Γράφει ο Παύλος
Το κείμενο αυτό το γράφω με αφορμή το κείμενο που δημοσιεύτηκε εδώ στους ΣΧΣ: Οι παρελάσεις, τα φασιστόμουτρα και η στρουθοκάμηλος.
Τελευταία έχει βρεθεί ένας εύκολος τρόπος για να κρυφτούν οι μεγάλες στρατηγικές αδυναμίες της Αριστεράς, ακροαριστεράς, αναρχικού χώρου κλπ. Η ευκολία αυτή είναι η ανάδειξη του «φασιστικού κινδύνου» ή έστω απλά του «ακροδεξιού», σαν κυρίαρχου ζητήματος της πολιτικής συγκυρίας.
Ας υποθέσουμε λοιπόν, χάριν της συζήτησης, ότι οι ακροδεξιοί και οι φασίστες πράγματι έχουν αυξήσει την επιρροή τους στην ελληνική κοινωνία και η τάση αυτή συνεχίζει να είναι αυξητική. Άραγε αυτό γιατί έχει συμβεί και γιατί συνεχίζει να συμβαίνει;
Αντιγράφω από το παραπάνω κείμενο:
«Ύστερα από μερικές δεκάδες γενικές απεργίες και τρεις μεγάλες μέρες στο δρόμο (5/5/2010, 19/10/2011 και 12/2 2012) μια κόπωση φαίνεται να εμφανίζεται στις διαθέσεις των ανθρώπων που βρέθηκαν τόσες φορές στο δρόμο. Η αριστερά και κάθε άλλη συνειδητή δύναμη (που παλεύει για μια άλλη κοινωνία) χάνει τη μια ευκαιρία πίσω από την άλλη, νομίζοντας ότι αυτές θα συνεχίζουν να παρουσιάζονται μέχρι να “ωριμάσουν οι αντικειμενικές και οι υποκειμενικές συνθήκες”. Δυστυχώς η ιστορία δεν έχει δικαιώσει τέτοιες αναμονές. Το κενό διεξόδου που αφήνει η αριστερά γιατί δήθεν δεν έχει ακόμα τις δυνάμεις, έχουν βαλθεί να το καλύψουν όλοι αυτοί που ανοιχτά πλέον καλούν σε μια εθνική εξέγερση. Τίποτα το περίεργο σε αυτή την εξέλιξη»
Και:
«Στο βαθμό που η κοινωνική αριστερόστροφη δυναμική αρχίζει να εξαντλείται και ταυτόχρονα η νέα πραγματικότητα γίνεται μια νέα συνήθεια για τους καταπιεσμένους τότε κάθε αντεπαναστατική λύση έχει ανοιχτό το έδαφος για να επιβληθεί. Η μορφή που θα πάρει είναι ένα δευτερεύων ζήτημα. Σ’ αυτό το κλίμα οι προσδοκίες να εκφραστεί στην κάλπη η κοινωνική δυσαρέσκεια θα φέρει ακόμα μια απογοήτευση σε όσους τις περιμένουν. Αν ο κόσμος απογοητευτεί, αν θεωρήσει ότι αυτό ήταν, τότε ακόμα κι αυτά τα δημοσκοπικά ποσοστά που κάνουν ορισμένους να φαντάζονται τον διπλασιασμό των κοινοβουλευτικών τους ομάδων, θα αποδειχτούν στο τέλος μια φενάκη»
Ενώ λοιπόν ο συγγραφέας κάνει στην Αριστερά την παραπάνω ουσιαστική κριτική, παραδεχόμενος μάλιστα ότι σχεδόν νομοτελειακά «το κενό διεξόδου που αφήνει η αριστερά» θα το «καλύψουν» οι άλλοι, μετά κάνει νοητική κολοτούμπα και καλεί την Αριστερά, που η ουσία της, όπως την παρουσιάζει ο ίδιος ο συγγραφέας είναι η στρατηγική της αδυναμία, να αντιμετωπίσει «τα μαντρόσκυλα, συντρίβοντας τα χωρίς κανένα έλεος». Η οποία άνοδος των «μαντρόσκυλων», όπως, επαναλαμβάνω, ο ίδιος ο συγγραφέας έχει παραδεχθεί, είναι αποτέλεσμα των στρατηγικών αδυναμιών της Αριστεράς (και βέβαια και του αναρχικού χώρου), που ο συγγραφέας ανάγλυφα έχει περιγράψει.
Και δεν μας ξεκαθαρίζει ο συγγραφέας, όταν μιλάει περί «συντριβής», τι ακριβώς εννοεί; Μήπως εννοεί στρατιωτικού τύπου σύγκρουση στους δρόμους και τέτοιου είδους συντριβή του ακροδεξιού κινδύνου; Γιατί η αλήθεια είναι ότι διάφοροι τελευταία εμφορούνται από τέτοιες απόψεις. Μετά βίας όμως αποκρύπτεται η θλιβερή τους πραγματικότητα: Μην έχοντας μπορέσει να «συντρίψουν» στους δρόμους τα ΜΑΤ, ονειρεύονται τουλάχιστον να συντρίψουν τους Χρυσαυγίτες και άλλους ακροδεξιούς ή και όποιους αυτοί με εξαιρετικά καταχρηστική επέκταση θεωρούν τέτοιους*. Και πράγματι αυτό είναι, από στρατιωτική άποψη, ευχερέστερο και επομένως προφανής διέξοδος στο ηρωικό ανικανοποίητο τους.
