Αναδημοσιεύει ο Παύλος
….
Γλυκιά ζωή στην Κόστα Ρίκα
Τα μυστικά της μικρής χώρας που λούζεται από δύο ωκεανούς, που έχει ως σλόγκαν τη φράση «pura vida» και τρεις πόλεις της έχουν ελληνικά ονόματα!
Πόσοι Ελληνες φίλαθλοι μπορούν να εντοπίσουν την Κόστα Ρίκα στο χάρτη χωρίς να καταφύγουν στο GPS και στο Google;
Ο Νίκος Παπαδογιάννης σ’ ένα από τα εκατοντάδες εθνικά πάρκα της Κόστα Ρίκα. Της χώρας που ‘χει πόλεις όπως Αθήνα, Σπάρτη, Ελλάδα!
….
Πόσα πράγματα γνωρίζουμε γι’ αυτή την αινιγματική, αλλά μαγευτική χώρα που μπήκε απρόσκλητη στο λεξιλόγιό μας λόγω Μουντιάλ; Το αθλητικό τμήμα της «Κ.Ε.» την επισκέφθηκε για λογαριασμό σας και επέστρεψε με τα κύτταρα γεμάτα. Σας παρουσιάζουμε 35 μυστικά της μικρής Κόστα Ρίκα και μερικές φωτογραφίες για να σκορπίσουμε καλύτερα την αύρα:
1. Ο στρατός της Κόστα Ρίκα καταργήθηκε συνταγματικά το 1949 και αντικαταστάθηκε από πολιτοφυλακή. Μόλις 15 χώρες του πλανήτη (κυρίως νησιωτικά κράτη του Ειρηνικού και της Καραϊβικής) ζουν χωρίς στράτευμα.
….
….
2. Η Κόστα Ρίκα κήρυξε την ανεξαρτησία της από το ισπανικό στέμμα στις 15 Σεπτεμβρίου 1821. Ηταν μάλιστα από τις πρώτες χώρες που αναγνώρισαν την Ελληνική Επανάσταση.
3. Το πολίτευμα της χώρας είναι δημοκρατικό και η κυβέρνηση κεντροαριστερή. Ο νέος πρόεδρος, Λουίς Γκιγιέρμο Σολίς, διέταξε πρόσφατα να αποκαθηλωθούν οι φωτογραφίες του από τα δημόσια κτήρια και απαγόρευσε να δοθεί το όνομά του σε δρόμους και γέφυρες. Ξεπέρασε σε ψήφους το 1 εκατομμύριο.
4. Μέχρι τον περασμένο Μάιο, η Κόστα Ρίκα είχε γυναίκα πρόεδρο, τη Λάουρα Τσιντσίγια.
….
….
5. «Pura vida». Σημαίνει γνήσια ζωή, άδολη, γλυκιά ζωή. Χρησιμοποιείται και ως χαιρετισμός.
6. Οι εθνικές ομάδες της Κόστα Ρίκα, του Μεξικού και της Γαλλίας μοιράζονται το ίδιο παρατσούκλι: «τρικολόρ». Η πρώτη ακούει και στο παρατσούκλι «Σελέ» (από το seleccion, Εθνική), η δεύτερη «Ελ Τρι», η γαλλική απλώς «μπλε».
7. Το εθνικό δέντρο της χώρας ονομάζεται «γουανακάστε». Στην ομώνυμη επαρχία ζουν κυρίως «γκρίνγκος», Αμερικανοί εμιγκρέδες.
8. Ο μέσος μηνιαίος μισθός ενός «τίκο» δεν ξεπερνάει τα 400 δολάρια, αλλά είναι ο υψηλότερος στην Κεντρική Αμερική. Ενας ξένος δάσκαλος αγγλικών κερδίζει γύρω στα 1.000.
9. Το 25% της έκτασης της Κόστα Ρίκα αποτελείται από εθνικά πάρκα. Τουλάχιστον 100 από αυτά είναι ανοιχτά στο κοινό.
