Εξέγερση της τελευταίας στιγμής;Μάης 2011 στην Ελλάδα…

http://wp.me/pPn6Y-81f

To κείμενο είναι συνέχεια ενός άλλου κειμένου που εμφανίστηκε εδώ

http://wp.me/pPn6Y-7ZN και ο εναλλακτικός του τίτλος είναι:»Η νηνεμία πριν την καταιγίδα;»

To περιεχόμενο και οι εμφάσεις του  τροποποιήθηκαν ελαφρά μετά τις αντιδράσεις που δέχτηκε το εισαγωγικό κείμενο αλλά και μετά από τις συζητήσεις που έχουν ανοίξει στο νετ και  στο ιντιμίντια για την Πρωτομαγιά και την εξέγερση.

Αποκαλύφτηκε ότι σε αυτό το μέρος υπάρχουν αρκετοί που εναντιώνονται στην ιδέα και την προοπτική μιας άμεσης γενικευμένης εξέγερσης.Την θεωρούν είτε πρόωρη, είτε επικίνδυνη είτε ακόμη και κατευθυνόμενη από τα πάνω!Δεν διστάζουν να συκοφαντήσουν τις αραβικές εξεγέρσεις και να αφαιρέσουν από αυτές κάθε έμπνευση και απήχηση αλλά ακόμη και να γράψουν πράγματα όπως:»Ποια κριση ? γιατι πραγμα μιλαμε ακριβως ? βλεπει κανεις κριση αλήθεια τωρα ; Το πασχατα η αθηνα ηταν αδεια και σημερα δεν μπορουσες να κατσεις σε ενα μαγαζι ηταν ολα γεματα ….πα πα ριες συντροφοι , ολα καλα πανε και εμεις ψαχνουμε ψυλλο στα αχυρα.αι κοινωνια ειναι βολεμενη – αλλιως θα εβγαινε στο δρομο – αλλα μαλλον εμεις νομιζουμε οτι κατι ασχημο παιζει/ΟΧΙ ολα καλα ειναι και αν δεν με πιστευεις απλα κοιτα εξω απο το παραθυρο .Βλεπεις καμια καταστολη ; καμια κριση ; ειλικρινα τωρα»

Για κάποιους λοιπόν δεν υπάρχει κρίση.Όλα τα μαγαζιά είναι γεμάτα και όσοι μιλάμε για εξέγερση (πόσο μάλλον για άμεση και επικείμενη!) ψάχνουμε ψύλλους στα άχυρα σε μια κοινωνία που είναι βολεμένη.Όλα είναι καλά και το μόνο που χρειάζεται  για να το καταλάβουμε αυτό είναι να κοιτάξουμε έξω από το παράθυρο!Πολύ θα ήθελαν οι εξουσιαστές να ήταν έτσι η κατάσταση αλλά και αυτοί γνωρίζουν ότι η πραγματικότητα απέχει τρομακτικά από μια τέτοια μακάρια περιγραφή…

Καταλαβαίνω ότι κάποιοι χτυπήθηκαν από τον  ασυνήθιστα κακό για την εποχή καιρό και καταλήφθηκαν  από κυνισμό και απαισιοδοξία αλλά αυτό από μόνο του δεν εξηγεί την στάση τους.Τέτοιες απόψεις που παρουσιάζουν την γενική κατάσταση με τέτοια αφέλεια και ελαφρότητα δεν τολμά πλέον να προβάλει ούτε η ολοκληρωτική τηλεόραση κι όμως εμφανίζονται με φανατικό πνεύμα στο ίδιο το ιντιμίντια!

Υπάρχουν άνθρωποι που έχουν καταλαβει πολύ καλά πόσο άσχημη έχει γίνει η κατάσταση  και καθόλου δεν θα συμμερίζονταν αυτό εδώΦυσικα και κλεινουν μαγαζια, οταν η καθε θεια και ο καθε επιδοξος calvin clain ανοιγε μαγαζι με ρουχα σε καθε στενο και ηθελε και να κονομαει…. εδιναν οι τραπεζες χοντρο χρημα και γρηγορα και ο καθενας την ειδε μεγαλοκάτι. δεν θυμασαι που λεγαμε , που τα βρισκουν τα λεφτα για τετοια αμαξια ? που ειναι η μιση αθηνα τιγκα στο καγιεν?ακου κρίση , ας γελασω χα χα . κριση δεν ειναι απο εκει που εβγαζες και ετρωγες με χρυσα κουταλια να τρως πιο λιγα . ή αν θες καλυτερα δεν ειναι αυτο που εννοω κριση και που θα κανει τον κοσμο να βγει στο δρομο ..κριση ειναι να πεσει πεινα , να μην παιζει φραγκο και οχι δεν βλεπω τετοια κριση εδω περα . το οτι ο ελληνας εκοψε τις τρελλες σπαταλες και τις τρελλες βολτες δεν ειναι κριση , διορθωση ειναι . ας μην κοροιδευομαστε μεταξυ μας με γενικο-λογα . Ποιος ελληνας δεν εχει δικο του σπιτι ; ποιος ; και στην τελικη δλδ θες και θετε να μας πειτε οτι ο κοσμος πειναει αλλα καθεται και βλεπει ρεαλ μπαρτσελωνα μπροστα στην φλατ τηλεοραση με μπυρες και πιτσες ???? μαλιστα ενταξει ρε παιδια , λαθος . εχουμε κριση και καταστολη επειδη δεσανε οι μπατσοι αναρχικους …εχουμε κριση επειδη εκλεισε η κανουλα με το ζεστο χρημα . και οχι δεν μενω εκαλη αλλα κεντρο . κριση αλλα ο καφες καφες ε?. για πηγαινε δυτικα προαστια και πες μου αν εχουν κοσμο οι καφετεριες τωρα να πληρωνουν 3 ευρο τον καφε …εκλεισαν και αυτες μηπως ; και στην τελικη περασανε 2 δικαβαλα διας εξω απο το σπιτι σου και εχουμε καταστολη ; σε εμποδιζει κανεις να κανεις πορεια ; ο κοσμος εχει αποδεχτει την μοιρα του και περιμενει το επομενο χτυπημα καρτερικα»

Τα μαγαζιά που έκλεισαν στις γειτονιές δεν ήταν αυτά των επίδοξων calvin clain  αλλά κυρίως απλά μαγαζιά που σε αρκετές  περιπτώσεις ήταν ψιλικατζίδικα και σουβλατζίδικα!Η σφαγή της μικροαστικής τάξης που έγινε σε τόσο μικρό διάστημα δεν έχει προηγούμενο στην οικονομική ιστορία των τελευταίων 60 χρόνων.Το ίδιο και οι μειώσεις μισθών,η διάλυση της υγείας, της παιδείας και των μεταφορών!Οι κατασχέσεις σπιτιών και αυτοκινήτων είναι σε επίπεδα ρεκόρ, το ίδιο και οι αυτοκτονίες για οικονομικούς λόγους (μόνο 20 στην πόλη του Ηρακλείου της Κρήτης της πιο πλούσιας περιοχής της Ελλάδας…)Παράλληλα η δημιουργία και η ενεργοποίηση μηχανοκίνητων μονάδων καταστολής  ΔΕΛΤΑ και ΔΙΑΣ με  τη νομοθεσία νέων αντιτρομοκρατικών, την  χρήση ανεξέλεγκτου χημικού πολέμου στις διαδηλώσεις και την επιθετική στάση των μπάτσων -ως το σημείο να χτυπιούνται ειρηνικές καθιστικές διαμαρτυρίες όπως είδαμε στις 23 Φλεβάρη- έχει παγιώσει μια νέα αστυνομοκρατία στο πνιγερό περιβάλλον της τερατούπολης.Η αστυνομία ήταν όχι τυχαία το μόνο σώμα που δέχτηκε μαζικές προσλήψεις και άνοδο των οικονομικών κονδυλίων της.

Και σε επίπεδο κορυφής η χώρα βρίσκεται επίσημα σε κατάρρευση.

Τα spreads τους (τραπεζικός δείκτης που κατά κάποιο τρόπο μετρά το βαθμό ένταξης μιας οικονομίας στο παγκόσμιο καπιταλιστικό σύστημα) έχουν εκτοξευτεί σε επίπεδο ρεκόρ.Η θεραπεία ΣΟΚ που επέβαλαν απότυχε παταγωδώς.Το χρέος είναι ακόμη μεγαλύτερο και το μόνο που έχουν να προτείνουν είναι ακόμη φονικότερες δόσεις αυτής της απάνθρωπης θεραπείας.

Μπροστά μας έχουμε νέο σαρωτικό κύμα που θέλει να κατεδαφίσει ακόμη περισσότερο το γενικό βιοτικό επίπεδο και να περιορίσει ακόμη περισσότερο τα δικαιώματα μας.Η κατάσταση δεν είναι καθόλου στάσιμη και η άλλη πλευρά βρίσκεται σε διαρκής επίθεση (μέχρι να συναντήσει πραγματική και επίμονη αντίσταση!)Όσοι νομίζουν ότι αυτό που ζήσαμε τον τελευταίο χρόνο δεν είναι κρίση και ότι όλα πάνε καλά τότε μάλλον ζουν σε άλλο κόσμο που είναι μάλιστα πολύ καλά μονωμένος από αυτόν εδώ….

Η Κρίση είναι παντού και είναι κρίση οικονομική, ηθική, κοινωνική, οικολογική και παγκόσμια. Ειδικά στην Ελλάδα είναι κρίση βαθιά και συστημική.

Και όταν συμβαίνουν κρίσεις τότε δημιουργούνται οι καταστάσεις που φέρνουν βαθιές αλλαγές.Είτε προς το χειρότερο (Φασισμός), είτε προς το καλύτερο (Εξέγερση ελευθερίας)

ΤΕΛΙΚΑ ΤΙ ΕΙΝΑΙ Η ΕΞΕΓΕΡΣΗ;

Όμως για να μπορούμε να μιλάμε για την εξέγερση πρέπει να ξέρουμε για τι μιλάμε.Δηλαδή να την ορίσουμε, να την αναπτύξουμε, να την αναλύσουμε, να την εκθέσουμε, να την νιώσουμε και να την καταλάβουμε.

Αν στην εποχή μας η εξέγερση είναι και αναγκαία και επιθυμητή και εφικτή τότε πρέπει να δούμε τι είναι αυτό που είναι αναγκαίο, επιθυμητό και εφικτό.

Και ακριβώς όπως η πραγματικότητα της  εξέγερσης είναι ρευστή, δυναμική και ανεξέλεγκτη το ίδιο συμβαίνει και με την έννοια της.Ο Καμύ στον Εξεγερμένο άνθρωπο όριζε την εξέγερση  σαν την κραυγή της ελευθερίας απέναντι στην σκλαβιά και στον θάνατο.Η πράξη που αφορά εξίσου το άτομο και το σύνολο. Η απελευθερωμένη πρακτική που στρέφεται ενάντια σε δομές και εξουσιαστικές ιεραρχίες.Ο αυθόρμητος εθελοντικός συντονισμός που οδηγεί στην κοινωνική αυτοπραγμάτωση.Το όνειρο που γίνεται αλήθεια.Το ξέσπασμα της συσσωρευμένης οργής.Η ελπίδα ότι αυτοί δεν είναι ακλόνητοι.Η προσδοκία ότι εμείς μπορούμε αλλιώς..Η επιθυμία για υπέρβαση της αδράνειας και για άρση της συνενοχής.Η ηδονή του δρώντος αυτοκαθορισμού…

Αυτά και πολλά άλλα συνιστούν το εξεγερσιακό βίωμα και την εξέγερση ως γενικευμένη κοινωνική κατάσταση.

