης και ο κάθε ρουσης σε οσα ειπα μονο εσυ το ξερεις.
Παρτο χαμπαρι ρε, δε γουσταρω κανενα δερβεναγα στο σβερκο μου, δε μπα ναχει τις οποιες περγαμηνες, που ουτε και αυτές τις εχει.
ας ξεκαθαρισουμε κατι …
υπαρχουν ΔΥΟ ΠΕΔΙΑ συζητησης
1) Αρνουμαι να ψηφισω επειδη :
– δεν με εκφράζει κανένα κόμμα
– είμαι τόσο γαμάτος που για μένα δεν έχει σημασία η πολιτική εκπροσώπηση
– είμαι αναρχικός και θα με διαγράψουν απ’ την ΚΟΒ@ Εξαρχείων αμα ψηφίσω» … αυτοσαρκασμος 🙂
2) Παω να ψηφισω παρ ολα που ισχυουν ενα η περισσοτερα απ τα παραπανω για λογους στρατηγικης που σημαινει:
– λειτουργω πολιτικα, δεν πιστευω σε θρησκειες και δεν εχω κολληματα και συνδρομα, αλλα προσπαθω ΚΑΘΕ ΦΟΡΑ να επιλεγω ταχτικες που εξυπηρετουν την στρατηγικη ανατροπης και μια απ ολες αυτες ειναι το να συντελεσω (ακομα και με την ψηφο) στην ακυβερνησιας της επομενης μερας
Και ρωταω, τι ακριβως συζηταμε ?
Το (1), το (2) η και τα δυο
ορε τα πραγματα ειναι ξεκαθαρα … 😉
το ζητημα ειναι πως(;!) βγαζουμε το βλημα απ’ το κεφαλι μας
α ρε! πουτανα κενωνια με τα φυντανια πουχεις.
δηλαδη αν ψηφισεις μπορεις να μας πεις που εξυπηρετει η εκλογικη διαδικασια την ανατροπη κ τινος κ πως βοηθαει σ αυτο η ακυβερνησια? κ τι θα ψηφισεις αν επιτρεπεται?
ΜΑΥΡΟ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΕΠΙΔΟΞΟΥΣ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΤΕΣ ΤΗΣ ΕΞΟΥΣΙΑΣ
και γω συμφωνώ με την λογική του Τσίμπλα και του μέλισσα, που ζητούν η συμμετοχή ή όχι στις εκλογές να μην είναι ιδεολογικό θέμα, αλλά να εξαρτάται από τη συγκυρία…
Η ψήφος, όπως και για όλα τα κόμματα που συμμετέχουν,(που απλά τις χρησιμοποιούν για τους δικούς τους λόγους), για μας είναι μόνο ένα όπλο στρατηγικής.
Είπαμε:
Η στρατηγική αντιμνημονιακή ψήφος δεν αποκλείει τη μάχη στο δρόμο και την πλατεία.
Αν , από την άλλη, βγει μια μνημονιακή πλειοψηφία, δε θα υπάρξει κανένα χάος. Θα υπάρχει η γνωστή σημερινή Ησυχία Τάξη και Ασφάλεια και μάλιστα νομιμοποιημένη. Ο πολύς ο κόσμος, που θα ήθελε να αντιδράσει, θα απογοητευτεί και όσο βγήκε στο δρόμο χτες , στις ψηφοφορίες για τα νέα μέτρα, τόσο θα βγει και αύριο.
Και αν απο την άλλη αν το αντι-μνημονιακό κίνημα το καπελώσουν οι ναζιστές της ΧΑ καιοι δεξιοί-εθνοκάπηλοι, (πράγμα που γίνεται, τώρα που μιλάμε, γιατί αυτή είναι η τάση της κοινωνίας) ο δρόμος και η πλατεία θα είναι άπιαστο όνειρο.
Βγήκαν και μερικοί έξυπνοι σε πορεία …αντιεκλογική.