10. Στην Κόστα Ρίκα υπάρχουν τρεις πόλεις με ελληνικά ονόματα: Ατένας, Γκρέσια και Εσπάρσα (Σπάρτη).
11. Η εγκληματικότητα στην Κόστα Ρίκα είναι πολύ χαμηλή και αφορά κυρίως μικροκλοπές και διαρρήξεις.
12. Υπάρχουν 7 ενεργά ηφαίστεια στη χώρα. Ο κρατήρας του Ποάς είναι ο δεύτερος μεγαλύτερος στον πλανήτη, ενώ το Αρενάλ βρίσκεται σε διαρκή έκρηξη.
13. Ο αυστηρός αντισεισμικός κανονισμός τηρείται απαρέγκλιτα. Τα 7,6 Ρίχτερ που χτύπησαν πρόσφατα τη χώρα προκάλεσαν ελάχιστες υλικές ζημιές.
14. Στις ταυρομαχίες τής Κόστα Ρίκα δεν τραυματίζουν τους ταύρους.
15. Στην ακτή της Καραϊβικής, στην τοποθεσία Τορτουγέρο, γεννάνε τα αβγά τους γιγάντιες χελώνες. Διοργανώνονται ειδικές εξορμήσεις για τους τουρίστες, ενώ οι κλέφτες που χρησιμοποιούν τα αβγά για «παραδοσιακές» συνταγές διώκονται ανηλεώς.
16. Τα άκακα πιθηκάκια του Εθνικού Πάρκου Μανουέλ Αντόνιο έχουν ξεθαρρέψει και πλησιάζουν τους ανθρώπους για να κλέψουν οτιδήποτε γυαλίζει ή μυρίζει σαν φαγητό.
17. Στην Κόστα Ρίκα ζουν 160 είδη αμφιβίων, 130 είδη ψαριών του γλυκού νερού, 220 ερπετά, 208 θηλαστικά, 850 πουλιά, 1.000 διαφορετικές πεταλούδες, 34.000 είδη εντόμων, 1.200 ποικιλίες ορχιδέας και 9.000 άλλα φυτά.
18. Στις απλές ταβερνούλες «σόδας», ένα πιάτο φαγητό, συνήθως κρέας με ρύζι και μαύρα φασόλια, κοστίζει 2-3 δολάρια.
19. Η έκφραση «media naranja» («μισό πορτοκάλι») είναι τρυφερή προσφώνηση και σημαίνει «το άλλο μου μισό».
20. Οταν μία κοπέλα μένει έγκυος, οι Κοσταρικανοί λένε ότι είναι «con luz», δηλαδή προικισμένη με φως.
21. Οι γυναίκες στην Κόστα Ρίκα δεν παίρνουν ποτέ το επώνυμο του συζύγου τους.
22. Η μέση διάρκεια ζωής ενός Κοσταρικανού είναι 77,5 χρόνια, από τις μεγαλύτερες του κόσμου.
23. Το ποσοστό αναλφαβητισμού δεν ξεπερνά το 4 τοις εκατό. Στις απομακρυσμένες περιοχές, τα παιδιά μαθαίνουν γράμματα μέσω ειδικής εκπομπής της δημόσιας ραδιοφωνίας.
24. Το ταξίμετρο στα ταξί ονομάζεται χαϊδευτικά «Μαρία», όπως λέμε «παρθένος Μαρία». Μόνο με προσευχές θα γράψει το σωστό αντίτιμο.
25. Στη χώρα ζουν πολλοί μετανάστες από την πάμφτωχη Νικαράγουα, οι λεγόμενοι «Νίκας». Ενας από αυτούς, ο Οσκαρ Ντουάρτε, είναι βασικός στην εθνική ομάδα.
26. Η έκταση της χώρας είναι 52.000 τετραγωνικά μέτρα, ενώ της Ελλάδας 132.000. Ο πληθυσμός της (4,1 εκατ. κάτοικοι), επίσης υποδιπλάσιος από τον ελληνικό.
