Δια την επανάστασιν ο λόγος…
Διαβάζω διάφορα ποσταρίσματα στο φατσοβιβλίο και διάφορα blog, αγανακτισμένων και πικραμένων, επίδοξων επαναστατών και μου έχει σηκωθεί η τρίχα, εκτός κι αν είμαι τόσο βλάκας τελικά, με αποτέλεσμα να μην έχω μπει καθόλου στο κλήμα των ημερών.
Είναι λοιπόν τόσο απογοητευμένα αυτά τα παιδιά, που δεν έγινε εξέγερση προχθές στη γενική απεργία, που έχουνε χάσει τον ύπνο τους. Πολύ από αυτούς μάλιστα δε μπορούνε να πιστέψουν, για τόσο επαναστάτες μιλάμε, πώς είναι δυνατό, να μην ήταν ο κόσμος προετοιμασμένος και ψημένος, να χάσει το αίμα του για την επανάσταση. Διότι ο αγώνας απαιτεί θυσίες!?!
Ε, πόσους θα τρώγανε οι μπάτσοι σου λέει ο άλλος, δέκα, είκοσι; Οι υπόλοιποι θα μπαίναμε στη βουλή!?!
Και οι πιο μετριοπαθείς αναρωτιούνται: Γιατί μάσησε ο κόσμος με εκατό τόνους χημικά και δακρυγόνα και μπάτσους παντού και δε μπορέσαμε να συγκεντρωθούμε έξω από τη βουλή; Τι.. οι Αιγύπτιοι και οι άλλοι είναι πιο μάγκες από εμάς; (Και άντε και να συγκεντρωνόσασταν λέμε τώρα…)
Και επιμένουν από πάνω, ότι μια πορεία διαμαρτυρίας, που ξεπέρασε κατά πολύ τις εκατό χιλιάδες κόσμου, ήταν σκέτη αποτυχία και ότι όλοι αυτοί που μετείχαν στην πορεία, εν ολίγις ήταν κότες ή δεν ξέρω και γω άλλο τι…
Κάτι τέτοιους λοιπόν επαναστάτες, θα με συγχωρέσετε, της πορδής, θα πρέπει να άκουσε κι ο άλλος ο φουκαράς, ο παρμένος με το τόξο και νόμισε ότι η επανάσταση ξεκινάει αυθημερόν και την άκουσε Ρομπέν των δασών και πήρε βέλη και τσεκούρι και πήγε να κατεβάσει μπατσομπέκατσα στο Σύνταγμα… Και μόλις τα κατέβαζε κι αυτά, έπειτα θα έσπαγε με το τσεκούρι την πόρτα της βουλής και ποιος ξέρει τι είχε στο μυαλό του ότι θα έκανε, χωρίς να θέλω να θίξω το παιδί, που θα φάει το πακέτο της ζωής του στη φυλακή, ενώ οι άλλοι που γαμωσταυρίζοντε στο facebook ότι δεν έγινε επανάσταση, θα διαβάζουν τα νέα από το indymedia και θα χύνουν κροκοδείλια δάκρυα…
Και εντάξη όλα αυτά… Και να συγκεντρωνόταν ο κόσμος, άντε σου λέω και να μπουκάρανε στη βουλή, άντε και να τα κάνανε γυαλιά καρφιά… και μετά; Ποιο είναι δηλαδή τελικά το παράδειγμα της Αιγύπτου και των Αραβικών χωρών, που εμείς είμαστε κότες και δε μπορούμε να το κάνουμε; Ποια είναι η επαναστατική διαχείριση της εξουσία κείθε πέρα;
Και θέλω να τονίσω, για να μην παρεξηγηθώ, ότι πιστεύω εκατό τις εκατό, ότι επανάσταση είναι εφικτό να γίνει (σε μια κρίση αισιοδοξίας)..
