Διάβασα ένα σχόλιο σύμφωνα με το οποίο στην Ελλάδα δεν μπορούμε να μιλάμε για χούντα του ΔΝΤ, γιατί, λέει, οι χούντες είναι στρατιωτικές και χούντα έχουν στη Βόρεια Κορέα και την Ταϊλάνδη. Αναρωτιέμαι αν πράγματι υπάρχουν άνθρωποι που νομίζουν ότι ζούμε σε δημοκρατικό καθεστώς -πιάνω συχνά κουβέντα με άγνωστους στο δρόμο και δεν άκουσα κανέναν να ισχυρίζεται κάτι τέτοιο. Δεν θα κάνω πολιτική ανάλυση, θα γράψω μόνο ορισμένα πράγματα σχετικά με τις λέξεις.
Το να ισχυρίζεται κανείς ότι, εφόσον η χούντα μας δεν είναι όμοια με εκείνη της Βόρειας Κορέας τότε δεν είναι χούντα, δείχνει άγνοια στοιχειωδών πραγμάτων. Οι λέξεις, για παράδειγμα, δεν είναι μονοσήμαντες. Πρώτα πρώτα έχουμε την αναγνωρισμένη (ο όρος δικός μου) πολυσημία της κάθε λέξης.
Επιλέγω τυχαία τη λέξη «ρεύμα». Το λεξικό Τριανταφυλλίδη δίνει τους ακόλουθους ορισμούς (αντιγράφω απόσπασμα από το λήμμα «ρεύμα», η πηγή βρίσκεται εδώ): «1.κίνηση μάζας υγρού ή αερίου προς ορισμένη κατεύθυνση || (ειδικότ.) μόλις αισθητό ρεύμα αέρα (π.χ. στο άνοιγμα κλειστού χώρου) 2. (ηλεκτρικό) ~, η ροή ηλεκτρονίων σε αγωγό || ηλεκτρική ενέργεια το οφειλόμενο ποσό για κατανάλωση ηλεκτρικής ενέργειας. || η παροχή ηλεκτρικής ενέργειας σε οίκημα || καθένα από τα διαφορετικά τιμολόγια με βάση τα αποία υπολογίζεται η κατανάλωση ρεύματος 3. η ροή οχημάτων που κινούνται σε δρόμο. || (επέκτ.) το τμήμα του δρόμου όπου επιτρέπεται η κίνηση αυτοκινήτων προς την ίδια κατεύθυνση 4α. ομαδική τάση προς ορισμένη κατεύθυνση, επιδίωξη που εκδηλώνεται με εμφανείς και συγκεκριμένες προσπάθειες β. πλήθος ανθρώπων που ακολουθεί ορισμένη κατεύθυνση ή η κατεύθυνση την οποία ακολουθεί πλήθος ανθρώπων || οι γενικές τάσεις, η μόδα γ. ομαδική κίνηση ή μετακίνηση ανθρώπων»
Έτσι, το νόημα εξαρτάται από τα συμφραζόμενα, αλλά και από τις συνθήκες στις οποίες εκφέρεται. Επιπλέον, καθένας από εμάς δίνει στις λέξεις διαφορετικό, προσωπικό περιεχόμενο, το οποίο μάλιστα δεν είναι καν σταθερό στο χρόνο. Με απλά λόγια, αν τώρα πω «αύριο» θα αναφέρομαι στις 23/07/2010, ενώ αν το έλεγα χτες θα αναφερόμουν στις 22/07/2010. Υπάρχουν άνθρωποι που λένε ότι είναι άφραγκοι και εννοούν ότι δεν μπορούν να πάνε για σαββατοκύριακο στο Λονδίνο, ενώ για άλλους «είμαι άφραγκος» σημαίνει ότι τους έχουν κόψει το ρεύμα στο σπίτι και για άλλους ότι δεν έχουν καν σπίτι. Για να μη μιλήσω για την πολυπαθή λέξη «αγάπη»… Πολλοί από αυτούς που σκοτώνουν τη γυναίκα τους επειδή δεν τους θέλει πια, δηλώνουν ότι το έκαναν από αγάπη. Δεν θα φέρω περισσότερα παραδείγματα, μπορεί κανείς να σκεφτεί πολλά και πιο εύστοχα παραδείγματα σχετικά με τη συγχρονική διαφορά στο νοηματικό περιεχόμενο των λέξεων.
Επιπλέον, το νόημα των λέξεων μεταβάλλεται με την πάροδο του χρόνου. Όπως μεταβάλλεται ο κόσμος, έτσι αλλάζει και η έννοια των λέξεων. Αν ανοίξουμε ένα λεξικό της αρχαίας Ελληνικής, θα δούμε ότι «αιδοίον» -ουδέτερο του επιθέτου αιδοίος, α, ον- σήμαινε αρχικά «ο θεωρούμενος μετά φόβου και σεβασμού, σεβαστός, σεβάσμιος, σεμνοπρεπής || επί γυναικών: η αξία σεβασμού και συμπαθείας, τρυφερά || επί πραγμάτων: πολύτιμος, εξαίρετος (…)» (αντέγραψα από το «Λεξικόν της αρχαίας Ελληνικής γλώσσης» του Ιωάννη Σταματάκου). Από εκεί προερχόταν και το «αιδοίον» για τα γυναικεία γεννητικά όργανα. Σήμερα η λέξη έχει συνώνυμη της λέξης που αρχίζει από μ και τελειώνει σε ί, και που μόνο συνυποδηλωτική του σεβασμού δεν είναι, αφού χρησιμοποιείται ως βρισιά, είτε μόνη της είτε ως πρώτο ή δεύτερο συνθετικό σύνθετων λέξεων, βλ. μ****πανο (είπα να μη γράψω κακές λεξούλες)…
Περνώντας στο θέμα μας, άλλη λέξη της οποίας το νόημα έχει αλλάξει είναι η λέξη δημοκρατία. Λέξη πολύπαθη και συχνά εκ προμελέτης κακοποιημένη -με ενδεχόμενο δόλο. Αν δούμε τη λέξη διαχρονικά, τότε σίγουρα μπορούμε να πούμε ότι ήταν άλλη η σημασία της το χρυσό αιώνα και άλλη σήμερα. Ας μην επεκταθώ στις κατά τόπους και τις υποκειμενικές διαφορές -ή αλλιώς τις διαφορές ανάλογα με τον χρήστη.
Το ίδιο συμβαίνει, λοιπόν, και με τη λέξη χούντα… Πρόκειται για μια λέξη που το «Λεξικόν της Νέας Ελληνικής γλώσσης» του Ιωάννη Σταματάκου, έκδοση 1971, ΔΕΝ την περιλαμβάνει καν. Έχει μόνο το λήμμα «δικτατωρεία» (sic).
Ο Τριανταφυλλίδης γράφει: «χούντα η [xúnda] Ο25α : 1.ομάδα συνήθ. στρατιωτικών, που καταλαμβάνει βίαια την πολιτική εξουσία και που τη διατηρεί με καταπιεστικά και τρομοκρατικά μέσα. 2. περίοδος κατά την οποία κατέχει την εξουσία μια χούντα: Στη ~ ήταν φυλακισμένος.»
Στο λήμμα δικτατορία, ο Τριανταφυλλίδης γράφει: «δικτατορία η [δiktatoría] Ο25 : 1α. καθεστώς διακυβέρνησης μιας χώρας, κατά το οποίο ένα άτομο ή μια ομάδα ατόμων συγκεντρώνει στα χέρια της τη νομοθετική και την εκτελεστική εξουσία την οποία ασκεί ανεξέλεγκτα: Φασιστική / ναζιστική ~. H ~ του Φράνκο / του Mεταξά. ~ του προλεταριάτου, στη μαρξιστική-λενινιστική θεωρία, η άσκηση της πολιτικής εξουσίας από την εργατική τάξη. Στυγνή ~ / καθεστώς στυγνής δικτατορίας. β. χαρακτηρισμός κράτους που έχει καθεστώς δικτατορίας: H Iσπανία ήταν πολλές δεκαετίες ~. Οι δικτατορίες της Λατινικής Aμερικής. γ. περίοδος κατά την οποία σε μια χώρα υπάρχει καθεστώς δικτατορίας: Στη ~ έζησε στο εξωτερικό. 2. (μτφ.) α. αυταρχική συμπεριφορά, καταναγκασμός που ασκεί κάποιος στο εργασιακό, οικογενειακό ή κοινωνικό περιβάλλον του: Έχει επιβάλει ~ στους υφισταμένους του / στα παιδιά του. β. απόλυτη κυριαρχία που ασκείται σε έναν τομέα, με έμμεσο όμως τρόπο: H ~ της μόδας / του χρήματος / των μέσων μαζικής ενημέρωσης.»
Επειδή αυτή τη στιγμή ο Μπαμπινιώτης είναι εκτός σπιτιού (το λεξικό του, θέλω να πω, που το έχω δώσει στο βιβλιοδέτη γιατί είχε διαλυθεί), έκανα μια αναζήτηση στον γκούγκλη, ο οποίος σοφά με παρέπεμψε πρώτα πρώτα σε ένα άρθρο με τίτλο «η Χούντα του ΔΝΤ» που δημοσιεύτηκε στις 28/04/2010 στο protagon.gr. Εκεί αναφέρεται ότι «σύμφωνα με την πρώτη αναφορά στο λεξικό Μπαμπινιώτη, χούντα είναι «ομάδα πολιτικών που καταλαμβάνει την κυβερνητική εξουσία»». Και η συντάκτρια του άρθρου αναρωτιέται «μήπως, τόσο ετυμολογικά όσο και πολιτικά, πρέπει να προετοιμαζόμαστε για τη Χούντα του ΔΝΤ;»
Είναι γεγονός ότι στην πράξη η λέξη χούντα και η λέξη δικατορία χρησιμοποιούνται συχνά ως συνώνυμες. Τα λεξικά δεν επιβάλλουν νοήματα. Καταγράφουν τη χρήση της γλώσσας. (Κι έτσι, το γεγονός ότι ο Μπαμπινιώτης έσβησε από το λεξικό του τη γηπεδική χρήση της λέξης «Βούλγαρος», δεν σημαίνει ότι η λέξη έπαψε να χρησιμοποιείται με αυτόν τον τρόπο στα γήπεδα). Και η γλώσσα, οι λέξεις και το σημασιολογικό τους περιεχόμενο, όπως ανέφερα, δεν είναι σταθερά.
Επί της ουσίας, δεν νομίζω κανείς να έχει αντίρρηση όσον αφορά τη φύση του σημερινού καθεστώτος και την ορθότητα της σύμφρασης «χούντα του ΔΝΤ», με μοναδικά επιχειρήματα τη φύση της επιβεβλημένης εξουσίας, που δεν είναι στρατιωτική και το ότι η χούντα μας δεν έχει τη μορφή που έχει στη Βόρεια Κορέα.
Βρισκόμαστε ήδη για τα καλά στον εικοστό πρώτο αιώνα και οι διαφορές από το ’67 είναι οφθαλμοφανείς, ακόμα και για τους πιο αδαείς. Όπως εμείς δεν ενημερωνόμαστε αποκλειστικά από τον γραπτό τύπο, αλλά συμμετέχουμε διαδραστικά στην ενημέρωση, όπως τα επίγεια σύνορα και οι αποστάσεις δεν αποτελούν εμπόδιο στην επικοινωνία μας που διεξάγεται ανέξοδα και μέσω διαδικτύου, έτσι και η σημερινή εξουσία δεν χρειάζεται τανκς για να επιβληθεί. Ήδη από τα τέλη του εικοστού αιώνα, μέσω της τηλεόρασης, η εξουσία είχε αλλάξει μορφή. Δεν μας επέβαλλε τι να ΠΡΑΤΤΟΥΜΕ, αλλά πήγαινε πιο βαθιά: μας επέβαλλε τι να ΕΠΙΘΥΜΟΥΜΕ κάνοντάς μας να νομίζουμε ότι είμαστε ελεύθεροι. Όπως αλλάζουμε εμείς κι ο κόσμος γύρω μας, έτσι αλλάζει η εξουσία και τα μέσα που χρησιμοποιεί. Και το καθεστώς στο οποίο ζούμε, ό,τι λέξεις και να επιλέξουμε για να το κατονομάσουμε, μεταξύ μας όλοι γνωρίζουμε τι φύση έχει. Και σίγουρα δεν είναι δημοκρατική.
Edit: Νομίζω ότι οφείλω να μνημονεύσω τον εμπνευστή μου, που δεν είναι άλλος από τον σχολιαστή του tvxs με το ψευδώνυμο parakmis και το σχόλιό του που παραθέτω αυτούσιο: Υποβλήθηκε από parakmis στις 21. Ιούλιος 2010 – 15:30. #371878
Κοίτα να δεις που μόλις έσπασε το δεξί μου ακούγοντας για χιλιοστή φορά την μαλακία για «ΧΟΥΝΤΑ ΔΝΤ». Γιατρέεεεεε…
Ως πότε baby θα συνεχίσεις μ αυτή τη πιπίλα; Ε; Τι δηλαδή; Επειδή το λες και το ματαλές νομίζουν ότι θα ψαρώσουμε και θα σε πιστέψουμε;
Δεν έχουμε χούντα baby, ΦΟΥΝΤΑ έχουμε. Δίφυλη Ναργιλέδικη και Τσιταριστή (ΔΝΤ).
Χούντα έχουν στη Βου Κορέα, στη Βιρμανία και στη Ταιλάνδη. Στο Greece δεν έχουμε στρατιωτικούς να μας κυβερνάνε. Αυτόυνους τους είχαμε πριν καιρό. Ακόμα εκεί ζεις;
Σύντομο URL http://wp.me/pPn6Y-1Pe
Μπαμπινιώτης -ναι, υπο διάλυση. ΧΟΥΝΤΑ: 1. (α) ομάδα πολιτικών που καταλαμβάνουν την κυβερνητική εξουσία (για χώρες της Λατινικής Αμερικής) – (β) (γενικοτ.) ομάδα πολιτικών και στρατιωτικών που καταλαμβάνουν την εξουσία με πραξικόπημα και επιβάλλουν με τη δύναμη των όπλων δικτατορικό καθεστώς – (γ) (μτφ.) χαρακτηρισμός πολιτικής εξουσίας που ενεργεί αυταρχικά και δεν λαμβάνει υπόψη τη λαϊκή βούληση – 2. Χούντα, η δικτατορία που επιβλήθηκε στην Ελλάδα από το 1967 ως το 1974
[ΕΤΥΜ. < ισπ. junta, ουσιαστικοπ. θηλ. τού επιθ. junto «ενωμένος, συνδεδεμένος» < λατ. junctus, μτχ, τ. τού ρ. jungere «ενώνω, συνδέω»]
Κι εγώ βρίσκω τελείως άστοχη τη χρήση της λέξης για το παρόν πολίτευμα-καθεστώς αλλά και την κατάσταση.
Είναι μια ξενόφερτη λέξη που στην Ελλάδα την χρησιμοποιήσαμε/χρησιμοποιούμε για το καθεστώς 1967-1974. Οπότε οι συνειρμοί είναι: ετσιθελική-στρατιωτική κατάληψη τως εξουσιών, μηδενικές πολιτικές ελευθερίες, λογοκρισία, απίστευτη καταστολή – βασανιστήρια σε μαζική κλίμακα, εξορίες σε ξερονήσια, αντικομμουνισμός.