27. Η ακτογραμμή της χώρας πιάνει δύο ωκεανούς και εκτείνεται σε 1.300 χιλιόμετρα. Οι ανεμοδαρμένες ακτές του Ειρηνικού είναι ο παράδεισος του σέρφινγκ.
28. Η εποχή των βροχών διαρκεί από τον Μάιο μέχρι τον Νοέμβριο. Οι τουρίστες προτιμούν τη «στεγνή» περίοδο.
29. Το πανέμορφο και ακριβοθώρητο τζάγκουαρ ζει σε 8 διαφορετικά εθνικά πάρκα της Κόστα Ρίκα. Οι ντόπιοι το αποκαλούν «τίγρη».
30. Μόλις 1% του τοπικού πληθυσμού αποτελείται από «αυτόχθονες ιθαγενείς». Το 94% είναι μιγάδες ή «Ευρωπαίοι».
31. Οι «τίκος» μιλάνε ισπανικά, αλλά αντιπαθούν τους Ισπανούς. Στην καραϊβική ακτή, οι περισσότεροι είναι μαύροι και μιλούν αγγλικά με τζαμαϊκάνικη προφορά.
32. Εάν στην Κόστα Ρίκα τσουγκρίσεις ποτήρι χωρίς να κοιτάζεις τον άλλον στα μάτια, θεωρείται γρουσουζιά και τιμωρείται με 7 χρόνια κακής σεξουαλικής ζωής.
33. Στα μπιμπερό των μικρών παιδιών, οι «τίκος» βάζουν και λίγο καφέ στο γάλα.
34. Ο καταπληκτικός καφές της Κόστα Ρίκα εξάγεται σε όλο τον κόσμο.
35. Ο αντίστοιχος «Κατσουράνης» της Κόστα Ρίκα, Αλβαρο Σαβόριο, χαίρει καθολικού σεβασμού. Οταν τραυματίστηκε, παραμονές του Μουντιάλ, δεν εμφανίστηκε ούτε ένα γκρουπ αργόσχολων αμφισβητιών στο Facebook.
………………………………………………………………………………………………………………………………………………..
Πηγή: http://www.enet.gr/?i=news.el.a8lhtismos&id=437669
…………………………………………………………………………………………………………………………………………………………..
Σύντομος σύνδεσμος: http://wp.me/pPn6Y-j6H
……………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………
Σχολιαστές Χωρίς Σύνορα COMMENTATORS WITHOUT FRONTIERS Comentadores SIN FRONTERAS 
Μην ακούτε τι λέει ο κάθε άσχετος. Έχω φίλους από Κόστα Ρίκα & γνωρίζω αρκετά καλά τη Λατινική Αμερική & τον ισπανόφωνο κόσμο. Τρίτος Κόσμος είναι η Κόστα Ρίκα. Παράδεισος Σεξοτουρισμού, γεμάτος δυστυχισμένους ανθρώπους, που την πέφτουν σε κάνα Γερμανό/Ελβετό τουρίστα, για να αγοράσουν 1 φόρεμα ή 1 παντελόνι ή για να εγκαταλείψουν μαζί του/της την Κόστα Ρίκα & να έρθουν να ζήσουν στην Ευρώπη, για να φάνε μια μπουκιά ψωμί σαν άνθρωποι & να ζήσουν πιο ανθρώπινα.
.
18. Στις απλές ταβερνούλες «σόδας», ένα πιάτο φαγητό, συνήθως κρέας με ρύζι και μαύρα φασόλια, κοστίζει 2-3 δολάρια.
>>> δεν σας είπαν, ομως, ότι σε όλη την Καραιβική το τρώνε ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ αυτό και χωρίς κρέας κάθε μέα, βέβαια. Το κρέας 1 φορά την εβδομάδα και γκοτζίλα.
.
