Οι αξίες στη ζωή μας καθορίζουν το μέτρο που η κοινωνία μας σήμερα μετρά την επιτυχία ανθρώπων. Ασχετα από τις επιθυμίες δογμάτων θρησκειών, πολιτικών θεωριών και φιλοσοφιών το μέτρο της επιτυχίας θα είναι πάντα αγοράιο, της πιάτσας δηλαδη. Θα περνάει σε εμάς απο το θαυμασμό η την απορριψη μιας παρέας, απο την επιδοκιμασία η αδιαφορία του προισταμένου στη δουλιά, η του αφεντικού όποτε έχουμε τη πολυτέλεια να τον βλέπουμε παρόντα η παρούσα στη δουλιά
.
Βλέπεις σε μεγάλες δουλιές, σε μεγάλες εταιρείες οι εργαζόμενοι δεν θα δουν ποτέ στη ζωή τους τα αφεντικά τους, μάλιστα δεν θα δουν ποτέ στη ζωή τους τον γενικό διευθυντή της εταιρείας ιδιαίτερα αν ειναι μεγάλη πολυεθνικη. Το μετρο της επιτυχίας επίσης θα περνά από αποδοχή η απορριψη αυτών που επιθυμούμε σαν ερωτικούς συντρόφους. Θα περνά επίσης από την ιδια αποδοχή η απόρριψη των συντρόφων μας απο αυτούς που θεωρούμε φιλους η φιλες μας αλλά και απο τους άγνωστους σε μας καθώς θα παρατηρούν αυτον η αυτήν που είναι μαζί μας. Θα περνά αποφασιστικά από την ρητορική και εικόνα της επιτυχίας που προβάλλουν τα ΜΜΕ και οι ταινίες. Θα είναι ασχετα απο ηλικία η εμφάνιση πλούσιος σοφός με επιρροή και δύναμη και θα αντιμετωπίζει κάθε δυσκολία σαν Τσακ Νορρις ψυχραιμα με αυτοπεποίθηση , θάναι πάντα δίπλα σου οταν δεν τον περιμένεις, θα βλέπει και θα ξέρει τα πάντα, κάτι σαν θεός επι της γής, και θάναι πάντα ηπιος ανοικτόμυαλος και ετοιμος να συζητήσει το κάθε θέμα αρκει να μη του φέρεις πολλες αντιρρήσεις γιατι ξέρεις οτι στην οργή του θα τα σπάσει. Θα περνά μέσα απο τις διαφημίσεις και τα βιντεοκλιπ των λαικών τραγουδιών κάθε χώρας. Εκεί θα πουληθεί και ενα άλλο πρότυπο επιτυχίας. Το νεο ομορφο σώμα με το αμολυντο απο τη διαφθορά των μεγάλων μυαλό που είναι ετοιμο να πουληθεί ακριβά να οργωθεί να προσφέρει ανειπωτη ικανοποίηση στο διψασμένο παλιο και ετσι με την αξία χρήσης του να ανέβει κτιζοντας το δικό του μυθο, και ζώντας μεσα σε αυτόν.
