*Είμαι φαν σου, χωρίς καμία αμφιβολία. Χώνε αλύπητα με τη δυνατή πένα σου & ξεσπέπαζε με θάρρος & τόλμη. Ξυπνάς & ξεκολλάς πολλούς εγκεφάλους.
.
*Θα ήθελα να προσθέσω: Όχι πως δεν το ξέραμε, βέβαια, ή δεν το είχαμε καταλάβει ότι κάποιοι δημοσιογράφοι στη χώρα μετέδιδαν ειδήσεις με κάποιον «περίεργο» τρόπο, αλλά οι φήμες που ακούμε να διαρρέουν για καμιά 500αριά νοματέους που τα έπαιρναν… … … σκέτη απογοήτευση.
Κι όχι μόνο δημοσιογράφοι… τι «δημοσιογράφοι» δηλαδή, τέλος πάντων…, αλλά και πανεπιστημιακοί και καλλιτέχνες & γενικώς άτομα που τριγυρνούσαν στα κανάλια και μας ανέπτυσσαν τις «απόψεις» τους. Τις απόψεις του ΔΝΤ δηλαδή, για να ακριβολογούμε… … …
Έλα, όμως, που αυτά έχουν ξανασυμβεί σε δύστυχες χώρες της Λατινικής Αμερικής ή της Υποσαχάριας Αφρικής & τα γνωρίζαμε & είχαμε προετοιμαστεί καταλλήλως…
.
Από τη σελίδα του Παναγιώτη Χατζηστεφάνου στο Faceboοk >
γκούγκλαρε: Panagiotis Hadjistefanou-Facebook & θα τον πετύχεις)
μία σειρά από πολύ δυνατά κείμενα που γουστάρω πολύ
>
Είσαι ένα χυδαίο γουρούνι που δεν έχει κανένα πρόβλημα να χρηματίζεται από την διεθνή τοκογλυφική μαφία, την ολιγαρχική κλεπτοκρατία και το παρακράτος προκειμένου να αποπροσανατολίσεις έναν ολόκληρο λαό και να τον οδηγήσεις στην υποδούλωση και στην μεθοδευμένη γενοκτονία.
Αποτέλεσμα? Στα χώνουν από παντού, κάνεις τεράστια περιουσία και συνεχίζεις ανενόχλητος μέχρι τα βαθιά γεράματα να πουλάς υφάκι και αποψούλες στα θύματα σου.
Είσαι κάποιος ευσυνείδητος, ακέραιος και αδιάφθορος δημοσιογράφος σαν τον Άρη Χατζηστεφάνου, τον Γιώργο Αυγερόπουλο, την Μάρσια Τζιβάρα, τα παιδιά που γράφουν στο Unfollow, στο Νόστιμον ἦμαρ, στο The Press Project και στα υπόλοιπα σοβαρά ΜΜΕ που σήμερα δικαιώνονται πανηγυρικά από τις εξελίξεις και επιβραβεύονται με το κύρος που τους αξίζει.
Αποτέλεσμα? Παρηγοριά σε μορφή σεβασμού και εκτίμησης από μια απειρο-ελάχιστη μειονότητα που διαβάζει και μπορεί να αντιληφθεί αυτά που γράφεις – την αλήθεια δηλαδή.
Στο Γιολάντα* δεν έχει καμία απολύτως σημασία η ποιότητα σου ως επαγγελματίας ή το ήθος σου σαν άνθρωπος ή ο σεβασμός στο κοινό σου, και αυτό δεν ισχύει μόνο για τους δημοσιογράφους. Το μόνο που έχει σημασία είναι αν παίρνεις αρκετά βαθιές πίπες στους κατάλληλους μαφιόζους. Κατά τα άλλα, το κούτελο ψηλά καθώς δεν έχεις να πληρώσεις το νοίκι.
*Ο Παναγιώτης Χατζηστεφάνου αποκαλεί έτσι ειρωνικά την Ελλάδα των ελληναράδων της συμφοράς, και πολύ καλά κάνει.
.