19.Η έκφραση «media naranja» («μισό πορτοκάλι»)
>>>υπάρχει σε όλο τον ισπανόφωνο κόσμο. Και στην Ισπανία, εννοείται.
.
30. Μόλις 1% του τοπικού πληθυσμού αποτελείται από «αυτόχθονες ιθαγενείς». Το 94% είναι μιγάδες ή «Ευρωπαίοι».
>>> βέβαια, γιατί τους εξολόθρευσαν όλους οι Ευρωπαίοι. Στην Κούβα, μάλιστα, δεν άφησαν ούτε 1…
.
τα πρώτα που πήρε το μάτι μου
.
Αν δε γνωρίζεις καλά τη γλώσσα & την κουλτούρα ενός τόπου, δεν παίρνεις χαμπάρι τίποτα.
Αγανακτώ πάντα με όλους αυτούς τους ημιμαθείς δημοσιογράφους που πάνε κάπου εκδρομή 4 μέρες ή 1 βδομάδα & νομίζουν ότι έπιασαν κολλητιλίκια με τους κατοίκους ή ότι τα έμαθαν όλα….
Διαβάζω τα άρθρα τους ή βλέπω τις εκπομπές τους στην τηλεόραση & τραβάω τα (μακριά & πολλά) μαλλιά μου.
Και είμαι και ανθρωπολόγος, γμ την αγανάκτηση… ακόμα χειρότερα, δηλαδή.
Ok, εσύ ξέρεις καλύτερα… 🙂
🙂
δες ΑΕΠ τους & θα καταλάβεις… και σκέψου ότι είναι τα «επίσημα» στοιχεία… «και καλά»… αυτό που θέλει η κυβέρνησή τους να φαίνεται… φαντάσου τι γίνεται δηλαδή…
Για τις 3 πόλεις με ελληνικά ονόματα >>>εδώ περισσότερα (πιστεύω να έχουν βάση/δε βάζω χέρι στη φωτιά/τους λόγους τους εξήγησα παραπάνω)>>>http://www.newsit.gr/default.php?pname=Article&art_id=312064&catid=7
.
Και φυσικά, δεν αναφέρει κανείς τους για το πλήθος δηλητηριωδών εντόμων, φυτών, φιδιών, τυφώνων κλπ που αν στην πέσουν>>>τελείωσες.
Οι θάλασσές του δε: μην κολλάτε με τις φωτος, έχουν φίλτρα στο φακό (polarize+επεξεργασία me Photoshop).
Οι θάλασσές τους είναι γκρίζες & θολές κι όχι όπως φαίνονται στις φωτος, ούτε κρυστάλλινες όπως οι δικές μας. Μέσα τους δε, κρύβουν καρχαρίες πεινασμένους & ηλεκτροφόρα-δηλητηριώδη ψάρια & μαλάκια κάθε είδους που, είπαμε: αν στην πέσουν>>>τελείωσες.
Εκεί δεν κολυμπάς όπου θες>>>
Ατλαντικός Ωκεανός & Ειρηνικός Ωκεανός απ΄την άλλη.
Τι άλλο να σας πω;
Τι νομίσατε ότι είναι εκεί: το φιλήσυχο «Πόρτο-Κατσίκι»; Λέμε τώρα, ένα μέρος σκέφτηκα.
.
Αυτή είναι η διαφορά με την Ελλάδα: εδώ την πέφτεις έξω χειμώνα-καλοκαίρι & δεν παίρνεις χαμπάρι.
Ούτε σε πειράζει τίποτα.
Μόνο πρέπει να φροντίσουμε να μην μας ιδιωτικοποιήσουν όλους τους αιγιαλούς,
γιατί θα γίνουμε (σεξο-)τουριστική Κόστα Ρίκα κι εμείς.
.
Μην ακούτε μαλακίες απ΄τον κάθε παπάρα:
ΕΔΩ ΕΙΝΑΙ Η ΩΡΑΙΟΤΕΡΗ ΧΩΡΑ.