Παραπάνω από τον μισό πληθυσμό ζούσε το 74, έχει βιώματα, και σχεδόν όλες έχουμε ακούσει ιστορίες από ανθρώπους που έζησαν στη Χούντα.
Οπότε θεωρώ ότι η κατάσταση γύρω μας τώρα, έρχεται σε τέτοια αντίθεση (σχεδόν τέλεια) με τους συνειρμούς που κουβαλάει η λέξη, ώστε στα αυτιά του ‘μεγάλου ακροατηρίου’ η φράση «Χούντα του ΔΝΤ» να ακούγεται τουλάχιστον υπερβολική, αν όχι σκέτο γελοία. Κοινώς, από επικοινωνιακής άποψης: it’s a dizzzaster 😉
Ο κύριος λόγος κρύβεται στο (μτφ) του Μπαμπινιώτη. Η συντριπτική πλειοψηφία δεν αντιλαμβάνεται κάποιο «αυταρχισμό» από την κυβέρνηση στην καθημερινότητά της και μεγάλο μέρος της «λαϊκής βούλησης» δεν θεωρεί ότι παίζει κάτι διαφορετικό επί ΔΝΤ: ΚΑΙ ΠΡΙΝ ΓΡΑΜΜΕΝΕΣ ΤΙΣ ΕΙΧΑΝ, έπαιρναν την ψήφο και μην τις είδατε μετά τις εκλογές. (εν πολλοίς δηλαδή το ‘λαϊκή βούληση’ έχει ταυτιστεί με τις εκλογές στις συνειδήσεις)
Το «φιλελεύθερες ολιγαρχίες» ήταν και πριν το ΔΝΤ, και τώρα, πιο κατανοητό και εύστοχο. Και στο να επικοινωνήσεις αυτό που θες να εκφράσεις και πιο πιστό στο νόημα των ίδιων των λέξεων «φιλελεύθερες» n’ «ολιγαρχίες».
Αγαπητέ denyal, δεν καταλαβαίνω γιατί θα πρέπει να κολλάμε στο συνειρμό Μπαμπινιώτη 2 (δικτατορία 1967-1974) και να παραγνωρίζουμε το Μπαμπινιώτη 1 (γ) ( (μτφ.) χαρακτηρισμός πολιτικής εξουσίας που ενεργεί αυταρχικά και δεν λαμβάνει υπόψη τη λαϊκή βούληση).
Ακόμα κι αν δεν το έγραφε ο Μπαμπινιώτης, νομίζω ότι η αντίληψη της κατά Μπαμπινιώτη μεταφορικής έννοιας της λέξης είναι κοινή. Και σίγουρα η παρούσα κυβέρνηση (η ελληνική κυβέρνηση είναι το πιόνι) ενεργεί αυταρχικά και δεν λαμβάνει υπόψη τη λαϊκή βούληση.
Ίσως να μην ήμουν σαφής και ο Joker να λέει αυτό που θέλω να πω με πιο κατανοητό τρόπο: «Ρε παιδιά, στο πώς το λέμε θα κολλήσουμε;;;
Αυτό είναι το μείζων;
Είτε το πεις φαλλό, είτε πέος, είτε, είτε… το ίδιο πονάει!»
Είχα καταλάβει ότι σκοπός του παρόντος άρθρου ήταν να δείξει (με πηγές διάφορα λεξικά) γιατί είναι δόκιμο να μιλάμε για χούντα ΔΝΤ. Και δεν νομίζω να είπε το ίδιο ο Joker.
Τις αναφορές στα λεξικά τις χρησιμοποίησα ενδεικτικά. Ίσως να μην ήμουν αρκετά αναλυτική και να άφησα πολλά περιθώρια παρερμηνείας των σκέψεών μου, αλλά κάτι που λέω είναι ότι τα λεξικά δεν ορίζουν το περιεχόμενο των λέξεων, το καταγράφουν. Δηλαδή πρώτα οι λέξεις έχουν νόημα και στη συνέχεια αυτό καταγράφεται στα λεξικά, και όχι αντίστροφα. Οπότε, καθώς η γλώσσα εξελίσσεται, και δεδομένης της λεκτικής πολυσημίας και της υποκειμενικής χρήσης των λέξεων, είναι δεδομένο ότι τα λεξικά συχνά μένουν πίσω και υπάρχει κάποιο κενό στην καταγραφή, μια περίοδος κατά την οποία ορισμένες λέξεις έχουν αλλάξει σημασία ή έχουν αποκτήσει περισσότερες, ενώ τα λεξικά δεν τις έχουν διορθώσει. Κι αυτό συμβαίνει ιδιαίτερα στην περίπτωση της νεοελληνικής γλώσσας, αφού οι εκδόσεις και οι επικαιροποιήσεις των ερμηνευτικών λεξικών έχουν μεγάλη χρονική απόσταση. Βέβαια, αγνοούσα ότι ο Μπαμπινιώτης είχε ήδη συμπεριλάβει τη μεταφορική χρήση της λέξης, η οποία με καλύπτει απολύτως: «(μτφ.) χαρακτηρισμός πολιτικής εξουσίας που ενεργεί αυταρχικά και δεν λαμβάνει υπόψη τη λαϊκή βούληση». Η παρούσα κυβέρνηση όχι μόνο δεν λαμβάνει υπ’ όψιν τη λαϊκή βούληση, αλλά επιπλέον προσπαθεί διαρκώς με αθέμιτους τρόπους (βλ. προπαγανδιστική παραπληροφόρηση) να τη μεταστρέφει.
Όσον αφορά το σχόλιο του Joker, κατά την κρίση μου λέει με άλλα λόγια το παρακάτω, που έγραψα στο κείμενό μου (αν κάνω λάθος -και διαβάσει το σχόλιο- παρακαλώ, να με διορθώσει): «Και το καθεστώς στο οποίο ζούμε, ό,τι λέξεις και να επιλέξουμε για να το κατονομάσουμε, μεταξύ μας όλοι γνωρίζουμε τι φύση έχει. Και σίγουρα δεν είναι δημοκρατική.»
Πιθανόν να υπάρχουν κάποιες λέξεις που κουβαλάνε αρκετή ιστορία πίσω τους και να μην είναι εύκολο να ταυτιστούν με διαφορετικές καταστάσεις (όπως κατά τη γνώμη μου π.χ. «κατοχή») στη συνείδηση της κοινωνίας…
Αν λοιπόν δεν κάνουμε(/τε) διάλογο μεταξύ μας (σας) οι συμφωνούντες στο πλάγιο ερώτημα που-φαντάζομαι- θέτεις «Επί της ουσίας, δεν νομίζω κανείς να έχει αντίρρηση όσον αφορά τη φύση του σημερινού καθεστώτος και την ορθότητα της σύμφρασης “χούντα του ΔΝΤ”», η απάντηση είναι σαφώς και υπάρχει κόσμος, πολύς κόσμος που ΕΧΕΙ αντίρρηση. Αυτό.
Οπότε, αν κατάλαβα καλά, επί της ουσίας συμφωνούμε και η διαφωνία μας είναι στην ορολογία. Σωστά;
Επί της ουσίας συμφωνώ με Zaphod, capybara και με τα περισσότερα από αυτά που είπε ο j4nus.
Για το επικοινωνιακό του θέματος, έγραψες κι εδώ κι αλλού ότι τελικά αυτοί οι όροι καταντούν προβληματικοί.
Πρέπει επιτέλους να παρθεί η απόφαση αν το ενδιαφέρον στρέφεται σε ένα μαζικό κίνημα ή αν αυτού του είδους οι συζητήσεις είναι «εσωτερικές» και άρα αναλώσιμες…
(που είσαι MITSARAS, έλα να δεις πως μιλάω, τι όρους χρησιμοποιώ… θέε μου, τελικά κάνει ΠΟΛΥ ζέστη!) 🙂
Denyal, ξαναδιαβάζοντας το σχόλιό σου μπερδεύτηκα. Τώρα καταλαβαίνω ότι ουσιαστικά κι εσύ αναγνωρίζεις πως το υφιστάμενο καθεστώς είναι -τουλάχιστον σύμφωνα με το μεταφορικό ορισμό Μπαμπινιώτη- χουντικό, απλώς σου φαίνεται καταστροφική η χρήση του όρου, γιατί, όπως λες «η συντριπτική πλειοψηφία δεν αντιλαμβάνεται κάποιο «αυταρχισμό» από την κυβέρνηση στην καθημερινότητά της και μεγάλο μέρος της «λαϊκής βούλησης» δεν θεωρεί ότι παίζει κάτι διαφορετικό επί ΔΝΤ: ΚΑΙ ΠΡΙΝ ΓΡΑΜΜΕΝΕΣ ΤΙΣ ΕΙΧΑΝ, έπαιρναν την ψήφο και μην τις είδατε μετά τις εκλογές. (εν πολλοίς δηλαδή το ‘λαϊκή βούληση’ έχει ταυτιστεί με τις εκλογές στις συνειδήσεις)».
Πράγμα που σημαίνει ότι μιλάμε για ένα ανελεύθερο καθεστώς (για να μη χρησιμοποιήσω την κακή λεξούλα) που ελέγχει ακόμα και τη βούλησή μας και μας κάνει να νομίζουμε πως είμαστε ελεύθεροι.
Γεια σου erendira! 🙂
Καλά, όχι και καταστροφική!
Νομίζω έχουμε λίγα μέσα στη διάθεσή μας και μόνο αν τα χρησιμοποιήσουμε υποδειγματικά θα έχουμε την ευκαιρία να ζήσουμε σε μια κοινωνία που να μοιάζει αρκετά μ’αυτή που ονειρευόμαστε. Το πότε απευθυνόμαστε, πού, με ποιο τρόπο παίζει σημαντικό ρόλο..
Και βέβαια θεωρώ το καθεστώς αυταρχικό και χωρίς λαϊκή νομιμοποίηση, οπότε ναι χουντικό απ’αυτή την άποψη. Ελαχιστοποιεί την ικανότητα των ανθρώπων σε κριτική σκέψη και (όσο πιο) ελεύθερη επιλογή.
Και αν μιλούσα σε συνέδριο Πολιτικών Επιστημών στο Πάντειο Πανεπ, μπορεί να μιλούσα (και) για Χούντα και να έκανα παρόμοιες αναλύσεις με του Πάνθηρα, να παρέθετα στοιχεία κτλ.
Το ίδιο και σε κάποιο συνέδριο -ή παρέα- της εξ.αριστεράς/συνέλευση αναρχικών.
Το θέμα είναι πώς συνομιλείς ή απευθύνεσαι σε ανθρώπους που δεν είναι ήδη στο ‘εσωτερικό του κινήματος’ ή υπερδιαβασμένοι ή κτλ. Δηλαδή στο 90βάλε%
Χρειάζεσαι απλό λόγο, κατανοητό, μικρές παραγράφους, συναντίληψη στους όρους/έννοιες κτλ κτλ
Οκ, κατάλαβα, denyal. Συμφωνώ με όλα όσα λες και εσύ και οι υπόλοιποι σχετικά με το επικοινωνιακό -όπως ονομάστηκε εδώ- ζήτημα.
Η διαφορά είναι ότι, όσον αφορά τη συγκεκριμένη λέξη, έχω συναντήσει στις καθημερινές μου επαφές με πολύ διαφορετικούς ανθρώπους που ούτε διαβασμένοι είναι ούτε στο «εσωτερικό του κινήματος» κλπ κλπ, πολλούς που προς έκπληξή μου χρησιμοποιούν τον ίδιο όρο.
Γεια σου κι εσένα! 🙂
Eγώ από την άλλη επιμένω για τους συνσχολιαστές μου και όλους τους άλλους να διαβάσουν ένα βιβλίο για την ιστορία του ΔΝΤ και αν η λέξη ΧΟΥΝΤΑ ταιριάζει στις παρεμβάσεις του.
Συστήνω το βιβλίο της Naomi Klein The shock doctrine το οποίο είναι σχετικά πρόσφατο (κυκλοφόρησε στα τέλη του 2006 ) και έχει καταιγισμό στοιχείων για την δράση αυτού του μηχανισμού.
http://thepiratebay.org/torrent/4468533/The_Shock_Doctrine_-_Rise_of_Disaster_Capitalism_(Naomi_Klein)
Το ότι ο κόσμος εδώ έχει ταυτίσει την λέξη χούντα με το πραξικόπημα του 67 για μένα δεν σημαίνει τίποτε.
Άλλωστε εκείνη η χούντα ποτέ της δεν επιτέθηκε στο βιοτικό επίπεδο των πολλών με τον τρόπο και την έκταση που το κάνει η σημερινή.
Εδώ έφτασαν χτες στο σημείο να ακυρώσουν κάποιες πεινιχρές αυξήσεις που πήγε να πάρει ένας κλάδος στον ιδιωτικό τομέα και να επιβάλουν πάγωμα την στιγμή που ο πληθωρισμός καλπάζει.
Ο ίδιος ο Καμαρινόπουλος Πρόεδρος του συνδικάτου Ηχοληπτών που απ´οσο ξέρω ήταν Πασόκος μίλησε για ΧΟΥΝΤΑ μετά από αυτό.
Όσοι θεωρούν ότι η εισβολή του ΔΝΤ δεν αλλάζει κάτι ποιοτικά (γιατί και πριν οι πολιτικοί αθετούσαν τις υποσχέσεις τους…) μάλλον δεν τους έχει αρκέσει η κατεδάφιση του ασφαλιστικού συστήματος, η κατάργηση εργασιακών δικαιωμάτων, η διάλυση των νοσοκομείων και η στραγγαλισμός των μικροαστών ώστε να αντληφθούν ότι ΠΟΙΟΤΙΚΑ κάτι άλλαξε προς το πολύ χειρότερο.
Ή έχουν αυταπάτες οτι η σημερινή αστυνομοκρατία είναι καλύτερη του Παπαδοπουλου;
Και πιο πολλά και πιο εξελιγμένα μέσα ελέγχου διαθέτει και περισσότερους μπάτσους και μεγαλύτερη ποικιλία σωματων ασφαλείας που δεν αφήνει τίποτε όρθιο.
‘Αρα;
Επειδή τα βασανιστήρια περιορίζονται κυρίως στους μετανάστες σημαίνει ότι δεν υπάρχει θέμα βασανιστήριων σήμερα;
Κάθε χρόνο στις φυλακές πεθαίνουν περισσότεροι απ´οτι πεθαίναν ετήσια το 1967-1974 και αν παλιά αυτό δεν αρκούσε για να λέμε ότι έχει καταργηθεί ο κοινοβουλευτισμός, ΣΗΜΕΡΑ με την εκχώρηση της εξουσίας σε ΔΝΤ-Ευρωπαϊκό Διευθυντηριο πιστεύω ότι αρκεί και παρααρκεί.
Θα συνεχίσω λοιπόν να μιλάω για ΧΟΥΝΤΑ ΔΝΤ-ΤΡΑΠΕΖΩΝ όχι γιατί με ενδιαφέρουν οι εντυπώσεις αλλά γιατί πιστεύω ότι αυτή η έκφραση περιγράφει με ακρίβεια αυτό που ζούμε σήμερα…
και κάποια άλλα στοχεία που συνηγορούν ότι σήμερα κυβερνά μια αδίστακτη ΧΟΥΝΤΑ:
Τα ΜΜΕ είναι πολύ χειρότερα από ότι μπορούσαν να είναι επί παπαδόπουλου.