Αποσιωπάται ένα τεράστιο έγκλημα την ώρα που επιτέλους αποδεικνύεται στην Ελληνική Βουλή ότι οι συνήθεις ύποπτοι ψευτο-δημοσιογράφοι ήταν μίσθαρνα όργανα του ΔΝΤ, δηλαδή είχαν αναλάβει μισθοφορικά την προπαγάνδα για να χρυσώσουν το χάπι της υποδούλωσης και της γενοκτονίας ενός ολόκληρου λαού.
Το έγκλημα που αποσιωπάται είναι οι διώξεις, οι απολύσεις, ο επαγγελματικός αποκλεισμός, οι απειλές κατά ζωής, ο τραμπουκισμός και ο οικονομικός στραγγαλισμός όλων εκείνων των δημοσιογράφων που αρνήθηκαν να συμμορφωθούν στις πιέσεις της Μνημονιακής Χούντας.
Ως ένα από τα θύματα μιας από τις πλέον στυγνές εκστρατείες δίωξης δημοσιογράφων στην Ευρώπη, δεν έχω καμία άλλη επιλογή παρά να συνεχίζω τον ακόμα αδικαίωτο αγώνα της ηθικής και υλικής μου αποζημίωσης για την ακραία τρομοκρατία, τραμπουκισμό και ηθική εξόντωση που υφίσταμαι από την ημέρα που ξεκίνησα να γράφω για τις εμπλοκές του ΓΑΠ με το ΔΝΤ, το 2010-11.
Αρκετά πια με αυτή την κακή συνήθεια να σοκάρεστε από τους θύτες ενώ κρύβετε τα θύματα κάτω απ’ το χαλί. Ο δήθεν σκανδαλισμός σας είναι εξοργιστικός επειδή υπαινίσσεστε ότι δήθεν δεν γνωρίζατε ποιος δημοσιογράφος ήταν καθαρός και ποιος ήταν επικερδώς χωμένος μέχρι τα ρουθούνια στα Ναζιστικά σκατά.
.
Το μόνο που μένει για όλους αυτούς είναι η δική τους δημόσια διαπόμπευση. Να μάθουμε τα ονόματά όσων βρίσκονταν όχι μόνο στα σεμινάρια του ΔΝΤ, αλλά και στα payroll επιχειρήσεων, υπουργείων, εταιρειών. Να ξέρουμε πως όταν κάποιος απευθύνεται στον κοινό, έχει από κάτω τη σωστή λεζάντα. Γιατί άλλο να δηλώνεις «δημοσιογράφος» κι άλλο εκπρόσωπος της Siemens, του ΔΝΤ ή της Τάδε Τράπεζας. Έχει τεράστια διαφορά, γιατί είναι ζήτημα Δημοκρατίας.
.
Υποθέτω ότι ελάχιστοι Έλληνες πολίτες αντιλαμβάνονται ότι η ανεξαρτησία του Τύπου είναι πυλώνας της Δημοκρατίας και θεμελιώδης αξία για οποιαδήποτε κοινωνία θέλει να θεωρεί τον εαυτό της ευνομούμενη και δυνατή ενάντια στην διαφθορά και οργανωμένο έγκλημα.
Υποθέτω ότι ελάχιστοι Έλληνες πολίτες αντιλαμβάνονται ότι οι δημοσιορουφιάνοι που χρηματίστηκαν από το ΔΝΤ πρέπει να δικαστούν και να καταδικαστούν ως αποδέκτες προϊόντος εγκλήματος, υπεύθυνοι διασποράς ψευδών ειδήσεων που απέφερε ζημίες δισεκατομμυρίων και αμέτρητα πάθη στα θύματα της προπαγάνδας τους και ξέπλυμα βρόμικου χρήματος.
Υποθέτω ότι ελάχιστοι Έλληνες πολίτες έχουν ακουστά το όνομα Julius Streicher, πόσο δε μάλλον την κατάληξη του.