Είναι μια αράχνη που ζεί μέσα στις λίμνες και που για να επιζήσει κάνει μια φούσκα από αέρα κάτω από το νερό και κινείται εκεί μέσα. Αυτός είναι ο κόσμος της και σίγουρα θα νομίζει, ότι αυτή η μικρή στρογγυλή φούσκα είναι η όλη η ατμόσφαιρα.
Αποχή-αποχή
Στη βουλή η Χρυσή Αυγή*
Ψηφίζουμε αντιμνημονιακά -κατα προτίμηση αριστερά κόμματα.
Δεν τους παντρευόμαστε. Και αυριο ο δρόμος εκεί θα είναι. (Το θέμα είναι που θα είμαστε εμείς και τα πλήθη)
Το παιχνίδι είναι στημένο έτσι κι αλλιώς, σε ότι κάνουμε σ’ αυτή τη ρημάδα τη ζωή που μας έλαχε…
Το κακό είναι ότι όταν απέχουμε εμείς, οι άλλοι κάνουν τις βρωμοδουλειές τους ευκολότερα.
Είναι παρόμοιο με το «δεν κάνω παιδιά, γιατί έτσι τρέφω το σύστημα», το πίστευα κι εγώ παλιά. Έλα όμως που «οι άλλοι» κάνουν, και τα κάνουν και σαν τα μούτρα τους!
Οπότε;
Ε, ή παίρνεις την έξοδο, όπως έκαναν πολλοί άξιοι, ακόμα και πρόσφατα, ή προσπαθείς να κάνεις όσο μπορείς αυτό που είπε κάποτε ο Καβάφης…
«Κι αν δεν μπορείς να κάμεις την ζωή σου όπως την θέλεις,
τούτο προσπάθησε τουλάχιστον
όσο μπορείς: μην την εξευτελίζεις
μες στην πολλή συνάφεια του κόσμου,
μες στες πολλές κινήσεις κι ομιλίες.
Μην την εξευτελίζεις πηαίνοντάς την,
γυρίζοντας συχνά κ’ εκθέτοντάς την
στων σχέσεων και των συναναστροφών
την καθημερινήν ανοησία,
ως που να γίνει σα μια ξένη φορτική.»
Έλσα, σε φοβάμαι
και συμφωνώ μαζί σου . Αν και δεν σε ξέρω, ο πρώτος θα ήμουν που θα σε συμβούλευα να αποσυρθείς , έτσι που να μην «εξευτελίσεις τη ζωή σου μες στην πολλή συνάφεια του κόσμου». Αν βέβαια εκεί στον φιλντισένιο σου πύργο, έγραφες ποιήματα σαν του Καβάφη. (Ή και απλώς αν δεν αντέχεις τον πολύ κόσμο, που έχεις κάθε δικαίωμα να μην τον αντέχεις).
Όμως, όλα που συζητιούνται εδώ μέσα, είναι, όχι μόνο του κόσμου τούτου, αλλά και εκ του κόσμου τούτου.
Το παιχνίδι ναι, είναι στημένο, μόνο που έχουν στήσει και μας εκεί, στη γωνία, για ντεκόρ. Όσοι δεν το καταλαβαίνουν, μένουν μαλάκες στη θέση που τους βάλανε.
Εμείς, όμως;
Εκείνοι θέλουν να τους νομιμοποιήσουμε μέσα από την ψήφο μας ή να νομιμοποιηθούν μόνοι τους μαζί με τα πιόνια τους, με την αποχή μας.
Συγνώμη, αλλά δε θα τους κάνουμε τη χάρη.
Θα τους τη σπάσουμε . Και ψηφίζοντας στις εκλογές και-λαου θέλοντος πάντα ( δεν τον έχουμε στο τσεπάκι) -και στους δρόμους. Τα επόμενα τέσσερα ( ή όσα) χρόνια μετά τις εκλογές.