Η ονειρώξεις, αυτού του είδους, όμως, πρέπει να τελειώνουν: Κανένα αντιφασιστικό μέτωπο και κανένας αντιφασιστικός αγώνας δεν μπορεί να στεριώσει πάνω στις στρατηγικές αδυναμίες αυτών που καλούν σε τέτοια μέτωπα και αγώνες. Ακόμη χειρότερα: Αυτοί οι τελάληδες επιχειρούν με ηρωικές φρασεολογίες και πιθανά ηρωικές στρατιωτικές επιχειρήσεις αύριο στους δρόμους, να αποκρύψουν την πραγματική τους αδυναμία. Και απ’ αυτή την άποψη όχι απλώς μαλακίζονται πολιτικά, αλλά και εγκληματούν. Εγκληματούν διότι προσπαθούν να κάνουν τα δικά τους αδιέξοδα ζήτημα ενός ολόκληρου λαού.
Και η ουσία της μεγάλης τραγωδίας του ελληνικού λαού είναι η ακόλουθη:
Ενώ η μεγάλη πλειοψηφία του είναι αντίθετη στον σφαγιασμό του, που συμβαίνει αυτή τη στιγμή, οι πολιτικοί χώροι που αντιτίθενται σε αυτό το σφαγιασμό (και δεν εννοώ την ακροδεξιά), αδυνατούν να συνεννοηθούν στα αυτονόητα και να αναχαιτίσουν αυτό το σφαγιασμό. Αυτό, κατά τη γνώμη μου, είναι η μεγάλη σημερινή τραγωδία και το πραγματικό πρόβλημα του ελληνικού λαού.
Αλλά ακόμη και να διαφωνεί κανείς με την παραπάνω διάγνωση, δύσκολα νομίζω μπορεί να διαφωνήσει με την ακόλουθη:
Η άνοδος του φασισμού ή της ακροδεξιάς, δεν γίνεται γιατί ξαφνικά ένας λαός τρελαίνεται. Γίνεται γιατί δεν του παρουσιάζονται άλλες διέξοδοι ή γιατί οι άλλες διέξοδοι έχουν σοβαρές αδυναμίες. Επομένως πριν καλέσει κανείς σε αντιφασιστικούς αγώνες και άλλα τέτοια ηρωικά, καλά θα κάνει να κοιτάξει πρώτα τα μούτρα του στον καθρέφτη και να δει τι μπορεί να διορθώσει σ’ αυτά και στον εαυτό του. Πρέπει πρώτα να σκεφθεί τα σοβαρά λάθη του και πιθανά τα αδιέξοδα του. Και αν χρειαστεί, πριν συντρίψει τους φασίστες να συντρίψει πρώτα τον εαυτό του. Εν ανάγκη, αν χρειασθεί, ας αυτοκτονήσει με έντιμο τρόπο, χωρίς δηλ. να περιμένει να τον τελειώσει η ιστορία. Αυτά βέβαια δεν γίνονται. Κανένας πολιτικός χώρος και καμία ιδεολογία δεν είναι σε θέση να παραδεχθούν πιθανή ιστορική αδυναμία και εξάντληση τους. Έτσι είναι ικανοί να βασανίζουν και εμάς τους υπόλοιπους.
Και θα έλεγα, πάρτε τα κουβαδάκια σας και πηγαίνετε να παίξετε με τους φασίστες παραπέρα, χωρίς να μας ενοχλείτε, αν δεν φοβόμουνα ότι τέτοια παιχνίδια, ανόητα όπως υποστήριξα προηγουμένως, ενέχουν τον κίνδυνο πραγματικά να θεριέψουν τον φασισμό ή την ακροδεξιά.
Όλοι όμως εμείς οι υπόλοιποι, που καταλαβαίνουμε ότι ζούμε το τέλος μιας εποχής, πρέπει να προσπαθήσουμε να οργανώσουμε από την αρχή μια νέα σκέψη και νέες πραχτικές, που, κατ’ ελάχιστο, δεν θα υπακούουν στις ασυγχώρητες ευκολίες σκέψης σαν του κειμένου που μόλις κριτίκαρα.
* Εδώ δεν συζητάω καθόλου το θέμα της ευκολίας με την οποία είναι του συρμού, σε κάποιους πολιτικούς χώρους, να τσουβαλιάζονται στους φασίστες και τους ακροδεξιούς σωρηδόν πολίτες και οι εκδηλώσεις τους.
Σχολιαστές Χωρίς Σύνορα COMMENTATORS WITHOUT FRONTIERS Comentadores SIN FRONTERAS 
«Γίνεται γιατί δεν του παρουσιάζονται άλλες διέξοδοι ή γιατί οι άλλες διέξοδοι έχουν σοβαρές αδυναμίες»
Ετσι θα ηθελες αλλα δεν ειναι ετσι.Οι αλλες λυσεις ειναι δυσκολες και απαιτουν συνειδητοποιημενους ανθρωπους και οχι ατομιστες μαλακοκανθαρους.
«Και θα έλεγα, πάρτε τα κουβαδάκια σας και πηγαίνετε να παίξετε με τους φασίστες παραπέρα, χωρίς να μας ενοχλείτε»
Μπα δε χρειαζεται να σε πιανει κοψιμο, οι φασιστες ξερουν με ποιους τους παιρνει να κανουν παιχνιδι.Αλωστε κατεχουν και καθε λογης εξουσια και δεν στεναχωριουνται ιδιαιτερα.
