[…] Γιατί τα τελευταία χρόνια βιώνουμε με κάθε τρόπο την πλήρη εγκατάλειψη του πολιτισμού και των ανθρώπων του από το κράτος; […]
[…] Γιατί, αφού η πληροφορία μέσω διαδικτύου μεταφέρεται πανεύκολα, ξοδεύονται τόσα χρήματα σε τέτοιου είδους συνέδρια που δεν οδηγούν σε δράσεις; […]
[…] Γιατί ενώ έχουν παγώσει οι επιχορηγήσεις για το ελεύθερο θέατρο, δίνονται επιλεκτικά σε διάφορους συλλόγους ή σε μεγάλους ιδιωτικούς οργανισμούς, όπως το Μέγαρο Μουσικής; […]
[…] Γιατί στις θεματικές του συνεδρίου οι λέξεις επιχειρηματικότητα και βιομηχανία χρησιμοποιούνται πολύ συχνότερα από τις λέξεις πολιτισμός και δημιουργία; […]
[…] «Ο Υπουργός Πολιτισμού έκρινε σκόπιμο να ξεκινήσει την εισήγηση του λέγοντας χαρακτηριστικά ότι πρέπει να γίνουμε ανταγωνιστικοί σαν την οικονομία της Κίνας, καθώς το κόστος εργασίας στη Γηραιά Ήπειρο είναι εξαιρετικά υψηλό. Οι όροι που κυριάρχησαν στις ομιλίες των βασικών εισηγητών ήταν: ανταγωνιστικότητα, επιχειρηματικότητα, βιομηχανία, προϊόν κ.ο.κ.», αναφέρει η Κίνηση Μαβίλη και σημειώνει:
«Κομβικής σημασίας η φράση της κυρίας Λίνας Μενδώνη, Γενικής Γραμματέως του Υπουργείου Πολιτισμού και Αθλητισμού: “Ο πολιτισμός είναι οικονομία”. Τρομακτικό όραμα για τον πολιτισμό, που διατυπώνεται με αφοπλιστικό κυνισμό. Είναι φανερό πως η ελληνική πολιτεία εγκαταλείπει ολοένα και περισσότερο το σύγχρονο πολιτισμό. […] (Πηγές: camerastyloonline 1, camerastyloonline 2)