Τέλος ομως το μέτρο της επιτυχίας αποκαλυπτεται δυστυχως από τις αυθόρμητες ερωτήσεις που κάνουμε ο ένας στον άλλον οταν γνωριζόμαστε. Εκεί που ειμαστε , υποτιθεται, εμείς κι οχι η καθεστωτικη ρητορικη και προπαγάνδα απλά αποκαλυπτουμε άθελά μας πόσο εχουμε φτιαχτεί απο αυτήν. Οι ερωτήσεις μας θα είναι στη πλειοψηφία τους ποσοτικές και οσες φορές είναι ποιοτικές θα εισπράττουμε μια ποσοτικη απάντηση η θα δημιουργείται αμέσως η ανάγκη για μια ποσοτική ερώτηση για να τοποθετήσουμε τον αλλον σε ενα περίγραμμα. «Τι δουλια κάνεις» (ποιοτικη ερώτηση) που συνηθως ακολουθείται απο το «Ποσα βγάζεις». Η ποιοτική ερώτηση «Πως σε λένε» ακολουθείται σχεδόν πάντα απο το «Ποσο χρονών είσαι». Ακόμα και τα πιο χαλαρά πλησιάσματα εχουν ποσοτικά χαρακτηριστικά «Σε βλέπω τακτικά εδω κι ειπα να γνωριστούμε»
Ετσι μοιραία οι αξίες που μετρά η κοινωνία την επιτυχία αρα και τη χρησιμότητα ενος ατομου ειναι αντικείμενα εξω απο αυτο. Ενα σπιτι μια δουλια ενα αμαξι μια συλλογη δισκων βιβλιών ειδων τέχνης μια διακοσμηση ενα εξοχικο ολα αυτά συνθέτουν μια εικόνα για το τι ανθρωπος πρέπει να βρισκεται πισω απο ολα αυτά τα αντικείμενα αλλα σχεδον ποτέ το ανάποδο. Πολυ σπάνια θα σκεφτει κάποιος οταν γνωριζει εναν αλλον το τι μπορεί να έχει πισω του για να λέει αυτά που λέει η για να πιστεύει αυτα που λέει η για έχει τοσο χιουμορ η τοσο ζέστη στην επικοινωνία του. Δεν θα σκεφτεί κάποιος «τι πρέπει να έχει για να είναι τοσο σέξυ» για παράδειγμα. Τεινουμε να θεωρουμε δεδομένα καποια ποιοτικα χαρακτηριστικά και να τα προσπερνάμε μέχρι να φτάσουμε στα «μετρήσιμα» οπου εκεί τελικά κατατάσσουμε τον άλλον.
Σε πολλες συζητήσεις με ανθρώπους που πιστεύουν στον φιλελευθερισμό κυριαρχεί μια ακουστικά πολυ ωραία αφήγηση, ενα οραμα που ειναι πολύ δελεαστικό και ελκυστικο. Μια κοινωνία ελάχιστου κράτους, απόλυτης ελευθερίας και ανεκτικότητας, οπου το υποκείμενο αφήνεται ελευθερο να δημιουργήσει και να διαλέξει πως θα ζήσει τη ζωή του χωρις φοβο απαγορεύσεων στο βαθμο που δεν θα παραβιάζει κάποιους νόμους και αν αυτοι οι νόμοι παρεμποδίζουν την αναπτυξη της ευτυχίας και της δημιουργίας και της κερδοφορίας θα πρέπει δημοκρατικά να νομοθετήσουμε την ακυρωση τους και την αντικατάσταση τους απο άλλους πιο ελαστικους. Σε ολες τις περιπτώσεις που υπάρχει αγορά εργασίας η φιλελευθερη ιδεολογία αρνιέται τη συλλογική διαπραγμάτευση με το λογικοφανές επιχείρημα οτι αυτή αγνοεί τα ιδιαίτερα προτερήματα που μπορεί να έχει ένας υπάλληλος και να πρέπει να παζαρέψει για τον εαυτό του καλύτερους ορους. Ετσι οπως ακούγεται φαινεται δικαιο. Η ατομικότητα ειναι στο κέντρο του φιλελευθερισμου αλλά και η χρησιμοτητα του ατομου. Αχρηστα ατομα δεν εχουν θέση στον φιλελευθερο παράδεισο και το τι θεωρείται αχρηστο ειναι απλο: ο,τι δεν εχει αγορά….ο,τι δεν θελει η αγορά ειναι αχρηστο.