Αλλά για πείτε μου ρε επαναστάτες ψηφιακοί Αναρχικοί, πιο είναι το επαναστατικό σας όραμα; Πιο είναι το σχέδιό σας; Γιατί ο κόσμος για να φτάσει να μπει στη βουλή και να τα κάνει όλα ίσωμα, θα πρέπει να έχει και ένα όραμα, ένα σχέδιο, ένα κάτι τις και να ξέρει για το που θα το πάει την επόμενη μέρα και όχι να πέσουν τα κοράκια του εξωτερικού πάνω του, να καπηλευτούν το αίμα του και τον αγώνα του και να του καπελώσουνε μια άλλη μορφή σκατοεξουσίας.
Και πως εσείς από το μικρόκοσμό σας, λες και είσαστε καμιά μυστικιστική οργάνωση, σέκτα, κοσμάρα, νομίζετε ότι ο πολύς ο κόσμος, είναι τόσο ώριμος πολιτικά ώστε να πράξει το αυτονόητο; Επειδή τα λένε ένας κύκλος ανθρώπων μεταξύ τους, σημαίνει ότι τα κατέχουν όλοι; Ρε μήπως τρώτε χάπια;
Σοβαρευτείτε λοιπόν και κάντε προτάσεις. Δεν είμαστε στην εποχή των σπηλαίων ούτε στην εποχή των γνωστών επαναστάσεων, που οι περισσότερες κατά την άποψή μου ήταν κατευθυνόμενες και για τον πέουκλα.
Και όσοι από εσάς έχετε την ανάγκη να ανήκετε σε κάποια ομάδα («επαναστατική»), δε χρειάζεται να ψηνόσαστε ότι είσαστε Αναρχικοί, αντιεξουσιαστές ή δεν ξέρω κι εγώ τι… Καλλίτερα να γίνετε Ολυμπιακοί, Παναθηναϊκοί, Ροκάδες, Χριστιανοί ή ότι άλλο σας φωτίσει η μαλακία που σας δέρνει.
Ο κόσμος σε λίγο καιρό θα είναι έξω από τα ρούχα του και δε θα μαζεύετε με τίποτα και στη βουλή θα μπει και θα τα κάνει ίσωμα… Εσείς λοιπόν που το παίζετε επαναστάτες, δε μπορεί, θα ξέρετε και τι να κάνετε την επόμενη μέρα.
Έ, δε το λέτε και στον κοσμάκη να πάρει χαμπάρι τι παίζει, μήπως και του τονίσετε το φρόνημα και τα πάρει και στο κρανίο μια ώρα αρχήτερα; Τι να κάνουμε; Δεν είμαστε όλοι φωστήρες και πολιτικοί, κοινωνιολόγοι αναλυτές…
Ά, και μην ξανακούσω την άποψη αυτή τη μαύρη, που λέει ότι είναι καλό να δημιουργούμε πανικό με κάθε τρόπο, όπου σταθούμε και όπου βρεθούμε και τις γνωστές παπαριές της μηδενικής μα κατά τα άλλα πολύ δημιουργικής αντίστασης, γιατί δεν αντέχω πια και θα κάνω χαρακίρι…
Και θα φωνάζω ώσπου να ματώσω το λαρύγγι μου… Και μετά τι ρε; Και μετά τι;
Τα πάντα όπως τα ξέρουμε έχουν πεθάνει. Η ευφυία της επανάστασης θα πρέπει πρώτα να ξεπεράσει την ευφυία της σημερινής δυσδιάκριτης εξουσίας, αν θέλει να πετύχει κάτι και δυστυχώς, τους περισσότερους από εσάς εκεί μέσα, σας κόβω για βαθιά νυχτωμένους εώς επικίνδυνους.
Ευχαριστώ αλλά δε θα πάρω, γιατί ως τυριά που τείνουμε να παραμείνουμε, κολλημένα στην αρχαιότητα, θα μας φαν οι βλάχοι.
Και οι βλάχοι οι συγκεκριμένοι δεν τρώνε μόνο τυριά αλλά φτύνουν και τα κουκούτσια…
Και πες μου κιόλας τι έχεις να πεις σε αυτούς, που ζουν σε άλλο κόσμο από το δικό σου:
Μετά λύπης μου όλα αυτά, αλλά πιστεύω πως είμαστε πολύ πίσω, οπότε καλλίτερα χαρακίρι.
