KEIMENA -5-

Το ομιλούν σώμα τώρα το βλέπεις στη σκιά του φεγγαριού

διαλύει τους κώδικες αφού χρησιμοποιεί την απώλεια και τη 

σημασία της λέξης δίχως την πολλαπλότητα της ύλης.

Τα στοιχεία της σχέσης μονάχα μέσα από τη γραμμή

της φυγής ανυψώνουν την φαντασιακή θέση των προσώπων.

Ο παραληρηματικός μηχανισμός δεν μπορεί να διαλέξει ούτε

το διάστημα ούτε το αντίστροφο της κατάληξης.

Η περιοχή αυτή δοκιμάζεται από την αποτυχία της απώθησης.

Η επανάληψη εύκολα μπορεί να θεωρηθεί ως κυρίαρχη αλλά 

και αμήχανη εμπρός στο άγνωστο της εσωτερίκευσης που 

καθυστερεί την μείωση του εγώ.

Γεννιέται η αντίθεση και καλείται να υπερασπίσει ένα σύνολο

που παρασύρεται από την επιθυμία των ενστίκτων και την 

διάκριση των προσώπων.

Αμφισβητούμε το εδώ και το τώρα και η αρμονία ερμηνεύεται

μέσα από την προδοσία της.

Προσέγγιση στην λογική της ταυτότητας και όχι στο καταστροφικό

φορτίο του αφηρημένου.

Η διάκριση γίνεται σύμφωνα με τις μορφές της διαφορετικότητας.

Δομές και επίπεδα απόλυτα αόρατα προσανατολίζονται να ταυτιστούν

με τα συναισθήματα και τις σκέψεις της άρνησης όταν η συνάντηση

και η δράση αποκτούν ιδιαίτερη σημασία.

Ο κίνδυνος θέτει την αποσταθεροποίηση και ο εξαναγκασμός 

εξοστρακίζεται απ’ το απόλυτο της θυσίας.

http://www.filoxenoumenospoiitis.com