Φυσικά τοτε δεν θαχαμε απολαυσει ποτε τον Βαν Γκογκ γιατι οσο ζουσε κανείς δεν ηθελε τους πίνακές του. Για αυτό έζησε και τόσο βασανισμένη ζωή. Μέσα σε αυτον το «Καιαδικο» αξιακο κόσμο των φιλελευθερων οπως τον είχε ορισει πολυ παλια πριν να εφευρεθει ενας Μάνος η ενας Τζημερος ο Τζων Λοκ που ειχε θεωρήσει τον άνθρωπο καλό αλλά ατελη και τη ζωή μια προσπάθεια βελτίωσης και οσοι δεν τα καταφέρνουνε στο τέλος πρέπει να υποστουνε τις επιπτώσεις των κινήσεων τους μέχρι τότε. Αυτο το «προτεσταντικής» καταβολής τιμωρητικό συμπλεγμα ο,τι δηλαδή πρέπει να πληρώνεις και να τιμωρείσαι για τα λάθος βήματά σου γεμίζει αυτους που δεν εχουν κάνει λαθος με μια μεσσιανικη υπερ-αυτοπεποιθηση και επαρση οτι «ετσι ειναι τα πράγματα» και οτι «καθενας ειναι υπευθυνος» για τις κινήσεις του στη ζωή. Φυσικά αυτο προυποθέτει οτι ηταν ελευθερος να διαλέξει. Η υπαρξη αυτής της ελευθεριας ειναι δεδομένη στο σκεπτικο των φιλελευθερων και δεν μπαίνουν στον πειρασμό να βάλουν οικονομικές παραμέτρους μέσα σε αυτή την εκφραση της ελευθερίας. Ειναι χαρακτηριστικό οτι ενω ισχυρίζονται οτι οι αξιοι και οι καλύτεροι άν δεν εχουνε πόρους πρέπει να τυχουν ενισχυσης για να αποκτήσουνε τους πόρους για παράδειγμα εκπαιδευτικες υποτροφιες την ιδια στιγμή δεν βλέπουν πως ενας πολυ χειροτερος αν απλά ειναι κληρονόμος η κάτοχος μέσου παραγωγής που του επιτρέπει να εχει ψηλο εισόδημα απο την εργασία άλλων η κατοχος κεφαλαίου που του επιτρέπεται να το επενδύσει ελευθερα εκει που θα εχει μεγαλύτερο κερδος εκει ακριβως η «εκπεφρασμένη» αξιοκρατία τους πάει περίπατο. Εκει τελικά δεν το λένε, βρισκονται σε αρνηση. Δεν θα πει ποτέ ενας φιλελευθερος «Οι αξιοι προχωράνε αλλα και αυτοι που έχουν χρήματα η μεσο για να τα βγάλουνε».
Σε αυτον λοιπον το κόσμο που πρέπει να ξέρεις κολύμπι για να μην πνιγείς και αν δεν ξέρεις αει πνιξου, σε αυτην την κοινωνία «Χαιλάντερ» οπου ολα ειναι ενας αγώνας , ενας ανταγωνισμός και στο τέλος ενας πρέπει να κερδισει και ένας να χάσει δεν βλέπουνε οτι στις περισσότερες μάχες ενω κερδίζει ένας, χανουν πολλοι. Σε αυτη τη κανιβαλλικη κοινωνία που δεν την οραματίζονται οπως υποκριτικά η απο ανοησία ισχυρίζονται, αυτή τη καννιβαλικη κοινωνία την ζουμε στο πετσι μας απο τότε που σταμάτησε να δουλεύει το καπιταλιστικο «τρυκ» του κευνσιανισμου και που η εξαθλίωση βασιλεύει, η μονη παρηγοριά του πληγωμένου «εγω» του αποτυχημένου ειναι ο κοινωνικός αυτοματισμός και η «προβολη». Με απλά λόγια να βρώ κάποιον διπλα μου που να μου φταίει που δεν πέτυχα η να προβάλλω την αποτυχία μου στο πιο αδυναμο κοινωνικό κρίκο. Ετσι αφου ενωθώ με ομοιους μου αποτυχημένους, μπορεί να συνεχίσω να ειμαι αποτυχημένος χωρις δουλια χωρις λεφτά χωρις σπιτι ισως αλλά ειμαστε πολλοι και θα σας τσακισουμε.
Ετσι με τέχνη η φιλελευθερη ρητορικη και τα ΜΜΕ που την υπηρετούν ευκολα βρισκουνε τους στοχους «προβολης» των δεινων της κοινωνίας . Ειναι οι «αλλοι» οι δημοσιοι υπάλληλοι, οι τελωνειακοι, οι ναυτεργάτες, οι εργαζόμενοι στις συγκοινωνίες, οι ταξιτζήδες, οι μετανάστες , οι ομοφυλόφιλοι , οι πουτάνες , οι οροθετικές οι ναρκομανείς οι αναρχικοι οι κομμουνιστές ο Συριζα το ΠΑΜΕ και ολοι αυτοι αρκει να μην ειναι το Κεφάλαιο και οι μεθοδεύσεις του για να παραμένει Κυρίαρχο και να αυξάνεται με σχεδιασμούς μακρια εξω και ερημην της κοινωνίας.
