H EΞΕΓΕΡΣΗ,Η ΜΑΖΙΚΗ ΨΥΧΟΛΟΓΙΑ ΚΑΙ Ο ΦΑΣΙΣΜΟΣ (1)

[ΣΗΜΕΙΩΣΗ:Οι φωτογραφίες που διανθίζουν το κείμενο είναι παρμένες από το σάιτ της χρυσής αυγής και από κάποιες ομάδες του facebook! Eίναι σπαρταριστές και ιδιαίτερα διδακτικές ως προς τούτο:το ίντερνετ από την αποκεντρωμένη φύση του δεν φτιάχτηκε για να υπηρετήσει την παρανοϊκή φασιστική ιδεολογία. Στο σάιτ της χρυσής αυγής στο οποίο έχουν ενσωματώσει βίντεο από το youtube ξεπετάγονται μόνες τους αντιφασιστικές εικόνες και μηνύματα όταν τα προπαγανδιστικά βιντεάκια τους τελειώνουν!Το ίντερνετ τους κάνει ρεζίλι από μόνο του και δεν θα έχανα την ευκαιρία να δείξω πώς αυτοεκτίθενται! Φασίστες γίνατε ρεζίλι πάλι!]

MEΡΟΣ ΠΡΩΤΟ.

H φασιστική δομή συνίσταται σε 6 βασικά χαρακτηριστικά:

1) Σεξουαλική μιζέρια και δυσανεξία.

2) Ροπή στην αρχηγολατρεία και οπαδολατρεία

3) Επιθυμία να τιμωρηθούν και να χτυπηθούν οι πιο αδύναμοι ως εύκολα εξιλαστήρια θύματα.

4) Ανάγκη για κούφιες περηφάνιες και τεχνητά μέσα αυτοανύψωσης.

5) Έφεση στο να κρύβεται, να μεταμφιέζεται, να δείχνει κάτι άλλο από αυτό που είναι.

6) Θράσος να κατηγορεί τους αντιπάλους της αυτό που η ίδια είναι.

Μεμονωμένα κάθε  χαρακτηριστικό  μπορεί να υπάρχει και σε μη φασιστικούς οργανισμούς.

Όλα μαζί  συνιστούν την βιολογική παραμόρφωση η  οποία θρέφει το φαινόμενο του φασισμού.

Στον σημερινό νεοελληνικό φασισμό μπορούμε να εντοπίσουμε όλα τα χαρακτηριστικά που συνιστούν την φασιστική δομή.

Το νούμερο 3 (Επιθυμία να τιμωρηθούν και να χτυπηθούν οι πιο αδύναμοι ως εύκολα εξιλαστήρια θύματα) είναι ίσως το πιο έκδηλο από όλα.

Οι κατατρεγμένοι πρόσφυγες, οι πεινασμένοι αφρικάνοι και οι εξαθλιωμένοι του Μπαγκλαντές έχουν μετατραπεί στα κατεξοχήν εξιλαστήρια θύματα για τα δεινά αυτού του τόπου.

Φιλήσυχοι, βασανισμένοι άνθρωποι βαφτίζονται εισβολείς που θέλουν να αλλοιώσουν το ελληνικό αίμα και να αλλάξουν το θρήσκευμα του μέρους!

Η ορολογία που χρησιμοποιούν οι υπερασπιστές τέτοιων απόψεων έρχεται αυτούσια και απαράλλακτη από τον “ο αγών μου” του χίτλερ λες και οι ιδέες αυτού του αρχισφάχτη της ιστορίας να μην έχουν καταδικαστεί από την μνήμη των ανθρώπων, λες και εκείνο το επαχθές ναζιστικό καθεστώς να συνεχίζει να υπάρχει και να μην έχει καταρρεύσει πριν από 65 χρόνια.

Να γιατί οι σημερινοί φασίστες που φωλιάζουν στο ΛΑΟΣ στην χρυσή αυγή ή αλλού είναι 100 φορές χειρότεροι από τους φασίστες που δρούσαν πριν από 75 χρόνια.

Αυτοί σε σχέση με τους παλιούς ξέρουν ότι :

Α) Η σταυροφορία του εθνικισμού κατέληξε στην μεγαλύτερη σφαγή όλων των εποχών και σε πράξεις γενοκτονίας και ασύλληπτης κρατικής τρομοκρατίας.

Β) Το αίμα χωρίζεται μόνο σε προσδιορισμένες ομάδες αίματος και ένας φασίστας που ωρύεται σήμερα για την καθαρότητα του «αίματος» μοιράζεται πιθανά την ίδια ομάδα αίματος με έναν αλλόεθνο και διαφορετικό με έναν ομόεθνο.

Το διαβόητο DNA όπως αποκαλύφτηκε είναι κατά 98% ίδιο μεταξύ ανθρώπου και πιθήκου και κατά 99,7% ακριβώς το ίδιο μεταξύ όλων των ανθρώπων ψηλών και κοντών, γυναικών και αντρών, μαύρων και κίτρινων. Το ανθρώπινο είδος σε όλη την ποικιλομορφία του αλλά και η ίδια η ζωή έχουν συντριπτικά περισσότερα κοινά από διαφορές.

Η αναγνωρισμένη θεωρία της καταγωγής των ειδών ανάγουν ένα κοινό πρόγονο για όλη την ζωή  που βρίσκεται στην  τάξη των πρωτοπλασμάτων. Επομένως ψυχοπαθή άδωνη αν θέλεις να νιώσεις περηφάνια για όλους τους προγόνους σου, όπως διατείνεσαι από το φασιστοκάναλό σου, τότε να νιώσεις καταρχήν περηφάνια για το πρωτόπλασμα που σε δημιούργησε. Αυτό σίγουρα δεν νιώθει καμιά περηφάνια για σένα όπως άλλωστε και όλοι οι νεκροί, αληθινοί ή φανταστικοί πρόγονοι σου.

Γ)Χρησιμοποιούν ένα παγκόσμιο μέσο επικοινωνίας και μεταφοράς πληροφορίας το οποίο όντας παγκόσμιο δικτυώνει κάθε ανθρώπινο ον με οποιοδήποτε άλλο, οπουδήποτε στον πλανήτη.Ζουν λοιπόν από πρώτο χέρι τι σημαίνει ένας και ενιαίος πλανήτης, ένα παγκόσμιο χωριό, επικοινωνία χωρίς σύνορα.(Αυτό το έχει αναγνωρίσει με τρόμο ακόμη και ο φυρερίσκος της χρυσής αυγής μιχαλολιάκος!)

Δ) Σε αντίθεση με τους παλιούς αυτοί δεν γνώρισαν έναν φονικό παγκόσμιο πόλεμο που τους είχε σακατέψει και εξαπατήσει ως προς τους σκοπούς και τα κίνητρα του. Ούτε γνώρισαν από πρώτο χέρι την τραγική αδυναμία των μαρξιστών να αλλάξουν την κατάσταση. Δεν βίωσαν δηλαδή την πλήρη διάψευση κάθε ελπίδας και ενοποιητικού στοιχείου σε συνθήκες φτώχειας και μαζικής ανεργίας  όπως στη δεκαετία του 30.

Ε) Είναι ήδη πολίτες μιας υπερεθνικής Ευρώπης και δεν ζουν σε χωριστά ανταγωνιστικά κράτη όπως ζούσαν οι Ευρωπαίοι το 1930.

Όντας λοιπόν 100 φορές χειρότεροι από τους ένδοξους προγόνους τους (δηλαδή 100 φορές πιο αδικαιολόγητοι, θρασύτατοι, ανάλγητοι και απάνθρωποι) αποκαλύπτουν 100 φορές περισσότερο την αποκρουστική παθογένεια του φασιστικού φαινομένου.