Χουντονόμοι για «εξύβριση αρχής» και «περί κουκούλας» τέθηκαν σε ισχύ εδώ και 2 χρόνια.
Νόμοι για άρση ανωνυμίας σε ίντερνετ ή καρτοκινητά πέρασαν ή περνούν.
Εισβολές σε στέκια ακόμη και σε σπίτια.
Ανεξιχνίαστες σκοτεινές δολοφονίες.
Πλήρης συνταγματική εκτροπή.
Η κατάσταση έδειχνε ότι πηγαίνει προς τα κει από το 2009, απλά με την κηδεμονία της χώρας από το ΔΝΤ η κατάσταση ξέφυγε και άλλαξε ποιοτικά…
Και ένα ερώτημα προς αυτούς που δεν θέλουν να δεχτούν ότι σήμερα κυβερνά ΧΟΥΝΤΑ ΔΝΤ-ΤΡΑΠΕΖΩΝ ισχυριζόμενοι ότι χούντα ειχαμε μόνο επί παπαδόπουλου:
το 1973 με φιλελευθεροποιηση του καθεστώτος, πολλοί αποφυλακιστηκαν, οι εκδοτικοί οίκοι επιτράπηκαν να βγάζουν απαγορευμένα βιβλία και ακόμη και τα βασανιστήρια σταμάτησαν…
Έπαψε εκείνο το καθεστώς να είναι χουντικό;
Ο Μαρκεζίνης έφερνε δημοκρατία;
Γιατί αν πουν ΝΑΙ τότε συκοφαντούν την ίδια την εξέγερση του Πολυτεχνείου ως γεγονός που έφερε εκτροπη σε δημοκρατική ομολότητα!
Γνωρίζω μεγάλους ανθρωπους που λένε ότι η σημερινή ΧΟΥΝΤΑ είναι χειρότερη από του Παπαδόπουλου.
Είναι τρελοί;Δεν έχουν επαφή με την πραγματικότητα;
Ή μήπως έχουν χάσει επαφή με την πραγματικότητα όσοι βλέπουν δημοκρατικότητα και φιλελευθερισμό στο σημερινό καθεστώς;
Πόσο τελικά πρέπει να χειροτερέψουν τα πράγματα για να αντιληφθούμε τι συμβαίνει;
Ξεχνάμε ότι και ο φασιστας μουσολίνη είχε για χρόνια κοινοβουλευτική επίφαση στο καθεστώς του;(μόλις το 1927 αυτή εξαφανίστηκε εντελώς και ας ήταν στην εξουσία από το 1922…)
Μήπως αυτό δεν ήταν φασιστικό γιατί είχε τέτοια;
Νομίζω ότι πρέπει να έχουμε συνείδηση ότι όταν λέμε χούντα του ΔΝΤ δεν κυριολεκτούμε. Η χρήση της λέξης γίνεται προπαγανδιστικά και επικοινωνιακά. Το θέμα συζήτησης, για μένα, είναι αν είναι αποτελεσματική η επικοινωνιακή χρήση της.
για μένα η χρήση της λέξης δεν είναι επικοινωνιακή…
δες και το από πάνω σχόλιο…
για μένα η ‘αναρχική προσέγγιση’ «έχω δίκιο, παραδεχτείτε το και αλλάξτε» έχει χρεοκοπήσει, τη δοκιμάσαμε, απέτυχε, τέλος, να ζήσουμε να τη θυμόμαστε.
Για σένα υπάρχει θέμα βασανιστηρίων, για μένα υπάρχει θέμα βασανιστηρίων αλλά για 10.000.000 δεν υπάρχει. Άρα εσύ κάθε φορά που γράφεις ΧΟΥΝΤΑ ΔΝΤ-ΤΡΑΠΕΖΩΝ εμπεριέχει τα βασανιστήρια, αλλά για σχεδόν κανέναν άλλο.
Όταν απευθύνεσαι κάπου λαμβάνεις υπόψιν σου πού απευθύνεσαι ώστε να επικοινωνήσεις με τον αποτελεσματικότερο τρόπο το μήνυμά σου. Αλλιώς προβάλεις τον ευατό σου στον άλλο, και το μήνυμα παραμένει σε σένα (και στον μυημένο κλειστό κύκλο).
Θυμάμαι στον καταυλισμό των Αφγανών στην Πάτρα, προσπαθούσαμε να εξηγήσουμε την συμπεριφορά των γύρω κατοίκων με τη λέξη «ρατσισμός». Αυτονόητο για μας… Μας πήρε λίγο να καταλάβουμε πως δεν έχουν τέτοια λέξη-έννοια οι Αφγανοί, δυσκολευόντουσαν να συλλάβουν την έννοια ακόμα και περιγραφικά όταν προσπαθούσαμε… Σε όσους ήξεραν αγγλικά το ‘racism’ δεν τους έλεγε τίποτα, γιατί δε μεταφραζόταν στη γλώσσα τους.
Έτσι ακριβώς!
ΠΙΟ ΣΩΣΤΑ ΔΕ ΓΙΝΟΤΑΝ ΝΑ ΤΟ ΕΚΦΡΑΣΕΙΣ!
«για μένα η ‘αναρχική προσέγγιση’ «έχω δίκιο, παραδεχτείτε το και αλλάξτε» έχει χρεοκοπήσει, τη δοκιμάσαμε, απέτυχε, τέλος, να ζήσουμε να τη θυμόμαστε.»
Την άποψη μου γράφω και δεν επιβάλω τίποτε σε κανέναν.
Αυτή η άποψη μου (περί χουντικού σημερινού καθεστώτος) τυγχάνει να την έχουν και άλλοι με διαφορετικές πολιτικές καταβολές.
Και ούτε βέβαια στον αναρχικό χώρο υπάρχει μια κοινή άποψη επί του θέματος.
Το να πηγαίνεις κόντρα στις δοξασίες της κοινής γνώμης είναι στοιχείο ενός ελεύθερου ανθρώπου που σκέφτεται ανεξάρτητα.
Για παράδειγμα από 15 χρονών όριζα τα ανατολικά καθεστώτα ως κρατικό καπιταλισμό σε μια εποχή όπου όλοι θρηνούσαν την πτώση του «υπαρκτού σοσιαλισμού».
Αν η «κοινη γνώμη» δεν βλέπει στον ορισμό μου του σημερινού καθεστώτος τα βασανιστήρια που γίνονται σε μετανάστες και εγκύους γυναίκες αυτό είναι πρόβλημα της και όχι δικό μου.
Αν η «κοινή γνώμη» έχει πάλι ταυτίσει την λέξη ΧΟΥΝΤΑ μόνο με ένα συγκεκριμένο καθεστώς και δεν μπορεί να δει την εφαρμογή της λέξης στο σημερινό, πάλι είναι πρόβλημα της.
Από την μερια μου έχω άπειρα στοιχεία και συλλογισμούς γιατί το ΣΗΜΕΡΑ συνιστά ΧΟΥΝΤΑ και είμαι σίγουρος για κάθε μέρα που περνά ότι θα προστίθονται καινούργια όπως και γίνεται.
Τα πράγματα δεν είναι παγιωμένα και όλα είναι ρευστά προς καθε κατεύθυνση βέβαια.
(ειδικά αν ξεσηκωθεί ο κόσμος)
Δεν με ενδιαφέρουν οι εντυπώσεις, ούτε τα επικοινωνιακά τεχνάσματα.
Απευθύνομαι σε ανθρώπους που μπορούν να σκεφτούν, να αγωνιστούν, να αμφισβητήσουν.
Οι αθεράπευτα κατευθυνόμενοι θα μείνουν κατευθυνομενοι ειτε τούς πεις για ΧΟΥΝΤΑ είτε για Προδοσία και Ψέμμα όπως λέει ο ζάπχοντ.
Η λογική «εγώ κατέχω την αλήθεια μου & δεν με αφορά τι πιστεύει η κοινή γνώμη» μου είναι εκλυστική και συνήθως συμφωνώ (αν όχι επί της ουσίας τουλάχιστον επί της διαδικασίας 😉 ). Βέβαια δεν είναι λίγες οι φορές που έχω κατηγορηθεί ως ελιτίστρια πετώντας παρόμοιες κουβέντες σε συζητήσεις… άλλο θέμα αυτό, εμένα προσωπικά δεν με ενοχλεί και ο χαρακτηρισμός κιόλας.
Όμως δυστυχώς, όταν ο στόχος είναι να επιρρεάσεις και να πείσεις κόσμο για το καταφανέστατο δίκιο σου, πρέπει να έχεις και τακτική. Αλλιώς οι επανταστάσεις και οι εξεγέρσεις απλά θα μείνουν στη φαντασία σου…
κατα το ήμυσι το έθεσες σωστά!
Αλλά δεν είπα ότι δεν με αφορά τι πιστεύει η κοινή γνώμη.
Είπα ό,τι αυτό που πιστεύει δεν μπορεί να με δεσμεύσει στο πώς θα εκφράζομαι και θα περιγράφω κοινωνικά φαινόμενα.(κι αυτό ισχύει για πάρα πολλά…)
Από την άλλη δεν πιστεύω ότι σήμερα η «κοινή γνώμη» δεν έχει αντιληφθεί ότι έχει γίνει κάποια συνταγματική ανωμαλία και εκτροπή που ΣΕ ΠΡΑΚΤΙΚΟ ΕΠΙΠΕΔΟ λεηλατεί το βιοτικό της επίπεδο, τα δικαιωματα της, το ίδιο το μέλλον της.
Πραγματικά επαναστατικά γεγονότα έρχονται όταν αυτό το κατευθυνομενο πράγμα που λέγεται «κοινή γνώμη» παεύει να λειτουργεί ως τέτοιο και αρχίζει να λειτουργεί με άλλα κριτήρια και να σκέφτεται ανεξάρτητα για τον εαυτό του.
Έχουμε δει (και λόγω ίντερνετ) φευγαλέες στιγμές αυτής της υπέρβασης.
Μακάρι να έχουμε και περισσοτερες.
Ένας από τους πολλούς λόγους που περιφράφω το σημερινό καθεστώς ως ΧΟΥΝΤΑ ΔΝΤ ΤΡΑΠΕΖΩΝ είναι γιατί πιστεύω ότι ΔΕΝ έχει έστω και την ελάχιστη δημοκρατική νομιμοποίηση.
Στηρίζεται σε στημένα γκάλοπ, κατευθυνόμενα ΜΜΕ που του δίνουν με όλους τους τρόπους στήριξη, καμώνεται ότι αγνοεί την λαϊκή οργή και περισσότερο απ´ολα:προέκυψε χωρίς κανείς να το έχει ζητήσει ή έστω να το αναμένει.
Όσο κι αν ήμουν πολέμιος τοης υποκριτικής και ανεύθυνης αντιπροσωπευτικής κοινοβουλευτικής δημοκρατίας, το ΣΗΜΕΡΑ δεν έχει σχέση με αυτήν…
«Όταν απευθύνεσαι κάπου λαμβάνεις υπόψιν σου πού απευθύνεσαι ώστε να επικοινωνήσεις με τον αποτελεσματικότερο τρόπο το μήνυμά σου. Αλλιώς προβάλεις τον ευατό σου στον άλλο, και το μήνυμα παραμένει σε σένα (και στον μυημένο κλειστό κύκλο)»
Συμφωνώ απολύτως και το έχω υπ’ όψιν, αν και συχνά δεν τα καταφέρνω…
same here 🙂
Κατάλαβα τι εννοείς, αλλά διαφωνώ. Αν κυριολεκτείς λέγοντας «χούντα», θεωρώ ότι κάνεις μια τόσο ευρεία ερμηνεία της λέξης που στο τέλος θολώνεις τα όρια της έννοιας πάρα πολύ. Αν τραβήξουμε στα όριά της αυτήν την πρακτική, οι λέξεις στη χειρότερη περίπτωση δεν θα σημαίνουν τίποτα πια και στην καλύτερη χρησιμοποιώντας μια λέξη, άλλα θα θές να πεις εσύ και άλλα θα καταλαβαίνει ο συνομιλητής σου.
Αυτό για μένα είναι πρόβλημα. Φαίνεται μάλιστα από το γεγονός ότι για να μας εξηγήσεις τί εννοείς λέγοντας «χούντα» έχεις γράψει δύο κατεβατά. Αν κάθε φορά που χρησιμοποιείς τη λέξη σε μια συζήτηση μ’ έναν συνάδελφό σου στη δουλειά ή γράφοντάς την σε μια αφίσα ή στον τοίχο χρειάζεται να κάνεις μια ανάλυση – κατεβατό για να εξηγήσεις τί εννοείς, μάλλον υπάρχει πρόβλημα επικοινωνίας.
Αν δεν ακριβολογούμε, το πρόβλημα δεν το έχει ο άλλος που είναι «μικροαστός, βολεμμένος, που δε βλέπει ότι έχουμε χούντα», αλλά εμείς που χρησιμοποιούμε λέξεις με μια ιδιαίτερη ιστορική φόρτιση έξω από το πλαίσιο που τους έχει δώσει η κοινωνία.
Επίσης, καλό είναι να μη συμβάλουμε και οι ίδιοι στην πλήρη αποδόμηση των εννοιών και τη «λαθραία» χρήση τους. Για παράδειγμα, δεν μου αρέσει να ακούω ότι η συμπεριφορά των ναυτεργατών είναι φασιστική. Όμως, αν λέω τον κάθε δεξιό ή ΠΑΣΟΚο ή ακόμα και κάποιον που μου πάτησε το πόδι στο λεωφορείο «φασίστα», έχω συμβάλει στο να χρησιμοποιεί και ο αντίπαλος τις λέξεις ισοπεδωτικά.
» Φαίνεται μάλιστα από το γεγονός ότι για να μας εξηγήσεις τί εννοείς λέγοντας “χούντα” έχεις γράψει δύο κατεβατά.»
Συγγνώμη αλλά με πολλούς άλλους δεν υπάρχει τέτοιο πρόβλημα!
Είτε το έχουν αντιληφθεί ήδη και το πρεσβεύουν από μόνοι τους, είτε με δύο παραδείγματα το καταλαβαίνουν αμέσως.
Κι αν κατεβατά θεωρείς τις αναλυτικές επεξηγήσεις, συγγνώμη πάλι αλλά προέκυψαν στην αντιπαράθεση της κουβέντας…
Αν κάποιος λέει «φασιστική» την συμπεριφορά των ναυτεργατων, για αυτό δεν φταίει η λέξη αλλά η στάση που έχει πάρει ο κάποιος απέναντι στον αγώνα τους.
(συνεπικουρούμενος βέβαια από τα ΜΜΕ που συγκεκριμένα κάποια από αυτά έχουν χρησιμοποιησει αυτόν τον χαρακτηρισμό!)