Η ρουλέτα γυρίζει. Η μπίλια δεν έχει κάτσει ακόμα. Κάποιοι θα την πληρώσουν πολύ ακριβά την Ναζίστρια νύφη.
.
Πηγή: Από τη σελίδα του Παναγιώτη Χατζηστεφάνου στο Faceboοk (17-06-2015) >
γκούγκλαρε: Panagiotis Hadjistefanou-Facebook & θα τον πετύχεις)
ΒΜΡ: τα μοβ σχόλια δικά μου
*
*
διαβάστε και τα 2 ακόλουθα άρθρα από το επίσης εξαιρετικό ιστολόγιο nostimonimar.gr
Αλήτες ρουφιάνοι ΔΝΤγράφοι
-από τον Πολύφημο
Δημοσιεύθηκε: 17/06/2015
Σάλος έχει ξεσπάσει μετά τις δηλώσεις του πρώην εκπροσώπου της Ελλάδας στο ΔΝΤ, Παναγιώτη Ρουμελιώτη, ότι Έλληνες δημοσιογράφοι παρακολουθούσαν κρυφά σεμινάρια από το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο για να προπαγανδίζουν τις θέσεις του στα μέσα ενημέρωσης.
Φυσικά, η θεωρία αυτή δεν χρειαζόταν τον Ρουμελιώτη για να επιβεβαιωθεί, όμως στην Ελλάδα μόνο αν κάποιος με “κύρος” λέει το προφανές, τότε αυτό ισχύει. Αν το λέει κάποιος άλλος, τότε χαρακτηρίζεται ως “λαϊκιστής”. Το ίδιο συμβαίνει από το ξέσπασμα της κρίσης μέχρι σήμερα. Όταν, για παράδειγμα, δάσκαλοι κατήγγειλαν ότι παιδιά λιποθυμάνε από την πείνα στα σχολεία, ήταν ανεύθυνοι και χλευάζονταν από τα μεγάλα ΜΜΕ. Όταν τα έγραψε όμως ένα ξένο Μέσο, τότε το ίδιο γεγονός μετατρεπόταν στο “δράμα” της ημέρας που έκανε την Όλγα να δακρύσει on air.
Στην Ελλάδα υπήρξε από το 2009 καθολική φίμωση της αντίθετης, κριτικής άποψης. Όχι ότι πριν τα ελληνικά ΜΜΕ διακρίνονταν για τον πλουραλισμό τους, όμως από το Καστελόριζο και μετά μπήκε οριστική ταφόπλακα στο ανέξοδο δημοσιογραφικό άλλοθι των καναλιών και των εφημερίδων.
Εκπομπές με κριτική ματιά κόπηκαν για λόγους “κόστους”, δημοσιογράφοι απολύθηκαν γιατί δεν ακολουθούσαν τη γραμμή της ιδιοκτησίας με την πρόφαση της μη συμμόρφωσης τους στα εξευτελιστικά ιδιωτικά συμφωνητικά, ολόκληρα Μέσα με χαμηλό επίπεδο τραπεζικού δανεισμού και σημαντική ακίνητη ή κινητή περιουσία σταμάτησαν να έχουν πρόσβαση σε χρηματοδότηση κι έκλεισαν.
Στη θέση τους εμφανίστηκαν ανακυκλωμένα πρόσωπα του ένοχου παρελθόντος της εγχώριας δημοσιογραφίας κι απέκτησαν ενισχυμένη προβολή σε κανάλια κι εφημερίδες. Δημοσιογράφοι-πιστόλια με προνομιακές σχέσεις με το βενιζελικό, καραμανλικό, παπανδρεϊκό, σαμαρικό και κυρίως τραπεζικό κι επιχειρηματικό περιβάλλον, επάνδρωσαν ως ειδικοί σχολιαστές τα πάνελ και γέμισαν τις στήλες των εφημερίδων και των ιστοσελίδων, βομβαρδίζοντας τον τηλεθεατή και τον αναγνώστη με μια ομοιόμορφα κυρίαρχη ρητορική.