Και θα τελειώσω με κάτι αρχαίο, γιατί έτσι μου την κάπνισε, του Καζαντζάκη:
«Να ποιο είναι το πρώτο σου χρέος.
Με αντρεία, με σκληρότητα στερέωσε πάνω στο σαλευόμενο χάος το
καταστρόγγυλο, το καταφώτιστο αλώνι του νου, ν’ αλωνίσεις, να λιχνίσεις, σα
νοικοκύρης, τα σύμπαντα. Καθαρά να ξεχωρίσεις κι ηρωικά να δεχτείς τις πικρές
γόνιμες τούτες, ανθρώπινες, σάρκα από τη σάρκα μας, αλήθειες:
α) Ο νους του ανθρώπου φαινόμενα μονάχα μπορεί να συλλάβει, ποτέ την ουσία.
β) Κι όχι όλα τα φαινόμενα, παρά μονάχα τα φαινόμενα της ύλης.
γ) Κι ακόμα στενώτερα: όχι καν τα φαινόμενα τούτα της ύλης, παρά μονάχα τους
μεταξύ τους συνειρμούς.
δ) Κι οι συνειρμοί τούτοι δεν είναι πραγματικοί, ανεξάρτητοι από τον άνθρωπο.
Είναι κι αυτοί γεννήματα του ανθρώπου.
ε) Και δεν είναι οι μόνοι δυνατοί ανθρώπινοι, παρά μονάχα οι πιο βολικοί για τις
πραχτικές και νοητικές του ανάγκες.
Μέσα στα σύνορα τούτα, ο νους είναι ο νόμιμος απόλυτος μονάρχης. Καμιά άλλη
εξουσία στο βασίλειο του δεν υπάρχει. Αναγνωρίζω τα σύνορα τούτα, τα δέχουμαι μ’
εγκαρτέρηση, γενναιότητα κι αγάπη, κι αγωνίζουμαι μέσα στην περιοχή τους άνετα
σα να ‘μουν ελεύτερος.
Υποτάζω την ύλη, την αναγκάζω να γίνει καλός αγωγός του μυαλού μου.
Χαίρουμαι τα φυτά, τα ζώα, τους ανθρώπους, τους θεούς σαν παιδιά μου. Όλο το
Σύμπαντο το νιώθω να σοφιλιάζει απάνω μου και να με ακολουθάει σα σώμα. Σε
άξαφνες φοβερές στιγμές αστράφτει μέσα μου:
-«Όλα τούτα είναι παιχνίδι σκληρό και μάταιο, δίχως αρχή, δίχως τέλος, δίχως
νόημα».
Μα ξαναζεύουμαι, πάλι, γοργά στον τροχό της ανάγκης κι όλο το Σύμπαντο
ξαναρχινάει γύρα τρογύρα μου την περιστροφή του.
Πειθαρχία, να η ανώτατη αρετή. Έτσι μονάχα σοζυγιάζεται η δύναμη με την
επιθυμία και καρπίζει η προσπάθεια του ανθρώπου.
Να πως με σαφήνεια και με σκληρότητα να καθορίζεις την παντοδυναμία του νου μέσα στα φαινόμενα και την ανικανότητα του νου πέρα από τα φαινόμενα, πριν να κινήσεις για τη λύτρωση. Αλλιώς δεν μπορείς να λυτρωθείς.»
Ανορθόγραφος βλαντ.
Σχολιαστές Χωρίς Σύνορα COMMENTATORS WITHOUT FRONTIERS Comentadores SIN FRONTERAS 
Καλώς όρισες!
Γενικά συμφωνώ απόλυτα μαζί σου στο θέμα ότι πρέπει να υπάρχει συγκεκριμενη, εφικτή, επιθυμητή και αναγκαία ΠΡΟΤΑΣΗ ΓΙΑ ΤΟ ΜΕΤΑ και σε αρκετά κείμενα μου έχω καταπιαστεί με αυτό.
