112 σκέψεις σχετικά με το “Ολοταχώς για το ΔΝΤ!!!”
Ναι ρε παιδιά το μπατσόκ είναι εδώ και τουλάχιστον οι μη ηλίθιοι ξέραν τι είναι και ποιός ο ρόλος του.
Εδώ είναι όμως και η ψευτοαριστερά της καπιταλιστικής ανανέωσης του συνασπισμούλη, και νομίζω πως πρέπει να αναδειχθεί ο δικός της ρόλος εντός της αριστεράς.
Ας το πάρουν χαμπάρι ότι η «αριστερά» των «βορείων προαστείων» περισσεύει κι αν δεν τη στείλουν από κει που ήρθε (μπατσοκ, αλαφουζοοικΩλογία) θα δούνε 2% στην επόμενη δημοσκόπηση και 1.5% στις εκλογές.
Άντε να πάρει δρόμο. Κρίμα που μπήκε στη βουλή ο Συν. Θα καθυστερήσει έτσι να διαλυθεί και τρώει από την αριστερά ζωτικό χώρο.
Είναι ταξικός εχθρός. Όπως λέει και το ΚΚ ψήφισε το Μάαστριχτ και είναι υπέρ της ΕΕ.
Από τη μια λέει ότι είναι ενάντια στα ιδιωτικά πανεπιστήμια.
Από την άλλη στήριζε τα ιδιωτικά κολέγια.
Και 1002 άλλα…
Είναι άλλο ένα σοσιαλδημοκρατικό κόμμα πιο αστικό από το ΠΑΣΟΚ του ’90.
Εύχομαι με όλη μου την ψυχή να διαλυθεί ο Συνασπισμός και ο κόσμος του να ριζοσπαστικοποιηθεί και να να περάσει από το χώρο του ρεφορμισμού και του συντηρητισμού στο χώρο της επανάστασης και του κομμουνισμού.
Στα κόμματα του ΕΕΚ και της ΑΝΤΑΡΣΥΑΣ
και στο χώρο της αναρχίας και των αντιεξουσιαστών.
Μακριά από το ΚΚΕ και την πρέζα.
Το τσιγαράκι μπορεί να είναι καλό που και που
Εργαζόμενες, εργαζόμενοι, νέες και νέοι, άνεργοι, συνταξιούχοι, συνάδελφοι οικονομικοί μετανάστες,
Το Πανεργατικό Αγωνιστικό Μέτωπο σας καλεί να συμμετάσχετε στις φετινές πρωτομαγιάτικες εκδηλώσεις τιμής και δόξας στους αγώνες και τις θυσίες της τάξης μας ώστε να αποτελέσουν ένα σημαντικό βήμα κλιμάκωσης των αγώνων για την απόκρουση της αντεργατικής καταιγίδας και για την ανασύνταξη του κινήματος της εργατικής τάξης στην κατεύθυνση συθέμελων ανατροπών προς όφελός της.
Σήμερα συντελείται μια άνευ προηγουμένου σαρωτική επίθεση σε δικαιώματα και κατακτήσεις, που απαίτησαν μακρόχρονους, σκληρούς και αιματηρούς αγώνες. Για τις νέες γενιές προδιαγράφεται ένα μέλλον ζοφερό, χωρίς δικαιώματα καθιστώντας τις έρμαια απέναντι στη δίψα του κεφαλαίου για περισσότερα κέρδη.
1. Ο κοινωνικός χαρακτήρας της Ασφάλισης ισοπεδώνεται, επίκειται δραματική μείωση του ύψους των συντάξεων, αυξάνουν τα όρια συνταξιοδότησης, συνθλίβονται οι ιατροφαρμακευτικές παροχές.
2. Επιχειρείται η κατάργηση των Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας, επεκτείνονται και παγιώνονται οι βάρβαρες εργασιακές σχέσεις.
3. Η νέα φοροεπιδρομή βρίσκεται σε εξέλιξη, είτε με την έμμεση, είτε με την άμεση φορολογία σε βάρος των εργατικών – λαϊκών στρωμάτων.
4. Το ήδη πενιχρό οικογενειακό, λαϊκό εισόδημα συρρικνώνεται παραπέρα, είτε από τα αλλεπάλληλα κύματα ακρίβειας, είτε από φόρους, είτε από άμεσες μειώσεις μισθών στο Δημόσιο, είτε μέσω μηδενικών αυξήσεων στον ιδιωτικό τομέα.
5. Εμπορευματοποιείται παραπέρα η Υγεία, πράγμα που σημαίνει, ότι η λαϊκή εργατική οικογένεια θα υποστεί σημαντικό πλήγμα λόγω του εξαναγκασμού να δαπανά ολοένα και περισσότερα χρήματα για ανάγκες σε περίθαλψη, φάρμακο, πρόληψη και θεραπεία.
6. Η ανεργία έχει προσλάβει εκρηκτικές διαστάσεις με μεγάλο θύμα τη νεολαία, ζήτημα που δεν αφορά μόνο τους ανέργους, οι οποίοι υφίστανται τις οδυνηρές συνέπειες, αλλά και όσους έχουν ένα μεροκάματο, καθώς η ανεργία αποτελεί ένα ισχυρό όπλο στα χέρια της εργοδοσίας για να μειώνει τις απαιτήσεις της εργατικής τάξης.
7. Το σχολείο θα λειτουργεί ως επιχείρηση και οι γονείς θα αναγκάζονται να βάλουν πιο βαθιά το χέρι στην τσέπη. Με το πολυνομοσχέδιο για το «νέο σχολείο», την αυτοαξιολόγηση και το σχέδιο «Καλλικράτης», η εκπαίδευση γίνεται ακόμα πιο ταξική. Αφαιρείται, ουσιαστικά, το δικαίωμα στη μόρφωση για τα παιδιά της εργατικής τάξης, δρομολογούνται απολύσεις εκπαιδευτικών.
Συνάδελφοι και Συναδέλφισσες,
Απέναντί σας έχει σχηματιστεί ένα αντιλαϊκό, αντεργατικό μπλοκ δυνάμεων που αποτελείται από κυβέρνηση, κεφάλαιο, ΕΕ, κόμματα του ευρωμονόδρομου.
Ομόθυμα αυτές οι δυνάμεις σας καλούν να θυσιάσετε, ό,τι σας έχει απομείνει από δικαιώματα. Σας λένε ψέματα, ότι τα μέτρα είναι προσωρινά. Σας λένε ψέματα, ότι είναι αναγκαία για το καλό του τόπου.
Ψεύδονται όταν ισχυρίζονται, ότι είναι πατριωτικό καθήκον η στήριξη αυτής της πολιτικής αφού γνώμονας της είναι η άνοδος των κερδών των μονοπωλίων, δηλαδή μιας κοινωνικής μειοψηφίας που ζει παρασιτικά.
Σας λένε ψέματα, ότι δεν υπάρχουν λεφτά, όταν η πλουτοκρατία καταγράφει συνεχή άνοδο κερδών από το βάθεμα της εκμετάλλευσης της εργατικής τάξης.
Εργαζόμενες, εργαζόμενοι, νέες και νέοι,
Τα μέτρα έχουν σχεδιαστεί από καιρό από το κεφάλαιο, την Ε.Ε. και τα κόμματά τους, στόχος των μέτρων είναι η εργατική τάξη να προσφέρει τις δυνάμεις της ακόμα πιο φθηνά για να πολλαπλασιάσουν και να χρυσώσουν με νέα υπερκέρδη οι μεγάλοι επιχειρηματικοί όμιλοι και γενικότερα η μεγαλοεργοδοσία τα ταμεία τους. Τα μέτρα, αυτού του χαρακτήρα, εφαρμόζονται σε όλες τις χώρες της ΕΕ, είτε έχουν μικρό, είτε έχουν μεγάλο δημοσιονομικό έλλειμμα. Αξιοποιούν το μούδιασμα που υπάρχει σε πλατιές, λαϊκές μάζες από τη δημοσιονομική τρομοκρατία που έχουν εξαπολύσει κυβέρνηση, αστικά ΜΜΕ και διάφοροι χρυσοπληρωμένοι οικονομικοί «αναλυτές».
Στόχος των μέτρων είναι το ξεπέρασμα της κρίσης προς όφελος της πλουτοκρατίας και η διαμόρφωση ευνοϊκών συνθηκών για τη μεγιστοποίηση της κερδοφορίας των μεγάλων επιχειρήσεων την περίοδο της ανάπτυξης.
Είναι στο χέρι της εργατικής τάξης το φρενάρισμα και η ανατροπή αυτής της πολιτικής. Όρος και προϋπόθεση είναι η αποφασιστική αναμέτρηση με τα μονοπώλια και τον ιμπεριαλισμό.
Απαιτείται η ευρεία συσπείρωση της εργατικής τάξης με το πλαίσιο του ΠΑΜΕ στο συνδικαλιστικό κίνημα για να δοθεί απάντηση στην επίθεση που δέχεται η εργατική τάξη στα δικαιώματά της. Στόχος πρέπει να είναι η ανατροπή αυτής της αντιλαϊκής πολιτικής. Αιμοδότης αυτής της υπόθεσης μπορεί να γίνει η ορμητική ένταξη της νεολαίας στο ταξικό, εργατικό κίνημα.
Δεν πρέπει να ανεχτείς άλλο την καταδίκη σου σε μόνιμη φτώχεια, ανέχεια και ανεργία. Οι νέοι και οι νέες δεν πρέπει να ανεχτούν ένα μέλλον πολύ χειρότερο σε σχέση με τις δεκαετίες ’70 – ΄80 – ΄90. Αυτός ο δρόμος ανάπτυξης που βιώνουμε έχει χρεοκοπήσει. Δεν υπάρχει περιθώριο για μικροβελτιώσεις. Η όποια δυνατότητα παραχωρήσεων υπήρχε στο παρελθόν έχει περιοριστεί ασφυκτικά. Κίνητρο της καπιταλιστικής ανάπτυξης είναι το κέρδος και μόνο το κέρδος της πλουτοκρατίας, πράγμα ασυμβίβαστο με την ευημερία της εργατικής τάξης.
Σήμερα υπάρχουν όλες οι αναγκαίες υλικές προϋποθέσεις για μόνιμη σταθερή δουλειά, μειωμένο ωράριο, για αποκλειστικά δημόσιες και δωρεάν παροχές, όπως Υγεία, μόρφωση, λαϊκή στέγη, πολιτισμό, αθλητισμό, περισσότερο ελεύθερο χρόνο, για μισθούς και συντάξεις που θα ανταποκρίνονται στο ύψος των σημερινών λαϊκών αναγκών. Η μόνιμη ικανοποίηση τους απαιτεί την αλλαγή του σκοπού της παραγωγής. Απαιτείται μια κοινωνία που το κουμάντο που θα το κάνουμε εμείς στα μέσα παραγωγής, η βάση της θα είναι ο κεντρικός σχεδιασμός με γνώμονα τη διασφάλιση της λαϊκής ευημερίας, θα είναι ο άλλος δρόμος ανάπτυξης, που όλοι θα δουλεύουν με δικαιώματα με μοναδικό στόχο η παραγωγή να τίθεται εξ’ ολοκλήρου στην υπηρεσία των αναγκών μας. Μια κοινωνία χωρίς καπιταλιστές, χωρίς εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο.
Είμαστε η τάξη που παράγει τον πλούτο, που δημιουργεί τους όρους για την επιστημονική πρόοδο. Χωρίς τις σωματικές και πνευματικές μας δυνάμεις καθετί που κινείται θα πάψει να κινείται. Είναι η ώρα αυτές οι δυνάμεις να τεθούν στην υπηρεσία των αναγκών της εργατικής, λαϊκής οικογένειας. Θεμέλιο για την πραγματοποίηση αυτού του στόχου είναι τα βασικά και συγκεντρωμένα μέσα παραγωγής να κοινωνικοποιηθούν. Εμείς να γίνουμε οι αφέντες του πλούτου που παράγεται.
Λάβε θέση μάχης γύρω από την αντιμονοπωλιακή γραμμή του ΠΑΜΕ σε συμμαχία με τους μικρούς εμποροβιοτέχνες, τη μικρομεσαία αγροτιά.
Κάθε αναμονή, κάθε εφησυχασμός δίνει στα αρπακτικά του κεφαλαίου και όσους τα υπηρετούν περισσότερα περιθώρια για να ετοιμάσουν την επόμενη επίθεση στα δικαιώματά σου. Μην περιμένεις άλλο. Οι θυσίες που απαιτεί η ταξική πάλη είναι πολλαπλάσια λιγότερες από τις θυσίες που απαιτεί η πλουτοκρατία και θα γίνουν ακόμα λιγότερες στο βαθμό που οι αγώνες θα γίνονται μαζικότεροι, πιο μαχητικοί και θα αμφισβητούν την εξουσία του κεφαλαίου.
Παραγκώνισε και περιθωριοποίησε τις συνδικαλιστικές πλειοψηφίες της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ. Αυτούς δηλαδή που έχουν κάνει ό,τι περνάει από το χέρι τους για να υπονομευτούν οι ταξικοί αγώνες, για να υλοποιηθούν οι φιλομονοπωλιακές πολιτικές χωρίς λαϊκές αντιδράσεις, για να καναλιζαριστεί η συσσωρεμένη λαϊκή δυσαρέσκεια σε ανώδυνη για την εξουσία των μονοπωλίων κατεύθυνση.
Εγκατέλειψε μαζικά τα κόμματα του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ και τα κόμματα του ευρωμονόδρομου. Συμπαρατάξου με τη γραμμή του Πανεργατικού Αγωνιστικού ΜΕτώπου για νέους μεγαλειώδεις αγώνες. Αγώνες γροθιά στην επίθεση του κεφαλαίου σε βάρος των δικαιωμάτων της εργατικής τάξης. Αγώνες που θα ανοίγουν δρόμους για μια άλλη κοινωνία.
Δεν ξεκινάμε από το μηδέν. Υπάρχει πείρα. Το τελευταίο διάστημα αναπτύχθηκαν αγώνες που διαμόρφωσαν μια σθεναρή πρωτοπορία έτοιμη για σκληρές ταξικές αναμετρήσεις. Το ΠΑΜΕ συνεχώς διευρύνει τους δεσμούς του με πλατιές λαϊκές μάζες. Έχει κατακτήσει ένα τεράστιο κύρος και σε μεγάλο τμήμα εργατικών, λαϊκών συνειδήσεων έχει ενισχυθεί σημαντικά ως συνδικαλιστικός πόλος, αντιμονοπωλιακής συσπείρωσης. Χωρίς καθυστέρηση, όσο πιο πολλές εργατικές, λαϊκές δυνάμεις θέσουν ψυχή και σώμα στην υπηρεσία των ταξικών μαχών, τόσο πιο σύντομα θα κοπεί η ρίζα του δέντρου αυτού του δρόμου ανάπτυξης που είναι η αιτία των δεινών που μας ταλανίζουν.
Με συγχωρείς, αλλά πρωτοπορεία δεν είναι το ΠΑΜΕ, αλλά τα πρωτοβάθμια σωματεία και οι αριστεριστές, που ξεκίνησε από το μεγαλειώδες φοιτητικό κίνημα της άνοιξης του 2007 με τα ΕΑΑΚ και συνεχίστηκε το Δεκέμβρη του 2008 με τους αναρχικούς, με την κύρια μάζα του κόσμου να είναι ανένταχτοι οι οποίοι θέλουν να ξεπεράσουν τα στεγανά, τα κόμματα, τις ταμπέλες, τις αυτοϊκανοποιήσεις κάθε είδους σεχταρισμών που φτιάχνει ο κάθε χώρος στο μικρόκοσμό του και τους συμβιβασμούς του παρελθόντος, όπως του ’89.
Το ξέρουμε ιστορικά πλέον ότι στην πρωτοπορεία δε θα είναι ούτε το ΚΚΕ, ούτε κανένα άλλο κόμμα, αλλά κάτι που θα τα ξεπερνάει όλα. Το ΚΚΕ οφείλει να ακολουθήσει και να παίξει το ρόλο του σε κάτι που θα γεννηθεί εκ του μη όντως και όχι να ψάχνει πως θα το πατερναλίσει, να το ποδηγετήσει και αν είναι κάτι που δεν ελέγχεται να το καταγγείλει όπως έγινε το Δεκέμβρη του 2008. Θα βγει offside και πάλι από το κίνημα κάνοντας ζημιά και στον εαυτό του και στο κίνημα και θα αλλοιώνει την ιστορία μετά από 100 χρόνια για το ρόλο που έπαιξε στις εκδηλώσεις μνήμης που θα κάνει μαζί με το 1886 και το 1944.
Δε γουστάρω το ΚΚΕ, αλλά ξέρω ότι γκολ δε μπαίνει αν βγαίνει αυτό το κομμάτι συνεχώς offside. Kαι αυτό γιατί δυστυχώς το υπόλοιπο κίνημα μόνο κατά ένα μέρος συνειδητοποιεί ότι την εξουσία δεν αρκεί να την υποτιμήσεις, αλλά πρέπει και να την αρπάξεις παράλληλα από τα δικά τους χέρια.
Ασφαλώς ποτέ δε θα έμπαινα σε πολιτικά αντιπαράθεση πετώντας στα μούτρα σου ανακοινώσεις ή αλλα κατεβατά. Περισσότερο το έκανα για να σε πειράξω και λιγότερο για να θέσω και τη πλατφόρμα του ΠΑΜΕ. Θεωρώ πλέον κουραστικό να μπαίνω σε πολιτική αντιπαράθεση μέσω του διαδικτύου από τη στιγμή που αυτή διεξάγεται πλέον στη κοινωνία και μάλιστα με πολύ πιο σκληρούς όρους. Αυτό δε σημαίνει πως δεν είμαι διατεθειμένος να τη κάνουμε από κοντά. Για μένα πάντως το κίνημα συνδέεται αρρηκτα με το περιεχόμενο της εξουσίας και το τελευταίο καθορίζει και τις μορφές πάλης. Και οπωσδήποτε το ζήτημα της εξουσίας και το περιεχόμενο που θα λάβει σε μία ενδεχόμενη επανάσταση είναι πολύ σοβαρό για να περιορίζεται σε τσιτάτα που ορίζουν ως κύριο πολιτικό πρόταγμα την αυτοοργάνωση πασπαλισμένη με μπόλικη δόση κινηματισμού.
Aν λες ότι το ΠΑΜΕ δεν είναι στην πρωτοπορεία, αλλά αυτό το ρόλο θα τον παίξει η εργατική τάξη είμαστε σε καλό δρόμο.
Αγνοείς όμως ή σνομπάρεις (όχι εσύ προσωπικά, το ΚΚΕ εννοώ) μεγάλο ή το μεγαλύτερο κομμάτι του κινήματος που αυτό άλλοτε έχει να κάνει με φοιτητές και νεολαίους, άλλοτε με το μεταναστευτικό, άλλοτε με αμεσοδημοκρατικά κινήματα πόλης, επιτροπές αγώνα προστασίας κάποιου δάσους κλπ, άλλοτε διάφορα κινήματα αλληλεγγύης, αντιπολεμικά, αντιπυρηνικά, ισότητας των δύο φύλων, για τα δικαιώματα ζώων, ποδηλάτες, καταλήψεις, πάρκα και πάει λέγοντας.
Κάθε πρόταση που αγνοεί όλες αυτές τις συνιστώσες του κινήματος για μια κοινωνία ανθρώπινη που αξίζει να ζει κανείς σε αυτή, και που δεν ονομάζονται «εργατική τάξη», απλά είναι για τα μπάζα.
ok με αυτή τη λογική όλη η αριστερά, οι κομμουνιστές και οι αναρχικοί είναι για τα μπάζα. Μέσα στην αδυναμία τους να ανταπεξέλθουν στο σύστημα ασχολούνται με μαλακίες για να νομίζουν κι αυτοί ότι κάτι κάνουν στη ζωή τους.
Ας γίνουμε αστοι. Αλλά ας το κρατήσουμε μεταξύ μας αυτό μυστικό…
Α ρε αρουραίε κάτι μυαλά που κουβαλάτε…
Και μετά ρωτάμε γιατί ο κόσμος ψηφίζει ακόμα ΝΔ και ΠΑΣΟΚ. Εγώ λέω: καλά κάνει!
Αφού οι «αρουραίοι» δεν έχουν να τους δώσουν ΤΙΠΟΤΑ πέρα από σταλινικές μαλακίες, που αρκεί να τις μυριστεί κανείς μπαίνοντας σε ένα αμφιθέατρο που γίνεται φοιτητική «συνέλευση»…
Πέρασε ο Δεκέμβρης ρε μαλάκες αρουραίοι και Χριστό δεν καταλάβατε…
Απελπισία είστε
Αφιερωμένο στον αρουραίο
ΚΝΕ και μαλακίες
ΥΓ: ο ΜΗΤΣΑΡΑΣ ας με συγχωρεί, αλλά η πλειοψηφία της ΚΝΕ είναι αρουραίοι
Αλήθεια, πιστεύεις ότι οι αστοί δεν κάνουν ποδήλατο; Γιατί; Είναι όλοι τους χοντροί;
Μήπως πιστεύεις ότι οι αστοί δεν θέλουν να προστατεύσουν το δάσος που περιτριγυρίζει το εξοχικό τους ή μήπως πιστεύεις ότι θα πρέπει ν’ αρχίσουμε να κυνηγάμε τους βοσκούς που κατηγορούσε ο Συνασπισμός ως υπεύθυνους για τις πυρκαγιές στην Ηλεία;
Μήπως έχεις καμιά ψευδαίσθηση ότι οι αστοί δεν νοιάζονται για το περιβάλλον; Α…μα σίγουρα δεν έχεις δει τότε το «Eco News» στον Sky…
Τι σε κάνει να είσαι τόσο σίγουρος ότι αυτά είναι υποθέσεις του προλεταριάτου;
Τι σε κάνει να πιστεύεις ότι δεν είσαι αστός αν ασχολείσαι με όλα αυτά;
Κοίταξε αγαπητέ μου Δον:
Δεν υπάρχει σήμερα πανάκεια. Όπως έχουμε δει ελπιδοφόρα και μαχητικά Κομμουνιστικά Κόμματα να εκφυλίζονται και να μεταμορφώνονται σε κυριολεκτικούς διώκτες των εργαζομένων (βλ. π.χ. την Κίνα), έτσι και πολύ χειρότερα έχουμε δει «κινήματα» να υπηρετούν μέχρι και συμφέροντα πολυεθνικών.
Ειδικά σε μια εποχή όπου η κοινωνίες των πολιτών, οι ΜΚΟ, οι διαταξικές θεματικές συλλογικότητες κάνουν θραύση, θα έπρεπε να είσαι λίγο επιφυλακτικός απέναντι στους διάφορους που παρουσιάζονται το βράδυ ως κινήματα και το πρωί παίρνουν κανένα υπουργείο τηλέφωνο για «βοήθεια» ή ψάχνουν κανένα πρόγραμμα.
Ότι λάμπει δεν είναι χρυσός όπως θα ξέρεις και αν όλες αυτές οι κινήσεις/κινήματα κλπ. δεν ενταχθούν σε μια αντισυστημική λογική, δεν είναι τίποτε άλλο παρά ένα ακόμη στολίδι της (νεο)φιλελεύθερης βιτρίνας, που πίσω της κρύβει την σαπίλα ενός συστήματος που είναι έτοιμο να κατασπαράξει την ανθρωπότητα προκειμένου να αναπαραχθεί.
Κι εντάξει, μπορεί να μην είμαι κανένας φοβερός πρωτοπόρος αγωνιστής, όμως έχω δει κι από μέσα κάποια πράγματα…και μερικές φορές έχω ντραπεί κιόλας για αρκετά από αυτά που ξεκινούν ως κινήσεις αλληλεγγύης και καταλήγουν σε εμποροπανήγυρεις.
Αλήθεια, μπορείς να μου παρουσιάσεις την δική σου πρόταση για τον κόσμο, μιας κι εγώ απλά λέω «σταλινικές μαλακίες»;
Εμπρός…δείξε μου τις καινοτόμες ιδέες σου που θα τσακίσουν το ΠΑΣΟΚ και την ΝΔ κι εγώ θα προσπαθήσω να τις καταλάβω, σου δίνω το λόγο μου.
Εγώ, λοιπόν, λέω ότι τα διάφορα κινήματα προκύπτουν από υπάρχουσες ανάγκες.
Δεν εννοώ ότι το κάθε κίνημα είναι μια «επαναστατική πρωτοπορεία». Αν πολλοί από αυτούς είναι αστοί όπως αναφέρεις, αυτό είναι καλό για το κίνημα, γιατί βλέπουμε στην τελική ότι ακόμα και οι συστημικοί αρχίζουν και βλέπουν τις αντιφάσεις και τα προβλήματα της αστικής «δημοκρατίας».
Εσύ αντί να υποβιβάζεις τους ίδιους (που είναι η πλειοψηφία) και τις ανάγκες που προκύπτουν που είναι ορατές και υπάρχουσες, που δε θέλουμε να μας θερίζει το καυσαέριο, τα τροχαία, που θέλουμε ένα λογικό φαγητό στο πιάτο, που θέλουμε ΑΜΕΣΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ εδώ και τώρα, που θέλουμε ελεύθερους κοινωνικούς χώρους, πρέπει ακριβώς πάνω σε αυτές τις ανάγκες να στηριχτείς για να δώσεις την πρότασή σου.
Η μόνη πρότασή σου εσένα είναι να πάρεις την εξουσία. Ωραία. Την παίρνεις. Και μετά;
Θα ανοίξεις πυρηνικά εργοστάσια όπως στην ΕΣΣΔ για να φτιάξεις και όπλα μεταξύ άλλων κ να είσαι «ασφαλής»;
Πως θα δώσεις στον κόσμο δουλειά;
Που θα στρέψεις την παραγωγή;
Τι θα κάνεις με το μεταναστευτικό; Τι θα κάνεις με το συνοστισμό στις πόλεις; Τι θα κάνεις με τα τροχαία ατυχήματα;
Αντί να δώσεις τις προτάσεις σου για τις αμεσοδημοκρατικές συνελεύσεις και να τις κάνεις πράξη στις σχολές στους χώρους εργασίας και στους δήμους, τις ρυθμίσεις για το μεταναστευτικό νομικού, εργασιακού, πολεοδομικού χαρακτήρα, την πράσινη ανάπτυξη
των εναλλακτικών μορφών ενέργειας, του οικοτουρισμού, των ποδηλατόδρομων, της αποκέντρωσης των πόλεων, της αποκέντρωσης των μορφών εργασίας που θα οδηγήσει πιο φυσικά στην κατάργηση των αφεντικών, τη σωστή χρήση πρώτων υλών και εναπόθεση σκουπιδιών και αποικοδόμιση, την ανακύκλωση, καταναλωτικά πρότυπα που δε θα μας οδηγούν ούτε σε σπατάλη, ούτε σε στέρηση, εναλλακτικά μέσα μετακίνησης όπως το ποδήλατο ή τα αυτοκίνητα υδρογόνου, την ελεύθερη και δωρεάν πρόσβαση στα πανεπιστήμια, στα
ωδεία και τα αθλητικά κέντρα, την ελευθερία να καταρτιστεί το κάθε άτομο με τον τρόπο που θέλει και να εργαστεί στο αντικείμενο που θέλει σύμφωνα με τους διαθέσιμους τομείς εργασίας που υπάρχουν ή που μπορούν να αναπτυχθούν, κάθεσαι και περιμένεις πότε θα πεις το επόμενο όχι.
Όλα τα παραπάνω βέβαια μπορούν να γίνουν με την αξιοποίηση του ανθρώπινου και επιστημονικού δυναμικού που υπάρχει στην Ελλάδα και είναι στην κορυφή της Ευρώπης σήμερα, όσον αφορά την κατάρτιση, με αξιοποιήση της σύγχρονης τεχνολογίας του internet, των ηλεκτρονικών, της ρομποτικής, τηλεπικοινωνιών, ολογραφίας κλπ
Αντί να έχεις εσύ την πρωτοβουλία να ακουστούν όλα αυτά και άπειρα άλλα στον κόσμο, κάθεσαι και αφήνεις να μιλά το ΠΑΣΟΚ και οι Οικολόγοι Πράσινοι και η κάθε τυχάρπαστη ΜΚΟ για «πράσινη ανάπτυξη», για «πράσινη οικονομία» και για πράσινα άλογα
Και αντί να θεωρείς ως πρότυπο ιστορικό τις πιο μαύρες εποχές στην ΕΣΣΔ, γιατί δε φέρνεις ως ιστορικό πρότυπο παραδείγματα σαν την Παρισινή Κομούνα;
Διαβάζοντας το παρακάτω σχόλιο δε μπορώ να πω πως δε συμφωνώ στο γενικό πλαίσιο. Όλα αυτά που αναφέρεις απαντούν στις σύγχρονες ανάγκες οι οποίες οπωσδήποτε δεν είναι τα πυρηνικά (δυστυχώς στην ΕΣΣΔ αποτελούσε αναγκαίο κακό στα πλαίσια της σύγκρουσης των δύο κόσμων και μη ξεχνάς πως οι ΗΠΑ ήταν εκείνες που πρώτες ξεκίνησαν τις πυρηνικές δοκιμές). Για να ικανοποιηθούν όλες αυτές όμως πρέπει να λυθούν τα ζητήματα της εξουσίας οπότε μην την υποτιμάς ως έννοια αλλά σίγουρα να αμφιβάλλεις για το περιεχόμενό της. Δε ξέρω που διαφωνούμε σε αυτό και κακώς αναφέρεις τέτοια παραδείγματα που σε μεγάλο ποσοστό αντανακλούν τα κλισέ του δικού σου πολιτικού χώρου.
Ε όχι και «απάντηση στις σύγχρονες ανάγκες» ο οικοτουρισμός και οι ποδηλατόδρομοι ρε Μητσάρα!!
Δον Κιχώτη, απλά να σε ενημερώσω ότι δεν αρκεί σ’ αυτή τη ζωή να παίρνουμε τα συνθήματα των αστών και να τα…»επαναστατικοποιούμε».
Επίσης εσύ μπορεί να μην χρειάζεσαι να νοιώθεις ασφαλής. Δικαίωμά σου. Η Βενεζουέλα όμως που έχει απέναντι τον 4ο στόλο των ΗΠΑ θέλει να νοιώθει μια ασφάλεια. Όπως ήθελε και η ΕΣΣΔ όταν οι ΗΠΑ έκαναν κάρβουνο με ατομικά όπλα 200,000 ανθρώπους δίπλα της, στην Ιαπωνία.
Αυτά όμως είναι λίγο δύσκολο να τα δεις από το παρκάκι.
Αρουραίε
Ένα από τα κληροδοτήματα που μας αφήνει ο καπιταλισμός εκτός από την ανάπτυξη των παραγωγικών δυνάμεων είναι και η μόλυνση του περιβάλλοντος. Συνεπώς οποιαδήποτε πολιτική που ευνοεί τη προστασία του ικανοποιεί μία σύγχρονη ανάγκη που δεν υπήρχε σε προηγούμενες δεκαετίες. Και η δημιουργία ποδηλατόδρομων κινείται και προς αυτή τη κατεύθυνση.
