26 Aπριλίου: Ημέρα Τσέρνομπιλ

<< Τουλάχιστον 3 εκατομμύρια παιδιά σε Λευκορωσία, Ουκρανία και Ρωσία χρειάζονται περίθαλψη λόγω του ατυχήματος του Τσέρνομπιλ>>

Kofi Annan

<< Σήμερα πάνω από 7 εκατομμύρια άνθρωποι υποφέρουν λόγω της καταστροφής του Τσέρνομπιλ. Δεν υπάρχει τέτοιο προηγούμενο στην ιστορία της ανθρωπότητας >>

Angelina Nyagu (γιατροί του Τσέρνομπιλ)

Παραθέτω σχετικό ντοκιμαντέρ

Δον

http://wp.me/pPn6Y-GJ

29 σκέψεις σχετικά με το “26 Aπριλίου: Ημέρα Τσέρνομπιλ

  1. αρκετα απο τα σιδερα του τσερνομπιλ, ξαναλιωσαν κ ταξιδεψαν σε ολο τον κοσμο σε διαφορες μορφες.
    ακομα κ σαν μπετοβεργες για τις οικοδομες.

  2. η πυρηνική ενέργεια δεν είναι ούτε «πράσινη» ούτε «οικολογική»..
    και σε καμιά περίπτωση δεν πρέπει να ρισκάρουμε την ζωή ή την ποιότητα ζωής των επόμενων γενιών με τέτοιες «επιχειρήσεις» απλά χάριν εξοικονόμησης χρημάτων..

  3. Στον πλανητη μας,συνεχιζουν να λειτουργουν 442 πυρηνικοι αντιδραστηρες σε 32 χωρες,ενω αναμενεται στα επομενα 10 χρονια να λειτουργησουν αλλοι 80!!!Φρικη!

    Θυμαμαι το 86, εδω μας ελεγαν «δεν υπαρχει κανενας λογος ανησυχιας»!Και τοτε μαθαιναμε απο φιλους που σπουδαζαν στη Βουλγαρια,οτι τους εδιναν ιωδιο στα σχολεια, στα πανεπιστημια,στα εργοστασια,παντου, για να τους προφυλαξουν κατα καποιο τροπο!

  4. απο katimerini.gr
    http://www.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathremote_1_26/04/2010_334618

    «Γιανουκόβιτς: «Το Τσέρνομπιλ αποτελεί μία συνεχή απειλή για την Ευρώπη»

    Ο πυρηνικός σταθμός του Τσέρνομπιλ, 24 χρόνια μετά την πυρηνική καταστροφή, παραμένει ακόμα απειλή για την Ουκρανία, τη Ρωσία και την Ευρώπη, δήλωσε σήμερα ο Ουκρανός πρόεδρος Βίκτορ Γιανουκόβιτς.

    Ο τέταρτος πυρηνικός αντιδραστήρας του Τσέρνομπιλ «αποτελεί απειλή όχι μόνο για την Ουκρανία, αλλά επίσης και για τους γείτονές μας: τη Ρωσία, τη Λευκορωσία και τις χώρες της Ευρώπης», δήλωσε ο Γιανουκόβιτς κατά τη διάρκεια επίσκεψής του στον πυρηνικό σταθμό, σύμφωνα με τον ιστότοπο της ουκρανικής προεδρίας.

    Σύμφωνα με τον Γιανουκόβιτς το Τσέρνομπιλ θα εξακολουθεί να αποτελεί απειλή για όσο διάστημα δεν κατασκευάζεται μία νέα σαρκοφάγος για να προστατευθεί το περιβάλλον.

    Ο πυρηνικός σταθμός του Τσέρνομπιλ έχει κλείσει από τον Δεκέμβριο του 2000, όμως η ραγισμένη σαρκοφάγος του που καλύπτει περίπου 200 τόνους ραδιενεργού μάγματος αποτελεί μία συνεχή απειλή.»