Ήταν, μάλιστα, εξαιρετικά εντυπωσιακό το ίδιο το γεγονός αυτής της προπαγανδιστικής ομοιομορφίας των σχολιαστών. Οποιαδήποτε στιγμή της ημέρας, σε οποιοδήποτε “μεγάλο” τηλεοπτικό ή ψηφιακό μέσο κι αν αναζητούσε ο αναγνώστης την ενημέρωση, συναντούσε τις ίδιες κι απαράλλακτες απόψεις, διανθισμένες με εκφράσεις που έβγαζαν μάτι ότι έρχονταν έτοιμες από κάποια μυστηριώδη άνωτερη δύναμη (δηλαδή τα γραφεία Τύπου των επιχειρήσεων, τραπεζών, υπουργείων, κ.λπ.)
Βασικοί πυλώνες αυτής της ομοιόμορφης ρητορικής ήταν -περίπου χρονολογικά- οι εξής:
Το χρέος είναι βιώσιμο κι όποιος λέει το αντίθετο είναι προδότης: Αυτό ήταν μια από τις πρώτες θεωρίες που έκαναν την εμφάνισή τους στα πρωτοσέλιδα. Το χρέος της Ελλάδας το 2010 ήταν βιώσιμο για όλους. Κι όποιος έλεγε το αντίθετο αντιμετωπιζόταν ως προδότης. Όχι μεταφορικά, αλλά κυριολεκτικά. Αυτό έβγαζαν με δηλώσεις τους τα τότε στελέχη της κυβέρνησης ΠΑΣΟΚ και του υπουργείου Οικονομικών. Στην πορεία ο πολύς Γιάννης Πρετεντέρης παραδέχτηκε δημοσίως ότι γνώριζαν πάρα πολύ καλά πως το χρέος δεν ήταν βιώσιμο κι ότι ήταν «αναγκασμένος» να λέει ψέμματα για να μην προκληθεί ζημιά στην οικονομία και τις τράπεζες.
Οι Έλληνες ζούσαμε πάνω από τις δυνάμεις μας: Αυτό ήταν η προμετωπίδα της κυρίαρχης αφήγησης, σύμφωνα με την οποία όλοι οι Έλληνες είχαμε πνιγεί στα καταναλωτικά δάνεια για να αγοράζουμε Καγιέν και να ζούμε χλιδάτη ζωή. Η θεωρία αυτή βρήκε εξ αρχής το ιδεολογικό της υπόβαθρο στη φράση του Πάγκαλου πως “τα φάγαμε όλοι μαζί”. Στόχο είχε να δημιουργήσει ενοχές στις μάζες και να στρέψει τον έναν εναντίον του άλλου.
Οι δημόσιοι υπάλληλοι χρεοκόπησαν τη χώρα: Επειδή η θεωρία του “όλοι μαζί τα φάγαμε” ήταν μεν ισχυρή αλλά δεν κατάφερνε να προκαλέσει το παντοδύναμο αίσθημα του κοινωνικού αυτοματισμού, έπρεπε να δημιουργηθεί εξ αρχής ένας κοινός εχθρός που θα κουβάλαγε στις πλάτες του όλα τα δεινά από τα ασύλληπτης μανίας μέτρα που ξεκίνησαν να ψηφίζονται αδιάβαστα από το ελληνικό κοινοβούλιο. Κι αυτό ήταν όσοι εργάζονται στο δημόσιο. Για χρόνια, η ελληνική οικονομία διαμορφώθηκε με βάση ένα εντελώς στρεβλό και αντιδημιουργικό οικοδόμημα, το οποίο ήθελε εκείνον που ιδιωτεύει να αναζητεί αναγκαστικά τρόπους ανάπτυξης από το δημόσιο καθώς κι από ένα τεράστιο κύκλωμα μεγάλων ιδιωτών που μέσω των αμαρτωλών ΣΔΙΤ (Συμπράξεις Ιδιωτικού και Δημόσιου Τομέα) μασούλαγε για χρόνια εκατοντάδες δισεκατομμύρια ευρώ. Γι’ αυτή τη στρέβλωση, λοιπόν, δεν έφταιξαν εκείνοι οι υπερ-πλούσιοι ιδιώτες και οι πολιτικοί τους υπάλληλοι που συνέπραξαν στο έγκλημα κάνοντας τα στραβά μάτια και φροντίζοντας να κλείσουν αρκετά στόματα κλειστά διορίζοντας κόσμο σε θέσεις-γκιλοτίνες, που άλλοτε ονόμαζαν stage κι άλλοτε προγράμματα κατάρτισης, αλλά συλλήβδην οι εργαζόμενοι στο δημόσιο, επειδή εκείνοι δεν απολύονταν ενώ οι υπάλληλοι στον ιδιωτικό τομέα έχαναν τις δουλειές τους ο ένας μετά τον άλλο.
