ΠΑΝΑΤΤΙΚΗ ΕΝΩΣΗ ΚΑΘΑΡΙΣΤΡΙΩΝ & ΟΙΚΙΑΚΟΥ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΥ – Π.Ε.Κ.Ο.Π.
Αθήνα: 10-09-2010
συνάδελφοι και συναδέλφισσες,
Τα ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα που μοίραζε προεκλογικά πέρυσι στη Θεσσαλονίκη το ΠΑΣΟΚ, ο Γιωργάκης και τα στελέχη του, κατέρρευσαν με πάταγο.
Ένα χρόνο μετά οι εργαζόμενοι και οι συνταξιούχοι, βιώνουμε μια πρωτοφανή κατάσταση με μια εθελόδουλη Κυβέρνηση, η οποία μας παρέδωσε όμηρους στις αποφάσεις και στις ορέξεις του ΔΝΤ και της ΕΕ.
Το αξιοθρήνητο τσίρκο των σαλτιμπάγκων που παριστάνουν τους Κυβερνήτες της χώρας έχουν κηρύξει τον πόλεμο σε ολόκληρη την εργατική τάξη!
Εμείς οι καθαρίστριες και οι καθαριστές συνεχίζουμε να ανεβαίνουμε τον δικό μας Γολγοθά.
Τα σκοτεινά και βρώμικα εργολαβικά κυκλώματα που όπλισαν τα χέρια των δολοφόνων κατά της Κωνσταντίνας Κούνεβα, παραμένουν ατιμώρητα.
Οι «ικανότητες» του αρμόδιου Υπουργού Χρυσοχοϊδη περιορίστηκαν στην επικοινωνιακή διαχείριση χωρίς κανένα αποτέλεσμα.
Ο ανεκδιήγητος μάλιστα Λοβέρδος, έτρεξε να εκμεταλλευτεί τηλεοπτικά το γεγονός παρουσιάζοντας το διαμέρισμα που είχε κατακτήσει το κίνημα συμπαράστασης για την Κούνεβα και είχε υπογράψει η προηγούμενη Υπουργός, σαν δική του παραχώρηση!
Κατά τα άλλα βυσσοδομεί μαζί με τους πρώην συνδικαλιστές Κουτρουμάνη και Σπυρόπουλο κατά του κλάδου μας και ετοιμάζονται σαν πιστά σκυλάκια της τρόικας να μας βγάλουν μαζί με πολλούς άλλους κλάδους εργαζομένων από τα βαρέα και ανθυγιεινά!
Αυτό αφήνουν να διαρρεύσει στα δημοσιογραφικά παπαγαλάκια για να μετρήσουν τις αντιδράσεις μας. Είναι φανερό:
Ο Μόνος κλάδος που θα μείνει στα «βαρέα κι ανθυγιεινά» είναι οι υπουργοί και οι βουλευτές γιατί έχουν αναλάβει να κάνουν την πιο βρώμικη δουλειά.
Στους εργασιακούς χώρους όχι μόνο δεν απομακρύνθηκαν οι εργολάβοι – δουλέμποροι, όχι μόνο δεν βελτιώθηκαν οι εργασιακές συνθήκες γαλέρας που βιώνουμε αλλά χειροτέρευσαν! Έτσι:
- Η περιβόητη ΟΙΚΟΜΕΤ απολύει εργαζόμενους από τον ΗΣΑΠ με τις ευλογίες της διοίκησης του Οργανισμού!
- Στο Γενικό Κρατικό Γ. Γεννηματάς τοποθέτησαν τον «δικό τους» εργολάβο που παραβιάζει τις διατάξεις της λειψής νομοθεσίας και ενώ έπρεπε να τον πετάξουν από το νοσοκομείο ετοιμάζονται να του ανανεώσουν την σύμβαση για να εκμεταλλεύεται ακόμα δύο χρόνια τους εργαζόμενους.
- Στο Ναυτικό Νοσοκομείο δύο εργαζόμενες που τόλμησαν να καταγγείλουν τον εργασιακό μεσαίωνα που βιώνουν, απολύθηκαν παρά την δέσμευση του Χάλαρη ειδικού γραμματέα του υπουργείου ότι δεν πρόκειται να συμβεί κάτι τέτοιο!
- Στην αμαρτωλή ΕΡΤ εκβιάζονται οι εργαζόμενες να δουλεύουν 6ωρα και 8ωρα και να πληρώνονται για 4ωρο και με μισό ένσημο!
- Στα στρατιωτικά νοσοκομεία οι εργαζόμενοι μένουν απλήρωτοι έως και 3 μήνες με πρόσχημα την οικονομική κρίση λες και οι καθαρίστριες και το πενιχρό μεροκάματο που παίρνουν μαζί με τους υπόλοιπους εργαζόμενους στα νοσοκομεία έφταιξαν για την κατάντια όλων των δημόσιων νοσοκομείων.
- Προκηρύττουν διαγωνισμούς χωρίς να υπολογίζουν επιδόματα αδείας, γάμου, κ.λ.π. στην πραγματικότητα καταργούν τις Σ.Σ.Ε και καταπατούν οι ίδιες οι διοικήσεις των δημοσίων την εργατική νομοθεσία με την εντολή των εκάστοτε Υπουργείων.
- Αρνούνται πεισματικά να δεχθούν συγκεκριμένες προτάσεις που έχουμε καταθέσει για κατάργηση της μαύρης ανασφάλιστης εργασίας, προσπαθώντας μέσα από τα τηλεοπτικά παράθυρα να σκορπίσουν πανικό σε εργαζόμενους, συνταξιούχους κόβοντας μισθούς συντάξεις κ.λ.π.
Τα ίδια συμβαίνουν παντού. Δουλέμποροι, Διοικήσεις και εργατοπατέρες συνεργάζονται και αλληλοκαλύπτονται.