Μάλλον τα έγραψα λίγο μπλεγμένα, δεν υποστηρίζω την αποχή.
Και ψηφίζω και στο δρόμο κατεβαίνω (btw, σήμερα το ραντεβού είναι στις 6:00, στην Ομόνοια).
Ίσως το ποίημα μπέρδεψε τα πράγματα: Έπρεπε να φανώ ασεβής προς τον Καβάφη και να απομονώσω τους τρεις πρώτους στίχους:
“Κι αν δεν μπορείς να κάμεις την ζωή σου όπως την θέλεις,
τούτο προσπάθησε τουλάχιστον
όσο μπορείς: μην την εξευτελίζεις»
Καλύτερα;
🙂
Συγγνώμη για τον παραλληλισμό, αλλά όταν βλέπω ορισμένους που εκτιμώ να επαναλαμβάνουν με διάφορους τρόπους την άποψη «είστε ηλίθιοι αν νομίζετε ότι θα κάνετε κάτι ψηφίζοντας / ο αγώνας είναι στον δρόμο» -ενώ κανείς απ’ όσους τάχθηκαν υπέρ της συμμετοχής στις εκλογές δεν το έκανε με την αυταπάτη ότι θα αλλάξει τον κόσμο- όταν δηλαδή βλέπω να απαντούν άκαιρα και όχι σε αυτό που τους έχει ανταπαντηθεί με διάφορους τρόπους, μου θυμίζουν τον τύπο που σε όλα τα επιχειρήματα που του ειπώθηκαν εναντίον της άποψης της χιτλερικής αυγής για τις γυναίκες, αυτός απαντούσε με την ίδια καραμέλα: «οι γυναίκες είναι πουτάνες, τις χρειαζόμαστε για να αντρωθούμε μέχρι να παντρευτούμε μια παρθένα και να μας γεννήσει πολεμιστές, και οι πουτάνες απλώς να μην κάνουν παιδιά», ανίκανος να πάει την κουβέντα παραπέρα.
Και, με την ευκαρία, να απαντήσω ότι δεν είδα μέχρι τώρα να ενδιαφέρονται για την αποχή σας -την οποία στήριζα έμπρακτα για πολλά χρόνια, πιστεύοντας ότι θα είχε αντίκτυπο η «διαμαρτυρία» μου. Γνωρίζουν πολύ καλά την άποψή μας. Και επιμένουν να κάνουν αυτά που θέλουν με ό,τι μέσο χρειάζεται. Επιπλέον, δυστυχέστατα, δεν είδα να ενδιαφέρονται για τις δυναμικές μας αντιδράσεις και τους αγώνες μας στους δρόμους. Μια χαρά τα πέρασαν τα μνημόνια ανοίγοντας όσα κεφάλια χρειάστηκε, παρακρύπτοντας γεγονότα και παραπληροφορώντας αυτούς που δεν έχουν άμεση πρόσβαση και προπαγανδίζοντας με όλα τα μέσα που διαθέτουν. Αν η εναλλακτική ήταν ή εκλογές ή ΧΧΧ (κάτι που πραγματικά να είναι εναλλακτική, να καταργεί δηλαδή την εξουσία τους και να την αντικαθιστά με τη λαϊκή κυριαρχία), να το συζητούσαμε. Αλλά αυτή η εναλλακτική δεν υπάρχει. Οι εκλογές είναι δεδομένες, η νομιμοποίηση εκείνων που θα βγουν επίσης, οι απειλές της χιτλερικής αυγής να μας κάνει Ταϋλάνδη, άμα βγει, και δεδομένες και με ιστορικό προηγούμενο από τις δημοτικές εκλογές στην Αθήνα, με 57% αποχή και τη χρυσή αυγή στο δημοτικό συμβούλιο, να επιδίδεται μετεκλογικά σε καθημερινά πογκρόμ εναντίον μεταναστών ανενόχλητη.