Σε αντίθεση με αυτό που πιστεύον κάποιοι,(που πιθανά δεν λάβαν μέρος σε καμιά εξέγερση στην ζωή τους…) οι εξεγέρσεις ούτε καθοδηγούνται, ούτε προετοιμάζονται σε κλειστά γραφεία, ούτε είναι επιθυμητές από το κράτος και τις μυστικές υπηρεσίες του, ούτε φέρνουν αναγκαστικά την κοινωνική αντίδραση.

Η  εξέγερση του Δεκέμβρη 2008 πολλαπλασίασε τον  κόσμο που αυτοπροσδιορίζεται σαν αναρχικός ή αντιεξουσιαστής ή αυτόνομος. Δεν πήγε χαμένη εκείνη η έκρηξη ενέργειας και όλος ο κόσμος που συμμετείχε σε αυτήν είναι και σήμερα -τουλάχιστον δυνητικά-στην πρώτη γραμμή για μια νέα πολύ μεγαλύτερη και ουσιαστικότερη εξέγερση.Δίπλα σε αυτόν τον κόσμο υπάρχουν εκατοντάδες χιλιάδες άλλοι που η σημερινή κατάσταση έχει ριζοσπαστικοποιήσει και οργίσει.

Είχαμε όμως ακούσει και για εκείνη την εξέγερση -κυρίως από ακροδεξιούς κύκλους αλλά και από το ΚΚΕ-  ότι προετοιμάστηκε και καθοδηγήθηκε από σκοτεινά κέντρα όπως σήμερα άλλοι ή οι ίδιοι ισχυρίζονται ανάλογες αηδίες για τις αραβικές εξεγέρσεις!

ΜΥΣΤΙΚΕΣ ΥΠΗΡΕΣΙΕΣ ΚΑΙ ΕΞΕΓΕΡΣΕΙΣ

Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν δρουν μυστικές υπηρεσίες μέσα στις εξεγέρσεις.Ακριβώς γιατί η εξεγέρση συνιστά την μεγαλύτερη απειλή για ένα καθεστώς, αυτό θα προσπαθήσει να την επηρεάσει μέσα από τις μυστικές υπηρεσίες του με  στόχο να εξουδετερώσει, να αμβλύνει, να φέρει σύγχυση, να διχάσει και τελικά να εξοντώσει το σώμα και το πνεύμα της.

Όμως όσο κι αν αυτές οι δυνάμεις δρουν, καθόλου δεν είναι αποφασιστικές για την εξέλιξη των εξεγέρσεων και πολύ περισσότερο υπεύθυνες για την εκκίνηση τους.Άλλωστε ντε φάκτο στόχος των εξεγέρσεων είναι η καταστροφή των μυστικών υπηρεσιών του κράτους και όπως ξέρουμε, στην διάρκεια τους, οι μυστικοί και οι ασφαλίτες  περνάνε δύσκολες και εναγώνιες στιγμές.

Ακόμη και στην χώρα που χρησιμοποίησε με τον πιο εντατικό τρόπο τις μυστικές υπηρεσίες της για να κατευθύνει τις εξεγέρσεις (Ρωσία στο διάστημα 1897-1917 με την δημιουργία της οχράνα που σκόρπισε χιλιάδες πράκτορες της στις τάξεις των εξεγερμένων και έφτασε να φυτέψει ανθρώπους της σε ηγετικά πόστα επαναστατικών οργανώσεων) οι εξεγέρσεις και οι επαναστασεις που ξέσπασαν εκεί ήταν παρά την δράση των μυστικών και γνήσιες και πραγματικές.

Η ίδια η εξέγερση είναι πράξη που καταργεί την συνομωτική ιστορία και την μετατρέπει σε ανοιχτή απελευθερωτική.

Η Εξέγερση είναι έργο αναρίθμητων δραστήριων και υπεύθυνων ανθρώπων που ο καθένας βάζει το δικό του στίγμα στις εξελίξεις και στην ορμή τους.Γεννά αμεσοδημοκρατικές διαδικασίες  και σπάει την ρουτίνα, το συνηθισμένο το ανιαρό το προβλέψιμο.

ΕΙΝΑΙ Η ΕΛΛΑΔΑ ΩΡΙΜΗ ΓΙΑ ΕΞΕΓΕΡΣΗ;


Επιστρέφοντας στα τις Ελλάδας, κάποιοι εδώ έχουν ξεχάσει ότι ΠΡΙΝ την κατάρρευση και τον γύψο του ΔΝΤ, τα χρέη των ιδιωτών προς τις τράπεζες είχαν χτυπήσει κόκκινο, η ακρίβεια του ευρώ είχε διπλασιάσει τις τιμές των βασικών αγαθών, τα εισητήρια στα ΜΜΜ  όλο ανέβαιναν, οι μπάτσοι γίνονταν όλο και περισσοτεροι, ο πολιτισμός του αμαξιού είχε καταστρέψει, δηλητηριάσει και μολύνει το αστικό τοπίο και τους κατοίκους του, οι μισθοί ήταν για χρόνια παγωμένοι, η ανεργία ήταν κοντά σε διψήφιο ποσοστό, τα στεγαστικά δάνεια ήταν στα ντουζένια τους και 150 δις ευρώ είχαν εξαφανιστεί από τις τσέπες μικρών και μεσαίων από την μεγάλη κομπίνα του Χρηματιστηρίου και την φούσκα του 1999.

Το κλίμα ήταν ζοφερό και ΠΡΙΝ την κατάρρευση.Γιάυτό καταποντίστηκε εκλογικά  το 2009 η δεξιά και γι’αυτό έγινε  εξέγερση τον Δεκέβρη του 2008.

Επομένως και μετά την λαίλαπα του ΔΝΤ και της οικονομικής κατάρρευσης, οι λόγοι που μας ωθούν τώρα αυθόρμητα προς εξέγερση είναι και πολλαπλάσιοι και πιο σημαντικοί και άμεσοι.

Κρίνεται το συλλογικό πεπρωμένο εκατομμυρίων ανθρώπων σε μια  εποχή γενικευμένης και παγκόσμιας κοινωνικής αναταραχής.

Το καθεστώς τον τελευταίο χρόνο κατόρθωσε να αποκτήσει ολοκληρωτικά χαρακτηριστικά που λειτουργούν με επαχθή τρόπο για το σύνολο του πληθυσμού.

Οι ειδοποιές διαφορές μεταξύ ολοκληρωτικών και χουντικών καθεστώτων οι εξής: Πρώτον, στα ολοκληρωτικά καθεστώτα στόχος δεν είναι τόσο οι πολιτικοί αντίπαλοι όσο περισσότερο ο  άσχετος κόσμος που δεν δραστηριοποειται στην πολιτική ενώ στα χουντικά καθεστώτα η μεγαλύτερη μανία  στρέφεται στους πολιτικούς τους αντιπαλους και όχι στον υπόλοιπο κόσμο. Δεύτερο,  τα ολοκληρωτικά καθεστώτα ακόμη και σε εποχές τρομερής οικονομικής κρίσης συνεχίζουν να στρατολογούν στελέχη καταστολής  όσο και να εφοδιάζονται με νέα όπλα επιτήρησης και τρομοκράτησης του πληθυσμού ενώ τα χουντικά είτε απλά ανατρέπονται από οικονομικές κρίσεις (όπως προσθέτω εγώ  έγινε στις ανατολικές χούντες του 89 ή στην Ινδονησιακή χούντα του σουχάρτο το 1998) είτε προχωρούν σε παραχωρήσεις, εδώ αντίθετα βλέπουμε σε εποχή οικομομικής κατάρρευσης, το κράτος να προσλαμβάνει αβέρτα νέους μπάτσους και να δημιουργεί νέα σώματα καταστολής Τρίτο,  τα ολοκληρωτικά καθεστώτα παρουσιάζουν μια ιδεολογία μονόδρομου που θέλουν να την επιβάλουν πάση θυσία στην υπόλοιπη κοινωνία και  παρουσιάζουν κάθε αλλη άποψη που αμφισβητεί αυτόν τον μονόδρομο ως προδοτική ή καταστροφική.
Αυτό ακριβώς που συμβαίνει τώρα εδώ με τον μονόδρομο του χρέους και της υποχρεωτικής αποπληρωμής του. Τέταρτο, τα ολοκληρωτικά καθεστώτα αντλούν την δικαίωση τους όχι από το παρόν αλλά από ένα υπερβατικό μέλλον.Ισχυρίζονται  ότι όσο φρικτά κι είναι αυτά που κάνουν,  αυτά δικαιώνονται σε ένα άδηλο μέλλον που θα έρθει σε κάποια απροσδιόριστη στιγμή.
(ό,τι δηλαδή μας λένε και δω που δικαιολογούν την σημερινή φρίκη στο όνομα ενός άλλου 2013 ή 2015 ή οποια άλλη χρονιά βάζουν που τάχατες θα δικαιώσει αναδρομικά τα σημερινά εγκλήματα τους…) Πέμπτον, τα ολοκληρωτικά καθεστώτα στηρίζονται περισσότερο σε αστυνομικές συμμορίες και μάλιστα πολλαπλασιάζουν το είδος  και τα ονόματα τους ενισχύοντας διαρκώς τις μυστικές υπηρεσίες και τους ασφαλίτες τους (και έτσι εδώ έχουμε και ΔΙΑΣ και ΔΕΛΤΑ και μπουλούκια ασφαλίτες και πολλά άλλα κι όπως το ολοκληρωτικό ναζιστικό καθεστώς  είχε τα ΕΣ ΕΣ και πολλά άλλα ανάλογα σώματα) και στηρίζονται λιγότερο στον στρατό όπως κάνουν οι κλασικές χούντες. Έκτο,στα ολοκληρωτικά καθεστώτα, ο ηγέτης τους λέει τα αντίθετα από αυτά που κάνει και κάνει τα αντίθετα από αυτά που λέει όσον αφορά αυτά που αφορούν την γενικότερη κοινωνία και τις κατευθύνσεις της (μας θυμίζει κάτι αυτό;) Έβδομο, ο ολοκληρωτισμός εκεί που εφαρμόζεται φέρνει με τον χρόνο και με διάφορους τρόπους μείωση του πληθυσμού της χώρας  (αυτό πάλι μας θυμίζει τίποτε;) Όγδοο, τα ολοκληρωτικά καθεστώτα συγχωνεύουν την αστυνομική προπαγάνδα ελεγχου και τρομοκράτησης με την προπαγάνδα των μέσων μαζικής ενημέρωσης σε βαθμό που δεν υπάρχει διάκριση μεταξύ των δύο αλλά πλήρης συγχώνευση (αυτό μας θυμίζει σίγουρα τον σημερινό ρόλο των ολοκληρωτικών καναλιών από 5 Μάη και δόθε…)
Στα πλαισια αυτής της συγχωνευμένης προπαγάνδας όλοι φταίνει, όλοι είναι ένοχοι και όποιος αντικρούει αυτή  την συλλογική ενοχή (που εδώ εκφράζεται με το αξίωμα του Πάγκαλου:»όλοι φάγαμε μαζί τα φάγαμε») είναι ύποπτος και υπόλογος. Το σημερινό καθεστώς έχει λοιπόν ολοκληρωτικές πλευρές.
Και ας μην ξεγελιούνται κάποιοι όπως και γω ξεγελιόμουν για το ότι υπάρχουν πολιτικές ομάδες  που  φαίνεται να λειτουργούν ελεύθερα κατά του καθεστώτος.
Η μεγάλη πλειοψηφία τους έχει δείξει από τις 5 Μάη και μετά(από τότε δηλαδή που ήρθε εδώ ο νέος ολοκληρωτισμός του χρήματος…) ότι δεν συνιστά καμιά πραγματική απειλή για το καθεστώς και μάλιστα κάποιες από αυτές έδωσαν αντικειμενική στήριξη στο νεόκοπο καθεστώς στις κρίσιμες στιγμές του….