Συνάδελφοι και συναδέλφισσες, εργαζόμενοι του δημόσιου και του ιδιωτικού τομέα.
Δεν μπορεί να κλείνουμε τα μάτια μας στην πραγματικότητα. Τα ερωτήματα πρέπει να τεθούν και να απαντηθούν από εμάς τους ίδιους:
– Γιατί η αντίδραση του εργατικού κινήματος δεν εξελίχθηκε αντίστοιχα με την προκλητική επίθεση και ληστεία που δεχθήκαμε εργαζόμενοι και συνταξιούχοι;
– Τι ρόλο έπαιξαν τα συνδικάτα και οι πολύχρωμες διοικήσεις τους; Γιατί δεν θέλησαν ή δεν κατάφεραν να προστατέψουν την εργατική τάξη από την πρωτοφανή επίθεση εναντίον της;
– Τι πρέπει να κάνουμε με ποιους τρόπους με ποιες μορφές θα καταφέρουμε να ανασυγκροτηθούμε και ενωμένοι να αντεπιτεθούμε και να νικήσουμε;
Χωρίς να έχουμε την μαγική λύση, θέλουμε να την ανιχνεύσουμε μαζί σας.
Από τις εμπειρίες μας έχουμε βιώσει τον ρόλο των κομμάτων και των παρατάξεων μέσα στο εργατικό κίνημα.
Γι’ αυτό στην ανακοίνωση που μοιράσαμε πέρυσι στη ΔΕΘ προβλέπαμε τους κινδύνους που απειλούν το εργατικό κίνημα από τον υποταγμένο κρατικό και κομματικό συνδικαλισμό.
Σήμερα γίνεται ολοφάνερη η καταστροφική δράση τους. Η ψηφοθηρία είναι το μόνο που τους ενδιαφέρει. Η πορεία για την σημερινή κατάσταση ήταν εξαρχής προδιαγεγραμμένη.
Στο πρόβλημα οι εργαζόμενοι πρέπει να δώσουμε γρήγορα απάντηση.
Φτάσαμε στα όρια της επιβίωσης, μεγάλο τμήμα εργαζόμενων, συνταξιούχων, ανέργων και νεολαίας βρίσκεται ήδη στο περιθώριο.
– Θα περιμένουμε με σταυρωμένα τα χέρια την ξεπουλημένη ΓΣΕΕ για να μας καθοδηγήσει και να μας σώσει;
– Θα περιμένουμε μέχρι τη Δευτέρα παρουσία, για να αλλάξει ο «συσχετισμός δυνάμεων» για να πάμε στον παράδεισο όπως υπονοεί το ΠΑΜΕ; Μα μέχρι τότε δεν θα έχει μείνει κανένας μας ζωντανός, θα μας έχουν πεθάνει από την πείνα. Ήδη άρχισαν να λένε τα παπαγαλάκια στα ΜΜΕ: «Ας κρυώσουμε και ένα χειμώνα αρκεί να βγούμε από την κρίση»…
Τα χειρότερα δεν τάχουμε δει ακόμα. Είναι προκλητικοί και αδίστακτοι.
- Είμαστε αναγκασμένοι να παρακολουθούμε την κρίση, τις παλινωδίες και την παθογένεια της όλης αριστεράς αμέτοχοι ή θα αντισταθούμε στην επίθεση κατά της ίδιας μας της ύπαρξης από το ΔΝΤ την ΕΕ και την κατοχική κυβέρνηση της χώρας;
- Είμαστε υποχρεωμένοι να καταπίνουμε καθημερινά τόνους βρωμερής προπαγάνδας από τους καναλάρχες και τα παπαγαλάκια τους ότι οι εργαζόμενοι δεν παράγουν τίποτα; Όλος αυτός ο συρφετός από μεταλαγμένο ΠΑΣΟΚ, ΛΑΟΣ, Ντόρα, Μπομπολιστάν, Λαμπρακηστάν, Κουρηάδες, Αλαφουζιστάν κ.λ.π. ξερνάνε τόση μπόχα καθημερινά που μόνο ενωμένη η εργατική τάξη μπορεί να ξεβρομίσει την κοινωνία. Το λέμε μετά λόγου γνώσεως λόγο ειδικότητας…
Γι’ αυτό καλούμε χωρίς προαπαιτούμενα όλα τα σωματεία καθαριστριών και όλες τις εργατικές συλλογικότητες που ανησυχούν για την σημερινή κατάσταση σε ανοιχτή Γενική Συνέλευση στις 24 Σεπτέμβρη στο Εργατικό Κέντρο Αθήνας στις 18.00 για να ανιχνεύσουμε τους δρόμους που θα μας βγάλουν από το σημερινό αδιέξοδο και να συμβάλλουμε για την δημιουργία ενός κοινού μετώπου αγώνων όλων των εργαζόμενων των συνταξιούχων και των ανέργων.
Με συναδελφικούς χαιρετισμούς.
Το Δ.Σ. του σωματείoy
ΠΑΝΑΤΤΙΚΗ ΕΝΩΣΗ ΚΑΘΑΡΙΣΤΡΙΩΝ & ΟΙΚΙΑΚΟΥ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΥ – Π.Ε.Κ.Ο.Π.
Γ.ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 48β ( 320 γραφείο – 3ος όροφος ) ΤΗΛ.ΦΑΞ: 210-8221083
(Ανοιχτά κάθε Τρίτη –Πέμπτη από 10,30 έως 4 ).
Email: pekop1999@gmail.com
Κινητά: 6978865730 – 6978844725.
,……………………………………………………………………………………………..