Μια απάντηση:
Οσμή προβοκάτσιας στις 25 του Μάρτη;
Αγαπητή ΕΟΣ, δεν θεωρώ ότι το κείμενο που παραθέτεις είναι απάντηση στο δικό μου κείμενο. Σχόλιο μπορεί να είναι, αλλά απάντηση θα μου επιτρέψεις να θεωρήσω ότι δεν είναι. Δες μόνο περισσότερο προσεκτικά ποια είναι τα σημαντικά σημεία του δικού μου κειμένου. Σ’ αυτά δεν νομίζω ότι δίνεις την οποιαδήποτε απάντηση…
Αλλά, θα ήθελα να ρωτήσω όλους τους αντιφασίστες της… «ευκολίας» (κατά τη γνώμη μου). Συμφωνείτε ασφαλώς ότι ο ακροδεξιός και ειδικότερα ο φασιστικός λόγος είναι χαμηλού επιπέδου. Ας υποθέσουμε ότι συμφωνείτε. Τότε γιατί αυτός βρίσκει απήχηση; Η εύκολη απάντηση είναι ότι και ο κόσμος είναι χαμηλού επιπέδου. Όπως το διατύπωσε ο νο11 πιο πάνω:
«Οι αλλες λυσεις ειναι δυσκολες και απαιτουν συνειδητοποιημενους ανθρωπους και οχι ατομιστες μαλακοκανθαρους»
Ακόμη όμως και αν είναι έτσι, τότε το πραγματικό στρατηγικό ζήτημα που θα έπρεπε να απασχολεί είναι πως θα ανέβει το επίπεδο του κόσμου. Πως οι άνθρωποι θα γίνουν περισσότερο «συνειδητοποιημένοι» ή λιγότερο «ατομιστές μαλακοκάνθαροι». Αλλά αυτό δεν βλέπω να θίγεται. Αντίθετα περισσεύουν οι αντιφασιστικές λεκτικές εξάρσεις. Έτσι όμως δεν αντιμετωπίζεται το πρόβλημα στη ρίζα του. Αυτό είναι μια ακόμη ένδειξη του πως ολόκληρος ο αριστερός χώρος έχει πάρει διαζύγιο με τη βαθεία σκέψη και με την έννοια της στρατηγικής.
Ας μην συζητήσουμε το γεγονός, πώς δικαιούται κάποιος να παίρνει πόζα ότι αυτός ξέρει, γιατί είναι αριστερός και αντιφασίστας, ενώ άλλος κόσμος είναι άσχετος και ατομιστής μαλακοκάνθαρος και επιρρεπής στον φασισμό.
Κατά τα άλλα είναι γνωστή η ροπή των κλασικών επαναστατών να θεωρούν πάντα ότι φταίνε οι άλλοι («υποκειμενικές συνθήκες») ή οι «αντικειμενικές συνθήκες». Εγώ όμως λέω το εξής πολύ απλό. Όταν μιλάτε για άνοδο του φασισμού και αντιμετώπιση της, σκεφτείτε πρώτα καλά και προσεκτικά τον εαυτό σας και τα κουσούρια του. Εκεί θα βρείτε και το κλειδί για πολλά. Αλλά οι κλασικοί επαναστάτες το έχουν μάθει το παραμύθι: Φταίει ό ένας, φταίει ο άλλος φταίει και ο παραδίπλα…
Και εν πάση περιπτώσει, το ουσιαστικό πρόβλημα δεν είναι η άνοδος της ακροδεξιάς. Είναι η ουσιαστική αδυναμία των αριστερών, λοιπών επαναστατών και όλων εμας των υπολοίπων να αναχαιτίσουμε την πιο σκληρή επίθεση του καπιταλισμού. Αντί λοιπόν να μας απασχολεί αυτό, καταγινόμαστε με την άνοδο (πραγματική ή φανταστική) της ακροδεξιάς. Πράγματι, δεν έχω δεί όύτε ένα ικανοποιητικό κείμενο που να θίγει το ζήτημα μιας ικανοποιητικής εναλλακτικής στρατηγικής. Αντί λοιπόν να ασχολείστε με αυτό, που είναι το πραγματικό πρόβλημα, προκειμένου να καλύψετε τις βαθειές στρατηγικές αδυναμίες σας, ασχολείστε με τα απόνερα…
Εγώ πάντως τη προσπάθεια μου, για μια εναλλακτική στρατηγική, την έκανα – πετυχημένα ή αποτυχημένα:
Για μια ευρεία κοινωνική συμμαχία – Προς μια μεγάλη κοινωνική αλλαγή (http://wp.me/pPn6Y-cpb)
Με την ακροδεξια πρεπει να ασχολουμαστε γιατι ειναι ηδη στην κυβερνηση εδω και καιρο(ναι δεν αναφερομαι στους κλασικους φασιστες αλλα στους νεοφιλελευθερους).
Δες εχεις εξηγησει ακομα πως γινεται με εργαλεια που χρησιμοποιει το ιδιο το συστημα να ριζοστικοποιηθει ο αθωος λαος.Ως ποτε δηλαδη θα στρογγυλοποιειται η πραγματικοτητα για να γινεται αρεστη σε αυτους που αρνουνται να την κοιταξουν στα ματια.Πληροφοριακα για οσους εχουν κοντη μνημη , δεν ηταν οι «αντιφασιστες της ευκολιας» που εδιναν μεχρι το 09 80% στα δυο κομματα της εξουσιας και απο οτι διαφαινεται δεν εμαθαν απολυτως τιποτα.ΔΗΜΑΡ+ Καμμενος+ΝΔ+ΠΑΣΟΚ(δηλαδη ΝΔ +ΠΑΣΟΚ) μια χαρα κυβερνηση θα φτιαξουν και θα μας αποτελειωσουν μια και καλη.