    • http://www.enet.gr/?i=news.el.article&id=155469

      και αυτό για όσους λένε ότι «τα πυρηνικά απόβλητα είναι πολύ λίγα σε όγκο»..
      και εννοούν ΜΟΝΟ τα στερεά απόβλητα από τη λειτουργία των αντιδραστήρων.. και δεν υπολογίζουν την όλη κατασκευή για η οποία χρειάζεται ειδική μεταχείριση..

      «Εξάλλου, ένας σημαντικότατος όγκος πυρηνικών αποβλήτων είναι
      τα ίδια τα πυρηνικά εργοστάσια
      ,
      των οποίων η μέση διάρκεια ζωής είναι 30-35 έτη.

      Μετά πρέπει να αποσυναρμολογηθούν
      και να αντιμετωπιστούν ως πυρηνικά απόβλητα
      .

      Για το ζήτημα αυτό δεν υπάρχει τεκμηριωμένη επιστημονική μελέτη, ούτε εφαρμοσμένη μέχρι τώρα πρακτική. «

    • Το βασικό ζήτημα είναι να φτιαχτεί ένας θόλος όπου ενδεχόμενη κατάρρευση του κτηρίου, που όντως έχει υποστεί σημαντικές φθορές και διαβρώσεις, να μην αφήσει να εξαπλωθεί το ραδιενεργό υλικό σε περίπτωση κατάρρευσης και να επιτρέψει να αποδομηθεί η αρχικη κατασκευή όπου περιέχεται ακόμα το 95% του ραδιενεργού υλικού. Λένε ότι θα ολοκληρωθεί το 2012 και θα πρόκειται για κινητή κατασκευή που θα συρθεί πάνω από το κτήριο.

  5. Ακόμα και σήμερα, και για άγνωστα χρόνια οι συνέπειες θα είναι «εδώ!», όσο και αν προσπάθησαν & προσπαθούν να υποβαθμίσουν το συμβάν, όπως και η αύξηση των διάφορων μορφών καρκίνου αποδίδονται στο πυρηνικό ατύχημα του «Τσέρνομπιλ».
    Η «ειρηνική» παραγωγή πυρηνικής ενέργειας, ζει και βασιλεύει…δίπλα στην «πολεμική»!
    Πόσο σοβαροί είμαστε άραγε? 😦
    Τι συμφορά στα άλλα ζώα, που ο άνθρωπος είναι το κυρίαρχο ζώο, τι συμφορά!

  6. Ήταν 1 και μετά τα μεσάνυχτα του Σαββάτου της 26 Απριλίου 1986 όταν γινόταν ένα τυπικό τεστ με ειδικές οδηγίες από τη Μόσχα για τον έλεγχο λειτουργίας της γεννήτριας σε περίπτωση παύσης του αντιδραστήρα, στον αντιδραστήρα ν. 4 του Τσέρνομπιλ, το εργοστάσιο «πρότυπο» για την τότε πυρηνική βιομηχανία.
    Οι υπεύθυνοι και εργαζόμενοι του αντιδραστήρα δε μπορούσαν να το χωνέψουν στην αντιληψή τους ότι μπορούσε να γίνει ατύχημα, γιατί σε όλη τους την εκπαίδευση μαθαίναν πόσο μεγάλη ασφάλεια υπάρχει και ότι δεν υπάρχει κανένας φόβος.

    Υπάρχει μία θολούρα γενικά στο ποια ήταν τα αίτια του ατυχήματος. Αυτή η θολούρα πιθανόν να οφείλεται σε συγκάλυψη λόγω του γεγονότος ότι τα ίδια αίτια μπορούν να οδηγήσουν σε ατύχημα και τους σημερινούς αντιδραστήρες.
    Δηλαδή έχουμε να κάνουμε με συστήματα ελέγχου στα οποία μικρές διακυμάνσεις στην είσοδο, μας δίνουν τεράστιες διακυμάνσεις στην έξοδο, όπως σε μία μηχανή μεγάλου κυβισμού που λίγο να πατήσεις το γκάζι, δύσκολα ελέγχεις την ταχύτητα.