Ο Ολοκληρωτισμός από την φύση του θρέφει την γενικευμένη απάθεια, την αίσθηση ανημπόριας, τον κυνισμό ότι δεν μπορεί να γίνει τίποτα και κάθε αντίσταση είναι μάταιη, την εξατομικοποιημένη υποταγή και το κλίμα των εξιλαστήριων θυμάτων.Το ότι κατορθώθηκε να εμφανιστούν τέτοιες ολοκληρωτικές όψεις συνιστά καταρχήν μια τεράστια κοινωνική ήττα.Όμως τίποτα δεν έχει παγιωθεί όσο κι αν απειλειται να παγιωθεί.Η Ελλάδα είναι πιο ώριμη από ποτέ για εξέγερση γιατί ακόμη μπορεί να ανατρέψει και να αντιστρέψει αυτήν την ύπουλη κοινωνική διαδικασία αποσύνθεσης και ταπεινωτικής υποταγής. Ο Δεκέμβρης είναι ακόμη νωπός.Η κοινωνική δυσαρέσκεια είναι περισσότερο δυνατή από ποτέ.Ακόμη και άνθρωποι που πριν ήταν  απολίτικοι έχουν αντιληφθεί την κοινωνική οδύνη και έχουν αγανακτήσει.Μια βαθιά επιθυμία για ενότητα προσπαθεί να διαπεράσει τους διχασμούς και τις αποπροσανατολιστικές εντάσεις της πολιτικής πανούκλας.Ένας σπινθήρα απειλεί να κάψει τα πάντα και ένας τέτοιος σπινθήρας μπορεί να έρθει στον Μάη…

Γιατί ο Μάης;

Κάποιοι με φούρια βγήκαν να γράψουν ότι δεν έχει καμιά ειδική σημασία ο Μάης,  ότι όλοι οι μήνες είναι το ίδιο και άρα και τον Ιούλη μπορούμε να εξεγερθούμε  και ότι τελικά δεν έχουν σημασία τα αναρίθμητα ιστορικά γεγονότα που έχουν δείξει ότι αυτός ο μήνας για όλο τον κόσμο είναι πιο «ευάλλωτος» σε κοινωνικές αναταραχές και εξεγέρσεις.

Ξεχνάνε το βασικό!Ο Μάης έχει σημασία γιατί είναι ο μήνας που έρχεται!Και έρχεται με πρωτομαγιάτικη διαδήλωση που έχει τεράστια ιστορική φόρτιση και συμβαίνει σε μια ταραγμένη επικαιρότητα.Το να ισχυριζόμαστε ότι ο Μάης δεν εχει σημασία προεξοφλώντας την κοινωνική ηρεμία ισοδυμαμεί σε τελική ανάλυση με το να αποδεχόμαστε  ότι όλα τελικά είναι παραδομένα στην απάθεια, στον κυνισμό, στον κακοπροαίρετο ατομισμό, στην ανευθυνότητα και στην ανικανότητα για πρωτοβουλία και ελευθερία.Θα βόλευε πολύ  τα αρπακτικά που είναι από πάνω μας να συνέβαινε αυτό.Και έχουν κάθε συμφέρον να συμβεί αυτό.Στην πραγματικότητα κάποιοι από αυτούς θα παλέψουν με νύχια και με δόντια για να συμβεί αυτό.

Εδώ δεν πρόκειται για ζήτημα εξεγερσιακής ανυπομονησίας που δεν υπολογίζει τις αντικειμενικές συνθήκες. Οι αντικειμενικές συνθήκες είναι όσο ποτέ ώριμες για γενικευμένη εξέγερση.Ούτε οι από πάνω ούτε οι από κάτω μπορούν να συνεχίσουν να ζουν με τον τρόπο που ζούσαν.Ο κοινωνικός πόλεμος έχει κηρυχτεί και είναι αμείλικτος.Η παγκόσμια αναταραχή και η Αραβική εξέγερση έχουν δείξει διεθνώς ότι οι λαοί ξεσηκώνονται και δεν ανέχονται όπως ανέχονταν την φάρσα επιβίωσης και τις εξουσιαστικές αυθαιρεσίες.Η επιρροή της επίσημης προπαγάνδας και της τηλεόρασης είναι μειούμενη.Ο πληθυσμός έχει εμπειρία αγωνιστικών κινητοποιήσεων και κοινωνικών συγκρούσεων που ανανεώθηκε και εμπλουτίστηκε τόσο στην εξέγερση του Δεκέμβρη όσο και κάπως τραυματικά στην μίνι εξέγερση της 5 Μάη του 2010.Ο Συντονισμός και αυτοπεποίθηση λείπουν ακόμη…

Ο ΡΟΛΟΣ ΤΟΥ ΙΝΤΕΡΝΕΤ ΚΑΙ ΤΟΥ ΕΞΕΓΕΡΜΕΝΟΥ ΠΕΙΣΜΑΤΟΣ

Το έχουμε ξαναπεί.Το ίντερνετ και αυτό το έδειξαν περίτρανα οι αραβικές εξεγέρσεις, έχει  τεράστιο επαναστατικό δυναμικό.Μπορεί να προετοιμάσει και να ενισχύσει εξεγερσιακά γεγονότα του δρόμου.Στις αραβικές χώρες όριζαν κάποιες ημερομηνίες, τις έκαναν βούκινο στο ίντερνετ και όταν έφτανε η προσυμφωνημένη μέρα υπήρχε στους δρόμους τρομερός κόσμος με άγριες διαθέσεις.Εδώ έχουμε την Πρωτομαγιά και την 11η Μάη  για να τις κάνουμε βούκινο και να γεμίσει όλο το νετ με καλέσματα, αναλύσεις, προτάγματα και αυτοσχέδια μανιφέστα για εκείνες τις μέρες.

Περισσότερο να τονίσουμε ότι φτάσαμε σε ένα σημείο που σημασία δεν έχει αν θα κάποιος θα κατέβει σε μια διαδήλωση ειρηνικά ή βίαια αλλά πόσο είναι διατεθειμένος να κάτσει σε αυτήν και να την τραβήξει χρονικά όσο πάει!Τώρα περισσότερο από πτέ μετρά η επιμονή και το πείσμα και δεν μπορεί να υπάρξει εξέγερση χωρίς επίμονους πεισμωμένους ανθρώπους!

Η συσσωρευμένη οργή, αγανάκτηση και πικρία πρέπει να ξεσπάσει δημιουργικά πριν ο αποτελματωμένος φασισμός στραγγαλίσει το συναισθηματικό δυναμικό της.Και βέβαια εξέγερση βασίζεται ΚΑΙ στο συνειδητό.

ΑΥΘΟΡΜΗΤΟ ΔΕΝ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΤΥΦΛΟ ΚΑΙ ΑΣΥΝΕΙΔΗΤΟ (ειδικά στην εποχή του ίντερνετ)

Δεν υπάρχει μεγαλύτερη παρανόηση από αυτή που ταυτίζει το αυθόρμητο με το παράλογο και το τυφλό.Μέσα στο αυθόρμητο και το ακηδεμόνευτο υπάρχει και η σκέψη και η συνείδηση.Όχι στον ίδιο βαθμό σε όλους τους εξεγερμένους αλλά δεν υπάρχει εξέγερση χωρίς ικανό αριθμό συνειδητοποιημένων ανθρώπων.Αλλιώς θα ήταν φασιστικό πογκρόμ ή τυφλή βία του όχλου.

Χάρη όμως και στο ίντερνετ, η εποχή του όχλου δεν βρίσκεται στα καλύτερα της.Θριάμβευσε την δεκαετία του 30 του περασμένου αιώνα φέρνοντας στην εξουσία ναζιστικά καθάρματα αλλά από τότε βρίσκεται σε αργή υπόκωφη παρακμή.Ο αριθμός των συνειδητοποιημένων, ενημερωμένων και υπεύθυνων ανθρώπων είναι μεγαλύτερος από ποτέ.Όλοι αυτοί ζουν σε μια εποχή, εφοδιασμένοι με εργαλεία επικοινωνίας και δικτύωσης αφάνταστα για άλλες εποχές…

Η έννοια, η σημασία, το βίωμα, η πραγματικότητα και η κατάσταση της Εξέγερσης είναι πολυεπίπεδα και αφορούν τόσο το άτομο όσο και την κοινωνία.Το άτομο, η ύπαρξη,- αυτό το οποίο είμαστε και τελικά το μόνο που πραγματικά έχουμε-ζει, αναπνέει,νιώθει και σκέφτεται σε μια συγκεκριμένη και σχετικά προσδιορισμένη ιστορική εποχή.

ΑΚΟΜΗ ΠΑΛΕΥΟΥΜΕ ΓΙΑ ΝΑ ΞΕΠΕΡΑΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΣΑΒΟΥΡΑ ΤΟΥ ΤΑΞΙΚΟΥ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ

Κάθε εποχή θέτει τα ζητήματα που μπορεί να λύσει και ήδη από τον 18ο αιώνα είχε τεθεί το ζήτημα της κοινωνικής και ατομικής απελευθέρωσης.Όμως φτάσαμε στον 21ο αιώνα και ακόμη βαραίνουμε από τις προκαταλήψεις, τις ακαμψίες, τους παραλογισμούς, τις αδικίες και την άγνοια εποχών που ξεκίνησαν χιλιάδες χρόνια πριν στην Ανθρώπινη ιστορία.Εποχών που έφεραν τον παραλογισμό του μυστικισμού, την βία της ιεραρχίας, την έννοια της ιδιοκτησίας και της δουλείας.Εποχές που έφεραν πρωτοφανείς κοινωνικές ανισότητες, πολέμους σεξουαλική πείνα και χάος.

Ο ταξικός πολιτισμός υπάρχει εδώ και κάποιες χιλιάδες χρόνια και μπορεί ο ιστορικοί να διαφωνούν για το πότε άρχισε αλλά όλοι συμφωνούν για την πολυχιλιετή κυριαρχία του.Έφερε στην ανθρώπινη δομή ακαμψία και ανευθυνότητα , υποταγή και κακοήθεια, άγνοια και τυφλή επιθετικότητα, σεξισμό και ρατσισμό.Όταν αυτός ο ταξικός πολιτισμός συμπλέχτηκε με μια εποχή πρωτόγνωρης τεχνολογικής εξέλιξης και επανάστασης τότε δυνάμωσαν περισσότερο οι φωνές που έθεσαν τα ζητήματα της ατομικής και κοινωνικής απελευθερώσης.Και αυτή η διαδικασία δεν σταμάτησε ακόμη και όταν ο κόσμος πέρασε από τους σκοτεινούς ολοκληρωτικούς χρόνους της δεκαετίας του 30.Αυτή η διαδικασία επιταχύνεται με την επανάσταση των επικοινωνιών και του ίντερνετ.

Ο Μαρξ από το 1845 στην γερμανική ιδεολογία του είχε γράψει ότι η παγκοσμιοποιήση των μέσων επικοινωνίας παγκοσμιοποιεί την επανάσταση και κάνει την Ανθρώπινη ιστορία πλανητική ενοποιώντας εκ νέου το ανθρώπινο γένος.Η χρήση του ίντερνετ για πρόκληση εξεγερσιακών γεγονότων έχει αποδειχτεί στην πράξη σε διαφορετικές χώρες τον τελευταίο καιρό.

Καιρός να γεμίσει ΚΑΙ το ελληνικό ίντερνετ με καλέσματα για άμεση εξέγερση και για συμμετοχή σε μαζικές συγκρουσιακές διαδηλώσεις, συγκεντρώσεις και καταλήψεις.