Υπεύθυνος ανάρτησης no_longer_safe
Σχολιαστές Χωρίς Σύνορα COMMENTATORS WITHOUT FRONTIERS Comentadores SIN FRONTERAS 
Θα περιμένουμε μέχρι τη Δευτέρα παρουσία, για να αλλάξει ο «συσχετισμός δυνάμεων» για να πάμε στον παράδεισο όπως υπονοεί το ΠΑΜΕ; Μα μέχρι τότε δεν θα έχει μείνει κανένας μας ζωντανός, θα μας έχουν πεθάνει από την πείνα. Ήδη άρχισαν να λένε τα παπαγαλάκια στα ΜΜΕ: «Ας κρυώσουμε και ένα χειμώνα αρκεί να βγούμε από την κρίση»…
*************************************************
Αυτό πάντως δεν το καταλαβαίνω και νομίζω πως γίνεται κριτική για τη κριτική, κομμένη και ραμμένη μάλιστα στα μέτρα της εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς. Δηλαδή το ΠΑΜΕ δεν έχει διεκδικητικό πλαίσιο που να θέτει άμεσους στόχους πάλης? Ακόμα όμως κι αν αυτοί οι στόχοι θεωρηθούν μαξιμαλιστικοί από κάποιους, οι όποιες παρεμβάσεις του ΠΑΜΕ που οδήγησαν σε επαναπροσλήψεις απολυμένων ή στη καταβολή δεδουλευμένων δεν αποτελούν αποτέλεσμα των υφιστάμενων συσχετισμών δυνάμεων ικανοποιώντας τις ανάγκες του παρόντος όπως και οι αυξήσεις σε μισθούς πάνω από τη ΣΣΕ σε ορισμένους κλάδους. Το ξύλο που παίζαμε με τα αφεντικά της Μηχανιώνας για να καταβάλλονται αξιοπρεπής μισθοί στους αιγύπτιους αλιεργάτες αφορούσε τον σοσιαλιστικό παράδεισο? Οι απεργιακές κινητοποιήσεις στο λιμάνι μήπως?
Μήπως, μήπως, μήπως?
«…υφιστάμενων συσχετισμών δυνάμεων…»
Νομίζω ρε Μητσάρα ότι εκεί υπάρχει ένα πρόβλημα.
Δεν θα ήταν τόσο αρνητικός ο υφιστάμενος συσχετισμός δυνάμεων, αν το ΚΚΕ είχε σαν επιλογή την συγκρότηση ενός μετώπου (τυπικού ή άτυπου) απέναντι στα μέτρα και την κυβέρνηση. Εκεί γίνεται η κριτική και το ΚΚΕ (πονηρά ή φοβισμένα σκεπτόμενο) πιάνεται από κάποιους που όντως θέλουν να το διαλύσουν για να αποφύγει την απάντηση και σε αυτούς που θέλουν/επιδιώκουν ΟΝΤΩΣ ν’ αλλάξουν τους συσχετισμούς.
Το να σπάσει ένας κνίτης το κεφάλι του στο λιμάνι ή το να κυνηγήσουν κάποιον άλλο στα δικαστήρια είναι τιμή γι αυτόν, όμως δεν αναιρεί τις ευθύνες ενός κόμματος που δεν αναγνωρίζει ούτε καν την ύπαρξη σωματείων/οργανώσεων/κομμάτων/κινήσεων, ακόμη και πολιτικών απόψεων έξω από αυτό.
«Δεν θα ήταν τόσο αρνητικός ο υφιστάμενος συσχετισμός δυνάμεων, αν το ΚΚΕ είχε σαν επιλογή την συγκρότηση ενός μετώπου (τυπικού ή άτυπου) απέναντι στα μέτρα και την κυβέρνηση’
Και ακριβως αυτη η φοβικη, κατα την αποψη μου συμπεριφορα,και αναγνωριζοντας την ηγεμονικη του θεση,εμποδιζει αυτην την επιλογη, ενω θελω να πιστευω οτι αλλη ειναι η αποψη της βασης .Ενω τεινω να πιστεψω, οτι αυτη η τακτικη, λειτουργει ως αναχωμα στις σημερινες πολιτικες και οικονομικες συνθηκες….και το λεει καποια που μετα απο χρονια δεν εχει κοψει τον ομφαλιο λωρο μαζι του…ακομη.
Μιας κι αναφέρθηκα στις κινητοποιήσεις του ΠΑΜΕ μερικές πρόσφατες δίκες και διώξεις σε συνδικαλιστές:
http://www1.rizospastis.gr/story.do?id=5844067&publDate=17/9/2010
http://www1.rizospastis.gr/story.do?id=5831144&publDate=10/9/2010
http://www1.rizospastis.gr/story.do?id=5833761&textCriteriaClause=%2B%CE%9C%CE%A5%CE%A4%CE%99%CE%9B%CE%97%CE%9D%CE%97+%2B%CE%A0%CE%91%CE%9C%CE%95+%2B%CE%9A%CE%9A%CE%95+%2B%CE%9C%CE%97%CE%9D%CE%A5%CE%A3%CE%97
Μια και θίγεται το θέμα… αυτό ακριβώς είδα και εγώ στο σωματείο μου στο οποίο πήγα και γράφτηκα και το είδα από την πρώτη κιόλας συνέλευση («Βύρωνας»). Καμία συγκεκριμένη απαίτηση από πλευράς ΚΚΕ, μόνο τα γενικόλογα του 1400 ευρώ μισθός για όλους τους εργαζόμενους. Καμία διεκδίκηση για τις ΣΣΕ, τουλάχιστον στο χώρο μου, βγήκαν κυνικά και είπαν ότι αποφασίζουν ότι οι δικαστικές διαμάχες σταματούν ως μέσο διεκδίκησης, ρητά και κατηγορηματικά από δω και πέρα γιατί συμφέρουν τους εργοδότες (!!! δε λέω ότι αυτό δε συμβαίνει σε κάποιες περιπτώσεις αλλά δε νομίζω ότι μπορείς να απαγορεύσεις ρητά και κατηγορηματικά όλα τα μέσα διεκδίκησης… υπάρχουν πάντα περιπτώσεις) και ναι, γίνονται εξορμήσεις (στις οποίες βέβαια δεν καλείται όλο το σωματείο αλλά μόνο οι εργαζόμενοι που πρόσκεινται στο ΚΚΕ, αναρωτιέμαι αν αυτό είναι η μαζικότητα που άκουσα να λέει το ΚΚΕ στο σωματείο μου) αλλά και πάλι… μόνο με μεμονωμένες δράσεις δε νομίζω ότι λύνονται γενικότερα προβλήματα κλάδων. Και ακόμα περισσότερο με πολιτικές διατήρησης της κομματικής καθαρότητας των σωματείων… με κάθε κόστος… «Βούτυρο στο ψωμί των εργοδοτών» είναι αυτή ακριβώς η διάσπαση και η δυσκαμψία που κάνει πολλούς συναδέλφους να απεχθάνονται τα σωματεία, να μη γράφονται και να μη διεκδικούμε τίποτα τελικά… Σε αυτές τις περιπτώσεις συγκαταλεγόμουν και γω μέχρι πρόσφατα αλλά… και αυτό που είδα δυστυχώς μου επιβεβαίωσε την αρχική μου αρνητικότητα!