Ως γενική αλήθεια ισχύει ότι ο φασισμός ανθεί στα σώματα τις ψυχές και τα μυαλά αυτών που έχουν χάσει την ικανότητα της αγάπης της δημιουργίας της γνώσης και της αλήθειας.

Μια αιμοβόρα και αρπακτική άρνηση ντυμένη στα εθνικά μεγαλεία και καθαγιασμένη στην ηρωική θυσία(βλέπε δολοφονία) της ζωής.

Ας μην το ξεχνάμε!

Κάθε φασίστας είναι και ένας άρρωστος οργανισμός που βρίσκεται σε εμφύλιο με την ίδια του την ύπαρξη.

Αυτό ισχύει για την χρυσή εποχή του φασισμού το 1930 όπως ισχύει ακόμη περισσότερο και σήμερα που τα στοιχεία της εποχής μας είναι συντριπτικά κατά του φασισμού και των επιδιώξεων του.

Ας πάρουμε ένα μικρό παράδειγμα που δείχνει από μόνο του το μέγεθος της αλλαγής.

Σήμερα πάνω από 1 δις ταξιδεύουν κάθε χρόνο σε άλλη χώρα από την χώρα διαμονής τους.

Οι αποστάσεις του πλανήτη φαντάζουν πιο μικρές από ποτέ ενώ η κοσμική αίσθηση της απεραντοσύνης του σύμπαντος και της μηδαμινότητα ολόκληρου του πλανήτη μας μέσα σε αυτήν πιο δυνατή από ποτέ.

Σίγουρα αυτός ο κόσμος είναι πολύ διαφορετικός από αυτόν που φαντάζονταν οι αρχαίοι με την γη ακίνητη στον κέντρο του και όλα τα υπόλοιπα να γυρνάνε γύρω από αυτήν.

Επιπλέον διαθέτουμε έτοιμα μάτια να κοιτάμε τον πλανήτη από ψηλά(με δωρεάν υπηρεσίες σαν του google earth) όταν δεν ταξιδεύουμε με αεροπλάνα, μια πραγματικότητα που πάλι για τους αρχαίους ήταν μαγική και εξωπραγματική χαμένη στο φαντασιακό μύθων και θρύλων.

Η μυθολογία του φασισμού αποκαλύπτεται πολύ εύκολα ως αυτό που είναι.

Μια ζοφερή μυθοπλασία που θέλει να κινητοποιήσει τα φονικά και σαδιστικά τους ένστικτα.

Αναλύοντας το φασιστικό φαινόμενο αντιμετωπίζουμε τις 6 συμπληρωματικές όψεις του:

1 Ο ΦΑΣΙΣΜΟΣ ΩΣ ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ.

2 Ο ΦΑΣΙΣΜΟΣ ΩΣ ΚΑΤΑΔΙΚΗ ΤΟΥ ΕΘΝΟΥΣ.

3 Ο ΦΑΣΙΣΜΟΣ ΩΣ ΒΙΑΣΤΗΣ ΤΟΥ ΕΡΩΤΑ

4 Ο ΦΑΣΙΣΜΟΣ ΩΣ ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ

5 Ο ΦΑΣΙΣΜΟΣ ΩΣ ΕΠΙΘΕΣΗ ΤΟΥ ΠΑΡΑΛΟΓΟΥ ΚΑΙ ΤΗΣ ΑΠΑΝΘΡΩΠΙΑΣ

6 Ο ΦΑΣΙΣΜΟΣ ΩΣ ΑΔΥΝΑΜΙΑ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ ΝΑ ΑΥΤΟΡΥΘΜΙΣΤΕΙ.

Δεν είναι τυχαίο ότι οι πιο σπουδαίοι άνθρωποι που αυθαίρετα κατατάσσονται σε έθνη, οι ίδιοι ήταν αρνητές της εθνικότητας τους και τα νοήματα τους έχουν μια παγκόσμια απήχηση.

Αυτό ισχύει για τους στοχαστές και ερευνητές κάθε έθνους.

Ο Μαρξ, Η Ρόζα Λούξεμπουργκ, Ο Βίλχελμ Ράιχ , ο Νόαμ Τσόμσκι όσον αφορά τους Εβραίους.

Ο Καστοριάδης, Ο Πετρόπουλος, Ο Αξελός για να αναφέρουμε κάποια ονόματα που γεννήθηκαν στην Ελλάδα.

Όλοι αυτοί ήταν ή είναι γνώστες των αρχαίων κειμένων σε βαθμό απερίγραπτα μεγαλύτερο από τον μέσο ελληναρά φασίστα και εντούτοις όχι μόνο δεν έγιναν στενόμυαλοι και απάνθρωποι εθνικιστές αλλά αντίθετα ολοκληρωμένοι πολίτες του κόσμου που απευθύνονται σε όλη την ανθρωπότητα.

Όποιος έχει καταπιαστεί με την μελέτη των αρχαίων κειμένων με καθαρή και απροκατάληπτη ματιά είναι αδύνατο να εκφράζει μισαλλόδοξες εθνικές ιδέες.

Αυτό εξηγεί αντίστροφα γιατί οι περισσότεροι φασίστες είναι άσχετοι με την μελέτη της αρχαίας γραμματείας όσο άσχετοι είναι και με την μελέτη της αρχαίας ιστορίας.

Μέσα στα αρχαία κείμενα τα διασωθέντα χάρη στους άραβες και κάποιους δυτικούς λόγιους  υπάρχει ποικιλομορφία, αντίθετες και αντιφατικές απόψεις (μόνο μελετώντας τα κείμενα του Ηράκλειτου, του Αναξίμανδρου, του Θαλή, του Αναξιμένη βλέπεις 4 διαφορετικές θεάσεις που η μια αναιρεί την άλλη),μεγάλη δόση κοσμοπολιτισμού(ήδη από τον Σωκράτη) που έγινε κυρίαρχο δόγμα των στοχαστών στους αιώνες της ρωμαϊκής κυριαρχίας, μια θρησκεία που καμιά σχέση δεν έχει με την σημερινή επικρατούσα χριστιανή ορθόδοξη,μια πλήρη απαξίωση της χειρωνακτικής εργασίας και μια δικαιολόγηση της δουλείας, μια απαξίωση του γυναικείου φίλου που έφτανε στο σημείο οι κωμωδίες του Αριστοφάνη να μπορούν να τις παρακολουθούν μόνο οι άντρες και όλοι οι ηθοποιοί να είναι υποχρεωτικά άντρες,

Σε εκείνα τα κείμενα διατυπώθηκαν μεγάλες αλήθειες όπως και μεγάλες πλάνες και διασκεδαστικές ανακρίβειες.

Ας μην ξεχνάμε ότι παρά τον Αρίσταρχο τον σάμιο που όλοι τον κορόιδευαν όταν ζούσε,στην εποχή του η κυρίαρχη και συντριπτική αντίληψη των ανθρώπων ήταν ότι η γη είναι στο κέντρο του σύμπαντος και ο ήλιος γυρνάει γύρω της,

Επίσης ότι όλο αυτό το μωσαϊκό των θεών, που σήμερα το εντάσσουμε στην μυθολογία εκείνης της αρχαιότητας, θεωρούταν αληθινό και πραγματικό και μεγάλοι στοχαστές εξοστρακίστηκαν είτε ακόμη θανατώθηκαν στο όνομα της ασέβειας σε αυτούς τους θεούς.