Χρειάζονται συγκεκριμένες προτάσεις για την καθημερινότητα, την εργασία, τον έρωτα, τα παιδιά, τις μεταφορές, τις επικοινωνίες και για την διατροφή και την στέγαση μεγάλων ανθρώπινων συνόλων.
Αλλά σε βρίσκω υπερβολικά αυστηρό στην κριτική σου προς αυτούς που καλούν τώρα για γενικευμένη εξέγερση.
Σε τελική ανάλυση αν δεν υπάρχουν αυτοί ο κόσμος θα ξυπνήσει ακόμη πιο καθυστερημένα από ότι ξυπνάει τώρα.
Και νομίζω ότι η ΑΙγυπτιακή (και γενικότερα η αραβική) εξέγερση δεν έχει τελειώσει αλλά έχει πολλά ακόμη να
δώσει.
Όσο ο κόσμος είναι στην αδράνεια, στην ρουτίνα, στην εσωστρέφεια, στον διχασμό ασχολούμενος με τιποτολογίες και όχι με τα ουσιαστικά καμιά πρόταση πάντως δεν τον σωζει…
Γιατί σε τελική αναλυση την λύση πρέπει να την δώσει αυτός και οι σωτήρες (ευτυχώς) μας τελείωσαν.
Ωραίο το κείμενο σου όσο κι αν σε καποιες πλευρές και εμφάσεις του διαφωνώ μαζί του.
Αριστερός ε? Συνήθως δεν προβοκάρω παρά σε φασιστικά κείμενα αλλά εσύ φαίνεται να κατέχεις την απόλυτη αλήθεια (αν όχι για το τι πρέπει να γίνει) για το τι δεν πρέπει να γίνει. Αν είσαι τόσο μεγάλος γνώστης της προεπαναστατικής διαδικασίας προεπαναστάτησε όπως θες και μην μηδενίζεις την άποψη άλλων. Ά, και μην ξανακούσω την άποψη αυτή τη μαύρη, που λέει ότι είναι καλό να κουβεντιάζουμε με όλους, γιατί δεν αντέχω πια και θα κάνω χαρακίρι… Τέτοιο ύφος είναι υποκείμενο τρολαρίσματος και όχι συζήτησης σε επίπεδο κινήματος(?). Κατούρα και λίγο και συ σε blog γράφεις.
ΥΓ. Δεν έχω blog και δεν φρικάρω που αύριο δεν θα γίνει επανάσταση. Και μεθαύριο μέρα είναι 😀
Ατυχές άρθρο νομίζω. Πρώτων: το παράδειγμα του ανθρώπου που κατέβηκε με το τόξο (ΚΑΙ ΟΧΙ ΜΕ ΤΣΕΚΟΥΡΙ) έχει συζητηθεί αρκετά, έχει φανεί η προπαγάνδα των μπάτσων να του φορτώσουν το τσεκούρι και ο ίδιος έχει δημοσιοποιήσει επιστολή ( http://athens.indymedia.org/front.php3?lang=el&article_id=1268050 ) που αναφέρει τους λόγους της πράξης του (όχι οτι συμφωνώ αλλά σίγουρα δεν είναι αυτοί που παρουσιάζονται απο το παρών κειμενο).
Δεύτερων: το άρθρο αυτοαναιρείται όταν λέει οτι θα φτάσει κάποτε ο κόμπος στο χτένι… θα βγεί ο κόσμος απο τα ρούχα του κτλ κτλ.
Τρίτων: Υπάρχει ουσιαστική διαφορά απο την επανάσταση στην εξέγερση που παραβλέπεται.
Τέταρτων: Σε καμία εξέγερση δεν ήταν όλοι διανοούμενοι της επανάστασης και με μια πρόταση για το μετά. Πάντα υπήρχαν οι εξεγερμένοι και οι άλλοι «φίλοι τους» που παράγουν τις ιδέες μετά (ανάλογα με τον νικητή).
Πέμπτων: πολύ επιθετική γλώσσα για όσους πραγματικά ήδη βγήκαν απο τα ρούχα τους. Μην νομίζεις φίλε μου οτι όλοι είμαστε σαν κι εσένα.