Ναι αλλά εγώ διαβάζω αυτό από τον «Ρ» χωρίς να γνωρίζω τα τεκταινόμενα:
Συγκέντρωση αύριο για τη συλλογική σύμβαση
Το σωματείο εργαζομένων στην Ιδιωτική Εκπαίδευση «Βύρωνας» καλεί τους εργαζόμενους στην ιδιωτική εκπαίδευση σε συγκέντρωση, αύριο Παρασκευή, στις 11 το πρωί, στο υπουργείο Εργασίας, για τη διεκδίκηση του δίκαιου αιτήματος της υπογραφής ΣΣΕ. Οι φροντιστηριάρχες υπογράφουν ΣΣΕ με το εργοδοτικό σωματείο (στημένο απ’ τους ίδιους) με «παγωμένο», χαμηλό ωρομίσθιο, χωρίς δώρα, επιδόματα κ.ά. Οι εργαζόμενοι στα φροντιστήρια αντιμετωπίζουν δύσκολες συνθήκες, όπως η ανεργία, οι ελαστικές μορφές απασχόλησης, ανασφάλιστη εργασία, μη τήρηση ΣΣΕ. Το υπουργείο Εργασίας έχει βάλει πλάτες για την κατάσταση που βιώνουν οι εργαζόμενοι. Το ταξικό Σωματείο καλεί τους εργαζόμενους να συσπειρωθούν και να δώσουν αγωνιστική απάντηση στο σύνολο της αντιλαϊκής πολιτικής και να διεκδικήσουν ΣΣΕ που να ικανοποιούν τις σύγχρονες ανάγκες.
Η κινητοποίηση πραγματοποιήθηκε στις 12/6/2010
Κι επιπλέον διαβάζω πως το σωματείο μετρά κι ορισμένες επιτυχίες:
http://www2.rizospastis.gr/story.do?id=5068824&textCriteriaClause=%2B%CE%A3%CE%A9%CE%9C%CE%91%CE%A4%CE%95%CE%99%CE%9F+%2B%CE%92%CE%A5%CE%A1%CE%A9%CE%9D%CE%91%CE%A3
http://www2.rizospastis.gr/story.do?id=5424632&textCriteriaClause=%2B%CE%A3%CE%A9%CE%9C%CE%91%CE%A4%CE%95%CE%99%CE%9F+%2B%CE%92%CE%A5%CE%A1%CE%A9%CE%9D%CE%91%CE%A3
Ναι και ταυτόχρονα ο ριζοσπάστης έχει:
http://www1.rizospastis.gr/storyPlain.do?id=5828861&action=print
http://www1.rizospastis.gr/storyPlain.do?id=5820962&action=print
δράσεις για τις οποίες δεν ενημερώνονται όλα τα μέλη του σωματείου για να συμμετάσχουν και δεν άκουσα αναφορά γι’ αυτά ούτε καν στη συνέλευση, παρά μόνο τα είδα στην εφημερίδα. Όπως επίσης είδα ότι δεν υπήρχε ενημέρωση και για συγκεκριμένη παρέμβαση που έγινε σε μεγάλο ιδιωτικό εκπαιδευτήριο, αλλά ανακοινώθηκε ως τρομερή κατάκτηση του ΠΑ.ΜΕ και μόνο. Δε νομίζω ότι το να γίνονται μεμονωμένες δράσεις από παρατάξεις βοηθάει σε τίποτα όσον αφορά στην ενότητα των εργαζόμενων στην ιδιωτική εκπαίδευση.
Επίσης, να σου πω ότι χαίρομαι για τη συγκεκριμένη συγκέντρωση… και φυσικά θα συμμετάσχω. Αυτό όμως που στην ουσία είδα εγώ είναι αυτό:
http://enotikiprotovouliavyronas.blogspot.com/2010/09/blog-post_9842.html (ποστ με τίτλο: Μια γενική συνέλευση για να μην ξαναγίνει συνέλευση).