Η ΕΛΛΑΔΑ.
ΑΠΛΩΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΠΑΛΕΨΟΥΜΕ ΝΑ ΤΗ ΣΤΡΩΣΟΥΜΕ ΛΙΓΟ.
ΚΑΙ ΝΑ ΞΕΦΟΡΤΩΘΟΥΜΕ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΠΑΠΑΡΕΣ, ΨΕΥΤΕΣ & ΔΙΕΦΘΑΡΜΕΝΟΥΣ ΠΟΥ ΜΑΣ ΜΑΓΑΡΙΖΟΥΝ ΤΗ ΖΩΗ._
Άμα συνεχίσεις, θα την κατεβάσω την ανάρτηση μου… 🙂
σταματάω 🙂
Απλώς είναι καλό να φαίνεται τι πλασάρουν όλοι αυτοί & ποιά είναι η πραγματικότητα.
.
Και θέλω να καταλάβουμε όλοι πια ότι>>>
ΕΔΩ ΕΙΝΑΙ Η ΩΡΑΙΟΤΕΡΗ ΧΩΡΑ.
Η ΕΛΛΑΔΑ.
ΑΠΛΩΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΠΑΛΕΨΟΥΜΕ ΝΑ ΤΗ ΣΤΡΩΣΟΥΜΕ ΛΙΓΟ.
ΚΑΙ ΝΑ ΞΕΦΟΡΤΩΘΟΥΜΕ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΠΑΠΑΡΕΣ, ΨΕΥΤΕΣ & ΔΙΕΦΘΑΡΜΕΝΟΥΣ ΠΟΥ ΜΑΣ ΜΑΓΑΡΙΖΟΥΝ ΤΗ ΖΩΗ._
tha ithela na pw kati polu simantiko prwtognwro frikiastiko sugklonistiko,ma tavtoxrona k tragiko:
xtes ti nuxta apokleistike i patrida mas apo mia tapeinofili xwra-omada pou agapa na eponomazetai kosta rika..!!!! «kosta rika»,an einai dunaton omg…!!!! :O
avtoi apekleisan tin patrida mas 😦
ws ek toutou,exoume penthos k ofeiloume oloi na min koimomaste k na min trwme gia deka (10) imeres!!!!! gia deka meroules!!! toso diarkei to penthos.
avta eixa na pw 🙄
Ενδιαφέρουσα η άποψη σου…
Προτείνεις, μήπως, και η πρόταση σου να γίνει ξεχωριστή ανάρτηση;
ti na sas pw k egw to kaimeno 🙄
kai den tin kanete tin omorfi protasoula mou ksexwristi anartisi…
edw kanete-kanoume……..kan kai kan…!!!! 😛
allwste gia tin patridas mas prokeitai! gia tin patrida mas pou apokleistike… APOKLEISTIKE!!!!! 😦 😦 😦
θα σας πω δυο λόγια για την δική μου εμπειρία παιδιά σε εκείνη την περιοχή.
βρέθηκα σε Τζαμάϊκα ,Μεξικό, Μπελίσε τώρα-Βρετανική Ονδούρα τότε και Σαλβαδόρ : δηλαδή λίγο πιο πάνω . Σκοπός μας να φτάσουμε στην επαναστατημένη Νικαράγουα, για πολλούς λόγους επιστρέψαμε πίσω με την τότε κοπέλα μου. Αυτό γίνεται καλοκαίρι του 1979.
η κατάσταση ήταν κυριολεκτικά τραγική, έτσι ακριβώς όπως την περιγράφει ο πειρατής, και χειρότερα μιας και αυτό έγινε τόσα χρόνια νωρίτερα.
φανταστείτε πως στο καλύτερο εστιατόριο, τουριστικού χωριού σε νησί του Μεξικό, ένα γεύμα αστακοί για δυο άτομα με όλα τα παρελκόμενα, κρασιά σαλάτες κλπ, κόστιζε τότε λιγότερο από 90 πέζος ήτοι δύο με τρία δολάρια ,όταν τότε ένα δολάριο είχε αξία 30 δρχμ.