Η κατάσταση είναι στο απροχώρητο και δεν χρειάζονται και άλλες αυτοκτονίες για να το καταλαβούμε.Μπροστά μας είναι το δεύτερο κύμα της επίθεσης τους που θα  είναι πιο σαρωτικό από το πρώτο.Μπροστά μας όμως είναι και ο Μάης και η Πρωτομαγιά.Αν σπαταλήσουμε και αυτή την ευκαιρία δεν αισιοδοξώ ότι ο Ιούλης θα αναπληρώσει όπως γράφουν κάποιοι άλλοι.Δεν είναι καιρός για εφησυχασμό.Να μην ξεχνάμε ότι αρκετές φορές εξεγερσεις  ξεσπάσαν ενώ πριν επικρατούσε σχετική κοινωνική ηρεμία.Σαν την καταιγίδα μετά την νηνεμία.


ΟΙ ΕΞΕΓΕΡΣΕΙΣ ΓΙΝΟΝΤΑΙ ΓΙΑ ΤΟ ΣΤΟΜΑΧΙ;

Μια άλλη βαθιά παρανόηση στο ζήτημα της εξέγερσης είναι η άποψη ότι η εξέγερση προκαλείται πρωταρχικά από το στομάχι.»Αν δεν πέσει λεπίδι πείνα δεν γίνεται εξέγερση» είναι η επωδός αυτών που βλέπουν το θέμα με αυτό τον τρόπο.Ξεχνούν ότι ακόμη και σε καταστάσεις ανελέητης πείνας δεν είναι εξασφαλισμένο ότι ο κόσμος θα εξεγερθεί.Το ίδιο πιθανό είναι να γίνει φασίστας, ρουφιάνος και σκουλήκι όπως έχουν δείξει άλλα παραδείγματα.

Ούτε η εξέγερση του Γαλλικού 68, ούτε του Ουγγρικού 56, ούτε του 89 των ανατολικοευρωπαϊκών χωρών ούτε η Αραβική εξέγερση σήμερα αλλά ούτε και η εξέγερση του Δεκέμβρη ήταν πρώτιστα εξεγέρσεις της πείνας και του στομαχιού.

Η Εξέγερση αφορά τόσο το στομάχι όσο και την καρδιά και το μυαλό και τα γεννητικά όργανα και αρκετές φορές το αφορά λιγότερο από τα υπόλοιπα.Υπαρξιακά είναι το ουρλιαχτό της αξιοπρέπειας και της θέλησης για ελευθερία και δικαιοσύνη.Αυτοί που έχουμε ζήσει σε εξεγέρσεις και έχουμε πάρει μυρωδιά του εξεγερσιακού βιώματος ξέρουμε καλά ότι όταν ζεις μια εξέγερση είναι σαν να ζεις ένα όνειρο.Έχεις την αίσθηση ότι όλα είναι δυνατά, όλα είναι μαγικά, όλα είναι καινούργια, όλα είναι αναγεννημένα.Σε κατακλύζει η αίσθηση ότι γίνεσαι κάτι άλλο, καλύτερο και γνησιότερο μέσα σε καλύτερους και γνησιότερους ανθρώπους.

Αυτό το θαύμα που συναρπάζει, αναζωογονεί, δυναμώνει και διευρύνει την ύπαρξη δεν γίνεται μόνο για να έχεις γεμάτο στομάχι!Ούτε για να ικανοποιηθούν τα καταναλωτικά απωθημένα.Η εξέγερση καταργώντας την παντοδυναμία του χρήματος και της εξουσίας που το υπηρετεί, απελευθερώνει τις ίδιες τις αισθήσεις και τις λειτουργίες της ζωής.Ανακαλύπτει ότι τα καλύτερα, ουσιαστικότερα και όμορφοτερα πράγματα της ζωής είναι δωρεάν.Από την αναπνοή και τον έρωτα ως την φιλία και την συνεργασία, την αλληλεγγύη, τον στοχασμό και την γνώση.

ΘΑ ΥΠΕΡΒΟΥΜΕ ΠΟΤΕ ΤΟ ΧΡΗΜΑ;

Μπροστά μας έχουμε ένα σταυροδρόμι. Ή θα υπερβούμε το χρηματικό σύστημα, θα καταργήσουμε  το χρήμα από το να είναι ο βασικός ρυθμιστικός παράγοντας των ανθρώπινων σχέσεων και διαφορών, θα δομήσουμε μια κοινωνία πάνω σε εθελοντικά δίκτυα αλληλοπροσφοράς και θα αξιοποιησουμε προς όφελος μας και όχι εις βάρος μας το τεχνολογικό δυναμικό της  ή θα ανακυκλώσουμε την ιλαροτραγωδία του χρήματος και την φρίκη της βαρβαρότητας του:Την υπουδούλωση και την εκπόρνευση του ανθρώπου από τις δυνάμεις του.

Γι’αυτό το ζήτημα του μηδενισμού του χρέους πρέπει να τεθεί σε όλα τα επίπεδα και να συμπεριλάβει και το ιδιωτικό και το επιχειρηματικό χρέος.Οι χώροι των τραπεζών θα μπορούσαν να γίνουν χώροι ελεύθερης πρόσβασης στο νετ, βιβλιοθήκες ή ξενώνες για αστέγους.Το χρήμα θα  μπορούσε να επιβιώσει μόνο για να αγοράζαμε εισαγώμενα προϊόντα  και να αντλείται τουριστικά.Εκατομμύρια από όλο τον κόσμο θα ήθελαν να επισκεφτούν μια  απελευθερωμένη  Ελλάδα.Η κάνναβη θα είχε απελευθερωθεί όπως και οι 100 οικολογικές χρήσεις της και αυτή η γη βγάζει εξαιρετικής ποιότητητας και παγκόσμιας φήμης κάνναβη!

Αυτά τα γράφω πρόχειρα, με επιφύλαξη και προς απάντηση όσων αναρωτιούνται πώς θα επιβιώναμε ως κοινωνία μετά την εξέγερση.Είναι η συλλογική θέληση των εξεγερμένων που θα αποφασίσει πώς θα καλύψει τις συλλογικές ανάγκες για φαΐ, στέγη, μεταφορές και επικοινωνίες και όχι κάποια προσχέδια κοινωνικής οργάνωσης που γράφονται ερήμην της κοινωνίας.Και άνθρωποι που ξεσηκώνονται, ορθώνουν το ανάστημα τους, αναλαμβάνουν ιστορικές ευθύνες και συνεργάζονται συντροφικά μπορούν να φέρουν κοινωνικές λύσεις που είναι απείρως ανώτερες και καλύτερες από τις σημερινές που εφαρμόζονται από αλλοτριωμένους και υποδουλωμένους ανθρώπους.Προσωπικά θα επιθυμούσα μια πλήρης και απότομη κατάργηση του χρήματος αλλά γνωρίζω ότι πιθανά αυτό δεν είναι εφικτό και ότι ίσως το χρήμα να συνεχίσει να λειτουργεί ακόμη και μετά την εξέγερση έχοντας χάσει όμως την παντοδυναμία του και τον ολοκληρωτισμό του και έχοντας πάψει να λειτουργεί σαν χρέος.

Σε κάθε περίπτωση αυτό το μέρος είναι προικισμένο με ήλιο, θάλασσα, πολλά νησιά, δάση και ποτάμια.Η Αττική θα μπορούσε να είναι από τα πιο παραδεισένια μέρη του πλανήτη.Συνδυάζει βουνό, θάλασσα, ποτάμια, αρχαία ιστορία, υπέροχες παραλίες.

Και όμως!Το χρηματικό σύστημα μετέτρεψε  αυτό το μέρος σε μια κόλαση.Άφησε να καούν τα δάση του για να προστατεύσει ένα καζίνο. Μπάζωσε τα ποτάμια και πέρασε πάνω από αυτά αυτοκινητόδρομους. Άπλωσε ένα τεράστιο χαλί από τσιμέντο και έπνιξε όλο τον τόπο με αυτό.Γέμισε-με την συνενοχή της πλειοψηφίας- το περιορισμένο αστικό περιβάλλον με εκατομμυρια αμάξια που παρκάρουν σε πεζοδρόμια, πλατείες και πεζοδρόμους.Μόλυνε τις ακτές και μετά έβαλε εισιτήριο εισόδου.Εξαφάνισε το πράσινο φυτεύοντας στην  θέση του κολόνες της ΔΕΗ και κεραίες.Η ασχήμια της Αθήνας δεν έχει ευρωπαϊκό αντίστοιχο.

Σε αυτή την πόλη που έκοψαν δέντρα για να φτιάξουν πάρκινγκ και έστειλαν τα ΜΑΤ για να δείρουν τος υπερασπιστές των δέντρων άνθισε η αστυνομοκρατία και ήρθε η οικονομική κατάρρευση και ο γύψος του ΔΝΤ…

Συζητάμε ακόμη αν πρεπει να εξεγερθούμε;Υπάρχει άλλη λύση γι’ αυτή την πόλη σε αυτή την εποχή;Ποια είναι αυτή;

Πρωτομαγιά κρινόμαστε, όλο τον Μάη κρινόμαστε.Και τον Ιούνη θα ξέρουμε τι έγινε ή τι δεν έγινε…

Κάποιες φορές ο κόσμος εξεγείρεται γιατί δεν αντέχει άλλο να είναι συνένοχος σε ένα διαρκές έγκλημα  και κυρίως για να πάψει να είναι βολεμένο μηδενικό που τον μεταχειρίζονται κατά τα συμφέροντα ή τα καπρίτσια τους..

Ο καθένας μας έχει τεράστια δύναμη να αλλάξει τα πράγματα.Αρκεί να το συνειδητοποιήσει!

ΡΑΝΤΕΒΟΥ ΤΗΝ ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑ ΚΑΙ ΣΤΙΣ 11 ΜΑΗ ΚΑΙ ΑΝ ΣΥΝΘΗΚΕΣ ΕΙΝΑΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΩΡΙΜΕΣ ΔΙΑΡΚΕΣ ΡΑΝΤΕΒΟΥ ΣΤΟΝ ΔΡΟΜΟ!

Εξακολουθεί να ισχύει ότι δεν έχουμε να χάσουμε τίποτα εκτός από τις αλυσίδες μας-εσωτερικές και εξωτερικές- και έχουμε να κερδίσουμε έναν κόσμο ολόκληρο!

24 σκέψεις σχετικά με το “Εξέγερση της τελευταίας στιγμής;Μάης 2011 στην Ελλάδα…

  1. Για να απαντήσω προσωπικα στις ερωτήσεις του καναπε που βλέπει τη ζωη απο το παράθυρο …εγω ας πουμε δεν εχω δικο μου σπιτι…δεν εβγαινα οικονομικα στην Ελλάδα…δανειζόμουνα συνέχεια απο φιλους για να τα βγάλω πέρα και αναγκάστηκα οταν εφτασα στο αμην να φυγω εξωτερικο για δουλια….αυτοι που δεν βλέπουν κριση ειναι αυτοι που ζουνε ακομα καλά…που δεν τους εχει αγγιξει…ειναι απλα τα πράγματα…εμενα με αγγιξε στα 50 και βλέπω κριση….τι να κάνουμε?

  2. «Υπαρξιακά (η εξεγερση) είναι το ουρλιαχτό της αξιοπρέπειας και της θέλησης για ελευθερία και δικαιοσύνη.Αυτοί που έχουμε ζήσει σε εξεγέρσεις και έχουμε πάρει μυρωδιά του εξεγερσιακού βιώματος ξέρουμε καλά ότι όταν ζεις μια εξέγερση είναι σαν να ζεις ένα όνειρο.Έχεις την αίσθηση ότι όλα είναι δυνατά, όλα είναι μαγικά»

    αυτο ακριβως!