Η θέση της γυναίκας ήταν σε βαθμό χειρότερο από αυτόν που υπάρχει σήμερα στους ταλιμπάν και η πορνεία ήταν θεσμοθετημένη όπως άλλωστε και η δουλεία που πριν την δημοκρατία μπορούσε να πλήξει μαζικά τους ανθρώπους που ήταν χρεωμένοι.

Εκείνη λοιπόν η εποχή η προ χριστού που κράτησε χοντρικά 2 αιώνες και μετά παραχώρησε την θέση της σε χιλιετίες παρακμής και αφανισμού επιλέχτηκε από τους σύγχρονους για το όνομα τους,για την εθνική τους ταυτότητα.

Οι κάτοικοι αυτού του μέρους έχουν περάσει από διαδοχικές μετονομασίες και έχουν έρθει με διαφορετικά μεταναστευτικά κύματα στο ρου της ιστορίας.

Δεν είναι βέβαια τυχαίο ότι τελικά επιλέχτηκε το όνομα Ελλάδα και όχι λόγου χάρη Ρωμανία, Αρβανιτοβλαχία ή Μακεδονία ή Βυζάντιο.

Για όλη την ανθρωπότητα είναι αναγνωρισμένο ότι εκείνοι οι δύο αιώνες με κέντρο την Αθήνα αποτελούν ότι γονιμότερο και δημιουργικότερο για την αρχαία ιστορία.

Δεκάδες σχολές φιλοσοφίας, το θέατρο, οι αμεσοδημοκρατικοί θεσμοί, η λαϊκή δικαιοσύνη,η αρχιτεκτονική, η ποίηση, η μηχανική, η ίδια η ιστορία, η ιατρική τότε μεγαλούργησαν και άνθισαν σε πρωτοφανή βαθμό.

Ποια είναι όμως η σχέση των σημερινών νεοελλήνων με κείνους τους αρχαίους;

ΚΑΜΙΑ. Η ίδια η Αθήνα ερήμωσε ως το σημείο να γίνει ένα ασήμαντο ξεχασμένο χωριό.

Η Μακεδονική, η Ρωμαϊκή, Η Βυζαντινή και η Οθωμανική κατάκτηση ολοκλήρωσε την ολοσχερής καταστροφή.

Ο εκχριστιανισμός του τόπου συνοδεύτηκε από μια εκστρατεία συκοφάντησης και εκμηδένισης του αρχαίου κόσμου.

Η μονολιθικότητα αντικατέστησε την παλιά ποικιλομορφία.

Η θέση της γυναίκας έγινε ακόμη χειρότερη. Η Υπατία, αυτή η φοβερή μαθηματικός και φιλόσοφος γνώρισε το ομαδικό λιντσάρισμα από τα χριστιανικά πλήθη.

Η σεξουαλικότητα καταπιέστηκε σε πρωτόγνωρα επίπεδα.

Η σκληρότητα απέναντι στα παιδιά χαρακτηριστικό ακόμη και εκείνης της παλιάς χρυσής εποχής της Αθήνας εντάθηκε.

Είναι λοιπόν φανερό ότι η ιστορία αυτού του τόπου πέρασε από χάσματα, από μεταμορφώσεις, από ανατροπές, από διαφορετικές βαρβαρότητες.

Η Σύγχρονη Ιστορία αυτού του μέρους δεν καλύπτει περισσότερα από 100 χρόνια και είναι συνυφασμένη με την ευρύτερη ευρωπαϊκή και παγκόσμια ιστορία.

Αν μη τι άλλο η εμπλοκή σε δύο παγκόσμιους πολέμους αρκεί από μόνο της σε ποιο βαθμό η σύγχρονη ιστορία είναι παγκόσμια ιστορία (κομμάτι της)

Αλλά και όλα τα σύγχρονα μέσα επικοινωνίας και μετάδοσης πληροφορίας όπως το ίντερνετ είναι καρπός της παγκόσμιας ιστορίας και επιδρά σε κάθε μέρος αυτού του πλανήτη.

Το ίδιο ισχύει και για τα σύγχρονα μέσα συγκοινωνίας, παραγωγής κλπ

Σήμερα ένας μέσος άνθρωπος που ζει στην ελλάδα έχει περισσότερα κοινά στον τρόπο ζωής, στα βιώματα, στις συνήθειες, στην κουλτούρα, στην θέαση, στην τεχνολογία κλπ με έναν μέσο άνθρωπο που ζει στην τουρκία παρά με τους φανταστικούς ή πραγματικούς προγόνους του που έζησαν πριν χιλιάδες χρόνια.Κια οι δύο χρησιμοποιούν το ίντερνετ,καταναλώνουν κινέζικα προϊόντα, βλέπουν τηλεόραση,(δυστυχώς!),ακολουθούν δυτικές μόδες,μετακινούνται με σύγχρονα μέσα μεταφοράς για να αναφέρουμε κάποια παραδείγματα.

Ο εθνικισμός στη  εποχή μας δεν μπορεί από το να είναι ένας ιδιότυπος τοπικισμός και όχι λιγότερο γελοίος από κάθε τοπικισμό.

Και περισσότερο από ποτέ άλλοτε ο εθνικισμός είναι η έκφραση της δομικής μοχθηρίας και της συναισθηματικής πανούκλας.

Οι σημερινοί νεοέλληνες ωθούνται να απαρνηθούν την πραγματική ιστορία τους (απόγονοι φτωχών και σκληρών προς τις γυναίκες και τα παιδιά τους αγροτών που κάποτε ήρθαν στην Αθήνα ως εσωτερικοί μετανάστες αυτής της χώρας) για να υποδυθούν σαν τον παλιάτσο τους απόγονους μεγάλων Ελλήνων που είναι γνωστοί σε όλη την οικουμένη.

Μια χώρα που ακόμη δεν έχει βγάλει ένα λεξικό που να αντιστοιχεί την σύγχρονη ελληνική με την αρχαία, μια χώρα που ασφαλτόστρωσε την ιερά οδό για να περνάνε τα κατασκευασμένα στο εξωτερικό αμαξάκια της, μια χώρα που έκανε την τσιμεντένια πολυκατοικία , τις τηλεοπτικές κεραίες και τις υπέργειες κολώνες της ΔΕΗ χαρακτηριστικά σημεία του τοπίου της,αυνανίζεται στην αμορφωσιά και τον κομπλεξισμό της ότι είναι η συνέχεια του Περικλή.

Αν μη τι άλλο ο νεοελληνικός εθνικισμός είναι ανυπόφορα υποκριτικός και καταντά αντιαισθητικός χειρότερος και από το κιτς.

Όμως πλατιάσαμε αρκετά και ξεχάσαμε να εστιάσουμε στο βασικότερο:

Ότι ΟΛΟΙ μα ΟΛΟΙ οι κάτοικοι αυτού του μέρους είναι είτε μετανάστες είτε απόγονοι μεταναστών.

Ακόμη και οι Πελασγοί εκείνο το πανάρχαιο φύλο που δέχτηκε τέτοια ατιμωτική υποδούλωση από μεταγενέστερα κύματα μεταναστών ως το σημείο να αποκαλούνται προέλληνες και ας ήταν αυτοί που πρώτοι ήρθαν εδώ, ακόμη λοιπόν και αυτοί υπήρξαν μετανάστες όταν πρωτοήρθαν σε τούτο τον τόπο.