    Η έκρηξη που ακολούθησε διέλυσε το κάλυμμα 1000 τόνων απελευθερώνοντας 190 τόνους διοξειδίου του ουρανίου με έκλυση ενέργειας 100 φορές σαν αυτή των βομβών στη Χιροσίμα και το Ναγκασάκι.

    Οι σοβιετικές αρχές απέκρυψαν το γεγονός μέχρι να γίνει αντιληπτή η αύξηση ραδιενέργειας στη Σουηδία. Αυτό είχε σαν συνέπεια να χαθεί πολύτιμος χρόνος και να μην παρασχεθεί και ιώδιο σε χιλιάδες ανθρώπους που πιθανόν να σώνονταν με έγκαιρη χορήγηση.

    Η ελληνική κυβέρνηση και το ΚΚΕ συγκάλυψαν το γεγονός.
    Η μεν κυβέρνηση Παπανδρέου θέλοντας να μη χαλάσει σχέσεις με το ανατολικό μπλοκ προσπάθησε να υποβιβάσει το θέμα,
    ο δε Ριζοσπάστης να γράφει πάλι ιστορικές κοτσάνες, του τύπου «Πρώτος ήταν ο Ικαρος. Γιατί οι σοφοί αρχαίοι Ελληνες είχαν καταλάβει: η πρόοδος απαιτεί και θυσίες» («Ριζοσπάστης» 11.5.86)
    Περισσότερα μαργαριτάρια εδώ: http://www.iospress.gr/ios2006/ios20060416.htm

    600.000 άνθρωποι πέσαν με τα μούτρα είτε με συνείδηση, είτε χωρίς να κατανοούν τον κίνδυνο σε μία ηρωική προσπάθεια καθαρισμού.
    400.000 άνθρωποι έφυγαν από τα σπίτια τους, επειδή πλέον δεν ήταν κατοικίσιμα.

    10δες χιλιάδες, αν όχι 100δες χιλιάδες έχουν πεθάνει, πεθαίνουν και θα πεθάνουν από το Τσέρνομπιλ, ολόκληρες περιοχές έχουν εκκενωθεί και πλέον έχει αναπτυχθεί άγρια φύση που είναι πεδίο μελέτης για τους βιολόγους ως «η ζωή υπό καθεστώς ραδιενέργειας». Εκατομμύρια άνθρωποι αντιμετωπίζουν προβλήματα υγείας σε σχέση με το Τσέρνομπιλ και δε θα ξεπεραστούν αυτά για πάρα πολλές γεννιές.
    Υπάρχουν περιοχές που μόνο 10-20% των παιδιών που γεννιούνται είναι υγειή, ενώ ο καρκίνος του θυροειδή ακούγεται κάτι το πολύ συνηθισμένο εκεί.

    Πολλοί επιστήμονες καταγγέλουν τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας και τον ΟΗΕ για συγκάλυψη στα στοιχεία που αναφέρουν ως συνέπειες.

    Στην Ελλάδα συγκεκριμένα υπολογίζεται ότι 1500 θάνατοι ήταν αποτέλεσμα του Τσέρνομπιλ, ενώ είχαμε εκείνο τον καιρό 2500 προληπτικές αμβλώσεις.
    Ο Σίμος Σιμόπουλος, διευθυντής του τομέα Πυρηνικής Τεχνολογίας στο ΕΜΠ αναφέρει ότι υπάρχουν περιοχές που δεν έχουν πέσει τα επίπεδα ραδιενέργειας στην Ελλάδα από τότε, τα οποία έχουν λόγω γεωλογίας της περιοχής κατανεμηθεί σε ορισμένες περιοχές, κυρίως βόρεια, όπως η Θεσσαλία.