    παρα πολυ ωραιο κειμενο, διαφωνω μονο λιγακι στη φετιχοποιηση του διαδικτυου, καθως και στο κλισε της ελλαδας ως «πανεμορφης χωρας» (uparxoun alles polu wraioteres, xexe 😀 )

    • walpurgisnachtstraum και blackpanther, δεν μου αρκεί το εξεγερσιακό βίωμα, το να ζήσω για λίγο ένα όνειρο. Με νοιάζει η μόνιμη κατάργηση της ασχήμιας που υπάρχει έξω και που είναι αντανάκλαση αυτού που υπάρχει μέσα μας. Και αν δεν σβηστεί από μέσα, δεν πρόκειται να σβηστεί απ’ έξω. Την ευτυχία την αντιλαμβάνομαι ως εξ ορισμού μόνιμη. Δεν μου αρκούν πλέον οι αναλαμπές μέσα στην κόλαση.

      • Και, για να μη μιλάω με γρίφους, δεν προσμένω τίποτα μόνιμα όμορφο από αυτόν τον αγενή και παρτάκια λαό. Γιατί για το χάλι που υπάρχει σε διαπροσωπικό επίπεδο δεν ευθύνεται καμιά κρίση. Η γαϊδουριά που βλέπω γύρω μου από ανθρώπους που πετάνε τα σκουπίδια τους στον δρόμο, τις γόπες τους στην άμμο, τους γιατρούς στα νοσοκομεία που σου λένε «το ότι περιμένεις δυόμιση ώρες δεν μου λέει τίποτα», τους διευθυντές των σχολείων που λένε «δεν με ενδιαφέρει τι προβλήματα έχει το παιδί στο σπίτι του, να τα λύσει μόνο του», όλα αυτά δεν οφείλονται στην κρίση. Κι απ’ όλους αυτούς δεν περιμένω τίποτα. Σκατά μέσα, σκατά κι έξω. Το χάλι της Ελλάδας -που είναι πολύ μεγαλύτερο και βαθύτερο από το οικονομικό και την καταστολή- οφείλεται στους Έλληνες. Όχι με την έννοια που λέει ο Πάγκαλος («μαζί τα φάγαμε»), αλλά γιατί, αν η χώρα αυτή είχε ωραιότερους ανθρώπους, θα ήταν πολύ πιο όμορφη. Κι επιπλέον θα υπήρχε αλληλεγγύη, σύμπνοια και συνεργασία παντού, πέρα από νόμους και υποχρεώσεις.

        • Το χάλι της Ελλάδας -που είναι πολύ μεγαλύτερο και βαθύτερο από το οικονομικό και την καταστολή- οφείλεται στους Έλληνες. Όχι με την έννοια που λέει ο Πάγκαλος (“μαζί τα φάγαμε”), αλλά γιατί, αν η χώρα αυτή είχε ωραιότερους ανθρώπους, θα ήταν πολύ πιο όμορφη.

          Ωστόσο , αυτό το χάλι διαμορφώθηκε και από δομές . Και οι πολιτικές δομές , με το καθεστώς της κομματοκρατίας, έπαιξαν σημαντικότατο ρόλο . Αυτές οι δομές πρέπει να ανατραπούν . Επίσης υπάρχουν και οι ιδεολογικές δομές που επικυριαρχήθηκαν απο το συνδυασμό κομματοκρατίας (με την ιδεολογία του βολέματος , της εκτεταμένης και κοινωνικοποιημένης διαφθοράς και συνακόλουθα με τη διάλυση κάθε κοινωνικής αλληλεγγύης , αφού τα προβλήματα των ανθρώπων λύνονταν μέσω της πρόσδεσης ή προσφυγής στους κομματικούς μηχανισμούς και στους μηχανισμούς της διαφθοράς) και της κλασικής ιδεολογίας του καταναλωτικού καπιταλισμού .
          Ωστόσο , πάντα , μα πάντα , το αποτέλεσμα δεν συμβαίνει μόνο λόγω της ισχύος της οποιαδήποτε εξουσίας . Συμβαίνει και γιατί οι εξουσιαζόμενοι δεν έχουν να αντιπαραθέσουν τις κατάλληλες απαντήσεις. Και όι αριστερές μεν απαντήσεις σε πολιτικό επίπεδο ήταν στα πλαίσια της κομματοκρατίας (οι αναρχικές είναι νηπιακού επιπέδου) , σε επίπεδο ιδεολογίας δε δεν ύπάρχει μία ικανοποιητική εναλλακτική σύλληψη για τον άνθρωπο. Θα δώσω ένα παράδειγμα σύμφωνα με τα λόγια της ερέντιρας : μίλησε για γαιδουριάκαι προφανώς και αγένεια. Έχω να πω λοιπόν ότι η κατάργηση των κλασικών εξουσιαστικών δομών καθόλου δεν σημαίνει αυτόματα και την εξαφάνιση της αγένειας και της γαιδουριάς , τις οποίες θα μπορούσε να εκτοξεύσει και σε νέα ύψη , μιας και η απελευθέρωση από εξωτερικά δεσμά δεν ταυτίζεται με την υπόλοιπη καλυτέρευση του ανθρώπου .
          Υπάρχει ανάγκη λοιπόν να ξεκινήσουμε τις σκέψεις μας από την αρχή. Να ένα ακόμη παράδειγμα από τα λόγια της ερέντιρας: Το θέμα της ευτυχίας. Κατά τη γνώμη μου , είναι σημαντικότερο αυτή τη στιγμή από το να συζητήσουμε το θέμα της εξέγερσης , τουλάχιστον με την προωθημένη μορφή που την φαντάζεται ο blackpanther, να συζητήσουμε το θέμα της ευτυχίας …

  3. Συμφωνώ κι εγώ με σκέψεις Εréndira. Απολύτως.

    Ίσως κάποιες κοινές εμπειρίες που έχουμε, να μας βοηθούν να μπορούμε να δούμε τα πράγματα «από απόσταση» και, κατά συνέπεια, ίσως πιο ξεκάθαρα, σε σχέση με άλλους ανθρώπους, που δεν έτυχε να έχουν παρόμοιες εμπειρίες, ώστε να μπορούν να διακρίνουν τα χαρακτηριστικά που αναφέρει η Εréndira.

    Χαρακτηριστικά που με προβληματίζουν πολύ.

    Όπως σημειώνει και η Εréndira, δεν υπάρχει αλληλεγγύη, σύμπνοια και συνεργασία ανάμεσα στους ανθρώπους που κυκλοφορούν γύρω μας. Αγενείς και παρτάκηδες, που χειροτέρεψαν ακόμα περισσότερο από τα μέσα του ’90 κι έπειτα, λόγω της προσωρινής και πλασματικής ευημερίας που επικρατούσε στον τόπο αυτό, αλλά κι από προσπάθειες επηρεασμού που υπέστησαν να προσεγγίσουν την -πλασματική, επίσης- «ταυτότητα του Ευρωπαίου».

    Αλλοτρίωση. Μετάλλαξη.

    Δυστυχώς προς το χειρότερο.

    Μία μετάλλαξη που κατευθύνθηκε από μία επαρχιώτικη μεγαλομανία, ξενομανία, απληστία κι επιδειξιομανία, που εκδηλώθηκε αρχικά και κυρίως στην Αθήνα κι επεκτάθηκε, δυστυχώς, με τη μορφή καλπάζουσας επιδημίας και στις υπόλοιπες περιοχές της Ελλάδας.

    Μάλιστα, είναι εντυπωσιακό πώς αυτά τα αρνητικά χαρακτηριστικά «περνούν» και στους μη αυτόχθονες που ζουν στη χώρα, μέσα από την προσπάθειά τους να ενσωματωθούν και να συνενωθούν πλήρως με το υπόλοιπο σύνολο των ανθρώπων του τόπου αυτού.

    ‘Ολα αυτά τα αρνητικά χαρακτηριστικά δημιουργούν προβληματισμούς σχετικά με το «αν» και το «πώς» θα μπορούσε να επιτευχθεί μία εξέγερση στον τόπο αυτό, όταν οι άνθρωποι είναι παρτάκηδες, στ@ρχ@διστές, ωχαδερφιστές και πλαδαροί καναπεδιστές, που απαιτούν να πληρώνονται αδρά για κάθε κόπο που καταβάλλουν.

    Καλές οι θεωρίες, αλλά πώς μπορεί να πετύχει μία εξέγερση αν όλοι αυτοί οι άνθρωποι δεν συνεργαστούν και δεν έχουν αλληλεγγύη μεταξύ τους;

    Πιστεύω πως για να υπάρξει ουσιαστικό αποτέλεσμα ανατροπής, πρέπει με κάποιον τρόπο και ανά ομάδες να οργανωθούν και να συνεργαστούν όλοι αυτοί οι άνθρωποι μεταξύ τους, μεταξύ μας.

    Με απασχολεί εδώ και πολύ καιρό αυτή η παράμετρος. Το έχουμε ξανασυζητήσει και μαζί.
    Έχω κι ένα κείμενο (πρακτικού και οργανωτικού χαρακτήρα) που ετοιμάζω εδώ και 1 εβδομάδα, με σκέψεις και έχοντας συλλέξει συμβουλές και σχόλια απ΄όλα τα παιδιά, αλλά κι από κάποιους μεγαλύτερους σε ηλικία που έγραψαν εδώ και κατέθεσαν συμβουλές μέσα από την πείρα τους, που, ίσως, μπορέσουν να βοηθήσουν και να δώσουν ιδέες στους πιο οργανωτικούς.

    Ιδέες, ώστε να αποφύγουμε το γεγονός ότι τις επόμενες φορές που θα βγούμε στο δρόμο, να είναι απλώς μία περατζάδα «χύμα στο κύμα», που θα διαλυθεί εύκολα από 5 παρακρατικούς και 100 μπάτσους στρατόκ@#λους.

    Θα διαβάσω και πάλι προσεκτικά το άρθρο σου και θα επανέλθω.

    Πρέπει να «στύψουμε» το μυαλό μας. Όλοι μας. Να κάνουμε ότι μπορούμε. Όπως μπορούμε. Όσο μπορούμε.

    Πρέπει να τελειώσει αυτή η κόλαση που ζούμε. Η Εξουσία μας έχει επιβληθεί με τη χειρότερή της μορφή και καταστρέφει τα πάντα γύρω της, με έναν τρόπο ολοκληρωτικό: όλα όσα έχτισαν όλοι οι προηγούμενοι αγωνιστές με τόσο κόπο.

    Και, μάλιστα, αυτή η φορά, είναι από τις πιο δύσκολες.
    Γιατί έχει τακιμιάσει ιδανικά η «έξωθεν» με την «έσωθεν» Εξουσία.
    Ιδανικά και αμετάκλητα.

    Θέλει υψηλή νοημοσύνη και ισχυρή στρατηγική και οργανωτικότητα για να αντιμετωπιστεί αποτελεσματικά.
    Έτσι νομίζω. Έτσι πιστεύω.

  4. Εγώ λοιπόν είμαι εναντίον της εξέγερσης όπως την σκέπτεται ο blackpanther-σαν μια «γενικευμένη εξέγερση» που θα έχει σα σκοπό τη κατάργηση του καπιταλισμού (ωστόσο είμαι υπέρ εξέγερσης με λιγότερο φιλόδοξους στόχους). Ο λόγος είναι ο ακόλουθος : έτσι όπως είναι τα πράγματα αυτή τη στιγμή στον αριστερό και αναρχικό χώρο, και αυτή τη στιγμή δεν έχουν αναπτυχθεί ικανοποιητικά άλλοι αντικαπιταλιστικοί χώροι, δεν είμαι καθόλου σίγουρος ότι αυτό που θα έρθει θα είναι καλύτερο από τον παρόντα καπιταλισμό. Δίνω περισσότερες πιθανότητες τα πράγματα, πέρα από αγνές προθέσεις, να οδηγηθούν σε μια χειρότερη κατάσταση. Και επειδή το ίδιο σκέπτεται και ο περισσότερος κόσμος (λιγότερο ή περισσότερο συνειδητά) η γενικευμένη αντικαπιταλιστκή εξέγερση δεν είναι και ρεαλιστική.