Να προσθέσω και εγώ από την μεριά μου πως το άρθρο υπερβάλει και επιτίθετε με πολύ ‘άγαρμπο’ τρόπο. Εκτός του κραυγαλέου παραδείγματος του διαδηλωτή με το τόξο που εξηγεί και ο Saliv ακριβώς πως είχαν τα πράγματα (και το άρθρο απλά παραπληροφορεί και εικάζει πως το έκανε με σκοπό να υπάρξει δολοφονία? μπάτσου) , εκτός του ότι τσουβαλιάζει βγάζοντας αυθαίρετα συμπεράσματα για κάποιους που ‘πόσταραν διάφορα στο facebook’ , που να δεις πόσοι άλλοι ήταν που δεν τα πόσταραν στο φατσοβιβλίο φίλε , προκαλεί για διατύπωση προτάσεων για την μεταεπαναστευτική περίοδο (λες και υπάρχει ένα ενιαίο και αδιαίρετο μέτωπο κατάριψης και όχι ‘αντικαταστάσης του υπάρχοντος καθεστώτος’) ,μπερδεούμε την εξέγερση με την επανάσταση , αδιαφορούμε ή αγνοούμε τυχόν μεταεπαναστικά στάδια και καταλήγουμε σε αφορισμούς. Πραγματικά δεν βγάζω νόημα.
Νομίζω πως είναι πολύ αυστηρή η κριτική στο αρθρογράφο.
Οι προβληματισμοί που θέτει είναι πολύ σημαντικοί, κατά τη γνώμη μου.
Την εξέγερση την έχουμε αναλύσει λίγο πολύ όλοι μας στην παρέα μας, στη δουλειά μας, στο ίντερνετ κλπ.
Το «μετά» δεν το έχουμε πολυαναλύσει νομίζω. Και είναι το σημαντικότερο.
Διότι η περίπτωση να καπηλευτεί ο ξένος παράγοντας το αίμα της εξέγερσης δεν είναι καθόλου απίθανη. Τουναντίον είναι φαβορί αυτή η πιθανότητα.
Κι εδώ έρχεται η διαφορά εξέγερσης και επανάστασης.
Η εξέγερση έχει διαφορά,, κατά τη γνώμη μου απ την επανάσταση.
Η εξέγερση μόνη της σημαίνει κάνουμε ντου, τα κάνουμε μπουρδέλο όλα και ρίχνουμε την κυβέρνηση.
Η επανάσταση σημαίνει σαφή ιδεολογικό προσανατολισμό των αντιδρώντων πολιτών και σημαίνει ότι μετά την ανατροπή του παρόντος καθεστώτος, έχει ήδη ετοιμαστεί η διάδοχη κατάσταση που σημαίνει από συνταγματική μεταρρύθμιση έως και πολιτειακή.
Έτσι τουλάχιστον αντιλαμβάνομαι εγώ τις έννοιες.
Και είναι αλήθεια ότι στην πρώτη περίπτωση (της εξέγερσης) δεν ξέρω κατά πόσο η επόμενη μέρα θα ανταποκρίνεται στα θέλω μας και κατά πόσο οι αλλαγές θα σταματήσουν με μία αλλαγή κυβέρνησης απλά.
Η Επανάσταση απαιτεί συστράτευση των πολιτών σε ένα πολιτικό φορέα, με κάποια πρόσωπα μπροστάρηδες και σαφή επόμενη μέρα.
Δε ξέρω, δεν μπορώ να «διδάξω» κάποιον για το σωστό ή για το καλύτερο, απλά θέτω τους προβληματισμούς μου. Διότι η Επανάσταση γίνεται στους δρόμους. Στα μπλογκς γίνεται συζήτηση.