Βασικά κάνεις ένα σοβαρό σφάλμα παύλο. Βάζεις σε κουτάκια τον αντιφασιστικό καθώς και τον αντικαπιταλιστικό αγώνα (που τώρα μονάχα έχει χρωματιστεί με αντιμνημονιακές ξυλομπογιές). Για μένα αποτελούν τον ίδιο αγώνα, τον αγωνα ενάντια σε κάθιε πτυχή της κυριαρχίας όπως και να συναντιέται συλλογικά είτε ατομικά. Το ίδιο σφάλμα κάνει και το άλλο κείμενο που απαντάς αλλά έχει κάνει αρκετά σημαντική κριτική στην εως τώρα στάση της «αντιμνημονιακής» αριστεράς που έχει μάθει να μην κοιτάει λίγο μακρύτερα από τα μαντρια της. Αυτό βέβαια ισχύει και για διάφορα αντίστοιχα κομμάτια της αναρχίας (χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι τα έκτροπα που γίνονται για άλλη μια φορά αυτές τις μέρες στην Θεσσαλονίκη).
Θα συμφωνήσω με το νουμεράκι και θα προσθέσω πως η δικιά μου κοινωνική απεύθυνση έχει όρια, δεν στήνει κώλο στην «πανάγαθη κοινωνία» που όλες μας περιμένουμε να εξεγερθεί και σίγουρα απομακρύνεται από ρεφορμιστικές λογικές.
καλα εκανες κ το χαρακτηρισες ηλιθιο το κειμενο της κοκκινης ορχηστρας γιατι συμβαλλει με τον τροπο του στην εκκολαψη του φιδιου που υποτιθεται οτι αντιμαχεται!ο συγγραφεας του κειμενου βγαζει ματι οτι προκειται για εναν σεχταριστη-ακοινωνητο-δογματικο-ελιτιστη-φοβισμενο που στο περσινο κινημα των πλατειων στο συνταγμα ειδε φασιστες κ χιπιδες! μαλλον τον χαλασε η αμεση δημοκρατια γιατι ηθελε δικτατορια του προλεταριατου κ οι λιγοι κ γραφικοι πατριδολαγνοι της πανω πλατειας επηρεαζαν κανεναν! αλλα φυσικα ξεχναει πως τα κυριαρχα συνθηματα των πλατειων ηταν »ψωμι παιδεια ελευθερια η χουντα δεν τελειωσε το 73» κ »παρτε το μνημονιο κ κ φυγετε απο εδω» κ τα προταγματα ηταν ακομματιστα-αγχρωματιστα, αμεση (ή) πραγματικη δημοκρατια τωρα κ »εξω οι φασιστες» απο τις λ.σ.»! σε αυτα ο συγγραφεας(για λοβοτομημενο ατομο ή ομαδα μιλαμε) ειδε φασισμο κ χιπισμο! παρολα αυτα επισημαινει εναν κινδυνο, τον κινδυνο του φασισμου κ ειναι πολυ απολυτο να λεμε πως ειναι αποτελεσμα της αδυναμιας της αριστερας ή της αναρχιας κ μονο, (παρολο που εμπεριεχει μια αληθεια αυτο) κ καταληγουμε στο νιπτω τας χειρας μου φαγωθειτε μεταξυ σας! ανευθυνο εκ μερους σου! αμα ο μικροαστος που εχει οικονομικες δυσκολιες κ στην πριν λιγο ζωη του πανυγηριζε φωναζοντας δεν θα γινεις ελληνας ποτε αλβανε αλβανε κ δεν θελει να αναθεωρησει κ πολλα απο την ιδιωτικη κοσμοθεωρια του, του ευκολου πλουτισμου-πελατειακου κρατους-καταναλωτισμου ειναι ευκολο να παει στον φασισμο κ να κατηγορει τους μεταναστες κ τους συνδικαλιστες-κομμουνιστες-αναρχικους-πολιτικους οτι του χαλανε το κοσμο του! οι κοινωνικως ηλιθιοι ειναι απειροι κ για αυτο εμεις πρεπει αδογματιστα να συμβαλλουμε στην αναζητηση του τι κοινωνια θελουμε κ να δημιουργησουμε (αμεσο)δημοκρατικη κουλτουρα κ πραττειν που εκ φυσεως ως πρακτικη κ προταγμα εμπεριεχει την αλληλεγγυη τη δικαιοσυνη την ισοτητα κ την ελευθερια κ διωχνει το φασισμο ως προοπτικη!αλλα επειδη ο εκαστοτε χρυσαυγιτης-στοχας-ή βλ.http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=22768&subid=2&pubid=63628607 δεν καταλαβαινει απο αυτα πρεπει να απομακρυνονται (πολλες φορες κ δια της βιας) απο το δημοσιο χωρο! συμφωνειτε ή διαφωνειτε?
Πάω φίλε μου καταρχήν στο τέλος του σχολίου σου και λέω το εξής:
Η κουλτούρα της βίας δεν είναι μια κουλτούρα κατάλληλη για ελεύθερα και αυτόνομα άτομα. Η οποιαδήποτε καταφυγή στη βία πρέπει να είναι καθαρά αμυντική και τελευταία λύση. Ακόμη, και σε προσεκτική δόση. Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι από τη στιγμή που εξαπολύεται η βία, ακόμη και η αμυντική, έχει τη τάση να θρονιασθεί. Γι’ αυτό χρειάζεται μεγάλη εγρήγορση και πολιτική ωριμότητα. Ακόμη τάσσομαι ισχυρά υπέρ της πλήρους ελευθερίας του οποιουδήποτε πολιτικού λόγου, ακόμη και του φασιστικού. Πιστεύω ότι τα όποια ωφέλη από την απαγόρευση ειρηνικής φασιστικής δραστηριότητας, είναι κατώτερα από τους κινδύνους, το κόστος δηλαδή, της απαγόρευσης της. Δες και το σχετικό κείμενο μου: «Ο φασισμός, η ελευθερία και οι στρατηγικές αδυναμίες «
Ειλικρινά δεν καταλαβαίνω τη φράση: «Οι φασίστες πρέπει να απομακρύνονται από τον δημόσιο χώρο». Αυτό προυποθέτει ότι εμείς οι αντιφασίστες έχουμε μια τέτοια εξουσιοδότηση. Στην πραγματικότητα δεν έχουμε καμμία τέτοια. Επομένως καλούμαστε να αυθαιρετήσουμε και να γίνουμε αυτόκλητοι προστάτες του λαού που δεν μπορεί να κρίνει το σωστό σύμφωνα με τη λογική σου. Εγώ σ’ αυτή τη λογική βλέπω ήδη αυταρχισμό! Κατά κάποιο τρόπο για να αντιμετωπίσουμε τους χρυσαυγίτες, ακολουθούμε τη λογική τους! Στρατηγικό και λογικό σφάλμα!