Ποιος ορίζει τα όρια μιας έννοιας και ποιος την θολώνει;
Αυτός που έχει ξεχειλίσει την έννοια της δημοκρατίας τόσο ώστε να συμπεριλαμβάνει και το σημερινό καθεστώς ή αυτός που χρησιμοποιεί την έννοια της χούντας για να δείξει το σημερινό ανελεύθερο, μη δημοκρατικό, αυθαίρετο χαρακτήρα του καθεστώτος;
Επιμένω ότι και συ πρέπει να μελετήσεις καλύτερα τι είναι ΔΝΤ και τι κάνει στις ζωές της πλειοψηφίας που παρεμβαίνει…
Αυτά που είδαμε εδώ από 6 Μάη(για συντάξεις, εργασιακά δικαιωματα κλπ) είναι απλά μια γεύση του…
Ίσως τελικά η λέξη ΧΟΥΝΤΑ είναι λίγη για να περιγράψει το σημερινό καθεστώς.
Ο όρος ΚΑΤΟΧΗ τελικά τού ταιριάζει καλύτερα…
«Αν κάποιος λέει “φασιστική” την συμπεριφορά των ναυτεργατων, για αυτό δεν φταίει η λέξη αλλά η στάση που έχει πάρει ο κάποιος απέναντι στον αγώνα τους.
(συνεπικουρούμενος βέβαια από τα ΜΜΕ που συγκεκριμένα κάποια από αυτά έχουν χρησιμοποιησει αυτόν τον χαρακτηρισμό!)»
Εδώ λες κάτι πολύ σημαντικό. Πρώτα δημιουργήθηκε η άποψη-εντύπωση-συνείδηση απέναντι στους ναυτεργάτες και μετά βγήκε ο ΣΚΑΙ πχ να μιλήσει για φασισμό. Γιατί αν το έλεγε πριν, θα έχανε την απήχηση/απεύθυνσή του -που θέλει να μεγιστοποιήσει, όπως θα’πρεπε να θέλουμε κι εμείς.
πάντως έχετε υπόψη σας ότι με την όλη συζήτηση μπορεί κάποιοι αναγνώστες να γελάνε… χαααχαχ κάπως έτσι… σκεπτόμενοι «ο κόσμος καίγεται και αυτοί παίζουν ψάχνουν τις λέξεις ακόμα… μηπως είναι ακόμα στο σχολείο;» χααχχαχα
να κάνω έναν έλεγχο έχουμε πάρει όλοι απολυτήριο;
πάνθηρα, η εσσδ ήταν ένας γραφειοκρατικός καπιταλισμός…
δεν ξέρω αν είναι χούντα ή κατοχή, αυτό που βλέπω εγώ είναι μια αδιαφορία, ανοχή, αγρανάπαυση κι επανάπαυση του τύπου θα κάνουμε ό,τι μας λένε οι ξένοι και θα βγούμε από την κρίση κάποια στιγμή… αυτό λέγεται ραγιαδισμός ή κάνω λάθος;
Δεν υποτιμώ την αναλυσή σου χαρακτηρίζοντάς την κατεβατό, απλά θεωρώ ότι όταν χρησιμοποιείς μία λέξη έξω από το συνηθισμένο της πλαίσιο σε άλλους είσαι κατανοητός και από άλλους παρεξηγείσαι, και χρειάζονται επεξηγήσεις, συχνά μακροσκελείς. Επίσης είναι πιο δημοκρατικό όταν απευθύνεσαι στην κοινωνία (και αυτό νομίζω ότι κάνεις όταν λες ή γράφεις συνθήματα) να μιλάς προσπαθώντας να είσαι κατανοητός απ’ όλους και όχι από μερικούς.
Δεν είμαι με το ΔΝΤ, ούτε απαραίτητα ενάντια στο να το λέμε χούντα, απλά νομίζω ότι πρέπει να έχουμε συνείδηση πότε κυριολεκτούμε και πότε κάνουμε μεταφορές, παρομοιώσεις, αναλογίες κ.λπ.
«Ποιος ορίζει τα όρια μιας έννοιας και ποιος την θολώνει;
Αυτός που έχει ξεχειλίσει την έννοια της δημοκρατίας τόσο ώστε να συμπεριλαμβάνει και το σημερινό καθεστώς ή αυτός που χρησιμοποιεί την έννοια της χούντας για να δείξει το σημερινό ανελεύθερο, μη δημοκρατικό, αυθαίρετο χαρακτήρα του καθεστώτος;»
Καταλαβαίνω το παράπονό σου και επί της ουσίας έχεις δίκιο, μόνο που η απάντηση στο ερώτημά σου είναι ότι δυστυχώς οι λέξεις νοηματοδοτούνται για την πλειοψηφία της κοινωνίας από αυτούς που έχουν την ιδεολογική ηγεμονία, τους αστούς. Φυσικά, αυτήν την ηγεμονία θέλουμε να την ανατρέψουμε και να νοηματοδοτήσουμε διαφορετικά τη λέξη «δημοκρατία» για παράδειγμα. Όμως, αυτό προϋποθέτει γνώση και όχι ηθελημένη άγνοια της πραγματικότητας.
Η λέξη ΧΟΥΝΤΑ αναφέρεται σε κάθε μη εκλεγμένη επιτροπή που αποφασίζει για άλλους.
Δεν υπάρχουν μόνο στρατιωτικές χούντες αλλά και αστυνομικές, κομματικές ή τραπεζικές.
Το ΔΝΤ που κυβερνά σήμερα την ελλάδα απ´οσο ξέρω δεν έχει εκλεχτεί από κανέναν και κυρίως η παρέμβαση του εδώ δεν αποφασίστηκε από τον λαό αλλά από κάποιους εξαγορασμένους πολιτικούς που πράττουν τα διαμετρικά αντίθετα από αυτά που είχαν υποσχεθεί να κάνουν.
Αν σε κάποιους ξενίζει αυτή η λέξη μπορώ να τους αντιτείνω την λέξη ΚΑΤΟΧΗ.
Είναι ακόμη χειρότερη και φέρνει ακόμη χειρότερους συνειρμούς…
Ρε παιδιά, στο πώς το λέμε θα κολλήσουμε;;;
Αυτό είναι το μείζων;
Είτε το πεις φαλλό, είτε πέος, είτε, είτε… το ίδιο πονάει!
Νομίζω ότι πάμε να βγάλουμε από τη μύγα ξύγκι. Ούτε ετυμολογικά, ούτε μεταφορικά είναι σωστή η χρήση του όρου «χούντα». Συμφωνώ ότι ο κεντρικός προβληματισμό είναι αυτός που πολύ σωστά θέτει ο Capybara: είναι ή όχι αποτελεσματική η επικοινωνιακή χρήση της;
Η χούντα είναι ξενόφερτη λέξη, συνδέεται ιστορικά με στρατιωτικά πραξικοπήματα (τα οποία μάλιστα βαφτίζονταν «επαναστάσεις» από τους πραξικοπηματίες), έχουν πάντα εθνικιστικό χαρακτήρα και στην Ελλάδα συγκεκριμένα ταυτίζεται με την επταετία.
Λόγω του τελευταίου δεδομένου, η χρήση της έκφρασης «χούντα» για την κατάσταση που βιώνουμε σήμερα είναι και αποπροσανατολιστική (πρακτικά δεν υπάρχουν κοινά χαρακτηριστικά με την επταετία) και εκλαμβάνεται από τους περισσότερους ως γραφικότητα. Αυτό σημαίνει ότι η υπερβολική χρήση της λέξης αυτής, αντί να επισημαίνει τις πραξικοπηματικές πράξεις της (εκλεγμένης) κυβέρνησης, απωθεί.
Μην υποτιμάτε την «κοινοβουλετική δημοκρατία» η οποία δε μετατράπηκε δα το 2009 σε «κοινοβουλετική ολιγαρχία», αλλά -τουλάχιστον στην Ελλάδα των «τζακιών»- ήδη από τη γέννησή της τέτοια ήταν. Η ψευδαίσθηση του εκλέγειν και της ελεύθερης έκφρασης και παράλληλα οι συλλογικές μνήμες από τη χούντα των συνταγματαρχών, καθιστούν τη μεγάλη μάζα των πολιτών μη δεκτική στην επικοινωνιακή χρήση της έκφρασης αυτής. Όταν το αστικό καθεστώς είναι αποδεκτό από τους περισσότερους πολίτες, είναι πολύ εύκολο να «ψαλιδίσει» την ελεύθερη έκφραση των φωνών που βρίσκονται εκτός συστήματος. Ο κόσμος δεν το αντιλαμβάνεται ή απλώς αδιαφορεί. Μην περιμένετε ότι η επίκληση δέκα φυλακισμένων συντρόφων, τσακισμένων από τα «στρατά» του Χρυσοχοϊδη, πρόκειται να πείσουν πολύ κόσμο ότι υπάρχουν αναλογίες με την εποχή του ΕΑΤ/ΕΣΑ. Με εμπεδωμένη την πεποίθηση ότι το αστικό καθεστώς είναι και δημοκρατία, μία (από χρόνια) κλειστή κάστα όπως αυτή των πολιτικών μπορεί εύκολα να παρακάμψει τους θεσμούς του πολιτεύματος, κι αν βρει δυσκολία να τροποποιήσει το ίδιο το πολίτευμα (βλ. αναθεωρήσεις του Συντάγματος υπέρ της κάστας αυτής, όπως μείωση του ελεγχτικού ρόλου του Προέδρου της Δημοκρατίας και νόμο περί ευθύνης υπουργών).
Η αντιμετώπιση του πραξικοπηματικού ΠΑΣΟΚ, το οποίο έχει αποδειχτεί μανούλα στην επικοινωνιακή πολιτική από την εποχή του Σημίτη (κάτι που επιχείρησε να αντιγράψει επιτυχώς αρχικά, αλλά συνολικά «ερασιτεχνικά» η ΝΔ), δεν είναι απλή υπόθεση. Πρέπει να χτυπηθεί με τα ίδια του τα όπλα. Και η επαναλαμβανόμενη χρήση της έκφρασης «χούντα» θα αποδειχτεί πλήρως αποτυχημένη.
Νομίζω ότι είναι προτιμότερο να στεκόμαστε συνεχώς, στο ψέμα, την παράδοση της εξουσίας στην τρόικα και το «σοσιαλισμό». Έχει φανεί ότι τα τρία αυτά θέματα πονούν επικοινωνιακά το ΠΑΣΟΚ, στα οποία αντιδρούν συνήθως σπασμωδικά, βγάζοντας κάτι Λοβέρδους και κάτι Πάγκαλους να ωρύονται και τελικά να γίνονται οι ίδιοι απεχθείς. Μην τους αφήνετε λοιπόν σε χλωρό κλαρί μέσα στο γήπεδό τους: απάτη, παράδοση της εξουσίας και σοσιαλισμός.
To ότι πολλοι επιλέγουν να χρησιμοποιούν την λέξη ΧΟΥΝΤΑ για το σημερινό καθεστώς ανεξάρτητα πολιτικών καταβολών και ηλικιών δεν σε προβληματίζει;
Οι λέξεις σίγουρα έχουν υποστεί την φθορά τους είτε πρόκειται για άλλοτε καλές λέξεις (κομμουνισμός, σοσιαλισμός, ελευθερία, επανάσταση) είτε για κακές λέξεις.
Επίσης σίγουρα ένα καθεστώς και μια σύνθετη μεταβαλλομενη κοινωνική πραγαματικότητα δεν μπορούν να χωρέσουν περιγραφικά σε μια λέξη.
Αλλα επιμένω ότι περισσότερο συσκοτίζουμε την πραγματικότητα παρά να την περιράφουμε ορθά με το να ΜΗΝ αποδίδουμε σε αυτό το καθεστώς την λέξη ΧΟΥΝΤΑ.
Γιατί ρε ζάπχοντ τι συνιστά η παράδοση της εξουσίας στην τρόικα αν όχι ΧΟΥΝΤΑ;(προτιμάς το ΚΑΤΟΧΗ μήπως;)
Για μένα το θέμα δεν είναι επικοινωνιακό αλλα’ουσίας.
Κάποια στιγμή συνεχείς ποιοτικές αλλαγές(αναφέρθηκα πάνω σε αυτές) φέρνουν ΠΟΙΟΤΙΚΕΣ αλλαγές.
Απλός κανόνας της διαλεκτικής.
Για μένα η 6 Μάη και ο τρόπος που έγινε συνιστά αλλαγή καθεστώτος παρότι και πρίν δεν είχα αυταπάτες για τον απατηλό, υποκριτικό και βίαιο χαρακτηρα της κοινοβουλευτικής δημοκρατίας.
Το ότι οι κυβερνώντες πολιτικοι κρύβονται από την οργή του κόσμου είναι άλλο ένα στοιχειο που αποκαλύπτει τι αλλαγή έγινε στο καθεστώς.
Πλέον δεν μπορούν να το υπερασπίσουν όπως παλιά και η επίκληση στην «δημοκρατία’ από αυτούς φέρνει θυμηδία.
Και αν το καθεστώς πια με την παράδοση της εξουσίας του στην τρόικα δεν έχει πλέον καμιά δημοκρατικότητα τότε τι έχει;
Δεν εντάσσεται στα χουντικά καθεστώτα που η παγκόσμια ιστορία έχει αναδείξει σε τεράστια ποικιλομορφία συμβόλων, θεσμών, θεσεων;
Ή μήπως δεν θα αναφέρομαι στα παλιά σταλινικά καθεστώτα με τον χαρακτηρισμό χουντικά επειδή κάποιοι τα έβλεπαν ή και τα βλέπουν ακόμη ως κομμουνιστικά;
Κοινοβουλευτικό πραξικόπημα, ναι.
Μετατροπή σε προτεκτοράτο, επίσης ναι.
Αντιδημοκρατική κυβέρνηση, και πάλι σωστό.
Νεοφιλελεύθερη ολιγαρχία, αναμφίβολα.
Παράνομη εξουσία, το ίδιο.
Χούντα; Μεταξύ μας καταλαβαινόμαστε, αρκετοί παραέξω θα χαμογελάσουν ή θα χλευάσουν. Αντί να προστεθούν κι άλλοι στην κοινή αντίσταση απέναντι στο πραξικοπηματάκι που έστησε ο ΓΑΠ, μάλλον θα απομακρυνθούν (ή θα αποσπαστούν).
Ούτως ή άλλως όμως δεν είναι καν «επικοινωνιακό» το ζήτημα (που κι αυτό ακόμη μην το υποτιμάς). Η λέξη «χούντα» είναι ιστορικά λανθασμένη για να χαρακτηρίσει το παρόν πραξικόπημα.
Κατοχή; Πάλι προβληματικό, καθώς φέρει κι αυτό πολύ βαρύ φορτίο από το παρελθόν. Για την ώρα πάντως ναζί με αυτόματα που αφανίζουν χωριά, δεν έχουμε.
Αυτό που επισημαίνω είναι ότι από τη στιγμή που κάποιος θα επιχειρήσει να χρησιμοποιήσει υπερβολικά λεκτικά σχήματα θα πρέπει να είναι πολύ μάγκας. Το κυριότερο: θα πρέπει να είναι φρέσκος. Και η «χούντα» είναι «μουχλιασμένη».
Είτε πάντως κάποιος ονομάσει το σημερινο καθρστώς ΧΟΥΝΤΑ, είτε ΚΑΤΟΧΗ, είτε ΠΡΟΔΟΣΙΑ στηριγμένη σε ΨΕΜΜΑΤΑ, είτε όλα αυτά που έγραψες, η ουσία δεν αλλάζει:
ΕΧΟΥΜΕ ΧΡΕΟΣ ΝΑ ΤΟ ΑΝΑΤΡΕΨΟΥΜΕ!