    Ωστόσο , αυτή τη στιγμή υπάρχουν άνθρωποι που υποφέρουν σαν άνεργοι , χαμηλόμισθοι κλπ. Αντί να σκεφτόμαστε την γενικευμένη αντικαπιταλιστική επανάσταση , ας έχουμε καταρχήν το στόχο να τους βοηθήσουμε με πραχτικούς αγώνες και ας μην πέσει ο καπιταλισμός.
    Εκείνο που λέω είναι αυτό : η δυστυχία των ανθρώπων δεν πρέπει να χρησιμοποιείται για την προώθηση κάποιας ιδεολογίας . Οι αγώνες αυτοί όμως οι επικεντρωμένοι στους συγκεκριμένους ανθρώπους που υποφέρουν θα μπορούσαν τελικά να οδηγήσουν τα πράγματα μακριά και με καλύτερο τελικό αποτέλεσμα.

    • Ωραία τώρα θα έχουμε και εξεγέρσεις με φιλόδοξους ή με λιγότερο φιλόδοξους στόχους…Μπόρεις να κάνεις ένα πολύ ωραίο κόμμα , να συμμετέχεις στις εκλογές τους και να θέσεις το πρόγραμμα και τις φιλοδοξίες σου εκεί.Αφού λοιπόν ο περισσότερος κόσμος πιστεύει πως εάν ανατραπεί ο καπιταλισμός ότι ακολουθήσει θα είναι χειρότερο σίγουρα ένα κόμμα με καθώς πρέπει ‘πρόγραμμα’ εντός του συγκεκριμένου συστήματος θα το ψηφίσει ή μήπως όχι? Και εάν όχι , γιατί?
      Πρέπει να ξεκαθαρίσεις τι εννοείς λέγοντας αγώνες επικεντρωμένους σε αυτούς τους ανθρώπους πάντως. ΜΚΟ?Ταμεία αλληλεγγύης?Συσσίτια?Γιατρούς Χωρίς Σύνορα?Τι ακριβώς?
      Ακριβως από πάνω σχολιάζεις και περιγράφεις το ‘χάλι’ και πως αυτό δημιουργήθηκε.Λες πως οι αριστερές ιδεολογίες ήταν και είναι βασισμένες σε κομματικά πλαίσια επίσης και χαρακτηρίζεις τις αναρχικές (που δεν είναι κομματικοκεντρικές) νηπιακού επιπέδου.Προσωπικά συμπεραίνω από όλο αυτό πως θέλεις να κάνεις μία ‘νέα ιδεολογία’ που θα αρχίσει τα πράγματα από την αρχή ή κάνω λάθος?Κατά τα άλλα όσοι ονειρεύονται εξεγέρσεις είναι γραφικοί..

      • «Κατά τα άλλα όσοι ονειρεύονται εξεγέρσεις είναι γραφικοί..»

        Φίλε arsenelupin , μην με αδικείς … Πάρακάτω έγραψα :
        «η γενικευμένη αντικαπιταλιστική εξέγερση με σκοπό την αντικατάσταση του καπιταλισμού δεν είναι ρεαλιστική – η αντικαπιταλιστική επανάσταση δηλαδή . Εξεγέρσεις όμως με αντικαπιταλιστικό χαρακτήρα νομίζω ότι είναι δυνατές». Και συμπληρώνω : όχι μόνο είναι δυνατές , αλλά και επιθυμητές και μπορούν να έχουν και αποτελέσματα – όχι όμως τη γενικευμένη ανατροπή του καπιταλισμού.

        «Προσωπικά συμπεραίνω από όλο αυτό πως θέλεις να κάνεις μία ‘νέα ιδεολογία’ που θα αρχίσει τα πράγματα από την αρχή ή κάνω λάθος?»
        Νομίζω ότι πράγματι αυτό είναι το σημαντικότερο καθήκον της εποχής μας …

        • Δεν είχα κανένα σκοπό να σε αδικήσω το σχόλιο το έγραφα πριν διαβάσω την τελευταία προσθήκη που έκανες.Θεωρείς λοιπόν την δημιουργία ‘μίας νέας ιδεολογίας’ το σημαντικότερο καθήκον της εποχής μας παρ’ότι δεν απορρίπτεις ‘αντικακαπιταλιστικού τύπου’ εξεγέρσεις που όμως δεν θα έχουν στόχο την ανατροπή του καπιταλιστικού συστήματος αν καταλαβαίνω καλά.Προσωπικά δεν με ενδιαφέρει κανενός τύπου ιδεολογία στα πλαίσια του συγκεκριμένου οικονομικού συστήματος διότι δεν μπορεί να υπάρξει καπιταλισμός με ανθρώπινο πρόσωπο.Όταν η συντριπτική πλειοψηφία του κόσμου αντιληφθεί την πραγματική έννοια της εκάστοτε ιδεολογίας τότε δεν πιστεύω πως θα χρειαστεί να ‘σχηματίσεις’ καινούρια.Για να δώσω ένα παράδειγμα.Το καθεστώς της Σοβιετικής Ένωσης πως θα το ονόμαζες?Πες μου πόαοι θα σου απαντήσουν κομμουνιστικό και θα καταλάβεις τι εννοώ.Εάν αυτό ήταν κομμουνιστικό καθεστώς τότε εσύ και εγώ είμαστε ένοπλο αντάρτικο.

          Όσο για το ζήτημα της εξέγερσης αν σου έλεγαν το 2005 πως μετά από 3 χρόνια για ένα ολόκληρο μήνα θα καίγεται -λόγο εξέγερσης- η Αθήνα θα το θεωρούσες πιθανό?Αυτό που θέλω να πω είναι πως είναι αδύνατο να θέσεις φραγμούς ή στόχους σε οποιαδήποτε εξέγερση.Προτιμότερο να πολεμάς για τα πάντα μπας και στη χειρότερη καταφέρεις να κατακτήσεις το ελάχιστο…

  5. «η γενικευμένη αντικαπιταλιστκή εξέγερση δεν είναι και ρεαλιστική»

    Να κάνω μια διόρθωση : η γενικευμένη αντικαπιταλιστική εξέγερση με σκοπό την αντικατάσταση του καπιταλισμού δεν είναι ρεαλιστική – η αντικαπιταλιστική επανάσταση δηλαδή . Εξεγέρσεις όμως με αντικαπιταλιστικό χαρακτήρα νομίζω ότι είναι δυνατές.

  6. Αγαπητέ φίλε Αrsenelupin:
    αυτό που γράφεις >>> «Όσο για το ζήτημα της εξέγερσης αν σου έλεγαν το 2005 πως μετά από 3 χρόνια για ένα ολόκληρο μήνα θα καίγεται -λόγω εξέγερσης- η Αθήνα θα το θεωρούσες πιθανό?Αυτό που θέλω να πω είναι πως είναι αδύνατο να θέσεις φραγμούς*… …σε οποιαδήποτε εξέγερση. Προτιμότερο να πολεμάς για τα πάντα μπας και στη χειρότερη καταφέρεις να κατακτήσεις το ελάχιστο…»

    Το βρίσκω πολύ λογικό και πιστεύω πως είναι έτσι ακριβώς όπως το περιγράφεις. Προσωπικά πιστεύω πως έχεις δίκιο.

    * Έχω παραλείψει, βέβαια, 3 λέξεις απ΄την πρόταση-διατύπωσή σου («… ή στόχους… » )∙ αναφέρομαι σχετικά και λεπτομερώς παρακάτω.

    —————————————————————————————-

    Αγαπητέ φίλε Παύλο Ormithiella,

    βρίσκω ενδιαφέροντα τον τρόπο που τοποθετείς το θέμα στα τελευταία σου σχόλια.

    Δεν είμαι εναντίον της εξέγερσης όπως την διατυπώνει ο αγαπητός φίλος Αrsenelupin κι όπως την σκέπτεται ο αγαπητός φίλος ΒlackΡanther -σαν μια “γενικευμένη εξέγερση” που θα έχει σα σκοπό την κατάργηση του καπιταλισμού. Αυτός είναι, άλλωστε κι ο βασικός στόχος.

    Όμως, τα επιχειρήματά σου για την ανάγκη ύπαρξης πρακτικών στόχων, σε πρώτη φάση, τα βρίσκω λογικά.

    Ενδιαφέρουσα και περίεργη μου φαίνεται η πιθανότητα «μιας νέας ιδεολογίας». Έριξα μια γρήγορη ματιά στο blog σου. Χρειάζομαι χρόνο για να διαβάσω τι γράφεις, τις ιδέες που έχεις αναπτύξει, ώστε να κατανοήσω πως σκέπτεσαι. Αν έχεις διάθεση και χρόνο, γράψε μας κάτι σχετικό εδώ, στην πιο περιληπτική μορφή του, αν αυτό μπορεί να είναι δυνατό.

    Εξαιρετικά ρομαντική βρίσκω την ανησυχία σου όσον αφορά το θέμα της ευτυχίας.
    Το λέω καλόπιστα και το αντιμετωπίζω με χαμόγελο. Όμως. Θεωρώ πως δεν είναι σημαντικότερο το θέμα αυτό προς στιγμήν από το θέμα της εξέγερσης… Γιατί υπάρχει δυστυχία γύρω μας, παντού. Και σ΄εμάς τους ίδιους, φυσικά. Αν όχι σε όλους, σίγουρα στους περισσότερους από εμάς. Είτε λόγω κοινωνικής ευαισθησίας απέναντι στην αδικία, είτε γιατί μας αγγίζει η κρίση και η αδικία κι εμάς τους ίδιους, είτε και για τους 2 λόγους. Πώς να συζητηθεί το θέμα της ευτυχίας χωρίς μία εξέγερση που θα ανατρέψει τη δυστυχία; Αφού τα θέματα αυτά είναι αλληλένδετα. Είναι τα 2 αντίθετα.

    Δες, για παράδειγμα, τι γράφει ο αγαπητός φίλος Μarxfactor πιο πάνω, στο 1ο σχόλιο.
    Προσωπικά, με άγγιξαν πολύ τα λόγια του. Ίσως γιατί αντιμετωπίζω παρόμοιο δίλημμα, που μάλλον, όμως, θα το αποφύγω, με όποιο κόστος ή θα παίξει εναλλακτική.

    Λογική, επίσης, βρίσκω την ανησυχία της πιθανότητας: «και μετά την Επανάσταση, τί;».

    Μάλιστα, είναι ένα άρθρο που το βλέπω εδώ και 2 μήνες να κυκλοφορεί στα blogs και θέλω εδώ και καιρό να το αναδημοσιεύσω κι εδώ για να προβληματιστούμε λίγο σχετικά. Ή, έστω, ένα τμήμα του, γιατί δεν συμφωνούσα με όλα τα γραφόμενά του. Κι αυτός είναι κι ο λόγος που δεν το ανάρτησα ακόμα, ενώ το είχα «σταμπάρει». Ήθελε λίγο ξεκαθάρισμα… κάποια κομμάτια του… Πάντως, είναι ένα θέμα που απασχολεί πολύ τον περισσότερο κόσμο, γιατί το ακούω πολύ να συζητιέται τριγύρω, κι από διάφορες κατηγορίες ανθρώπων και ιδεολογιών…

    Αν και πιστεύω ότι όσον αφορά την «κατάσταση-μετά», έχουμε πια περισσότερη πείρα.
    Πάει πολύ πέρα, βέβαια, το θέμα προς το παρόν… Πρώτα πρέπει να οργανωθεί η «μαζική έξοδος».