@παύλος
Να σου το εξηγήσω αφού δεν καταλαβαίνεις τη φράση βρε Παύλο. Όχι μόνο πρέπει να απομακρύνονται από τον δημόσιο χώρο αλλά και από τον πλανήτη. Τι σημαίνει ποιος έχει εξουσιοδότηση να το κάνει? Κανένας δεν καλείτε να προστατεύσει κανέναν «λαό» αλλά ο φασίστας και ο ναζιστής που ιδεολογικά θεωρεί ανθρώπους διαφορετικής φυλής ή χρώματος «κατώτερους» , «απολίτιστους» κλπ κλπ γιατί ονειρεύεται τον «ελληναρά» αρχηγό που θα τον οδηγήσει στον παράδεισο δεν ρωτάει ποιον θα μαχαιρώσει.
Αν θεωρείς αυθαιρεσία το χτύπημα στον φασισμό με κάθε τρόπο τότε μην αυτοχαρακτηρίζεσαι αντιφασίστας. Α , εξουσιοδοτήσεις δίνει το ΚΕΠ 😛
Μιας και το ξέχασα . Παύλο , είχες δει πολλές φορές οργανωμένους φασίστες να κατεβαίνουν σε πανελλαδικές απεργίες στο δρόμο? Μην τρελλαθούμε δηλαδή.Γιατί τα τελευταία 2 χρόνια έγινε και αυτό της μόδας…
μετά από τις τρολιές διάφορων πατριωτών εδώ μέσα τώρα και αυτό. το πρόβλημα δεν είναι ότι γράφετε εδώ πατριώτες, το πρόβλημα είναι ότι είστε στις πορείες και παριστάνετε τον αλέκο, δεν θα κρατήσει για πολύ
risinggalaxy,
από σουρεαλιστική άποψη πετυχημένο το σχόλιο σου! Πάντα τέτοια! Χρειάζεται να ευθυμούμε και να εξακοντιζόμαστε και σε άλλες διαστάσεις… Συγνώμη… γαλαξίες! 🙂
arsenelupin
όταν δεις να πάνε να μαχαιρώσουν άνθρωπο, οποιοσδήποτε κι αν είναι αυτός που το επιχειρεί, τον σταματάς με οποιονδήποτε τρόπο. Εγώ όμως δεν μιλάω γι’ αυτό. Μιλάω για μια λογική που εξαπλώνεται σε κάποιους πολιτικούς χώρους, περί προληπτικής επίθεσης σε εθνικιστές ή «εθνικιστές», σε χρυσαυγίτες ή «χρυσαυγίτες». Λέω λοιπόν ότι τέτοιες προληπτικές επιθέσεις εντάσσονται, κατά τη γνώμη μου, καθαρά σε φασιστική λογική, αδιάφορο αν έχουν αριστερή, ακροαριστερή ή αναρχική προβιά.
Και ασφαλώς δεν σε έχει εξουσιοδοτήσει κανένας να κάνεις εκκαθαρίσεις (που σημαίνει όχι νόμιμη άμυνα) φασιστών. Στο βαθμό που το κάνεις γίνεσαι ίδιος μ’ αυτούς. Χρυσαυγίτης δεν είναι εκείνος που το γράφει στο κούτελο. Είναι εκείνος που προσχωρεί στη λογική τους. Πρόσεξε λοιπόν….