Θέλετε δηλαδή να πείτε ότι, αν ο Χίτλερ με κάποιον τρόπο δεν είχε εκλεγεί, η ιστορία θα ήταν ίδια;
eréndira
Η τελευταία πρόταση σου μου φάνηκε πραγματικά αφοπλιστική… Αλλά κάποιοι άλλοι θα πούν ότι τα ναζιστικά στρατόπεδα συγκέντρωσης είναι της ίδιας τάξης με τα καθημερινά στρατόπεδα ερασίας του καπιταλισμού, και εκεί θα σταματήσει η κουβέντα… 🙂
Έλσα, καλά έκανες και τόβαλες έτσι, δεν πειράζει, ας νοιώσουμε και λίγο άνθρωποι μέσα σ΄όλο αυτό, η ποίηση πάντα βοηθάει.
Όσο για αυτό που λέει η Ερέντιρα, για τις διαδηλώσεις,ναι, και υπάρχει και χειρότερος συλλογισμός σε ένα λεπτο ζήτημα. Και οι τρεις που αυτοκτόνησαν πόσο άραγε έβλαψαν το σύστημα;
Ενώ μία αντι-μνημονιακή βουλή, δήλωσαν ,ότι δεν τη θέλουν οι Γερμανοί, ο Ιταλός και άλλοι.
Βέβαια,αυτό που φοβούνται πιο πολύ είναι, έστω ένα ποσοστό αυτών που θα ψηφίσουν το μνημόνιο, τον Ιούνιο να είναι στη πλατεία.
Βέβαια, το ζήτημα παραμένει το ποιον. Άραγε ο Παύλος ή άλλοι θα ψήφίσουν Καμένο;
Εγώ θα ψηφίσω κανα αριστερό. Αλλά συμφέρει κανείς να ψηφίσει μεγάλο ή μικρό κόμμα. Μαθηματικά, δηλαδή, τι βγαίνει, για να απομονωθεί το μνημονιακό μέτωπο +Χ.Α. Δεν έχω εντρυφήσει.
Μια καλή μελέτη Σταύρο για το πρόβλημα που σε απασχολεί είναι κι εδώ
http://vathikokkino.com/2012/04/%CE%B5%CE%BA%CE%BB%CE%BF%CE%B3%CE%B9%CE%BA%CE%AE-%CE%B1%CF%81%CE%B9%CE%B8%CE%BC%CE%BF%CE%BB%CE%BF%CE%B3%CE%AF%CE%B1-%C2%AB%CF%87%CE%B1%CE%BC%CE%AD%CE%BD%CE%B7-%CF%88%CE%AE%CF%86%CE%BF%CF%82%C2%BB/
…και στα σχόλια του τελευταίου μου ποστ, προς το τέλος. Π.χ. σε αυτό το παράθεμα (που στέκει και από άποψη… »
«Θεωρίας Παιγνίων’ / Game theory).
ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ αυτό, θάλεγα…
Παίζει δηλαδή κανείς με υψηλότερο ρίσκο αλλά άν κερδίσει έχει πολλαπλάσιο δώρο…
ΟΚ, μπορεί να «παίξω» έτσι !
Αλλοιώς… συνιστώ σαν σουρεαλιστικό σύνθημα:
-ΚΑΝΕ ΑΠΟΧΗ κι εσύ, ENIΣΧΥΣΕ την Εξουσία, μπορείς κι εσύ…
…ή ΨΗΦΙΣΕ ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ, ώστε να μπουν τα ΜΑΤ στη Βουλή
Ομαδεών, σ’ ευχαριστώ, ενδιαφέρον, θα κάτσω να το μελετήσω.
Τώρα, για όσους ταυτίζουν τά «ακρα» ιδού , για όσους δεν έχουν δεί χρυσαυγίτες από κοντά:
Και ο χειρότερος κνίτης , ε όχι, δεν είναι έτσι.