Έτσι λοιπόν ο κοινός εχθρός και μεγαλύτερος δυνάστης του ελληνικού κράτους μετά την απελευθέρωσή του από τους Γερμανούς ναζί, ήταν οι δημόσιοι υπάλληλοι. Φυσικά τίποτε από όλα αυτά δεν ισχύει με την απολυτότητα με την οποία πλασαρίστηκε ως ανώτατη κι αδιαμφισβήτητη αλήθεια των καναλιών και των εφημερίδων. Όμως το πείραμα πέτυχε.
Οι απεργοί είναι εχθροί της ανάπτυξης και του τουρισμού: Ο κοινωνικός αυτοματισμός που στο επίκεντρό του είχε τους δημόσιους υπαλλήλους έφτανε, αλλά δεν αρκούσε όσο τα μέτρα που περνούσαν κατέστρεφαν εκατομμύρια ανθρώπους και γέμιζαν τα σπίτια με παράνομα χρέη από τη μία μέρα στην άλλη. Γι’ αυτό και οι αντιδράσεις των εργαζομένων σε συγκεκριμένους κλάδους έπρεπε να αντιμετωπιστούν άμεσα από τα Μέσα Ενημέρωσης, διότι το ξύλο που έπεφτε από τις κρατικές δυνάμεις ασφαλείας δεν φαινόταν ικανό να τους σταματήσει. Έτσι δημιουργήθηκε ο μύθος της καταστροφής του εγχώριου τουρισμού. Η ιερή αγελάδα, η εθνική μας βιομηχανία, η μία και μοναδική αχτίδα φωτός και διέξοδος από τα δεινά, ήταν μερικοί από τους χαρακτηρισμούς του τουρισμού που ακούστηκαν και διαβάστηκαν στα ΜΜΕ. Κοκκινισμένα πρόσωπα ούρλιαζαν σε τηλεοράσεις και ραδιόφωνα ότι οι τουρίστες δεν έρχονται φέτος στην Ελλάδα επειδή απεργούν κάποιοι εργαζόμενοι. Καταδίκαζαν ως εχθρούς τους κράτους και της ανάπτυξης εκείνους που διεκδικούσαν το δίκιο τους με το μοναδικό όπλο που τους προσφέρει η δημοκρατία: την απεργία. Κι από εργαζόμενοι που ζητούν δικαίωση, έγιναν δημόσιος κίνδυνος, εχθροί του κράτους και παράνομοι. Φυσικά, όταν η κυβέρνηση αποφάσιζε να τους επιστρατεύσει, τότε τα κανάλια και οι εφημερίδες άνοιγαν σαμπάνιες.