@ Παύλος
Μάλιστα..Δηλαδή το να την πέσεις βίαια (φτου κακά) σε κάποιον φασίστα είναι δείγμα εκκαθάρισης και σε εξομειώνει με αυτόν . Να στο αντιστρέψω λοιπόν. Αντιφασισμός δεν είναι μονάχα η στόχευση των φασιστών αλλά και κάθε είδους φασιζουσών πλειοψηφιών.Να στο πω και διαφορετικά , εάν για κάποιους ο λαός και οι σημαίες του είναι σύμμαχος και και φυσικός του ηγέτης εμένα δεν είναι. Σίγουρα η σχέση κράτους – κοινωνίας δεν είναι αυτονόητα σχέση ανταγωνισμού και σε αυτό οφείλεται κατά πολύ σε αυτό που ονομάζεται «εθνική συνείδηση» της «κοινωνίας» (βλέπε ρητορική περί κακής κυβέρνησης εναντίον του «καλού λαού» , «ξενόδουλων πολιτικών» , κρατικοδίαιτος συνδικαλισμός κλπ). Ξεχάσαμε και τα πογκρόμ του 2004 του τιμημένου γιούρο , και τον βιασμό στην Αμάρανθο το 2006 (και το τι επακολούθησε) , τις «επιτροπές κατοίκων» και χίλια δύο άλλα παραδείγματα μου φαίνεται…
ρε παυλο δεν ειπα οτι εχουμε καμια εξουσιοδοτηση αλλα ως αντιφασιστες τι κανουμε? ας δουμε στο οχι κ τοσο μακρινο παρελθον με μουσολινι χιτλερ μεταξα φρανκο κ συνακολουθα το ολοκαυτωμα τον β. ππ., τα στρατοπεδα συγκεντρωσης κτλ. θελουμε ενα τετοιο μελλον? εγω δεν θα παρω κ θα πολεμησω μια τετοια τροπη των πραγματων! ας δουμε κ στο παρων..μαχαιροβγαλτες με φονους κ πογκρομ κατα μεταναστων, ομοφυλοφιλων, αναρχικων κ αριστερων κ φυσικα με τις πλατες της αστυνομιας(παρακρατος)! εμεις τι θα κανουμε θα τους κοιταμε κ θα διαφωνουμε μαζι τους ή θα τους καταδικαζουμε? δηλαδη αν οι εβραιοι κ οι κομμουνιστες χτυπαγαν ναζι ηταν αυταρχικοι? οι ισπανοι αντιφασιστες το 36 αυταρχικοι?? ειμαστε σοβαροι??? κ η βια ειτε επιθετικη ειναι ειτε αμυντικη, ειναι βια! γιατι αν το παμε ετσι αμυντικη περιφρουρηση απ΄τον φασιστικο κινδυνο! κ δε λεω να υστεριαζουμε οπως το κειμενο αλλα μην πιαστουμε κ στον υπνο
Εσύ παύλο περίμενε την σφαγή. Εγώ προσωπικά δεν θα μαγαρίσω κανέναν εχθρό της ελευθερίας κάτω από μια πρόβια αθώου Διαφωτισμού που ακολουθεί Βολταιρικές λογικές κι ας αποκαλούμαι και φασίστας. Το ζήτημα δεν είναι μονάχα το μαχαίρωμα των μεταναστών αλλά ο εξευτελισμός οτιδήποτε διαφορετικού υπάρχει πέρα από την άρια φυλή..Αυτές οι λογικές τους δίνουν πατήματα και σιγονταρίσματα. Υπάρχουν θεωρητικοί εθνικόφρονες που μια χαρά δεν μαχαιρώνουν μετανάστες αλλά αναπτύσσουν θεωρητικά όλη την λογική προσβολής της ζωής και της ύπαρξης οτιδήποτε διαφορετικού. Με αυτούς να φανταστώ θα αράζατε για κανά τσάι και θα τα λέγατε πολιτικά όσο παράλληλα τέτοια καθίκια θα ανέπτυσσαν και θα διέχεαν το φαρμάκι τους σε πρωτοπαλίκαρα της ΧΑ για επιθέσεις σε σπίτια μεταναστών? Αυτές οι λογικές οδήγησαν τους λακέδες ως «αλληλέγγυους» στους εργάτες της Χαλυβουργίας.
Η θεωρία δεν είναι ξεκομμένη από την πράξη/δράση. Έχουν διαλεκτική σχέση μεταξύ τους και είναι τουλάχιστον προσβολή της νοημοσύνης μας να λες ότι θα την πέσεις σε αυτούς που θα μαχαιρώσουν μετανάστες αλλά όχι σε αυτούς που θα τους έχουν ωθήσει σε αυτές τις λογικές, δηλαδή τους θεωριτικούς τους. Να μου λείπουν τέτοιοι βολταιρικοί πασιφισμοί.
Δεν ξέρω, ειλικρινά ρωτάω, συμμετέχεις σε καμιά συλλογικότητα, σε καμιά αδιαμεσολάβητη συνέλευση χωρίς αρχηγούς, πατέρες και μητέρες, χωρίς ιεραρχία? Αν ναι, πως θα σου φαινόταν να πέρναγαν 2-3 χρυσαυγίτες να τοποθετηθούν εκεί μέσα? Όλα καλά μάλλον,ε?
Συμφωνώ με τον Black Jack, να προσθέσω μόνο πως ακόμα κι ένας πυροβολημένος δεν θα παραμείνει για πάντα έτσι με το που βρει τα κατάλληλα πατήματα και έυκολα μπορεί να μετατραπεί σε πρωτοπαλίκαρο της ΧΑ.
Πάντως αυτή η καταδίκη γενικως της βίας καθώς και η φετιχοποίηση της έχει γίνει πολύ της μόδας το τελευταίο διάστημα.