Κάποιοι άλλοι μετανάστες οι Δωριείς που σήμερα θεωρούνται ένδοξοι πρόγονοι των Ελλήνων ήρθαν εδώ εξανδραποδίζοντας τον ντόπιο πληθυσμό και ανακηρυσσόμενοι ως οι νέοι κυρίαρχοι.Και ας ήταν αυτοί οι καινούργιοι και ας ζούσαν οι άλλοι που υποδουλώθηκαν αιώνες εδώ.

Τι θυμίζει αυτό άραγε;

Τις σημερινές τερατολογίες που εξαπολύουν οι φασίστες για τους μετανάστες.Ότι τάχα ήρθαν εδώ σαν εισβολείς με σκοπό να γίνουν αυτοί οι νέοι κυρίαρχοι.

Ό,τι δηλαδή έπραξαν τότε οι Δωριείς, οι ένδοξοι πρόγονοι τους!

Για την αρχαία γραμματεία που οι νεοέλληνες φασίστες την παρουσιάζουν ως κληρονομιά τους ισχύει το εξής:

Τα κείμενα ανήκουν σε αυτούς που τα μελετούν.COPYRIGHT δεν υπάρχει σε κανένα κείμενο (όπως έχει αποδείξει η εποχή μας που όλα τα μετατρέπει σε ψηφιακή πληροφορία έτοιμη να μοιραστεί σε p2p και torrents)  και πολύ περισσότερο δεν υπάρχει εθνικό copyright.

Kι ενώ αυτοί κομπάζουν για μια γραμματεία που αγνοούν,ο νεοελληνικός εθνικισμός και το πιο φιλόδοξο αδέρφι του ο νεοελληνικός φασισμός αντλεί τις ιδέες του και τις παραστάσεις όχι από τα αρχαιοελληνικά κείμενα αλλά από τα σύγχρονα χιτλερικά.

Τα κείμενα δηλαδή που προτάσσουν τον βιολογικό ρατσισμό, τις ιδέες του αίματος και της σφυρηλατημένης από την κοινή ιστορία διακριτής φυλής.

Στον αιώνα που διανύουμε θα δοθεί μια κολοσσιαία παγκόσμια μάχη για να ξεριζωθεί η ιδέα του έθνους ως τρόπος κατάταξης και διαφοροποίησης του ανθρώπινου γένους.

Οι δυνάμεις της ζωής που είναι πάνω από εθνικούς ζουρλομανδύας θα παλέψουν επίμονα για να ξαναενοποιήσουν το τεχνητά κατακερματισμένο ανθρώπινο είδος.Όχι για να σβήσουν τοπικές κληρονομιές και για να επιβάλουν μια εκτός τόπου και χρόνου ομοιομορφία όπως κινδυνολογούν οι υπερασπιστές του έθνους αλλά για το ακριβώς αντίθετο:για να διασώσουν ότι καλύτερο υπάρχει σε κάθε τοπική παράδοση και για να ανοίξουν τον δρόμο ώστε κάθε άνθρωπος να γίνει αυτό που μπορεί να γίνει:Να δημιουργήσει, να ερωτευτεί, να μάθει μέσα σε συνθήκες αλληλεγγύης και αλληλοβοήθειας με όλο το γένος του.Κάθε άνθρωπος είναι ξεχωριστός με ξεχωριστές κλίσεις, ενδιαφέροντα, προτεραιότητες.Κάθε ανθρώπινη ζωή έχει αναπαλλοτρίωτα δικαιώματα που αφορούν την ύπαρξη της, την αξιοπρέπεια της, την ευτυχία της. Αυτή είναι η βασική αλήθεια για όποιον αγωνίζεται για μια νέα ζωή, μια νέα κοινωνία.

Η ίδια η ιδέα του έθνους εμφανίστηκε σαν κοινωνική δύναμη στην γαλλική επανάσταση τονίζοντας τις αξίες της ελευθερίας της ισότητας της αδελφοσύνης.Ήταν η εποχή που η επίκληση στο έθνος σήμαινε ενοποίηση των ανθρώπων και όχι διχασμός τους, ενοποίηση κόντρα σε αυταρχικά και δεσποτικά ελέω θεού καθεστώτα.

Η έννοια του πατριώτη υπήρξε για κάποιο καιρό συνυφασμένη με την έννοια του κοινωνικού επαναστάτη.Μια ιδέα όμως που αρχικά ήθελε να ενοποιήσει απομονωμένους αγροτικούς πληθυσμούς και να κατοχυρώσει πανανθρώπινα δικαιώματα κατάντησε εργαλείου διχασμού και μισαλλόδοξων παγκόσμιων πολέμων.

Ακόμη χειρότερα, αυτή η ιδέα έπεσε στα χέρια παρανοϊκών δολοφόνων που ξεζουμίζοντας όλο το λογικό και παράλογο συναισθηματικό περιεχόμενο της, κινητοποίησαν πληθυσμούς σε εθνικές σταυροφορίες που κατέληξαν σε ωμές γενοκτονίες και ασύλληπτες καταστροφές.

Ο εθνικισμός φτάνει στο απόγειο του την δεκαετία του 30 (στην Ελλάδα την δεκαετία του 20 με την καταστροφική μικρασιατική εκστρατεία που μετέτρεψε εκατομμύρια πληθυσμού και στις δύο πλευρές του Αιγαίου σε πρόσφυγες). Ήταν η εποχή που οι μικρασιάτες αντιμετωπίζονταν εδώ με τον τρόπο που αντιμετωπίστηκαν οι Αλβανοί την δεκαετία του 90, έχοντας μάλιστα και την στάμπα των τουρκόσπορων.

Από τότε και με την μοιραία συντριβή των εθνικιστικών στρατών της Γερμανίας,ο εθνικισμός  τρεκλίζει στις ενοχές και στις αντιφάσεις του όσο κι αν τοπικά συνέχιζαν και συνεχίζουν να ξεσπούν βίαοι εθνικοί πόλεμοι,όσο κι αν πληθυσμοί ανά την υφήλιο καταλαμβάνονται κατά καιρούς από εθνικιστική φρενίτιδα.(όπως έγινε στο πτώμα της διαλυμένης γιουγκοσλαβίας την δεκαετία του 90 με τα γνωστά ολέθρια αποτελέσματα…)

Με τον χειρότερο δυνατό τρόπο είδαν οι Γερμανοί τις μοιραίες συνέπειες να πηγαίνεις ως τα άκρα τα λεγόμενα εθνικά δίκαια.

Το «Ντρέπομαι που γεννήθηκα Γερμανός» υπήρξε το λογικό συμπέρασμα της πιο ακραίας εθνικιστικής μανίας.

Μπορούμε να φανταστούμε τι θα συνέβαινε αν η χρυσή αυγή έπαιρνε την εξουσία και έμενε συνεπής στις διακηρύξεις της.

Ένας πολυμέτωπος πόλεμος με Αλβανία, Μακεδονία και Τουρκία θα ξεσπούσε και στο τέλος θα ήταν αμφίβολο αν θα συνέχιζε η Ελλάδα να υπάρχει σαν κρατική οντότητα.

Σίγουρα πάντως μετά από αυτό θα εμφανίζονταν πολλοί που θα έλεγαν όπως οι Γερμανοί:»Ντρέπομαι που γεννήθηκα Έλληνας»

Γιατί πριν από έναν τυχοδιωκτικό πόλεμο με την Τουρκία, οι φασίστες θα είχαν προχωρήσει σε ένα όργιο βίας και σφαγών τόσο στους μετανάστες όσο και στους ντόπιους που θα διαφωνούσαν έμπρακτα μαζί τους.

