Ελέγχοντας τις... ζωτικές ενδείξεις του τραπεζικού συστήματος. Σκίτσο του Matt Wuerker
Έτσι θα μπορούσε να παραφραστεί το γνωστό (και ουσιαστικό) σύνθημα («στις τράπεζες λεφτά, στη νεολαία σφαίρες») του Δεκέμβρη.
1. Αν αποτύχουν οι τράπεζες… ας τους δώσουμε κάτι.
Την Παρασκευή, 23 Ιουλίου, διενεργήθηκε ένα «τεστ πίεσης» στο τραπεζικό σύστημα της Ευρώπης. Μετρήθηκε το ποιές τράπεζες δεν θα καταρρεύσουν σε περίπτωση που η νομισματική ένωση περάσει δύσκολες στιγμές, δηλαδή αν η Ελλάδα (ή και άλλες χώρες, όπως η Ισπανία) οδηγηθεί σε πτώχευση. Οι παράμετροι του τεστ δεν ανακοινώθηκαν στην δημοσιότητα, ως εκ τούτου, οι περισσότεροι αναλυτές θεωρούν ότι το παιχνίδι ήταν στημένο, όπως αναφέρουν και διεθνή ειδησεογραφικά πρακτορεία.
Από τους ντόπιους, ο Λεωνίδας Βατικιώτης, δημοσιογράφος και οικονομολόγος, μέλος της πρωτοβουλίας «No Money, No Debt», περιγράφει με σπαρταριστά χρώματα τη διαδικασία (σσ: έντονα, δικά μας):
Ακίνητος πρέπει να ήταν ο διάδρομος όση ώρα έτρεχαν πάνω του οι 91 ευρωπαϊκές τράπεζες υπό το βλέμμα των εποπτικών αρχών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, για να ελεγχθούν οι αντοχές τους. Δεν εξηγείται διαφορετικά τέτοια επιτυχία.
[…]
Στην «άσκηση προσομοίωσης ακραίων καταστάσεων» από την Ελλάδα συμμετείχαν έξι τράπεζες (Εθνική, Γιούρομπανκ, Άλφα, Πειραιώς, Αγροτική και Ταμιευτήριο) εκ των οποίων πρόβλημα βρέθηκε να αντιμετωπίζει μόνο η Αγροτική, που δεσμεύθηκε να προχωρήσει σε αύξηση μετοχικού κεφαλαίου. Αν όμως οι άλλες πέντε χαίρουν άκρας υγείας γιατί ξεκοκάλισαν μέχρι τελευταίου ευρώ τα 28 δισ. που τους παραχωρήθηκαν από τις κυβερνήσεις ΝΔ και ΠΑΣΟΚ;
Όπως έχει ήδη ανακοινωθεί, ο Γιώργος Παπανδρέου θα αφήσει επιπλέον 10 δισ. € στην διάθεση των ελληνικών τραπεζών, προκειμένου να μη διατρέξουν κανένα κίνδυνο. Μια απ’ τα ίδια θα ισχύσουν, βέβαια, σε όλη την Ευρώπη: επτά μικρές τράπεζες απέτυχαν να περάσουν το τεστ στην Ισπανία.
Κατά την διάρκεια ενός άλλου «τεστ πίεσης» που είχε πραγματοποιηθεί τον Ιανουάριο του 2009, στο οποίο συμμετείχαν μόνο οι μεγάλες τράπεζες της Ευρώπης, είχε βγει ως συμπέρασμα ότι καμμιά τους δεν κινδύνευε από κατάρρευση, σε περίπτωση που χειροτέρευε η οικονομική κρίση (πράγμα που συνέβη). Παρ’ όλ’ αυτά, οι κυβερνήσεις της ΕΕ έκριναν σκόπιμο να τις στηρίξουν με μεγάλα ποσά.
2. Αν αποτύχουν τα κράτη… ας σαπίσουμε τους λαούς τους στη λιτότητα.
Νωρίτερα, στις 21 Ιουλίου, η Γαλλία και η Γερμανία απαίτησαν σκληρές κυρώσεις, ακόμα και στέρηση ψήφου στα όργανα της ΕΕ, για όσες χώρες παραβιάζουν το διαβόητο Σύμφωνο Σταθερότητας, το κουρελόχαρτο δηλαδή (μιας και το παραβίασε η ίδια η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, δίνοντας – στο τζαμπέ – 750 δισ. € στις άλλες τράπεζες) που απαιτεί τα ελλείμματα των μελών της ευρωζώνης να είναι κάτω από το 3% του ΑΕΠ τους. Φυσικά, η Γαλλία και η Γερμανία είναι οι μόνες που πληρούν αυτόν τον όρο, γι’ αυτό και εκβιάζουν τις υπόλοιπες, εντελώς διαφορετικές, οικονομίες της ευρωζώνης.
