Ché: «Γιατί όλη αυτή η μεγάλη ανθρωπότητα είπε ΄φτάνει΄& ξεχύθηκε στους δρόμους. Κι η πορεία της , γιγάντων, δε θα σταματήσει μέχρι να κατακτηθεί η αληθινή ανεξαρτησία, για την οποία και πέθαναν άδικα περισσότερες από μία φορά».
Από το εξαιρετικό ιστολόγιο
.
λεπτομερώς (ούτε οξεία -σοφίας & αγώνα- χαμένη…) >
Ché: «Γιατί όλη αυτή η μεγάλη ανθρωπότητα είπε ΄φτάνει-αρκετά-ως εδώ΄& ξεχύθηκε στους δρόμους (ξεχύθηκε να περπατήσει, ρίχτηκε να περπατήσει). Κι η πορεία της (βάδισμα, βηματισμός, αλλά και πρόοδος), γιγάντων, δε θα σταματήσει (δε θα αναχαιτιστεί) μέχρι να κατακτηθεί η αληθινή ανεξαρτησία, για την οποία και πέθαναν περισσότερες από μία φορά άδικα».
.
Σχολιαστές Χωρίς Σύνορα COMMENTATORS WITHOUT FRONTIERS Comentadores SIN FRONTERAS 
Η Γαλλική νομοθεσία εγκληματεί με την αδιαφορία και την απαξίωση των ανηλίκων.
Τα θεωρεί αδύναμα μέλη η γαλλική νομοθεσία, μη ολοκληρωμένους ακόμη χαρακήρες-προσωπικότητες,
άτομα που λόγο ηλικίας η μυελίνωση(μόνωση) των νευραξόνων δεν έχει ολοκληρωθεί,
αυτό επιστημονικά είναι δεκτό και έχει τεκμηριωθεί επαρκώς.
Ο ανήλικος Γάλλος δεν έχει δικαίωμα ψήφου ή να ανοίξει εταιρία, να αγοράσει μετοχές ή real estate από μόνος του.
Η κηδεμονία σύμφωνα με την γαλλική νομοθεσία σε καμία περίπτωση δεν είναι μορφή ιδιοκτησίας του ατόμου.
Ο ανήλικος θεωρείται απέναντι στο γαλλικό δίκαιο ισότιμα άνθρωπος και όχι όν που ανήκει σε άλλους ιδιοκτησιακά,
απλά έχει παραχωρηθεί δικαίωμα κηδεμονίας όπως ορίζουν οι Γαλλικοί νόμοι.
Η βάπτιση ανήλικου τέκνου στην Γαλλία, ακόμη και η συναινετική, βασίζεται σε νομικά κενά και αντιφάσεις,
μα έρχεται σε αντίθεση με το πνεύμα και τις αξίες του Γαλλικού Έθνους και τις αρχές σεβασμού της κάθε ανθρώπινης οντότητας
ξεχωριστά.
Ο κηδεμόνας παραβαίνει τους όρους που η Γαλλική Δημοκρατία ορίζει στα πλαίσια της κηδεμονίας,
και στην περίπτωση της βάπτισης, παίρνει μια απόφαση που αφορά την ουσία της προσωπικότητας του ανήλικου
μα προστατευόμενου ατόμου, σε μια επιλογή που άπτεται των ευαίσθητων προσωπικών δεδομένων.
Η εκπαίδευση του ανήλικου ατόμου, δεν έχει σκοπό να ορίσει συγκεκριμένες προσωπικές επιλογές του ανήλικου
ατόμου, που σύμφωνα με το Γαλλικό δίκαιο βρίσκεται σε κατάσταση χρονικής αδυναμίας λήψης κάποιον νομικών αποφάσεων.
Άρα σε καμία περίπτωση η τελετή βάπτισης δεν ταυτίζεται με την εκπαίδευση. Η εκπαίδευση σκοπό έχει
γενικά να προετοιμάσει το άτομο, μα όχι να περιορίσει το είναι του μέσα υπό το πρίσμα απόψεων που άπτονται
των προσωπικών δεδομένων.
Επίσης μέσα στο σπίτι οι γονείς μπορούν να συζητούν για πολιτική και για θρησκεία ελεύθερα με το παιδί.
Ο διάλογος δεν παραβιάζει κανένα δικαίωμα. Ο διάλογος πάνω σε ένα θέμα, δεν μπορεί να συγκριθεί με την
επιλογή χρίσματος μέσω βάπτισης.
Πολλοί Γάλλοι απαράδεκτα και εντελώς ανιστόρητα συγκρίνουν την νομοθεσία του γαλλικού κράτους
με άλλες χώρες. Αυτό είναι εντελώς παράλογο. Πως είναι δυνατόν πχ να συγκρίνεις τα νομικά
γαλλικά κεκτημένα πχ της Γαλλίας με την Ελλάδα που έχει θρησκευτικό σύμβολο πάνω στη σημαία,
της Γαλλίας με το Βέλγιο που έχει μοναρχία, άρα όλοι οι Βέλγοι δεν γεννιούνται ισότιμοι όπως ο Γάλλος πρόεδρος
που εκλέγεται απ’ τον γαλλικό λαό. Η Γαλλία είναι ηθικά ανώτερη όχι γιατί είναι ανώτερη γενετικά σύμφωνα
με κάποια αρρωστημένη ναζιστική θεωρία, μα γιατί είναι η μητέρα της σύγχρονης δημοκρατίας, όπως
ορίζουν τα Παναθρώπινα Δικαιώματα του Ανθρώπου. Επίσης είναι εντελώς λάθος να συγκρίνουμε νομικά
την Γαλλία με άλλες χώρες. Σε τελική ανάλυση έχουμε ευθύνη απέναντι στους εαυτούς μας αλλά και
την συνοχή της ίδιας της Γαλλικής νομοθεσίας. Σε καμία περίπτωση η Γαλλία δεν θα πρέπει να έχει ως πρότυπο
τυχαία νομικά καθεστώτα, και μάλιστα από χώρες με χαμηλότερο αξιακό και ανθρωπιστικό πλαίσιο.
Το γεγονός ότι σε κάποιον αρέσει κάτι, δεν το καθιστά και νόμιμο.
Οι γαλλικές αξίες απαιτούν σεβασμό απέναντι στον ανήλικο. Ο κηδεμόνας νομικά δεν μπορεί
να επιλέγει θέματα που αφορούν διαμόρφωση προσωπικού δεδομένου ανήλικου ατόμου,
παρά μόνον να τον εκπαιδεύσει, να τον προετοιμάσει ηθικά και πνευματικά [τον ανηλικο] να εισέλθει στην κοινωνία.
Η κηδεμονία δεν είναι δουλεία ή ιδιοκτησία.