ΥΓ. Αν θες μου απαντάς, πολιτικά είσαι προσκύμενος στο ΚΚΕ?
Πολύ ευχαρίστως Μητσάρα να σου απαντήσω: Όχι δεν είμαι. Αλλά για να μην ξαναγνωριζόμαστε ρίξε μια ματιά στα mail σου. Την τελευταία φορά που μιλήσαμε ήταν 30 Γενάρη απ’ ότι βλέπω.
Δεν διαφωνώ καθόλου με την μόλυνση του περιβάλλοντος. Ο ίδιος ο Μαρξ είχε πει στα φιλοσοφικά του χειρόγραφα 150 χρόνια πριν ότι ο καπιταλισμός θα φέρει κάποτε τον άνθρωπο αντιμέτωπο με την φύση, δεν μου λένε και τίποτε καινούριο οι «σύγχρονες ανάγκες» του Δον Κιχώτη.
Αν δεις όμως τις προτάσεις του, είναι copy-paste όλες οι καινούριες μόδες πασπαλισμένες με άμεση δημοκρατία. Ο Οικοτουρισμός; Να πηγαίνει ο καλοθρεμένος μεσοαστός, να τα σκάει και να του μαθαίνει η γραφική γιαγιά να ζυμώνει πίτες; Αλλά ξέχασα: Στην επαναστατική του έκδοση θα πηγαίνει ο γυμνασμένος ποδηλάτης και δεν θα πληρώνει και δεκάρα…
Και η απάντηση για μένα στην μόλυνση του περιβάλλοντος είναι πολύ πιο σύνθετη ιστορία από τους ποδηλατόδρομους και τα αυτοκίνητα υδρογόνου (Αλήθεια το υδρογόνο πως θα το παρασκευάσει; Δεν μας το λέει κι αυτό;).
Μη ξεχνάς ότι σήμερα οι δουλειές των περισσοτέρων είναι κάτι χιλιόμετρα από το σπίτι τους και σ’ αυτούς δεν μπορείς ν’ απαντάς «Χτύπα και 20 χιλιόμετρα ποδήλατο μετά το 8ωρο»…
Άσε που αν κάνεις μια βόλτα στους ποδηλατόδρομους που έχουν ήδη γίνει, το τελευταίο που θα δεις είναι…ποδηλάτες! Κι αυτό κάτι σημαίνει για το αν ένας απλός ποδηλατόδρομος μπορεί να δώσει διέξοδο στην μόλυνση ή…στην θέση παρκαρίσματος! (όπως και γίνεται άλλωστε)
Χαίρομαι πάρα πολύ που γράφεις στο blog. Καλά είχα πει πως είσαι από τους σχολιαστές που ταυτίζομαι περισσότερο.
Συμφωνώ σε όλα μαζί σου!
Λες Δον Κιχώτη: «…υπάρχουν 2 βασικά προβλήματα: το μεταναστευτικό και τα τροχαία ατυχήματα. »
Απλά συμπληρωματικά έχω να προσθέσω και ένα τρίτο μεγάλο πρόβλημα: Τα τελευταία χρόνια οι νοικοκυρές καίνε συνέχεια το φαγητό.
Όλες οι έρευνες συμφωνούν ότι η αφηρημάδα είναι η πρώτη και κυρίαρχη αιτία, όμως σε μια δεύτερη ανάγνωση τα αίτια ποικίλουν:
Άλλες είναι αφηρημένες λόγω της στενοχώριας που τις απέλυσαν από την δουλειά, άλλες λόγω κούρασης αφού ο άντρας τους δουλεύει 12 ώρες και δεν μπορεί να τις βοηθήσει, ενώ κάποιες τρίτες έχουν ένα παιδί που ψάχνει δουλειά 3 χρόνια και δεν βρίσκει.
Άσχετα όμως με τις αιτίες που όπως πάντα βγαίνουν μέσα απ’ την νεοφιλελεύθερη ζωή μας, το πρόβλημα αυτό τείνει να γίνει το κυρίαρχο πρόβλημα της εποχής, μπροστά ακόμη και από τα τροχαία ατυχήματα. Είναι πραγματικά κρίμα που κανείς δεν το αναφέρει, ειδικά σε εποχές όπου το φαγητό θα γίνει δυσεύρετο.
Ευτυχώς όμως υπάρχουν άνθρωποι όπως εσύ Δον Κιχώτη που βλέπουν πίσω από την βιτρίνα.
Αλλαντάλλα βγήκε….
Είναι που δεν μπερδεύει εύκολα η δομή…
«Τι σε κάνει να πιστεύεις ότι δεν είσαι αστός αν ασχολείσαι με όλα αυτά;»
Δηλαδη η ενασχοληση με το οικολογικο προβλημα μας κανει αστους???
Ημαρτον ρε φιλε Αρουραιε! Τι γραφεις ωρες ωρες!
Δηλαδη θεωρεις αστους αυτοι που εναντιωνονται στην οικολογικη καταστροφη που θα φερει η εκτροπη του Αχελωου και προλεταριακο-επαναστατικο το αιτημα για εκτροπη του; Μηπως γινανε οι μεγαλοτσιφλικαδες του Θεσαλικου καμπου επαναστατες και δεν το καταλαβα;
Ή μηπως ισχυει η αλλη καραμελα οτι «εμεις παλευουμε για τον κομμουνισμο αρα εξυπακουεται οτι ο κομμουνισμος θα λυσει και το περιβαλλοντικο ζητημα (καποτε στη Β παρουσια)»??
Σ’ εντυπωσιάζω μ’ αυτά που γράφω eddie;
Να στα εξηγήσω και λίγο παραπάνω λοιπόν αφού δεν τα καταλαβαίνεις ούτε εσύ:
Αν διάβασες όλα όσα έγραψα λοιπόν είναι πέραν του δέοντος φανερό ότι δεν είπα πουθενά ότι όποιος ασχολείται με την οικολογία είναι αστός. Αυτό που είπα είναι ότι με την οικολογία ασχολούνται και οι αστοί και ότι δεν σημαίνει ότι κάποιος δεν είναι αστός επειδή ασχολείται με την οικολογία.
Αυτό σημαίνει λοιπόν η ερώτηση «Τι σε κάνει να πιστεύεις ότι δεν είσαι αστός αν ασχολείσαι με όλα αυτά;»
Αλλά πάνω απ’ όλα μ’ αρέσει που εντυπωσιάζεσαι μ’ εμένα και όχι με το ότι ο Δον Κιχώτης π.χ. θα έσερνε στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων τις ΗΠΑ ή ότι το δεύτερο μεγαλύτερο πρόβληματης Ελλάδας είναι τα τροχαία.
Αυτά φαντάζομαι ως στοιχειωδώς πολιτικοποιημένο άτομο δεν σ’ εντυπωσιάζουν καθόλου ε;
Λογικό…
εκανα edit το σχολιο μου και θα σε παρακαλουσα να το ξαναδιαβασεις.
Και αυτα ακριβως τα θεωρω ακρως προβληματικα για καποιον που αποκαλειται κομμουνιστης. Επισης αν μου επιτρεπεις, ολες αυτες οι κατηγοριες και η ειρωνια δυστυχως προδιδουν και μια εμπαθεια.
Ευχαριστως να κανω και στον Δον κριτικη, αλλα αυτο αφορα αυτον, που σημαινει οτι δεν μπορει να μπαινει σαν προυποθεση προκειμενου να τοποθετηθεις στις ερωτησεις που σου κανω.
Να εισαι καλα.
Εγώ δεν μπορώ να κάνω edit στην απάντησή μου όμως Eddie οπότε θα μείνει ως απάντηση στο παλιό σου ερώτημα, γιατί μετά άλλαξε.
Δεν καταλαβαίνω όμως τι από τα δύο με ρωτάς. Με ρωτάς συγκεκριμένα για την εκτροπή του Αχελώου (λίγο άσχετο μου φαίνεται με την κουβέντα) ή με ρωτάς για το αν παραπέμπω τα πάντα στον κομμουνισμό;
Στο δεύτερο η απάντηση είναι προφανής: «Ουδέτερα» θέματα δεν πιστεύω ότι υπάρχουν, οπότε υποστηρίζω οποιαδήποτε μεταρρύθμιση/κίνηση κλπ. πιστεύω ότι βοηθά στο να ξεπροβάλει το όραμα, η κατεύθυνση, στο σχήμα μιας άλλης κοινωνίας.
Το πρόβλημά μου δεν είναι να μεταθέσω την λύση για μετά, είναι το ποιά θα είναι αυτή η λύση και σε ποια κατεύθυνση. Με αυτή την έννοια και η προσωπική μου συμπεριφορά αλλά και οι συλλογικές κινήσεις που υποστηρίζω φροντίζω να είναι όσο το δυνατόν πιο κοντά σε μία τέτοια λογική.
Όσο για την ειρωνεία, όταν ο άλλος κατεβάζει όλο το πρόγραμμα του ΠΑΣΟΚ «επαναστατικοποιημένο» θα έπρεπε να σε προβληματίζει πιο πολύ από το αν είπα τους οικολογίζοντες αστούς. (που δεν τους είπα) Δεύτερον τον τελευταίο καιρό είμαι λίγο τσιτωμένος, τόσο με τα μέτρα, όσο και με αυτά που ακούω γύρω μου από ένα κόσμο που για το μόνο που φαίνεται να είναι ικανός είναι να φοβάται. (Και δεν μιλώ φυσικά για τους μπάτσους και τα δακρυγόνα, όπως συνηθίζεται από κάποιους…)
οχι δεν ειναι καθολου ασχετη. Η θεση αυτη (υπερ της εκτροπης) υιοθετειται και απο το κομμα που στηριζεις και φυσικα εντασσεται στη λογικη του να μεταθετουμε τις λυσεις προβληματων οπως το οικολογικο (που σαφως και δεν ειναι πολιτικα ουδετερο) σε μια αλλη κοινωνια.
Το κόμμα που υποστηρίζω δεν το ξέρεις Eddie και καλό είναι να μην εφαρμόζεις μεθόδους σπέκουλας αν δεν θέλεις να σε παρεξηγώ ή να αρχίσω κι εγώ να κάνω στην τύχη υποθέσεις σχετικά με την πολιτική σου ταυτότητα.
Το ότι ο Δον Κιχώτης με λέει κνίτη δεν σημαίνει κάτι, γιατί ο κόσμος για τον Δον Κιχώτη χωρίζεται σε δύο κατηγορίες: Τους κνίτες και τους «άλλους». Ακόμη και τους αστούς τους θεωρεί καλοδεχούμενους. Τους κνίτες όμως…απαπα
Από εκεί και πέρα το ΚΚΕ έχει μια συγκεκριμένη στάση που λέει ότι η εκτροπή θα βοηθήσει να μην σβήσει η αγροτική παραγωγή στον Θεσσαλικό κάμπο. Κατά την δική μου γνώμη η αγροτική παραγωγή γενικότερα στην Ελλάδα σβήνει από τις επιλογές της ΕΕ κι όχι από την έλλειψη νερού. Και νερό λοιπόν να πάει στην Θεσσαλία δεν νομίζω ότι οι μικροί αγρότες θα δουν κάποιο ιδιαίτερο όφελος, τη στιγμή που θα ξεπουλάνε μαζικά τα κτήματά τους αφού δεν θα μπορούν να ζήσουν.
Με τις πραγματικές οικολογικές επιπτώσεις στην περιοχή ειλικρινά δεν έχω ασχοληθεί σοβαρά, πέρα από το να διαβάσω κάποιες προκηρύξεις τις οποίες να σου πω την αλήθεια…δεν εμπιστεύομαι.
Η ουσία όμως του θέματος για μένα για όποιον πραγματικά νοιάζεται για τους αγρότες είναι η ανυπαρξία σχεδίου και πραγματικής αγροτικής πολιτικής, πέραν φυσικά της απαξίωσης και της συγκέντρωσης του κλήρου σε ελάχιστα χέρια. Δεν βλέπω λοιπόν κανένα λόγο να υποστηρίξει κανείς την εκτροπή όταν αυτή έρχεται να λύσει προβλήματα πολύ μετά από το πραγματικό κατά τη γνώμη μου πρόβλημα.
Υγ: Πάρε όμως και μια θέση βρε Eddie. Μην το φέρνεις έμμεσα, δίνοντας συμβουλές στον Δον για το πως θα με «πείσει». Πες το καθαρά: Τα τροχαία είναι το δεύτερο άντε το τρίτο πιο βασικό πρόβλημα στην Ελλάδα, πολύ πιο βασικό από τα εργατικά ατυχήματα.
Το υποστηρίζεις αυτό;
Πάρε μια θέση αν είναι να συμμετέχεις στην κουβέντα!
Προσπαθω να μην κανω σπεκουλες και κακως το αντιλαμβανεσαι ετσι. Γενικα η κακοπιστια που δειχνεις δε σε βοηθαει στη συζητηση. Το ιδιο ακριβως ειπα και στον Δον πιο πριν.
Οσον αφορα το συμπερασμα μου για το κομμα που υποστηριζεις, το εβγαλα τοσο παρακολουθωντας τις τοποθετησεις σου, οσο και τη γνωμη που εχει ο φιλτατος Μητσαρας γι’ αυτες.
Και εννοειται οτι δεν εχει το νοημα της κατηγοριας, παρα μοναχα της συννενοησης. Ουτε και αξιζει να μεινεις εκει αντι για το περιεχομενο.
Οσον αφορα το ΥΓ σου τωρα, θεωρω αφαιρετικη και σε λαθος βαση τη συζητηση για τα νουμερα και το τι ειναι σημαντικοτερο. Η απωλεια ανθρωπινων ζωων δεν συμψηφιζεται. Δεν μου λεει τιποτα το αν ο εργατης εχει ασφαλεις συνθηκες εργασιας, ενω μπορει να σκοτωθει για πλακα στο δρομο πηγαινοντας προς αυτην. Για να μην παρεξηγηθει, καθε αλλο παρα υποτιμω τους αγωνες για ασφαλεια στην εργασια, απλα θελω να τονισω οτι ΔΕΝ ΑΡΚΟΥΝ ΜΟΝΑΧΑ ΕΚΕΙ ΚΑΙ ΑΡΑ ΘΕΛΕΙ ΣΥΝΟΛΙΚΗ ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΓΙΑ ΤΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΚΑΙ ΤΙΣ ΑΝΑΓΚΕΣ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΚΑΙ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ στη δουλεια, στον πολιτισμο, στη ζωη.
Και μιλωντας για αναγκες, αυτες εξελισσονται και δε μενουν στασιμες στην εποχη του Μαρξ. Και πολυ δε περισσοτερο δεν μπορουμε να περιμενουμε το σοσιαλισμο για την ικανοποιηση τους. Οποτε συμφωνω με τον Μητσαρα που ειπε οτι πραγματι υπαρχουν συχρονες αναγκες των εργαζομενων καθως και νεα οξυτατα προβληματα (η καταστροφη του περιβαλλοντος ειναι ενα απο αυτα) που προκαλει ο συγχρονος καπιταλισμος. Και αρα παραπανω λογοι για να κινητοποιηθει ο λαος για την ανατροπη του. Οποτε κακως σε χαλανε οι ποδηλατοδρομοι και ας μην ειναι σουπερ ταξικη και ολοκληρωμενη προταση.
Μάλιστα. Δηλαδή εσύ Eddie δεν κάνεις μια αξιολόγηση μέσα σου. Καμία. Βάζεις όλα τα θέματα στην ίδια γραμμή ή (ακόμη καλύτερα) αξιολογείς τα τροχαία πάνω από την φτώχεια, την ανεργία, την κοινωνική ασφάλιση, τα εργασιακά δικαιώματα, τις πολιτικές ελευθερίες κλπ. κλπ.
Ενδιαφέρουσα άποψη.
Επίσης είμαι ενήλικας και θα σε παρακαλούσα να με αφήσεις να χειριστώ μόνος μου το πως θα αντιμετωπίσω μια κουβέντα κι ένα τύπο που με το καλημέρα σε λέει μαλάκα και σου δηλώνει ότι έχει πάρει ψηλά τον αμανέ επειδή φύτεψε 5 δέντρα κι έκανε μια κατάληψη.
Για το τέλος: Οι ποδηλατόδρομοι με χαλάνε υπό συγκεκριμένες συνθήκες και δεύτερον μου είναι αδύνατο να συμπαθήσω ή να αντιπαθήσω κάποιον πολιτικά επειδή έχει ποδήλατο.
Φαντάσου δηλαδή να είχε και μηχανή τι έπρεπε να κάνω…
Αν εσυ καταλαβες οτι βαζω τα τροχαια πανω απο τη φτωχεια, τοτε σε θερμοπαρακαλω να διαβασεις και αλλα σχολια μου, ειτε εδω ειτε στο tvxs, γιατι με αδικεις και ειναι κριμα για εναν πολιτικοποιημενο ενηλικα…
Α ναι, και μια συμπλήρωση για το Δεκέμβρη:
Ξέρω ότι από το σημείο εκείνο και μετά κάποιοι έχουν πάρει πολύ ψηλά τον αμανέ και θεωρούν ότι το παρκάκι στην Ναυαρίνου είναι ο ομφαλός της γης.
Συγνώμη, αλλά θα μου επιτρέψεις να βλέπω κάπως αλλιώς την κατάσταση. Ελπίζω να περιλαμβάνεται στις αμεσοδημοκρατικές σου ευαισθησίες να μην είναι ντε και καλά μαλάκας όποιος βλέπει τον κόσμο διαφορετικά από εσένα…
Όταν μιλάω για Δεκέμβρη, μιλάω για Δεκέμβρη και στο νου μου έχω κατά βάση την κατάληψη της Λυρικής Σκηνής και πως συντονίζονταν γενικότερα οι συνελεύσεις από καταλήψεις δήμων.
Καμία σχέση με την άσχημη εμπειρία από τις φοιτητικές συνέλευσεις. Ναι όσον αφορά αυτό το θέμα έχω ψηλά τον αμανέ. Ο τρόπος οργάνωσης που προτείνεις και ο «δημοκρατικός συγκεντρωτισμός» σου είναι απλά για κλάματα
Το θέμα είναι απλό κι ας ειρωνεύεται όσο θέλει ο αρουραίος και ο κάθε αρουραίος ελλείψει επιχειρημάτων και προτάσεων:
Ποιες είναι οι ανάγκες του ανθρώπου;
Καθαρός αέρας, πόσιμο νερό, ποιοτική τροφή, καλό σεξ, καλό σύστημα περίθαλψης, στέγη, εργασία, παιδεία, ελευθερία, αυτονομία, κοινωνικότητα και άλλα.
Πάμε στην Ελλάδα:
Υπάρχουν αυτά;
Καταρχήν υπάρχουν 2 βασικά προβλήματα: το μεταναστευτικό και τα τροχαία ατυχήματα.
Έπεται το εργασιακό και το εκπαιδευτικό, όπου δεν υπάρχει ελεύθερος χρόνος, πολύ στρές, μισθός και συνθήκες ξεφτίλας.
Μεταναστευτικό:
Τι χρειαζόμαστε;
Νομιμοποίηση όλων των μεταναστών και ίσα δικαιώματα.
Επιστράτευση του σχετιζόμενου ανθρώπινου δυναμικού
(κοινωνικούς λειτουργούς, γλωσσολόγους, υγειονόμους, πολεοδόμους κλπ)
και ρυθμίσεις για την επίλυσή του και την αρμονική αφομοίωση στον ελλαδικό χώρο.
Τροχαία:
Επιστράτευση όλων των σχετιζόμενων κατασκευαστικών για τη διόρθωση προβλημάτων στους δρόμους και ριζική αλλαγή του συστήματος εκπαίδευσης και ελέγχου κυκλοφορίας.
εργασιακό: 5νθήμερη 5ωρη εργασία για όλους
με αξιοπρεπείς συνθήκες και μισθό,
ενώ νερό, τροφή, παιδεία, υγεία, στέγη να παρέχονται δωρεάν
εκπαιδευτικό: δε χρειάζονται πάνω από 4 ώρες 5ήμερου σχολείου (το οποίο μπορεί να είναι και προαιρετικά ολοήμερο)
Ειρωνεύεσαι τον οικοτουρισμό. Και σε ρωτάω φιλαράκο: τι έχεις να εξάγεις αυτή τη στιγμή; Που θα ποντάρεις την οικονομία σου; Στην αυτοκινητοβιομηχανία;
«Ασφάλεια»: καλλιεργείς διπλωματία και παίζεις μπάλα. Δε θα κάτσεις να τα βάλεις τώρα ενάντια στην Αμερική. Θα τη φέρεις στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων όπου και αυτή θα κερδίσει και εσύ.
Μήπως ο αμερικανικός λαός δεν είναι εγκλωβισμένος από την αστική τάξη; Τι θα τα κάνεις τα πυρηνικά; Θα τα πετάξεις στον αμερικανικό λαό; Αυτές είναι σταλινικές και κκεδίστικες αντιλήψεις.
Ο Μαρξ είπε: προλετάριοι όλου του κόσμου ενωθείτε
Ενώ εσύ λες να κατασκευάσουμε πυρηνικά και να παίξουμε το παιχνίδι των αστών με τον ανταγωνισμό των εθνών.
Ναι η ΕΣΣΔ έκανε τραγικό λάθος που τρία χρόνια μετά τη Χιροσίμα ξεκίνησε να παίζει κι αυτή με τα πυρηνικά. Βέβαια ότι ήταν τραγικό λάθος το κατάλαβε το 1986 με το Τσέρνομπιλ, αλλά από ότι βλέπω σήμερα κάποιοι ακόμα να πάρουν το μήνυμα… Όπως τραγικός ήταν και ο Τσε όταν ήθελε να ρίξουν πυραύλους στην Αμερική στην κρίση της Κούβας. Δεν υπάρχει ζήτημα «ανάγκης» να φτιάξεις πυρηνικά όπλα και πυρηνική ενέργεια. Άλλο αν θες να κάνεις χρήση ραδιενέργειας για ιατρικούς σκοπούς.
Κι όμως αυτοί οι αρουραίοι είναι που σηκώνουν το ανάστημά τους στην εργοδοσία και δέχονται τραμπουκισμούς κι απειλές απολύσεων ή απολύσεις στον αγώνα τους ώστε η εργατική τάξη επιτέλους να μπει σε κίνηση και να διεκδικήσει τον ιδρώτα της. Αυτοί οι αρουραίοι ή τα «κνιτάκια» όπως συνηθίζετε να αποκαλείτε στον χώρο σου είναι που ξυπνάνε στις 6:00 το πρωί για να πάνε στους χώρους εργασίας και να συγκρουστούν με την εργοδοσία και τους τσάτσους τους και χαίρομαι που έχω βρεθεί δίπλα τους κι έχουν βρεθεί κι αυτοί σε αυτούς τους αγώνες. Αυτό για μένα είναι το κίνημα κι όχι το καγκελάκι.
ΥΓ. Πλησιάζει η απεργία στις 5 Μάη και το μόνο που εύχομαι είναι να βρεθείς κι εσύ τα ξημερώματα στις απεργιακές φρουρές μαζί με τους συντρόφους μου.
Ελπίζω να σηκώνουν κεφάλι αυτοί οι αρουραίοι και στα αφεντικά του Ριζοσπάστη
ΟΛΗ Η ΕΛΛΑΔΑ ΞΕΡΕΙ ΟΤΙ ΚΕΦΑΛΙ ΣΗΚΩΝΕΙ Η ΚΟΥΝΕΒΑ ΚΑΙ ΟΧΙ ΤΟ ΚΚΕ
Συμφωνω οτι ειναι περα για περα αδικος ο χαρακτηρισμος «αρουραιοι» τουλαχιστον για την αγωνιστικη βαση του ΚΚΕ/ΚΝΕ.
Δεν ευθυνονται αυτοι για τις πολιτικες επιλογες της ηγεσιας.
Στο κατω κατω ενα πολυ μεγαλο κομματι της εκτος ΚΚΕ αριστερας (και σημαντικου απο τον α/α χωρο) εχει προελθει απο τα σπλαχνα του ΚΚΕ/ΚΝΕ (πχ ΝΑΡ), ειτε σαν ατομα που η πρωτη τους πολιτικοποιηση εγινε μεσω της ΚΝΕ.
Θα ηταν προτιμοτερο να κρατηθει η αντιπαραθεση σε πολιτικα πλαισια, και σε θεσεις που καθοριζουν την κινηματικη σταση των μορφωματων του ΚΚΕ οπως η λογικη της «συσσωρευσης ορων», των αγωνων διαμαρτυριας, της κοινοβουλευτικης εξαργυρωσης τους, της αποκλειστικοτητας της κομμουνιστικης αληθειας και πολλα αλλα…
Τεσπα, ετσι κι αλλιως καλη δυναμη και καλους αγωνες σε ολους, μιας και απο κει αλλαζουν οι συνειδησεις, οι πολιτικες και φυσικα η ιδια η ιστορια…
ΟΛΗ Η ΕΛΛΑΔΑ ΞΕΡΕΙ ΟΤΙ ΚΕΦΑΛΙ ΣΗΚΩΝΕΙ Η ΚΟΥΝΕΒΑ ΚΑΙ ΟΧΙ ΤΟ ΚΚΕ
*********************
Έτσι ξέρω κι εγώ να πετάω τη μπάλα στη κερκίδα. Δε θα κάτσω να κάνω συμψηφισμούς για το ποιος είναι πιο αγωνιστικός και μάλιστα χρησιμοποιώντας με τέτοια αθλιότητα πρόσωπα με ειδικό συναισθηματικό φορτίο.
Για πολλά από αυτά που αναφέρεις το ΚΚΕ δραστηριοποιείται μέσα από άλλους φορείς όπως ΕΕΔΥΕ, ΟΓΕ, Συσπείρωση για τα Δημοκρατικά Δικαιώματα κτλ.
Όμως πάνω απ’ όλα το ΚΚΕ είναι Κόμμα και δε μπορεί να αντιλαμβάνεται τις διάφορες παθογένειες μερικώς. Δηλαδή η πολιτική δράση του Κομμουνιστή να υποκατασταθεί από μία κίνηση για τη Προστασία του Δάσους της Δαδιάς. Χρειάζεται εξειδίκευση σε επιμέρους εκφάνσεις τις κοινωνικής ζωής αλλά είναι εκχυδαισμός να περιορίζεται σε αυτές και να παραβλέπει τις πολιτικές που οδηγούν στις διάφορες παθογένειες. Ο Κομμουνιστής οφείλει να βρίσκεται μέσα σε τοπικές κινήσεις αλλά να προσφέρει το δικό του πολιτικό περιεχόμενο. Εγώ αν βρεθώ σε κάποιες κινήσεις σαν αυτές που αναφέρεις δε μπορώ να μην κουβαλήσω το δικό μου πολιτικό φορτίο και μην είσαι σίγουρος πως οι υπόλοιποι θα το ανεχτούν στη βάση του ακομμάτιστου ή του αυτόνομου που τίθεται συνήθως. Πολλές φορές είναι αποτρεπτικό κι από την άλλη μπάντα.
Πολλές φορές πάντως μέλη του ΚΚΕ συμπαρατάχθηκαν με τοπικές πρωτοβουλίες (π.χ. Πάρκο Πατησίων) και νομίζω πως πρέπει να εκτιμήσεις πως δεν προσπάθησε να τις καπελώσει σε αντίθεση με άλλα κόμματα (ονόματα δε λέμε).
Το ζήτημα είναι σε αυτές τις συγκυρίες να βρεθεί ο κοινός τόπος ή αλλιώς η κοινή συνείδηση κι αυτη δεν είναι άλλη από την ταξική. Αυτό πρέπει να αποτελεί τον ενοποιητικό παράγοντα κι όλα αυτά που αναφέρεις με μονομέρια πιθανόν να οδηγήσει σε ψεύτικους διαχωρισμούς.
Ρε που φτάσαμε… Να αντιγράφω Ριζοσπάστη… Έχει ενδιαφέρον όμως, καλημέρα.
—————————————-
(από την στήλη Ημεροδρόμος του Ριζοσπάστη, του Δ. Μπογιόπουλου)
Το χρέος τους είναι πλούτος που μας ανήκει!
«Το δημόσιο χρέος, δηλαδή το ξεπούλημα του κράτους – αδιάφορο αν είναι απολυταρχικό, συνταγματικό ή δημοκρατικό κράτος – βάζει τη σφραγίδα του στην κεφαλαιοκρατική εποχή. Το μοναδικό κομμάτι του λεγόμενου εθνικού πλούτου, που στους σύγχρονους λαούς ανήκει πραγματικά στο σύνολο του λαού είναι το δημόσιο χρέος τους (…). Το δημόσιο χρέος γίνεται το credo (πιστεύω) του κεφαλαίου. Και από τη στιγμή που εμφανίζεται η χρέωση του δημοσίου, τη θέση του αμαρτήματος ενάντια στο άγιο πνεύμα, για το οποίο δεν υπάρχει άφεση, την παίρνει η καταπάτηση της πίστης απέναντι στο δημόσιο χρέος.
*
Το δημόσιο χρέος γίνεται ένας από τους πιο δραστικούς μοχλούς της πρωταρχικής συσσώρευσης. Σαν σε μαγικό ραβδί προικίζει το μη παραγωγικό χρήμα με παραγωγική δύναμη και το μετατρέπει έτσι σε κεφάλαιο, χωρίς νάναι υποχρεωμένο να εκτεθεί στους κόπους και στους κινδύνους που είναι αχώριστοι από τη βιομηχανική μα ακόμα κι από την τοκογλυφική τοποθέτηση. Οι πιστωτές του δημοσίου στην πραγματικότητα δεν δίνουν τίποτα, γιατί το ποσό που δανείζουν μετατρέπεται σε κρατικά ευκολομεταβιβάσιμα χρεώγραφα που στα χέρια τους εξακολουθούν να λειτουργούν, όπως θα λειτουργούσαν αν ήταν ισόποσο μετρητό χρήμα.
*
Ασχετα όμως κι από την τάξη των αργόσχολων εισοδηματιών που δημιουργείται μ’ αυτόν τον τρόπο και τον αυτοσχέδιο πλούτο των χρηματιστών που παίζουν το ρόλο του μεσίτη ανάμεσα στην κυβέρνηση και στο έθνος – καθώς και των φοροενοικιαστών, των εμπόρων, των ιδιωτών εργοστασιαρχών, που μια καλή μερίδα κάθε κρατικού δανείου τους προσφέρει την υπηρεσία ενός κεφαλαίου πεσμένου από τον ουρανό – το δημόσιο χρέος έχει δημιουργήσει τις μετοχικές εταιρείες, το εμπόριο με συναλλάξιμες αξίες όλων των ειδών, την επικαταλλαγή, με δυο λόγια: το παιχνίδι στο χρηματιστήριο και τη σύγχρονη τραπεζοκρατία.