Δεν θεωρώ τον εαυτό μου μέλος καμίας παράταξης από τις 2 που υπάρχουν στο σωματείο αυτή τη στιγμή, τουλάχιστον όχι ακόμα, γιατί θεωρώ ότι δεν πρέπει να υπάρχουν καν παρατάξεις στα σωματεία αλλά μπορώ να καταλάβω γιατί μπορεί να δημιουργηθεί παράταξη από ανένταχτους και όλα τα υπόλοιπα σε ένα σωματείο που διεκδικεί κομματική καθαρότητα εντός του και βάζει ως πρώτο στόχο αυτό και μετά όλα τα υπόλοιπα. Η εικόνα που είχα ήταν ακριβώς αυτή… που περιγράφεται στο συγκεκριμένο ποστ και ακόμα χειρότερη γιατί είναι γραμμένη πολύ εξευγενισμένα από όσο βλέπω.
Ευχή μου είναι να υπάρξει συνεννοήση και να γίνονται κοινές δράσεις γιατί χωρίς αυτό δε νομίζω ότι υπάρχει καμία ελπίδα για τίποτα.
Ούτε νομίζω ότι βοηθάει σε ένα σωματείο να χλευάζεται αυτομάτως με το χειρότερο τρόπο ερώτηση ή θέση που δεν συμβαδίζει απόλυτα με τη «γραμμή» του κόμματος και ακόμα περισσότερο με ατελείωτους λόγους του στιλ αγώνας είναι μόνο αυτός που δίνει το ΠΑ.ΜΕ, αριστερά είναι μόνο το ΚΚΕ και άλλα σχετικά. Όποιος πάει να γραφτεί σε ένα σωματείο δε σημαίνει ότι γράφεται και στο κόμμα απευθείας. Αν ήταν έτσι δε θα υπήρχε λόγος ύπαρξης του σωματείου, θα γραφόμασταν όλοι κατευθείαν στο κόμμα. Με αυτά και με αυτά, δεν είναι να απορεί κανένας γιατί χάσαμε την εκπροσώπησή μας και υπάρχει τώρα ένα σωματείο μαιμου και ακόμα περισσότερο γιατί πηγαίνω στην έκθεση ξενογλωσσων βιβλίων και βλέπω χιλιάδες συναδέλφους και στην πρώτη συνέλευση βλέπω μόνο 60 από όλους τους κλάδους της ιδιωτικής εκπαίδευσης (οι οποίοι μάλιστα είναι γραμμένοι στο σωματείο όπως κι εγώ, χωρίς κανένα διαπιστευτήριο για το τι είμαι και τι δουλειά κάνω… παρά μόνο πέρασα είδος ανάκρισης για το που έμαθα για το σωματείο και πώς το βρήκα και ποιος μου το είπε κτλ…)
Όλα αυτά θα πρέπει να βάλουν σε σκέψεις το σωματείο και γιατί πρώτη μέρα διαβάστηκαν γράμματα απογοητευμένων συναδέλφων που παραιτήθηκαν γιατί με αυτές τις τακτικές πιστεύουν ότι δεν υπάρχει πλέον καμία ελπίδα, αλλά… οι εγγραφές είναι… μάλλον πολύ χαμηλές από την εικόνα που είχα εγώ τουλάχιστον.
Δέχομαι τη κριτική σου και σου λέω πως όλα τα μέλη πρέπει να ενημερώνονται για τις δράσεις του σωματείου. Επέτρεψέ μου όμως να κρατάω και μία πισινή επειδή δεν έχω άμεση εικόνα.
Πάντως με ένα ψάξιμο στο διαδίκτυο δε προκύπτει από πουθενά πως το σωματείο δε δίνει μάχες τόσο ενάντια στο εργοδοτικό όσο και για τη σύναψη ΣΣΕ.
Εγώ σου λέω την εικόνα που είχα από την πρώτη συνέλευση… και ακόμα περισσότερο σου λέω αυτό… ότι πρώτη συνέλευση και υπήρχαν μόνο 60 άτομα και ήταν και όλοι χαρούμενοι γι’ αυτό!!! Όταν είμαστε χιλιάδες… Δε θα μπω στη διαδικασία να σου πω πράγματα που είδα σε σχέση με την αντίπαλη παράταξη γιατί κι εγώ… δεν αισθάνομαι ότι ανήκω σε καμία παράταξη αυτή τη στιγμή και κρατάω πισινές επίσης…
Σου περιγράφω όμως μία απίστευτη εικόνα που ξεκίνησε από την εγγραφή μου κιόλας και ένα κλίμα απίστευτα αρνητικό, πάρα πολύ αποθαρρυντικό που με έκανε να τσακωθώ από την πρώτη κιόλας συνέλευση και να σηκωθώ να φύγω…Μπορώ να σου ξεκινήσω από το τελείως απλό… καμία διαφάνεια στο ποιοι είναι μέλη και ποιοι ήταν όλοι αυτοί που χλεύαζαν και τραμπούκιζαν με τον τρόπο τους οποιαδήποτε διαφορετική άποψη… Όταν γραφτήκαμε mitsara κάναμε την απλή ερώτηση… δε θέλετε την άδεια διδασκαλίας μας; Πού ξέρετε ότι είμαστε καθηγητές ξένων γλωσσών; Τι πιο απλό… Και η απάντηση που έλαβα ήταν: «Ξέρουμε εμείς, ξέρουμε…» Τι άλλο να σου πω;
Οκ αποδέχομαι πλήρως τη κριτική σου.
Και γι’ αυτό λέω… ότι ο mitsaras είναι ο mitsaras… 🙂 (χωρίς να λέω ότι δεν υπάρχουν κι άλλοι στο ΚΚΕ γιατί από όσο άκουσα από διάφορους συναδέλφους, η προηγούμενη πρόεδρος που είναι η γυναίκα στο ΚΚΕ, έχαιρε πλήρους σεβασμού και δεν υπήρχαν τέτοια κραυγαλέα φαινόμενα τότε. Δεν τα ξέρω από πρώτο χέρι, γιατί τότε δεν ήμουν γραμμένη εκεί, αλλά για να το ακούω από ανθρώπους που δηλώνουν έντονες διαφωνίες… σημαίνει ότι μάλλον ισχύει.