@ μαζεστιχ: Η κριτική δεν είναι σκληρή καθότι ο αρθρογράφος παραποιεί περιστατικά, που γενικά είναι πολύ σοβαρό ζήτημα. Τώρα για την εξέγερση – επανάσταση όντως είναι μεγάλη συζήτηση στην οποία παίρνει σαφή θέση (αν και επιθετική, οπότε και πάλι δεν είναι σκληρή η κριτική). Προσωπική μου γνώμη οτι δύσκολο εώς αδύνατο να συστρατευτεί τόσος κόσμος σε ένα πολιτικό φορέα. Αντίθετα, θα υπάρξει εξέγερση και ο «έτοιμος απο πριν» πολιτικός φορέας θα έρθει ώς συμμετέχον και ως πρόταση για το μετά, μετά απο την εξέγερση.
Ασε που πρέπει να κάνουμε σκληρή κριτική για να προετοιμαζόμαστε γι’ αυτήν.
@ saliv
Όταν μιλάω για πολιτικό φορέα, προφαν΄ς και δεν εννοώ ένα κόμμα.
Εννοώ έναν πολιτικό φορέα εκτάκτου ανάγκης (όπως υπήρξε κάποτε το ΕΑΜ, που ήταν πολύ πέρα απ τα στενά πλαίσια του ΚΚΕ) γύρω απ τον οποίο θα συσσωρευτεί ή οργή του λαού και θα μετατραπεί σε επαναστατικό κίνημα.
Αυτό που αναφέρεις στο τέλος, για τον «έτοιμο από πριν» φορέα, αυτό ακριβώς είναι που με τρομάζει.
Γιατί είναι σα να βλέπω μπροστά μου «ψύχραιμες» φωνές να αναλαμβάνουν την εξουσία (ευαισθητούληδες Κουβελο-αριστεροί, χαμηλόφωνοι Χατζηδακο-δεξιοί και… σωθήκαμε!)
Θα ήθελα από πριν να ξέρω για το μετά.
Γιατί αν είναι να σκοτωνόμαστε για να μας προκύψει Κουβέλης ή Αβραμόπουλος ή Τρεμόπουλος ή Κακλαμάνης ή καμιά Ντόρα (θου Κύριε!), τότε… να το ξανασκεφτόμασταν! 🙂
Χαχαχα αντίστοιχο με το να μου κοπεί απο τη ρίζα για την εξέγερση υπάρχει? Συμφωνώ οτι τέτοιος φορέας θα είναι αλλά μην παραβλέπεις οτι η δυναμική μιας εξέγερσης είναι τεράστια και δεν μπορεί να την καπυλευτεί φορέας που δεν θα ακολουθήσει τις προσταγές της γιατί θα φύγει σούμπιτος! Απλά όλοι όσοι αναφέρεις είναι κατασκευάσματα των ΜΜΕ οπότε θα εκλείψουν εν ριπή οφθαλμού με μια εξέγερση, όχι και να τολμήσουν να βγούν και απο πάνω! Γι’ αυτό δεν μου χρειάζεται εμένα τόσο το «μετά» όσο το πόσο αποφασισμένη είναι η κοινωνία. Γιατί θέλω να βγεί μετά νέα φωνή που θα γεννηθεί απο τα σπάργανα της εξέγερσης και η κοινωνία θα σταθεί συνεπής στις διαθέσεις της.
Τι να πω; Μακάρι!
..απαραδεκτο κειμενο και υφος! δε αξιζει κανα δευτερη γραμμη σχολιου.
«Ο κόσμος σε λίγο καιρό θα είναι έξω από τα ρούχα του και δε θα μαζεύετε με τίποτα και στη βουλή θα μπει και θα τα κάνει ίσωμα… Εσείς λοιπόν που το παίζετε επαναστάτες, δε μπορεί, θα ξέρετε και τι να κάνετε την επόμενη μέρα.
Έ, δε το λέτε και στον κοσμάκη να πάρει χαμπάρι τι παίζει, μήπως και του τονίσετε το φρόνημα και τα πάρει και στο κρανίο μια ώρα αρχήτερα; Τι να κάνουμε; Δεν είμαστε όλοι φωστήρες και πολιτικοί, κοινωνιολόγοι αναλυτές…»
Kαι μόνο αυτό το απόσπασμα από το κείμενο Πελοπίδα, δείχνει ότι έχει και σωστά σημεία το πάνω κείμενο.