*
Οι στολισμένες με εθνικούς τίτλους μεγάλες τράπεζες ήταν από τη γέννησή τους απλώς εταιρίες ιδιωτών σπεκουλάντηδων, που στάθηκαν στο πλευρό των κυβερνήσεων και που, χάρη στα προνόμια που πήραν, ήταν σε θέση να δανείζουν σ’ αυτές χρήματα. Γι’ αυτό η διόγκωση του δημόσιου χρέους δεν έχει άλλον πιο αλάθητο μετρητή από την προοδευτική άνοδο των μετοχών αυτών των τραπεζών, που η πλέρια ανάπτυξή τους χρονολογείται από την ίδρυση της Τράπεζας της Αγγλίας (1694).
*
Η Τράπεζα της Αγγλίας άρχισε τη δράση της δανείζοντας στην κυβέρνηση τα χρήματά της με τόκο 8%. (…) Δεν πέρασε πολύς καιρός και το πιστωτικό αυτό χρήμα, που δημιούργησε η ίδια, έγινε το νόμισμα, με το όποιο η Τράπεζα της Αγγλίας έδινε δάνεια στο κράτος και πλήρωνε για λογαριασμό του κράτους τους τόκους του δημοσίου χρέους. Και σα να μην ήταν αρκετό ότι έδινε με το ένα χέρι για να εισπράττει περισσότερα με τ’ άλλο, έμενε, ακόμα και τη στιγμή που εισέπραττε, αιώνιος πιστωτής του έθνους ως την τελευταία πεντάρα που είχε δώσει. Σιγά – σιγά έγινε ο αναπόφευχτος φύλακας του μεταλλικού θησαυρού της χώρας και το κέντρο έλξης όλης της εμπορικής πίστης. Τον ίδιο καιρό που έπαψαν στην Αγγλία να καίνε μάγισσες, άρχισαν να κρεμούν παραχαράκτες τραπεζογραμματίων. Ποια είναι η εντύπωση που προκάλεσε στους συγχρόνους τους η ξαφνική εμφάνιση αυτής της φάρας των τραπεζοκρατών, χρηματιστών, εισοδηματιών, μεσιτών, σπεκουλάντηδων και σκυλόψαρων του χρηματιστηρίου, το δείχνουν τα γραφτά του καιρού εκείνου, λ.χ. του Μπόλινμπροκ.
*
Μαζί με τα δημόσια χρέη δημιουργήθηκε ένα διεθνές πιστωτικό σύστημα, που συχνά για τούτον ή για κείνον το λαό αποτελεί μιαν από τις κρυφές πηγές της πρωταρχικής συσσώρευσης. Ετσι, οι προστυχιές του βενετσιάνικου ληστρικού συστήματος αποτελούν μια τέτοια κρυφή βάση του κεφαλαιϊκού πλούτου της Ολλανδίας, που η Βενετία της παρακμής της δάνειζε μεγάλα χρηματικά ποσά. Το ίδιο ισχύει και για τις σχέσεις Ολλανδίας και Αγγλίας. Στις αρχές κιόλας του 18ου αιώνα έχουν υπερφαλαγγιστεί κατά πολύ οι μανουφακτούρες της Ολλανδίας, που έχει παύσει να είναι κυρίαρχο εμπορικό και βιομηχανικό έθνος. Γι’ αυτό από το 1701 έως το 1776 μια από τις κύριες επιχειρήσεις της Ολλανδίας είναι να δανείζει τεράστια κεφάλαια, ειδικά στον ισχυρό ανταγωνιστή της, την Αγγλία. Κάτι παρόμοιο γίνεται σήμερα και ανάμεσα στην Αγγλία και τις Ενωμένες Πολιτείες. Πολλά κεφάλαια, που εμφανίζονται σήμερα στις Ενωμένες Πολιτείες χωρίς πιστοποιητικό γέννησης, είναι, αίμα παιδιών που μόλις χτες έχει κεφαλαιοποιηθεί στην Αγγλία.
*
Επειδή το δημόσιο χρέος στηρίζεται στα κρατικά έσοδα, που οφείλουν να καλύπτουν τις χρονιάτικες τοκοχρεολυτικές κλπ. πληρωμές, το σύγχρονο φορολογικό σύστημα έγινε αναγκαίο συμπλήρωμα του συστήματος των εθνικών δανείων. Τα δάνεια δίνουν τη δυνατότητα στην κυβέρνηση ν’ αντεπεξέρχεται σε έκτακτα έξοδα, χωρίς να γίνεται αυτό αμέσως αισθητό στον φορολογούμενο, μετά όμως απαιτούν αυξημένους φόρους. Από την άλλη μεριά, η αύξηση των φόρων, που προκλήθηκε με τη συσσώρευση απανωτών δανείων, αναγκάζει την κυβέρνηση σε κάθε περίπτωση καινούργιων εκτάκτων εξόδων να καταφεύγει διαρκώς σε καινούργια δάνεια. Ετσι, το σύγχρονο φορολογικό σύστημα, – που άξονάς του είναι οι φόροι στα πιο αναγκαία μέσα συντήρησης (επομένως και το ακρίβαιμά τους), κρύβει μέσα του το σπέρμα της αυτόματης προοδευτικής αύξησης. Η υπερφορολόγηση δεν είναι επεισόδιο, αλλά μάλλον αρχή (…).
*
Ο μεγάλος ρόλος, που το δημόσιο χρέος και το αντίστοιχό του φορολογικό σύστημα παίζουν στην κεφαλαιοποίηση του πλούτου και στην απαλλοτρίωση των μαζών, ώθησε πλήθος συγγραφείς, όπως τον Κόμπετ, τον Ντάμπλνταιη και άλλους, να κάνουν το λάθος ν’ αναζητούν σ’ αυτό τη βασική αιτία της αθλιότητας των συγχρόνων λαών».
*
Aρουραίος: » τα τροχαία στην Ελλάδα δεν είναι πρόβλημα και δεν επιδέχονται πολιτικών αποφάσεων.
Είναι θέμα για να ασχολούνται οι ρεφορμιστές και οι μικροαστούλιδες »
Ευτυχώς πέρα από το μαντρί σας, το ΚΚΕ όσο υπάρχουν άνθρωποι στη Γη δεν πρόκειται να ξεπεράσει ποτέ το 6-7 άντε 8%
Ο λαός σας σιχαίνεται όπου και να σας συναντά: στη σχολή, στην εργασία, στην τηλεόραση
Γιατί μονίμως σαμποτάρετε τα κινήματα και γιατί ο μόνος στόχος σας είναι να κοπούν κουπονάκια και να σας ψηφίσουν με απλό ψηστίρι και προπαγάνδα, χωρίς να μπορείτε όχι να αυτενεργήσετε, αλλά ούτε καν να προτείνετε τπτ πρωτότυπο και ρεαλιστικό
Που είσασταν στις φυλακίσεις τόσων αγωνιζομένων;
Που είσασταν όταν ρίχναν βιτριόλι στην Κούνεβα; Α ξέχασα, δεν είναι στο ΚΚ, οπότε σταρχίδια μας.
Το μόνο που κάνετε για το κίνημα είναι να διατυμπανίζετε ότι αυτοί που κατεβαίνουν στο δρόμο είναι του κοινού ποινικού δικαίου ή ότι είναι μπαχαλάκιδες και ότι δεν έχουν ωριμάσει οι συνθήκες ακόμα.
Ε μα φυσικά αφού έχετε τόσες έδρες στη βουλή και μισθούς και ένα μηχανισμό ρουτίνας,
με το Ριζοσπαστάκο, με το Συνέδριο, με τα κουπόνια, με τα γραφεία, με το φεστιβαλ της ΚΝΕ.
Να τα χάσετε; Δε λέει…
φιλε Δον μην πεφτεις σε αυτη την παγιδα. Ειναι ευκολος μεν δρομος, αδιεξοδος δε.
Κανε πολιτικη κριτικη και λιγοτερους χαρακτηρισμους, εαν πραγματικα σε ενδιαφερει να πεισεις το συνομιλητη σου. Φιλικα…
Όσον αφορά τα κινήματα που δεν είναι αμιγώς επαναστατικά στη σύνθεσή τους και περιέχουν και αστούς:
Καταρχήν η αξία ενός κινήματος δεν καθορίζεται από το αν έχει ή όχι επαναστατικό πρόταγμα, επαναστατικό με την έννοια που το θέλει ένα οικονομικίστικο σταλινικό κόμμα.
Από την άλλη σε καμία επανάσταση στην ιστορία δεν απουσίαζαν οι «προδότες» της τάξης τους, δηλαδή άνθρωποι που βρίσκονταν στην κυρίαρχη τάξη.
Πόσα παραδείγματα ξέρουμε σαν τον Λένιν πχ που ήταν από αριστοκρατική οικογένεια;
Για ποιο λόγο, όμως, ορισμένοι άνθρωποι της κυρίαρχης τάξης συμμετέχουν στην επανάσταση μιας καταπιεζόμενης τάξης;
Γιατί απλά θέλουν να ακολουθήσουν τη λογική τους και όχι την κοιλιά τους. Δε γουστάρουν αυτό τον κόσμο, θέλουν να κάνουν κάτι για τους ανθρώπους από αγάπη ή από οργή μπροστά στο έκτρωμα που βλέπουνε. Το συναισθάνονται και μπορεί και να το ζούνε κι όλας, αν προλεταριοποιούνται ή δεχόμενοι άλλου τύπου συνέπειες (αν πάρουμε για παράδειγμα έναν «αστό» ποδηλάτη)
Ακούγεται ιδεαλιστικό. Όμως αυτή είναι η πραγματικότητα.
Αν ήταν αλλιώς ο Μαρξ και ο Ένγκελς, ειδικά ο Ένγκελς δε θα γράφανε το Μανιφέστο, αλλά θα πίνανε μπύρες, αφού είχαν τη δυνατότητα να περάσουν και πιο ευχάριστες στιγμές από το να κάθονται να γράφουν και να γράφουν.
Και για να έρθουμε σε κάτι πιο κοντινό: Ας μη μιλήσουμε για το Δεκέμβρη που κάποιοι τον ονομάζουν εξέγερση των παιδιών των βορείων προαστίων (που δεν ήταν έτσι, αλλά συμμετείχαν και παιδιά των ΒΠ),
ας πάμε στην εξέγερση ενάντια στη χούντα του Παπαδόπουλου.
Η εξέγερση δεν ξεκίνησε στις φτωχογειτονιές των Δυτικών Προαστίων, αλλά στο Πολυτεχνείο…
Βέβαια δεν είναι αυτός ο λόγος που οι «αρουραίοι» τότε με «περιφρουρήσεις» και με το φύλλο 8 κάνανε σαμποτάζ και πάλι στην εξέγερση.
Οι λόγοι είναι απλά ότι το ΚΚΕ ήθελε να σαμποτάρει κάτι τέτοιο γιατί αφενός δε το έλεγχε και αφετέρου περίμενε να υπάρξει κάποιος συμβιβασμός μεταξύ Παπαδόπουλου και κομμάτων, όπου και αυτό θα έπαιρνε κάποια στιγμή, κάποιο μερίδιο με συμμετοχή σε εκλογές κλπ
Εγω παλι δεν θα το παρω πατριωτικα αν καποιος μου βρισει το ΝΑΡ. Ειδικα αν ειναι φιλος οπως ο Δον. Ξερω οτι σε τετοιες περιπτωσεις, με καλη διαθεση και πολιτικα επιχειρηματα μπορει να λυθουν οι οποιες παρεξηγησεις.
Φυσικα αυτο αλλαζει οταν προκειται για ταξικο-ιδεολογικο αντιπαλο.
Ψυχραιμια σε ολους λοιπον… 🙂
Ε μα ρε eddie όταν λένε ότι οι περιβαλλοντιστές είναι αστοί,
θέλουν να πουν ότι μιλάμε για τον ταξικό αντίπαλο.
Παρεπιπτόντως αυτά που έχω αναφέρει περί φοιτητικών συνελεύσεων αφορούν και το ΝΑΡ 😛
Δεν ανήκω κάπου, αλλά βλέπω ότι οι αναρχικοί ας πούμε είναι πολύ μπροστά στο θέμα των συνελεύσεων, παρά τα όποια προβλήματα δημιουργεί η συνέναιση-ομοφωνία σε σχέση με το μοντέλλο ψηφοφορίας και αντιπροσώπων.
Και ο λόγος πιστεύω είναι ότι υπάρχει μία ποιοτική διαφορά. Η διαφορά αυτή εντοπίζεται στον ΑΝΤΑΓΩΝΙΣΜΟ.
Δηλαδή με το να εισάγεις διαδικασία ψηφίσματος, αυτομάτως εισάγεις ανταγωνισμούς μέσα στη διαδικασία.
Και όσον αφορά τους αντιπρόσωπους ουσιαστικά εισάγεις μία ιεραρχεία που κόβει το λόγο σε όλους τους άλλους.
Έτσι στις φοιτητικές συνελεύσεις συμμετέχουν κατά κύριο λόγο κομματικοποιημένοι και οι υπόλοιποι πάνε για καφέ μέχρι το τέλος όπου και θα γίνει η καταμέτρηση.
Λέω όχι λοιπόν στα γαυγίσματα και την ψηφοθηρία
Λέω ναι στις κυκλικές διατάξεις συνελεύσεων όπου το λόγο δεν τον παίρνουν άτομα εκπροσωπώντας ομάδες, αλλά άτομα που έχουν κάτι να πούνε ανά θεματική ενότητα.
Αυτό οδηγεί σε μαζική, ώριμη συμμετοχή και υπευθυνότητα στις δράσεις σε πλήρη αντίθεση με τα πλαίσια όπου γράφουν 15 πράγματα και το μόνο που γίνεται είναι ποιος θα βάλει υπογραφή στο πανό της πορείας, η ΠΚΣ ή τα ΕΑΑΚ.
θα σου απαντησω με δυο λογια αν και θα χαωθει περαιτερω η συζητηση.
Δεν θεωρω οτι αρκει ο κινηματισμος σαν λυση πανακειας. Γι’ αυτο υπαρχουν και οι πολιτικες οργανωσεις-συλλογικοτητες μορφωματα ωστε να προχωρησει το κινημα ενα βημα πιο περα.
Αρα δεν μπορουν να αυτοακυρωθουν στο ονομα της αμεσοδημοκρατιας, αλλα παλευουν το πολιτικο τους σκεπτικο συλλογικα μεσα απο αυτες. Αυτο συνετελεσε σε μεγαλο βαθμο στην πολιτικοποιηση του κινηματος.
Βεβαιως απο την αλλη αναγνωριζω πολλα προβληματα στη διεξαγωγη μιας ΓΣ ή αλλα οργανωτικα (πχ πορεια, πανο κλπ), ειδικα σε σχολες οπου δεν υπαρχει κινηματικη εμπειρια.
Δεν ισχυριστικα οτι ειναι τελεια. Αλλα θεωρω οτι το παλευουμε να βελτιωθουν και να ενθαρρυνουμε τη συμμετοχη του κοσμου. Μην τα βλεπεις στατικα λοιπον, γιατι στο κατω κατω, κομματια του ιδιου κινηματος ειμαστε…
Εσύ λες να φτιάξουμε πυρηνικά γιατί η επανάσταση θα κινδυνεύει από τους Αμερικάνους.
Ερώτηση:
Είναι πιο πολύτιμη μία «επανάσταση» ταμπουρομένη μέσα στα εθνικά της σύνορα από τον κίνδυνο από το να έχουμε άλλο ένα Ναγκασάκι;
Θα στο πω στεγνά: προτιμώ άγριο καπιταλισμό στην Ελλάδα από το να εκκενωθεί από ζωή η Ουάσιγκτον για χιλιάδες χρόνια.
Πρώτη προτεραιότητα είναι η ίδια η ζωή και η διασφάλισή της και όχι η κατάργηση του κέρδους.
Και όσον αφορά τις διαπραγματεύσεις ναι, όταν έχεις ένα ισχυρό ελληνικό λόμπι στις ΗΠΑ μπορείς να κάνεις και διαπραγματεύσεις μαζί τους.
Αλλά η προοπτική είναι πάντα ένα παγκόσμιο κίνημα και μια παγκόσμια επανάσταση.
Η πίστη σε επαναστάσεις με κλειστά σύνορα είναι σταλινικές παρενέργειες.
Τα προϊόντα πλέον παράγονται με σύνθεση υλών και εργασίας από τις 5 ηπείρους.
Εσύ λες να γυρίσουμε στις σπηλιές τώρα;
Είναι φανερό Δον Κιχώτη ότι προτιμάς όχι μόνο σε αυτή αλλά στις πλείστες των περιπτώσεων τον άγριο καπιταλισμό, με διαφορετική κάθε φορά δικαιολογία. Προηγουμένως προπαγάνδισες χωρίς πρόβλημα την θέση ότι η Ελλάδα είναι ικανή μόνο για τουρισμό κι ότι καλό είναι τουλάχιστον να γίνουμε «οικο»-γκαρσόνια, τώρα προτιμάς τον άγριο καπιταλισμό μπροστά στον κίνδυνο να «χαθεί η ζωή». Κι επειδή ο καπιταλισμός.ιμπεριαλισμός δεν έχει κίνδυνο να χρησιμοποιεί την απειλή αλλά και τα ίδια τα πυρηνικά, η μόνιμη προτίμησή σου θα είναι ο «άγριος καπιταλισμός», προκειμένου να σώσεις την ανθρωπότητα από το ολοκαύτωμα
Πολύ συγκινητικό, όμως ξέρεις οι επαναστάσεις δεν γίνονται μέσω facebook, είναι λίγο πιο περίπλοκες διαδικασίες, οπότε θα δυσκολευτείς να προκαλέσεις ταυτόχρονα σε όλο τον πλανήτη επανάσταση. Αν ποτέ τα καταφέρεις μαγκιά σου, αλλά χλωμό.
Πάντως μιας και έχεις σκοπό να σούρεις τις ΗΠΑ σε διαπραγμάτευση, να έχεις στο μυαλό σου ότι μπορεί ξαφνικά εκεί που μιλάτε και τους έχεις σκίσει στα επιχειρήματα, ν’ αρχίσουν να φωνάζουν
«Βοήθεια, ο Δον Κιχώτης είναι τρομοκράτης, έχει χημικά, πυρηνικά, είναι εξωγήινος και μας απειλεί»
…και μέσα σε μια εβδομάδα να έχεις δεχθεί καμιά 100στή πυραύλους πριν προλάβεις να απαντήσεις ότι δεν έχεις κανένα σκοπό να τους τρομοκρατήσεις.
Έτσι παίζουν οι διαπραγματεύσεις για τον ιμπεριαλισμό όπως θα γνωρίζεις φαντάζομαι κι από τα «σύμφωνα μη επίθεσης»…
Υγ: Το αποπάνω το αφήνω στον Μητσάρα και βλέπουμε αν έχω κάτι για συμπλήρωση…
Ότι υπάρχουν ξενοδοχειάρες στην Κούβα πως το ερμηνεύεις; (διαφωνώ με τις ξενοδοχειάρες, γιατί δεν είναι οικοτουρισμός)
Όχι δε μιλώ μόνο για οικοτουρισμό. Αλλά το λέω σε σένα συγκεκριμένα για να ανοίξει λίγο το μυαλό σου.
Καταρχήν μίλησα για ΑΠΕ, δηλαδή ανεμογεννήτριες, ηλιακούς συλλέκτες, ενέργεια από κύματα και παλίρροιες, εν μέρει γεωθερμία κλπ
Θα μιλήσω αν θέλεις και για ναυσιπλοϊα και ανάπτυξη πράσινων πλοίων και για ανάπτυξη ιατρικών οργάνων και της τηλεϊατρικής σε τομείς δηλαδή που υπάρχει παράδοση στην Ελλάδα
Αυτά το ΚΚΕ αν θα τα ανέφερε σίγουρα το έκανε μετά τους Οικολόγους Πράσινους και το ΠΑΣΟΚ…
ή μάλλον θα τα έλεγε αντιεπαναστατικά επειδή τα διατυμπανίζουν οι παραπάνω
Μιλάμε για τέτοια μυαλά δηλαδή.
Δε χρειάζεται να πάμε μακρυά. Βλέπουμε που τσιμπάς με τον οικοτουρισμό, για να μιλήσεις αμέσως για ευρωγκαρσόνια κλπ
Εσυ παλι κανεις το λαθος να τα αντιμετωπιζεις τεχνοκρατικα και εξω απο την ταξικη παλη, και ετσι βρισκει πατημα ο αλλος και σε κατηγορει ως αστο/φιλοαμερικανο/χιππη και δε συμμαζευεται.
Σε δουλεια να βρισκομαστε δλδ…
Τι μορφές μπορεί να έχει η ταξική πάλη;
Μόνο να ζητάμε μεγαλύτερο μισθό σαν τον ζητιάνο;
Το να έχουμε προτάσεις, το να έχουμε όραμα είναι και αυτό μέρος της ταξικής πάλης. Γιατί το μεγαλύτερο ζητούμενο στην ταξική πάλη είναι να φέρεις ολοένα μεγαλύτερη μάζα στη συμμετοχή για την ανατροπή.
Αλλά αυτό χωρίς οράματα και στόχους για το τι έχουμε να κάνουμε από σήμερα κι όλας για να πάρουμε τη ζωή στα χέρια μας με συγχωρείς αλλά δε μπορείς να το κατακτήσεις.
Δε μπορείς να λες ότι ο μόνος στόχος της ανθρωπότητας είναι να φτιαχτούν οι μισθοί και τα ωράρια, που και για να το κάνεις αυτό πρέπει να εκπέμπεις με ποιο τρόπο να γίνει και να μη χρειάζεται ο άλλος να διαβάσει όλο το πρόγραμμα του κόμματός σου για να καταλάβει πως προτείνεις να γίνει αυτό.
Να δίνεις πρωτότυπες προτάσεις κάθε μέρα, γιατί εσύ είσαι ο εργαζόμενος, εσύ είσαι μπροστά και ξέρεις τη μηχανή, εσύ είσαι το μυαλό της εργασίας.
Το αφεντικό απλώς αράζει και παίρνει τη δεκάτη
Oι Δον Κιχώτηδες θα φτιάχνουν woodstock
και εσύ πάλι θα ψάχνεσαι, θα λες
«αυτοί είναι αμερικάνοι, είναι αστοί, είναι ρεφόρμες κτλ»
Και να σου θυμήσω και κάτι: την πρωτομαγιά (που πλησιάζει) στους αμερικάνους την οφείλουμε
Μα τι λες τώρα…ήδη ψάχνομαι…πως το είπες αυτό?
Γουντ…γοντ…γουντστοκ?
Και τι έκαναν όλοι αυτοί οι άνθρωποι εκεί; Ανεβασμένοι πάνω στ’ αμάξια, με κιθάρες…κι αυτό το μακρύ μαλλί, απίστευτο, καλά, γίνονταν τέτοια πράγματα???
Φυγέτε, φυγέτε μακρυά μαλλιάδες, έχω τίμιο σφυροδρέπανο!
Υγ: Αυτός ο μαύρος στο τέλος δεν είναι που έκαιγε τις κιθάρες; Κάτι τέτοια μας έλεγαν στην Κομσομόλ…
Το ζητημα δεν ειναι τι προτιμαμε μεταξυ δυο απεχθων συμβαντων, αλλα ΤΙ ΝΑ ΚΑΝΟΥΜΕ σαν κινημα, σαν αριστερα κλπ για να μην μπουμε σε τετοια τραγικα διλημματα, που σε τελικη αναλυση τα βαζει ο ταξικος αντιπαλος και οχι εμεις. Η λογικη του «μικροτερου κακου» (και γενικα των συμβιβασμων) ειναι που μας εχει φερει στη σημερινη εσχατια…
ΥΓ: δεν σε κατηγορω για κατι, απλα βαζω μια αλλη παραμετρο στην ολη συζητηση
edit: τα δυο «συμβαντα» ειναι αυτο για το οποιο εγινε η ολη φασαρια απο το πρωι. Δηλαδη τι ειναι προτιμοτερο, ο «αγριος καπιταλισμος» ή μια πυρηνικη επιθεση;
Ή αντιστοιχα, ο θανατος απο εργατικο ατυχημα ή ο θανατος απο τροχαιο.
Για μένα αυτό δεν είναι δίλημμα.
Δεν υπάρχει μεταξύ αυτών των 2 κάποιος αποκλεισμός.
Αλλά ιεραρχικά πιο σοβαρό είναι το δεύτερο, για την Ελλάδα.
Όπως έκανε και ο Μητσάρας την παραπομπή από Μαρξ: «Οι ανάγκες είναι ιστορικά καθορισμένες και έρχονται σε συνάρτηση με την ανάπτυξη των παραγωγικών δυνάμεων όπως και με τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του κάθε λαού»
Ποια είναι τα ιδιαίτερα χαρακτηρηστικά στον ελληνικό λαό που προσδιορίζουν τις ανάγκες του; Οι λακκούβες και τα τροχαία προσδιορίζουν την ανάγκη για ασφάλεια στο δρόμο. Ποιες είναι οι παραγωγικές δυνάμεις; Από εργαζόμενους σε κατασκευαστικές και εργολάβους για δρόμους άλλο τίποτα.
Ναι, να κάνεις ταξική πάλη, αλλά να τη φωτίζεις με προτάσεις για την κάλυψη των πραγματικών αναγκών
και για το τι έχουμε να κάνουμε
———
Πυρηνική επίθεση ή άγριος καπιταλισμός;
Και πάλι είναι λίγο ψεύτικο το δίλημμα, αλλά εγώ θα πω ξανά ότι τον άγριο καπιταλισμό σίγουρα τον προτιμώ από ένα έρημο ραδιενεργό τοπίο. Χωρίς δεύτερη σκέψη.
Βρε Κιχώτη με συγχωρείς για τη παρέμβαση αλλά ο Μαρξ εννοούσε τα λαογραφικά χαρακτηριστικά. Οι λακούβες είναι αποτέλεσμα του κατσαπλιάδικου ελληνικού καπιταλισμού. Άλλο που το θεωρούμε πια «σύνηθες» φαινόμενο όπως κι άλλα κακώς κείμενα.
Είναι λίγο σεξιστικό το βίντεο. Δε το γουστάρω καθόλου στο περιεχόμενο αν και είμαι αντιαντισεξιστής, αλλά δεν είχα κάτι άλλο πρόσκαιρο σε παρόμοιο στυλάκι.
😛
σοβαρευτείτε!!!
ΥΓ ο Τάσος Ιαβέρης είχε πει κάποια στιγμή ότι η θέση που έχουν οι περισσότερες γυναίκες οδηγοί (ορθια θέση του κορμού).. είναι σαφώς καλύτερη απο τη θέση των περισσοτέρων ανδρών οδηγών (ημιξαπλωμένοι)..
γιατί έχουν καλύτερη «εποπτεία» του δρόμου.. και συνεπώς, καλύτερες πιθανότητες να αντιδράσουν εγκαίρως..
τεσπα.. long story short..
για μένα, υπάρχουν άθλιοι-ες οδηγοί..
re.. χαλαρωστε!
1) η σποντα ητο λεκτική (πρεπει να το κοψω αυτο το ήτο.. δεν ξερω κι αν πετυχαινω την ορθογραφία)
και .. απάντηση στο «οδήγηση» (you know.. καθοδηγηση)
2) όπως είπα και πιο πάνω.. υπάρχουν καλοί οδηγοί (σε όλα)
και επικίνδυνοι οδηγοί (σε διάφορα.. ταχυτητα, επιθετικη οδηγηση, ασχετοσυνη για το πώς προσέχεις μηχανικα το αμαξι.. )
ανεξαρτήτως φύλου!
ΥΓ έχω μια φίλη που παρκάρει σε απίστευτα στενές θέσεις.. με 3 κινήσεις.. ενώ άλλοι.. με χρόνια πείρας στην οδήγηση (άνδρες).. δυσκολεύονται..και.. ψάχνουν μαγκιόρικα για άλλη θεση -γιατι κατι ξινιζει .. 😛
Κούλα ξέρεις ποια θα είναι η θέση της γυναίκας στο σοσιαλισμό?
ΥΓ. Δον, χαλάρωσε λίγο δεν είναι σεξισμός το να κάνεις χιούμορ με τις ικανότητες της γυναίκας στο παρκάρισμα.
Βασικά σεξιστικό είναι το βίντεο. Κάνει καραμπάμ.
Εκτός βέβαια αν ο σεξισμός είναι θέμα αισθητικής.
Όσον αφορά τη θέση της γυναίκας στο σοσιαλισμό υπάρχουν ιστορικά παραδείγματα, δε χρειάζεται να πάμε στο μέλλον.
Πάντως και οι συνθήκες που γέννησε καπιταλισμός έδωσαν χώρο για την καλυτέρευση της θέσης της γυναίκας.
Αλλά σίγουρα τα όποια σοσιαλιστικά- κομμουνιστικά κινήματα και επαναστάσεις την έσπρωξαν αρκετά μπροστά, σε σχέση με τη θέση που είχε και δεν είχε αλλάξει πολύ από τον μεσαίωνα
γιατί.. θα έχουμε σοσιαλισμό?
😛
για πες.. να χαλαρωσουμε με κανα αστειακι..
KAMIA!
Τώρα θα έλεγα ένα άκρως σεξιστικό σύνθημα αλλά δεν βλέπω να έχετε ιδιαίτερα χιουμοριστική διάθεση σήμερα…
«καμιά» ε?
…. ε ρε.. ταβάνια που θα ατενίσει ο κοσμάκης..
😛 😛 😛 😛 😛 😛 😛 😛
σοβαρευτείτε, λέμε!
loophole..
γιατί το λες?? μια χαρά κέφι έχουν τα παιδιά.. κοντεύουν να σφαχτούν.. όπως στο παλιό καλό σάιτ..
🙂
Ρίξτο βρε Loophole.
Κούλα μη τσιμπάς. Μη ξεχνάς πως είμαι σε ένα κόμμα όπου γυναίκα μας κρατάει από τα μπόσικα.
Για το τελευταίο σχόλιο σου Κούλα βλέπω πως η διπίστωση που είχα κάνει στο ΤΒΧΣ καλά κρατεί. Οτιδήποτε έχει σχέση με το ΚΚΕ ανάβει τα αίματα. Ορίστε, μία ανακοίνωση του ΠΑΜΕ έριξα κι έγινε μακελίδι. Που να ποστάρω και την ανακοίνωση της Κεντρικής Επιτροπής για τον εορτασμό της Πρωτομαγιάς. Θα πάρουν φωτιά οι υπολογιστές.
Κουμπάρεεεεε, αλήθεια τώρα, φτιάξε κάτιτις για την πρωτομαγιά που δεν θα είμαι σπίτι για να το στήσω σήμερα και βάλε εκεί την ανακοίνωση στα σχόλια… να βάλουμε και τις υπόλοιπες ανακοινώσεις εκεί… 🙂 🙂 🙂
Ο αντισεξισμός είναι μια απάτη, νόμος είναι η π… του εργάτη!