Στο μεταξύ μπερδεύτηκα, εσύ έγραφες για συγκέντρωση παλιότερη ενώ έχω λάβει πρόσκληση για νέα που είναι τη Δευτέρα 20 Σεπτεμβρίου στο υπουργείο εργασίας… από συγκεκριμένη όμως παράταξη που συγκέντρωνε υπογραφές για το σωματείο μαϊμού. Άρα από ότι βλέπω πάλι πάμε στις μεμονωμένες κινήσεις…
Αν και το θέμα είδα στη συνέλευση σχετικά με τις υπογραφές ήταν ανοιχτό και ήταν όλοι ενημερωμένοι… απλώς χλευάστηκε…
Μία ερώτηση μόνο. Εγώ δούλευα μαύρος σε φροντιστήριο για ΑΣΕΠ που σημαίνει πως δε φαίνομαι πουθενά κι ούτε ασφαλώς είχα οποιδήποτε πιστοποιητικό. Αυτό μου αναιρεί τη συμμετοχή μου στο σχετικό σωματείο?
Κι εγώ όταν ψαχνόμουν να γραφτώ σε σωματείο μεταφραστών κάποια στιγμή δούλευα freelance… αλλά και πάλι έμαθα ότι χρειαζόταν έστω και μία απόδειξη για κάποια δουλειά που έχω κάνει… Βέβαια, εκεί είναι πιο εύκολο γιατί το ονομά σου υπάρχει πάνω στο βιβλίο. Δεν ξέρω να σου πω… δεν το έχω σκεφτεί αρκετά. Ίσως σε αυτή την περίπτωση να έπρεπε η περίπτωση να συζητηθεί ανοιχτά στο σωματείο και να ληφθεί μία απόφαση. Λέω τώρα… μια ιδέα…
Θυμάμαι για να απαντήσω και στον Loophole από κάτω πως όταν με προσέγγισαν σύντροφοι από το σωματείο Φροντιστηριών Θεσσαλονίκης για να συμμετάσχω στις εκλογές τους απάντησα πως τη δεδομένη στιγμή δε δουλεύα γιατί η εργασια μου δεν ήταν σταθερή καθώς εξαρτώταν από το αν σχηματιζόταν κάποιο τμήμα ή όχι. Τελικά ούτε συμμετείχα στις εκλογές κι ούτε ψήφισα παρ’ όλο που οι δυνάμεις του ΚΚΕ είναι πρώτη δύναμη. Όμως τελικά δικαιούμαι να πάω και στις επόμενες κι αν συμβεί αυτό οι υπόλοιποι θα μιλάνε για νοθεία του ΚΚΕ καθώς αυτή τη στιγμή δεν έχω άλλη επαγγελματική ιδιότητα.
Επίσης για ένα διάστημα δούλευα και σε Ιδιωτικό ΙΕΚ όπου έλαβα και τη πρώτη μου απόλυση επειδή υπερασπίστηκα συνάδελφο σε ένα ζήτημα. Βέβαια τότε δεν είχα οργανωμένη πολιτική ζωή και πέρα από τον φοιτητικό συνδικαλισμό δε σκάμπαζα και πολλά.
Α ο συνάδελφος τύχαινε να είναι κι ο κολλητός μου στη Θεσσαλονίκη.
Mitsara μου,
από ό,τι έχω μάθει αυτό δεν ισχύει στο συγκεκριμένο σωματείο… δεν υπάρχει διαφάνεια… και η αλήθεια είναι ότι αναρωτιέμαι απλώς ως εργαζόμενη 16 χρόνια σε αυτόν τον κλάδο… Αυτή τη στιγμή, υπάρχει ένα σωματείο «μαϊμού» που κάνει στην ουσία ό,τι θέλει. Ο «Βύρωνας» δεν μας εκπροσωπεί καν νόμιμα αυτή τη στιγμή. Αντί να κοιτάξουμε πώς θα ενωθούμε και θα κάνουμε ό,τι είναι δυνατόν… είναι δυνατόν να υπάρξουν πραγματικά αποτελέσματα με αυτή την πολιτική περιχαράκωσης σε κόμματα; Και να φανταστείς ότι δεν υπάρχει καν ΝΔ και ΠΑΣΟΚ εντός του σωματείου… εννοώ ως παράταξη και πάλι δεν υπάρχει καμία συνεννόηση. Δε λέω ότι δε γίνονται κινήσεις (π.χ. όταν υπάρχουν διαφορές μεταξύ εργοδοτών και εργαζομένων) αλλά… πώς είναι δυνατόν να υπάρχει μεγάλη συμμετοχή όταν ακολουθούνται τέτοιες τακτικές; Ξέρεις νομίζω ότι είμαι ανένταχτη και δεν έχω λόγο να παίξω το παιχνίδι κανενός… απλώς σου δηλώνω απόλυτα απογοητευμένη από αυτή την κατάσταση…
Στο μεταξύ να σου πω ότι και στην άλλη παράταξη υπάρχουν πολλοί ανένταχτοι… η πλειοψηφία για την ακρίβεια γιατί έτυχε όταν πήγα να δω και συναδέλφους που γνωρίζω εγώ ή ή φίλη μου… και αυτό το γνωρίζω καλά. Παρόλα αυτά, άκουγα διαρκώς σχόλια που τους απέδιδαν πολιτική σκοπιμότητα… αλλά σου είπα και πάλι, θα ήθελα να πάω και σε άλλες συνελεύσεις για να έχω ξεκάθαρη εικόνα αν και δεν άκουσα κανένα παράλογο ερώτημα από μέρους τους. Περίπου αυτά που λέω κι εγώ έλεγαν…
Άλλη μια ερώτηση: Εγώ είμαι φοιτητής φυσικού, «φρέσκο» μέλος της ΠΚΣ και δεν εργάζομαι. Αυτό μου επιτρέπει τη συμμετοχή μου στο εν λόγω σωματείο?