Μαλαμάντρε, σου απαντώ πολύ σύντομα στο θέμα της βίας. Η βία δεν είναι κάτι απλό. Η βία όταν και οπουδήποτε ασκείται, πέρα από την πλήρως αμυντική βία της στοιχειώδους αυτοάμυνας, τείνει να δημιουργήσει πεδία κυριαρχίας. Δεν λέω, καταρχήν εξουσίας – που σημαίνει παγίωση δύναμης και κυριαρχίας – αλλά κυριαρχίας σίγουρα. Αυτό έχει υποτιμηθεί. Και δυστυχώς στη συγκυρία του σημερινού αναρχικού χώρου έχει υποτιμηθεί εξαιρετικά. Σημειώνω ότι για πολλούς αναρχικό διαπιστευτήριο στη πράξη είναι η αντίθεση σε συγκεκριμένες μορφές εξουσίας και η «συγκρουσιακή» διάθεση, που το τελευταίο σημαίνει την προθυμία για βία. Έτσι αυτή τη στιγμή στον αναρχικό χώρο υπάρχουν άτομα με καθαρά φασιστική νοοτροπία, τα οποία ο αναρχικός χώρος τα ανέχεται για έναν και μόνο λόγο: Γιατί είναι χρήσιμα στις όποιες συγκρούσεις. Επιπλέον γενικά η υποτίμηση του κινδύνου της βίας, σαν παράγοντα δηλαδή παραγωγής δύναμης και κυριαρχίας, οδηγεί συλλήβδην την πλειοψηφία του αναρχικού χώρου σε πραχτικές κυριαρχίας και εξουσίας ή σε ανοχή σε τέτοιες πραχτικές. Αλλά για να μην θρωρητικολογώ απλώς, πρέπει να γράψω κείμενο από τις προσωπικές μου εμπειρίες. Αλλά εκείνο που θέλω από στρατηγική άποψη να πω είναι ότι ο υπαρκτός αναρχικός χώρος είναι εξαιρετικά ευεπίφορος στην άσκηση ή ανοχή σε εξουσιαστικές πραχτικές. Με λίγα λόγια κάθε άλλο παρά αναρχικός χώρος είναι…
το ιδιο ειναι ενας χρυσαυγιτης και το ιδιο ενας πυροβολημενος εθνικιστης;
αρχικα να πω οτι για τον 1ο δεν πιστευω οτι πρεπει να φαει μαπες, πιστευω οτι πρεπει να φαει σφαιρες. αλλαδεν μπορω να ασκησω βια σε καποιον που εχει την οποια μλκια στο κεφαλι (και περιοριζεται εκει ή εκφραστικα).
τις 12/3 ειδα μια φαση: εκδιωχθηκε απο ενα χωρο ας πουμε α/α κακην κακως (αλλα δεν εφαγε ξυλο) ενας εθνικιστης που για καποιο λογο θελησε να μπει εκει και να πει οτι του κατεβαινε. δεν θα πρεπε κανονικα αυτος ο ανθρωπος μεσα απο το ταυτοτικο μπαχαλο που εχει στο μυαλο του να οδηγηθει (ναι, να οδηγηθει) με επιχειρηματα ή ακομα και με τη χρηση της γλωσσας του εθνικισμου (συναισθηματικος λογος κλπ) στην αλλη οχθη; ο α/α χωρος και η αριστερα στερουνται τελικα καθε εννοιας πολιτικης επικοινωνιας;
και ολη αυτη η αλλεργια με τισ «προδοσιες» κλπ. αφου αυτη η ιδια η -κυριαρχη στο εξεγερσιακο υποκειμενο- ρητορικη εννοει οτι οι πολιτικοι, οι οποιοι δεν εχουν υπαρξει ποτε τπτα αλλο απο απλοι υπαλληλοι του εαυτου τους και συμφεροντων, κατηγορουνται ως προδοτες καποιου πραματος με το οποιο δεν ειχαν ποτε σχεση (πατριδα κλπ), πως πιστευει καποιος οτι μπορει να παιξει καποια μαζικη ψυχαναλυση ωστε να βγει ο κοσμος απο αυτο το σχημα σκεψης;
και εφοσον το εξεγερσιακο υποκειμενο που δημιουργειται εχει τετοια χαρακτηριστικα θα πρεπει αυτα να αποτελεσουν λογο για καποιον που δεν περναει αυτη την ασθενεια, να μην συμμετεχει στις εξεγερσιακες διαδικασιες μαζι με οσους περνουν αυτη την υστερικη φαση;
δεν μπορουμε δλδ και να συμμετεχουμε στην ανατροπη και να τσακιζουμε αμειλικτα τους φασιστες;
επισης να πω στον παυλο οτι, επειδη οι φασιστες ειναι βιαιοι δεν σημαινει οτι η βια ειναι φασιστικη. αυτα τα δυο δεν ειναι συνωνυμα.
και στη τελικη αναλυση, αυτη η καταδικη της βιας δεν ειναι μια ακομα απο τις μεγαλες νεωτερικες αφηγησεις; εμενα μου φερνει πιο πολυ για χαμπερμας παρα για λυοταρ
αυτη ειναι βια επισης: http://www.youtube.com/watch?v=YTeeUNc_cb0&feature=player_embedded ειναι ή δεν ειναι λυση; και τελικα πια η διαφορα της απο το να σπασεις το κεφαλι ενος χρυσαυγιτη;
12/2 ενοουσα
BASH THE FASH! http://www.youtube.com/watch?v=m9yE6o10l4g
Ο αντιφασιστικός αγώνας, κατά τη δική μου γνώμη, ξεδιπλώνεται σε πολλά μέτωπα…
α) Πρώτον, σε ιδεολογικό, μέσω της αποκάλυψης των ιδεολογικών αντιφάσεων του ρεύματος.
β) Δεύτερον, σε πολιτικό. Μέσω της αποκάλυψης των πολιτικών αντιφάσεων που προκρίνει η ακροδεξιά ως λύση στην κρίση.
Αυτά τα δύο είναι τα σημαντικότερα κατά τη γνώμη μου, γιατί είναι αυτά που ‘στέλνουν τους φασίστες στις τρύπες τους’, με την έννοια ότι τους κόβουν την απεύθυνση στην κοινωνία και τους κρατούν στο περιθώριο. Ότι αυτά, δεν έγιναν όταν έπρεπε (εδώ δηλαδή και καμία 15αριά χρόνια), τα πληρώνουμε σήμερα με τα 3% της Χ.Α. στις δημοσκοπήσεις, και μια ενδεχόμενη είσοδό τους στη βουλή.
Ύστερα είναι και το έμμεσο. Εδώ μπαίνει η σοβαρή πολιτική και ιδεολογική συγκρότηση. Όταν δράς πολιτικά, δεν εξαντλείσαι στη δράση σου, πρέπει να σκέφτεσαι και τις άμεσες και τις έμμεσες συνέπειές της αύριο και μεθαύριο.