ΥΓ1: Όπου «π…» η «παθιασμένη αγωνιστικότητα και η δυναμική αντίσταση απέναντι στα νέα μέτρα»
ΥΓ2: Για όποιον δεν το θεωρήσει αστείο να δηλώσω κατηγορηματικά ότι καταδικάζω το εν λόγω σύνθημα και τη βία απ’ όπου κι αν προέρχεται.
(Εντάξει φεύγω μόνος μου δεν χρειάζεται να σπρώχνετε…)
Οκ κουμπάρα σε λίγο θα το κάνω.
ΜΙΤΣΑΡΑ 🙂
έχω ένα κακό.. τα αστειάκια.. και οι μπηχτές.. μου έρχονται για όλους και για όλα.. 🙂
αλήθεια! 🙂
ακόμα και αν προκειται να .. αναιρέσω κάτι που εχω πει εγώ.. μόλις σκεφτώ το αστείο.. το λεω.. 🙂
ΥΓ εγώ δεν είχα κανένα πρόβλημα με την .. κουβέντα σας.. απλά αγχώθηκα κάπου.. μήπως κρατήσει 2-3 μέρες.. δάτ’σ όλ..
χαχαχααχαχαχαχα
«καταδικάζω το εν λόγω σύνθημα και τη βία απ’ όπου κι αν προέρχεται. »
χααχαχαχαχααχαχ
ρε συ, σοβαρά..
η βία δεν είναι σεξιστικό πράγμα..
μην τσουβαλιάζουμε, παρακαλώ, τα σχόλια από όπου κι αν κρέμονται.. 😛
Δεν τσουβαλιάζω τίποτα… ήθελα να γράψω «καταδικάζω το εν λόγω σύνθημα απ’ όπου κι αν προέρχεται»… αλλά πλέον όταν σκέφτομαι τη συγκεκριμένη φράση κάτι μου λείπει αν δεν έχει μέσα και τη «βία». 😛
To πάθος για μια ξανθιά
είναι που ξεσηκώνει όλα τα … παιδιά
Υγεία, Τάβλι κι Επανάσταση
Αν επιτρέπεται να παρέμβω στη συζήτηση, που απ’ ό,τι θα καταλαβαίνετε κι εσείς έχει ξεφύγει τελείως σε… μάκρος. Αν και έχει ενδιαφέρον, εγώ τουλάχιστον οπτικά μακρουλή τη βλέπω (και δε φταίνε μόνο τα κλαδιά και παρακλάδια γι’ αυτό).
Όχι φυσικά για να «βάλω τα πράγματα στη θέση» τους, ούτε επί συγκεκριμένων ζητημάτων που τέθηκαν διότι νομίζω πως έτσι κι αλλιώς κάποια πράγματα λέγονται ως αντίδραση στο σχόλιο του άλλου κι έτσι δημιουργούνται παρερμηνείες και λανθασμένες εντυπώσεις.
Καταρχάς δεν πιστεύω πως η απάντηση του ποιός φταίει για όλα τα προβλήματα είναι «ο καπιταλισμός». Ή ανάποδα, ποιά είναι η λύση σε όλα τα προβλήματα: «ο σοσιαλισμός». Μια σειρά ζητημάτων που καίνε, δεν είναι καθόλου αυτονόητο πως θα τα λύσει ο σοσιαλισμός όπως τον εννοεί ο καθένας ή ένα άλλο σύστημα εκτός καπιταλιστικών προτύπων (που αμφιβάλλω επίσης αν υπάρχει ακόμα μια συγκροτημένη πρόταση σε αυτή την κατεύθυνση αλλά τελικά δεν έχει πολύ σημασία αυτό βρίσκεται και στο δρόμο… κατά τη γνώμη μου, δεν είναι απαραίτητα κακό να μας προλάβουν τα γεγονότα ως ένα σημείο).
Έτσι πιστεύω πως τα επιμέρους οφείλουν να προτάσσονται ως απαραίτητες προϋποθέσεις και ως δομικά υλικά για ό,τι καινούργιο (και λέω καινούργιο γιατί υπαρκτό σοσιαλισμό, όσο κι αν οι αρνητικές επιπτώσεις τη κατάρρευσής του είναι κάτι παραπάνω από φανερές πλέον, ευχαριστώ αλλά δεν θα πάρω).
Από κει και πέρα, οι αφορισμοί, οι υπεροψίες και οι λογικές υπεράσπισης της ομαδούλας μας έναντι των άλλων, νομίζω πως περισσεύουν στην ελληνική αριστερά (που ωστόσο παρά τις ανεπάρκειές της σε ένα μεγάλο ποσοστό είναι «αριστερά» σε αντίθεση με ό,τι συμβαίνει στην πλειοψηφία των άλλων ευρωπαϊκών κρατών).
Αυτή τη στιγμή υπάρχει η ανάγκη για μετωπικά σχήματα. Το «Μέτωπο» είναι κάτι διαφορετικό και πάνω από επιμέρους διαφορές, προγράμματα και εσωστρέφειες, μην μπερδευόμαστε. Δεν χρειάζεται να «αγαπιόμαστε» όλοι για να σχηματίσουμε μέτωπα αγώνα. Χρειάζεται καταρχάς να ξεκαθαρίσουμε ποιός είναι ο αντίπαλος. Κι ο αντίπαλος είναι η σημερινή άρχουσα τάξη, η οποία περισσότερο από ποτέ σήμερα ξεκαθαρίζει τη θέση της και συσπειρώνεται για να διατηρήσει τα προνόμιά της με κάθε μέσο.
Ίσως επανέλθω, δεν προλαβαίνω τώρα να συνεχίσω. Καλημέρα σε όλους.
Θα προσπαθήσω φίλε Δον να απαντήσω εφ’ όλης της ύλης. Μία από τις δυσκολίες που προκύπτουν σε τέτοιες συζητήσεις είναι πως εγώ εκπροσωπώ ένα Κόμμα με ιστορία 90 χρόνων με συγκεκριμένα ιδεολογικά χαρακτηριστικά συνεπώς εκτός από τις ένδοξες στιγμές του είμαι υπόλογος και για τα λάθη ή παρεκκλίσεις του ενώ εσύ μου εκπροσωπείς αυτή τη στιγμή, το παρκάκι της Ναβαρίνου ή τους ποδηλάτες. Παρ’ όλα αυτά με ευκολία μπορείς να ιδιοποιηθείς τουλάχιστον τις λαμπρές σελίδες του κομμουνιστικού κινήματος (όπως ένοπλη πάλη) και καλά κάνεις κατά τη γνώμη μου.
Δε θα μπω σε ζητήματα ιστορίας του ΚΚΕ καθώς η συζήτηση θα εκτροχιαστεί. Μίλησες για οικονομισμό κι αυτό δεν με εκπλήσσει καθώς ο πολιτικός χώρος στον οποίο εντάσσεσαι θεωρεί πως η οικονομία αποτελεί προνομιακό πεδίο της εξουσίας και γι’ αυτό όταν η συζήτηση φτάνει σε αυτό το σημείο περιορίζεται σε τσιτάτα περί αυτοοργάνωσης κτλ. Δες όμως που στη δεδομένη χρονική στιγμή όπου ο καπιταλισμός βρίσκεται σε οριακό σημείο ενώ στην Ελλάδα βαθαίνει η εξαθλίωση των μαζών που πρέπει να δώσεις μία εναλλακτική πρόταση οργάνωση της οικονομίας η οποία να ξεπερνάει τις γενικόλογες διακηρύξεις περί κοινοκτημοσύνης. Οι ανάγκες έλεγε ο Μαρξ είναι ιστορικά καθορισμένες και έρχονται σε συνάρτηση με την ανάπτυξη των παραγωγικών δυνάμεων όπως και με τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του κάθε λαού. Συνεπώς πρέπει να δούμε ειδικότερα τα ζητήματα παραγωγής και διανομής αγαθών και υπηρεσιών ως αντιπρόταση προς το λαό και πιο συγκεκριμένα προς την εργατική τάξη ώστε να προχωρήσει σε επαναστατική ανατροπή. Πάντα υπάρχουν οι φωτισμένες εξαιρέσεις που γίνονται σύμμαχοι με την εργατική τάξη για ιδεαλιστικούς λόγους όμως οι επαναστάσεις δε γίνονται από τις εξαιρέσεις. Η εργατική τάξη είναι εκείνη που στη πάλη της ώστε να λυτρωθεί από τα δεσμά του ιμπεριαλισμού θα λυτρώσει κι όλη τη κοινωνία και γι’ αυτό άλλωστε θεωρείται πρωτοπόρα.
Αναφέρθηκες στο Δεκέμβρη. Δυστυχώς αποδεικνύεται πως αναπτύχθηκε ένα κίνημα το οποίο δε μπόρεσε να ξεπεράσει τα τείχη του. Πολλές φορές μάλιστα στάθηκε εχθρικά στη κοινωνία κολλώντας τις στάμπες του «μικροαστούλη» ή του «νοικοκυραίου». Το αυθόρμητο που επικαλείσαι διαρκώς, ουσιαστικά δεν υφίσταται κι αυτό αποτυπώνεται τους τελευταίους μήνες μέχρι και αυτή τη στιγμή που μιλάμε. Περάσαν πρωτόγνωρα μέτρα και δε κουνήθηκε κολυμβηθρόξυλο. Μήπως αντί να χαζοχαίρεσαι με τα παρκάκια, αυτό να σε βάλει σε κάποιο προβληματισμό? Μήπως αντί να θεωρείς τους κνίτες «καρικατούρες» να βάλεις στη καθημερινή σου πρακτική τη πολιτική δουλειά στις μάζες? Ο Αρουραίος έθεσε πολύ σωστά τον ελιτισμό που σας διακατέχει.
Για το ζήτημα των εξεγέρσεων εμείς τις θέτουμε στενά με το ζήτημα της εξουσίας και σε αυτές προσδοκάμε το πρώτο βιολί να είναι η εργατική τάξη που αποτελεί το μεγαλύτερο κομμάτι της κοινωνίας και συνεχώς διευρύνεται. Αυτή είναι η κοσμοθεωρία μας πάει και τελείωσε, ούτε οι ποδηλάτες, ούτε οι φοιτητές ούτε κανείς άλλος. Η βίαιη ανατροπή θα πραγματοποιηθεί από αυτή στην οποία προσδοκούμε να έχει και συμμάχους. Πριν σπεύσεις να μιλήσεις για αστική νομιμότητα να σου υπενθυμίσω πως όλο το οικονομικό και πολιτικό σύστημα μέσω των «ΜΜΕ» αυτή τη στιγμή στρέφεται ενάντια στο ΚΚΕ το οποίο απαντάει με συνεχή όξυνση της πάλης καθώς διαμορφώνονται οι αντικειμενικές συνθήκες.
Για τη Κούνεβα που ανέφερες καλές οι πορείες δε λέω αλλά καλύτερο και πιο ουσιαστικό δεν είναι η ίδρυση σωματείων όπου μέσα από αυτά η πάλη να γίνεται ουσιαστική? Να σου θυμίσω πως πρόσφατα το ΠΑΜΕ ανέλαβε τη πρωτοβουλία για την ίδρυση του Σωματείου Εργολαβικών Καθαριστριών και Φυλάκων Μακεδονίας το οποίο έχει αναπτύξει πλούσια δράση, επαναπροσλήψεις αλλά και αρκετές διώξεις λόγω συνδικαλιστικής δράσης. Η Β. Μανωλοπούλου που έριξαν στο αμάξι της οξύ σε αυτό το σωματείο συσπειρώνεται. Το σωματείο ιδιωτικών υπαλλήλων Θεσσαλονίκης μέσα από τη δράση του κατόρθωσε τα τελευταία δύο χρόνια να κάνει πάνω από 200 επαναπροσλήψεις. Οι δυνάμεις του ΚΚΕ και του ΠΑΜΕ δε έπαιζαν ξύλο με τα αφεντικά της Μηχανιώνας και τα τσιράκια τους στο πλάι των μεταναστών και με τους τραμπούκους του Αρβανιτίδη (όπου κι εκεί είχαμε επαναπροσλήψεις απολυμένων). Θα μπορούσα να σου αναφέρω πολλά παραδείγματα ακόμα αλλά θα σου συνιστούσα να ρίχνεις καμιά ματιά στις «εργατικά» του Ριζοσπάστη πριν μας κατηγορήσεις για απραξία.
Η επανάσταση δεν είναι δυνατόν να εκδηλωθεί ενιαία κι αυτό εξαρτάται σε ένα βαθμό από τις ιδιαίτερες πολιτικές και κοινωνικές συνθήκες (ο NLS είχε κάνει μια καλή αναφορά για αυτό στο ΤΒΧΣ). Κυρίως όμως εξαρτάται από τις οικονομικές συνθήκες και πιο συγκεκριμένα η επανάσταση θα εκδηλωθεί αρχικά στο ποιο αδύναμο κρίκο της ιμπεριαλιστικής αλυσίδας που τώρα φαίνεται να είναι η Ελλάδα αλλά αυτό δεν είναι και πάλι σίγουρο για τους λόγους που προανέφερα. Για τα κλειστά σύνορα που έγραψες όπως ανέφερε η Α. Παπαρήγα στη Βουλή, είναι μέλημά μας η διεθνοποίηση της πάλης κι αυτό είναι το λογικό. Θα σου πω όμως το εξής η Επανάσταση δεν αποτελεί μία ευθύγραμμη διαδικασία που κινείται παράλληλα με το ιδεατό που έχουμε στο μυαλό μας. Πολλές φορές οδηγείται σε πρακτικές που δεν είναι θεμιτές αλλά επιβάλλονται εκ των πραγμάτων. Π.χ. μπορούμε να κατηγορήσουμε τον Λένιν που σύναψε εμπορικές συμφωνίες με τους εθνικιστές του Κεμάλ ή για τη συνθήκη του Μπρεστ-Λιτόφσκ? Στον Λένιν άλλωστε αποδίδεται η αποστροφή «Ακόμα και τη ψυχή μας στο διάολο θα πουλήσουμε ώστε να πετύχουμε το σκοπό μας». Κι ο πυρηνικός εξοπλισμός όσο απεχθής και να είναι πραγματοποιήθηκε στα πλαίσια των γεωπολιτικών ισορροπιών. Κάθε επανάσταση οφείλει να περιφρουρήσει την ύπαρξη και τη διαιώνισή της.
Τελειώνοντας επειδή ατυχώς αναφέρθηκες στα κουπονάκια (πάλι καλά που δε μας είπες και για τον Γερμανό) ένα σχετικά μεγάλο κόμμα όπως το ΚΚΕ έχει και αυξημένες απαιτήσεις σε υλικοτεχνική υποδομή. Θα περιοριστώ στο να σου γνωστοποιήσω πως η τελευταία οικονομική εξόρμηση έγινε για την αγορά του οικοπέδου στη Φλώρινα όπου βρίσκεται ο μεγαλύτερος ομαδικός τάφος μαχητών του ΔΣΕ (γύρω στους 800). Στο παρελθόν όποτε τοποθετούσαμε μνημείο πήγαιναν τα φασισταριά και το γκρεμίζανε. Αλήθεια νοιώθεις άνετα με τέτοιες πρακτικές ή μήπως θα περιμέναμε καμία συνέλευση να βρει τα χρήματα. Για την ιστορία, το οικόπεδο αγοράστηκε και θα προχωρήσουμε στην έγερση μνημείου ή μουσείου.
Καταρχήν δεν έχω καταλάβει γιατί με έχετε κάνει εκπρόσωπο του πάρκου Ναυαρίνου ή ενός ολόκληρου κινήματος που άλλοτε έχει να κάνει με φοιτητές, άλλοτε με ποδηλάτες κλπ
Εγώ λέω το εξής: το ΚΚΕ πέρα από το να έρχεται σε όλα αυτά απέναντι, ακόμα και στους εργατικούς αγώνες συμπεριφέρεται διασπαστικά. Αντί να συντονιστεί με την υπόλοιπη αριστερά και τους αναρχικούς κάνει τις πορείες του σε άλλο τόπο και χρόνο.
Έχει το 7% του εκλογικού σώματος και πάντα καταστέλλει μία μαζική δράση που μπορεί να γίνει. Σαν τη ΓΣΕΕ ένα πράγμα.
Για τα κουπόνια και όλα τα άλλα ανέφερα ότι γενικότερα έχει ένα μηχανισμό τον οποίο τον βολεύει η αδράνεια, το βόλεμα. Το ΚΚΕ βρίσκεται γενικότερα σε μία ρουτίνα που δε γουστάρει ταραχές και εξεγέρσεις.
Κι αν που και που κάνει καμιά απεργία είναι για να μη μείνει εκτός.
Αλλα το κύριο πρόβλημα στο ΚΚΕ είναι η ψηφοθηρία. Έχει κάνει ως σκοπό της ζωής του κνίτη να φέρει και άλλες ψήφους στο κόμμα. Εκφυλίζει έτσι προσωπικότητες σε αριθμούς ψήφων. Πέραν βέβαια ότι αυτό δεν είναι καθόλου αποτελεσματικό.
Κοίτα τα ποσοστά και τους απόλυτους αριθμούς στις ψήφους πώς κυμαίνονται ανά 4ετία. Δε σημειώνεται καμία ανοδική τάση.
Ο γυαλός πάει στραβά ή εμείς στραβά αρμενίζουμε;
Το παράδειγμα που έφερες με τον Λένιν, είναι αντίστοιχο αυτού που φέρνω για το τι κάνουμε για τα θέματα «ασφαλείας». Ναι θα διαπραγματευτούμε με τις ΗΠΑ αν χρειαστεί. Αν χρειαστεί δε θα πειράξουμε τις βάσεις. Ποιο το προβλημά μετά;
Για το θέμα των πυρηνικών δε χρειάζεται να επαναλαμβάνομαι. Είπα ότι είμαστε πολύ μικροί οι άνθρωποι για να χειριζόμαστε πυρηνικά με αυτό τον τρόπο. Πρέπει να αναπτύξουμε διεθνές δίκτυο για τον τερματισμό πυρηνικών όπλων και ενέργειας.
——————
Ναι, κατηγορώ το ΚΚΕ για οικονομισμό, όταν αυτό απουσιάζει από όλα τα κινήματα πέραν ενός υποσυνόλου των εργατικών κινημάτων, όταν μιλά ότι η βάση είναι η οικονομία, με την ίδια ακριβώς έννοια που εννοούν την οικονομία οι αστοί οικονομολόγοι και ότι όλα τα άλλα (γλώσσα, τέχνη, φιλοσοφία κλπ ) είναι το εποικοδόμημα.
Δε θα είχα κανένα πρόβλημα με το ΚΚΕ αν δε συμπεριφορόταν ψηφοθηρικά και ανταγωνιστικά, αν είχε κάτι καινούργιο να μας πει για την πρόοδο της κοινωνίας και την οικολογία.
Δε θα είχα πρόβλημα με το ΚΚΕ αν ήταν αλληλέγγυο στους φυλακισμένους και τους απολυμένους που δεν είναι στο ΠΑΜΕ.
Δε θα είχα πρόβλημα με το ΚΚΕ αν δεν εμφανίζονταν οι αρουραίοι να πούν ότι οι ποδηλάτες και τα πάρκα είναι για τα μπάζα
Δε θα είχα πρόβλημα με το ΚΚΕ αν αυτό δεν είχε πρόβλημα με οτιδήποτε μη ΚΚΕ, εργατικο-οικονομικίστικο.
Δε θα είχα πρόβλημα με το ΚΚΕ αν δεν έκανε τις αφίσες που γράφουν ένα ξερό «ψήφο στο ΚΚΕ» ταπετσαρία στους τοίχους
Δε θα είχα πρόβλημα με το ΚΚΕ αν έβλεπε ότι ιστορικά εκπροσωπεί την Παρισινή Κομμούνα και τη Σοβιετική Επανάσταση και όχι τον Στάλιν.
Δε θα είχα πρόβλημα με το ΚΚΕ αν άφηνε τα τσιτάτα και είχε αυτιά και σκόπευε να γίνει και καμιά πολιτισμένη συνέλευση στους χώρους που εμφανίζεται
Όλα αυτά δεν ισχύουν,
οπότε έχω κάθε δικαίωμα να μη γουστάρω το ΚΚΕ
Τους αρουραίους βγάλτους έξω από τα προβλήματά σου με το ΚΚΕ.
Αυτοί απλά εμφανίζονται περιοδικώς όταν αυξάνεται πολύ ο πληθυσμός τους, δεν έχουν σχέση με την πολιτική και την τακτική του ΚΚΕ.
Τέλος πάντων για τα άλλα δεν με ενδιαφέρει, όμως αυτό προσπάθησε να το καταλάβεις, είναι σημαντικό:
Η τακτική «να το συζητήσουμε» είναι για τις παρέες μας και για τις παρεξηγήσεις στο δρόμο. Όταν μιλάμε για διεθνείς σχέσεις, ειδικά τέτοιου τύπου όπου ο άλλος θέλει να σε εξοντώσει, δεν υπάρχουν επιχειρήματα:
Η Κούβα άφησε την βάση στο Γκουαντανάμο, αλλά το εμπάργκο δεν σταμάτησε, ούτε οι απόπειρες δολοφονίας και έγινε ΚΑΙ εισβολή στον κόλπο των Χοίρων. Ο μόνος λόγος που οι ΗΠΑ σήμερα δεν μπουκάρουν είναι γιατί έχουν άλλες προτεραιότητες.
Πίστεψέ με, αν η ΕΣΣΔ δεν είχε πυρηνικά, μέσα σε μια δεκαετία ή θα είχε καλέσει το ΔΝΤ για να καθοδηγήσει την οικονομική της πολιτική ή θα μέτραγε μανιτάρια δεξιά κι αριστερά με οποιοδήποτε πρόσχημα.
Μην είσαι τόσο αθώος και δεν το λέω με την κακή του έννοια.
Η ΕΣΣΔ κανένα πρόβλημα δε θα είχε χωρίς πυρηνικά, με την προϋπόθεση ότι θα ήταν ριζικά διαφορετική και πιο έξυπνη στις διεθνείς σχέσεις, από το να υψώνει τοίχη και να έχει μανία καταδίωξης
Αν τα εργαλεία μιας «επανάστασης» είναι τα πυρηνικά όπλα, προκειμένου να επιβιώσει αυτή,
καλύτερα να μην υπάρξει καν επανάσταση.
Το ξαναγράφω: οι άνθρωποι είμαστε πολύ μικροί για να παιζουμε με τα πυρηνικά, λες και παίζουμε με τα αυτοκινητάκια μας
Ξέρεις καλέ μου Κιχώτη τα πυρηνικά δεν είναι σαν τα δωράκια του Χαχανούλη, να τα δίνεις για πλάκα. Δεν ξέρω αν το παρατήρησες αλλά οι ΗΠΑ κατέκτησαν πολύ εύκολα το ΙΡΑΚ και το Αφγανιστάν. Δηλαδή εσύ αν κατακτούσες την Ελλάδα μετά σε κάθε επίθεση ανταρτών θα εξαφάνιζες μία πόλη; Την δουλειά τους θέλουν να κάνουν ξέρεις, δεν είναι ψυχοπαθείς.
Πιο πολύ ενδιαφέρον έχει το ΙΡΑΝ. Εκεί τα πράγματα είναι πιο ζόρικα αγαπητέ για τους φίλους μας (ΗΠΑ-Ισραήλ), κι εκεί ήδη έχουν αρχίσει να τρίβονται πάνω στις πυρηνικές κεφαλές…
Δηλαδή; Είναι θετικό ότι ο κάθε παλαβιάρης μουλάς έχει στα χέρια του μια πυρηνική βόμβα όποτε θέλει;
Πραγματικά, θα την έβρισκες αν φυτεύανε οι Ιρανοί 2 πόλεις των ΗΠΑ;
Και μετά να τους ανοίγανε οι ορέξεις να προχωρήσουν και παραπέρα;
Ο Αμερικανικός λαός σε τι φταίει;
Τουλάχιστον παραδέχτηκες ότι δεν είναι και ψυχοπαθείς οι άνθρωποι. Πράγμα που σημαίνει δηλαδή, ότι αν δεν υπάρχει ιδιαίτερος λόγος να ρίξουν μία βόμβα δε θα τη ρίξουν.
Να σε ρωτήσω: Έστω ότι γίνεται μία σοσιαλιστική επανάσταση στην Ελλάδα κι έστω ότι κάνουμε ορισμένους συμβιβασμούς και υποχωρήσεις και δεδομένου ότι δεν υπάρχει σήμερα ΕΣΣΔ, ποιο είναι το ιδιαίτερο ενδιαφέρον των ΗΠΑ να ασχοληθούν με το τι γίνεται εδώ;
Για ποιο λόγο δηλαδή να θέλαν να «θερμάνουν» το κλίμα;
Εγώ λοιπόν λέω ότι το ζήτημα των πυρηνικών πρέπει να το πιάσει το κίνημα με ένα διεθνές δίκτυο, αντί να περιμένουμε το κάθε εθνικοαπελευθερωτικό κίνημα να γίνει πυρηνική δύναμη, για να ανταγωνιστεί τις άλλες και να υπάρξει μία γενικότερη ισορροπία.
Και είπα εθνικοαπελευθερωτικό. Πιστεύεις ότι έχει κάποιο νόημα σε μια ήδη παγκοσμιοποιημένη κοινωνία να υπάρξουν εθνικοαπελευθερωτικά κινήματα και όχι να χτιστεί ένα διεθνές κίνημα που θα σταματήσει και τα πυρηνικά και τους πολέμους;
Νομίζω πως στα περισσότερα σου έχω απαντήσει ήδη. Είναι προφανές πως έχεις διαφορετική αντίληψη κι αυτό μας οδηγεί σε διαφορετικούς πολιτικούς χώρους. Να σου πω μόνο πως η προσπάθεια οικοδόμησης του σοσιαλισμού δεν αρχίζει και τελειώνει με τη Παρισινή Κουμούνα που ασφαλώς αποτελεί σημείο αναφοράς. Διαφωνώ με όλα τα παραπάνω αλλά είναι μάταιο να δαπανήσω περισσότερη ενέργεια ειδικά στις δεδομένες συνθήκες. Όπως σου είπα σε άλλο ποστ είμαι διατεθειμένος από κοντά να συνεχίσω τη συζήτηση.
Πάντως κρίμα γιατί στο σοσιαλισμό είχα σκοπό να σε προτείνω για Επίτροπο επί των Παγωτών Χωνάκι και Λοιπών Γλυκισμάτων.
να σου πω.. σήμερα ήθελα να το γράψω αυτό.. αλλά δεν ξέρω πού το έγραψες εσύ..
εγώ θα έλεγα «θα ήμουν ηλίθια» χααχαχχααχα
τώρα.. θα με κάνεις να πάω να δω ρε γμτ.. τεσπα, θα τα πούμε!
Σχολιαστές Χωρίς Σύνορα COMMENTATORS WITHOUT FRONTIERS Comentadores SIN FRONTERAS 
Ναι ρε παιδιά το μπατσόκ είναι εδώ και τουλάχιστον οι μη ηλίθιοι ξέραν τι είναι και ποιός ο ρόλος του.
Εδώ είναι όμως και η ψευτοαριστερά της καπιταλιστικής ανανέωσης του συνασπισμούλη, και νομίζω πως πρέπει να αναδειχθεί ο δικός της ρόλος εντός της αριστεράς.
Ας το πάρουν χαμπάρι ότι η «αριστερά» των «βορείων προαστείων» περισσεύει κι αν δεν τη στείλουν από κει που ήρθε (μπατσοκ, αλαφουζοοικΩλογία) θα δούνε 2% στην επόμενη δημοσκόπηση και 1.5% στις εκλογές.
Άντε να πάρει δρόμο. Κρίμα που μπήκε στη βουλή ο Συν. Θα καθυστερήσει έτσι να διαλυθεί και τρώει από την αριστερά ζωτικό χώρο.
Είναι ταξικός εχθρός. Όπως λέει και το ΚΚ ψήφισε το Μάαστριχτ και είναι υπέρ της ΕΕ.
Από τη μια λέει ότι είναι ενάντια στα ιδιωτικά πανεπιστήμια.
Από την άλλη στήριζε τα ιδιωτικά κολέγια.
Και 1002 άλλα…
Είναι άλλο ένα σοσιαλδημοκρατικό κόμμα πιο αστικό από το ΠΑΣΟΚ του ’90.
Εύχομαι με όλη μου την ψυχή να διαλυθεί ο Συνασπισμός και ο κόσμος του να ριζοσπαστικοποιηθεί και να να περάσει από το χώρο του ρεφορμισμού και του συντηρητισμού στο χώρο της επανάστασης και του κομμουνισμού.
Στα κόμματα του ΕΕΚ και της ΑΝΤΑΡΣΥΑΣ
και στο χώρο της αναρχίας και των αντιεξουσιαστών.
Μακριά από το ΚΚΕ και την πρέζα.
Το τσιγαράκι μπορεί να είναι καλό που και που
ΟΛΟΙ ΚΑΙ ΟΛΕΣ ΣΤΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΤΟΥ ΠΑΜΕ
ΤΗΝ 1Η ΜΑΗ 11.00 π.μ. ΣΤΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑ
Εργαζόμενες, εργαζόμενοι, νέες και νέοι, άνεργοι, συνταξιούχοι, συνάδελφοι οικονομικοί μετανάστες,
Το Πανεργατικό Αγωνιστικό Μέτωπο σας καλεί να συμμετάσχετε στις φετινές πρωτομαγιάτικες εκδηλώσεις τιμής και δόξας στους αγώνες και τις θυσίες της τάξης μας ώστε να αποτελέσουν ένα σημαντικό βήμα κλιμάκωσης των αγώνων για την απόκρουση της αντεργατικής καταιγίδας και για την ανασύνταξη του κινήματος της εργατικής τάξης στην κατεύθυνση συθέμελων ανατροπών προς όφελός της.
Σήμερα συντελείται μια άνευ προηγουμένου σαρωτική επίθεση σε δικαιώματα και κατακτήσεις, που απαίτησαν μακρόχρονους, σκληρούς και αιματηρούς αγώνες. Για τις νέες γενιές προδιαγράφεται ένα μέλλον ζοφερό, χωρίς δικαιώματα καθιστώντας τις έρμαια απέναντι στη δίψα του κεφαλαίου για περισσότερα κέρδη.
1. Ο κοινωνικός χαρακτήρας της Ασφάλισης ισοπεδώνεται, επίκειται δραματική μείωση του ύψους των συντάξεων, αυξάνουν τα όρια συνταξιοδότησης, συνθλίβονται οι ιατροφαρμακευτικές παροχές.
2. Επιχειρείται η κατάργηση των Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας, επεκτείνονται και παγιώνονται οι βάρβαρες εργασιακές σχέσεις.