Ο φασισμός περισσότερο απ’όλα σημαίνει την ισοπεδωτική ομοιομορφία και την στυγνότερη δικτατορία.Μετατρέπει τους οπαδούς του σε συνεργούς αιμοσταγών εγκλημάτων ή σε πρόθυμους απενοχοποιημένους εγκληματίες.Και όλα αυτά στο όνομα του έθνους, της καθαρότητας της φυλής, της ιστορικής δόξας.

Δεν βασίζονται όλοι οι φασισμοί στην έννοια του έθνους αλλά δεν υπάρχει  πιο ξεδιάντροπος και ανυπόφορος φασισμός από αυτόν που βασίζεται στην εθνική ιδέα.

Θέλει να χρησιμοποιήσει τον κρατικό μηχανισμό, αυτόν που σε μεγάλο βαθμό βασίζεται στις κατασταλτικές και στρατιωτικές δυνάμεις, για να φέρει τον όλεθρο τόσο στο εσωτερικό όσο και στο εξωτερικό.

Οι πιθανότητες όμως να το καταφέρει είναι ελάχιστες. Λιγότερες από ποτέ.

Αυτό δεν γράφεται για κανενός είδους εφησυχασμό.

Η μάχη με τον πολιτικό φασισμό της Χρυσής Αυγής και του ΛΑΟΣ θα δοθεί με όλη την προσοχή και τις εμφάσεις που απαιτούνται.

Αποτελεί  διαπίστωση όμως  που ανεβάζει βάσιμα το ηθικό μας ενώ σπέρνει εύλογα τον φόβο στους φασίστες εκφοβιστές, η διαπίστωση ότι σε αυτόν τον γύρο αναμέτρησης φασιστών-αντιφασιστών οι φασίστες θα συντριβούν και θα ταπεινωθούν οριστικά και αμετάκλητα.

Χαρακτηριστικό του φασιστικού κρετινισμού όσον αφορά την κακοποίηση του αρχαίου παρελθόντος είναι τούτο:

Ενώ σε αυτό το μέρος έζησαν σπουδαίοι φιλόσοφοι, ιστορικοί, καλλιτέχνες, μαθηματικοί κλπ αυτοί εξακολουθούν να έχουν ως εμβληματική  φιγούρα τον Αλέξανδρο τον «Μέγα».

Έναν νεαρό στρατηλάτη που χρησιμοποίησε τις πιο φονικές τεχνικές αστραπιαίου πολέμου, ερήμωσε πόλεις μνημεία της αρχαιότητας όπως η Θήβα και η Περσέπολη, δεν λυπήθηκε ούτε γυναικόπαιδα ούτε σακάτηδες και κατέληξε στο τέλος της ζωής του με όλο το τελετουργικό και τις συνήθειες ενός τυπικού αυταρχικού Πέρση σατράπη.

Το γεγονός αναδεικνύει την σχιζοφρένεια του ελληνικού εθνικισμού σε βαθύτερο επίπεδο.

Επιλέγεται ως εμβληματική φιγούρα ο άνθρωπος που ουσιαστικά έφερε την οριστική παρακμή του αρχαίου ελληνικού πολιτισμού, ο άνθρωπος που προετοίμασε την Ελλάδα να δεχτεί σχετικά αδιαμαρτύρητα την χιλιόχρονη ρωμαϊκή κατάκτηση μόνο και μόνο για να μπορούν κάποιοι να ισχυρίζονται ΤΩΡΑ ότι η Μακεδονία είναι Ελληνική και ο Αλέξανδρος ο Έλληνας αυτοκράτορας.

Κι ας είχε τιτλοφορηθεί ο Αλέξανδρος ως Φαραώ στην Αίγυπτο.

Κι ας ούρλιαζε ο Δημοσθένης για την ενότητα όλων των Ελλήνων απέναντι στον κοινό εχθρό των Μακεδόνων.

Κι ας έδωσαν φονικές και λυσσαλέες μάχες οι υπόλοιποι Έλληνες της εποχής για να μην υποταχθούν στους Μακεδόνες.

Κι ας μην τολμούσε ο Αριστοτέλης να πατήσει το πόδι του στην Αθήνα λόγω της σχέσης του με τον Αλέξανδρο.

Αυτή είναι η κατάντια του σημερινού ελληνικού εθνικισμού.

Να αποσιωπά την ύπαρξη τόσων και τέτοιων στοχαστών της αρχαιότητας μόνο για να βάλει σε πρώτο πλάνο έναν μακελάρη του επιπέδου του Τζένγκις Χαν και του Χίτλερ.

Δεν θα μπορούσε να είναι διαφορετικά δεδομένης της πολεμοχαρούς και αυταρχικής φύσης του φασισμού.

Η έμπνευση τους έρχεται από την αρχαία Σπάρτη παρά από την αρχαία Αθήνα.

Ιδανικό τους μια σφιχτή μιλιταριστική κοινωνία που διαρκώς ετοιμάζει ή διεξάγει πολέμους.

Αποκορύφωμα είναι ο πλεύρης που φτάνει στο σημείο να θεωρεί την Δημοκρατία το όνειδος της ελληνικής ιστορίας και να την αποδίδει σε ξενικές επιρροές!

Ο Πλεύρης αναδεικνύεται σε νούμερο ένα δολοφόνο του ελληνικού εθνικισμού. Διαβάζοντας τα βιβλία του νιώθεις τέτοια αηδία για την ελληνική και κατ’επέκταση για την εθνική ιδέα που κατά τον πλέον ειρωνικό τρόπο σε επηρεάζουν βαθιά για να γίνεις αρνητής του έθνους και της παράνοιας του.

Είναι τέτοια και τόση η απανθρωπιά των κειμένων του, τόση η περιφρόνηση του για τον μέσο άνθρωπο, τόσο ξεμασκαρεμένη η ποταπή αγριότητα, η θεμελιωμένη σε ένα αξιωματικό κόμπλεξ ανωτερότητας, ώστε μετά να θέλεις να βρεις έναν φασίστα να του τσακίσεις τα κόκαλα.

Αυτό το σκουληκιασμένο φασιστικό πτώμα έχει την δικαστική προστασία να κηρύττει τα πιο παράλογα κηρύγματα μίσους και να ονειρεύεται ολέθρους και ολοκαυτώματα.

Αυτός είναι ο πιο σημαντικός διανοούμενος του ελληνικού φασισμού που ως συνεπής υποστηρικτής του αναδεικνύει την απέραντη υποκρισία των επίσημων φορέων του.

Ο Πλεύρης αναγνωρίζει ότι τα «Σκόπια» λέγονται Μακεδονία μόνο για να μετατρέψει αυτήν την χώρα σε θεμιτό στόχο κατάκτησης της από τον ελληνικό στρατό.

Έστω και έτσι αναγνωρίζει την γελοιότητα, και την αβάσταχτη ανακολουθία να θέλει ένας λαός στα καλά καθούμενα να βαφτίσει έναν άλλο όπως αυτός θέλει.

Ξαφνικά το 1991 ζήσαμε την υστερική προσπάθεια που χρησιμοποίησε όλες τις μεθόδους μαζικής παραπλανητικής προπαγάνδας να αναδειχτεί το μακεδονικό σε μέγιστο εθνικό ζήτημα και ένας ολόκληρος λαός να βρίζεται και να στιγματίζεται γιατί χρησιμοποιούσε το συνταγματικό όνομά του.

Αυτός ο λαός που ανάμεσα στα 1945-1990 ζούσε σε μια χώρα με το όνομα γιουγκοσλαβική δημοκρατία της Μακεδονίας.

Και κοιτάξτε θράσος.