    Αν και οφείλω να τονίσω πως, επίσης, πιστεύω πολύ στην/ στις ηλικιακή/ές γενιά/ιές 30 (ή και 35 καλύτερα)-50, που χτυπιέται και πολύ από την κρίση, αυτή τη στιγμή.

    Αντίθετα, η περίφημη «γενιά του Πολυτεχνείου» μας απογοήτευσε τραγικά. Άλλες προσδοκίες είχαμε από τον «αστικό μύθο» της γενιάς αυτής… Μάλιστα, αναρωτιόμουν πολύ «γιατί». Σηκώνει μεγάλη συζήτηση κι αυτό. Και αναλύσεις… (δεν το αγγίζω το θέμα τώρα, θα ξεφύγω τελείως∙ πάντως, κατόπιν κάποιων συζητήσεων με ανθρώπους της γενιάς αυτής, έχω καταλήξει σε αρκετά συμπεράσματα).

    Παρατηρώ, όμως, ότι η γενιά/-ιές 30-50 διαχειρίζεται δυναμικά και ντόμπρα πολλά από τα θέματα που μας απασχολούν όλους και –όταν θέλει… όταν… και όταν σηκωθεί απ΄ τον καναπέ ή, έστω, όταν ενδιαφερθεί με κάποιον τρόπο- μπορεί πραγματικά να της «αλλάξει τα φώτα» της εξουσίας. Όταν. Και αν. Τότε εκδηλώνει έντονη επαναστατικότητα. Το έχουμε δει με τα μάτια μας. Ίσως επειδή διδάχτηκαν από τις ελλείψεις στην ιδεολογική συνέπεια των ηλικιακά μεγαλύτερών τους και βρίσκονται μεταξύ «ορμής» και «γνώσης / πείρας» ∙
    ακριβώς στο ενδιάμεσο.

    Αυτοί, βέβαια, που έκαναν τη μεγάλη έκπληξη και τη μεγάλη διαφορά ήταν οι πολύ νεότερες γενιές, που όλοι τις κατηγορούσαν ως «απολιτίκ total”.
    Οπότε, συμφωνώ απολύτως με Αrsenelupin ότι ούτε καν είχε πάει το μυαλό πολλών από εμάς το 2005 ότι «μετά από 3 χρόνια για ένα ολόκληρο μήνα θα καίγεται η Αθήνα»…

    Και ναι, Αrsenelupin, όντως: «είναι αδύνατο να θέσεις φραγμούς … σε οποιαδήποτε εξέγερση».
    Έβαλα «…» γιατί παρέλειψα το κομμάτι «… ή στόχους… ».
    Σηκώνει και περισσότερο ανάλυση κι επέκταση αυτό το θέμα και μου προκαλεί μεγάλο ενδιαφέρον… κυρίως όσον αφορά τους φραγμούς, γιατί πιστεύω πως,
    στην προκειμένη περίπτωση, το να τεθούν στόχοι είναι απαραίτητο, για να υπάρξει αποτέλεσμα.
    Οπότε, σε αυτό το σημείο συμφωνώ με Παύλο Ormithiella και πιστεύω πως δεν έχει άδικο. Σε αυτό το συγκεκριμένο σημείο.

    Είναι καθαρά θέμα στρατηγικής, που απαιτείται. Γιατί δεν πρόκειται απλώς για μία εξέγερση. Βιώνουμε πόλεμο. Και κατοχή. Το γιατί το εξήγησα στο σχόλιο παραπάνω, επίσης ακριβώς παρακάτω και ακόμα πιο αναλυτικά στο κείμενο που γράφω, όπου δεν σας κρύβω ότι για να αναπτύξω κάποιες σχετικές σκέψεις, λειτουργώ καθαρά σε επίπεδο στρατηγικής για πόλεμο (το εν λόγω κείμενο, θα έπρεπε να το είχα ήδη αναρτήσει, αλλά -δυστυχώς- μου τράβηξαν την προσοχή και κάποια άλλα γεγονότα, αποπροσανατολίστηκα και καθυστέρησα∙ κακώς, γιατί το θέμα επείγει και αλληλεπιδρούν, ίσως, οι σκέψεις μεταξύ μας).

    Πιστεύω, δηλαδή, ότι πρόκειται για εξέγερση που αγγίζει τα όρια της αντίστασης στον πόλεμο.
    Καθαρή επανάσταση, δηλαδή, για αποτίναξη ζυγού. Και πιστεύω πως δεν υπερβάλλω.
    Αυτό ακριβώς είναι:
    εξουσία που έχει κάτσει «στο σβέρκο μας» με τη μορφή κανονικού ζυγού.
    Τελούμε υπό Κατοχή.

    Προσωπικά, εκεί που πιστεύω πως θα πρέπει να επιμείνουμε, είναι το εξής:

    η εξουσία ως αντίπαλος, έχει πάρει μία εξαιρετικά δύσκολη μορφή και τροπή αυτή τη φορά.

    Ως αντίπαλος, παρουσιάζει ιδιαίτερα μεγάλο βαθμό δυσκολίας.

    Κι έχει εξελίξει και τις τεχνικές της (δίκτυο παρακρατικών, νέα μέσα και όπλα-τεχνικές καταστολής), αλλά και τις συμμαχίες της (εθνική+διεθνής εξουσία / πρώτη φορά τις «τρώμε στη μάπα» και τις 2 μαζί ενωμένες τόσο έντονα).

    Που σημαίνει ότι για να αντιμετωπιστεί θέλει υψηλή στρατηγική (τεχνικές και φιλοσοφία πολέμου*, δυστυχώς, αφού τις ίδιες τεχνικές χρησιμοποιούν και αυτοί).

    Αυτό νομίζω. Αυτό πιστεύω.

    * πολέμου* : αναφέρομαι στη «λογική» και «φιλοσοφία» του πολέμου κι όχι σε «μπαμ και μπουμ»∙ αν και ποτέ δεν μπορεί κάποιος να ξέρει, να μαντέψει μέχρι πού μπορεί να φτάσει και να καταλήξει… (όσο μπορεί ο πόλεμος να έχει «φιλοσοφία»… το βρίσκω τραγικό και που το αναφέρω με αυτό τον τρόπο… «φιλοσοφία» του πολέμου: τραγικό και απαίσιο∙ εννοώ κυρίως την εφαρμογή στρατηγικής με σκοπό την ήττα συγκεκριμένου αντιπάλου ή «εχθρού»).

    ** Θα ήθελα να μπορούσα να επεκταθώ περισσότερο σε αυτό που σημειώνει η Εréndira «Το χάλι της Ελλάδας -που είναι πολύ μεγαλύτερο και βαθύτερο από το οικονομικό και την καταστολή- οφείλεται στους Έλληνες. …γιατί, αν η χώρα αυτή είχε ωραιότερους ανθρώπους, θα ήταν πολύ πιο όμορφη. Κι επιπλέον θα υπήρχε αλληλεγγύη, σύμπνοια και συνεργασία παντού, πέρα από νόμους και υποχρεώσεις».

    Με «πονάει» κι εμένα πολύ αυτό το θέμα. Σηκώνει αρκετή ανάλυση και είναι καθαρά ανθρωπολογικού χαρακτήρα. Έκανα κάποιες απόπειρες να το ξεκινήσω, συγκεντρώνοντας υλικό, με λίγο χιουμοριστικό τρόπο (γελάμε και κλαίμε με τα χάλια μας), που όμως συνεχίζω να αφήνω μισές.
    Ακόμα δεν έχω προλάβει να ολοκληρώσω τις προσπάθειες αυτές που είχα ξεκινήσει, έτσι, σε μια πιο χαλαρή μορφή.

    Φταίει αυτό που μου έλεγες κι εσύ, αγαπητέ μου φίλε Αrsenelupin:
    τρέχουν τα γεγονότα, προσπαθούμε να παρακολουθήσουμε τις εξελίξεις -πολλές από τις οποίες βιώνουμε κι εμείς οι ίδιοι- και δεν μας βγάζει ο χρόνος.

    Είναι κι η εποχή αυτή τόσο περίεργη… πώς μας προέκυψε έτσι; Πολύ ταραγμένα όλα…
    Ενδιαφέρον να το ζεις… αλλά είναι και βασανιστικό…
    Προ ημερών ρωτούσα κάποιον γύρω στα 60, αριστερής ιδεολογίας, ποιά εποχή από τις δύο του φαίνεται πιο ταραγμένη, στο σύνολό της, μιας και τις έζησε και τις δύο εποχές, από κοντά: το ΄68 ή το 2011;

    Και το συζητήσαμε αρκετά το θέμα. Με πολύ ενδιαφέρον.

  7. Αναμφίβολα όλα αυτά θα τα ξανασυζητήσουμε . Το θέμα καταρχήν είναι πραγματικά να συζητάμε . Να προβληματιζόμαστε δηλ. μαζί με τους άλλους μ’ αυτά που λέμε και που μας λένε . Να κουνιέται βρε παιδί μου ο εγκέφαλος μας , για να μην αγκυλώνεται . Δεν υπάρχουν μαγικές συνταγές για τίποτα . Ούτε οι θεωρίες του παρελθόντος και οι πολιτικές ιδεολογίες που τις συνοδεύουν , νομίζω , ότι πρέπει να είναι φετίχ – γιατί αν ήταν ήδη ο κόσμος θα ήταν πολύ καλύτερος . Βλέπετε όμως ότι υπάρχουν άνθρωποι (δεν εννοώ απ’ αυτούς που συμμετέχουν εδώ στις συζητήσεις μας) που δεν είναι διατεθειμένοι να συζητήσουν πραγματικά . Χαρακτηριστικό παραδειγμα οι του ΚΚΕ – δεν υπάρχει περίπτωση πραγματικής συζήτησης μαζί τους. Αλλά όχι μόνο αυτοί . Νομίζω ότι υπάρχει έλλειψη κουλτούρας συζήτησης . Και αυτό οφείλεται στις εξουσιαστικές δομές. Αυτοί λοιπόν που δεν συζητάνε πραγματικά , γιατί κατά βάση , πρώτον δεν είναι ανεκτικοί στις άλλες απόψεις και δεύτερον δεν ξέρουν να ακούνε , καθαρά βρίσκονται στην επιρροή των εξουσιαστικών δομών , όσο και αν στα λόγια τις αντιστραστεύονται …

  8. Δεν είμαι εναντίον της εξέγερσης όπως την διατυπώνει ο αγαπητός φίλος Αrsenelupin κι όπως την σκέπτεται ο αγαπητός φίλος ΒlackΡanther -σαν μια “γενικευμένη εξέγερση” που θα έχει σα σκοπό την κατάργηση του καπιταλισμού. Αυτός είναι, άλλωστε κι ο βασικός στόχος.