Προσωπικά θα συνεχίσω να το λέω ΧΟΥΝΤΑ γιατί αυτό πιστεύω ότι είναι.Δεν το θεωρώ υπερβολικό λεκτικό σχήμα αλλά μια σκληρή αλήθεια που σπάει «μουχιλιασμένες» δημοκρατικές αυταπάτες.
Η γενιά μου δεν έζησε την προηγουμενη ΧΟΥΝΤΑ και δεν έχει τα κολλήματα της πιο παλιάς.
Αλλά να μαςεξηγήσει και η πιο παλιά που τώρα σοκάρεται(όχι όλοι!) με την χρήση της λέξης.
Τι έκαναν αυτοί για να την ρίξουν;
Γιατί μετά από 6 χρόνια πάλι μια μειοψηφία κατέβηκε στο Πολυτεχνείο;
Γιατί την ανέχτηκαν;
Ελπίζω για την δική μου γενιά ότι δεν θα ανεχτεί αυτή την ΧΟΥΝΤΑ όπως ανέχτηκε η παλιότερη γενιά την άλλη…
ο Θεοδωράκης (άσχετο πόσο αυτοξεπουλήθηκε μετά…_στις αναμνήσεις του στο άξιον εστί αναφέρει το εξής ανατριχιαστικό:
Όταν βρίσκονταν αγωνιστές και βασανίζονταν στην Μπουμπουλίνας, πέρναγε ένα τεράστιο πλήθος που είχε πάει να παρακολουθήσει έναν ποδοσφαιρικό αγώνα.
Περνώντας από κει άκουγαν ουρλιαχτά.
Λοιπόν ουτε ένα νεύμα υποστηριξης, ούτε κάτι ελαχιστα συμβολικό δεν έκανε κανένας τους!
Όπως έγραψε κι αυτός:»δεν θέλαμε συνθήματα αλληλεγγύης, αλλά έστω μια σιωπή, κάτι που να δείχνει ότι συμπάσχουν…Ξέραν καλά από περνάνε…»
ΜΉΠΩΣ ΛΟΙΠΟΝ ΚΑΠΟΙΟΙ ΕΝΟΧΛΟΥΝΤΑΙ ΜΕ ΤΗΝ ΛΕΞΗ ΧΟΥΝΤΑ ΓΙΑ ΤΟ ΤΩΡΑ ΓΙΑΤΙ ΚΟΥΒΑΛΑΝΕ ΕΝΟΧΕΣ ΓΙΑ ΕΚΕΙΝΗ ΤΗΝ ΠΕΡΙΟΔΟ ΚΑΙ ΔΕΝ ΘΕΛΟΥΝ ΓΙΑ ΑΥΤΗ ΤΗ ΛΕΞΗ ΝΑ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΕΙΤΑΙ όσο κι αν η πραγματικότητα επιβαλει την χρήση της;
Zaphod +1 από μένα.
Βρίσκω εντελώς ανούσια τη σύγκριση του τι συμβαίνει σήμερα με το τι γινότανε επί 7ετίας. Ίσως -ΙΣΩΣ λέω- αυτή η σύγκριση καταντήσει και άδικη μέσα από κάποια πρίσματα.
Η τελευταία σου παράγραφος είναι όλη η ουσία. Για να κατανοήσει ο κόσμος (ο κοσμάκης & οι μικροαστοί όπως κατά καιρούς ονομάζονται υποτιμητικά) δεν χρειάζεται να ουρλιάζεις στ’αυτιά τους -έτσι μάλλον θα πετύχεις το αντίθετο αποτέλεσμα να τους φέρεις εναντίον σου. Χρειάζεται απλά να τους μιλήσεις, χωρίς να απλουστεύεις, αλλά σε γλώσσα που καταλαβαίνουν.
Θα συμφωνησω κι εγω με denyal, η λεξη «χουντα» ακουγεται -προς το παρον- αναρμοστη στα αφτια μου. Οι «φιλελευθερες ολιγαρχιες» σιγουρα περιγραφουν την κατασταση πολυ καλυτερα. Φοβαμαι ομως απο την αλλη, οτι η χουντα δεν ειναι και πολυ μακρια, βλεπε ταση να συκοφαντηθουν οι αγωνες, να στοχοποιηθουν οι απεργιες, να περιοριστει η ελευθερια λογου, το ασυλο ηταν και παραμενει -ειδικα υπο τις παρουσες συνθηκες- στο στοχαστρο. Οι πολεις αστυνομικοποιουνται σε τραγικο βαθμο, σε βαθμο να προκαλουν συνειρμους κατοχης. Παρολα αυτα, ολα τα παραπανω ειναι ακομα κρυμμενα υπο το μανδυα της «δημοκρατιας». Εχουμε μια σακατεμενη τυπικη και υπουλη «δημοκρατια» ταγμενη στο πλευρο ενος ακρατου οικονομικου πολεμου, που μερα με τη μερα, κι οσο απαιτουν οι συνθηκες, δεν εχει κανεναν ενδοιασμο να υιοθετει στοιχεια χουντας.
«Οι πολεις αστυνομικοποιουνται σε τραγικο βαθμο, σε βαθμο να προκαλουν συνειρμους κατοχης»
τώρα αυτό κάνε το λίγο expand όταν έχεις χρόνο, γιατί έτσι σκέτο μου ακούγεται υπερβολικό. 🙂
Narrator, η απανταχου παρουσια των ομαδων δελτα, διας (ή όπως αλλιως λεγονται τα καινουρια αυτά κουφετα) με ενοχλει και με προσβάλλει. Οπου και να γυρισεις το βλεμμα σου βλεπεις πια μηχανες και «παπακια» με ενστολους οπλισμενους. ΓΙΑΤΙ!!;;;; τι κανουν ολοι αυτοι τελικα; Παραγουν καποιο εργο; Σιγουρα. Το δογμα της μηδενικης ανοχης. «Σε παρακολουθουμε κάθε στιγμη, σε κάθε γωνια». Μεχρι εκει δεν αφορα καποιον άλλο εκτος εμου.
Περα από αυτό όμως; Θα μπορουσα να δεχτω –ως «υγιή» αντιδραση του συστηματος- την τοσο εντονη παρουσια σωματων ασφαλειας μονο σε περιπτωση κηρυγμένου πολεμου. Εδώ όμως κατι τετοιο δεν ισχυει. Κι αν ακομα υπαρχουν οι προϋποθεσεις να προκυψει, εχθρος θα είναι ολη ή τουλαχιστον ένα πολύ μεγαλο κομματι της ιδιας της κοινωνιας. Αν αυτό δεν είναι προληπτικη κατοχη, τοτε εσυ πως θα το οριζες; Αν αυτό δεν είναι προληπτικη καταστολη και δημιουργια κλιματος φοβου, τοτε τι άλλο είναι;
Το λοιπον, αφ’ ενός δεν υπαρχει καποιος εχθρος ο οποιος απειλει αυτή τη στιγμη την κοινωνια και από τον οποιο τα σωματα ασφαλειας μας προστατευουν. Όχι ότι δεν υπαρχει εχθρος, απλα τα σωματα ασφαλειας του βαζουν πλατη, με μετωπο στραμμενο στην ιδια την κοινωνια.
Αφ’ ετερου η ολοενα μεγαλυτερη δυσφορια και δυσπιστια ενός μεγαλου μερους της κοινωνιας απεναντι στην αστυνομια, κανουν ακομα εντονοτερο το αισθημα κατοχης.
εχουμε πολεμο; Κατοχη εχουμε σιγουρα παντως. Κεκαλυμμένη και σε κατασταση λανθανουσα. Αποψη προσωπικη.
όλες αυτές οι ομάδες από Δ που κυκλοφορούν, εμένα προσωπικά μου προκαλούν μειδίαμα. Ούτε ασφάλεια, αλλά ούτε και φόβο. Σε ελάχιστες περιπτώσεις πιθανόν να παράγουν κι έργο, αν και φοβάμαι ότι «προστατεύουν» όποιον θες εκτός από τον απλό πολίτη τελικά.
ΔΥΣΤΥΧΩΣ η πλειοψηφία του κόσμου δεν το βλέπει έτσι. Αισθάνονται ασφαλείς, αισθάνονται ότι κάποιος τους προστατεύει, αισθάνονται ότι «κάτι γίνεται γιατί η κατάσταση έχει ξεφύγει». Εγώ αυτά τα σχόλια ακούω παντού γύρω μου και ζω σε λαϊκή συνοικία, παραδοσιακά βαμμένη κόκκινη. Δεν υπάρχει καμία απολύτως δυσφορία στην «κοινωνία» για την κατάσταση (ας μην ξεχνάμε επιτέλους -και αυτό φυσικά δεν πάει σε σένα προσωπικά- ότι Ελλάδα δεν είναι από την Πατησίων μέχρι την Αμερικής κι από Σόλωνος μέχρι πέντε στενά πάνω από την πλατεία).
Αν πολλούς ξενίζει ο όρος «χούντα», όταν μιλήσουμε για «κατοχή» κάνε πολλαπλασιασμό, αυτό λέω.
παρε και τραγουδακι, καθοτι οι ζεστες σφιγγουν…
Και ρε παιδιά τι σημαίνει ότι η λέξη είναι ξενόφερτη;
Δηλαδή αν το πούμε Πραξικόπημα ή ΔΙΚΤΑΤΟΡΙΑ ΔΝΤ ΤΡΑΠΕΖΩΝ θα είναι καλύτερα;
Υποθέτω ότι η όλη συγκριση γίνεται στον τομέα ατομικών/πολιτικών δικαιωμάτων: Mια συγκριση στον οικονομικό τομέα ΘΑ ΑΔΙΚΟΥΣΕ την χούντα, η οποία στην προσπάθεια της να αποκτήσει λαϊκη νομιμοποίηση ή εστω ανοχή ακολούθησε φιλολαικη οικονομική πολιτική (πχ αγροτικά δάνεια) και δεν έθιξε εργασιακά κεκτημένα.
Στον τομέα ατομικών/πολιτικών δικαιωμάτων λοιπόν, πολυ θα απογοητέυσω αυτούς που ονειρεύονται αυριο κιόλας «1,2,3 πολλά Πολυτεχνεία» αλλά χούντα δεν εχουμε, γιατί δεν την χρειάζονται: H «κοινοβουλευτική δημοκρατία» είναι κομμένη και ραμένη στα μέτρα τους, ακόμα και οι παρασπονδίες και από τις συνταγματικές επιταγές της μπαλώνονται αβρόχοις ποσί και καθεστώς λογοκρισίας δεν χρειάζεται να επιβληθεί: H προβληματική ούτως ή αλλως σχέση εξουσίας και ΜΜΕ στο σύγχρονο καπιταλισμο, (Δείτε το «Κατασκευάζοντας συναίνεση – Ο Νόαμ Τσόμσκι και τα μέσα μαζικής επικοινωνίας» και διαβάστε το σχετικό βιβλίο) στην ελλάδα έχει μετατραπεί σε σχέση συγκατοικησης στην εξουσία χωρίς καν προσχήματα. Όσον αφορά την αστυνομοκρατία, οι ομοιότητες γίνονται μεν όσο περνά ο καιρός και πιο εφιαλτικές η πλειοψηφία όμως αδιαφορεί (όπως και τότε εξ’ αλλου, ασχέτως ότι μετα γεμίσαμε «αντιστασιακούς»).
Δεν τρέφω καμμία ψευδαίσθηση: Aν αυρίο γινόταν εκλογές, πάλι η «χούντα του ΠΑΣΟΚ» θα έβγαινε κυβέρνηση. Η διαδικασία θα είναι μακριά και επώδυνη και θα φοβάμαι ότι θα χρειαστεί να φτάσουν μεγάλα στρώματα της κοινωνίας σε εξαθλίωση ώστε να γίνει κοινός τόπος ότι αυτό που ζούμε απέχει παρασαγγας από τη δημοκρατία…
«H προβληματική ούτως ή αλλως σχέση εξουσίας και ΜΜΕ στο σύγχρονο καπιταλισμο, (Δείτε το “Κατασκευάζοντας συναίνεση – Ο Νόαμ Τσόμσκι και τα μέσα μαζικής επικοινωνίας” και διαβάστε το σχετικό βιβλίο) στην ελλάδα έχει μετατραπεί σε σχέση συγκατοικησης στην εξουσία χωρίς καν προσχήματα»
Αν προσέξεις σε απόλυτη σύμπνοια οι τηλεοπτικοί -κατά βάση- δημοσιογράφοι, ισχυρίζονται ότι «θα έπρεπε να περιμένουμε ότι το κόμμα που πήρε την εξουσία δε θα ακολουθούσε τις προεκλογικές του δεσμεύσεις». Έχουν δικαιώσει όχι μόνο για το ΠΑΣΟΚ και όχι μόνο για την παρούσα κυβέρνηση, αλλά διαχρονικά ως στοιχείο του «ελληνικού πολιτεύματος» την προεκλογική απάτη. Ελάχιστοι σχολιαστές -κυρίως εφημερίδων- σημειώνουν τις ενστάσεις τους, αλλά οι φωνές τους είναι πολύ λίγες.
Το ζήτημα δεν είναι να πείσουμε τον Έλληνα ότι έχουμε Χούντα, αλλά να πείσουμε τον Πολίτη για τη Δύναμη και την Υποχρέωση που (κατ)έχει.
Eύστοχο παράδειγμα!
Όταν πάντως υπάρχουν ακόμη άτομα που λένε:»μια χούντα μάς σώζει» η υπόμνηση ότι ήδη υπάρχει μια τέτοια και τις είδαμε τις χούντες σας, έχει δοκιμασμένα αποστομωτικό χαρακτήρα.
Για μένα το ζήτημα όντως είναι η ενεργοποίηση του πολίτη και η ανάληψη ευθυνών από αυτόν.
Γιατί και όλοι να πείθονταν ότι όντως υπάρχει τώρα χούντα, (και άλλωστε ως άποψη γίνεται όλο και πιο δημοφιλής…)θα ήταν άχρηστη αυτή η συνειδητοποιηση αν δεν οδηγούσε και σε ξεσηκωμό του.
Τίποτε δεν έχει παγιωθεί, όλα είναι ρευστά και ανοικτά.
Το θέμα δεν είναι με αυτούς που προβαλουν την άποψη περί χούντας.
Το θέμα είναι με αυτούς που παρουσιάζουν το σημερινό αίσχος ως μονόδρομο που έχει δημοκρατική νομιμοποιηση.
Η άποψη για ΧΟΥΝΤΑ σήμερα δεν λειτουργεί ανταγωνιστικά με τις ευθύνες του πολίτη.
Το αντίθετο!
Τον βάζει προ των ευθυνών του λέγοντας του:»δεν μπορείς να ανεχτείς το σημερινό καθεστώς.Πρέπει να το ανατρέψεις»
Γισ μένα η άποψη αυτή περιγράφει την πραγματικότητα περισσότερο από οποιαδήποτε άλλη που θεωρεί κατά όποια έννοια δημοκρατικό το σημερινό καθεστώς.
ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ!
Όταν παντού υπάρχουν άτομα που λένε «μια χούντα θα μας σώσει» δεν βλέπω καμία συνειδητοποίηση για το που ακριβώς οδηγούν οι χούντες. Άρα είναι ακόμα πιο δύσκολο να ενεργοποιηθούν αυτοί οι πολίτες και να αναλάβουν τις ευθύνες τους, όταν θεωρούν πως «τιποτά στραβό δεν συμβαίνει». Είναι οι ίδιοι που θεωρούν την σημερινή κατάσταση ως μονόδρομο. Καμία αποστόμωση λοιπόν.