Μεσα σε αυτή την απουσία της κοινωνικης σκέψης απο το κοινωνικό γιγνεσθαι στην οποία σπρωχνουν με χαρα οι φιλελευθεροι τον κόσμο μέσα απο την ιδεοληψία τους της «χρησιμότητας» και της «ατομικης ευθυνης» απογυμνωμένης ομως απο τα οικονομικά και παραγωγικά χαρακτηριστικα του «φταιχτη» και του «αχρηστου» η απελπισία του «αποτυχημένου» παιρνει τη μορφή «κοινωνικής εκδίκησης». Απουσία ενος ερμηνευτικου εργαλείου της αποτυχίας του, ενος εργαλείου με οικονομικά , παραγωγικά και εν τέλει ταξικά χαρακτηριστικά θα στραφει η εκδίκησή του εκει που θελουν τα ΜΜΕ που υπηρετουν την φιλελευθερη αφήγηση….στους «αλλους» στους «διαφορετικους».
Ετσι ο φιλελευθερισμός γεννάει στην εφαρμογή του την δυσανεξία στην «διαφορά» το κυνήγι της «διαφορας» δηλαδή γεννάει ναζισμό για αυτο ειναι πιο επικίνδυνος απο τον ναζισμό γιατι ο τελευταίος ειναι τοσο ωμος και απροκάλυπτος που μοιραια σχεδον θα γεννήσει αντιναζισμό ενω ο φιλελευθερισμός ειναι τοσο ωραίο παραμύθι που θα κοιμηθει μια κοινωνία με το ονειρο της επιτυχιας των άξιων και θα ξυπνησει στον εφιάλτη της κυριαρχίας των «αχρηστων» της προηγουμενης αφήγησης.
Σχολιαστές Χωρίς Σύνορα COMMENTATORS WITHOUT FRONTIERS Comentadores SIN FRONTERAS 
αν κ δεν διαφωνω στα επιμερους του αρθρου ο τιτλος ειναι πολυ επικινδυνος κ κατα συνεπεια ολο το αρθρο ειναι ακυρο! η στοιχειωδης ιστορικη γνωση(χιτλερ, μουσολινι, χιροχιτο, φρανκο) κ αν εισαι στοιχειωδως λογικος, δεν εχεις το δικαιωμα να χρησιμοποιεις αυτο το τιτλο, ειδαλλως δεν εισαι τιποτα αλλο απο βουτυρο στις πραξεις του νεοναζισμου
το σπαραχτικο σημειωμα που αφησε ο συνανθρωπος μας, πριν αυτοκτονησει σημερα μαζι με τη μητερα του.
αυτος ειναι ο νεοφιλελευθερισμος τους, αυτος ειναι ο καπιταλισμος!
αυτη τη φρικη πρεπει να ανατρεψουμε (που ειναι τωρα τα/το σαμαρο-πασοκο-tzimero-troll να μας πουν/πει για «ανθρωπους με ψυχολογικα προβληματα, αποτυχημενους, που ειναι αξιοι της μοιρας τους κλπ» κλπ?????)
«»Λέγομαι Αντώνιος Περρής. Εδώ και 20 χρόνια φροντίζω την 90 χρονών Μητἐρα μου(την γεροντοκομώ). Τώρα τα 3- 4 χρόνια έχει πάθει Αλτζχάϊμερ και τελευταία την πιάνουν και κρίσεις σχιζοφρένειας και έχει κι᾽ άλλα προβλήματα υγείας, Και τα γηροκομεία δεν δέχονται τὀσο επιβαρυμένους ασθενείς.
Το πρὀβλημα είναι ότι δεν είχα προβλέψει να έχω αρκετό ρευστό στο λογαριασμό μου, διότι έπιασε ξαφνικά η οικονομική κρίση. Παρόλο που έχω αρκετή περιουσία, και τα πουλώ όλα όσο όσο τόσο καιρό, έχω μείνει χωρίς ρευστό(χρήματα) και δέν έχουμε πια να φάμε, κι´η πιστωτική μου κάρτα με 22% επιτόκιο γεμάτη κι´ας δανείζονται με 1%, κι´άλλα έξοδα που τρέχουν. Ζω πια συνέχεια μιά ζωή δράμα.