Την εποχή που η Γιουγκοσλαβία είχε βυθιστεί σε καταστροφικούς εθνικούς πολέμους και η επαχθής λέξη εθνοκάθαρση παρουσιάστηκε στην Ευρώπη, την εποχή που η οικονομική κατάρρευση είχε αγκαλιάσει όλο το πρώην ανατολικό μπλοκ ΤΟΤΕ κάποιοι φωστήρες εδώ σκέφτηκαν να ανακινήσουν το μακεδονικό και να μεθοδεύσουν επεκτατικό πολεμικό που θα εξαφάνιζε την Σλαβομακεδονία.

Τότε που οι φασίστες ούρλιαζαν στα εθνικιστικά συλλαλητήρια που μάζευαν εκατοντάδες χιλιάδες:

«η λύση είναι μία, σύνορα με την Σερβία«

Μια χώρα ήθελε να επιβάλει διεθνώς πως θα λέγεται μια άλλη ενώ ως χώρα είναι:

1) 5 φορές μεγαλύτερη.

2)20 φορές πιο ισχυρή στρατιωτικά.

3)Μέλος του ΝΑΤΟ και της ευρωπαϊκής ένωσης

Δεν έχει υπάρξει ιστορία πιο αναίσχυντη από την ιστορία του μακεδονικού.

Συντρίβεται ο μύθος ότι αυτή η χώρα είναι πάντα αμυντική και δεν προκαλεί γειτονικές χώρες (σε αντιδιαστολή όπως λ.χ παρουσιάζεται η Τουρκία).

Η Μακεδονία ως σύγχρονος γεωγραφικός προσδιορισμός καθιερώνεται επί οθωμανικής αυτοκρατορίας για να καλύψει μια έκταση που περιλαμβάνει τόση την σημερινή ελληνική Μακεδονία όσο και την Μακεδονία με πρωτεύουσα τα Σκόπια αλλά και ένα κομμάτι της Βουλγαρίας.

Σε αυτήν την έκταση μόλις πριν από 100 χρόνια οι κάτοικοι που αυτοπροσδιορίζονταν ως Έλληνες δεν ξεπερνούσαν το 15%.

Μια πανσπερμία λαών και νεοδημιούργητων εθνών συγκατοικούσαν ειρηνικά και ήταν τέτοιος ο αριθμός τους ώστε σε πολλές γλώσσες η μακεδονική σαλάτα να είναι συνώνυμο της ποικιλίας.

Μεγάλη ήταν η παρουσία των Εβραίων ιδιαίτερα στην Θεσσαλονίκη, των Τούρκων, των Σλάβων που μην θέλοντας να αφομοιωθούν από τους Σέρβους ή τους Βούλγαρους αυτοπροσδιορίζονταν σκέτα ως Μακεδόνες.

Η αντίσταση προς τους Οθωμανούς ξεκίνησε από σλαβομακεδονικά και βουλγάρικα αντάρτικα.

Η διχόνοια μεταξύ τους,τούς  εξασθένισε τόσο ώστε ένα όψιμο ελληνικό αντάρτικο μαζί  με μισθοφόρους από την Κρήτη να μπορούσε να επικρατήσει στους μακεδονικούς πολέμους. (1912-1913)

Αλλά και μετά την ενσωμάτωσή ενός μεγάλου κομματιού εκείνης  της Μακεδονίας ο ελληνικός πληθυσμός εξακολουθούσε να είναι μειοψηφικός στα νεοαποκτηθέντα εδάφη του.

Χρειάστηκε η αμοιβαία ανταλλαγή πληθυσμών το 1922, η γενοκτονία των Εβραίων και ο μαζικός εκδιωγμός των σλαβόφωνων κατά τον εμφύλιο για να αλλάξει άρδην η κατάσταση.

Ακόμη και τώρα υπάρχουν σλαβόφωνοι στην Φλώρινα και σε μερικά χωριά της Ελληνικής Μακεδονίας.

Αυτή είναι χοντρικά η ιστορία που έχει σβηστεί και ας μην είναι ούτε 100 χρόνια παλιά για να έρθει σε πρώτο πλάνο μια ιστορία χιλιάδων χρόνων παλιότερη με τον Αλέξανδρο και την βραχύβια αυτοκρατορία του που προπαγανδιστικά ονομάζεται ελληνική αυτοκρατορία.

Το μόνο αποτέλεσμα της υστερικής προπαγάνδας κατά των «Σκοπίων» ήταν βέβαια να ενταθεί εκεί ο εθνικισμός της.

Όταν αμφισβητείς με την ιδιότητα ενός άλλου έθνους το δικαίωμα σε ένα άλλο να υπάρχει, υπογράφεις την τέλεια συνταγή να φουσκώσεις με ιερή αγανάκτηση την πληγωμένη περηφάνια του αμυνόμενου έθνους.

Όταν ο Φαλμεράγιερ έγραψε το » περί της καταγωγής των σημερινών Ελλήνων«, ένα βιβλίο που αποδείκνυε την μη συνέχεια του ελληνικού έθνους αλλά και την σχέση του με τα σλαβικά και αρβανίτικα φύλα, το μόνο που κατάφερε ήταν να φέρει την εμφάνιση του παπαρηγόπουλου και την ένταση των προσπαθειών να φανούν οι τότε ντόπιοι ως απευθείας απόγονοι των αρχαίων.

Προσπάθειες που έφτασαν στην γελοία και ανεδαφική επιβολή μιας αρχαΐζουσας ελληνικής που καταλάβαινε μόνο ένα ισχνό σώμα λόγιων.

Στην εποχή μας μιλάμε πολύ περισσότερο τα ελληνικά σε σχέση με τους πρόγονους μας που ζούσαν πριν 200 χρόνια.

Από τότε,εμφυτεύτηκαν μια σειρά από ελληνοπρεπείς λέξεις ενώ ξεριζώθηκαν και απαξιώθηκαν μια σειρά από λέξεις που δεν είχαν ελληνική ρίζα.

Από τις λατινογενείς γλώσσες επέστρεψαν σαν αντιδάνεια μια στρατιά λέξεων που είχαν ελληνική καταγωγή. Μετά από δεκαετίες κατευθυνόμενης εκπαίδευσης και 150 χρόνια δικτατορίας της καθαρεύουσας ο πληθυσμός ωθήθηκε να μιλά μια ήπια μορφή καθαρεύουσας που έχει μια μακρινή ομοιότητα με την αρχαιοελληνική. Παλιότερα συνήθιζαν να αποκαλούν την γλώσσα του λαού «χυδαία» και «μαλλιαρή»

Δείγμα του αν κάποιος ήταν μορφωμένος ήταν να μιλά έτσι τα ελληνικά ώστε οι γονείς του να μην καταλαβαίνουν γρι και να καμαρώνουν για αυτό!

Αυτή είναι βέβαια μια ιστορία που οι φασίστες δεν θέλουν να ξέρουν και εκνευρίζονται όταν την ακούνε.

Η ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ ΕΙΝΑΙ ΑΝΑΠΟΣΠΑΣΤΟ ΣΤΟΙΧΕΙΟ ΤΗΣ ΦΑΣΙΣΤΙΚΗΣ ΜΥΘΟΛΟΓΙΑΣ.

Οι φασίστες δεν τρέφουν κανένα γνήσιο ενδιαφέρον για την πραγματική ιστορία.

Ενδιαφέρονται για παραληρηματικές ιδέες μεγαλείου και άφθαρτης δόξας που αντιδιαστέλλονται με τις άλυτες υπαρξιακές αγωνίες τους και το βαθύτερο αίσθημα ανημποριάς τους.