Παράλληλα, δεν πρέπει να ξεχνιέται το γεγονός ότι οι γερμανικές και οι ελληνικές, μεγάλες τράπεζες έχουν στα χέρια τους σχεδόν όλο τον δανεισμό του ελληνικού κράτους.
— Πότμος
Σχολιαστές Χωρίς Σύνορα COMMENTATORS WITHOUT FRONTIERS Comentadores SIN FRONTERAS 
Η απάτη των εξετάσεων αντοχής (stress tests)
26/7/2010
Άλλη μία φθηνή θεατρική ολοκληρώθηκε αλλά με αμφιλεγόμενες κριτικές και αποδοχή. Οι εξετάσεις αντοχής που έκανε η ΕΕ σε 91 τράπεζες ολοκληρώθηκαν με περιφανή αποτελέσματα. Είναι γελοίο όλοι όσοι διατείνονται ότι η κρίση είναι απλά χρηματοπιστωτική ξαφνικά, με μάλλον αμφίβολες και μικρές προσπάθειες, να υποστηρίζουν ότι ο χρηματοπιστωτικός τομέας χαίρει περίπου άκρας υγείας.
Βέβαια μία σειρά αναλυτές και των επίσημων μέσων ενημέρωσης έχουν ήδη δείξει την απάτη του εγχειρήματος. Πιο χαρακτηριστική είναι η ανάλυση του W. Munchau στους σημερινούς Financial Times με τίτλο «Μία εξέταση που ρυθμίσθηκε κυνικά για να κατασκευάσει το αποτέλεσμα» (A test cynically calibrated to fix the result). Ο Munchau παραθέτει τρεις βασικούς λόγους για τους οποίους οι εξετάσεις αυτές είναι «σικέ»:
(1) Δεν ελέχθηκαν ορισμένα μεγάλα πιστωτικά ιδρύματα ειδικού τύπου, όπως η γερμανική KfW (που χειρίζεται για λογαριασμό της Γερμανίας και το ελληνικό πρόγραμμα δανεισμού των 110 δις. ευρώ). Τυπικά, η KfW δεν είναι τραπεζικό ίδρυμα, αλλά έχει τραπεζικού χαρακτήρα δραστηριότητες, όπως η συσσώρευση τοξικών στοιχείων ενεργητικού.
(2) Το βασικό κριτήριο αξιολόγησης εστιάζει στο δείκτη Tier 1 (κεφαλαιακή βάση), με ελάχιστο όριο το 6%. Σ’ αυτόν συμπεριελήφθησαν όχι μόνο ο «σκληρός πυρήνας» της κεφαλαιακής βάσης (κεφάλαιο και αποθεματικά), αλλά και οι κρατικές ενισχύσεις που έχουν δοθεί από κυβερνήσεις της Ευρώπης. Όμως, για να μετρηθεί πραγματικά η αντοχή των τραπεζικών κεφαλαίων σε ακραίες συνθήκες θα έπρεπε να είχαν απομονωθεί μόνο τα κεφάλαια που πραγματικά αποτελούν «μαξιλάρι» απορρόφησης ζημιών, δηλαδή το βασικό κεφάλαιο και τα αποθεματικά. Έτσι πέρασαν με ευκολία τον έλεγχο – μεταξύ άλλων – οι γερμανικές περιφερειακές τράπεζες, με μοναδική εξαίρεση την HYPO Real Estate.
(3) Δεν υπήρχε στα σενάρια των ελέγχων η πιθανότητα κάποιας μορφής στάσης πληρωμών από ευρωπαϊκό κράτος. Στην πραγματικότητα, καθώς οι τράπεζες έχουν τοποθετημένα κατά 90% τα ομόλογα στα χαρτοφυλάκια διακράτησης ως τη λήξη, τα «κουρέματα» που έγιναν στις αξίες των ομολόγων επηρέασαν μόνο το 10% των συνολικών χαρτοφυλακίων κρατικών τίτλων. Την ίδια ώρα οι αγορές αξιολογούν την επίπτωση μίας τέτοιας στάσης πληρωμών σε πάνω από 30%.
Φυσικά από αυτή την κακόγουστη παράσταση δεν θα μπορούσαν να απουσιάζουν στη χώρα μας το δικομματικό σύστημα και τα διαπλεκόμενα ΜΜΕ. Εδώ κάθε έστω προσχηματική σοβαρότητα έχει εντελώς χαθεί. Μάλιστα διάφοροι δημοσιογράφοι (συνήθως σε κυβερνητικά και τραπεζικά μισθολόγια) εκστομίζουν ανερυθρίαστα απίθανες ανοησίες ενώ εν είδη ιεροεξεταστών κατακεραυνώνουν κάθε στοιχειωδώς κριτική άποψη. Και φυσικά όλα αυτά ενώ ήδη έχει στηθεί το σκηνικό για το επόμενο κακόγουστο θεατρικό των συγχωνεύσεων τραπεζών με πρώτη να σέρνει το χορό την Τράπεζα Πειραιώς. Πάντα φυσικά «προς όφελος του λαού και του τόπου». Τι άλλο θα δούμε …
http://stavrosmavroudeas.wordpress.com/2010/07/26/%CE%B7-%CE%B1%CF%80%CE%AC%CF%84%CE%B7-%CF%84%CF%89%CE%BD-%CE%B5%CE%BE%CE%B5%CF%84%CE%AC%CF%83%CE%B5%CF%89%CE%BD-%CE%B1%CE%BD%CF%84%CE%BF%CF%87%CE%AE%CF%82-stress-tests/
Μητσάρα πάντως το ΚΚΕ δεν μας τα λέει και πολύ καλά.