Φανταστήτε τους -όχι στη Βουλή,εκεί θα είναι τα αφεντικά τους, μαζί με την ξανθιά εκείνη- αλλά στο δρόμο και νομιμοποιημένους…
«ο Παύλος θα ψηφίσει Καμένο;»
Μες στη σκέψη μου είσαι!! Και πολύ στενοχωρήθηκα που ο πάνθηρας στη δημοσκόπηση του δεν τον έβαλε ξεχωριστά να μείνω μέχρι το πρωί να ψηφίζω αλλεπάλληλα να δημιουργήσω κλίμα στους ΣΧΣ. Αλλά και ο πάνθηρας απ’ ότι μου είπε σκέφτεται να τον ψηφίσει. Εγώ πάλι του είπα ότι αυτό δεν φτάνει και πρέπει να κρεμάσει την ελληνική σημαία που έχει στο μπαούλο, στο μπαλκόνι του μέχρι τις εκλογές. Μου απάντησε ότι είναι ασιδέρωτη και του είπα ότι να βρεί μια κοπέλα να του την σιδερώσει. Μου απάντησε ότι εννοείται ότι μόνο γυναίκα ανέχεται να βλέπει να σιδερώνει και τότε του είπα ότι βαδίζει σωστά και ότι μπορεί να το ζητήσει ευγενικά από την κ.κ. Εκείνος πάλι θέλει την ελληνική σημαία να του την σιδερώσει το χρώμα ανέμου. Έ καλά του είπα τότε δεν θα μαλώσουμε γι’΄αυτό, έχουμε καιρό να μαλώσουμε για το ποιούς από το συνδυασμό του καμένου θα ψηφίσουμε!
Αυτά…
Πάντως ως τώρα στην τεράστια διαδικτυακή δημοσκοπηση που κατά αποκλειστικότητα υπάρχει στους σχολιαστες,ο Καμένος παίρνει 2,12% που το μοιράζεται μαζί με ΠΑΣΟΚ-ΝΔ ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ ΚΚΕ ΝΤΟΡΑ ΛΑ.Ο.Σ
Πρώτοι βγαίνουν ΕΕΚ και Πειρατές με 18% ο καθένας ενώ το 31,4% της αριστεράς μοιράζεται σε ΣΥΡΙΖΑ, ΑΝΤΑΡΣΥΑ ΚΚΕ ΜΛ κλπ
Αυτά χωρίς αναγωγή!
Η αποχή μαζί με άκυρο είναι στο 30% περίπου.
Συνεχίστε να συμμετέχετε στο γκάλοπ μας!
Έχουν ξεπεράσει τις 600 οι συμμετοχες σε ελάχιστο χρόνο και συνεχίζουν να αυξάνονται 😉
Κάποιοι το έκαψαν εδώ μου φαίνεται και βλέπουν παντου καμένους…
Μα πότε θα καταλάβαιτε όλοι σας ότι οι πιο σέξι άνδρες είναι αυτοί που μαγειρεύουν, σιδερώνουν και… κλαίνε άμα λάχει. Εγώ μόνο πιάτα πλένω, γιατί μ’ αρέσει το νερό. Οπότε ο πάνθηρας ας προτιμήσει άλλη ή άλλον για τη σημαία!!!
Παύλο, επειδή εγώ ΔΕΝ ΒΛΕΠΩ τη δημοσκόπηση, ψήφισε «δεν ψηφίζω» για μένα πλιζ…
Παύλο, άκυρο!!! Την είδα τη δημοσκόπηση – κάτι είχε πατηθεί στο no script.
Δεν ψηφίζεις,αλλά καίγεσαι να ψηφίσεις ότι δεν ψηφίζεις! Και μάλιστα δι’ αντιπροσώπου! Μικροαστή! :Ρ
Μπορεί να έχεις δίκιο για τους σέξι άντρες, αλλά από γυναίκα έχω ακούσει ότι οι άντρες δεν τα καταφέρνουν στις δουλειές, γιατί δεν το έχουν στο dna. Από τότε που προόδευσε η βιολογία, οπισθοδρόμησε ο άνθρωπος…
Ερέντιρα, αφού το ‘χω πει… Στις δικές μας τις ψηφοφορίες ψηφίζω!!!