Και γω διαφωνώ με κάποιες πλευρές και εμφάσεις του αλλά το ότι θέτει επιτακτικά (έστω άκομψα) το ζήτημα του ΜΕΤΑ δίνει αξία στο κείμενο.
Γιατί κάθε εξέγερση κρίνεται από το ΜΕΤΑ που φέρνει και όντως ιστορικά πολλές εξεγέρσεις έχουν οδηγήσει σε χειρότερες κοινωνικές και ατομικές συνθήκες παρά σε καλύτερες.
Εγώ παραμένω αισιόδοξος μόνο και μόνο γιατί ζούμε στο 2011 με την τεχνολογία, τις δυνατότητες και την ευρύτητα του 2011 και έτσι ελπίζω ότι τούτη την φορά θα πάμε πιο μακριά από ποτέ και θα φέρουμε κάτι που δεν έχει ξαναέρθει για το καλό του Ανθρώπου και της Ανθρωπότητας…
@ blackpanther
Αφού μπαίνει το μετά τόσο επιτακτικά να εκφέρω και την προσωπική μου άποψη στο ζήτημα.
Όπως έχει πει και ο Boochin ‘οι επαναστάσεις είναι βαθιά εκπαιδευτικές διαδικασίες. Μόλις ανατραπεί το παλαιό καθεστώς , εμφανίζεται ένας πόλεμος γραπτού λόγου και ομιλιών από τον οποίο μπορούμε να ξεκινήσουμε την ανίχνευση των αντιτιθέμενων παρατάξεων και των στόχων τους στο εσωτερικό του επαναστατικού κινήματος. Όποιος γνωρίσει μια μικρή επιτυχία σε επαναστατικούς καιρούς μαθαίνει μέσα σε λίγες εβδομάδες ή μήνες περισσότερα από όσα θα μάθαινε ίσως σε όλη του τη ζωή σε μη επαναστατικούς καιρούς.Εντυπωσιακά νεωτεριστικές ή συχνά ιδέες σκανδαλωδώς ριζοσπαστικού χαρακτήρα δοκιμάζονται και απορρίπονται.Στο βαθμό που ένας εξεγερμένος λαός παίρνει τα ηνία της εξουσίας από τις πρώην ελίτ που τον καταπίεζαν και αρχίζει να επαναδομεί την κοινωνία σε ριζικά λαοκρατικές κατευθύνσεις , τα άτομα αποκτούν συνείδηση κρυμμένων δυνάμεων μέσα τους , οι οποίες τρέφουν την μέχρι πρότινος καταπιεσμένη δημιουργικότητα , αυτοπεποίθηση και αλληλεγγύη τους.»
Το προσυπογράφω και με τα δύο χέρια. Δεν ξέρω εάν ακούγεται άκρως υπερβολικό για τους καιρούς που ζούμε αλλά ας έχουμε και λίγο παραπάνω αισιοδοξία για το μετά..
το προσυπογράφω και γω!
Γενικά ο Μπουκστίν είναι ένας από τους αγαπημένους μου μαζί με Καμύ, Φουκώ, Σαρτρ, Σερζ, Κέσλερ, Τσόμσκι και Βανεγκέμ (Τον Βίλχελμ Ράιχ όπως έχεις καταλάβει τον έχω εκτός συναγωνισμού!)
Γιάυτό από την μεριά μου επιμένω και παλεύω για να γίνει μια τέτοια εξέγερση και καθόλου δεν με φοβίζει αλλά αντίθετα μου δημιουργεί έξαψη και τρομερές προσδοκίες.