3. Η νέα φοροεπιδρομή βρίσκεται σε εξέλιξη, είτε με την έμμεση, είτε με την άμεση φορολογία σε βάρος των εργατικών – λαϊκών στρωμάτων.
4. Το ήδη πενιχρό οικογενειακό, λαϊκό εισόδημα συρρικνώνεται παραπέρα, είτε από τα αλλεπάλληλα κύματα ακρίβειας, είτε από φόρους, είτε από άμεσες μειώσεις μισθών στο Δημόσιο, είτε μέσω μηδενικών αυξήσεων στον ιδιωτικό τομέα.
5. Εμπορευματοποιείται παραπέρα η Υγεία, πράγμα που σημαίνει, ότι η λαϊκή εργατική οικογένεια θα υποστεί σημαντικό πλήγμα λόγω του εξαναγκασμού να δαπανά ολοένα και περισσότερα χρήματα για ανάγκες σε περίθαλψη, φάρμακο, πρόληψη και θεραπεία.
6. Η ανεργία έχει προσλάβει εκρηκτικές διαστάσεις με μεγάλο θύμα τη νεολαία, ζήτημα που δεν αφορά μόνο τους ανέργους, οι οποίοι υφίστανται τις οδυνηρές συνέπειες, αλλά και όσους έχουν ένα μεροκάματο, καθώς η ανεργία αποτελεί ένα ισχυρό όπλο στα χέρια της εργοδοσίας για να μειώνει τις απαιτήσεις της εργατικής τάξης.
7. Το σχολείο θα λειτουργεί ως επιχείρηση και οι γονείς θα αναγκάζονται να βάλουν πιο βαθιά το χέρι στην τσέπη. Με το πολυνομοσχέδιο για το «νέο σχολείο», την αυτοαξιολόγηση και το σχέδιο «Καλλικράτης», η εκπαίδευση γίνεται ακόμα πιο ταξική. Αφαιρείται, ουσιαστικά, το δικαίωμα στη μόρφωση για τα παιδιά της εργατικής τάξης, δρομολογούνται απολύσεις εκπαιδευτικών.
Συνάδελφοι και Συναδέλφισσες,
Απέναντί σας έχει σχηματιστεί ένα αντιλαϊκό, αντεργατικό μπλοκ δυνάμεων που αποτελείται από κυβέρνηση, κεφάλαιο, ΕΕ, κόμματα του ευρωμονόδρομου.
Ομόθυμα αυτές οι δυνάμεις σας καλούν να θυσιάσετε, ό,τι σας έχει απομείνει από δικαιώματα. Σας λένε ψέματα, ότι τα μέτρα είναι προσωρινά. Σας λένε ψέματα, ότι είναι αναγκαία για το καλό του τόπου.
Ψεύδονται όταν ισχυρίζονται, ότι είναι πατριωτικό καθήκον η στήριξη αυτής της πολιτικής αφού γνώμονας της είναι η άνοδος των κερδών των μονοπωλίων, δηλαδή μιας κοινωνικής μειοψηφίας που ζει παρασιτικά.
Σας λένε ψέματα, ότι δεν υπάρχουν λεφτά, όταν η πλουτοκρατία καταγράφει συνεχή άνοδο κερδών από το βάθεμα της εκμετάλλευσης της εργατικής τάξης.
Εργαζόμενες, εργαζόμενοι, νέες και νέοι,
Τα μέτρα έχουν σχεδιαστεί από καιρό από το κεφάλαιο, την Ε.Ε. και τα κόμματά τους, στόχος των μέτρων είναι η εργατική τάξη να προσφέρει τις δυνάμεις της ακόμα πιο φθηνά για να πολλαπλασιάσουν και να χρυσώσουν με νέα υπερκέρδη οι μεγάλοι επιχειρηματικοί όμιλοι και γενικότερα η μεγαλοεργοδοσία τα ταμεία τους. Τα μέτρα, αυτού του χαρακτήρα, εφαρμόζονται σε όλες τις χώρες της ΕΕ, είτε έχουν μικρό, είτε έχουν μεγάλο δημοσιονομικό έλλειμμα. Αξιοποιούν το μούδιασμα που υπάρχει σε πλατιές, λαϊκές μάζες από τη δημοσιονομική τρομοκρατία που έχουν εξαπολύσει κυβέρνηση, αστικά ΜΜΕ και διάφοροι χρυσοπληρωμένοι οικονομικοί «αναλυτές».
Στόχος των μέτρων είναι το ξεπέρασμα της κρίσης προς όφελος της πλουτοκρατίας και η διαμόρφωση ευνοϊκών συνθηκών για τη μεγιστοποίηση της κερδοφορίας των μεγάλων επιχειρήσεων την περίοδο της ανάπτυξης.
Είναι στο χέρι της εργατικής τάξης το φρενάρισμα και η ανατροπή αυτής της πολιτικής. Όρος και προϋπόθεση είναι η αποφασιστική αναμέτρηση με τα μονοπώλια και τον ιμπεριαλισμό.
Απαιτείται η ευρεία συσπείρωση της εργατικής τάξης με το πλαίσιο του ΠΑΜΕ στο συνδικαλιστικό κίνημα για να δοθεί απάντηση στην επίθεση που δέχεται η εργατική τάξη στα δικαιώματά της. Στόχος πρέπει να είναι η ανατροπή αυτής της αντιλαϊκής πολιτικής. Αιμοδότης αυτής της υπόθεσης μπορεί να γίνει η ορμητική ένταξη της νεολαίας στο ταξικό, εργατικό κίνημα.
Δεν πρέπει να ανεχτείς άλλο την καταδίκη σου σε μόνιμη φτώχεια, ανέχεια και ανεργία. Οι νέοι και οι νέες δεν πρέπει να ανεχτούν ένα μέλλον πολύ χειρότερο σε σχέση με τις δεκαετίες ’70 – ΄80 – ΄90. Αυτός ο δρόμος ανάπτυξης που βιώνουμε έχει χρεοκοπήσει. Δεν υπάρχει περιθώριο για μικροβελτιώσεις. Η όποια δυνατότητα παραχωρήσεων υπήρχε στο παρελθόν έχει περιοριστεί ασφυκτικά. Κίνητρο της καπιταλιστικής ανάπτυξης είναι το κέρδος και μόνο το κέρδος της πλουτοκρατίας, πράγμα ασυμβίβαστο με την ευημερία της εργατικής τάξης.
Σήμερα υπάρχουν όλες οι αναγκαίες υλικές προϋποθέσεις για μόνιμη σταθερή δουλειά, μειωμένο ωράριο, για αποκλειστικά δημόσιες και δωρεάν παροχές, όπως Υγεία, μόρφωση, λαϊκή στέγη, πολιτισμό, αθλητισμό, περισσότερο ελεύθερο χρόνο, για μισθούς και συντάξεις που θα ανταποκρίνονται στο ύψος των σημερινών λαϊκών αναγκών. Η μόνιμη ικανοποίηση τους απαιτεί την αλλαγή του σκοπού της παραγωγής. Απαιτείται μια κοινωνία που το κουμάντο που θα το κάνουμε εμείς στα μέσα παραγωγής, η βάση της θα είναι ο κεντρικός σχεδιασμός με γνώμονα τη διασφάλιση της λαϊκής ευημερίας, θα είναι ο άλλος δρόμος ανάπτυξης, που όλοι θα δουλεύουν με δικαιώματα με μοναδικό στόχο η παραγωγή να τίθεται εξ’ ολοκλήρου στην υπηρεσία των αναγκών μας. Μια κοινωνία χωρίς καπιταλιστές, χωρίς εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο.
Είμαστε η τάξη που παράγει τον πλούτο, που δημιουργεί τους όρους για την επιστημονική πρόοδο. Χωρίς τις σωματικές και πνευματικές μας δυνάμεις καθετί που κινείται θα πάψει να κινείται. Είναι η ώρα αυτές οι δυνάμεις να τεθούν στην υπηρεσία των αναγκών της εργατικής, λαϊκής οικογένειας. Θεμέλιο για την πραγματοποίηση αυτού του στόχου είναι τα βασικά και συγκεντρωμένα μέσα παραγωγής να κοινωνικοποιηθούν. Εμείς να γίνουμε οι αφέντες του πλούτου που παράγεται.
Λάβε θέση μάχης γύρω από την αντιμονοπωλιακή γραμμή του ΠΑΜΕ σε συμμαχία με τους μικρούς εμποροβιοτέχνες, τη μικρομεσαία αγροτιά.
Κάθε αναμονή, κάθε εφησυχασμός δίνει στα αρπακτικά του κεφαλαίου και όσους τα υπηρετούν περισσότερα περιθώρια για να ετοιμάσουν την επόμενη επίθεση στα δικαιώματά σου. Μην περιμένεις άλλο. Οι θυσίες που απαιτεί η ταξική πάλη είναι πολλαπλάσια λιγότερες από τις θυσίες που απαιτεί η πλουτοκρατία και θα γίνουν ακόμα λιγότερες στο βαθμό που οι αγώνες θα γίνονται μαζικότεροι, πιο μαχητικοί και θα αμφισβητούν την εξουσία του κεφαλαίου.
Παραγκώνισε και περιθωριοποίησε τις συνδικαλιστικές πλειοψηφίες της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ. Αυτούς δηλαδή που έχουν κάνει ό,τι περνάει από το χέρι τους για να υπονομευτούν οι ταξικοί αγώνες, για να υλοποιηθούν οι φιλομονοπωλιακές πολιτικές χωρίς λαϊκές αντιδράσεις, για να καναλιζαριστεί η συσσωρεμένη λαϊκή δυσαρέσκεια σε ανώδυνη για την εξουσία των μονοπωλίων κατεύθυνση.
Εγκατέλειψε μαζικά τα κόμματα του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ και τα κόμματα του ευρωμονόδρομου. Συμπαρατάξου με τη γραμμή του Πανεργατικού Αγωνιστικού ΜΕτώπου για νέους μεγαλειώδεις αγώνες. Αγώνες γροθιά στην επίθεση του κεφαλαίου σε βάρος των δικαιωμάτων της εργατικής τάξης. Αγώνες που θα ανοίγουν δρόμους για μια άλλη κοινωνία.
Δεν ξεκινάμε από το μηδέν. Υπάρχει πείρα. Το τελευταίο διάστημα αναπτύχθηκαν αγώνες που διαμόρφωσαν μια σθεναρή πρωτοπορία έτοιμη για σκληρές ταξικές αναμετρήσεις. Το ΠΑΜΕ συνεχώς διευρύνει τους δεσμούς του με πλατιές λαϊκές μάζες. Έχει κατακτήσει ένα τεράστιο κύρος και σε μεγάλο τμήμα εργατικών, λαϊκών συνειδήσεων έχει ενισχυθεί σημαντικά ως συνδικαλιστικός πόλος, αντιμονοπωλιακής συσπείρωσης. Χωρίς καθυστέρηση, όσο πιο πολλές εργατικές, λαϊκές δυνάμεις θέσουν ψυχή και σώμα στην υπηρεσία των ταξικών μαχών, τόσο πιο σύντομα θα κοπεί η ρίζα του δέντρου αυτού του δρόμου ανάπτυξης που είναι η αιτία των δεινών που μας ταλανίζουν.
Όλοι στη μάχη, όλοι στους δρόμους!
Καμία θυσία για την πλουτοκρατία!
Νόμος είναι το δίκιο του εργάτη!
ΟΛΟΙ ΚΑΙ ΟΛΕΣ ΣΤΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΤΟΥ ΠΑΜΕ
ΤΗΝ 1Η ΜΑΗ 11.00 π.μ. ΣΤΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑ
Με συγχωρείς, αλλά πρωτοπορεία δεν είναι το ΠΑΜΕ, αλλά τα πρωτοβάθμια σωματεία και οι αριστεριστές, που ξεκίνησε από το μεγαλειώδες φοιτητικό κίνημα της άνοιξης του 2007 με τα ΕΑΑΚ και συνεχίστηκε το Δεκέμβρη του 2008 με τους αναρχικούς, με την κύρια μάζα του κόσμου να είναι ανένταχτοι οι οποίοι θέλουν να ξεπεράσουν τα στεγανά, τα κόμματα, τις ταμπέλες, τις αυτοϊκανοποιήσεις κάθε είδους σεχταρισμών που φτιάχνει ο κάθε χώρος στο μικρόκοσμό του και τους συμβιβασμούς του παρελθόντος, όπως του ’89.
Το ξέρουμε ιστορικά πλέον ότι στην πρωτοπορεία δε θα είναι ούτε το ΚΚΕ, ούτε κανένα άλλο κόμμα, αλλά κάτι που θα τα ξεπερνάει όλα. Το ΚΚΕ οφείλει να ακολουθήσει και να παίξει το ρόλο του σε κάτι που θα γεννηθεί εκ του μη όντως και όχι να ψάχνει πως θα το πατερναλίσει, να το ποδηγετήσει και αν είναι κάτι που δεν ελέγχεται να το καταγγείλει όπως έγινε το Δεκέμβρη του 2008. Θα βγει offside και πάλι από το κίνημα κάνοντας ζημιά και στον εαυτό του και στο κίνημα και θα αλλοιώνει την ιστορία μετά από 100 χρόνια για το ρόλο που έπαιξε στις εκδηλώσεις μνήμης που θα κάνει μαζί με το 1886 και το 1944.
Δε γουστάρω το ΚΚΕ, αλλά ξέρω ότι γκολ δε μπαίνει αν βγαίνει αυτό το κομμάτι συνεχώς offside. Kαι αυτό γιατί δυστυχώς το υπόλοιπο κίνημα μόνο κατά ένα μέρος συνειδητοποιεί ότι την εξουσία δεν αρκεί να την υποτιμήσεις, αλλά πρέπει και να την αρπάξεις παράλληλα από τα δικά τους χέρια.
Ασφαλώς ποτέ δε θα έμπαινα σε πολιτικά αντιπαράθεση πετώντας στα μούτρα σου ανακοινώσεις ή αλλα κατεβατά. Περισσότερο το έκανα για να σε πειράξω και λιγότερο για να θέσω και τη πλατφόρμα του ΠΑΜΕ. Θεωρώ πλέον κουραστικό να μπαίνω σε πολιτική αντιπαράθεση μέσω του διαδικτύου από τη στιγμή που αυτή διεξάγεται πλέον στη κοινωνία και μάλιστα με πολύ πιο σκληρούς όρους. Αυτό δε σημαίνει πως δεν είμαι διατεθειμένος να τη κάνουμε από κοντά. Για μένα πάντως το κίνημα συνδέεται αρρηκτα με το περιεχόμενο της εξουσίας και το τελευταίο καθορίζει και τις μορφές πάλης. Και οπωσδήποτε το ζήτημα της εξουσίας και το περιεχόμενο που θα λάβει σε μία ενδεχόμενη επανάσταση είναι πολύ σοβαρό για να περιορίζεται σε τσιτάτα που ορίζουν ως κύριο πολιτικό πρόταγμα την αυτοοργάνωση πασπαλισμένη με μπόλικη δόση κινηματισμού.
Και βέβαια δεν είναι πρωτοπορεία το ΠΑΜΕ. Το ρόλο της πρωτοπορείας περιμένω να τον έχει η εργατική τάξη μαζί με τους συμμάχους της.
Aν λες ότι το ΠΑΜΕ δεν είναι στην πρωτοπορεία, αλλά αυτό το ρόλο θα τον παίξει η εργατική τάξη είμαστε σε καλό δρόμο.
Αγνοείς όμως ή σνομπάρεις (όχι εσύ προσωπικά, το ΚΚΕ εννοώ) μεγάλο ή το μεγαλύτερο κομμάτι του κινήματος που αυτό άλλοτε έχει να κάνει με φοιτητές και νεολαίους, άλλοτε με το μεταναστευτικό, άλλοτε με αμεσοδημοκρατικά κινήματα πόλης, επιτροπές αγώνα προστασίας κάποιου δάσους κλπ, άλλοτε διάφορα κινήματα αλληλεγγύης, αντιπολεμικά, αντιπυρηνικά, ισότητας των δύο φύλων, για τα δικαιώματα ζώων, ποδηλάτες, καταλήψεις, πάρκα και πάει λέγοντας.
Κάθε πρόταση που αγνοεί όλες αυτές τις συνιστώσες του κινήματος για μια κοινωνία ανθρώπινη που αξίζει να ζει κανείς σε αυτή, και που δεν ονομάζονται «εργατική τάξη», απλά είναι για τα μπάζα.
Καλά και οι μισοί από αυτούς που αναφέρεις για τα μπάζα είναι, αλλά ας το κρατήσουμε μεταξύ μας αυτό το μυστικό…
ok με αυτή τη λογική όλη η αριστερά, οι κομμουνιστές και οι αναρχικοί είναι για τα μπάζα. Μέσα στην αδυναμία τους να ανταπεξέλθουν στο σύστημα ασχολούνται με μαλακίες για να νομίζουν κι αυτοί ότι κάτι κάνουν στη ζωή τους.
Ας γίνουμε αστοι. Αλλά ας το κρατήσουμε μεταξύ μας αυτό μυστικό…
Α ρε αρουραίε κάτι μυαλά που κουβαλάτε…
Και μετά ρωτάμε γιατί ο κόσμος ψηφίζει ακόμα ΝΔ και ΠΑΣΟΚ. Εγώ λέω: καλά κάνει!
Αφού οι «αρουραίοι» δεν έχουν να τους δώσουν ΤΙΠΟΤΑ πέρα από σταλινικές μαλακίες, που αρκεί να τις μυριστεί κανείς μπαίνοντας σε ένα αμφιθέατρο που γίνεται φοιτητική «συνέλευση»…
Πέρασε ο Δεκέμβρης ρε μαλάκες αρουραίοι και Χριστό δεν καταλάβατε…
Απελπισία είστε
Αφιερωμένο στον αρουραίο
ΚΝΕ και μαλακίες
ΥΓ: ο ΜΗΤΣΑΡΑΣ ας με συγχωρεί, αλλά η πλειοψηφία της ΚΝΕ είναι αρουραίοι
Οι αρουραίοι το προσπαθούν καλέ μου Δον όπως μπορούν και μερικές φορές χτυπούν και απευθείας τα ιμπεριαλιστικά κέντρα, αν ζοριστούν πολύ 🙂 (http://www.tanea.gr/default.asp?pid=2&ct=2&artid=4572306)
Αλήθεια, πιστεύεις ότι οι αστοί δεν κάνουν ποδήλατο; Γιατί; Είναι όλοι τους χοντροί;
Μήπως πιστεύεις ότι οι αστοί δεν θέλουν να προστατεύσουν το δάσος που περιτριγυρίζει το εξοχικό τους ή μήπως πιστεύεις ότι θα πρέπει ν’ αρχίσουμε να κυνηγάμε τους βοσκούς που κατηγορούσε ο Συνασπισμός ως υπεύθυνους για τις πυρκαγιές στην Ηλεία;
Μήπως έχεις καμιά ψευδαίσθηση ότι οι αστοί δεν νοιάζονται για το περιβάλλον; Α…μα σίγουρα δεν έχεις δει τότε το «Eco News» στον Sky…
Τι σε κάνει να είσαι τόσο σίγουρος ότι αυτά είναι υποθέσεις του προλεταριάτου;
Τι σε κάνει να πιστεύεις ότι δεν είσαι αστός αν ασχολείσαι με όλα αυτά;
Κοίταξε αγαπητέ μου Δον:
Δεν υπάρχει σήμερα πανάκεια. Όπως έχουμε δει ελπιδοφόρα και μαχητικά Κομμουνιστικά Κόμματα να εκφυλίζονται και να μεταμορφώνονται σε κυριολεκτικούς διώκτες των εργαζομένων (βλ. π.χ. την Κίνα), έτσι και πολύ χειρότερα έχουμε δει «κινήματα» να υπηρετούν μέχρι και συμφέροντα πολυεθνικών.
Ειδικά σε μια εποχή όπου η κοινωνίες των πολιτών, οι ΜΚΟ, οι διαταξικές θεματικές συλλογικότητες κάνουν θραύση, θα έπρεπε να είσαι λίγο επιφυλακτικός απέναντι στους διάφορους που παρουσιάζονται το βράδυ ως κινήματα και το πρωί παίρνουν κανένα υπουργείο τηλέφωνο για «βοήθεια» ή ψάχνουν κανένα πρόγραμμα.
Ότι λάμπει δεν είναι χρυσός όπως θα ξέρεις και αν όλες αυτές οι κινήσεις/κινήματα κλπ. δεν ενταχθούν σε μια αντισυστημική λογική, δεν είναι τίποτε άλλο παρά ένα ακόμη στολίδι της (νεο)φιλελεύθερης βιτρίνας, που πίσω της κρύβει την σαπίλα ενός συστήματος που είναι έτοιμο να κατασπαράξει την ανθρωπότητα προκειμένου να αναπαραχθεί.
Κι εντάξει, μπορεί να μην είμαι κανένας φοβερός πρωτοπόρος αγωνιστής, όμως έχω δει κι από μέσα κάποια πράγματα…και μερικές φορές έχω ντραπεί κιόλας για αρκετά από αυτά που ξεκινούν ως κινήσεις αλληλεγγύης και καταλήγουν σε εμποροπανήγυρεις.
Αλήθεια, μπορείς να μου παρουσιάσεις την δική σου πρόταση για τον κόσμο, μιας κι εγώ απλά λέω «σταλινικές μαλακίες»;
Εμπρός…δείξε μου τις καινοτόμες ιδέες σου που θα τσακίσουν το ΠΑΣΟΚ και την ΝΔ κι εγώ θα προσπαθήσω να τις καταλάβω, σου δίνω το λόγο μου.
Εγώ, λοιπόν, λέω ότι τα διάφορα κινήματα προκύπτουν από υπάρχουσες ανάγκες.
Δεν εννοώ ότι το κάθε κίνημα είναι μια «επαναστατική πρωτοπορεία». Αν πολλοί από αυτούς είναι αστοί όπως αναφέρεις, αυτό είναι καλό για το κίνημα, γιατί βλέπουμε στην τελική ότι ακόμα και οι συστημικοί αρχίζουν και βλέπουν τις αντιφάσεις και τα προβλήματα της αστικής «δημοκρατίας».
Εσύ αντί να υποβιβάζεις τους ίδιους (που είναι η πλειοψηφία) και τις ανάγκες που προκύπτουν που είναι ορατές και υπάρχουσες, που δε θέλουμε να μας θερίζει το καυσαέριο, τα τροχαία, που θέλουμε ένα λογικό φαγητό στο πιάτο, που θέλουμε ΑΜΕΣΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ εδώ και τώρα, που θέλουμε ελεύθερους κοινωνικούς χώρους, πρέπει ακριβώς πάνω σε αυτές τις ανάγκες να στηριχτείς για να δώσεις την πρότασή σου.
Η μόνη πρότασή σου εσένα είναι να πάρεις την εξουσία. Ωραία. Την παίρνεις. Και μετά;
Θα ανοίξεις πυρηνικά εργοστάσια όπως στην ΕΣΣΔ για να φτιάξεις και όπλα μεταξύ άλλων κ να είσαι «ασφαλής»;
Πως θα δώσεις στον κόσμο δουλειά;
Που θα στρέψεις την παραγωγή;
Τι θα κάνεις με το μεταναστευτικό; Τι θα κάνεις με το συνοστισμό στις πόλεις; Τι θα κάνεις με τα τροχαία ατυχήματα;
Αντί να δώσεις τις προτάσεις σου για τις αμεσοδημοκρατικές συνελεύσεις και να τις κάνεις πράξη στις σχολές στους χώρους εργασίας και στους δήμους, τις ρυθμίσεις για το μεταναστευτικό νομικού, εργασιακού, πολεοδομικού χαρακτήρα, την πράσινη ανάπτυξη
των εναλλακτικών μορφών ενέργειας, του οικοτουρισμού, των ποδηλατόδρομων, της αποκέντρωσης των πόλεων, της αποκέντρωσης των μορφών εργασίας που θα οδηγήσει πιο φυσικά στην κατάργηση των αφεντικών, τη σωστή χρήση πρώτων υλών και εναπόθεση σκουπιδιών και αποικοδόμιση, την ανακύκλωση, καταναλωτικά πρότυπα που δε θα μας οδηγούν ούτε σε σπατάλη, ούτε σε στέρηση, εναλλακτικά μέσα μετακίνησης όπως το ποδήλατο ή τα αυτοκίνητα υδρογόνου, την ελεύθερη και δωρεάν πρόσβαση στα πανεπιστήμια, στα
ωδεία και τα αθλητικά κέντρα, την ελευθερία να καταρτιστεί το κάθε άτομο με τον τρόπο που θέλει και να εργαστεί στο αντικείμενο που θέλει σύμφωνα με τους διαθέσιμους τομείς εργασίας που υπάρχουν ή που μπορούν να αναπτυχθούν, κάθεσαι και περιμένεις πότε θα πεις το επόμενο όχι.
Όλα τα παραπάνω βέβαια μπορούν να γίνουν με την αξιοποίηση του ανθρώπινου και επιστημονικού δυναμικού που υπάρχει στην Ελλάδα και είναι στην κορυφή της Ευρώπης σήμερα, όσον αφορά την κατάρτιση, με αξιοποιήση της σύγχρονης τεχνολογίας του internet, των ηλεκτρονικών, της ρομποτικής, τηλεπικοινωνιών, ολογραφίας κλπ
Αντί να έχεις εσύ την πρωτοβουλία να ακουστούν όλα αυτά και άπειρα άλλα στον κόσμο, κάθεσαι και αφήνεις να μιλά το ΠΑΣΟΚ και οι Οικολόγοι Πράσινοι και η κάθε τυχάρπαστη ΜΚΟ για «πράσινη ανάπτυξη», για «πράσινη οικονομία» και για πράσινα άλογα
Και αντί να θεωρείς ως πρότυπο ιστορικό τις πιο μαύρες εποχές στην ΕΣΣΔ, γιατί δε φέρνεις ως ιστορικό πρότυπο παραδείγματα σαν την Παρισινή Κομούνα;
Διαβάζοντας το παρακάτω σχόλιο δε μπορώ να πω πως δε συμφωνώ στο γενικό πλαίσιο. Όλα αυτά που αναφέρεις απαντούν στις σύγχρονες ανάγκες οι οποίες οπωσδήποτε δεν είναι τα πυρηνικά (δυστυχώς στην ΕΣΣΔ αποτελούσε αναγκαίο κακό στα πλαίσια της σύγκρουσης των δύο κόσμων και μη ξεχνάς πως οι ΗΠΑ ήταν εκείνες που πρώτες ξεκίνησαν τις πυρηνικές δοκιμές). Για να ικανοποιηθούν όλες αυτές όμως πρέπει να λυθούν τα ζητήματα της εξουσίας οπότε μην την υποτιμάς ως έννοια αλλά σίγουρα να αμφιβάλλεις για το περιεχόμενό της. Δε ξέρω που διαφωνούμε σε αυτό και κακώς αναφέρεις τέτοια παραδείγματα που σε μεγάλο ποσοστό αντανακλούν τα κλισέ του δικού σου πολιτικού χώρου.
Ε όχι και «απάντηση στις σύγχρονες ανάγκες» ο οικοτουρισμός και οι ποδηλατόδρομοι ρε Μητσάρα!!
Δον Κιχώτη, απλά να σε ενημερώσω ότι δεν αρκεί σ’ αυτή τη ζωή να παίρνουμε τα συνθήματα των αστών και να τα…»επαναστατικοποιούμε».
Επίσης εσύ μπορεί να μην χρειάζεσαι να νοιώθεις ασφαλής. Δικαίωμά σου. Η Βενεζουέλα όμως που έχει απέναντι τον 4ο στόλο των ΗΠΑ θέλει να νοιώθει μια ασφάλεια. Όπως ήθελε και η ΕΣΣΔ όταν οι ΗΠΑ έκαναν κάρβουνο με ατομικά όπλα 200,000 ανθρώπους δίπλα της, στην Ιαπωνία.
Αυτά όμως είναι λίγο δύσκολο να τα δεις από το παρκάκι.
Αρουραίε
Ένα από τα κληροδοτήματα που μας αφήνει ο καπιταλισμός εκτός από την ανάπτυξη των παραγωγικών δυνάμεων είναι και η μόλυνση του περιβάλλοντος. Συνεπώς οποιαδήποτε πολιτική που ευνοεί τη προστασία του ικανοποιεί μία σύγχρονη ανάγκη που δεν υπήρχε σε προηγούμενες δεκαετίες. Και η δημιουργία ποδηλατόδρομων κινείται και προς αυτή τη κατεύθυνση.
ΥΓ. Αν θες μου απαντάς, πολιτικά είσαι προσκύμενος στο ΚΚΕ?
Πολύ ευχαρίστως Μητσάρα να σου απαντήσω: Όχι δεν είμαι. Αλλά για να μην ξαναγνωριζόμαστε ρίξε μια ματιά στα mail σου. Την τελευταία φορά που μιλήσαμε ήταν 30 Γενάρη απ’ ότι βλέπω.
Δεν διαφωνώ καθόλου με την μόλυνση του περιβάλλοντος. Ο ίδιος ο Μαρξ είχε πει στα φιλοσοφικά του χειρόγραφα 150 χρόνια πριν ότι ο καπιταλισμός θα φέρει κάποτε τον άνθρωπο αντιμέτωπο με την φύση, δεν μου λένε και τίποτε καινούριο οι «σύγχρονες ανάγκες» του Δον Κιχώτη.
Αν δεις όμως τις προτάσεις του, είναι copy-paste όλες οι καινούριες μόδες πασπαλισμένες με άμεση δημοκρατία. Ο Οικοτουρισμός; Να πηγαίνει ο καλοθρεμένος μεσοαστός, να τα σκάει και να του μαθαίνει η γραφική γιαγιά να ζυμώνει πίτες; Αλλά ξέχασα: Στην επαναστατική του έκδοση θα πηγαίνει ο γυμνασμένος ποδηλάτης και δεν θα πληρώνει και δεκάρα…
Και η απάντηση για μένα στην μόλυνση του περιβάλλοντος είναι πολύ πιο σύνθετη ιστορία από τους ποδηλατόδρομους και τα αυτοκίνητα υδρογόνου (Αλήθεια το υδρογόνο πως θα το παρασκευάσει; Δεν μας το λέει κι αυτό;).
Μη ξεχνάς ότι σήμερα οι δουλειές των περισσοτέρων είναι κάτι χιλιόμετρα από το σπίτι τους και σ’ αυτούς δεν μπορείς ν’ απαντάς «Χτύπα και 20 χιλιόμετρα ποδήλατο μετά το 8ωρο»…
Άσε που αν κάνεις μια βόλτα στους ποδηλατόδρομους που έχουν ήδη γίνει, το τελευταίο που θα δεις είναι…ποδηλάτες! Κι αυτό κάτι σημαίνει για το αν ένας απλός ποδηλατόδρομος μπορεί να δώσει διέξοδο στην μόλυνση ή…στην θέση παρκαρίσματος! (όπως και γίνεται άλλωστε)
Χαίρομαι πάρα πολύ που γράφεις στο blog. Καλά είχα πει πως είσαι από τους σχολιαστές που ταυτίζομαι περισσότερο.