    Θεωρητικά δεν είμαι και εγώ εναντίον της εξέγερσης με σκοπό την κατάργηση του καπιταλισμού . Λέω όμως ότι οι πολιτικές οντότητες που είναι αυτή τη στιγμή περισσότερο οργανωμένες για κάτι τέτοιο (μαλακίες οργανωμένες , αλλά τέλος πάντων , για να κάνουμε συζήτηση …) , η Αριστερά και οι Αναρχικοί , φοβάμαι ότι αν τους δινόταν η ευκαιρία , θα οδηγούσαν τελικά τα πράγματα σε κάτι χειρότερο …
    Ερώτηση πρώτη : Τελικά στη Ρωσία μήπως θα ήταν καλύτερα (μια απλή εκδοχή του καλύτερα : λιγότερες δολοφονίες από το καθεστώς , λιγότερος τρόμος , λιγότερη Σιβηρία) να είχαν αποτύχει οι μπολσεβίκοι ;
    Ερώτηση δεύτερη : Ο φίλος blackpanther , του οποίου παρεμπιπτόντως τα κείμενα βρίσκω εξαιρετικά , μίλησε για κατάργηση χρήματος κλπ. Εγώ θα ρωτήσω κάτι απλούστερο ως προς τη διευθέτηση του . Μιλάμε για κουρεμα του χρέους μας και η Αριστερά είναι ταγμένη αναφανδόν υπέρ αυτού . Ωστόσο και το 100% να κουρέψουμε , την επόμενη μέρα πρέπει να ξαναδανεισθούμε . Αυτό πως θα το διαχειρισθούμε ; Μέχρι στιγμής δεν έχω ακούσει αριστερή απάντηση γι’ αυτό . Το προσπερνούν σφυρίζοντας αδιάφορα . Αν λοιπόν είχαν την εξουσία ή θα τα γύριζαν ή θα προχωρούσαν σε ένα μεγάλο κούρεμα – σύμφωνα με τις διακηρύξεις τους – και την επόμενη μέρα πιθανά δεν θα μπορούσαν να δανεισθούν . Τότε το μόνο που θα τους έμενε θα ήταν ένα μεγάλο κούρεμα στους μισθούς και τις συντάξεις ή τι άλλο ; Ορίστε λοιπόν σε μια παρανυχίδα των προβλημάτων , δώστε λύσεις . Για φτιάξτε ένα συνολικό περίγραμμα της διαφορετικής πολιτικής και ξεκινήστε μετά για συγκεκριμένες απαντήσεις στα συγκεκριμένα προβλήματα . Εγώ δεν λέω ότι δεν υπάρχει λύση ριζοσπαστική στο πρόβλημα που έθεσα (με τα αναγκαία ρίσκα βεβαίως) – λέω ότι οι επίσημοι αντικαπιταλιστικοί φορείς δεν παρουσιάζουν ικανοποιητικές λύσεις …

  9. παντως, δεν ειναι κακο να ονειρευεται κανεις την εξεγερση, να τη σκεφτεται, να μιλαει γι αυτην, να την προετοιμαζει (με οποιον τροπο κρινει ο καθενας) και να την προπαγανδιζει. 😉

    εδω που εχουν φτασει τα πραγματα, η υπαρξιακη, αλλα και η οικονομικη απογνωση ενος αρκετα μεγαλου μερους της κοινωνιας ειναι τετοια, που ακομα και μια εξεγερση σαν αυτοσκοπος θα ηταν ενα φωτεινο διαλειμμα μεσα στη φρικη της κανονικοτητας, της απαθειας και της παρακμης, ενα δειγμα αξιοπρεπειας, επιτελους να γινει ΚΑΤΙ, ο,τι κι αν ειναι αυτο.

    η νυχτα της 30ης απριλιου προς 1η μαιου, ειναι η βαλπουργια νυχτα που αλλοι τη γιορταζουν στα βουνα με μαγικες φωτιες και αλλοι (οπως οι αυτονομοι στο βερολινο) με διαφορετικους τροπους 😉

  10. «παντως, δεν ειναι κακο να ονειρευεται κανεις την εξεγερση, να τη σκεφτεται, να μιλαει γι αυτην, να την προετοιμαζει (με οποιον τροπο κρινει ο καθενας) και να την προπαγανδιζει. 😉

    εδω που εχουν φτασει τα πραγματα, η υπαρξιακη, αλλα και η οικονομικη απογνωση ενος αρκετα μεγαλου μερους της κοινωνιας ειναι τετοια, που ακομα και μια εξεγερση σαν αυτοσκοπος θα ηταν ενα φωτεινο διαλειμμα μεσα στη φρικη της κανονικοτητας, της απαθειας και της παρακμης, ενα δειγμα αξιοπρεπειας, επιτελους να γινει ΚΑΤΙ, ο,τι κι αν ειναι αυτο»

    Είναι ωραίο αυτό που γράφεις , όπως πολύ σωστό είναι και το «Η εξέγερση είναι αυθόρμητη και ανεξέλεγκτη και λατρεύει να λέει τη λέξη “έκπληξη!”» που έγραψε ο Deadman Walking . Ας κλείσουμε λοιπόν ένα κύκλο συζήτησης με αυτά …

  11. Για πες μας, βρε φίλε Γιώργο.
    Έχω μια απορία.

    Και ποιοί θα την κάνουν αυτή την «Επανάσταση» που λές;

    Βλέπεις κανέναν τριγύρω να έχει ετοιμαστεί; …

    Θα ήθελα μία λογική απάντηση. Μόλις έχεις τη διάθεση και το χρόνο.

    Λογική, όμως, έτσι; Να παίξει και κάνα επιχείρημα να πειστούμε όλοι μας…

    Έτσι, γιατί τελευταία μου δημιουργούνται πολλές απορίες και δεν βρίσκω απαντήσεις.

    Αν μπορείς να βοηθήσεις στο θέμα αυτό, θα χαρώ πολύ.

    Με εκτίμηση,

    BlackMediterraneanPirate
    XXX

  12. Και μην που πεις: «Είμαστε 2, είμαστε 3, είμαστε 1013».

    Άστο. Δεν είμαστε στο 1970.

    Στο 2011 είμαστε.

    Μια απάντηση που να ανταποκρίνεται στο 2011 θα ήθελα, παρακαλώ πολύ,
    όποιος έχει την ευχαρίστηση.

    Και πάλι, με εκτίμηση,
    BlackMediterraneanPirate
    XXX

  13. “ απλα εχει λιγο σημασια να δειτε το blog αυτο , που τα γραφει αυτα εδω «http://merrybabes.wordpress.com/» γιατι ουτε σε κανεναν καναπε ειμαι ουτε σε καμια κατασταση νιρβανας … αλλα φυσικα και σημερα ε μεγαλο μερος της κοινωνιας βγηκε εξω … μεγαλη κριση , δεν εχουν παπουτσια να φορεσουν για να βγουν στο δρομο λεμε … ελα ρε παιδια , ας κοιταμε και λιγο την πραγματικοτητα για να δουμε τι θα αλλαξουμε γιατι κατι δεν γινεται σωστα …. αλλα μονο και μονο που πηρατε ενα σχολιο μου και γραψατε ολοκληρο κειμενο πανω σε αυτο http://wp.me/pUFzD-277 και το αναλυσατε κατι λεει … το θεμα για μενα ειναι απλο , καποιοι εχουν και περνανε καλα και αυτοι ειναι οι πιο πολλοι οι αλλοι ειτε δεν θελουν να συγκρουστουν ειτε δεν βλεπουν ελπιδα σε τιποτα …και να την βρασω την εξεγερση σε φαση «εχασε η ομαδα μου και θα τα κανω λιμπα γαι 2 ωρες …το προβλημα του δυτικου κοσμου ειναι το παχος οχι η πεινα .- Βασικη θεωρηση σε αυτη την συγκεκριμενη σκεψη μου , που δεν ειναι και η σημαια μου μιας και καταλαβαινω τον ρολο των Media σε ολο αυτο το αποχαυνωμα , ειναι οτι αν δεν πεινασει κανονικα ο κοσμος , δεν ξεκουναει απο τον καναπε και ΦΥΣΙΚΑ ΟΙ ΑΡΑΒΕΣ βγηκαν γιατι πεινουσαν , αν ειναι δυνατον δλδ να μην βλεπουμε αυτο το πραγμα …
    θα συνεχισω εδω , http://merrybabes.wordpress.com/ ευχαριστω ,για την ωραια αναλυση ενος κειμενου που εγραψα οταν ημουν στα εξαρχεια και δεν μπορουσα να βρω μια θεση σε ενα μαγαζι να καθισω απο τον κοσμο …

  14. Μια απάντηση αν μπορεί να το πει κανείς απάντηση ειναι οτι το χρηματοπιστωτικό σύστημα παει

    φράκαρε δεν ειναι μια κρίση .Και αυτο το κάνει ποιο επικίνδυνο

    και μεσα σε όλα αυτα ενας απίστευτος κυνισμός που ειναι μεταδοτικός

    (κανει και ρίμμα).

    Καθόμαστε ολοι ψύχραιμα να ακουμε για χρηματιστηριακά στοιχήματα

    που εχουν τζογαρει πανω σε χωρες ανθρώπους και λιγο-πολυ

    αντιμετωπίζεται με τρόπο ε…τι να κάνουμε ετσι ειναι η ζωη δηλαδή

    έχουμε περάσει σε μια συνειδησιακή αλλοτρίωση .

    Και πάνω που οι κοινωνίες είχαν χάσει τις τις αντιστάσεις τους ήρθε το

    θράσος και ο κυνισμός του κεφαλαίου να παρασυρθεί απο την αλαζονεία του

    και να γινει υπερπροκλητικο και σταμάτησε να διαβάζει την ιστορια.Έκανε στην μπάντα

    τη διανόηση και το λούστρο της και τωρα θελει αιμα …

    Θα το εχει αλλα οι άνθρωποι είμαστε πολυ πίσω σε ποιοτική αντίδραση ψαχνόμαστε

    ασύνταχτα ψάχνουμε για νέες δράσεις αλλα δεν τις βλέπουμε βιαζόμαστε και

    ενθουσιαζόμαστε χωρις βάθος ρηχά ..

    Υπερεκτιμούμε ευκολα αντιδράσεις τύπου πλατείας (δεν τις απαξιώνω)αλλα δεν

    φτάνει δεν εχουμε να λογαριαστούμε με τυχαίους και αντιδρούμε συναισθηματικά..

    Χωρις στέρεα ιδεολογικά χαρακτηριστικά που θα κρατήσουν φουσκωμένο το

    μπαλόνι και με βιασύνες δεν προχώρα το πράμα.

    Κακα τα ψέματα αλλα οι πλατείες θα αδειάσουν η θα μετεξελιχθούν σε χάπενινγκ.

    εκει θα πρεπει να μην απογοητευτούμε οταν μοιραία θα έρθει η κόπωση

    αλλα να συνεχίσουμε στις δουλειές μας στις γειτονιές μας στις παρέες να σκεφτόμαστε

    πολίτικα να αποκτήσουμε πολίτικη κουλτούρα οπως μετα την χουντα που εστω και

    εαν ηταν κατι σαν μόδα αλλα μια μοδα που έδωσε περιεχόμενο οχι μονο πολιτικο

    αλλα και πολιτιστικό.

    Πως μάθαμε οι καθημερινοί άνθρωποι τους ποιητές τους στοχαστές τους πολίτικους

    φιλοσόφους τις τέχνες και τα Γράμματα Απο την δωρεάν «παιδεία»?

    Οχι κατα ενα τρόπο αυτομορφωθηκαμε.Γιαυτο μην είμαστε υπερφίαλοι ελληναραδες

    νομίζοντας οτι τα ξέρουμε η» οτι τα μάθαμε σε 3 εβδομάδες ολα.

    Η μεταπολιτευτική προίκα ειναι τεραστια ας μη την πετάξουμε στα σκουπίδια

    μη γνωρίζοντας τι κρατάμε στα χέρια μας.

    Ας την αναμορφώσουμε ας ζητήσουμε περισσότερα να την ζωντανεψουμε σε νέα βαση

    αν θέλετε αλλα μην την σκοτώσουμε

Σχολιάστε

Εισάγετε τα παρακάτω στοιχεία ή επιλέξτε ένα εικονίδιο για να συνδεθείτε:

Λογότυπο WordPress.com

Σχολιάζετε χρησιμοποιώντας τον λογαριασμό WordPress.com. Αποσύνδεση /  Αλλαγή )

Φωτογραφία Twitter

Σχολιάζετε χρησιμοποιώντας τον λογαριασμό Twitter. Αποσύνδεση /  Αλλαγή )

Φωτογραφία Facebook

Σχολιάζετε χρησιμοποιώντας τον λογαριασμό Facebook. Αποσύνδεση /  Αλλαγή )

Σύνδεση με %s