2) Τώρα τελευταία δυστυχώς έχω νέα σοβαρότατα δικά μου προβλήματα υγείας.
Δεν έχω καμμία λύση μπρος μου. Περιουσία αρκετή αλλά ρευστό καθόλου, οπότε χωρίς φαγητό τι γίνεται ? Μήπως ξέρει κανείς καμμία λύση.
Ισχυροί της γης γιά την οικονομική κρίση που δημιουργήσατε θέλετε κρέμασμα
και σας είναι λίγο.
Μη μείνει απ´ αυτούς κανείς.
1) Τον κόσμο αυτό αν θες να φτιάξεις
πρέπει ν΄αλλάξεις τη δομή,
πρωτού λόγω της απραξίας μας
μας αφανίσει η παρακμή,
μας κυβερνούν οι λωποδύτες,
οι τραπεζίτες κι´ οι αγιογδύτες
κι´ όλοι τους οι υποτακτικοί.
R. Δίχως έλεος λοιπόν, δίχως οίκτο,
κτύπα τους πριν αφανιστείς,
γιατί αλλιώς μεσ´ στη μιζέρια
και μεσ´ στο άδικο θα ζεις,
δίχως έλεος λοιπόν, δίχως οίκτο,
μη μείνει απ´ αυτούς κανείς.
2) Λέει η εντολή ου αυτοκτονήσεις,
μα κατ´ ανάγκη αυτοκτονείς,
χτύπα τους πριν σε αφανίσουν,
εγκληματείς που αδρανείς,
της ηθικής μας απραξίας
όπως και της νωθρότητάς μας
πια ας μην είμαστ´ ασθενείς»»
biafra δεν συνηθιζω να ζητάω την αδεια αναγνωστών για τις απόψεις μου, στοιχειώδης γνωση της ιστορίας δείχνει οτι στα πρωτα τους βηματα τοσο ο Μουσολινι οσο και ο Χιτλερ και ο τελευταιος και στα υπόλοιπά του βήματα στηριχθηκαν επαινεθηκαν και ελαβαν επενδυσεις απο ολους τους φιλελευθερους επιχειρηματίες της εποχής τους, ο φιλελευθερισμός γεννάει ναζισμό ….το στοιχημα ειναι να αντιμετωπίσεις τη μητρα που τον γεννάει και οχι το αποτέλεσμα…αν ερθει το αποτέλεσμα μονο με πολεμο αντιμετωπίζεται
Οτι κεφαλαιοκρατες χρηματοδοτησαν τα κομματα του μουσολινι και του χιτλερ ειναι σίγουρο.Το πιο εξοφθαλμο παρεδειγμα ειναι η στηριξη της αστικης ταξης και της εκκλησίας στον φράνκο.Το θεμα ειναι οτι χωρις τη νομιμοποιηση του λαουτζίκου η ανθρωπότητα δεν θα εφτανε ποτε σε αυτο το σημείο.Πιστευω οτι κανουμε λάθος να θεωρουμε οτι τα κριτηρια που οδηγουν στην φασιστικοποιηση της κοινωνίας ειναι κυρίως οικονομικα.