Συμφωνώ σε όλα μαζί σου!
Λες Δον Κιχώτη: «…υπάρχουν 2 βασικά προβλήματα: το μεταναστευτικό και τα τροχαία ατυχήματα. »
Απλά συμπληρωματικά έχω να προσθέσω και ένα τρίτο μεγάλο πρόβλημα: Τα τελευταία χρόνια οι νοικοκυρές καίνε συνέχεια το φαγητό.
Όλες οι έρευνες συμφωνούν ότι η αφηρημάδα είναι η πρώτη και κυρίαρχη αιτία, όμως σε μια δεύτερη ανάγνωση τα αίτια ποικίλουν:
Άλλες είναι αφηρημένες λόγω της στενοχώριας που τις απέλυσαν από την δουλειά, άλλες λόγω κούρασης αφού ο άντρας τους δουλεύει 12 ώρες και δεν μπορεί να τις βοηθήσει, ενώ κάποιες τρίτες έχουν ένα παιδί που ψάχνει δουλειά 3 χρόνια και δεν βρίσκει.
Άσχετα όμως με τις αιτίες που όπως πάντα βγαίνουν μέσα απ’ την νεοφιλελεύθερη ζωή μας, το πρόβλημα αυτό τείνει να γίνει το κυρίαρχο πρόβλημα της εποχής, μπροστά ακόμη και από τα τροχαία ατυχήματα. Είναι πραγματικά κρίμα που κανείς δεν το αναφέρει, ειδικά σε εποχές όπου το φαγητό θα γίνει δυσεύρετο.
Ευτυχώς όμως υπάρχουν άνθρωποι όπως εσύ Δον Κιχώτη που βλέπουν πίσω από την βιτρίνα.
Αλλαντάλλα βγήκε….
Είναι που δεν μπερδεύει εύκολα η δομή…
«Τι σε κάνει να πιστεύεις ότι δεν είσαι αστός αν ασχολείσαι με όλα αυτά;»
Δηλαδη η ενασχοληση με το οικολογικο προβλημα μας κανει αστους???
Ημαρτον ρε φιλε Αρουραιε! Τι γραφεις ωρες ωρες!
Δηλαδη θεωρεις αστους αυτοι που εναντιωνονται στην οικολογικη καταστροφη που θα φερει η εκτροπη του Αχελωου και προλεταριακο-επαναστατικο το αιτημα για εκτροπη του; Μηπως γινανε οι μεγαλοτσιφλικαδες του Θεσαλικου καμπου επαναστατες και δεν το καταλαβα;
Ή μηπως ισχυει η αλλη καραμελα οτι «εμεις παλευουμε για τον κομμουνισμο αρα εξυπακουεται οτι ο κομμουνισμος θα λυσει και το περιβαλλοντικο ζητημα (καποτε στη Β παρουσια)»??
Σ’ εντυπωσιάζω μ’ αυτά που γράφω eddie;
Να στα εξηγήσω και λίγο παραπάνω λοιπόν αφού δεν τα καταλαβαίνεις ούτε εσύ:
Αν διάβασες όλα όσα έγραψα λοιπόν είναι πέραν του δέοντος φανερό ότι δεν είπα πουθενά ότι όποιος ασχολείται με την οικολογία είναι αστός. Αυτό που είπα είναι ότι με την οικολογία ασχολούνται και οι αστοί και ότι δεν σημαίνει ότι κάποιος δεν είναι αστός επειδή ασχολείται με την οικολογία.
Αυτό σημαίνει λοιπόν η ερώτηση «Τι σε κάνει να πιστεύεις ότι δεν είσαι αστός αν ασχολείσαι με όλα αυτά;»
Αλλά πάνω απ’ όλα μ’ αρέσει που εντυπωσιάζεσαι μ’ εμένα και όχι με το ότι ο Δον Κιχώτης π.χ. θα έσερνε στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων τις ΗΠΑ ή ότι το δεύτερο μεγαλύτερο πρόβληματης Ελλάδας είναι τα τροχαία.
Αυτά φαντάζομαι ως στοιχειωδώς πολιτικοποιημένο άτομο δεν σ’ εντυπωσιάζουν καθόλου ε;
Λογικό…
εκανα edit το σχολιο μου και θα σε παρακαλουσα να το ξαναδιαβασεις.
Και αυτα ακριβως τα θεωρω ακρως προβληματικα για καποιον που αποκαλειται κομμουνιστης. Επισης αν μου επιτρεπεις, ολες αυτες οι κατηγοριες και η ειρωνια δυστυχως προδιδουν και μια εμπαθεια.
Ευχαριστως να κανω και στον Δον κριτικη, αλλα αυτο αφορα αυτον, που σημαινει οτι δεν μπορει να μπαινει σαν προυποθεση προκειμενου να τοποθετηθεις στις ερωτησεις που σου κανω.
Να εισαι καλα.
Εγώ δεν μπορώ να κάνω edit στην απάντησή μου όμως Eddie οπότε θα μείνει ως απάντηση στο παλιό σου ερώτημα, γιατί μετά άλλαξε.
Δεν καταλαβαίνω όμως τι από τα δύο με ρωτάς. Με ρωτάς συγκεκριμένα για την εκτροπή του Αχελώου (λίγο άσχετο μου φαίνεται με την κουβέντα) ή με ρωτάς για το αν παραπέμπω τα πάντα στον κομμουνισμό;
Στο δεύτερο η απάντηση είναι προφανής: «Ουδέτερα» θέματα δεν πιστεύω ότι υπάρχουν, οπότε υποστηρίζω οποιαδήποτε μεταρρύθμιση/κίνηση κλπ. πιστεύω ότι βοηθά στο να ξεπροβάλει το όραμα, η κατεύθυνση, στο σχήμα μιας άλλης κοινωνίας.
Το πρόβλημά μου δεν είναι να μεταθέσω την λύση για μετά, είναι το ποιά θα είναι αυτή η λύση και σε ποια κατεύθυνση. Με αυτή την έννοια και η προσωπική μου συμπεριφορά αλλά και οι συλλογικές κινήσεις που υποστηρίζω φροντίζω να είναι όσο το δυνατόν πιο κοντά σε μία τέτοια λογική.
Όσο για την ειρωνεία, όταν ο άλλος κατεβάζει όλο το πρόγραμμα του ΠΑΣΟΚ «επαναστατικοποιημένο» θα έπρεπε να σε προβληματίζει πιο πολύ από το αν είπα τους οικολογίζοντες αστούς. (που δεν τους είπα) Δεύτερον τον τελευταίο καιρό είμαι λίγο τσιτωμένος, τόσο με τα μέτρα, όσο και με αυτά που ακούω γύρω μου από ένα κόσμο που για το μόνο που φαίνεται να είναι ικανός είναι να φοβάται. (Και δεν μιλώ φυσικά για τους μπάτσους και τα δακρυγόνα, όπως συνηθίζεται από κάποιους…)
οχι δεν ειναι καθολου ασχετη. Η θεση αυτη (υπερ της εκτροπης) υιοθετειται και απο το κομμα που στηριζεις και φυσικα εντασσεται στη λογικη του να μεταθετουμε τις λυσεις προβληματων οπως το οικολογικο (που σαφως και δεν ειναι πολιτικα ουδετερο) σε μια αλλη κοινωνια.
Το κόμμα που υποστηρίζω δεν το ξέρεις Eddie και καλό είναι να μην εφαρμόζεις μεθόδους σπέκουλας αν δεν θέλεις να σε παρεξηγώ ή να αρχίσω κι εγώ να κάνω στην τύχη υποθέσεις σχετικά με την πολιτική σου ταυτότητα.
Το ότι ο Δον Κιχώτης με λέει κνίτη δεν σημαίνει κάτι, γιατί ο κόσμος για τον Δον Κιχώτη χωρίζεται σε δύο κατηγορίες: Τους κνίτες και τους «άλλους». Ακόμη και τους αστούς τους θεωρεί καλοδεχούμενους. Τους κνίτες όμως…απαπα
Από εκεί και πέρα το ΚΚΕ έχει μια συγκεκριμένη στάση που λέει ότι η εκτροπή θα βοηθήσει να μην σβήσει η αγροτική παραγωγή στον Θεσσαλικό κάμπο. Κατά την δική μου γνώμη η αγροτική παραγωγή γενικότερα στην Ελλάδα σβήνει από τις επιλογές της ΕΕ κι όχι από την έλλειψη νερού. Και νερό λοιπόν να πάει στην Θεσσαλία δεν νομίζω ότι οι μικροί αγρότες θα δουν κάποιο ιδιαίτερο όφελος, τη στιγμή που θα ξεπουλάνε μαζικά τα κτήματά τους αφού δεν θα μπορούν να ζήσουν.
Με τις πραγματικές οικολογικές επιπτώσεις στην περιοχή ειλικρινά δεν έχω ασχοληθεί σοβαρά, πέρα από το να διαβάσω κάποιες προκηρύξεις τις οποίες να σου πω την αλήθεια…δεν εμπιστεύομαι.
Η ουσία όμως του θέματος για μένα για όποιον πραγματικά νοιάζεται για τους αγρότες είναι η ανυπαρξία σχεδίου και πραγματικής αγροτικής πολιτικής, πέραν φυσικά της απαξίωσης και της συγκέντρωσης του κλήρου σε ελάχιστα χέρια. Δεν βλέπω λοιπόν κανένα λόγο να υποστηρίξει κανείς την εκτροπή όταν αυτή έρχεται να λύσει προβλήματα πολύ μετά από το πραγματικό κατά τη γνώμη μου πρόβλημα.
Υγ: Πάρε όμως και μια θέση βρε Eddie. Μην το φέρνεις έμμεσα, δίνοντας συμβουλές στον Δον για το πως θα με «πείσει». Πες το καθαρά: Τα τροχαία είναι το δεύτερο άντε το τρίτο πιο βασικό πρόβλημα στην Ελλάδα, πολύ πιο βασικό από τα εργατικά ατυχήματα.
Το υποστηρίζεις αυτό;
Πάρε μια θέση αν είναι να συμμετέχεις στην κουβέντα!
Προσπαθω να μην κανω σπεκουλες και κακως το αντιλαμβανεσαι ετσι. Γενικα η κακοπιστια που δειχνεις δε σε βοηθαει στη συζητηση. Το ιδιο ακριβως ειπα και στον Δον πιο πριν.
Οσον αφορα το συμπερασμα μου για το κομμα που υποστηριζεις, το εβγαλα τοσο παρακολουθωντας τις τοποθετησεις σου, οσο και τη γνωμη που εχει ο φιλτατος Μητσαρας γι’ αυτες.
Και εννοειται οτι δεν εχει το νοημα της κατηγοριας, παρα μοναχα της συννενοησης. Ουτε και αξιζει να μεινεις εκει αντι για το περιεχομενο.
Οσον αφορα το ΥΓ σου τωρα, θεωρω αφαιρετικη και σε λαθος βαση τη συζητηση για τα νουμερα και το τι ειναι σημαντικοτερο. Η απωλεια ανθρωπινων ζωων δεν συμψηφιζεται. Δεν μου λεει τιποτα το αν ο εργατης εχει ασφαλεις συνθηκες εργασιας, ενω μπορει να σκοτωθει για πλακα στο δρομο πηγαινοντας προς αυτην. Για να μην παρεξηγηθει, καθε αλλο παρα υποτιμω τους αγωνες για ασφαλεια στην εργασια, απλα θελω να τονισω οτι ΔΕΝ ΑΡΚΟΥΝ ΜΟΝΑΧΑ ΕΚΕΙ ΚΑΙ ΑΡΑ ΘΕΛΕΙ ΣΥΝΟΛΙΚΗ ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΓΙΑ ΤΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΚΑΙ ΤΙΣ ΑΝΑΓΚΕΣ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΚΑΙ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ στη δουλεια, στον πολιτισμο, στη ζωη.
Και μιλωντας για αναγκες, αυτες εξελισσονται και δε μενουν στασιμες στην εποχη του Μαρξ. Και πολυ δε περισσοτερο δεν μπορουμε να περιμενουμε το σοσιαλισμο για την ικανοποιηση τους. Οποτε συμφωνω με τον Μητσαρα που ειπε οτι πραγματι υπαρχουν συχρονες αναγκες των εργαζομενων καθως και νεα οξυτατα προβληματα (η καταστροφη του περιβαλλοντος ειναι ενα απο αυτα) που προκαλει ο συγχρονος καπιταλισμος. Και αρα παραπανω λογοι για να κινητοποιηθει ο λαος για την ανατροπη του. Οποτε κακως σε χαλανε οι ποδηλατοδρομοι και ας μην ειναι σουπερ ταξικη και ολοκληρωμενη προταση.
Μάλιστα. Δηλαδή εσύ Eddie δεν κάνεις μια αξιολόγηση μέσα σου. Καμία. Βάζεις όλα τα θέματα στην ίδια γραμμή ή (ακόμη καλύτερα) αξιολογείς τα τροχαία πάνω από την φτώχεια, την ανεργία, την κοινωνική ασφάλιση, τα εργασιακά δικαιώματα, τις πολιτικές ελευθερίες κλπ. κλπ.
Ενδιαφέρουσα άποψη.
Επίσης είμαι ενήλικας και θα σε παρακαλούσα να με αφήσεις να χειριστώ μόνος μου το πως θα αντιμετωπίσω μια κουβέντα κι ένα τύπο που με το καλημέρα σε λέει μαλάκα και σου δηλώνει ότι έχει πάρει ψηλά τον αμανέ επειδή φύτεψε 5 δέντρα κι έκανε μια κατάληψη.
Για το τέλος: Οι ποδηλατόδρομοι με χαλάνε υπό συγκεκριμένες συνθήκες και δεύτερον μου είναι αδύνατο να συμπαθήσω ή να αντιπαθήσω κάποιον πολιτικά επειδή έχει ποδήλατο.
Φαντάσου δηλαδή να είχε και μηχανή τι έπρεπε να κάνω…
Αν εσυ καταλαβες οτι βαζω τα τροχαια πανω απο τη φτωχεια, τοτε σε θερμοπαρακαλω να διαβασεις και αλλα σχολια μου, ειτε εδω ειτε στο tvxs, γιατι με αδικεις και ειναι κριμα για εναν πολιτικοποιημενο ενηλικα…
Α ναι, και μια συμπλήρωση για το Δεκέμβρη:
Ξέρω ότι από το σημείο εκείνο και μετά κάποιοι έχουν πάρει πολύ ψηλά τον αμανέ και θεωρούν ότι το παρκάκι στην Ναυαρίνου είναι ο ομφαλός της γης.
Συγνώμη, αλλά θα μου επιτρέψεις να βλέπω κάπως αλλιώς την κατάσταση. Ελπίζω να περιλαμβάνεται στις αμεσοδημοκρατικές σου ευαισθησίες να μην είναι ντε και καλά μαλάκας όποιος βλέπει τον κόσμο διαφορετικά από εσένα…
Όταν μιλάω για Δεκέμβρη, μιλάω για Δεκέμβρη και στο νου μου έχω κατά βάση την κατάληψη της Λυρικής Σκηνής και πως συντονίζονταν γενικότερα οι συνελεύσεις από καταλήψεις δήμων.
Καμία σχέση με την άσχημη εμπειρία από τις φοιτητικές συνέλευσεις. Ναι όσον αφορά αυτό το θέμα έχω ψηλά τον αμανέ. Ο τρόπος οργάνωσης που προτείνεις και ο «δημοκρατικός συγκεντρωτισμός» σου είναι απλά για κλάματα
Το θέμα είναι απλό κι ας ειρωνεύεται όσο θέλει ο αρουραίος και ο κάθε αρουραίος ελλείψει επιχειρημάτων και προτάσεων:
Ποιες είναι οι ανάγκες του ανθρώπου;
Καθαρός αέρας, πόσιμο νερό, ποιοτική τροφή, καλό σεξ, καλό σύστημα περίθαλψης, στέγη, εργασία, παιδεία, ελευθερία, αυτονομία, κοινωνικότητα και άλλα.
Πάμε στην Ελλάδα:
Υπάρχουν αυτά;
Καταρχήν υπάρχουν 2 βασικά προβλήματα: το μεταναστευτικό και τα τροχαία ατυχήματα.
Έπεται το εργασιακό και το εκπαιδευτικό, όπου δεν υπάρχει ελεύθερος χρόνος, πολύ στρές, μισθός και συνθήκες ξεφτίλας.
Μεταναστευτικό:
Τι χρειαζόμαστε;
Νομιμοποίηση όλων των μεταναστών και ίσα δικαιώματα.
Επιστράτευση του σχετιζόμενου ανθρώπινου δυναμικού
(κοινωνικούς λειτουργούς, γλωσσολόγους, υγειονόμους, πολεοδόμους κλπ)
και ρυθμίσεις για την επίλυσή του και την αρμονική αφομοίωση στον ελλαδικό χώρο.
Τροχαία:
Επιστράτευση όλων των σχετιζόμενων κατασκευαστικών για τη διόρθωση προβλημάτων στους δρόμους και ριζική αλλαγή του συστήματος εκπαίδευσης και ελέγχου κυκλοφορίας.
εργασιακό: 5νθήμερη 5ωρη εργασία για όλους
με αξιοπρεπείς συνθήκες και μισθό,
ενώ νερό, τροφή, παιδεία, υγεία, στέγη να παρέχονται δωρεάν
εκπαιδευτικό: δε χρειάζονται πάνω από 4 ώρες 5ήμερου σχολείου (το οποίο μπορεί να είναι και προαιρετικά ολοήμερο)
Ειρωνεύεσαι τον οικοτουρισμό. Και σε ρωτάω φιλαράκο: τι έχεις να εξάγεις αυτή τη στιγμή; Που θα ποντάρεις την οικονομία σου; Στην αυτοκινητοβιομηχανία;
«Ασφάλεια»: καλλιεργείς διπλωματία και παίζεις μπάλα. Δε θα κάτσεις να τα βάλεις τώρα ενάντια στην Αμερική. Θα τη φέρεις στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων όπου και αυτή θα κερδίσει και εσύ.
Μήπως ο αμερικανικός λαός δεν είναι εγκλωβισμένος από την αστική τάξη; Τι θα τα κάνεις τα πυρηνικά; Θα τα πετάξεις στον αμερικανικό λαό; Αυτές είναι σταλινικές και κκεδίστικες αντιλήψεις.
Ο Μαρξ είπε: προλετάριοι όλου του κόσμου ενωθείτε
Ενώ εσύ λες να κατασκευάσουμε πυρηνικά και να παίξουμε το παιχνίδι των αστών με τον ανταγωνισμό των εθνών.
Ναι η ΕΣΣΔ έκανε τραγικό λάθος που τρία χρόνια μετά τη Χιροσίμα ξεκίνησε να παίζει κι αυτή με τα πυρηνικά. Βέβαια ότι ήταν τραγικό λάθος το κατάλαβε το 1986 με το Τσέρνομπιλ, αλλά από ότι βλέπω σήμερα κάποιοι ακόμα να πάρουν το μήνυμα… Όπως τραγικός ήταν και ο Τσε όταν ήθελε να ρίξουν πυραύλους στην Αμερική στην κρίση της Κούβας. Δεν υπάρχει ζήτημα «ανάγκης» να φτιάξεις πυρηνικά όπλα και πυρηνική ενέργεια. Άλλο αν θες να κάνεις χρήση ραδιενέργειας για ιατρικούς σκοπούς.
Κι όμως αυτοί οι αρουραίοι είναι που σηκώνουν το ανάστημά τους στην εργοδοσία και δέχονται τραμπουκισμούς κι απειλές απολύσεων ή απολύσεις στον αγώνα τους ώστε η εργατική τάξη επιτέλους να μπει σε κίνηση και να διεκδικήσει τον ιδρώτα της. Αυτοί οι αρουραίοι ή τα «κνιτάκια» όπως συνηθίζετε να αποκαλείτε στον χώρο σου είναι που ξυπνάνε στις 6:00 το πρωί για να πάνε στους χώρους εργασίας και να συγκρουστούν με την εργοδοσία και τους τσάτσους τους και χαίρομαι που έχω βρεθεί δίπλα τους κι έχουν βρεθεί κι αυτοί σε αυτούς τους αγώνες. Αυτό για μένα είναι το κίνημα κι όχι το καγκελάκι.
ΥΓ. Πλησιάζει η απεργία στις 5 Μάη και το μόνο που εύχομαι είναι να βρεθείς κι εσύ τα ξημερώματα στις απεργιακές φρουρές μαζί με τους συντρόφους μου.
Ελπίζω να σηκώνουν κεφάλι αυτοί οι αρουραίοι και στα αφεντικά του Ριζοσπάστη
ΟΛΗ Η ΕΛΛΑΔΑ ΞΕΡΕΙ ΟΤΙ ΚΕΦΑΛΙ ΣΗΚΩΝΕΙ Η ΚΟΥΝΕΒΑ ΚΑΙ ΟΧΙ ΤΟ ΚΚΕ
Συμφωνω οτι ειναι περα για περα αδικος ο χαρακτηρισμος «αρουραιοι» τουλαχιστον για την αγωνιστικη βαση του ΚΚΕ/ΚΝΕ.
Δεν ευθυνονται αυτοι για τις πολιτικες επιλογες της ηγεσιας.
Στο κατω κατω ενα πολυ μεγαλο κομματι της εκτος ΚΚΕ αριστερας (και σημαντικου απο τον α/α χωρο) εχει προελθει απο τα σπλαχνα του ΚΚΕ/ΚΝΕ (πχ ΝΑΡ), ειτε σαν ατομα που η πρωτη τους πολιτικοποιηση εγινε μεσω της ΚΝΕ.
Θα ηταν προτιμοτερο να κρατηθει η αντιπαραθεση σε πολιτικα πλαισια, και σε θεσεις που καθοριζουν την κινηματικη σταση των μορφωματων του ΚΚΕ οπως η λογικη της «συσσωρευσης ορων», των αγωνων διαμαρτυριας, της κοινοβουλευτικης εξαργυρωσης τους, της αποκλειστικοτητας της κομμουνιστικης αληθειας και πολλα αλλα…
Τεσπα, ετσι κι αλλιως καλη δυναμη και καλους αγωνες σε ολους, μιας και απο κει αλλαζουν οι συνειδησεις, οι πολιτικες και φυσικα η ιδια η ιστορια…
ΟΛΗ Η ΕΛΛΑΔΑ ΞΕΡΕΙ ΟΤΙ ΚΕΦΑΛΙ ΣΗΚΩΝΕΙ Η ΚΟΥΝΕΒΑ ΚΑΙ ΟΧΙ ΤΟ ΚΚΕ
*********************
Έτσι ξέρω κι εγώ να πετάω τη μπάλα στη κερκίδα. Δε θα κάτσω να κάνω συμψηφισμούς για το ποιος είναι πιο αγωνιστικός και μάλιστα χρησιμοποιώντας με τέτοια αθλιότητα πρόσωπα με ειδικό συναισθηματικό φορτίο.
Αχ βρε Δον τι με κάνεις τώρα. Τόσες φορές βρεθήκαμε γιατί δε μου τα έθετες τότε τα ζητήματα? 😉
Το ΠΑΜΕ δεν αποτελεί συρραφή ετερεόκλητων πραγμάτων. Η ίδρυσή του έχει συγκεκριμένες επιδιώξεις:
http://www.pamehellas.gr/content_fullstory.php?pg=1&lang=1
Για πολλά από αυτά που αναφέρεις το ΚΚΕ δραστηριοποιείται μέσα από άλλους φορείς όπως ΕΕΔΥΕ, ΟΓΕ, Συσπείρωση για τα Δημοκρατικά Δικαιώματα κτλ.
Όμως πάνω απ’ όλα το ΚΚΕ είναι Κόμμα και δε μπορεί να αντιλαμβάνεται τις διάφορες παθογένειες μερικώς. Δηλαδή η πολιτική δράση του Κομμουνιστή να υποκατασταθεί από μία κίνηση για τη Προστασία του Δάσους της Δαδιάς. Χρειάζεται εξειδίκευση σε επιμέρους εκφάνσεις τις κοινωνικής ζωής αλλά είναι εκχυδαισμός να περιορίζεται σε αυτές και να παραβλέπει τις πολιτικές που οδηγούν στις διάφορες παθογένειες. Ο Κομμουνιστής οφείλει να βρίσκεται μέσα σε τοπικές κινήσεις αλλά να προσφέρει το δικό του πολιτικό περιεχόμενο. Εγώ αν βρεθώ σε κάποιες κινήσεις σαν αυτές που αναφέρεις δε μπορώ να μην κουβαλήσω το δικό μου πολιτικό φορτίο και μην είσαι σίγουρος πως οι υπόλοιποι θα το ανεχτούν στη βάση του ακομμάτιστου ή του αυτόνομου που τίθεται συνήθως. Πολλές φορές είναι αποτρεπτικό κι από την άλλη μπάντα.
Πολλές φορές πάντως μέλη του ΚΚΕ συμπαρατάχθηκαν με τοπικές πρωτοβουλίες (π.χ. Πάρκο Πατησίων) και νομίζω πως πρέπει να εκτιμήσεις πως δεν προσπάθησε να τις καπελώσει σε αντίθεση με άλλα κόμματα (ονόματα δε λέμε).
Το ζήτημα είναι σε αυτές τις συγκυρίες να βρεθεί ο κοινός τόπος ή αλλιώς η κοινή συνείδηση κι αυτη δεν είναι άλλη από την ταξική. Αυτό πρέπει να αποτελεί τον ενοποιητικό παράγοντα κι όλα αυτά που αναφέρεις με μονομέρια πιθανόν να οδηγήσει σε ψεύτικους διαχωρισμούς.
ΥΓ. Αυτό με τις καταλήψεις δεν το έπιασα.
ΜΕΤΚΑ, του γνωστού Mυτιληναίου!
«Πώς παρουσιάζουν τα ΜΜΕ την οικονομική κρίση;»
http://www.aksioprepeiakantoxh.com/mesa-mazikes-exemeroses/arthra-4/posparousiazountammetenoikonomikekrish
Η δημο(απο)σκόπηση που σε πάει… «Ταμείο»!
http://www.aksioprepeiakantoxh.com/mesa-mazikes-exemeroses/arthra-4/edemoaposkopesepousepaeitameio
http://www.aksioprepeiakantoxh.com
Ρε που φτάσαμε… Να αντιγράφω Ριζοσπάστη… Έχει ενδιαφέρον όμως, καλημέρα.
—————————————-
(από την στήλη Ημεροδρόμος του Ριζοσπάστη, του Δ. Μπογιόπουλου)
Το χρέος τους είναι πλούτος που μας ανήκει!
«Το δημόσιο χρέος, δηλαδή το ξεπούλημα του κράτους – αδιάφορο αν είναι απολυταρχικό, συνταγματικό ή δημοκρατικό κράτος – βάζει τη σφραγίδα του στην κεφαλαιοκρατική εποχή. Το μοναδικό κομμάτι του λεγόμενου εθνικού πλούτου, που στους σύγχρονους λαούς ανήκει πραγματικά στο σύνολο του λαού είναι το δημόσιο χρέος τους (…). Το δημόσιο χρέος γίνεται το credo (πιστεύω) του κεφαλαίου. Και από τη στιγμή που εμφανίζεται η χρέωση του δημοσίου, τη θέση του αμαρτήματος ενάντια στο άγιο πνεύμα, για το οποίο δεν υπάρχει άφεση, την παίρνει η καταπάτηση της πίστης απέναντι στο δημόσιο χρέος.
*
Το δημόσιο χρέος γίνεται ένας από τους πιο δραστικούς μοχλούς της πρωταρχικής συσσώρευσης. Σαν σε μαγικό ραβδί προικίζει το μη παραγωγικό χρήμα με παραγωγική δύναμη και το μετατρέπει έτσι σε κεφάλαιο, χωρίς νάναι υποχρεωμένο να εκτεθεί στους κόπους και στους κινδύνους που είναι αχώριστοι από τη βιομηχανική μα ακόμα κι από την τοκογλυφική τοποθέτηση. Οι πιστωτές του δημοσίου στην πραγματικότητα δεν δίνουν τίποτα, γιατί το ποσό που δανείζουν μετατρέπεται σε κρατικά ευκολομεταβιβάσιμα χρεώγραφα που στα χέρια τους εξακολουθούν να λειτουργούν, όπως θα λειτουργούσαν αν ήταν ισόποσο μετρητό χρήμα.
*
Ασχετα όμως κι από την τάξη των αργόσχολων εισοδηματιών που δημιουργείται μ’ αυτόν τον τρόπο και τον αυτοσχέδιο πλούτο των χρηματιστών που παίζουν το ρόλο του μεσίτη ανάμεσα στην κυβέρνηση και στο έθνος – καθώς και των φοροενοικιαστών, των εμπόρων, των ιδιωτών εργοστασιαρχών, που μια καλή μερίδα κάθε κρατικού δανείου τους προσφέρει την υπηρεσία ενός κεφαλαίου πεσμένου από τον ουρανό – το δημόσιο χρέος έχει δημιουργήσει τις μετοχικές εταιρείες, το εμπόριο με συναλλάξιμες αξίες όλων των ειδών, την επικαταλλαγή, με δυο λόγια: το παιχνίδι στο χρηματιστήριο και τη σύγχρονη τραπεζοκρατία.
*
Οι στολισμένες με εθνικούς τίτλους μεγάλες τράπεζες ήταν από τη γέννησή τους απλώς εταιρίες ιδιωτών σπεκουλάντηδων, που στάθηκαν στο πλευρό των κυβερνήσεων και που, χάρη στα προνόμια που πήραν, ήταν σε θέση να δανείζουν σ’ αυτές χρήματα. Γι’ αυτό η διόγκωση του δημόσιου χρέους δεν έχει άλλον πιο αλάθητο μετρητή από την προοδευτική άνοδο των μετοχών αυτών των τραπεζών, που η πλέρια ανάπτυξή τους χρονολογείται από την ίδρυση της Τράπεζας της Αγγλίας (1694).