    Το πυρηνικό ατύχημα στο Τσέρνομπιλ είναι το Παράδειγμα και ατυχήματα σε πυρηνικούς σταθμούς έχουμε εκατοντάδες που συμβαίνουν σε καθημερινή βάση.
    Το ίδιο σοβαρό (ή μάλλον περισσότερο) με το ρίσκο των ατυχημάτων είναι τα κατάλοιπα.
    Ποιος θα υπογράψει πχ για την εναπόθεση καταλοίπων σε συγκεκριμένα σημεία σε ένα συμβόλαιο που θα πρέπει να περιορίζει τις επόμενες γενιές ίσως και για δεκάδες χιλιάδες χρόνια; Ποιος θα υπέγραφε να εναποτεθούν σε κάποιο σημείο στο Αιγαίο πχ μέχρι το 30.ο00 μετά Χριστόν;

    Αλλά αν πάμε στο οικονομικίστικο του πράγματος (γιατί δυστυχώς αυτό είναι που βλέπουν μόνο καπιταλιστές και «αριστεροί» «επαναστάτες») χρειάζονται πολλά δυσεκατομμύρια ευρώ για μια τέτοια επένδυση, η καλύτερη λύση δηλαδή για την πτώχευση.
    Το λογικό ερώτημα είναι γιατί τότε έχουν κατασκευαστεί 450 τέτοια εργοστάσια όπως αναφέρει παραπάνω η μητέρα;

    Γιατί πολύ απλά την επένδυση την κάνει ο λαός, όχι αυτοί που κερδίζουν από την ιστορία και υπάρχει και ένα θολό σύμπλεγμα και με τη στρατιωτική βιομηχανία και την παραγωγή πυρηνικών όπλων.

    Για όλους τους παραπάνω λόγους δεν πρέπει απλά να εξασφαλίσουμε ότι δε θα υπάρξει καν συζήτηση για κατασκευή εργοστασίου πυρηνικής ενέργειας στην Ελλάδα, αλλά έχουμε το δικαίωμα να έχουμε λόγο και για το τι γίνεται στη γειτονιά μας από Βουλγαρία, Τουρκία κλπ, ως όμορο κράτος που θα επηρεαστεί άμεσα τόσο από ενδεχόμενα ατυχήματα, όσο και από τα κατάλοιπα. Κι όταν η Ελλάδα χρηματοδοτεί το Κοζλοντούι δε χρειάζεται να κάνουμε πολλές σκέψεις για το κατά πόσο είναι αναγκαίο να κινητοποιηθούμε ενάντια στα πυρηνικά.

    Τα πυρηνικά είναι το νούμερο 1 πρόβλημα στον πλανήτη.
    Η υπερθέρμανση το νούμερο 2 και σε πολύ μικρότερο βαθμό από ότι τα πυρηνικά.

  7. Ο Ανατόλυ Γκρισένκο ήταν ένας αληθινός ήρωας. Όχι σαν κι αυτούς των παραμυθιών που σώζουν την πριγκίπισσα απ’ το δράκο, αλλά απ’ τους άλλους, αυτούς που βάζουν τη ζωή των πολλών πάνω απ’ τη δική τους και που βρίσκονται να υπερασπίζονται το χαράκωμα όταν οι στρατηγοί τόχουν βάλει στα πόδια.

    Ήταν ένας απλός 47χρονος πιλότος ελικοπτέρου όταν ο αντιδραστήρας 4 τινάχτηκε στον αέρα. Από εκείνους τους λίγους που πέταξαν πάνω απ’ τον ακόμη φλεγόμενο πυρήνα, προκειμένου να ρίξουν υγρό μπετόν. Αυτόχειρας σαν τους πυροσβέστες που με μάνικες προσπαθούσαν να σβήσουν μια φωτιά που εξέπεμπε χίλιες φορές περισσότερη ραδιενέργεια απότι το σημείο 0 στη χιροσίμα. Σαν τους τεχνικούς που έσπευσαν από τα σπίτια τους και τους γύρω αντιδραστήρες, γνωρίζοντας ότι δεν θα αγκαλιάσουν ποτέ ξανά τα παιδιά τους. Σαν κι αυτούς τους πολλούς που γνώριζαν ότι σίγουρα θα πεθάνουν, αλλά έσκυψαν το κεφάλι και έβαλαν το ανθρώπινο καθήκον πάνω απ’ τη ζωή και την οικογένειά τους.