Αν κατεβαίνεις, για παράδειγμα, στους δρόμους με μια στρατηγική του τύπου «μετατρέπω την Αθήνα σε πεδίο μάχης για όσο πάρει» και ποντάρεις στο να προκαλέσεις χάος για να ρίξεις άμμο στα γρανάζια της μνημονιακής κυριαρχίας, δίχως να έχεις την πολιτική και οργανωτική δυνατότητα να οδηγήσεις κάπου συγκεκριμένα αυτό το χάος -τότε μέσα από μια τραγική διαλεκτική ενισχύεται η ακροδεξιά. ΠΟλύ απλά επειδή η παρατεταμένη ανασφάλεια πλήττει πρώτα τα φτωχά κοινωνικά στρώματα, και τότε είναι που ανεβαίνουν οι μετοχές ενός λόγου που προωθεί την ‘τάξη και την ασφάλεια’. Είναι πολύ απλό, σαν να παίζεις σκάκι. Άμα πας και χαρίσεις τη βασίλισσα σου, μετά μην κλαίς γιατί στην πήρε ο άλλος…
Αυτά τα πράγματα δεν είναι πολύ δύσκολα να τα ξανασκεφτεί κανείς. Έχουν ξανασυμβεί δε στο μεσοπόλεμο, και άρα ‘το δις εξαμαρτείν ουκ ανδρός σοφού’.
Τέλος, προφανώς εμπλέκεται και η βίαιη αντιπαράθεση κάπου μέσα σε αυτήν την ιστορία. Όχι με όρους φετιχισμού, όμως, ούτε με όρους βίντεο γκέιμ. Η βία είναι εργαλείο και χρησιμοποιείται όπου βοηθάει. Δεν μπορείς να φτιάξεις μια πρίζα με πριόνι. Με την ίδια λογική, δεν μπορείς να τους δείρεις όλους και να ησυχάσεις. Πολιτική κάνεις, δεν είσαι ο Τζάκ Νόρρις. Μπορεί όμως, κάποια στιγμή, μια βίαιη αντιπαράθεση να μπλοκάρει κάποιες αποτρόπαιες πρακτικές της άκρας δεξιάς -όντως. Αλλά είναι απελπιστικό να εξαντλείται μια συζήτηση για την άνοδο της άκρας δεξιάς σ’ ένα επίπεδο που μοιάζει με το να διαβάζει κανείς τους υπότιτλους ταινίας του Στήβεν Σήγκαλ.
Τέλος, και σημαντικότερο, είναι και η κυρίαρχη αντίθεση. Αν δηλαδή έναντι στην επελαύνουσα κοινωνική εξαθλίωση εσύ πετάς αετό και λες ότι ‘έτσι είν’ ο καπιταλισμός’, μην εκπλαγείς αν μεθαύριο βρείς έναν χρυσαυγίτη να κάθεται στο σαλόνι σου.
Το ζήτημα είναι αν κάποιες λογικές θέλουν πραγματικά να αντιμετωπίσουν τον κίνδυνο, ή αν τον χρειάζονται, για να δικαιολογούν την εγκεφαλική τους ακινησία.
M άρεσε πολύ το κείμενο σου Σκαντζόχοιρε…αυτό θα πει συγκροτημένη σκέψη!
10 φορές το διάβασα!
*Πάντως …υπάρχουν βαριάντες που περιλαμβάνουν θυσία βασίλισσας!
Οπότε η μόνη ένστασή μου αφορά αυτόν τον παραλληλισμό
Εντελώς άστοχο το άρθρο αυτό. Ούτε η εκφυλισμένη και ιδεολογικοποιημένη, αυτάρεσκα αυτοαποκαλούμενη φιλελεύθερη ρητορική δεν θα τα έλεγε αυτά. Εσύ νομίζεις ότι ο φασίστας αντιμετωπίζεται με τον «ορθό λόγο», ενώ αυτό που χαρακτηρίζει επακριβώς τον φασίστα είναι ότι είναι μη-προσπελάσιμος ακριβώς απο τον ορθό λόγο. Να θυμίσω πως από τους ακροδεξιούς είναι που έχουν γίνει απόπειρες μαζικής δολοφονίας αριστερών και αναρχικών εδώ στην Ελλάδα. Στην ευρώπη αυτό έγινε φέτος (μπρέιβικ) και τα χειρότερα έπονται. Η βία που υπάρχει στο μονοπάτι που χαράσσει η χρεωκοπία της εκάστοτε χώρας καθιστά αδύνατη την χρεωκοπία της βίας. Το να αντιμετωπίζουμε την βια ως μια σταθερή κατηγορία, ανεξάρτητη από τις συνθήκες και τις περιστάσεις στις οποίες αυτή εκδηλώνεται, αυτό είναι σημάδι μιας πραγμοποιημένης σκέψης. Ίσως η εξάλειψη της βίας να μπορεί να περάσει μόνο μέσα από την βία. Και ως ανήκων σε αντιφασιστική συλλογικότητα, μπορώ να πως η μόνη ανεπάρκεια που αισθάνομαι είναι η ασφυκτική ατμόσφαιρα που μου δίνει την εντύπωση πως στον αντιφασιστικό αγώνα, σε εκείνες τις κρίσιμες στιγμές όπου θα γίνεται το πογκρόμ από τις «πολιτοφυλακές» και τον «ενοποιημένο λαό ή κοινωνία», δεν θα υπάρχει καμιά υλική παρουσία να αντισταθεί, αλλά μόνο δήθεν φιλελεύθερες φλυαρίες πίσω από μια οθόνη υπολογιστή.