Ο φασίστας με αγωνία ρωτά:»τι θα απογίνουμε αν αρνηθούμε το έθνος μας ή αν το έθνος μας χαθεί. Δεν θα μείνει τίποτε που να αξίζει να ζεις«

Με τον τρόπο του έχει το δίκιο του.

Όπως αναφέραμε πριν, ο φασίστας είναι ανίκανος να αγαπήσει όσο και ανίκανος να δημιουργήσει  και έτσι είναι και απρόθυμος να μάθει.

Ο σαδισμός και η αρπακτικότητα φωλιάζουν μέσα στην ακαμψία και την δομική ανευθυνότητα του.

Η ζωη δεν ρέει μέσα του φυσικά αλλά υποφέρει και  πασχίζει να βρει εξωτερικούς λόγους που θα αυτοδικαιώνεται. Οι λόγοι αυτοί δεν είναι ούτε ορθολογικοί ούτε κοινωνικά δίκαιοι.

Ο ανορθολογισμός και η αδικία επικρατούν καθώς μόνο έτσι ο φασίστας μπορεί να επιτύχει την απάτη του.

Να νιώθει περήφανος ενώ είναι ανάξιος, να μπορεί να ξεχωρίζει ενώ είναι χειρότερος από σκουλήκι, να προτάσσει ανδρισμό ενώ σεξουαλικά είναι είτε ανίκανος είτε βιαστής, να ζει την ιστορία ενώ μεθοδεύει την βαρβαρότητα, να καμώνεται τον καθαρό ενώ είναι βρώμικος.

Η αρρώστια του φασισμού συνίσταται στο οξύμωρο της επιθετικής ανημποριάς. Και πόσοι άνθρωποι δεν βρίσκονται σε τέτοια κατάσταση!

Άνθρωποι που «απλά» υπακούν σε εντολές και εκτελούν ανούσιες και άχρηστες εργασίες, άνθρωποι που είναι ιδιοκτήτες ενός μικρού μαγαζιού βουτηγμένοι στην ανία του χρήματος που διψούν να ενταχθούν σε μια ευρύτερη ταυτότητα που θα τους δώσει κάποιο νόημα, άνθρωποι που είναι καταναλωτές όλων των σύγχρονων θεαμάτων και νιώθουν το κενό να τους χαϊδεύει λίγο πριν πέσουν για ύπνο και όταν ξυπνάνε.

Αλήθεια πόσοι είναι οι άνθρωποι στην εποχή μας που κάνουν κάτι δημιουργικό και έχουν μάθει να σκέφτονται ανεξάρτητα και να νιώθουν ανεμπόδιστα τις συγκινήσεις τους χωρίς ανάγκη εθιστικών ουσιών;Πόσο λίγοι…

Το φασιστικό φαινόμενο πατάει πολιτικά σε αυτήν την γενικευμένη μιζέρια και γενική υποδούλωση για να τάξει μεγαλεία, δόξες και βαθύτερα εθνικά νοήματα.

Όσο κι αν ο πλανήτης γίνεται μέρα με την μέρα μικρότερος, όσο κι αν κάθε άνθρωπος μπορεί να επικοινωνήσει με κάθε άλλο ανεξάρτητα των αποστάσεων. όσο κι αν η ιστορία, η οικονομία, η πολιτική είναι πιο παγκόσμιες από ποτέ, ο φασισμός βρίσκει πάντα να τρυπώνει στο απέραντο αρχιπέλαγος των πληγωμένων εγωισμών, των άκαμπτων κορμιών και των νεκρών ψυχών.

Η λειτουργία του άλλωστε στην εποχή μας είναι όχι τόσο να επιβάλει πολιτικά την ύπαρξη το όσο να πνίξει τις ζωντανές προσπάθειες εξεγέρσεων να φέρουν κάτι άλλο.

Αυτό το είδαμε πέρα από κάθε αμφιβολία σε πλήρη δράση μετά την εξέγερση του Δεκέμβρη το 2008.

Ας ξεκαθαριστεί εδώ ότι δεν συμβαίνει για κάθε ανήμπορο που είναι οργισμένος με την ανημποριά του να γίνεται φασίστας.

Υπάρχουν ανήμποροι άνθρωποι που αντιμετωπίζουν γενναία και ειλικρινά την ανημποριά τους και κάποιες φορές μάλιστα οι προσπάθειες τους είναι επιτυχείς και  παύουν να είναι ανήμποροι. Οι τάξεις των εξεγερμένων είναι γεμάτες από ανήμπορους ανθρώπους που ξεπέρασαν με συλλογικό ή/και με ατομικό τρόπο την ανημποριά τους.

Δεν επιθυμούν όλοι οι οργισμένοι ανήμποροι άνθρωποι το ξεπέρασμα της ανημποριάς τους με ψευτιές, απάτες, αδικίες.

Υπάρχει και η συνείδηση που φωτίζει τα δεδομένα και την αλλαγή τους και αυτή η συνείδηση αξιώνει άλλες ευθύνες και ενέργειες.

Όταν όμως κάποιος είναι ασυνείδητος και αστοιχείωτος και όταν η απανθρωπιά μέσα του κυριαρχεί της ανθρωπιάς του και όταν η προοπτική να γίνει τσάτσος αρχηγών και ισχυρών τον γοητεύει αντί να τον απωθεί ΤΟΤΕ ο δρόμος προς την πολιτική του ένταξη στον φασισμό είναι ανοικτός και ξάστερος.

Η Εξέγερση του Δεκέμβρη υπήρξε ένα από τα πιο φωτεινά γεγονότα της ιστορίας αυτού του τόπου. Ίσως το πιο φωτεινό και γνήσιο εξεγερσιακό γεγονός.

Χωρίς να καθοδηγείται από κόμματα και ντόπια ή διεθνή κέντρα. Αυθόρμητο, πηγαίο, ακηδεμόνευτο.

Ξεκίνησε ως ξέσπασμα οργής για την Δολοφονία της Ζωής.

Ένας 15χρονος με ένα φωτεινό πρόσωπο και ένα υποσχόμενο μέλλον βρέθηκε δολοφονημένος στα Εξάρχεια από τα χέρια ενός φασιστόμπατσου.

Η μανία που ξέσπασε σε βιτρίνες, τράπεζες, αστυνομικά τμήματα, υπουργεία, καταστήματα πολυεθνικών ήταν πρωτοφανής όσο και καθαρτική.

Ήταν σαν να έπρεπε να υπογραμμιστεί με τον πιο κατηγορηματικό ξεκάθαρο τρόπο ότι η κωλοιδιοκτησία τους είναι ασήμαντη μπροστά στην ανθρώπινη ζωή.

Η στάση των φασιστοκάναλων να οδύρονται για σπασμένα τζάμια ενώ το αίμα του Αλέξη ήταν νωπό επέτεινε την οργή και τις λεηλασίες.

Η Εξέγερση κατατρόπωσε το σύνολο των αστυνομικών δυνάμεων το βράδυ της 8 Δεκέμβρη, έβαλε φωτιά σε υπουργεία, χριστουγεννιάτικα δέντρα και τράπεζες και οδήγησε σε κύμα καταλήψεων των σχολών του κέντρου αλλά και δημαρχείων και της ΓΣΕΕ και σχολείων και εγκαταλειμμένων κτιρίων.

Ύψωσε πανύψηλα οδοφράγματα από καμμένα αμάξια, συντηρούσε καθημερινές συγκρούσεις για 15 συνεχόμενες μέρες, εμφανίστηκε σε κάθε πόλη και κωμόπολη αυτής της χώρας αλλά και ξεσήκωσε διεθνές κίνημα αλληλεγγύης που έφτασε ως την Χιλή και την Αυστραλία.