Οι μετανάστες μας παίρνουν τις δουλειές, οι πόρνες γεμίζουν τις ελληνικές οικογένειες με AIDS και οι χρυσαυγίτες βοηθούν γιαγιάδες στα ATM: Η πιο αρρωστημένη και απεχθής στοχευμένη «ενημέρωση» της κοινής γνώμης, με στόχο να καμφεί το όποιο κίνημα μέσω της ανάδειξης του ναζισμού ως ένα αυθεντικό lifestyle που παλεύει να κρατήσει τα ιερά και τα όσια της «μητέρας-πατρίδας» ανέγγιχτα από τις ορδές βαρβάρων που απειλούν με αφανισμό την ελληνική οικογένεια. Εφημερίδες όπως το Πρώτο Θέμα και δημοσιογράφοι όπως ο Σταύρος Θεοδωράκης ή ο Γιώργος Τράγκας ανήγαγαν τους ναζί της χρυσής αυγής ως μια νέα εναλλακτική διέξοδο από τα προβλήματα της ελληνικής κοινωνίας, με στημένα προπαγανδιστικά ψευτοκουλτουριάρικα «ντοκιμαντέρ», πρωτοσέλιδα «ρεπορτάζ» με γιαγιάδες σε ΑΤΜ και ραδιοφωνικές και τηλεοπτικές εκπομπές που παρήλαυναν ναζί και μοιράζονταν ανενόχλητοι την εγκληματική τους ιδεολογία. “Φιλελεύθερες” ιστοσελίδες όπως τοprotagon.gr, η Lifo και η Athens Voice, γέμισαν με άρθρα θεωρητικών και ακαδημαϊκών στα οποία ούτε λίγο ούτε πολύ εκθειάζονταν ναζιστικές απόψεις όπως η ευγονική, προωθούνταν ο φυλετικός διαχωρισμός και εξομοιωνόταν ο κομμουνισμός με τον φασισμό. Ταυτόχρονα, εκατοντάδες ιστοσελίδες αναπαρήγαγαν ψεύτικες ειδήσεις για τα καλά του λεγόμενου «εθνικιστικού κινήματος», ενώ καταδικασμένοι εγκληματίες όπως η Θέμις Σκορδέλη έκανε κάθε σαββατοκύριακο περατζάδα στα ιδιωτικά μεγάλα κανάλια για να μιλήσει ως «εκπρόσωπος της γειτονιάς» για τον μεγάλο διωγμό των Ελλήνων από τους ξένους «βαρβάρους». Παράλληλα, σχεδόν όλες οι εφημερίδες και τα κανάλια αρνήθηκαν να δείξουν τα απανωτά περιστατικά συνεργασίας αστυνομίας και ναζί στους δρόμους της πόλης. Η αστυνομία δεν ήταν εκεί, όταν συνέβαιναν αυτά – είπαν τα κανάλια και οι εφημερίδες. Κι ως αποκορύφωμα της επίθεσης στη νοημοσύνη των πολιτών, ήρθε η μαζική διαπόμπευση οροθετικών από τον Ανδρέα Λοβέρδο και το ΠΑΣΟΚ μέσω πρωτοσέλιδων και 20λεπτών τηλεοπτικών “ρεπορτάζ”, που οδήγησε στον εξευτελισμό και τον θάνατο, μόνο και μόνο για να επανεκλεγεί βουλευτής ο γνωστός διώκτης ανυπεράσπιτων γυναικών.
Τις τράπεζες και τα μάτια σας: Δεν θέλει και πολύ εξήγηση αυτό. Οι τράπεζες ήταν, είναι και θα είναι ο απόλυτος φίλος της κοινωνίας, και η πορεία τους δεν αφήνεται στην τύχη. Φυσικά, καμία αναφορά δεν έγινε ποτέ για το πώς το τραπεζικό σύστημα πέρασε στα χέρια τεσσάρων τραπεζιτών κυριολεκτικά για μια χούφτα ευρώ. Καμία κουβέντα. Αρκεί που οι καταθέσεις είναι στη θέση τους. Όλα τα άλλα θα λυθούν, εφόσον κάθε Κυριακή τα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων να έχουν ομοιόμορφη διαφήμιση που άλλοτε είναι κίτρινη, άλλοτε μπλε, κι άλλοτε πράσινη.