με 90 δρχμ λοιπόν εγώ και η κοπελιά μου τρώγαμε φρεσκοψαρεμένους αστακούς.
την ίδια εποχή, με τα ίδια λεπτά είχαμε ένα πλήρες γεύμα, με μπριζόλες ή μαγειρευτό φαγητό στην Ηγουμενίτσα, όπου σμπαρκάραμε τα καλοκαίρια από τα παπόρια γεμάτα νεαρούς αυτόνομους που τριγύριζαν σε όλη την Ευρώπη και τον κόσμο.
βέβαια είχε ήδη ξεκινήσει από το προηγούμενο καλοκαίρι η σκληρή καταστολή που δημιούργησε καμένη γη, terra bruciata.
θα σας διηγηθώ και ένα πραγματικό ανέκδοτο, μιας πραγματική φάση που μου συνέβη, και θα σας αφήσω :
το εισιτήριο μας ήταν Λουξεμβούργο-Ισλανδία-Μπαχάμες, φτηνό-ανοικτό για ένα χρόνο : κόστιζε 30.000δρχμ το άτομο αλέ-ρετούρ.!
τα είχε βρει η κοπελιά στην Ιταλία.
απογειωθήκαμε από Αθήνα ανήμερα 15 Αυγούστου με σχεδόν σαραντάρι στο θερμόμετρο και φτάσαμε απόγευμα στο Λουξεμβούργο και ντυθήκαμε κανονικά με φόρμες χειμώνα. κοιμηθήκαμε έξω από το αεροδρόμιο κουκουλωμένοι στους υπνόσακους, ντυμένοι κανονικά.
πετάξαμε το άλλο απόγευμα και πετούσαμε ένα σχεδόν εικοσάωρο μαζί με τον ήλιο, έτσι προσγειωθήκαμε μέρα στην πρωτεύουσα του νησιού, ζήσαμε δύο μέρες συνεχούς μέρας!
την ώρα που άνοιξε η μπουκαπόρτα του αεροπλάνου, ήμουν ένας από τους πρώτους που κίνησα για να κατέβω. μα μόλις έκανα ένα δυο βήματα στα σκαλιά του αεροπλάνου γύρισα τρέχοντας πίσω, κυριολεκτώ!
η ζέστη με την υγρασία με τύλιξαν σαν σύννεφο βραστό έτσι που μου κόπηκε η αναπνοή.
δεν μπορώ να πω πως είμαι πατριώτης και φυσικά ούτε εθνικιστής.
το ‘όπου γης και πατρίς’ ήταν πάντοτε το μότο μου.
εκείνο τον καιρό την Ιταλία, όπου ζούσα, την αγαπούσα περισσότερο από ποτέ.
κι όμως, απ’ το πρωί ως το άλλο πρωί, όπου μου δινόταν η ευκαιρία, ούρλιαζα: Ελλάδα, Ελλαδίτσα μου.
ταξίδεψα αρκετά ,είδα πολλές ομορφιές, έχει ατελείωτες η χώρα μας, για να τα γυρίσουμε και να τα γνωρίσουμε όλα ίσως να μας χρειάζεται ολόκληρη ζωή!
σε ανθρώπους χωλαίνουμε, χωλαίνει όμως και το μεγαλύτερο μέρος της ανθρωπότητας αυτούς τους άχρωμους καιρούς.
φοβερή λοιπόν και πολύ επίκαιρη η χθεσινή ανάρτηση του πειρατή για τον Τουπαμάρο πρόεδρο και την εκπαίδευση!
μια πολιτιστική επανάσταση μας σώζει! η ομορφιά θα μας σώσει!
πολλά φιλιά από την ηλιόλουστη Καβάλα, κάνουμε κάθε πρωί, 10 με 12 το μπανάκι μας, και το βράδυ μπάλα.