Στην διάρκεια της δημοσιεύτηκαν αυτοσχέδια μανιφέστα που κάλυπταν όλες τις πλευρές της ζωής,ο απόηχος της έφτασε στους καλλιτέχνες και στους δημοσιογράφους που κατέλαβαν την λυρική σκηνή και την ΕΣΗΕΑ αλλά και πολίτες που βγήκαν να υπερασπίσουν τις πλατείες τους από τα πάρκινγκ.

Η μεγαλύτερη συνεισφορά της πολιτικά ήταν όταν αποκάλυψε την γύμνια, την ανημποριά και την πανούκλα της πολιτικής. Αριστερής ή αναρχικής.

Ως γεγονός ξεπέρασε αυτό που είχαν φανταστεί και οι πιο προχωρημένες αναρχικές ομάδες.

Μια εξέγερση ζωική αντί ή μετά πολιτική που άφησε άφωνους τους «πρωτοπόρους».

Μετά από 15 μήνες αυτή η εξέγερση παραμένει η μεγαλύτερη παρακαταθήκη για τα μελλοντικά γεγονότα.

Το ιστορικό σημείο 0 που έχει πριν και μετά.

Όμως το θέμα παραμένει.

Όσοι θέλουν να βιώσουν στον υπέρτατο βαθμό εξεγερσιακά γεγονότα και να αξιώσουν μια κολοσσιαία ιστορική αλλαγή θα πρέπει πρώτα να έχουν αποδείξει στον εαυτό τους ότι έχουν συντρίψει την ανημποριά τους και την εσώτερη μιζέρια τους.

Αλλιώς θα μεταφέρουν την δική τους ανημποριά στην εξέγερση υποσκάπτοντας τις προοπτικές και το δυναμικό της.

Η Εξέγερση προϋποθέτει την παρουσία ζωντανών ελεύθερων ανθρώπων, ικανών να μετασχηματίσουν τις ιστορικοκοινωνικές συνθήκες προς όφελος όλης της ανθρωπότητας.

Δεν είναι μικρόψυχη έκφραση εκδικητικότητας, ούτε ένα ξεκαθάρισμα λογαριασμών.

Είναι η συλλογική θέληση να άρεις περιορισμούς να συντρίψεις αδικίες, να φέρεις αλλαγή που να είναι ανθρώπινη, να αναγεννηθείς σε άλλο περιβάλλον.

Όντας λοιπόν ως πηγαία και άγρια έκφραση της ζωής, η εξέγερση δεν μπορεί να είναι παρά η ζωή στα καλύτερα της,η ζωή ως πράξη απελευθέρωσης.

Διαφορετικά με το όνομα εξέγερση θα περιγράφουμε κανιβαλική βαρβαρότητα που υποβιβάζει αντί να ανυψώνει το δυναμικό της ζωής.

Αν η εξέγερση δεν εκφράζει τους ταπεινούς και καταφρονεμένους ανεξάρτητα χρώματος, εθνικότητας, φύλου, αν δεν ενοποιεί τους ανίσχυρους κόντρα στους επι χρήμασι πανίσχυρους,αν τα μηνύματα της δεν είναι πανανθρώπινα και αντάξια να αντέξουν στο πέρασμα του χρόνου τότε δεν μιλάμε για γνήσια εξέγερση αλλά είτε για φασιστικά πογκρόμ είτε για μαζώξεις αντιδραστικού όχλου.

Η Εξέγερση του Δεκέμβρη ανταποκρίνεται σε όλα τα κριτήρια που περιγράφουν μια γνήσια εξέγερση.

Την υποστήριξαν οι μετανάστες όπως και οι ντόπιοι, σε αυτήν συμμετείχαν άντρες και γυναίκες, λευκοί και μαύροι.

Μέσα στους κατειλημμένους χώρους μίλησε για το πρόπλασμα μιας νέας ζωής που έρχεται, για την ανάγκη μεγαλύτερης αλληλεγγύης και συνεργασίας.

Όλα αυτά στην σημερινή περίοδο της ολοκληρωτικής οικονομικής κατάρρευσης που έχει αναγγελθεί δεν μπορούν παρά να ακούγονται σωστά και επιθυμητά.

Η διαδήλωση της 24 Φλεβάρη αλλά και η συγκέντρωση της 5 Μάρτη έδειξε ότι το κοιμώμενο εξεγερσιακό δυναμικό αρχίζει να ξυπνά. Οι συγκρούσεις ήταν πάλι αυθόρμητες γεμάτες γνήσια οργή και αξιοπρέπεια.

Μπροστά μας έχουμε γεγονότα με τεράστια βαρύτητα για το μέλλον.

Μπροστά μας έχουμε είτε με επιτυχία, σαφήνεια, γενναιότητα να εξαπολύσουμε μια εξέγερση τουλάχιστον 10 φορές μεγαλύτερη από εκείνη του Δεκέμβρη είτε να υποστούμε την χειρότερη και πιο απίστευτη φασιστική οπισθοδρόμηση.

Μια οπισθοσδρόμηση που θα έχει τα χαρακτηριστικά του νεοφιλελεύθερου φασισμού και θα συνδυάζει την αναλγησία των αγορών με τις μπότες αστυνόμων και φασιστών.

Ο καθένας μας ας ετοιμάζεται!

Εδώ τελειώνει το πρώτο μέρος και μετά την απεργία της 11 Μάρτη ετοιμάζεται θα δημοσιευτεί το δεύτερο μέρος.

Σε αυτό θα φωτίσουμε περισσότερο τους παραμορφωμένους βιοψυχικούς μηχανισμούς που χρησιμοποιεί ο φασισμός για να ριζώσει στο άτομο αλλά και πώς έκλεψε και κλέβει τα σύμβολα και τις τακτικές άλλων πολιτικών κινημάτων για να κατακτήσει τις μάζες. Επίσης θα διερευνήσουμε τον ειδικό ρόλο της οικογένειας και πώς αυτός σχετίζεται με την μυθολογία του έθνους και της φυλής.Θα εξετάσουμε ακόμη τον φασισμό ως φαινόμενο που μπορεί να υπάρχει χωρίς την ιδέα του έθνους ή της φυλής.

Για την Ελλάδα πάντως που έχει για τα ευρωπαϊκά δεδομένα μια σπάνια σύζευξη αστυνομίας-φασιστών  η συντριβή του πολιτικού φασισμού είναι άμεσα συνδεδεμένη με την συντριβή της φασιστοαστυνομίας της.

Δεν θα μπορούσαμε πάντως να αναλύσουμε σε τέτοιο βάθος το φαινόμενο του φασισμού χωρίς τις συνεισφορές του Βίλχελμ Ράιχ σε βιβλία του όπως «η μαζική ψυχολογία του φασισμού».

Όπως είναι αδύνατο να μελετήσουμε τους εσωτερικούς αντικειμενοποιημένους μηχανισμούς του καπιταλισμού χωρίς να έχουμε μελετήσει το Κεφάλαιο του Μαρξ, ισχύει σε μεγαλύτερο βαθμό ότι είναι αδύνατο να καταλάβουμε το φασιστικό φαινόμενο χωρίς τα βιβλία του Βίλχελμ Ράιχ.

Το γιατί θα εξηγηθεί αναλυτικά στο επόμενο μέρος!

Μέχρι τότε ας είμαστε όλοι καλά

και ραντεβού στην μεγάλη γενική απεργία

της 11 ΜΑΡΤΗ!

blackpanther1975

http://wp.me/pPn6Y-89