Αν κρίνω από τις ηλικίες που είδα να παίζουν στη συνέλευση, μάλλον συμβαίνει (υποθέτω πάντα). Αν με ρωτάς όμως… δε θα έπρεπε.
Να σου συμπληρώσω ότι την άδεια διδασκαλίας την είχα μαζί… και επέμεινα να τη δώσω αλλά δεν κοιτάχτηκε καν… Βέβαια η πρόεδρος με ρώτησε πού δουλεύω και απάντησα αμέσως αλλά όταν ρώτησα την ίδια δεν απάντησε… και έκανα επίμονα την ερώτηση και οι απαντήσεις ήταν αόριστες! Μετά έμαθα κάποια πράγματα γι’ αυτό τα οποία δεν μου άρεσαν καθόλου… αλλά είπαμε, πάντα κρατάω πισινές γιατί αυτή ήταν η πρώτη μου επαφή…
Καλημέρα. Η αναδυόμενη σου αφηγείται την προσωπική της εμπειρία, όπως την έζησε. Η πισινή που κρατάς πού βασίζεται? Στο ότι μπορεί να λέει ψέματα, στο αντικομμουνιστικό της μένος ή στο ότι μπορεί να μην κατάλαβε και πολύ καλά?
Άκυρη η ερώτηση, με πρόλαβες.. 🙂
οταν ο στοχος ενος σωματειου ειναι συγκεκριμενος,τι σκατα θελουν οι πολιτικες παραταξεις εκει μεσα;;;
πολιτικη επιβεβαιωση;
έλα ρε …μην κάνεις χαζές ερωτήσεις!!
χαζες απαντησεις δεν εχει????
χαχαχαχαχα….εδώ μέσα τα χουνε λύσει όλα τους τα προβλήματα …..και τώρα προχωράνε στα κομματικά το σουρεαλισμό και…τον υπερρρρεαλισμό!!
Τον υπερρεαλισμό άστον κάτω… έχει μεγάλο ενδιαφέρον… :))))))) Άσε που πού θα βρεις μεγαλύτερο σουρεαλισμό (εδώ έχει αρνητική χροιά) από αυτά που εξελίσσονται στον αριστερό χώρο και όχι μόνο… ; Ακόμα και στο ίδιο το θέμα του υπερρεαλισμού υπάρχουν κάποιες πολιτικές διαφωνίες :))))))
εσυ .. παλι επισκεπτεσαι.. αλλά.. δε σκεπτεσαι και λιγουλακι..
πφφφφφ….
θα επισκέπτομαι όσο θα σκέπτομαι…..
και θα σας τη σπάω….!!
Εσείς που σκέπτεστε….φυσάτε δε φυσάτε το ίδιο σας κάνει!!!!
Και καλά θα κάνεις!!!
Πάντα το λόγο τον καλό
έχεις τον εις το στόμα…
κι αν γίνηκες «‘ποβρύχιο»
σε αγαπούμε ακόμα!!!
υποβρύχιο=ana-kata…..
:))))) σε ευχαριστώ μαντιναδόρε μας… (παπόρι έχω γίνει τελευταία όχι υποβρύχιο αλλά τεσπα…)
πφφφ.. απαντουσα στον μουφοκρητικό…
που το παιζει «επισκεπτης».. εξ Αρμενίας.. 🙂
@ mitsara
Σχετικά με το ερώτημα που θέτεις γιατί ένα εργατικό σωματείο όπως η ΠΕΚΟΠ της Κούνεβα, στρέφεται με ανακοίνωση του ενάντι στην τακτική ΠΑΜΕ, η απάντηση βρίσκεται στην αντιμετωπιση που είχε το ΠΑΜΕ απένατι στην ΠΕΚΟΠ την εποχή της νοσηελείας της Κούνεβα και της ανάπτυξης του κινήματος αλληλεγγύης:
1. να θυμηθούμε ότι το επιχειρησιακό νοσοκομείο καθαριστριών του Ευαγγελισμού στον οποίον νοσηλεύονταν η Κούνεβα, και που ελέγχεται από το ΠΑΜΕ όχι μόνο δεν συμμετείχε στις ενέργειες συντονισμού που καλούσε η ΠΕΚΟΠ αλλά απαιτούσε από αυτήν να μπει στο ΠΑΜΕ για να συνεργαστούν.
2. να θυμηθούμε ότι στην κορυφαία πορεία που καλούσε ο συντονισμός των πρωτοβάθμιων σωματείων την άνοιξη του 2009, το ΚΚΕ επέλεξε να κάνει την ίδια ώρα και μέρα πολιτική συγκέντρωση με ομιλήτρια την σ. Παπαρήγα.
3. να θυμηθούμε ότι αν και το ΠΑΜΕ προστάτευσε την ΠΕΚΟΠ που οι δυνάμεις του ΣΥΝ στο ΕΚΑ, θέλαν να την πετάξουν έξω από τις γραμμές του – όπως έκαναν από κοινού με την ΠΑΣΚΕ στο ΕΚΠειραιά- εντούτοις δεν ήρθαν σε καμία σύσκεψη, συντονισμό, κοινή πορεία που η ΠΕΚΟΠ καλούσε για την υπόθεση Κούνεβα.
Η κριτική στο ΠΑΜΕ είναι για την τακτική αναβολής των συνδικαλιστικών επίδικων κάθε φορά που το σωματείο δεν ελέγχεται από το ΠΑΜΕ.