Οι τρομοκράτες θα μας σφάξουν όλους: Ο κίνδυνος της τρομοκρατίας είναι ένα από τα κλασσικότερα χαρτιά των απολυταρχικών καθεστώτων. Κι αυτό παίχτηκε πολλάκις τα τελευταία χρόνια. Είτε ως απειλή που έρχεται σύμφωνα με «αποκλειστικές πληροφορίες» από την αστυνομία, είτε μετά από κάποια τουλάχιστον περίεργα χτυπήματα, από ακόμη πιο «τουλάχιστον» ύποπτες τρομοκρατικές ομάδες με αστεία ονόματα και προκηρύξεις που μοιάζουν σα να βγήκαν απευθείας από γραφείο Τύπου ή αρχισυντάκτη εφημερίδας.
Αυτά είναι μερικά από τα παραδείγματα που όλοι λίγο-πολύ είδαν τα τελευταία χρόνια να περνούν ως «ρεπορτάζ» από τα μάτια και τα αυτιά τους. Φυσικά, υπάρχουν αρκετά ακόμη, ιδιαίτερα όσον αφορά συγκεκριμένες πολιτικές αποφάσεις που αφορούν επιχειρηματικά συμφέροντα ή ιδιωτικοποιήσεις, τα οποία συνοδεύτηκαν από μαζικές διαφημίσεις σε έντυπα και ηλεκτρονικά κυρίως μέσα, και Δελτία Τύπου που ο χαρούμενος παρουσιαστής ειδήσεων διάβαζε το βράδυ λίγο πριν ή λίγο μετά τις οκτώ.
Το μόνο που μένει για όλους αυτούς είναι η δική τους δημόσια διαπόμπευση. Να μάθουμε τα ονόματά όσων βρίσκονταν όχι μόνο στα σεμινάρια του ΔΝΤ, αλλά και στα payroll επιχειρήσεων, υπουργείων, εταιρειών. Να ξέρουμε πως όταν κάποιος απευθύνεται στον κοινό, έχει από κάτω τη σωστή λεζάντα. Γιατί άλλο να δηλώνεις «δημοσιογράφος» κι άλλο εκπρόσωπος της Siemens, του ΔΝΤ ή της Τάδε Τράπεζας. Έχει τεράστια διαφορά, γιατί είναι ζήτημα Δημοκρατίας.
Το διαβάσαμε στο εξαιρετικό ιστολόγιο nostimonimar.gr
*
*
Εργαστήρι δημοσιογραφίας του ΔΝΤ (οι εγγραφές ξεκίνησαν) –
by To Skouliki Tom
Δημοσιεύθηκε: 17/06/2015
Μαζικές συννεφοπτώσεις σημειώνονται στη χώρα μας μετά την αποκάλυψη του Παναγιώτη Ρουμελιώτη ότι οι Έλληνες μεγαλοδημοσιογράφοι δεν είναι μόνο υπάλληλοι των κομμάτων αλλά και των δανειστών.
Συγκεκριμένα, ο πρώην εκπρόσωπος της Ελλάδας στο ΔΝΤ αποκάλυψε ότι ‘Ελληνες δημοσιογράφοι παρακολουθούσαν σεμινάρια στην Ουάσιγκτον για να προωθούν καλύτερα τις απόψεις του ΔΝΤ και της Κομισιόν, ενώ αντίστοιχα μαθήματα γίνονταν και στην Ελλάδα.
Δεν καταλαβαίνω πού είναι το κακό! Ενοχλούμαστε δηλαδή επειδή κάποιοι Έλληνες δεν είναι τεμπελόσκυλα και θέλουν να είναι επαγγελματίες στη δουλειά τους; Πειράζει που ορισμένοι παραμένουν τελειομανείς όταν γύρω τους κυριαρχεί η προχειρότητα και το άρπα-κόλλα;
Η Ζωή Κωνσταντοπούλου ανέθεσε στην Επιτροπή Θεσμών και Διαφάνειας να ζητήσει τη σχετική λίστα από το ΔΝΤ, αν και αυτό δεν είναι απαραίτητο, αφού πρέπει να είσαι εντελώς καθυστερημένος για να μην καταλαβαίνεις ποιοι μεγαλοδημοσιογράφοι εξυπηρετούν εδώ και 5 χρόνια τα συμφέροντα των δανειστών και χειραγωγούν την κοινή γνώμη.