ΥΓ. Ό,τι ήθελε έλεγε αυτή η γυναίκα. Τυχαίο νομίζεις είναι ότι οι μεγαλύτεροι σεφ είναι άνδρες; Αυτοί το έχουν στο dna, όχι εμείς. Και το καταπιέζουν!
Όχι μόνο σεφ, αλλά και στα υπόλοιπα -άμα ήθελαν- θα τα κατάφερναν πολύ καλύτερα από εμάς… Αλλά χαζοί είναι; Αφού υπάρχουν ακόμα γυναίκες που πιστεύουν ότι οι δουλειές του σπιτιού είναι θέμα dna και άντρες που δεν τους ενοχλεί να τους θεωρούμε -και να είναι- ανίκανοι να επιβιώσουν μόνοι τους, δηλαδή χωρίς μια μαμά ή γκόμενα να φροντίζει για το φαγητό και την καθαριότητά τους…
Παύλο, θα σε απογοητεύσω, αλλά δεν έχω καν σίδερο. Είμαι αρνήτρια σιδερώματος, προτιμώ να περνάω τον χρόνο μου πιο εποικοδομητικά… 🙂
Ερέντιρα από σένα θέλω να ζητήσω συγνώμη που δεν σε ανάφερα σαν υποψήφια για το σιδέρωμα της ελληνικής σημαίας, αλλά από τότε που μου είπες ότι όταν σιδερώνεις βλέπεις ταυτόχρονα και τούρκικο σήριαλ, νομίζω χάθηκαν όλα. ΠΡΩΤΟΝ, γιατί όταν μια γυναίκα κάνει τις δουλειές της, πλύσιμο, σιδέρωμα, ξεσκόνισμα, καθαρισμούς ξεσκάτωμα παιδιού ή πεθερού-άς κλπ. πρέπει να είναι απόλυτα συγκεντρωμένη σε αυτό που κάνει (για σκέψου από αφηρημάδα και απροσεξία να κάψει στο σιδέρωμα τη σημαία!!!!) και ΔΕΥΤΕΡΟΝ, γιατί όπως σου είπα είμαι ικανός να μεταφράσω, έστω, πάκικο σήριαλ, αλλά τούρκικο δεν ανέχομαι μια γυναίκα να βλέπει με ΤΙΠΟΤΑ.
Εν τω μεταξύ, «προκήρυξη» γράφεται και όχι «προκύρηξη». Πάνω που πάτε με ένα στρωτό κείμενο να πλησιάσετε τους νοικοκυραίους, μην το χάσετε στην αναρχική ορθογραφία…
δηλαδη σα σφηκουλης που τα καταφερνω στις σπιτικες δουλειες εχει κατι το dna μου;!
μηπως χρυσουλα τη λεγαν τη γυναικα;
τωρα αν ειμαι σεξι σφηκουλης μενει να αποδειχθει γιατι τοχω κι αυτο να με παιρνει το παραπονο ποτε ποτε. 🙂
πουστε ρε σκληρα αντρακια ανεραστα;! χαχαχαχαχα
Μην τα γράφεις αυτά εδώ λαγκάρτσας-α, γιατί θα στην πέσει ο Παύλος!!!
ά ρε χρώμα ανέμου, δεν έχω διάθεση να του την πέσω, γιατί ο πάνθηρας με τρομοκράτησε:
– Σκέψου, μου είπε, να διαβάσει η κ.κ. αυτά που έγραψες.
Και πάει, κόπηκε το γέλιο μου…
Ωραίο αυτό πάντως που σου αρέσει το πλύσιμο πιάτων. Με τα χέρια σου εννοώ. Γιατί είμαι της άποψης ότι οι γυναίκες με τα πλυντήρια πιάτων και ρούχων καλόμαθαν!!