Γιατί δηλαδή ένα πλαίσιο αιτημάτων όταν το καλεί το ΠΑΜΕ σε σωματείο που ελέγχει είναι καλό και ρεαλιστικό, ενώ όταν καλέιται από άλλες δυνάμεις, ανοίγει τον δρόμο στις δυνάμεις του Μάαστριχτ στον ιμπεριαλισμό στον Φρέντυ Γκρούγκερ κλπ κλπ
Εν κατακλείδι τι διαφορετικό πρότεινε το ΠΑΜΕ στην ΠΕΚΟΠ που η ΠΕΚΟΠ δεν
έκανε?
Αντίθετα η ΠΕΚΟΠ έχει κάθε λόγο να εγκαλεί το ΠΑΜΕ για την απουσία του στην υπόθεση Κούνεβα.
Το ερωτημα εδώ δεν είναι τι έκαναν τα μαχητικά μέλη του ΚΚΕ/ΠΑΜΕ στο λιμάνι, αλλά συγκεκριμένα στην υπόθεση της Κούνεβα.
@ υπόλοιπους
Καταρχήν θεωρώ ότι όχι μόνο τα κόμματα έχουν και πρέπει να έχουν αναφαίρετο δικαίωμα παρέμβασης στα σωματεία αλλά ότι δεν γίνεται και αλλιώς. Το δικαίωμα αυτό είναι βασικό δημοκρατικό δικαίωμα. Το κράτος είναι αυτό που θέλοντας να περιστείλλει τις δημοκρατικές ελευθερίες με αντιδημοκρατικούς και αντισυνδικαλιστικούς νόμους παρεμβαίνει κατά καιρούς για να απαγορεύσει την ελεύθερη διακίνηση ιδεών και την άσκηση του συνδικαλιστικού δικαιώματος. Να θυμήσω ότι ακόμη βρίσκεται σε ισχύ απαρέδεκτος αντισυνδικαλιστικός νόμος που απαγορεύει στους δημόσιους υπάλληλους (τους οποίους θεωρεί εασεί επιστρατευμένους) να είναι πχ υποψήφιοι στις εκλογές με κόμμα της αρεσκείας τους.
Στην Ελλάδα ειδικά πρώτα η εργατική τάξη έφτιαξε κόμμα κάτω από την επιρροή της Οκτωβριανής Επανάστασης (το ΣΕΚΕ που μετατράπηκε σε ΚΚΕ) και μετά αυτό έφτιαξε Εργατική συνομοσπονδία και εργατικά κέντρα, πλην 2-3 που προϋπήρχαν.
Αυτό εξηγεί και το γεγονός ότι ουδέποτε στην ελληνική εργατική τάξη υπήρχε τρεϊντγιουνιστική συνδικαλιστική παράδοση, σοσιαλδημοκρατία (το ΠΑΣΟΚ δεν ήταν τέτοιο κόμμα) αναρχοσυνδικαλισμός με σχετικά μεαζικούς όρους κλπ φαινόμενα που σε άλλες χώρες με προγενέστερη συνδικαλιστική παράδοση υπήρχαν και υπάρχουν (πχ Αγγλία, Ισπανία, Γερμανία κλπ) ή χώρες όπου γενικά κυριαρχεί ένας αντιθεωρητικός ακτιβισμός και πραγματισμός που δεν ευνοεί τον πολιτικό αγώνα στο εργατικό κίνημα (ΗΠΑ).
Από αυτή την αποψη πάντα τα κόμματα θα υπάρχουν όχι μόνο στα σωματεία αλλά και σε κάθε κοινωνική μορφή οργάνωσης (τοπικές κινήσεις, συλλόγους κλπ).
Ωστόσο περιπτώσεις σαν αυτές που επισημαίνει η anakatadyomenh είναι πλέον κυρίαρχες για το πως τα κόμματα της αριστεράς εννοούν τον διάλογο αναμεταξύ τους και με την κοινωνία.
Ακόμη χαρακτηριστικότερο το ξύλο και η βία με την οποία πολλές φορές οι γραφειοκράτες κομματικοί και συνδικαλιστικοί εννοούν την αντιπαράθεση.
Είναι λογικό οι νέοι εργαζόμενοι ειδικά να αποστρέφιονται τέτοιες μορφές οργάνωσης.
Το πρόβλημα δεν το έχουν αυτοί αλλά τα κομματικά επιτελεία της αριστεράς που δεν εμπνέουν αλλά απωθούν.
από την άλλη μεριά είναι σαφές για μένα ότι πολλές φορές πίσω από την κραυγή «κάτω τα κόμματα» δεν κρύβεται παρά μια τάση αποστροφής της συλλογικής πάλης και μια επίκληση σε ατομικές λύσεις.
Το πραγματικό επίδικο δεν είναι «ατομικό ή συλλογικό», και «σωματείο ή κόμμα»?
Αλλά τι είδους κόμμα και τι είδους σωματείο?
Με τι αρχές, μεθόδους, διαδικασίες, πρόγραμμα, και στρατηγικό στόχο?
και για να μην παρεξηγήσει κανείς, η άσκηση βίας που αναφέρω, εντός των συνδικαλιστικών παρατάξεων της αριστεράς δεν αφορά το ΚΚΕ μόνο (που πρώτο άρξων χείρων των αδίκων από την δεκαετία του 30) αλλά διαχέεται σε όλους τους χώρους, ου μην αλλά της εξωκοινοβουλευτικής όπως έδειξαν τα τραγικά τελευταία γεγονότα στο πανεπιστήμιο Πατρών με τους ένθεν και ένθεν τραμπούκους των ρεταλιών του ευρωκομμουνισμού και του μεταμοντέρνου μαοϊσμού.