Αυτό ως απάντηση στις 3 πρώτες γραμμές του σχολίου σου και στο «δεν μπορείς να ανεχτείς το σημερινό καθεστώς. Πρέπει να το ανατρέψεις». Κανείς δεν ανατρέπει κάτι που το θεωρεί σωστό.
η αποστόμωση είναι εμπειρικό δεδομενο και όχι θεωρητικό!
Απλά όταν τούς απαντησα έτσι ΟΝΤΩΣ αποστομώθηκαν…
Καμιά κλασική στρατιωτικού τύπου ΧΟΥΝΤΑ δεν θα μπορούσε να επιβάλει αυτά που έκαναν εδώ τους τελευταίους δύο μήνες αν και υπάρχει το παράδειγμα του Πινοσέτ ως εξαίρεση.
Και κει έκαναν τα ίδια νεοφιλευθερα αίσχη αλλά με την στρατιωτική μπότα από πάνω…
παντως η λεξη «χουντα» δεν ειχε παντοτε ιστορικα την ιδια ερμηνεια…πχ στον ισπανικο εμφυλιο ειχε το εντελως αντιθετο νοημα… στην προκυρηξη της προς τους εξεγερμενους Ισπανους η ομαδα «Φιλοι του Ντουρρουτι» προτεινει σαν λυση για να σωθει η επανασταση και να αντιμετωπιστουν οι φασιστες την δημιουργια επαναστατικης χουντας των ενοπλων πολιτοφυλακων(militias) που θα επαιρνε την εξουσια απο την συμβιβασμενη και ηττοπαθη κυβερνηση συνασπισμου της αριστερας-σταλινικων-αναρχοσυνδικαλιστων…οποτε στην Ισπανια την δεδομενη ιστορικη περιοδο η λεξη χουντα ειχε εντελως διαφορετικη ερμηνεια στα αυτια και τα μυαλα οσων την ακουγαν…
Η σημασιολογική διαφοροποίηση στην οποία αναφέρεσαι δεν είναι ιστορική αλλά τοπική. Η διαφορά που εντοπίζεις οφείλεται σε κακή μετάφραση της λεξης junta. Αυτό που πρότειναν οι «φίλοι του Ντουρρούτι» δεν ήταν η δημιουργία «επαναστατικής χούντας των ενόπλων πολιτοφυλάκων», αλλά «επαναστατικής διοίκησης», αφού η λέξη junta σημαίνει κατ’ αρχάς αυτό. Η junta directiva μιας εταιρείας πχ, είναι το διοικητικό της συμβούλιο και όχι η διοικητική της χούντα. Θα γράψω ξεχωριστό κείμενο για αυτή τη διαδεδομένη παρανόηση (και για ορισμένες άλλες).
Βρήκα το κείμενο στο ίντερνετ -δεν το διάβασα όλο, απλώς αναζήτησα τον όρο στον οποίο αναφέρθηκες- και αυτό που προτείνουν είναι η δημιουργία μιας «Junta revolucionaria o Consejo Nacional de defensa», δηλαδή μιας επαναστατικής διοίκησης ή εθνικού συμβουλίου άμυνας, που όπως γράφουν παρακάτω θα αποτελείται από μέλη δημοκρατικά εκλεγμένα μέσα από τα συνδικάτα.
Η λέξη junta από μόνη της στον ισπανόφωνο κόσμο εξακολουθεί να μην έχει αυτόματα τις συνυποδηλώσεις που έχει εδώ.
Στην Ελλάδα πάντως δεν είχε ποτέ θετική σημασία.
Αναμφίβολα, στα Ελληνικά ποτέ δεν σήμαινε σκέτο διοίκηση.
Ο Ραφαηλίδης έδινε στη λέξη junta τον ορισμό «δεσμός» και αρχικά είχε χρησιμοποιηθεί από κινήσεις ακροδεξιών αξιωματικών στη Λατινική Αμερική. Ρέπλικα αυτών των κινήσεων ήταν και ο ΙΔΕΑ (Ιερός ΔΕΣΜΟΣ Ελλήνων Αξιωματικών) του Γ. Παπαδόπουλου. Η παραπομπή προέρχεται από την Ιστορία (κωμικοτραγική) του νεοελληνικού κράτους. Αν κάνω λάθος ας με διορθώσει κάποιος
Λίγο φιλολογικό το θέμα αλλά ίσως όχι μόνο αυτό…
ο όρος χούντα συνδέθηκε με τη συγκεκριμένη δικτατορία, την επταετία. Από την απαρχή του ελληνικού κράτους τα πραξικοπήματα, κινήματα του στρατού έδιναν και έπαιρναν. Τη δικτατορία του Κονδύλη ή του Πάγκαλου ή του Μεταξά δεν την ονόμασε κανείς χούντα, γιατί; Γιατί η λέξη χούντα είναι εισαγόμενη… όπως και η δικτατορία των συνταγματαρχών, ήταν η περίοδος που η Αμερική μοίραζε δωράκια στην ανθρωπότητα με το όνομα juntas ειδικά στη ΛΑτινική Αμερική… έτσι λοιπόν η επταετία εμεινε γνωστή ως χούντα για αυτό το λόγο. επίσης άλλες εμπλοκές του στρατού που είχαν λαϊκό σημείο εκκίνησης έμειναν γνωστά ως κινήματα, κι όχι ώς πραξικοπήματα ή δικτατορίες…
Αν το πάρουμε ακριβολογικά το οικονομική ολιγαρχία κτλ είναι πιο ακριβές… αλλά πες οικονομική ολιγαρχία στο μέσο έλληνα κτλ και θα σε κοιτάξει κάπως περίεργα… με το οικονομική χούντα το πιάνει το νόημα.
Εν τω μεταξύ πάνθηρα δεν έχει θέμα μόνο με το όνομα του Γκιόλια… εδώ το zaphod (ζαφοντ) τον έκανες ζαπ-χοντα. Χόντα όμως τετράχρονο πίστας ή εντούρο;
Στο τέλος με τη συλλογιστική που ακολουθείς θα καταλήξουμε ότι αφού στη Χούντα η επιβίωση ήταν εξασφαλισμένη περισσότερο, ίσως να επιστρέψουμε σε μια χούντα για να σωθούμε. Αυτό δεν το λες εσύ αλλά αν κάνουμε συγκρίσεις που τη βγάζουν από πάνω τότε δε θα είναι και τόσο λίγοι που θα αναφωνήσουν «ένας Παπαδόπουλος σας χρειάζεται»… δε διευκρινίζουν αν εννοούν το Σπύρο παπαδόπουλο με οσφυοκαμψία με μετάταση στη βαλβίδα.
Η σύγκριση όμως είναι αδόκιμη και άστοχη… γιατί και χούντα να είχαμε τώρα δε θα ήταν διαφορετική η οικονομική μας κατάσταση. Σε καμία περίπτωση μια μακροχρόνια χουντα ολιγαρχία είτε είναι στρατιωτικού τύπου ή τύπου Σοβιετικής ένωσης δεν υπάρχει περίπτωση να κάνει καλύτερη διαχείριση. Επίσης δεν είναι θέμα εσωτερικής διαχείρισης το αγγούρι που τρώμε τώρα. Είναι εμπλοκή του συστήματος που ξεκινάει να τρώει τις σάρκες του πιο αδύναμου… εμείς ίσως και λόγω διαχείρισης είμαστε ο πιο αδύναμος. Και να μην ήμασταν εμείς, θα ήταν κάποιος άλλος…
Κάποιοι λοιπόν είμαστε της άποψης ότι για να μην υπάρχει αυτός ο άλλος πρέπει με κάποιο τρόπο να δοθεί τέλος σε αυτό το σύστημα…
Οικονομική χούντα… την κανονική χούντα μας τη φόρεσαν οι αμερικάνοι… την οικονομική χούντα ποιοι μας τη φόρεσαν ή μήπως την καλέσαμε μόνοι μας;
«Εν τω μεταξύ πάνθηρα δεν έχει θέμα μόνο με το όνομα του Γκιόλια… εδώ το zaphod (ζαφοντ) τον έκανες ζαπ-χοντα. Χόντα όμως τετράχρονο πίστας ή εντούρο;»
Καλό! 🙂 Εντούρο βέβαια!
θα πάρω αφορμή από αυτό που είπε ο denyal, γιατί συμφωνώ, και θα το προεκτείνω. Το αναρχικό κίνημα στη δύση αυτή τη στιγμή φουντώνει.
Το θέμα της επικοινωνίας είναι το πιο σημαντικό, γιατί πολύ απλά για να πετύχεις οτιδήποτε πρέπει να εξασφαλίσεις την ανοχή τουλάχιστον της πλειοψηφίας, το να μη σε βλέπει αρνητικά ή σαν εχθρό ή σαν γραφικό.
Η πλειοψηφία και όχι μόνο έχει γαλουχηθεί όμως με τέτοιο τρόπο από τα μ.μ.ε, το σύγχρονο lifestyle και πολλά άλλα, που για να την προσελκύσεις πρέπει να παίξεις με τους ίδιους πάνω κάτω επικοινωνιακούς όρους. Πρέπει να χρησιμοποιήσεις την επικοινωνία, πρωτίστως να βρεις ευρηματικούς και εφευρετικούς τρόπους να περάσεις το μήνυμά σου και όχι μόνο σε τοπικό επίπεδο. Αυτό για να γίνει θέλει επίσης και συνεργασία σε πολλά επίπεδα. όχι είμαι μια κάστα, ενα γκρουπ κλειστό… αυτά προσιδιάζουν στις ελίτ.
ποτέ κάποια ελίτ που δεν είχε κάποιας μορφής εξουσίας δεν κατάφερε να κινήσει έστω και ένα νήμα…
τα μ.μ.ε έχουν περάσει στην κοινή γνώμη την εντύπωση ότι οι αντιεξουσιαστές είναι τα κακομαθημένα παιδιά των β.π. που δεν έχουν με τι να παίξουν ή που βαρέθηκαν τα πανάκριβα παιχνίδια τους και κατεβαίνουν στους δρόμους να τα σπάνε… οι τεμπέληδες του αστικού κέντρου, οι απόκληροι της κοινωνίας στις μικρές πόλεις, τα φρικιά, οι πανκ και όλα τα λοιπά…
και το αντιεξουσιαστικό κίνημα πολλές φορές έκανε ό,τι μπορούσε για να τα επιβεβαιώσει ή έστω να μην τα ανταποδείξει…
το παιχνίδι καλώς ή κακώς παίζεται στο επίπεδο της προπαγάνδας… το ίντερνετ είναι ακόμα ένα πεδίο ελεύθερο και το κυριότερο προσβάσιμο από τα νέα παιδιά, απο τα οποία κάποια είναι έτοιμα να δεχτούν καινούριες κι εναλλακτικές ιδέες και πράγματα…
ακόμα κι αν εμείς αποτύχουμε, ίσως κάποιοι βάλουν τις βάσεις για να πετύχουν οι επόμενοι…
Θα είχε πάντως πλάκα να γινόταν ένα γκάλοπ με το ερώτημα:»Συμφωνείτε ότι το σημερινό καθεστώς με την εξουσία του να εκπορεύεται από το ΔΝΤ και μη εκλεγμένα διευθυντήρια συνιστά ΧΟΥΝΤΑ;»
Με απαντήσεις:
α)ΝΑΙ
β)ΙΣΩΣ
γ)ΟΧΙ
δ)Δεν ξέρω δεν απαντώ.
Εναλλακτικά σε ένα αλλο γκάλοπ θα υπήρχε το ερώτημα:
«ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΣΗΜΕΡΙΝΟ ΚΑΘΕΣΤΩΣ;
α)ΧΟΥΝΤΑ ΔΝΤ-ΤΡΑΠΕΖΩΝ
β)ΚΑΤΟΧΗ ΑΠΟ ΔΝΤ-ΤΡΑΠΕΖΕΣ
γ)ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
δ)Κοινοβουλευτικό πραξικόπημα
ε)Μετατροπή σε προτεκτοράτο,
στ)Αντιδημοκρατική κυβέρνηση,
ζ)Νεοφιλελεύθερη ολιγαρχία,
η)Παράνομη εξουσία
(Διαλέξτε ως δύο απαντήσεις)-[ο ζάπχοντ θα διάλεγε από το δ ως το ή!)
για να βλέπαμε τελικά πόσο «επικοινωνιακά» είναι λάθος να χρησιμοποιειται ο όρος ΧΟΥΝΤΑ ΔΝΤ-ΤΡΑΠΕΖΩΝ για το σήμερα και πόσο αυτόν τον όρο τον αποδέχεται ή τον απορρίπτει ο κόσμος.
Βέβαια τέτοια γκάλοπ δεν θα γίνουν ποτέ κι αν γίνονταν, τα αποτελέσματα θα μαγειρευονταν όπως γίνεται και στα σημερινά γκάλοπ!
Ζάφοντ εννοώ 😉
νατος ο ζα-φώντας -πώς λέμε ξενοφώντας- http://upload.wikimedia.org/wikipedia/en/7/72/Mark_Wing-Davey_as_Zaphod_Beeblebrox.jpg
who is zaphod after all?
Από αυτά που διάβασα, συμπεραίνω ότι υπάρχει προβληματισμός στο πως θα διαχειριστεις επικοινωνιακά την κοινή γνώμη ώστε τουλάχιστον να την πείσεις να είναι ανεκτική σε ανατροπές, επαναστάσεις κλπ. Ο λόγος Θεωρώ ότι είναι το βασικότερο εργαλείο της διασποράς ιδεών. Όχι όμως το αποτελεσματικότερο. Μία ιδέα μεταδίδεται πιο εύκολα αν «σερβίρεται» στον υλικό κόσμο και επιβιώνει από το να μένει απλησίαστη, ιδανική και λαμπερή στον ιδεατό.
Κάνοντας αυτή την σκέψη, ρώτησα το εξής τον εαυτό μου. Πως πείθεις έναν άνθρωπο να υιοθετήσει μία ιδέα ; Δηλώνεις και συμπεριφέρεσαι σαν τυφλός οπαδός της απορρίπτοντας οποιαδήποτε αμφισβήτηση χρησιμοποιόντας σοφιστείες και άλλα τέχνες;
Η την εφαρμόζεις στην δικιά σου ζωή και την υλοποιείς έχοντας τα επιθυμητά αποτελέσματα; Μπορέι να σε αμφισβητήσει μετά κανείς;
Δεν απαντώ…
Πιστεύω θα ήταν ενδιαφέρον, όση φαιά ουσία σπαταλιέται στο επικοινωνιακό παιχνίδι της «κοινής γνώμης», να διοχετευόταν σε μία διαδικασία απεμπλοκής από το σημερινό σύστημα χωρίς την ανάγκη της ανατροπής του σε πρώτη φάση. Τότε ξεκινάνε άλλα παιχνίδια λέξεων. Τι είναι «καλύτερη ζωή» για τον καθένα μας; Πως φαντάζεται την «ευτυχία» του μέσα σε κοινωνικά πλαίσια; Είμαι σίγουρος πως θα υπάρχουν αρκετά κοινά στοιχεία ώστε να διαμορφωθεί η βάση μίας νέας κοινής ιδέας. Κοινής ιδέας που η πραγματοποίησή της, δεν θα είχε ώς προυπόθεση την βίαιη ανατροπή της εξουσίας, αλλά την απεμπλοκή της κοινωνίας απο την εκάστοτέ εξουσία. Μία ιδέα εφαρμοσμένη στην πράξη απο τους αγγελιοφόρους της που δεν χρειάζεται εξουσία για να επικρατήσει. Όπως ένας ιος. Φαντάζομαι λοιπόν έναν δημιουργικό ιό που μεταδίδεται με όλες τις αισθήσεις και δεν χρειάζεται αντίδοτο γιατί τα συμπτώματά του είναι ευεγερτικά . Οι εμπνευστές και δημιουργοί του θα έχουν κάνει επανάσταση» όταν «νοσήσουν» πρώτοι.