*
Η Τράπεζα της Αγγλίας άρχισε τη δράση της δανείζοντας στην κυβέρνηση τα χρήματά της με τόκο 8%. (…) Δεν πέρασε πολύς καιρός και το πιστωτικό αυτό χρήμα, που δημιούργησε η ίδια, έγινε το νόμισμα, με το όποιο η Τράπεζα της Αγγλίας έδινε δάνεια στο κράτος και πλήρωνε για λογαριασμό του κράτους τους τόκους του δημοσίου χρέους. Και σα να μην ήταν αρκετό ότι έδινε με το ένα χέρι για να εισπράττει περισσότερα με τ’ άλλο, έμενε, ακόμα και τη στιγμή που εισέπραττε, αιώνιος πιστωτής του έθνους ως την τελευταία πεντάρα που είχε δώσει. Σιγά – σιγά έγινε ο αναπόφευχτος φύλακας του μεταλλικού θησαυρού της χώρας και το κέντρο έλξης όλης της εμπορικής πίστης. Τον ίδιο καιρό που έπαψαν στην Αγγλία να καίνε μάγισσες, άρχισαν να κρεμούν παραχαράκτες τραπεζογραμματίων. Ποια είναι η εντύπωση που προκάλεσε στους συγχρόνους τους η ξαφνική εμφάνιση αυτής της φάρας των τραπεζοκρατών, χρηματιστών, εισοδηματιών, μεσιτών, σπεκουλάντηδων και σκυλόψαρων του χρηματιστηρίου, το δείχνουν τα γραφτά του καιρού εκείνου, λ.χ. του Μπόλινμπροκ.
*
Μαζί με τα δημόσια χρέη δημιουργήθηκε ένα διεθνές πιστωτικό σύστημα, που συχνά για τούτον ή για κείνον το λαό αποτελεί μιαν από τις κρυφές πηγές της πρωταρχικής συσσώρευσης. Ετσι, οι προστυχιές του βενετσιάνικου ληστρικού συστήματος αποτελούν μια τέτοια κρυφή βάση του κεφαλαιϊκού πλούτου της Ολλανδίας, που η Βενετία της παρακμής της δάνειζε μεγάλα χρηματικά ποσά. Το ίδιο ισχύει και για τις σχέσεις Ολλανδίας και Αγγλίας. Στις αρχές κιόλας του 18ου αιώνα έχουν υπερφαλαγγιστεί κατά πολύ οι μανουφακτούρες της Ολλανδίας, που έχει παύσει να είναι κυρίαρχο εμπορικό και βιομηχανικό έθνος. Γι’ αυτό από το 1701 έως το 1776 μια από τις κύριες επιχειρήσεις της Ολλανδίας είναι να δανείζει τεράστια κεφάλαια, ειδικά στον ισχυρό ανταγωνιστή της, την Αγγλία. Κάτι παρόμοιο γίνεται σήμερα και ανάμεσα στην Αγγλία και τις Ενωμένες Πολιτείες. Πολλά κεφάλαια, που εμφανίζονται σήμερα στις Ενωμένες Πολιτείες χωρίς πιστοποιητικό γέννησης, είναι, αίμα παιδιών που μόλις χτες έχει κεφαλαιοποιηθεί στην Αγγλία.
*
Επειδή το δημόσιο χρέος στηρίζεται στα κρατικά έσοδα, που οφείλουν να καλύπτουν τις χρονιάτικες τοκοχρεολυτικές κλπ. πληρωμές, το σύγχρονο φορολογικό σύστημα έγινε αναγκαίο συμπλήρωμα του συστήματος των εθνικών δανείων. Τα δάνεια δίνουν τη δυνατότητα στην κυβέρνηση ν’ αντεπεξέρχεται σε έκτακτα έξοδα, χωρίς να γίνεται αυτό αμέσως αισθητό στον φορολογούμενο, μετά όμως απαιτούν αυξημένους φόρους. Από την άλλη μεριά, η αύξηση των φόρων, που προκλήθηκε με τη συσσώρευση απανωτών δανείων, αναγκάζει την κυβέρνηση σε κάθε περίπτωση καινούργιων εκτάκτων εξόδων να καταφεύγει διαρκώς σε καινούργια δάνεια. Ετσι, το σύγχρονο φορολογικό σύστημα, – που άξονάς του είναι οι φόροι στα πιο αναγκαία μέσα συντήρησης (επομένως και το ακρίβαιμά τους), κρύβει μέσα του το σπέρμα της αυτόματης προοδευτικής αύξησης. Η υπερφορολόγηση δεν είναι επεισόδιο, αλλά μάλλον αρχή (…).
*
Ο μεγάλος ρόλος, που το δημόσιο χρέος και το αντίστοιχό του φορολογικό σύστημα παίζουν στην κεφαλαιοποίηση του πλούτου και στην απαλλοτρίωση των μαζών, ώθησε πλήθος συγγραφείς, όπως τον Κόμπετ, τον Ντάμπλνταιη και άλλους, να κάνουν το λάθος ν’ αναζητούν σ’ αυτό τη βασική αιτία της αθλιότητας των συγχρόνων λαών».
*
(Καρλ Μαρξ, «Το Κεφάλαιο», Τόμος Α’, σελ. 779 – 781)
http://karlmarxkefalaio.wordpress.com/
Aρουραίος: » τα τροχαία στην Ελλάδα δεν είναι πρόβλημα και δεν επιδέχονται πολιτικών αποφάσεων.
Είναι θέμα για να ασχολούνται οι ρεφορμιστές και οι μικροαστούλιδες »
Ευτυχώς πέρα από το μαντρί σας, το ΚΚΕ όσο υπάρχουν άνθρωποι στη Γη δεν πρόκειται να ξεπεράσει ποτέ το 6-7 άντε 8%
Ο λαός σας σιχαίνεται όπου και να σας συναντά: στη σχολή, στην εργασία, στην τηλεόραση
Γιατί μονίμως σαμποτάρετε τα κινήματα και γιατί ο μόνος στόχος σας είναι να κοπούν κουπονάκια και να σας ψηφίσουν με απλό ψηστίρι και προπαγάνδα, χωρίς να μπορείτε όχι να αυτενεργήσετε, αλλά ούτε καν να προτείνετε τπτ πρωτότυπο και ρεαλιστικό
Που είσασταν στις φυλακίσεις τόσων αγωνιζομένων;
Που είσασταν όταν ρίχναν βιτριόλι στην Κούνεβα; Α ξέχασα, δεν είναι στο ΚΚ, οπότε σταρχίδια μας.
Το μόνο που κάνετε για το κίνημα είναι να διατυμπανίζετε ότι αυτοί που κατεβαίνουν στο δρόμο είναι του κοινού ποινικού δικαίου ή ότι είναι μπαχαλάκιδες και ότι δεν έχουν ωριμάσει οι συνθήκες ακόμα.
Ε μα φυσικά αφού έχετε τόσες έδρες στη βουλή και μισθούς και ένα μηχανισμό ρουτίνας,
με το Ριζοσπαστάκο, με το Συνέδριο, με τα κουπόνια, με τα γραφεία, με το φεστιβαλ της ΚΝΕ.
Να τα χάσετε; Δε λέει…
φιλε Δον μην πεφτεις σε αυτη την παγιδα. Ειναι ευκολος μεν δρομος, αδιεξοδος δε.
Κανε πολιτικη κριτικη και λιγοτερους χαρακτηρισμους, εαν πραγματικα σε ενδιαφερει να πεισεις το συνομιλητη σου. Φιλικα…
Ναι ρε Eddie ίσως έχεις δίκιο.
Ας το πούμε με απλά λόγια. Με λόγια να καταλάβει και ένα 5χρόνο παιδί που σίγουρα ξέρει να κρίνει καλύτερα:
Θανατηφόρα ατυχήματα από τροχαία στην Ελλάδα το χρόνο: 2000
Θανατηφόρα εργατικά ατυχήματα στην Ελλάδα το χρόνο: 150
Προφανώς δε χρειάζεται παραπάνω ανάλυση
Μη χαίρεσαι για το 6, 7 ή 8% που κατά τη γνώμη μου είναι περισσότερο καθώς οι ίδιοι άνθρωποί στη καλύτερη περίπτωση αγνοούν την ύπαρξή σας.
Όσον αφορά τα κινήματα που δεν είναι αμιγώς επαναστατικά στη σύνθεσή τους και περιέχουν και αστούς:
Καταρχήν η αξία ενός κινήματος δεν καθορίζεται από το αν έχει ή όχι επαναστατικό πρόταγμα, επαναστατικό με την έννοια που το θέλει ένα οικονομικίστικο σταλινικό κόμμα.
Από την άλλη σε καμία επανάσταση στην ιστορία δεν απουσίαζαν οι «προδότες» της τάξης τους, δηλαδή άνθρωποι που βρίσκονταν στην κυρίαρχη τάξη.
Πόσα παραδείγματα ξέρουμε σαν τον Λένιν πχ που ήταν από αριστοκρατική οικογένεια;
Για ποιο λόγο, όμως, ορισμένοι άνθρωποι της κυρίαρχης τάξης συμμετέχουν στην επανάσταση μιας καταπιεζόμενης τάξης;
Γιατί απλά θέλουν να ακολουθήσουν τη λογική τους και όχι την κοιλιά τους. Δε γουστάρουν αυτό τον κόσμο, θέλουν να κάνουν κάτι για τους ανθρώπους από αγάπη ή από οργή μπροστά στο έκτρωμα που βλέπουνε. Το συναισθάνονται και μπορεί και να το ζούνε κι όλας, αν προλεταριοποιούνται ή δεχόμενοι άλλου τύπου συνέπειες (αν πάρουμε για παράδειγμα έναν «αστό» ποδηλάτη)
Ακούγεται ιδεαλιστικό. Όμως αυτή είναι η πραγματικότητα.
Αν ήταν αλλιώς ο Μαρξ και ο Ένγκελς, ειδικά ο Ένγκελς δε θα γράφανε το Μανιφέστο, αλλά θα πίνανε μπύρες, αφού είχαν τη δυνατότητα να περάσουν και πιο ευχάριστες στιγμές από το να κάθονται να γράφουν και να γράφουν.
Και για να έρθουμε σε κάτι πιο κοντινό: Ας μη μιλήσουμε για το Δεκέμβρη που κάποιοι τον ονομάζουν εξέγερση των παιδιών των βορείων προαστίων (που δεν ήταν έτσι, αλλά συμμετείχαν και παιδιά των ΒΠ),
ας πάμε στην εξέγερση ενάντια στη χούντα του Παπαδόπουλου.
Η εξέγερση δεν ξεκίνησε στις φτωχογειτονιές των Δυτικών Προαστίων, αλλά στο Πολυτεχνείο…
Βέβαια δεν είναι αυτός ο λόγος που οι «αρουραίοι» τότε με «περιφρουρήσεις» και με το φύλλο 8 κάνανε σαμποτάζ και πάλι στην εξέγερση.
Οι λόγοι είναι απλά ότι το ΚΚΕ ήθελε να σαμποτάρει κάτι τέτοιο γιατί αφενός δε το έλεγχε και αφετέρου περίμενε να υπάρξει κάποιος συμβιβασμός μεταξύ Παπαδόπουλου και κομμάτων, όπου και αυτό θα έπαιρνε κάποια στιγμή, κάποιο μερίδιο με συμμετοχή σε εκλογές κλπ
Μόλις είδα το παραλήρημά σου και θα απαντήσω σε λίγο.
Βασικά στον αρουραίο απαντάω.
Αλλά αν απαντήσεις εσύ ακόμα καλύτερα.
Θα μου φύγουν τα νεύρα και θα έχουμε και καμιά νορμαλ συζήτηση.
Όταν μιλάς για ΚΚΕ νομίζω πως κύρια κι απ’ όλα απευθύνεσαι σε μέλος του κόμματος. Μιλάς στον αρουραίο αλλά «κοιτάζεις» προς τα εμένα.
Εγω παλι δεν θα το παρω πατριωτικα αν καποιος μου βρισει το ΝΑΡ. Ειδικα αν ειναι φιλος οπως ο Δον. Ξερω οτι σε τετοιες περιπτωσεις, με καλη διαθεση και πολιτικα επιχειρηματα μπορει να λυθουν οι οποιες παρεξηγησεις.
Φυσικα αυτο αλλαζει οταν προκειται για ταξικο-ιδεολογικο αντιπαλο.
Ψυχραιμια σε ολους λοιπον… 🙂
Ε μα ρε eddie όταν λένε ότι οι περιβαλλοντιστές είναι αστοί,
θέλουν να πουν ότι μιλάμε για τον ταξικό αντίπαλο.
Παρεπιπτόντως αυτά που έχω αναφέρει περί φοιτητικών συνελεύσεων αφορούν και το ΝΑΡ 😛
Δεν ανήκω κάπου, αλλά βλέπω ότι οι αναρχικοί ας πούμε είναι πολύ μπροστά στο θέμα των συνελεύσεων, παρά τα όποια προβλήματα δημιουργεί η συνέναιση-ομοφωνία σε σχέση με το μοντέλλο ψηφοφορίας και αντιπροσώπων.
Και ο λόγος πιστεύω είναι ότι υπάρχει μία ποιοτική διαφορά. Η διαφορά αυτή εντοπίζεται στον ΑΝΤΑΓΩΝΙΣΜΟ.
Δηλαδή με το να εισάγεις διαδικασία ψηφίσματος, αυτομάτως εισάγεις ανταγωνισμούς μέσα στη διαδικασία.
Και όσον αφορά τους αντιπρόσωπους ουσιαστικά εισάγεις μία ιεραρχεία που κόβει το λόγο σε όλους τους άλλους.
Έτσι στις φοιτητικές συνελεύσεις συμμετέχουν κατά κύριο λόγο κομματικοποιημένοι και οι υπόλοιποι πάνε για καφέ μέχρι το τέλος όπου και θα γίνει η καταμέτρηση.
Λέω όχι λοιπόν στα γαυγίσματα και την ψηφοθηρία
Λέω ναι στις κυκλικές διατάξεις συνελεύσεων όπου το λόγο δεν τον παίρνουν άτομα εκπροσωπώντας ομάδες, αλλά άτομα που έχουν κάτι να πούνε ανά θεματική ενότητα.
Αυτό οδηγεί σε μαζική, ώριμη συμμετοχή και υπευθυνότητα στις δράσεις σε πλήρη αντίθεση με τα πλαίσια όπου γράφουν 15 πράγματα και το μόνο που γίνεται είναι ποιος θα βάλει υπογραφή στο πανό της πορείας, η ΠΚΣ ή τα ΕΑΑΚ.
θα σου απαντησω με δυο λογια αν και θα χαωθει περαιτερω η συζητηση.
Δεν θεωρω οτι αρκει ο κινηματισμος σαν λυση πανακειας. Γι’ αυτο υπαρχουν και οι πολιτικες οργανωσεις-συλλογικοτητες μορφωματα ωστε να προχωρησει το κινημα ενα βημα πιο περα.
Αρα δεν μπορουν να αυτοακυρωθουν στο ονομα της αμεσοδημοκρατιας, αλλα παλευουν το πολιτικο τους σκεπτικο συλλογικα μεσα απο αυτες. Αυτο συνετελεσε σε μεγαλο βαθμο στην πολιτικοποιηση του κινηματος.
Βεβαιως απο την αλλη αναγνωριζω πολλα προβληματα στη διεξαγωγη μιας ΓΣ ή αλλα οργανωτικα (πχ πορεια, πανο κλπ), ειδικα σε σχολες οπου δεν υπαρχει κινηματικη εμπειρια.
Δεν ισχυριστικα οτι ειναι τελεια. Αλλα θεωρω οτι το παλευουμε να βελτιωθουν και να ενθαρρυνουμε τη συμμετοχη του κοσμου. Μην τα βλεπεις στατικα λοιπον, γιατι στο κατω κατω, κομματια του ιδιου κινηματος ειμαστε…
Πάμε στα θέματα «ασφαλείας»:
Εσύ λες να φτιάξουμε πυρηνικά γιατί η επανάσταση θα κινδυνεύει από τους Αμερικάνους.
Ερώτηση:
Είναι πιο πολύτιμη μία «επανάσταση» ταμπουρομένη μέσα στα εθνικά της σύνορα από τον κίνδυνο από το να έχουμε άλλο ένα Ναγκασάκι;
Θα στο πω στεγνά: προτιμώ άγριο καπιταλισμό στην Ελλάδα από το να εκκενωθεί από ζωή η Ουάσιγκτον για χιλιάδες χρόνια.
Πρώτη προτεραιότητα είναι η ίδια η ζωή και η διασφάλισή της και όχι η κατάργηση του κέρδους.
Και όσον αφορά τις διαπραγματεύσεις ναι, όταν έχεις ένα ισχυρό ελληνικό λόμπι στις ΗΠΑ μπορείς να κάνεις και διαπραγματεύσεις μαζί τους.
Αλλά η προοπτική είναι πάντα ένα παγκόσμιο κίνημα και μια παγκόσμια επανάσταση.
Η πίστη σε επαναστάσεις με κλειστά σύνορα είναι σταλινικές παρενέργειες.
Τα προϊόντα πλέον παράγονται με σύνθεση υλών και εργασίας από τις 5 ηπείρους.
Εσύ λες να γυρίσουμε στις σπηλιές τώρα;
Είναι φανερό Δον Κιχώτη ότι προτιμάς όχι μόνο σε αυτή αλλά στις πλείστες των περιπτώσεων τον άγριο καπιταλισμό, με διαφορετική κάθε φορά δικαιολογία. Προηγουμένως προπαγάνδισες χωρίς πρόβλημα την θέση ότι η Ελλάδα είναι ικανή μόνο για τουρισμό κι ότι καλό είναι τουλάχιστον να γίνουμε «οικο»-γκαρσόνια, τώρα προτιμάς τον άγριο καπιταλισμό μπροστά στον κίνδυνο να «χαθεί η ζωή». Κι επειδή ο καπιταλισμός.ιμπεριαλισμός δεν έχει κίνδυνο να χρησιμοποιεί την απειλή αλλά και τα ίδια τα πυρηνικά, η μόνιμη προτίμησή σου θα είναι ο «άγριος καπιταλισμός», προκειμένου να σώσεις την ανθρωπότητα από το ολοκαύτωμα
Πολύ συγκινητικό, όμως ξέρεις οι επαναστάσεις δεν γίνονται μέσω facebook, είναι λίγο πιο περίπλοκες διαδικασίες, οπότε θα δυσκολευτείς να προκαλέσεις ταυτόχρονα σε όλο τον πλανήτη επανάσταση. Αν ποτέ τα καταφέρεις μαγκιά σου, αλλά χλωμό.
Πάντως μιας και έχεις σκοπό να σούρεις τις ΗΠΑ σε διαπραγμάτευση, να έχεις στο μυαλό σου ότι μπορεί ξαφνικά εκεί που μιλάτε και τους έχεις σκίσει στα επιχειρήματα, ν’ αρχίσουν να φωνάζουν
«Βοήθεια, ο Δον Κιχώτης είναι τρομοκράτης, έχει χημικά, πυρηνικά, είναι εξωγήινος και μας απειλεί»
…και μέσα σε μια εβδομάδα να έχεις δεχθεί καμιά 100στή πυραύλους πριν προλάβεις να απαντήσεις ότι δεν έχεις κανένα σκοπό να τους τρομοκρατήσεις.
Έτσι παίζουν οι διαπραγματεύσεις για τον ιμπεριαλισμό όπως θα γνωρίζεις φαντάζομαι κι από τα «σύμφωνα μη επίθεσης»…
Υγ: Το αποπάνω το αφήνω στον Μητσάρα και βλέπουμε αν έχω κάτι για συμπλήρωση…
Ότι υπάρχουν ξενοδοχειάρες στην Κούβα πως το ερμηνεύεις; (διαφωνώ με τις ξενοδοχειάρες, γιατί δεν είναι οικοτουρισμός)
Όχι δε μιλώ μόνο για οικοτουρισμό. Αλλά το λέω σε σένα συγκεκριμένα για να ανοίξει λίγο το μυαλό σου.
Καταρχήν μίλησα για ΑΠΕ, δηλαδή ανεμογεννήτριες, ηλιακούς συλλέκτες, ενέργεια από κύματα και παλίρροιες, εν μέρει γεωθερμία κλπ
Θα μιλήσω αν θέλεις και για ναυσιπλοϊα και ανάπτυξη πράσινων πλοίων και για ανάπτυξη ιατρικών οργάνων και της τηλεϊατρικής σε τομείς δηλαδή που υπάρχει παράδοση στην Ελλάδα
Αυτά το ΚΚΕ αν θα τα ανέφερε σίγουρα το έκανε μετά τους Οικολόγους Πράσινους και το ΠΑΣΟΚ…
ή μάλλον θα τα έλεγε αντιεπαναστατικά επειδή τα διατυμπανίζουν οι παραπάνω
Μιλάμε για τέτοια μυαλά δηλαδή.
Δε χρειάζεται να πάμε μακρυά. Βλέπουμε που τσιμπάς με τον οικοτουρισμό, για να μιλήσεις αμέσως για ευρωγκαρσόνια κλπ
Εσυ παλι κανεις το λαθος να τα αντιμετωπιζεις τεχνοκρατικα και εξω απο την ταξικη παλη, και ετσι βρισκει πατημα ο αλλος και σε κατηγορει ως αστο/φιλοαμερικανο/χιππη και δε συμμαζευεται.
Σε δουλεια να βρισκομαστε δλδ…
Τι μορφές μπορεί να έχει η ταξική πάλη;
Μόνο να ζητάμε μεγαλύτερο μισθό σαν τον ζητιάνο;
Το να έχουμε προτάσεις, το να έχουμε όραμα είναι και αυτό μέρος της ταξικής πάλης. Γιατί το μεγαλύτερο ζητούμενο στην ταξική πάλη είναι να φέρεις ολοένα μεγαλύτερη μάζα στη συμμετοχή για την ανατροπή.
Αλλά αυτό χωρίς οράματα και στόχους για το τι έχουμε να κάνουμε από σήμερα κι όλας για να πάρουμε τη ζωή στα χέρια μας με συγχωρείς αλλά δε μπορείς να το κατακτήσεις.
Δε μπορείς να λες ότι ο μόνος στόχος της ανθρωπότητας είναι να φτιαχτούν οι μισθοί και τα ωράρια, που και για να το κάνεις αυτό πρέπει να εκπέμπεις με ποιο τρόπο να γίνει και να μη χρειάζεται ο άλλος να διαβάσει όλο το πρόγραμμα του κόμματός σου για να καταλάβει πως προτείνεις να γίνει αυτό.
Να δίνεις πρωτότυπες προτάσεις κάθε μέρα, γιατί εσύ είσαι ο εργαζόμενος, εσύ είσαι μπροστά και ξέρεις τη μηχανή, εσύ είσαι το μυαλό της εργασίας.
Το αφεντικό απλώς αράζει και παίρνει τη δεκάτη
Oι Δον Κιχώτηδες θα φτιάχνουν woodstock
και εσύ πάλι θα ψάχνεσαι, θα λες
«αυτοί είναι αμερικάνοι, είναι αστοί, είναι ρεφόρμες κτλ»
Και να σου θυμήσω και κάτι: την πρωτομαγιά (που πλησιάζει) στους αμερικάνους την οφείλουμε
Καληνύχτα…
Μα τι λες τώρα…ήδη ψάχνομαι…πως το είπες αυτό?
Γουντ…γοντ…γουντστοκ?
Και τι έκαναν όλοι αυτοί οι άνθρωποι εκεί; Ανεβασμένοι πάνω στ’ αμάξια, με κιθάρες…κι αυτό το μακρύ μαλλί, απίστευτο, καλά, γίνονταν τέτοια πράγματα???
Φυγέτε, φυγέτε μακρυά μαλλιάδες, έχω τίμιο σφυροδρέπανο!
Υγ: Αυτός ο μαύρος στο τέλος δεν είναι που έκαιγε τις κιθάρες; Κάτι τέτοια μας έλεγαν στην Κομσομόλ…
Τι να σου πω τώρα…
Για ρώτα τον πατέρα ή τον παππού σου πόσο εύκολο ήταν να έχεις μακρυά μαλλιά στην εποχή τους.
Πόσο εύκολο ήταν να είσαι κοπέλα και να γυρίζεις χωρίς να δίνεις λογαριασμό στον μπαμπά…
Πφφφ…
Τόσο μεγάλη ζημιά σας έχει κάνει το ΚΚΕ ρε γαμώτο;
Και μεγαλύτερη…καλά τι δουλειά έχει η νεολαία μας με τους μαλλιάδες; Τέλος πάντων, τι να πω, δεν ήξερα ότι συνομιλώ με έκφυλους, συγνώμη.
Χάθηκε ρε γαμώτο ν’ ακούσετε ένα αξιοπρεπή κιθαρωδό?
Κι ένας τραγουδοποιός που βγήκε από τη ψυχή της εργατιάς:
Το ζητημα δεν ειναι τι προτιμαμε μεταξυ δυο απεχθων συμβαντων, αλλα ΤΙ ΝΑ ΚΑΝΟΥΜΕ σαν κινημα, σαν αριστερα κλπ για να μην μπουμε σε τετοια τραγικα διλημματα, που σε τελικη αναλυση τα βαζει ο ταξικος αντιπαλος και οχι εμεις. Η λογικη του «μικροτερου κακου» (και γενικα των συμβιβασμων) ειναι που μας εχει φερει στη σημερινη εσχατια…
ΥΓ: δεν σε κατηγορω για κατι, απλα βαζω μια αλλη παραμετρο στην ολη συζητηση
Σορρυ ρε eddie, αλλά μπερδεύτηκα οριστικά. Σ’ εμένα μιλάς, στον Μητσάρα ή στον Κιχώτη?
Τέλος πάντων, σ’ όποιον και να μιλάς ποιά είναι τα 2 απεχθή συμβάντα;
στον Κιχωτη απευθυνθηκα Αρουραιε…
edit: τα δυο «συμβαντα» ειναι αυτο για το οποιο εγινε η ολη φασαρια απο το πρωι. Δηλαδη τι ειναι προτιμοτερο, ο «αγριος καπιταλισμος» ή μια πυρηνικη επιθεση;
Ή αντιστοιχα, ο θανατος απο εργατικο ατυχημα ή ο θανατος απο τροχαιο.
«εργατικό ατύχημα» ή «θάνατος από τροχαίο»:
Για μένα αυτό δεν είναι δίλημμα.
Δεν υπάρχει μεταξύ αυτών των 2 κάποιος αποκλεισμός.
Αλλά ιεραρχικά πιο σοβαρό είναι το δεύτερο, για την Ελλάδα.
Όπως έκανε και ο Μητσάρας την παραπομπή από Μαρξ: «Οι ανάγκες είναι ιστορικά καθορισμένες και έρχονται σε συνάρτηση με την ανάπτυξη των παραγωγικών δυνάμεων όπως και με τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του κάθε λαού»
Ποια είναι τα ιδιαίτερα χαρακτηρηστικά στον ελληνικό λαό που προσδιορίζουν τις ανάγκες του; Οι λακκούβες και τα τροχαία προσδιορίζουν την ανάγκη για ασφάλεια στο δρόμο. Ποιες είναι οι παραγωγικές δυνάμεις; Από εργαζόμενους σε κατασκευαστικές και εργολάβους για δρόμους άλλο τίποτα.
Ναι, να κάνεις ταξική πάλη, αλλά να τη φωτίζεις με προτάσεις για την κάλυψη των πραγματικών αναγκών
και για το τι έχουμε να κάνουμε
———
Πυρηνική επίθεση ή άγριος καπιταλισμός;
Και πάλι είναι λίγο ψεύτικο το δίλημμα, αλλά εγώ θα πω ξανά ότι τον άγριο καπιταλισμό σίγουρα τον προτιμώ από ένα έρημο ραδιενεργό τοπίο. Χωρίς δεύτερη σκέψη.
Βρε Κιχώτη με συγχωρείς για τη παρέμβαση αλλά ο Μαρξ εννοούσε τα λαογραφικά χαρακτηριστικά. Οι λακούβες είναι αποτέλεσμα του κατσαπλιάδικου ελληνικού καπιταλισμού. Άλλο που το θεωρούμε πια «σύνηθες» φαινόμενο όπως κι άλλα κακώς κείμενα.
Υπάρχουν πολλά λαογραφικά χαρακτηριστικά που σχετίζονται με το συγκεκριμένο παράδειγμα,
αρκετή τροφή για να φτιάξεις σκετσάκια σαν του Αμαν
Εντάξει, στο σοσιαλισμό όλες οι γυναίκες με ευθύνη του προλεταριάτου θα μάθουν επιτέλους οδήγηση.
σιγά μη μάθουν και καθοδήγηση..
σοβαρευτείτε! 😛
sorry ρε koula
Είναι λίγο σεξιστικό το βίντεο. Δε το γουστάρω καθόλου στο περιεχόμενο αν και είμαι αντιαντισεξιστής, αλλά δεν είχα κάτι άλλο πρόσκαιρο σε παρόμοιο στυλάκι.
😛
σοβαρευτείτε!!!
ΥΓ ο Τάσος Ιαβέρης είχε πει κάποια στιγμή ότι η θέση που έχουν οι περισσότερες γυναίκες οδηγοί (ορθια θέση του κορμού).. είναι σαφώς καλύτερη απο τη θέση των περισσοτέρων ανδρών οδηγών (ημιξαπλωμένοι)..
γιατί έχουν καλύτερη «εποπτεία» του δρόμου.. και συνεπώς, καλύτερες πιθανότητες να αντιδράσουν εγκαίρως..
τεσπα.. long story short..
για μένα, υπάρχουν άθλιοι-ες οδηγοί..
re.. χαλαρωστε!
1) η σποντα ητο λεκτική (πρεπει να το κοψω αυτο το ήτο.. δεν ξερω κι αν πετυχαινω την ορθογραφία)
και .. απάντηση στο «οδήγηση» (you know.. καθοδηγηση)
2) όπως είπα και πιο πάνω.. υπάρχουν καλοί οδηγοί (σε όλα)
και επικίνδυνοι οδηγοί (σε διάφορα.. ταχυτητα, επιθετικη οδηγηση, ασχετοσυνη για το πώς προσέχεις μηχανικα το αμαξι.. )
ανεξαρτήτως φύλου!
ΥΓ έχω μια φίλη που παρκάρει σε απίστευτα στενές θέσεις.. με 3 κινήσεις.. ενώ άλλοι.. με χρόνια πείρας στην οδήγηση (άνδρες).. δυσκολεύονται..και.. ψάχνουν μαγκιόρικα για άλλη θεση -γιατι κατι ξινιζει .. 😛
Κούλα ξέρεις ποια θα είναι η θέση της γυναίκας στο σοσιαλισμό?
ΥΓ. Δον, χαλάρωσε λίγο δεν είναι σεξισμός το να κάνεις χιούμορ με τις ικανότητες της γυναίκας στο παρκάρισμα.
… κ τις συνεπειες!!!
Βασικά σεξιστικό είναι το βίντεο. Κάνει καραμπάμ.
Εκτός βέβαια αν ο σεξισμός είναι θέμα αισθητικής.
Όσον αφορά τη θέση της γυναίκας στο σοσιαλισμό υπάρχουν ιστορικά παραδείγματα, δε χρειάζεται να πάμε στο μέλλον.
Πάντως και οι συνθήκες που γέννησε καπιταλισμός έδωσαν χώρο για την καλυτέρευση της θέσης της γυναίκας.