«Το ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα, το ΠΑΜΕ καλεί όλους τους εργαζόμενους και τα φτωχά λαϊκά στρώματα σε ανυπακοή και απειθαρχία απέναντι σε αυτούς τους νόμους.»
Δηλαδή;
Ξέρεις υπάρχουν και κάποια πρακτικά προβλήματα στον κόσμο αυτή την εποχή.
Υγ: Πάντως ο Μαυρουδέας ήταν κι αυτός στους προβοκάτορες παλιά. Γιατί ρε Μητσάρα επιμένετε στα ίδια και τα ίδια; Θέλετε οι αστικές δυνάμεις να ηγεμονεύσουν και πάλι στο κίνημα;
«Το λαϊκό κίνημα συγκρούσθηκε με την αστυνομία, έστησε οδοφράγματα, συγκρότησε λαϊκά συμβούλια και κατέλαβε ακόμα και εργοστάσια που έκλειναν, αλλά σε επίπεδο στόχων και πολιτικών διεκδικήσεων το κίνημα καθοριζόταν από τις αυθόρμητες αντιδράσεις μεγάλων λαϊκών μαζών και τις επιδράσεις αστικών και οπορτουνιστικών δυνάμεων…»
http://www1.rizospastis.gr/page.do?publDate=25/7/2010&id=12322&pageNo=9&direction=1
Γιατί αν δεν θέλετε, θα πρέπει να δημιουργήσετε εσείς ένα μέτωπο εξουσίας, κι αυτό δεν γίνεται με άρθρα σαν κι αυτό
http://www1.rizospastis.gr/wwwengine/story.do?id=5720520&publDate=27/6/2010
Πραγματικά Αρουραίε δεν προλαβαίνω να κάνω συζήτηση αυτή τη στιγμή γιατί ξέρω πως θα μας πάει πολύ μακριά (για να μη νομίζεις πως υπεκφεύγω κάνω κάποιες διορθώσεις σε κάποια προηγούμενη δουλειά που μου έχουν ζητήσει από περιοδικό + εισήγηση για ένα συνέδριο που η καταληκτική ημερομηνία πλησιάζει. Δεν τα λέω αυτά για να κάνω τον διανοούμενο -έτσι κι αλλιώς για μένα είναι μία έννοια που δεν αποδέχομαι στην ουσία της- αλλά γιατί είναι μία πραγματικότητα που με οδήγησε και στο παρελθόν να αποφύγω μία γόνιμη αντιπαράθεση για την οποία είμαι σίγουρος πως δε θα αποφύγω στο μέλλον 😉 )
Το εύκολο κομμάτι που μπορώ να απαντήσω είναι για τον Μαυρουδέα. Με τον Στάυρο είμαστε κατ’ αρχήν φίλοι κι άμα δω κάποια ενδιαφέρουσα ανάρτησή του την αναδημοσιεύω. Κι επειδή ακριβώς είμαστε φίλοι και ξέρω καλύτερα τη προσωπική του διαδρομή επέτρεψέ μου να έχω μία διαφορετική γνώμη χωρίς να παραγνωρίζω τις επιμέρους πολιτικές διαφορές και διαμάχες.
Εντάξει, σε καταλαβαίνω ειλικρινά, όμως κι εγώ εδώ το έχω (στα χείλη). Να μη το πω κάπου έστω και για εκτόνωση??
Με τον Μαυρουδέα εγώ δεν γνωρίζομαι προσωπικά, αλλά αυτό δεν αλλάζει ότι πέρασε από «προβοκατόρικους» χώρους…..όπως κι εγώ άλλωστε Μητσάρα… 😉
Χαίρομαι που επέστρεψες φορτσάτος (οι διακοπές σου κάναν πραγματικά καλό) και γι’ αυτό σε «συγχωρώ».
Όσο για το προβοκατόρικοι χώροι βάλ’ το κι αυτό στη λίστα αν και θεωρώ πως η πολεμική μας προς τα μ-λ κόμματα υπήρξε σαφώς πιο ήπια.
Α! μόλις ξεμπερδέψω με όλα αυτά και πάω κι εγώ μερικές μέρες διακοπές θα μπορέσεις να εκτονωθείς όσο θες. Μην ανησυχείς λοιπόν. 😉