Ναι μωρέ Παύλο, με τα χεράκια μου. Και, μάλιστα, μόλις ήμουν έτοιμη να φορέσω τσεμπέρι, ποδιά και να βγω έξω στο χωράφι να πλύνω ρούχα στη σκάφη και να αρμέξω την κατσίκα.
Χαχαχαχαχα
Για γελια και … για κλαματα.
Σύντροφοι,
ο δρόμος προς την εκτεταμένη κοινωνική αυτοδιεύθυνση είναι μακρύς και όχι στρωμένος με ροδοπέταλα.Η εκτεταμένη κοινωνική αυτοδιεύθυνση είναι ο στόχος μας.
Όμως, πρέπει να σκεφτούμε και κάτι. Ποιός είναι πιο κοντά στο όνειρό μας. Η δεξιά ή η αριστερά. Πρέπει ή δεν πρέπει να ψηφίζουμε αδελφικά αριστερά κόμματα. Η αποχή βοηθάει τις ΝΔούλες, τους Πασόκους και τους Χρυσαυγίτες για να μας εξουσιάζουν και να μας ξεφτιλίζουν. Αυτή τη φορά ΣΥΡΙΖΑ δαγκωτό και συνεχίζουμε για τον άντιεξουσιαστικό κομμουνισμό.
Με συντοφικούς χαιρετισμούς,
Αλέξανδρος Παπαδημητρίου
Σχολικός Σύμβουλος Δ.Ε.
Συνειδητή Αποχή από τις εκλογές.
Δεν μας εκφράζει τίποτα το εξουσιαστικό και ιεραρχικά δομημένο, η φύση της εξουσίας άλλωστε είναι τέτοια που διαφθείρει. Δεν θέλουμε εκπροσωπους για τις ζωές μας. Την ζωη και την πραγματικότητα πρέπει να μπουμε στη διαδικασία να την δημιουργούμε συμμετέχοντας ενεργά στα κοινωνικά ζητηματα. Η διαδικασία της ψήφου, η ανάθεση δηλαδή της ζωής μας και των προβλημάτων σε κάποιους ΄΄ειδικούς΄΄ είναι μια ακρος παθητική στάση ζωης με οδυνηρές προεκτάσεις, τις βιώνουμε καθημερινά.
Λέμε επίσης όχι στη δημοκρατία της πλειοψηφίας (οι πολλοι εις βαρος των λίγων).
Επιδή 10 άτομα έναντι 2 έχουν άλλη άποψη σημαίνει ότι η άποψη αυτή είναι και ορθή σημαίνει οτι και οι 12 θα πρέπει να την ακολουθήσουν τον δρόμο που ορίζουν οι 10?
Πάει καθαρά ποσοτικα δηλαδη? νομίζω όλοι θα πρέπει να διαφωνήσουμε και συμπεριλάβουμε την ποιοτικη υπόσταση των απόψεων αυτών..κι όμως οι περισσότεροι παραμένουν προσκολλημένοι σε τετοιου τύπου δημοκρατικα πανηγύρια.
Το λέω αυτο γιατι προτρέχουμε για να συμμετάσχουμε σε ένα σόου όπου αγνοούμε το ποια είναι η φύση του, η ρίζα του. Ζούμε μόνο τις συνέπειες και αναρωτιόμαστε τι δεν πάει καλα στην κοινωνία μας.
Προσοχή η αντιπαράθεση αφορά κάθε πολιτική πρόταση ιεραρχικά δομημένη με ανώτερους, κατωτερους, εκπροσώπους, ειδικούς ανώτερους με ειδικές δυνάμεις και άνισες ευκαιρίες στη ζωη..
Η ισότητα πρέπει να πρωτοστατεί στον πολιτικό μας λόγο