δεν γενναει ο φιλελευθερισμος ναζισμο! ο καπιταλισμος κ η κοινωνια σε κριση ενδεχεται να γεννησει κανιβαλισμο/φασισμο ενδεχεται να γεννησει επανασταση! στο χερι μας ειναι! συμφωνω πως η μητρα του φασισμου ειναι οι κοινωνικες σχεσεις κ η μη (αμεσο)δημοκρατικη συνειδηση/βουληση/πραξη! αλλα ο φιλελευθερισμος δεν παραγει ντε φακτο φασισμο κ μπορουμε να συμπερανουμε κατι τετοιο απο τα τελευταια 50 χρονια στην ευρωπη, δεν ειναι ολοκληρωτικο συστημα! ενα ολοκληρωτικο συστημα(ναζισμος/φασισμος/σταλινισμος) ειναι αποτελεσμα ενος αναλογου ολοκληρωτικου κινηματος το οποιο ερχομενο σε πληρη ρηξη με καθε φιλελευθερη κ μη αξια, εν τελει το εγκαθιδρυει στην εξουσια. κ στην ισπανια βρισκονται σε αναλογη φοβερη κριση αλλα δεν βγαλαν νεοναζι! μην βγαζεις συμπερασμα απο τους ελληναραδες του πελατειακου κρατους ως κοινωνικου συμβολαιου! συγγνωμη για το πεσιμο αλλα θεωρω τον τιτλο αθωωτικο για το ναζισμο του 40 κ το νεοναζισμο της χ.α., ειμαι σιγουρος πως γινεται αθελα, αλλα πρεπει να προσεχουμε τι γραφουμε κ πως επειδη εχουμε να δουμε πολλα! αδελφια επαγρυπνηση – δραση
Για να μπορεσει ενας λαός και μια κοινωνία να αποκτησει δημοκρατικη συνειδηση πρεπει να βαλει ως πρώτη προτεραιοτητα στον κοινωνικο της βίο την ελευθερια.Η δημοκρατια δεν ειναι αυτοσκοπος ειναι το μεσο για την απόκτηση ελευθερίας.Οταν μπαινει μπροστα το δογμα,η πιστη ,η ιδεολογια, ο σωβινισμός, οι μαζισμοι και δεν συμαζευεται αυτα θα συμβαινουν.
δεν διαφωνω
Reblogged this on ΤΟ ΠΙΤΣΙΡΙΚΙ.
Επιμένω, ο φιλελευθερισμός ιστορικά παρήγαγε ναζισμό σε άλλες χώρες για να προωθήσει εκεί τις πολυεθνικές του και να κτυπήσει στη δική του χώρα τα εργατικά κινήματα με τον μπαμπούλα του χαμηλότερου κόστους στα κατεργα εργασιας ειτε ηταν στρατόπεδα συγκέντρωσης Χιτλερ ειτε ειναι φαμπρικες κλειδωμένων εργατών σε Κινα και Ινδία είτε ηταν χαμηλου κόστους χαλκός απο την Χιλή για την ΙΤΤ ειτε ηταν μπανάνες για την Γιουνάιντεντ Φρουτ…επειδή το κάνουν σε άλλες χώρες οι «νεοφιλελέδες» αλλα και οι παλιοί κλασσικοι φιλελευθεροι δεν σημαίνει οτι δεν τον παράγουν δεν τον επιζητουν δεν τον στηρίζουν και δεν τον εκμεταλλεύονται. Μέχρι να κηρυχθεί ο Β΄Παγκόσμιος Πόλεμος η ΙΒΜ η Φορντ η Τζένεραλ Μοτορς και η «Σουάν Κέμικαλς» (που εφτιαξε το Ζyclon B για τα στρατοπεδα συγκέντρωσης ) μια χαρά επενδύσεις εκαναν στη ναζιστικη Γερμανία…Ειναι τοσο παράλογη η αποψη οτι αθωώνουμε τον εκτελεστη οταν καταδικάζουμε με πιο σοβαρή κατηγορία τον ηθικο αυτουργο και παραγωγό ενος συστήματος που στο κάτω κατω δεν ειναι παρά το καταφυγιο του καπιταλισμου σε κριση….Στο θέμα Στάλιν εισαι φάουλ Μπιάφρα…..