Στην λέξη χούντα στο λεξικό μου υπάρχει ό,τι με τάισε η κοινωνία. Την λέξη επανάσταση επιλεγω να την αφήσω κενή μέχρι να την ζήσω στο πετσί μου.
Τέλος γενικολογίας.
Καλό βράδυ σε όλους.
Φτάνοντας πολύ καθυστερημένα στην ανάρτηση και παίρνοντας τη σκυτάλη από τα σχόλια του Giorgou Libertarian και της Eréndira (17:40):
στα ισπανικά, απ΄όπου και προέρχεται, (αλλά και στα πορτογαλικά) ο όρος junta δεν είναι κακόσημος, καθώς έχει μακρά ιστορική παράδοση ως προς τη χρήση του και δηλώνει τις έννοιες της κυβέρνησης, της διοίκησης, του συμβουλίου ή ακόμη και της συνέλευσης (http://fr.wiktionary.org/wiki/junte και http://es.wiktionary.org/wiki/junta). Αυτό το διαπιστώνουμε και σήμερα, μια και συχνά αποτελεί την επίσημη ονομασία συμβουλίων περιφερειών, νομαρχιακών συμβουλίων ή διοικητικών συμβουλίων επιμελητηρίων. Φυσικά με τον ίδιο τίτλο αυτοπροσδιορίζονταν και οι διάφορες δικτατορικές κυβερνήσεις λατινοαμερικάνικων χωρών και κάπως έτσι πέρασε ο όρος στα γαλλικά και τα αγγλικά (ταυτισμένος δηλαδή με τις δικτατορίες) και μέσω αυτών στη γλώσσα μας. Επομένως, ο όρος στα ελληνικά χρησιμοποιείται πάντα ως κακέμφατο.
Χωρεί η χρήση του στην περίπτωση που συζητάμε; Νομίζω ότι οι περισσότεροι από τους προηγούμενους σχολιαστές έθιξαν τις πιο καίριες πτυχές του ζητήματος. Προφανώς η χρήση του όρου εν προκειμένω εμπεριέχει κάποια υπερβολή (η οποία, πάντως, δεν αποκλείεται καθόλου μα καθόλου στη χρήση μιας γλώσσας, σε κάποιες μάλιστα περιπτώσεις είναι και θεμιτή και επιθυμητή). Αν πρέπει να ακριβολογήσουμε οπωσδήποτε, τότε θα πούμε ότι «για τεχνικούς λόγους» (λαμβάνοντας υπόψη το σημασιολογικό περιεχόμενο της λέξης στα ελληνικά) η χρήση της «χούντας» στην προκειμένη περίπτωση δεν είναι εύστοχη. Μέχρι τώρα ίσως υπήρχε ολιγαρχία περιβεβλημένη τον τύπο του κοινοβουλευτισμού, αλλά με καταβολές και χαρακτηριστικά βαλκανικού κοτζαμπασισμού. Σ’ αυτήν προστέθηκε μια ιδιότυπη junta (με τη σημασία του όρου στα ισπανικά) που βεβαίως δεν είναι δημοκρατικά εκλεγμένη. Διαλέγετε και παίρνετε…
Πολύ σωστά, rogerios, είχα ξεχάσει τη γενική συνέλευση που ονομάζεται junta general. Ευχαριστώ πολύ για την επισήμανση και για όλο το σχόλιο! Συχνά, πχ σε συμβολαιογραφικές πράξεις όπου έχει ήδη αναφερθεί η junta general κι επαναλαμβάνεται ότι είναι το ανώτερο όργανο λήψης αποφάσεων κτλ, παραλείπεται το general χάριν συντομίας και αναφέρεται σκέτα ως junta. Και, βέβαια, το ανώτερο όργανο λήψης αποφάσεων μιας ΑΕ πχ δεν είναι η χούντα της, αλλά η γενική συνέλευση των μετόχων της… Όπως γνωρίζεις, συμβαίνουν αυτά με τις ψευδόφιλες λέξεις, νομίζουμε ότι καταλαβαίνουμε τι σημαίνουν επειδή έχουμε και στη γλώσσα μας κάποια ομόηχη, και τις αφήνουμε αμετάφραστες. Είχα διαβάσει ένα κείμενο μεταφρασμένο από τα Ισπανικά που έγραφε ότι δεν πρέπει να είμαστε τσαρλατάνοι. Στα Ισπανικά, charlatán είναι ο φλύαρος και ο λογάς. Ο ερασιτέχνης μεταφραστής δεν σκέφτηκε να ανοίξει λεξικό και έγραψε για τσαρλατάνους…
Προσωπικά πιστεύω ότι όταν μια κυβέρνηση εκλεγμένη με κυβερνητικό πρόγραμμα από το λαό της χώρας, εφαρμόζει πραξικοπηματικά άλλο κυβερνητικό πρόγραμμα, μη έχοντας τη λαϊκή ετυμηγορία του λαού είναι χούντα.
Η ταύτιση των ιατρικών ορολογιών, ο μεν Παπαδόπουλος έλεγε ότι η χώρα πρέπει να μπει στο «γύψο» ο δε Παπανδρέου ότι η χώρα βρίσκεται στην «εντατική», εμένα αυτά μου φέρνουν αυτόματα στο μυαλό χουντικές εκφράσεις!!
Η λέξη χούντα είναι ξενόφερτη όντως, ισπανική, αλλά αυτό δεν έχει σημασία αν έχει ταυτιστεί με στρατιωτικές επεμβάσεις, οι εποχές άλλωστε έχουν αλλάξει πλέον, και τα στρατιωτικά πραξικοπήματα μετεβλήθησαν σε οικονομικά πραξικοπήματα, και μάλιστα κάτω από την ομπρέλα της δημοκρατίας!!
Ο κόσμος, που δεν θέλει να δεχτεί τη λέξη χούντα, είτε γιατί του θυμίζει ότι ξύπνησε ένα πρωϊ και ανοίγοντας το ραδιόφωνο του άκουσε εμβατήρια, δεν πήγε στη δουλειά του, ο στρατός είχε αναλάβει την εξουσία, (η εθνοσωτήριος επανάσταση), τα ξερονήσια, τα βασανιστήρια, και την έχει ταυτίσει μ’αυτά, δεν θ’αργήσει η στιγμή που θα αναπολήσει τη χούντα των συνταγματαρχών και θα κάνει τη σύγκριση με την οικονομική χούντα , και η σύγκριση δυστυχώς θα του πέσει πολύ βαριά στο άδειο στομάχι!
Εδώ έχουμε να κάνουμε με μια κυβέρνηση που στηρίχθηκε στα ψέματα για να υφαρπάξει την εξουσία, ΚΟΡΟΪΔΕΨΕ ΟΛΟ ΤΟΝ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΛΑΟ!!και ιδιαίτερα τους ψηφοφόρους της!!
Εχουμε να κάνουμε με μια κυβέρνηση που πραξικοπηματικά επιβάλει πρωτοφανή αντιλαϊκά βάρβαρα μέτρα!!κατάργηση κεκτημένων δικαιωμάτων του λαού, που τα απέκτησε με αγώνες και αίμα, και τα οποία είχαν κατοχυρωθεί με Νόμο το 1946 και καταργεί το Νόμο!!χωρίς τη λαϊκή βούληση του λαού. Απαξίωσε τη λαϊκή βούληση του!!!Είναι χούντα.
Το βιοτικό επίπεδο δεν το άγγιζε η χούντα των συνταγματαρχών με το χυδαίο τρόπο που το αγγίζει η σημερινή μη νομιμοποιημένη σοσιαληστρική κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ!!
Θεωρώ ότι η κατεδάφιση ασφαλιστικού- εργασιακού, μείωση μισθών, συντάξεων, διάλυση της υγείας, της παιδείας, αν μη τι άλλο σηματοδοτούν χούντα του αποφασίζομεν και διατάσσομεν!!
Μια κυβέρνηση, που σπέρνει το φόβο, την τρομοκρατία, ρίχνει το ένα μέτρο πίσω από το άλλο, με απίστευτη ταχύτητα, και δημιουργεί στο λαό ΦΟΒΙΚΟ ΣΟΚ, συνεπικουρούμενη από τα άθλια ΜΜΕ, ε τότε με συγχωρείτε πολύ αλλά είναι χειρότερη και από την στρατιωτική χούντα των συνταγματαρχών.
Εχουμε νεκρούς, έχουμε φυλακίσεις αθώων νεαρών ανθρώπων, έχουμε έντονη αστυνομοκρατία, έχουμε δίκυκλα σε διαδηλώσεις, που τρέχουν ανεξέλεγκτα πάνω στο πλήθος, συμπαρασύροντας ανθρώπους, έχουμε χημικά που πέφτουν νεαρά παιδιά λιπόθυμα και τα πάνε στα νοσοκομεία, δηλαδή τι άλλο πρέπει να δούμε για να μην ονομάσουμε αυτή την κυβέρνηση χούντα, όταν καταπατά τα ανθρώπινα δικαιώματα; τι περισσότερα έκανε ο Παπαδόπουλος; Λιγότερα θα μου επιτρέψετε.
Εν κατακλείδι η Ελλάδα μας οδηγείται με μαθηματική ακρίβεια σε εξαθλίωση από την εντολοδόχο κυβέρνηση του Παπανδρέου, που ΕΦΕΡΕ το ΔΝΤ και έβαλε τη χώρα μας υπό την εποπτεία της τρόϊκας.
Εχουμε σύγχρονη οικονομική ΧΟΥΝΤΑ ΔΝΤ- ΤΡΑΠΕΖΩΝ, και αν η λέξη δεν αρέσει ή δεν ταιριάζει ετυμολογικά, δυστυχώς οι συγκρίσεις με τη στρατιωτική χούντα θα το επιβεβαιώσουν.
[όσον αφορά την «κατοχή», πιο λάθος χαρακτηρισμός δεν υπάρχει. δεν ήρθαν οι ιμπεριαλιστές να μας πάρουν το βιος (μολονότι είναι σαφές πως αρκετοί πλουτοπαραγωγικοί πόροι της χώρας ξεπουλιούνται στο ξένο κεφάλαιο αντί πινακίου φακής). τα μετρα του ΔΝΤ έρχονται να βοηθήσουν πρωτίστως τα εγχώρια αφεντικά, την ελληνική αστική τάξη και το ελληνικό χρηματοπιστωτικό κεφάλαιο με τις χοντρές μπίζνες στα βαλκάνια. ο εχθρός είναι έλληνας κι ο πόλεμος -θα πρέπει να- είναι εμφύλιος. η -με σταλινικό dna- άποψη περί «κατοχής» αποπροσανατολίζει τους εργαζόμενους και βγάζει λάδι τα εγχώρια αφεντικά]
Τώρα, σε σχέση με τη «χούντα», κι εγώ πιστεύω πως όντως έχει ισχυρές ομοιότητες με την επταετία η σημερινή κατάσταση (κυρίως στον τομέα πολιτικών δικαιωμάτων/καταστολής και στον πολιτισμικό βόθρο που λερώνει τα πάντα καθημερινά)
Όμως, κατά τη γνώμη μου, και αυτός ο όρος λειτουργεί αποπροσανατολιστικά για την εργατική τάξη.
-Εάν βέβαια ο προσανατολισμός είναι η ανατροπή του αστικού μπλοκ εξουσίας και η απαλλοτροίωση των μέσων παραγωγής και όλου του πλούτου από τα τζάκια και η συνακόλουθη διεύθυνσή τους από αυτούς που πραγματικά παράγουν πλούτο-
Και αυτό γιατί με «επικοινωνιακά παιχνίδια» δε γίνεται πολιτική αδέρφια. Εργατική πολιτική εννοώ.
Ο όρος είναι γνωστός και αυτόν πρέπει να χρησιμοποιούμε και να τον εξηγούμε παντού: αστική δημοκρατία του υπερανεπτυγμένου καπιταλισμού. Έτσι λέγεται το πολιτικό, κοινωνικό και πολιτισμικό Άουσβιτς που βιώνουμε.
Αν παρουσιάσεις την αστική δημοκρατία σαν χούντα, είναι πολύ πιθανό σα λύση να έρθει ο Καραμανλής. Όπως παλιά… Σαμαράς ή ΔΝΤ…
Θέλω να πω πως χαρακτηρίζοντας χούντα τη σημερινή κυβέρνηση του γιωργάκη, αναγνωρίζεις πως η αστική δημοκρατία σήμερα έχει ακόμα να «δώσει πράγματα» στον ελληνικό λαό και στην ανθρωπότητα, και αυτό που συμβαίνει σήμερα είναι μια «αντιδημοκρατική παρέκκλιση λόγω των έκτακτων συνθηκών». Τους δίνεις δηλαδή χώρο να παίξουν επικοινωνιακή μπάλα.
Ούτε χούντα ούτε κατοχή. Αστική δημοκρατία είναι. Και επειδή ακριβώς είναι αστική δημοκρατία η μόνη απάντηση ξεπεράσματός της είναι ο κομμουνιστικός τρόπος παραγωγής.
-σόρρυ για το σεντόνι
Γραφοντας παραπανω τη λεξη «κατοχη», ηθελα να κανω χρηση της εννοιας αυτης καθεαυτης, κι όχι αναφορα σε συγκεκριμενη ιστορικη περιοδο. Νομιζα ότι με την διευκρινηση που εδωσα στη narrator αμεσως μετα, η παρεξηγηση αυτή λυθηκε, αλλα μαλλον πρεπει να το πω παλι, και με την ευκαιρια να θεσω κι ένα ερωτημα προς σκεψη.
Λοιπον, κατοχη, κατά μια εννοια ετυμολογικη, «η κατάληψη ενός κράτους ή τμήματός του από τις στρατιωτικές δυνάμεις ξένης χώρας». Κι αν στην παρουσα κατασταση δεν υπαρχουν στρατιωτικες δυναμεις ξενης χωρας, σιγουρα υπαρχουν τυπου-στρατιωτικες δυναμεις ξενων συμφεροντων, ξενων συμφεροντων οσον αφορα τη συντριπτικη πλειοψηφια της κοινωνιας. Εξ’ ου και οι συνειρμοι κατοχης. Ποτέ δεν υποστηριξα ότι ο εχθρος είναι αλλοδαπος, μπορω όμως να υποστηριξω ότι ο εχθρος είναι απατρις, όπως το μεγαλο κεφαλαιο. Παρεπιπτοντως, από πού πηγαζει το «σταλινικο dna»;;
Και για να στηριξω το επιχείρημα αυτό εθεσα δυο στοιχεια:
1.το ότι τα σωματα ασφαλειας αυτην τη στιγμη δεν προστατευουν την κοινωνια από καποιον εχθρο, αντιθετως προστατευουν από μια δυναμικη εξεγερσης της κοινωνιας, αρα στεκονται απεναντι της, και
2.το ότι μεγαλο μερος της κοινωνιας στεκεται από επικριτικα εως αρνητικα απεναντι στα σωματα ασφαλειας, κατι που τα κανει να χανουν ακομα περισσοτερο τη νομιμοποιηση τους στην κοινη γνωμη.