Αλλά σίγουρα τα όποια σοσιαλιστικά- κομμουνιστικά κινήματα και επαναστάσεις την έσπρωξαν αρκετά μπροστά, σε σχέση με τη θέση που είχε και δεν είχε αλλάξει πολύ από τον μεσαίωνα
γιατί.. θα έχουμε σοσιαλισμό?
😛
για πες.. να χαλαρωσουμε με κανα αστειακι..
KAMIA!
Τώρα θα έλεγα ένα άκρως σεξιστικό σύνθημα αλλά δεν βλέπω να έχετε ιδιαίτερα χιουμοριστική διάθεση σήμερα…
«καμιά» ε?
…. ε ρε.. ταβάνια που θα ατενίσει ο κοσμάκης..
😛 😛 😛 😛 😛 😛 😛 😛
σοβαρευτείτε, λέμε!
loophole..
γιατί το λες?? μια χαρά κέφι έχουν τα παιδιά.. κοντεύουν να σφαχτούν.. όπως στο παλιό καλό σάιτ..
🙂
Ρίξτο βρε Loophole.
Κούλα μη τσιμπάς. Μη ξεχνάς πως είμαι σε ένα κόμμα όπου γυναίκα μας κρατάει από τα μπόσικα.
Για το τελευταίο σχόλιο σου Κούλα βλέπω πως η διπίστωση που είχα κάνει στο ΤΒΧΣ καλά κρατεί. Οτιδήποτε έχει σχέση με το ΚΚΕ ανάβει τα αίματα. Ορίστε, μία ανακοίνωση του ΠΑΜΕ έριξα κι έγινε μακελίδι. Που να ποστάρω και την ανακοίνωση της Κεντρικής Επιτροπής για τον εορτασμό της Πρωτομαγιάς. Θα πάρουν φωτιά οι υπολογιστές.
Κουμπάρεεεεε, αλήθεια τώρα, φτιάξε κάτιτις για την πρωτομαγιά που δεν θα είμαι σπίτι για να το στήσω σήμερα και βάλε εκεί την ανακοίνωση στα σχόλια… να βάλουμε και τις υπόλοιπες ανακοινώσεις εκεί… 🙂 🙂 🙂
Ο αντισεξισμός είναι μια απάτη, νόμος είναι η π… του εργάτη!
ΥΓ1: Όπου «π…» η «παθιασμένη αγωνιστικότητα και η δυναμική αντίσταση απέναντι στα νέα μέτρα»
ΥΓ2: Για όποιον δεν το θεωρήσει αστείο να δηλώσω κατηγορηματικά ότι καταδικάζω το εν λόγω σύνθημα και τη βία απ’ όπου κι αν προέρχεται.
(Εντάξει φεύγω μόνος μου δεν χρειάζεται να σπρώχνετε…)
Οκ κουμπάρα σε λίγο θα το κάνω.
ΜΙΤΣΑΡΑ 🙂
έχω ένα κακό.. τα αστειάκια.. και οι μπηχτές.. μου έρχονται για όλους και για όλα.. 🙂
αλήθεια! 🙂
ακόμα και αν προκειται να .. αναιρέσω κάτι που εχω πει εγώ.. μόλις σκεφτώ το αστείο.. το λεω.. 🙂
ΥΓ εγώ δεν είχα κανένα πρόβλημα με την .. κουβέντα σας.. απλά αγχώθηκα κάπου.. μήπως κρατήσει 2-3 μέρες.. δάτ’σ όλ..
χαχαχααχαχαχαχα
«καταδικάζω το εν λόγω σύνθημα και τη βία απ’ όπου κι αν προέρχεται. »
χααχαχαχαχααχαχ
ρε συ, σοβαρά..
η βία δεν είναι σεξιστικό πράγμα..
μην τσουβαλιάζουμε, παρακαλώ, τα σχόλια από όπου κι αν κρέμονται.. 😛
Δεν τσουβαλιάζω τίποτα… ήθελα να γράψω «καταδικάζω το εν λόγω σύνθημα απ’ όπου κι αν προέρχεται»… αλλά πλέον όταν σκέφτομαι τη συγκεκριμένη φράση κάτι μου λείπει αν δεν έχει μέσα και τη «βία». 😛
To πάθος για μια ξανθιά
είναι που ξεσηκώνει όλα τα … παιδιά
Υγεία, Τάβλι κι Επανάσταση
Αν επιτρέπεται να παρέμβω στη συζήτηση, που απ’ ό,τι θα καταλαβαίνετε κι εσείς έχει ξεφύγει τελείως σε… μάκρος. Αν και έχει ενδιαφέρον, εγώ τουλάχιστον οπτικά μακρουλή τη βλέπω (και δε φταίνε μόνο τα κλαδιά και παρακλάδια γι’ αυτό).
Όχι φυσικά για να «βάλω τα πράγματα στη θέση» τους, ούτε επί συγκεκριμένων ζητημάτων που τέθηκαν διότι νομίζω πως έτσι κι αλλιώς κάποια πράγματα λέγονται ως αντίδραση στο σχόλιο του άλλου κι έτσι δημιουργούνται παρερμηνείες και λανθασμένες εντυπώσεις.
Καταρχάς δεν πιστεύω πως η απάντηση του ποιός φταίει για όλα τα προβλήματα είναι «ο καπιταλισμός». Ή ανάποδα, ποιά είναι η λύση σε όλα τα προβλήματα: «ο σοσιαλισμός». Μια σειρά ζητημάτων που καίνε, δεν είναι καθόλου αυτονόητο πως θα τα λύσει ο σοσιαλισμός όπως τον εννοεί ο καθένας ή ένα άλλο σύστημα εκτός καπιταλιστικών προτύπων (που αμφιβάλλω επίσης αν υπάρχει ακόμα μια συγκροτημένη πρόταση σε αυτή την κατεύθυνση αλλά τελικά δεν έχει πολύ σημασία αυτό βρίσκεται και στο δρόμο… κατά τη γνώμη μου, δεν είναι απαραίτητα κακό να μας προλάβουν τα γεγονότα ως ένα σημείο).
Έτσι πιστεύω πως τα επιμέρους οφείλουν να προτάσσονται ως απαραίτητες προϋποθέσεις και ως δομικά υλικά για ό,τι καινούργιο (και λέω καινούργιο γιατί υπαρκτό σοσιαλισμό, όσο κι αν οι αρνητικές επιπτώσεις τη κατάρρευσής του είναι κάτι παραπάνω από φανερές πλέον, ευχαριστώ αλλά δεν θα πάρω).
Από κει και πέρα, οι αφορισμοί, οι υπεροψίες και οι λογικές υπεράσπισης της ομαδούλας μας έναντι των άλλων, νομίζω πως περισσεύουν στην ελληνική αριστερά (που ωστόσο παρά τις ανεπάρκειές της σε ένα μεγάλο ποσοστό είναι «αριστερά» σε αντίθεση με ό,τι συμβαίνει στην πλειοψηφία των άλλων ευρωπαϊκών κρατών).
Αυτή τη στιγμή υπάρχει η ανάγκη για μετωπικά σχήματα. Το «Μέτωπο» είναι κάτι διαφορετικό και πάνω από επιμέρους διαφορές, προγράμματα και εσωστρέφειες, μην μπερδευόμαστε. Δεν χρειάζεται να «αγαπιόμαστε» όλοι για να σχηματίσουμε μέτωπα αγώνα. Χρειάζεται καταρχάς να ξεκαθαρίσουμε ποιός είναι ο αντίπαλος. Κι ο αντίπαλος είναι η σημερινή άρχουσα τάξη, η οποία περισσότερο από ποτέ σήμερα ξεκαθαρίζει τη θέση της και συσπειρώνεται για να διατηρήσει τα προνόμιά της με κάθε μέσο.
Ίσως επανέλθω, δεν προλαβαίνω τώρα να συνεχίσω. Καλημέρα σε όλους.
Θα προσπαθήσω φίλε Δον να απαντήσω εφ’ όλης της ύλης. Μία από τις δυσκολίες που προκύπτουν σε τέτοιες συζητήσεις είναι πως εγώ εκπροσωπώ ένα Κόμμα με ιστορία 90 χρόνων με συγκεκριμένα ιδεολογικά χαρακτηριστικά συνεπώς εκτός από τις ένδοξες στιγμές του είμαι υπόλογος και για τα λάθη ή παρεκκλίσεις του ενώ εσύ μου εκπροσωπείς αυτή τη στιγμή, το παρκάκι της Ναβαρίνου ή τους ποδηλάτες. Παρ’ όλα αυτά με ευκολία μπορείς να ιδιοποιηθείς τουλάχιστον τις λαμπρές σελίδες του κομμουνιστικού κινήματος (όπως ένοπλη πάλη) και καλά κάνεις κατά τη γνώμη μου.
Δε θα μπω σε ζητήματα ιστορίας του ΚΚΕ καθώς η συζήτηση θα εκτροχιαστεί. Μίλησες για οικονομισμό κι αυτό δεν με εκπλήσσει καθώς ο πολιτικός χώρος στον οποίο εντάσσεσαι θεωρεί πως η οικονομία αποτελεί προνομιακό πεδίο της εξουσίας και γι’ αυτό όταν η συζήτηση φτάνει σε αυτό το σημείο περιορίζεται σε τσιτάτα περί αυτοοργάνωσης κτλ. Δες όμως που στη δεδομένη χρονική στιγμή όπου ο καπιταλισμός βρίσκεται σε οριακό σημείο ενώ στην Ελλάδα βαθαίνει η εξαθλίωση των μαζών που πρέπει να δώσεις μία εναλλακτική πρόταση οργάνωση της οικονομίας η οποία να ξεπερνάει τις γενικόλογες διακηρύξεις περί κοινοκτημοσύνης. Οι ανάγκες έλεγε ο Μαρξ είναι ιστορικά καθορισμένες και έρχονται σε συνάρτηση με την ανάπτυξη των παραγωγικών δυνάμεων όπως και με τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του κάθε λαού. Συνεπώς πρέπει να δούμε ειδικότερα τα ζητήματα παραγωγής και διανομής αγαθών και υπηρεσιών ως αντιπρόταση προς το λαό και πιο συγκεκριμένα προς την εργατική τάξη ώστε να προχωρήσει σε επαναστατική ανατροπή. Πάντα υπάρχουν οι φωτισμένες εξαιρέσεις που γίνονται σύμμαχοι με την εργατική τάξη για ιδεαλιστικούς λόγους όμως οι επαναστάσεις δε γίνονται από τις εξαιρέσεις. Η εργατική τάξη είναι εκείνη που στη πάλη της ώστε να λυτρωθεί από τα δεσμά του ιμπεριαλισμού θα λυτρώσει κι όλη τη κοινωνία και γι’ αυτό άλλωστε θεωρείται πρωτοπόρα.
Αναφέρθηκες στο Δεκέμβρη. Δυστυχώς αποδεικνύεται πως αναπτύχθηκε ένα κίνημα το οποίο δε μπόρεσε να ξεπεράσει τα τείχη του. Πολλές φορές μάλιστα στάθηκε εχθρικά στη κοινωνία κολλώντας τις στάμπες του «μικροαστούλη» ή του «νοικοκυραίου». Το αυθόρμητο που επικαλείσαι διαρκώς, ουσιαστικά δεν υφίσταται κι αυτό αποτυπώνεται τους τελευταίους μήνες μέχρι και αυτή τη στιγμή που μιλάμε. Περάσαν πρωτόγνωρα μέτρα και δε κουνήθηκε κολυμβηθρόξυλο. Μήπως αντί να χαζοχαίρεσαι με τα παρκάκια, αυτό να σε βάλει σε κάποιο προβληματισμό? Μήπως αντί να θεωρείς τους κνίτες «καρικατούρες» να βάλεις στη καθημερινή σου πρακτική τη πολιτική δουλειά στις μάζες? Ο Αρουραίος έθεσε πολύ σωστά τον ελιτισμό που σας διακατέχει.
Για το ζήτημα των εξεγέρσεων εμείς τις θέτουμε στενά με το ζήτημα της εξουσίας και σε αυτές προσδοκάμε το πρώτο βιολί να είναι η εργατική τάξη που αποτελεί το μεγαλύτερο κομμάτι της κοινωνίας και συνεχώς διευρύνεται. Αυτή είναι η κοσμοθεωρία μας πάει και τελείωσε, ούτε οι ποδηλάτες, ούτε οι φοιτητές ούτε κανείς άλλος. Η βίαιη ανατροπή θα πραγματοποιηθεί από αυτή στην οποία προσδοκούμε να έχει και συμμάχους. Πριν σπεύσεις να μιλήσεις για αστική νομιμότητα να σου υπενθυμίσω πως όλο το οικονομικό και πολιτικό σύστημα μέσω των «ΜΜΕ» αυτή τη στιγμή στρέφεται ενάντια στο ΚΚΕ το οποίο απαντάει με συνεχή όξυνση της πάλης καθώς διαμορφώνονται οι αντικειμενικές συνθήκες.
Για τη Κούνεβα που ανέφερες καλές οι πορείες δε λέω αλλά καλύτερο και πιο ουσιαστικό δεν είναι η ίδρυση σωματείων όπου μέσα από αυτά η πάλη να γίνεται ουσιαστική? Να σου θυμίσω πως πρόσφατα το ΠΑΜΕ ανέλαβε τη πρωτοβουλία για την ίδρυση του Σωματείου Εργολαβικών Καθαριστριών και Φυλάκων Μακεδονίας το οποίο έχει αναπτύξει πλούσια δράση, επαναπροσλήψεις αλλά και αρκετές διώξεις λόγω συνδικαλιστικής δράσης. Η Β. Μανωλοπούλου που έριξαν στο αμάξι της οξύ σε αυτό το σωματείο συσπειρώνεται. Το σωματείο ιδιωτικών υπαλλήλων Θεσσαλονίκης μέσα από τη δράση του κατόρθωσε τα τελευταία δύο χρόνια να κάνει πάνω από 200 επαναπροσλήψεις. Οι δυνάμεις του ΚΚΕ και του ΠΑΜΕ δε έπαιζαν ξύλο με τα αφεντικά της Μηχανιώνας και τα τσιράκια τους στο πλάι των μεταναστών και με τους τραμπούκους του Αρβανιτίδη (όπου κι εκεί είχαμε επαναπροσλήψεις απολυμένων). Θα μπορούσα να σου αναφέρω πολλά παραδείγματα ακόμα αλλά θα σου συνιστούσα να ρίχνεις καμιά ματιά στις «εργατικά» του Ριζοσπάστη πριν μας κατηγορήσεις για απραξία.
Η επανάσταση δεν είναι δυνατόν να εκδηλωθεί ενιαία κι αυτό εξαρτάται σε ένα βαθμό από τις ιδιαίτερες πολιτικές και κοινωνικές συνθήκες (ο NLS είχε κάνει μια καλή αναφορά για αυτό στο ΤΒΧΣ). Κυρίως όμως εξαρτάται από τις οικονομικές συνθήκες και πιο συγκεκριμένα η επανάσταση θα εκδηλωθεί αρχικά στο ποιο αδύναμο κρίκο της ιμπεριαλιστικής αλυσίδας που τώρα φαίνεται να είναι η Ελλάδα αλλά αυτό δεν είναι και πάλι σίγουρο για τους λόγους που προανέφερα. Για τα κλειστά σύνορα που έγραψες όπως ανέφερε η Α. Παπαρήγα στη Βουλή, είναι μέλημά μας η διεθνοποίηση της πάλης κι αυτό είναι το λογικό. Θα σου πω όμως το εξής η Επανάσταση δεν αποτελεί μία ευθύγραμμη διαδικασία που κινείται παράλληλα με το ιδεατό που έχουμε στο μυαλό μας. Πολλές φορές οδηγείται σε πρακτικές που δεν είναι θεμιτές αλλά επιβάλλονται εκ των πραγμάτων. Π.χ. μπορούμε να κατηγορήσουμε τον Λένιν που σύναψε εμπορικές συμφωνίες με τους εθνικιστές του Κεμάλ ή για τη συνθήκη του Μπρεστ-Λιτόφσκ? Στον Λένιν άλλωστε αποδίδεται η αποστροφή «Ακόμα και τη ψυχή μας στο διάολο θα πουλήσουμε ώστε να πετύχουμε το σκοπό μας». Κι ο πυρηνικός εξοπλισμός όσο απεχθής και να είναι πραγματοποιήθηκε στα πλαίσια των γεωπολιτικών ισορροπιών. Κάθε επανάσταση οφείλει να περιφρουρήσει την ύπαρξη και τη διαιώνισή της.
Τελειώνοντας επειδή ατυχώς αναφέρθηκες στα κουπονάκια (πάλι καλά που δε μας είπες και για τον Γερμανό) ένα σχετικά μεγάλο κόμμα όπως το ΚΚΕ έχει και αυξημένες απαιτήσεις σε υλικοτεχνική υποδομή. Θα περιοριστώ στο να σου γνωστοποιήσω πως η τελευταία οικονομική εξόρμηση έγινε για την αγορά του οικοπέδου στη Φλώρινα όπου βρίσκεται ο μεγαλύτερος ομαδικός τάφος μαχητών του ΔΣΕ (γύρω στους 800). Στο παρελθόν όποτε τοποθετούσαμε μνημείο πήγαιναν τα φασισταριά και το γκρεμίζανε. Αλήθεια νοιώθεις άνετα με τέτοιες πρακτικές ή μήπως θα περιμέναμε καμία συνέλευση να βρει τα χρήματα. Για την ιστορία, το οικόπεδο αγοράστηκε και θα προχωρήσουμε στην έγερση μνημείου ή μουσείου.
Καταρχήν δεν έχω καταλάβει γιατί με έχετε κάνει εκπρόσωπο του πάρκου Ναυαρίνου ή ενός ολόκληρου κινήματος που άλλοτε έχει να κάνει με φοιτητές, άλλοτε με ποδηλάτες κλπ
Εγώ λέω το εξής: το ΚΚΕ πέρα από το να έρχεται σε όλα αυτά απέναντι, ακόμα και στους εργατικούς αγώνες συμπεριφέρεται διασπαστικά. Αντί να συντονιστεί με την υπόλοιπη αριστερά και τους αναρχικούς κάνει τις πορείες του σε άλλο τόπο και χρόνο.
Έχει το 7% του εκλογικού σώματος και πάντα καταστέλλει μία μαζική δράση που μπορεί να γίνει. Σαν τη ΓΣΕΕ ένα πράγμα.
Για τα κουπόνια και όλα τα άλλα ανέφερα ότι γενικότερα έχει ένα μηχανισμό τον οποίο τον βολεύει η αδράνεια, το βόλεμα. Το ΚΚΕ βρίσκεται γενικότερα σε μία ρουτίνα που δε γουστάρει ταραχές και εξεγέρσεις.
Κι αν που και που κάνει καμιά απεργία είναι για να μη μείνει εκτός.
Αλλα το κύριο πρόβλημα στο ΚΚΕ είναι η ψηφοθηρία. Έχει κάνει ως σκοπό της ζωής του κνίτη να φέρει και άλλες ψήφους στο κόμμα. Εκφυλίζει έτσι προσωπικότητες σε αριθμούς ψήφων. Πέραν βέβαια ότι αυτό δεν είναι καθόλου αποτελεσματικό.
Κοίτα τα ποσοστά και τους απόλυτους αριθμούς στις ψήφους πώς κυμαίνονται ανά 4ετία. Δε σημειώνεται καμία ανοδική τάση.
Ο γυαλός πάει στραβά ή εμείς στραβά αρμενίζουμε;
Το παράδειγμα που έφερες με τον Λένιν, είναι αντίστοιχο αυτού που φέρνω για το τι κάνουμε για τα θέματα «ασφαλείας». Ναι θα διαπραγματευτούμε με τις ΗΠΑ αν χρειαστεί. Αν χρειαστεί δε θα πειράξουμε τις βάσεις. Ποιο το προβλημά μετά;
Για το θέμα των πυρηνικών δε χρειάζεται να επαναλαμβάνομαι. Είπα ότι είμαστε πολύ μικροί οι άνθρωποι για να χειριζόμαστε πυρηνικά με αυτό τον τρόπο. Πρέπει να αναπτύξουμε διεθνές δίκτυο για τον τερματισμό πυρηνικών όπλων και ενέργειας.
——————
Ναι, κατηγορώ το ΚΚΕ για οικονομισμό, όταν αυτό απουσιάζει από όλα τα κινήματα πέραν ενός υποσυνόλου των εργατικών κινημάτων, όταν μιλά ότι η βάση είναι η οικονομία, με την ίδια ακριβώς έννοια που εννοούν την οικονομία οι αστοί οικονομολόγοι και ότι όλα τα άλλα (γλώσσα, τέχνη, φιλοσοφία κλπ ) είναι το εποικοδόμημα.
Δε θα είχα κανένα πρόβλημα με το ΚΚΕ αν δε συμπεριφορόταν ψηφοθηρικά και ανταγωνιστικά, αν είχε κάτι καινούργιο να μας πει για την πρόοδο της κοινωνίας και την οικολογία.
Δε θα είχα πρόβλημα με το ΚΚΕ αν ήταν αλληλέγγυο στους φυλακισμένους και τους απολυμένους που δεν είναι στο ΠΑΜΕ.
Δε θα είχα πρόβλημα με το ΚΚΕ αν δεν εμφανίζονταν οι αρουραίοι να πούν ότι οι ποδηλάτες και τα πάρκα είναι για τα μπάζα
Δε θα είχα πρόβλημα με το ΚΚΕ αν αυτό δεν είχε πρόβλημα με οτιδήποτε μη ΚΚΕ, εργατικο-οικονομικίστικο.
Δε θα είχα πρόβλημα με το ΚΚΕ αν δεν έκανε τις αφίσες που γράφουν ένα ξερό «ψήφο στο ΚΚΕ» ταπετσαρία στους τοίχους
Δε θα είχα πρόβλημα με το ΚΚΕ αν έβλεπε ότι ιστορικά εκπροσωπεί την Παρισινή Κομμούνα και τη Σοβιετική Επανάσταση και όχι τον Στάλιν.
Δε θα είχα πρόβλημα με το ΚΚΕ αν άφηνε τα τσιτάτα και είχε αυτιά και σκόπευε να γίνει και καμιά πολιτισμένη συνέλευση στους χώρους που εμφανίζεται
Όλα αυτά δεν ισχύουν,
οπότε έχω κάθε δικαίωμα να μη γουστάρω το ΚΚΕ
Τους αρουραίους βγάλτους έξω από τα προβλήματά σου με το ΚΚΕ.
Αυτοί απλά εμφανίζονται περιοδικώς όταν αυξάνεται πολύ ο πληθυσμός τους, δεν έχουν σχέση με την πολιτική και την τακτική του ΚΚΕ.
Τέλος πάντων για τα άλλα δεν με ενδιαφέρει, όμως αυτό προσπάθησε να το καταλάβεις, είναι σημαντικό:
Η τακτική «να το συζητήσουμε» είναι για τις παρέες μας και για τις παρεξηγήσεις στο δρόμο. Όταν μιλάμε για διεθνείς σχέσεις, ειδικά τέτοιου τύπου όπου ο άλλος θέλει να σε εξοντώσει, δεν υπάρχουν επιχειρήματα:
Η Κούβα άφησε την βάση στο Γκουαντανάμο, αλλά το εμπάργκο δεν σταμάτησε, ούτε οι απόπειρες δολοφονίας και έγινε ΚΑΙ εισβολή στον κόλπο των Χοίρων. Ο μόνος λόγος που οι ΗΠΑ σήμερα δεν μπουκάρουν είναι γιατί έχουν άλλες προτεραιότητες.
Πίστεψέ με, αν η ΕΣΣΔ δεν είχε πυρηνικά, μέσα σε μια δεκαετία ή θα είχε καλέσει το ΔΝΤ για να καθοδηγήσει την οικονομική της πολιτική ή θα μέτραγε μανιτάρια δεξιά κι αριστερά με οποιοδήποτε πρόσχημα.
Μην είσαι τόσο αθώος και δεν το λέω με την κακή του έννοια.
Η ΕΣΣΔ κανένα πρόβλημα δε θα είχε χωρίς πυρηνικά, με την προϋπόθεση ότι θα ήταν ριζικά διαφορετική και πιο έξυπνη στις διεθνείς σχέσεις, από το να υψώνει τοίχη και να έχει μανία καταδίωξης
Αν τα εργαλεία μιας «επανάστασης» είναι τα πυρηνικά όπλα, προκειμένου να επιβιώσει αυτή,
καλύτερα να μην υπάρξει καν επανάσταση.
Το ξαναγράφω: οι άνθρωποι είμαστε πολύ μικροί για να παιζουμε με τα πυρηνικά, λες και παίζουμε με τα αυτοκινητάκια μας
και αρουραίε θα σου βάλω κι ένα απλό ερώτημα: Το ερώτημα είναι όχι γιατί δεν έριξαν πυρηνικά στο Βιετνάμ,
αλλά:
για ποιο λόγο οι ΗΠΑ δε ρίξανε πυρηνικά στο Ιράκ και παιδεύονται τόσα χρόνια εκεί πέρα; Γιατί δε ρίχνουν πυρηνικά στο Αφγανιστάν;
Ξέρεις καλέ μου Κιχώτη τα πυρηνικά δεν είναι σαν τα δωράκια του Χαχανούλη, να τα δίνεις για πλάκα. Δεν ξέρω αν το παρατήρησες αλλά οι ΗΠΑ κατέκτησαν πολύ εύκολα το ΙΡΑΚ και το Αφγανιστάν. Δηλαδή εσύ αν κατακτούσες την Ελλάδα μετά σε κάθε επίθεση ανταρτών θα εξαφάνιζες μία πόλη; Την δουλειά τους θέλουν να κάνουν ξέρεις, δεν είναι ψυχοπαθείς.
Πιο πολύ ενδιαφέρον έχει το ΙΡΑΝ. Εκεί τα πράγματα είναι πιο ζόρικα αγαπητέ για τους φίλους μας (ΗΠΑ-Ισραήλ), κι εκεί ήδη έχουν αρχίσει να τρίβονται πάνω στις πυρηνικές κεφαλές…
Δηλαδή; Είναι θετικό ότι ο κάθε παλαβιάρης μουλάς έχει στα χέρια του μια πυρηνική βόμβα όποτε θέλει;
Πραγματικά, θα την έβρισκες αν φυτεύανε οι Ιρανοί 2 πόλεις των ΗΠΑ;
Και μετά να τους ανοίγανε οι ορέξεις να προχωρήσουν και παραπέρα;
Ο Αμερικανικός λαός σε τι φταίει;
Τουλάχιστον παραδέχτηκες ότι δεν είναι και ψυχοπαθείς οι άνθρωποι. Πράγμα που σημαίνει δηλαδή, ότι αν δεν υπάρχει ιδιαίτερος λόγος να ρίξουν μία βόμβα δε θα τη ρίξουν.
Να σε ρωτήσω: Έστω ότι γίνεται μία σοσιαλιστική επανάσταση στην Ελλάδα κι έστω ότι κάνουμε ορισμένους συμβιβασμούς και υποχωρήσεις και δεδομένου ότι δεν υπάρχει σήμερα ΕΣΣΔ, ποιο είναι το ιδιαίτερο ενδιαφέρον των ΗΠΑ να ασχοληθούν με το τι γίνεται εδώ;
Για ποιο λόγο δηλαδή να θέλαν να «θερμάνουν» το κλίμα;
Εγώ λοιπόν λέω ότι το ζήτημα των πυρηνικών πρέπει να το πιάσει το κίνημα με ένα διεθνές δίκτυο, αντί να περιμένουμε το κάθε εθνικοαπελευθερωτικό κίνημα να γίνει πυρηνική δύναμη, για να ανταγωνιστεί τις άλλες και να υπάρξει μία γενικότερη ισορροπία.
Και είπα εθνικοαπελευθερωτικό. Πιστεύεις ότι έχει κάποιο νόημα σε μια ήδη παγκοσμιοποιημένη κοινωνία να υπάρξουν εθνικοαπελευθερωτικά κινήματα και όχι να χτιστεί ένα διεθνές κίνημα που θα σταματήσει και τα πυρηνικά και τους πολέμους;
Νομίζω πως στα περισσότερα σου έχω απαντήσει ήδη. Είναι προφανές πως έχεις διαφορετική αντίληψη κι αυτό μας οδηγεί σε διαφορετικούς πολιτικούς χώρους. Να σου πω μόνο πως η προσπάθεια οικοδόμησης του σοσιαλισμού δεν αρχίζει και τελειώνει με τη Παρισινή Κουμούνα που ασφαλώς αποτελεί σημείο αναφοράς. Διαφωνώ με όλα τα παραπάνω αλλά είναι μάταιο να δαπανήσω περισσότερη ενέργεια ειδικά στις δεδομένες συνθήκες. Όπως σου είπα σε άλλο ποστ είμαι διατεθειμένος από κοντά να συνεχίσω τη συζήτηση.
Πάντως κρίμα γιατί στο σοσιαλισμό είχα σκοπό να σε προτείνω για Επίτροπο επί των Παγωτών Χωνάκι και Λοιπών Γλυκισμάτων.
Δεν πειράζει, εγώ θα είμαι στο δρόμο και θα μοιράζω παγωτά έτσι κι αλλιώς,
Δε χρειάζεται συγκεντρωτισμός και για τους παγωτατζίδες 😛
Θα σε εντάξουμε τότε σε ελευθεριακό καθεστώς παραγωγής και διανομής.
Η διανομή θα γίνεται με ποδήλατο 😉
παραθυρακη ελεηνε…
ελα να γκρεμησουμε τα θρεντια!!!
παμε διπλα να τα σπασουμε;;;
εχω μπαχαλοδιαθεση!!!
Πάμε, ξεκίνα κι έρχομαι!
και καλά αυτός.. είναι maniakakos..
εσύ? μια χαρά .. ανοιχτούς ορίζοντες έχεις παραθυράκη..
🙂
χαιρετώ! 🙂
koula σόρυ αλλά χρησιμοποίησα τη χθεσινή σου έμπνευση… 🙂
???
δε σε πιάνω.. χαχαχαχα
και δε νομίζω ότι είχα έμπνευση χθες..
αλλά.. νο πρόμπλεμ! 🙂
Είσαι ηλίθια!
να σου πω.. σήμερα ήθελα να το γράψω αυτό.. αλλά δεν ξέρω πού το έγραψες εσύ..
εγώ θα έλεγα «θα ήμουν ηλίθια» χααχαχχααχα
τώρα.. θα με κάνεις να πάω να δω ρε γμτ.. τεσπα, θα τα πούμε!
Ντάξει σε λάιτ φάση το γραψα, δίπλα στο μανιακό…
bye 🙂
είσαι ηλιθιος!
δίπλα στον μανιακό δε γράφουμε τίποτα.. τα «παίρνει» άσχημα.. και αρχίζει τσι μουσικές!
αχχαχααα bb
καλα ρε,αλλη ατακα δε βρεθηκε;;;;
χααχαχαχααα
οκ! θα σου πω άλλη φορά σε ποιό θα το έγραφα εγώ.. 😉