Αλήθεια, η ΕΣΗΕΑ έχει πάρει χαμπάρι τί συνέβη; Όχι ε;
Ο Παναγιώτης Ρουμελιώτης είπε επίσης ότι γίνονταν μυστικές συναντήσεις στελεχών του ΔΝΤ με κυβερνητικούς εκπροσώπους της Γερμανίας και της Γαλλίας, σε ξενοδοχεία της Ουάσιγκτον, προκειμένου να μην γίνει αναδιάρθρωση του χρέους της χώρας μας, μέχρι οι τράπεζες αυτών των δύο χωρών να απαλλαγούν από τα ελληνικά ομόλογα.
Μάλιστα, οι συναντήσεις αυτές γίνονταν προτού μπει η Ελλάδα στα μνημόνια. Δηλαδή, ήταν όλα κανονισμένα. Το ΔΝΤ, που τώρα κωλοχτυπιέται για αναδιάρθρωση του χρέους, φρόντισε να απαλλαγούν πρώτα οι γαλλικές τράπεζες από τα ελληνικά ομόλογα ύψους 60 δις και οι γερμανικές από τα ομόλογα των 35 δις, στα οποία ήταν εκτεθειμένες, παρόλο που ήξερε ότι το ελληνικό χρέος δεν ήταν βιώσιμο, και μετά να ζητήσει κούρεμα του χρέους.
Και κάπως έτσι καταλήξαμε στο εγκληματικό PSI που διέλυσε τα ασφαλιστικά ταμεία, τα νοσοκομεία, τα πανεπιστήμια και τα επιμελητήρια. Όλα εν γνώσει του Γιώργου Παπανδρέου και του Ευάγγελου Βενιζέλου αλλά και των κυβερνήσεων που ακολούθησαν.
Το γελοίο της υπόθεσης είναι πως εάν τα προηγούμενα χρόνια τολμούσες να πεις ή να γράψεις κάτι από τα παραπάνω, σε έλεγαν συνωμοσιολάγνο και ψεκασμένο. Ποιος είναι ο ψεκασμένος τώρα;
Είναι πολύ ευχάριστο που ο Παναγιώτης Ρουμελιώτης βγαίνει και τα λέει όλα αυτά 5 χρόνια μετά τη χρεοκοπία, όταν πλέον έχουν ισοπεδωθεί τα πάντα και δε μπορεί να γίνει τίποτα. Βέβαια, θα μου πείτε, πρώτη φορά τον καλούν να τα πει. Σωστό κι αυτό.
Διαβάζω σε διάφορα άρθρα ότι οι αποκαλύψεις του Ρουμελιώτη στέλνουν τον Παπανδρέου και τον Βενιζέλο στη φυλακή.
Προφανώς, ορισμένοι ξεχνούν ότι ζούμε στην Ελλάδα. Ο Παπανδρέου και ο Βενιζέλος μπορούν να κοιμούνται ήσυχοι. Δεν πρόκειται να τους πειράξει κανένας.
Πριν κλείσω, να πω για πολλοστή φορά ότι πριν χρεοκοπήσει η Ελλάδα, χρεοκόπησε πρώτα η Δικαιοσύνη.
Η Δικαιοσύνη που δεν απαιτήσαμε ποτέ.
Στην υγειά μας!
by To Skouliki Tom
(Ανήθικο δίδαγμα: Κυκλοφορεί από το πρωί μια λίστα με τα ονόματα των δημοσιογράφων που συμμετείχαν στα σεμινάρια του ΔΝΤ. Δεν τα αναφέρω, όχι γιατί δεν πιστεύω ότι πράγματι το έκαναν αλλά γιατί η πηγή που τα δημοσίευσε είναι κάθε άλλο παρά αξιόπιστη.)
Εγγραφές στα σεμινάρια στη σελίδα μας facebook.com/TheThreeMooges
Σχολιαστές Χωρίς Σύνορα COMMENTATORS WITHOUT FRONTIERS Comentadores SIN FRONTERAS 