πολυ φάουλ και μη βιαστείς να με πεις σταλινικο…δεν ειμαι. Απλά ο ολοκληρωτισμός του Στάλιν δεν παρηγαγε ουτε πολεμο ουτε γενοκτονια ουτε και στέρηση εργατικών δικαιωμάτων το αντιθετο μαλιστα στις μέρες του ανεβηκε κατακόρυφα το επιπεδο ζωης των Σοβιετικών. Η ταυτιση Χιτλερ με Στάλιν ειναι γνωστη μονοτονη φιλελευθερη μπουρδα για πολιτικα αναλφαβητους. Τέλος δεν ειμαι υπερ της δημοκρατίας με εκπροσωπους αν εψαχνες κάτι τέτοιο στο κειμενο….ουτε και υπερ των ψηφοφοριών. Η δημοκρατια για μενα ειναι 4 λυκοι και ενα προβατο να ψηφιζουν για το τι θα φάνε το βράδυ….και αν βλέπεις εσυ σημερα 4 προβατα και ενα λυκο μπορει να ειναι κι ετσι ομως δεν εχεις καμμια εγγυηση οτι μια μερα σε μια ψηφοφορια δεν θα ειναι το αναποδο
αυτο που λες περι σταλιν λεγεται αλλιως ιστορικος αναθεωρητισμος! και γενοκτονια και στερηση πολιτικων και κοινωνικων δικαιωματων παρηγαγε η Σ.Ε. στο εσωτρικο της επι σταλιν.και το βιοτικο επιπεδο των ευρωπαιων ανεβηκε δεν λεει κατι αυτο! δεν τον ταυτιζω με τον χιτλερ αλλα λεω ηταν εξισου ολοκληρωτικος αυτος και το συστημα που οικοδομουσε. η δημοκρατια για σενα ειναι τεσσερις λυκοι και ενα προβατο? αλλο και τουτο! και εγω ξαναεπιμενω, οι κοινωνιες γεννανε φασισμο με την συμβολη των αντικειμενικων συνθηκων
Μια χαρά ειναι η αναθεώρηση της «ιστορίας» αν η θεώρηση στηρίχτηκε σε νεοφιλελέδικες μπουρδες στυλ Φουκογιάμα «περι τέλους ιστορίας» η ακόμα χειρότερα σε αναθεωρητισμό και αστικοποίηση των πρώην χωρών του «υπαρκτου» (ανυπαρκτου) σοσιαλισμου. Η προσωπικότητα του Στάλιν δεν ηταν καθόλου χειρότερη απο αυτήν των διαδόχων του που πρώτοι αυτοί αρχισαν τις επεμβάσεις και εισβολες σε χώρες που τα εκει κομμουνιστικα κομματα ξεφευγαν απο τη γραμμή τους. Επι Στάλιν δεν έγινε καμμια απολύτως επέμβαση στα εσωτερικα άλλης χώρας. Η πολιτικη εισβολης Σοβιετικών τανκς ηταν εργα των Χρουτσωφ και Μπρέζνιεφ που «χάρισαν» στους καπιταλολιγούρηδες μια δική τους «εκδοχη» περι Στάλιν ριχνοντάς του ΚΑΙ τις δικές τους εγκληματικές ενέργειες .Οποιος νομίζει οτι μέσα στο Κόμμα έκανε ο,τι ηθελε ο Στάλιν η πιο πριν ακόμα ο Λένιν τοτε δεν ξέρει ιστορία. Ποια γενοκτονία ακριβώς έκανε ο Στάλιν? Θέλω ντοκουμέντα και να ακολουθήσεις τον επίσημο ορισμό της γενοκτονίας (αν τον ξέρεις) . Αν μου πεις για τους Ουκρανούς κουλάκους που ψοφησαν στη πεινα τις σοβιετικές πόλεις παρακρατώντας το σταρι για να κάνουν σπέκουλα τιμής τότε δεν στοιχειοθετείται γενοκτονία αλλά τιμωρία με βάση το τοτε ποινικο δικαιο της χώρας. Σε κάθε περίπτωση προσωπικα σαν αναρχικος δεν θα υπερασπιστώ τον Στάλιν παρα μόνο οταν τον ταυτίζεις τελείως τρέντικα με τον Χιτλερ και τον ναζισμό . Γιατί για ναζισμό ειναι η κουβέντα οχι γενικα για ολοκληρωτισμό. Ο ολοκληρωτισμός έχει διαφορές απο τον ναζισμό. Πολλες.
Και ναι για μενα δημοκρατια ειναι ενα αθλιο συστημα οπου μια συγκυριακη αγομενη και φερομενη πλειοψηφία απο την τηλεβλάκωση καταπιέζει βασικα ανθρωπινα δικαιώματα μιας μειοψηφίας….σκατά στη δημοκρατια..
αυτο ακριβως,σμφ