Εξακολουθω να πιστευω ότι η κοινη γνωμη εχει αλλαξει κατά πολύ τη σταση/αντιμετωπιση της απεναντι στα σωματα ασφαλειας και πιστευω ότι αυτή η αλλαγη θα συνεχιστει και θα ενταθει οσο –και αν- περισσοτερο η κοινωνια θα βλεπει την εξεγερση ως τροπο αντιδρασης στα νεα μετρα που της επιβαλονται.
Με 2 λογια, πιστευω ότι τελουμε υπο καθεστως «κατοχης» από τα σωματα ασφαλειας της ιδιας μας της χωρας, προκειμενου να υποστηριχθει ο οικονομικος πολεμος που εχει κυρηχθει εναντιον του συνολου της κοινωνιας, με τη συνεργεια ντοπιων και ξενων καπιταλιστικων εξουσιων.
Το ερωτημα είναι το εξης: ο εχθρος είναι μονο η αστικη δημοκρατια, ή ο ελεγχος της εξουσιας απο μια μικρη κλικα; και ως εκ τουτου, εχει νοημα ή δεν εχει να τονιζουμε τα κοινα στοιχεια ολων των παραπανω εξουσιαστικων καθεστωτων; Τελικα αποπροσανατολιζει το να λεμε ότι και στη χουντα καποια πραγματα ηταν όπως και σημερα; Ή αντιθετως «τσιμπαει» και ξυπναει αυτή η συγκριση καποιες εφησυχασμένες συνειδησεις;
Συμπληρωματικά θέλω να προσθέσω τα εξής στο χθεσινό σχόλιο.
Άρθρο 120 του ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ:
1. Το Σύνταγμα αυτό, που ψηφίστηκε από την Ε΄ Αναθεωρητική Βουλή των Ελλήνων, υπογράφεται από τον Πρόεδρό της, δημοσιεύεται από τον προσωρινό Πρόεδρο της Δημοκρατίας στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως, με διάταγμα που προσυπογράφεται από το Υπουργικό Συμβούλιο και αρχίζει να ισχύει από τις ένδεκα Ιουνίου 1975.
2. Ο σεβασμός στο Σύνταγμα και τους νόμους που συμφωνούν με αυτό και η αφοσίωση στην Πατρίδα και τη Δημοκρατία αποτελούν θεμελιώδη υποχρέωση όλων των Ελλήνων.
Οι πολίτες έχουν υποχρέωση να σέβονται τους νόμους και να αξιώνουν την εφαρμογή τους με οποιοδήποτε νόμιμο μέσο από όσους τους παραβιάζουν, είτε ο απλός πολίτη είτε ο ανώτατος πολιτειακός άρχων (και όχι π.χ. να βλέπουμε 30-50 άτομα στην Ομόνοια να στέκονται απαθείς, τη στιγμή που αστυνομικοί κακοποιούν βάναυσα οποιονδήποτε πολίτη, μετανάστη και να μην παρεμβαίνουν!!).
3. Ο σφετερισμός, με οποιονδήποτε τρόπο, της λαϊκής κυριαρχίας και των εξουσιών που απορρέουν από αυτή διώκεται μόλις αποκατασταθεί η νόμιμη εξουσία, οπότε αρχίζει και η παραγραφή του εγκλήματος.
Υπάρχει κατάφωρος σφετερισμός της λαϊκής κυριαρχίας και των εξουσιών από την σοσιαλιστική κυβέρνηση με την παραβίαση, έως πλήρη κατάργηση, των νόμων του συντάγματος, συλλογικών συμβάσεων, εργασιακών-ασφαλιστικών δικαιωμάτων, ανθρώπινων δικαιωμάτων.
Αν αυτό δεν λέγεται ΧΟΥΝΤΑ τότε τί λέγεται;
4. Η τήρηση του Συντάγματος επαφίεται στον πατριωτισμό των Ελλήνων, που δικαιούνται και υποχρεούνται να αντιστέκονται με κάθε μέσο εναντίον οποιουδήποτε επιχειρεί να το καταλύσει με τη βία.
Η τήρηση του Συντάγματος που επαφίεται στον πατριωτισμό των Ελλήνων είναι δικαίωμα και υποχρέωση του κάθε πολίτη να αντιταχθεί στη βία που ασκείται από την κυβέρνηση Παπανδρέου που είναι ψυχολογική βία, αστυνομική βία, δικαστική βία, εργοδοτική βία, οικονομική βία, (φτωχοί-πλούσιοι), και είναι πολύ χειρότερη από την ωμή στρατιωτική βία (ετυμολογικά χούντα).
Εχουμε ΧΟΥΝΤΑ λοιπόν είτε αρέσει είτε δεν αρέσει.
Επιπροσθέτως, η τεράστια και ανεξέλεγκτη δύναμη των ΜΜΕ που 24 ώρες το 24ωρο παρουσιάσουν σε ένα λαό το άσπρο μαύρο!!! παραπληροφορούν, αποσιωπούν ή υπερμεγεθύνουν γεγονότα κατά το δοκούν!!!
Παρουσιάζουν και πείθουν την κοινωνία, μια βδομάδα το γιωργάκη ή τον κωστάκη ως ανίκανους και ηλίθιους και την άλλη εβδομάδα μεγαλοφυγείς πολιτικούς, επιτυχγάνουν το απίστευτο, π.χ. κόμματα, των οποίων τα μέλη βαρύνονται, αποδεδειγμένα, με την παραβίαση του μισού ποινικού κώδικα, (χρηματιστήριο, βατοπέδι, siemens, ομόλογα, C41, ΟΣΕ, ΕΘΕΛ κλπ.) να διατηρούν το δικομματισμό στα απίστευτα ποσοστά του 60-70%, ενώ φυσιολογικά δεν θα έπρεπε να συγκεντρώνουν ούτε καν το 30%.
Συμπερασματικά κυβέρνηση – διαπλεκόμενα συμφέροντα – ΜΜΕ (το όλον σύστημα) αποτελούν τη χειρότερη μορφή χειραγώγησης και εξαναγκασμού ενός ολόκληρου λαού, που μπροστά τους η χούντα του Παπαδόπουλου φαντάζει παιδική χαρά.
…αρα μια σχετικα καλυτερη κατασταση θα ηταν μια χουντα του παπαδοπουλου!!;;;
παιδικη χαρα φανταζει η κοινωνια μας προς το παρον, αλλα που θα παει…
Αυτό κατάλαβες από όλο το σχόλιο; «Οτι …αρα μια σχετικα καλυτερη κατασταση θα ηταν μια χουντα του παπαδοπουλου!!;;;» Μπράβο σου!!!
στο ότι παιδικη χαρά φαντάζει η κοινωνία μας προς το παρον συμφωνώ, αλλα πιστεύω κι εγώ ότι που θα πάει…
θα ξαναπω ότι η επίκληση συνταγματικών διατάξεων μπορεί να προκαλέσει πρόβλημα συνοχής, γιατί υπάρχουν διάφορες δράσεις που βάσει νόμων και συνταγματος θεωρούνται παράνομες. άρα εκεί θα έρθουν κάποιοι άλλοι και θα επικαλεστούν το Σύνταγμα και τους νόμους και τι θα τους πούμε τότε;
θα πούμε το λαϊκίστικο: «ΝΑΙ Ε! Έτσι λένε και οι πολιτικοί για το ‘περί ευθύνης υπουργών’! Σύνταγμα και μαλακίες… Να τους κρεμάσουμε στο Σύνταγμα πρέπει, που επικαλούνται και το Σύνταγμα τα καθάρματα» .. και τσουπ, άλλαξε η συζήτηση.. το πήρες από το στόμα τους, το έβαλες στων ‘πολιτικών’ και μετά τους βρίζουμε όλοι μαζί
Άσ’ το σε μένα, το ‘χω κάνει πρόβα.
εντάξει αλλά θα σου πουν ότι και εσύ κάνεις τα ίδια… και τότε θα πρέπει να βρεις κάτι άλλο να τους πεις…
Αφού (αν) λυθεί το ετυμολογικό ίσως πρέπει να δούμε και τί θα πρέπει να γίνει, ε;
Όσο μιλάτε, περιουσίες χάνονται…
ΥΣ. Τα ΜΜΕ είναι αυτά που αξίζουν και ζητά το κοινό τους και όχι το αντίθετο όπως υποστηρίζει ο συγγραφέας του άρθρου. Δεν επιβάλουν απόψεις και στάσεις ζωής. Αναπαράγουν τις απόψεισκαι τη στάση ζωής του κοινού τους. Αν πράξουν διαφορετικά, θα κλείσουν.
Διαφωνώ απόλυτα με την άποψή σου όσον αφορά τη σχέση ΜΜΕ και κοινού. Μπορεί τα ΜΜΕ να αντικατοπτρίζουν σε ένα βαθμό τις απόψεις και τη στάση ζωής του κοινού τους, αλλά έχουν πρώτα διαμορφώσει -και εξακολουθούν να το πράττουν- το κοινό τους. Με άλλα λόγια, μαθαίνουμε να τρώμε ό,τι μας ταΐζουν. Και μας έμαθαν να τρώμε αυτά που μας ταΐζουν με πολύ περίτεχνο τρόπο. Όχι με τη βία -γεγονός που θα μας έκανε να αντιδράσουμε και κάποια στιγμή να τους πετάξουμε το πιάτο στα μούτρα- αλλά πολύ μαλακά και με ωραία γαρνιτούρα.
Συγγνώμη που δεν παρακολουθώ τη συζήτηση και απαντώ περιορισμένα και με μεγάλη καθυστέρηση, είμαι εκτός πόλης και τεχνολογίας.
η λέξη χούντα μου θυμίζει το Ναρ και τα Εαακ. Έτσι χαρακτήριζαν την κυβέρνηση Σημίτη. Κάπως ετσι όντας φοιτητές συνδέαμε τον εορτασμό του Πολυτεχνείου με την επικαιρότητα (τότε παλιά με την εκπαιδευτική μεταρρύθμιση Αρσένη)… Εγω μεγάλωσα σε ένα δεξιό σπίτι. Ο παππούς μου έχει φωτογραφία του δικτάτορα στο μπρελόκ του.. και πιστεύει ότι η χούντα ήταν πιο δίκαιη προς τον πολίτη. Με γέμιζε ντροπή η ιδεολογική τοποθέτηση της οικογένειας μου (η οποία ομως ανέχτηκε και την αριστερά και όλο το έξαλλο πακέτο της ζωής μου).
Η χούντα είναι περισσότερο αμφιλεγόμενη απ όσο νομίζουμε: για πολλούς συμβολίζει μια παραγνωρισμένη εποχή κοινωνικής ευημερίας, δημόσιας διαφάνειας και οικονομική ανάπτυξης. Δεν τη συνδυάζουν με τα φαινόμεντα διαφθοράς και κομματοκρατίας της νεότερης δημοκρατίας. Ξύσε λίγο τη συνείδηση και το θυμικό του μέσου πολίτη (και επίσης του φιλότιμου δεξιού πολίτη) και θα ανακαλύψεις μια αρκετά απογοητευτική αξιολόγηση της χούντας. Είναι μέρος της μικροαστικής κανονικότητας και όχι της άκρας δεξιάς και του καρατζαφέρη.
Συμπέρασμα: Ισως είναι η ΔΝΤ φτώχια που φοβίζει τον περισσότερο κόσμο. Όχι το λεξιλόγιο της ανελευθερίας.
Εμένα η κυβέρνηση σιμήτη μου θυμίζει τη διάρροια που είχα χθες
ΣΤΑΜΑΤΑ ΝΑ ΜΙΛΑΣ ΤΟΣΟ ΥΠΟΤΙΜΗΤΙΚΑ ΓΙΑ ΤΗ ΔΙΑΡΡΟΙΑ ΣΟΥ!
ΜΑ ΚΑΛΑ ΣΕ ΑΥΤΟΝ ΤΟΝ ΤΟΠΟ ΕΧΟΥΝ ΧΑΘΕΙ ΕΝΤΕΛΩΣ ΟΙ ΗΘΙΚΕΣ ΑΞΙΕΣ?
χαχαχαχα
τολέ, ερώτηση κρίσεως ίσως και ανακρίσεως; υπάρχει μέρα ή νύχτα που να μην έχεις διάρροια;
πότε επιτέλους θα την αφήσεις ήσυχη;;;
αγαπητέ j4nus αυτό είναι και το προσωπικό μου δράμα
Ο καθείς με τον Γολγοθά του ή με την …λεκάνη του
πρρρρ πρρ πρ
εγώ και το έντερό μου ήμιση
και μια συμβουλή. Αν κατά την διάρκεια της αφόδευσης σας σε δημόσιες τουαλέτες γνωρίσετε στην διπλανή λεκάνη μια ελκυστική κοπέλα (να αφοδεύει) μη την εμπιστευτείτε, καθώς πρόκειται για σχέση ανάγκης.
Aν τώρα σας ζητήσει χαρτί υγείας επειδή ξέμεινε, μην της δώσεται , καθώς πρόκειται για γυναίκα φιλάργυρος
πρρρ πρρρ ρρρρρ ζήτω η ελευθερία
ωραία βυζιά η Σαμάνθα
και ωραίος κώλος θα πρόσθετε ένας αντικειμενικός παρατηρητής
o Δελαστίκ διαβάζει τον blackpanther… δεν εξηγείται αλλιώς…
http://www.nomoneynodebt.gr/details.php?id=152
πάνθηρα, υποκλίνομαι…
ή ο black panther διαβάζει Δελαστίκ… Ούτε κι αυτό δεν μπορούμε να εξιχνιάσουμε… και άντε μετά να καταλήξουμε κάπου όσο αναφορά το προαιώνιο ερώτημα για το αυγό και την κότα 😛
όχι, όπως το έγραψα είναι… ο Δελαστίκ διαβάζει blackpanther, όχι το αντίθετο…
άλλωστε οι ημερομηνίες δημοσίευσης των κειμένων συνηγορούν ξεκάθαρα υπέρ blackpanther… και δεν είναι μόνο αυτές…
Όπως έγραψα και πιο πάνω, είμαι εκτός πόλης και διαδικτύου, αλλά άκουσα ότι ο ΣΥΡΙΖΑ μιλάει για Ιουλιανό πραξικόπημα, ενώ το ΚΚΕ διερωτάται αν θα ανοίξουν οι τόποι εξορίας. http://www.enet.gr/?i=news.el.ellada&id=187914
Επιπλέον, η κίνηση της κυβέρνησης να επιστρατεύσει τους φορτηγατζήδες δίνει την απάντηση σε όσους είχαν ένσταση για το χαρακτηρισμό «χούντα» με πρόσχημα την απουσία στρατιωτικού χαρακτήρα του υφιστάμενου πολιτεύματος…