Γιατί εξέγερση καταρχήν είναι το έργο των ζωντανων που έχουν πάψει να είναι άβουλοι σκλάβοι και να δέχονται τον εξευτελισμό να βρίσκονται σε χειρότερη κατάσταση και σεβασμό από τα άψυχα αντικειμενα…
Όπως είχε γράψει και ο Καμύ στον εξεγερμένο άνθρωπο (που κακώς μεταφράστηκε ο επαναστατημένος άνθρωπος) η εξέγερση είναι η κραυγή της Ζωής ενάντια στον Θάνατο…
Κάτι έχω καταλάβει για τον Βίλχελμ Ράιχ(αν και οι ενστάσεις δεν είναι του παρόντος) . Έβαλες πολλά ιερά τέρατα μαζί ως επιρροές σου πάντως. Ο Καμύ έχει πει πολλά και διάφορα του τύπου ‘το μέλλον είναι το μοναδικό είδος ιδιοκτησίας που τα αφεντικά παραχωρούν ελεύθερα στους σκλάβους’ ή ‘για να γίνει κάποιος προφήτης αρκεί να είναι πεσιμιστής» όπως επίσης νομίζω πως ο πρωτότυπος τίτλος του έργου του είναι «L’Homme révolté» οπότε μάλλον έχεις δίκιο στο εξερμένος από το επαναστημένος τώρα που το σκέφτομαι..
Το προβλημα δεν ειναι η μικρη μεριδα επαναστατων που θελει να κανει καταληψη στη βουλη,αλλα η υπολοιπη κοινωνια που ειναι βουτηγμενη μεσα στον μικροαστικο της βοθρο.
Η επανασταση δεν θα γινει απο τους πεινασμενους αλλα απο αυτους που εχουν να φανε τρεις ημερες.Η πλειοψηφια καλα αντεχει ακομα.
..αχ ρε Black Panther !! ασε με «ν’αγιασω»!!
ο τυπας που το’γραψε εχει ψυχολογικα!! κατ’αρχην μιλαει σε 2ο πλυθυντικο, κραζει ολους τους αλλους, και εμφανιζεται στη συνεχεια σαν το τυπο ..»που ξερει».Εμφανιζεται σαν να «μας πληρωνει» και να μην του κανουμε καλα τη δουλεια.
απο την αλλη ο απαραδεκτος αυτος, παιρνει το υφος του Αρχιεπαναστατη (αφου ξερει πως γινονται οι επαναστασεις) και μας ρωταει να του πουμε και τη γνωμη μας..
φαντασου ποσο νυχτωμενο ειναι το παλληκαρι που εχει σαν εικονα αυτα που βλεπει στο φεισμπουκ..
περιμενει να διαβασει στο τοιχο του οτι στις ταδε του μηνος θα κανουμε (οχι αυτος) επανασταση και την επομενη μερα να του ποσταρουμε και τι πρεπει να κανει ..
οσο για «το κοσμο που θα βγει απο τα ρουχα του» αυτο παρακαλανε ολοι, αλλα αν ηταν ανθρωπος που καιγεται θα το ειχε καταλαβει ή στη τελικη αυτοι που συναναστρεφεται ειναι αυτοι που περιγραφει.
αιντε πια με τον καθενα με ενα πληκτρολογιο..
Δεν είναι και τόσο τραγικά τα πράγματα και μάλον κάποιοι χαλάστικαν από την αντιδραστικά χιουμορηστική μου διάθεση. Όλοι ξέρουν λίγο πολύ με ποιους συναναστρέφομαι και εκτώς πληκτρολογίου. Ας ημ φρικάρουν λοιπόν κάποιοι φίλοι και βιάζοντε να κρίνουν και να βγάζουν συμπεράσματα.
Γενικα με αγγιζουν πολλά και απο αυτά που θιγει ο Βλαντ αλλα και απο αυτά που θιγει ο πελοπιδας ο αρσενλουπεν ο πανθηρας ο σαλιβ και οι αλλοι….ξεχασες ρε βλαντ και μια αλλη κατηγορία : αυτους που μετέχουν και μετά γράφουν στο διαδικτυο και που επισης δεν εχουν καθαρο στο τι θα γινει μετά γιατι ξέρουνε οτι αλλο αυτο που εχω στο κεφάλι μου αλλο αυτο που υπάρχει στο συλλογικό συνειδητό. Εγω στα 50 μου δεν τοχω λυσει ακομα αυτό.
Reblogged this on gdellas.