μετά την Ουρουγουάη υποστήριζα Μεξικό και τώρα Κολομβία.
δύσκολα φυσικά αλλά τι μας νοιάζει!
οι Έλληνες προς το τέλος έπαιξαν πολύ καλά, έσπασαν όμως τις μούρες τους πάνω στον αστερισμό του Νάβας, όπως πολύ σωστά μας παρουσίασε ο πειρατής, τον οποίον και ευχαριστώ για την θέρμη λόγων και συναισθημάτων που μου έστειλε.
τώρα ξέρω πως έχω έναν ακόμη πολύ καλό φίλο έξω στην κοινωνία, έχω ήδη ανταποδώσει από καιρό.
σας φιλώ λοιπόν με την καρδιά μου και σας χαιρετώ με σφιγμένη γροθιά!
hasta siempre!
εσυ απο πανω εισαι περιεργο κ ενδιαφερον πλασμα 🙂
και δυο ακόμη λόγια για να συμπληρώσω την εικόνα :
η φτώχεια, η ζητιανιά και η παραίτηση, σε όλη την περιοχή της κεντρικής αμερικής, εκείνα τα χρόνια τουλάχιστον, ήταν απλησίαστες!
αισθανθήκαμε ‘τουρίστες’ από την πρώτη μέρα, δεν γίνονταν διαφορετικά, είχαμε διαρκώς πίσω μας πιτσιρίκια που έτρεχαν τείνοντας την παλάμη, διαρκώς!
η δε υγρασία ήταν κάτι ανυπόφορο, τρις μήνες αργότερα επιστρέψαμε στην χειμωνιάτικη Ευρώπη ανακουφισμένοι! απίστευτο.
τέλος, όταν τους ρωτούσαμε πως ήταν ο χειμώνας τους μας έλεγαν πως ήταν ακριβώς σαν την κατάσταση που επικρατεί στους κλιματιζόμενους χώρους τους! φανταστείτε.
κι έβρεχε ασταμάτητα για δυο με τρεις μήνες. αυτός ήταν ο χειμώνας. κατάσταση κλιματισμού καλοκαιρινής εποχής συν βροχές διαρκείας.
αυτά.
και το τοπίο παντού πανομοιότυπο. τροπική βλάστηση.
όλα σίγουρα πανέμορφα, να το λέμε. η ομορφιά του διαφορετικού.
σίγουρα αλλού, σε χώρες που είναι στη νότια Αμερικής, τις μακριές όπου μπορείς να συναντήσεις όλα τα κλίματα, εκεί αλλάζει και το τοπίο, με μεγαλύτερη ποικιλία.
η κεντρική όμως Αμερική είναι πολύ περισσότερο μονότονη όμως.
και τα κουνούπια κάνουν θραύση σε βαθμό απίστευτο, βρυκόλακες παντού.
στις παραλίες κάναμε μπάνιο μόνο στα ρηχά νερά, για την αποφυγή καρχαριών που βρίσκονται παντού.
γενικά, τα ταξίδια κάνουν καλό, αλλάζουν την βλέψη και την άποψη των ανθρώπων για τον κόσμο και την ζωή, είναι απαραίτητα γιατί ανοίγουν το μυαλό και τις αισθήσεις.
ένας ακόμη λόγος που μισούμε την ταξική κοινωνία που μας απαγορεύει, οικονομικά μιλώντας, τις μετακινήσεις, λιγότερο ή περισσότερο.
η πατρίδα μας όμως είναι σίγουρα πανέμορφη, και σε εύκρατο κλίμα που θεωρώ πως είναι το καλύτερο!
σας αγκαλιάζω ευχόμενος σύντομα καλές βουτιές.
και καλώ όλους να πάρουν μέρος στις κινητοποιήσεις συμπαράστασης στους κρατούμενους αγωνιστές ενάντια στις φυλακές απομόνωσης.
kosta rika olo gluka……!!!!!! 😀 😀 😀