    Ο Γκρισένκο είχε λάβει κατάλληλη εκπαίδευση και γνώριζε πως είναι ο θάνατος από ραδιενέργεια. Γνώριζε πως οι στολές τους ήταν σχεδόν διακοσμητικές. Γνώριζε ακόμη ότι ήδη (μόλις 24 ώρες μετά) υπήρχαν πυροσβέστες που είχαν πεθάνει με το σώμα τους καθολικά αποδιοργανωμένο από την ακτινοβολία. Γι αυτό και είπε στους συγκεντρωμένους πιλότους του ότι «τη δουλειά μας την ξέρετε. Όποιος θέλει να αποχωρήσει ας κάνει ένα βήμα πίσω τώρα». Όλοι τους προσφέρθηκαν να πεθάνουν για κάποιους άλλους, τους οποίους δεν γνώριζαν και ποτέ δεν θα συναντούσαν. Άνθρωποι με υψηλότερο ανάστημα από τους υπόλοιπους, τους οποίους δεν μπόρεσε να κάμψει ούτε η κτηνώδης γραφειοκρατία, ούτε η μουντή καθημερινότητα της στρατιωτικής ζωής, ούτε καν το «κοινό» αίσθημα αυτοσυντήρησης.

    Κάθε έπαινος είναι μικρός και σίγουρα εγώ δεν μπορώ να γράψω κάτι καλύτερο για τέτοιους ανθρώπους. Ας τους κρατήσουμε κάπου στην άκρη του μυαλού μας, μπας και αποκτήσουμε ένα μέτρο σύγκρισης για όσους λένε ότι νοιάζονται για εμάς. Αλλά και ένα μέτρο σύγκρισης για τους εαυτούς μας.

    (Ο Ανατόλυ Γκρισένκο πέθανε στις 4 Ιουλίου του 1990 στο Σηάτλ των ΗΠΑ. Είχε μεταφερθεί εκεί για μεταμόσχευση μυελού των οστών, προκειμένου να καταπολεμηθεί η καλπάζουσα λευχαιμία που προκλήθηκε από τη ραδιενέργεια. Τα ελικόπτερα που πέταξε η μονάδα του βρίσκονται ακόμη στο τσέρνομπιλ. Είναι πολύ ραδιενεργά ακόμη και για να διαλυθούν ή να μετακινηθούν σε άλλο σημείο).

    Ο Γκρισένκο με πυτζάμες μετά τη μεταμόσχευση. Δύο μήνες μετά τη φωτό ήταν νεκρός.

    • Νομίζω ότι η πιο τρομακτική ιστορία γύρω από τα γεγονότα μετά την έκρηξη και την προσπάθεια να περιοριστεί η καταστροφή είναι αυτή με το υπόγειο κάτω από τον αντιδραστήρα. Νομίζοντας ότι έφταιγαν οι ίδιοι και νιώθοντας ενοχές για το ατύχημα, δύο χειριστές κατέβηκαν σε μέρος που ήξεραν ότι είχε διαρρεύσει ραδιενέργεια για να ανοίξουν το σύστημα ψύξης και να περιορίσουν τη ζημιά. Αποτέλεσμα αυτού ήταν να πλυμμυρίσει η δεξαμενή κάτω από τον αντιδραστήρα με νερό, αφού ο σωλήνας μεταφοράς είχε σπάσει. Η φωτιά έκαιγε για μέρες και ήταν αδύνατο να σβηστεί αν ο αντιδραστήρας που ήταν πια εκτεθειμένος, δεν πνιγόταν από χώμα και τσιμέντο, αφού ο γραφίτης (από τον οποίο φτιάχνονται οι ράβδοι του αντιδραστήρα) καιγόταν στους 1200 βαθμούς. Όμως, κάτω από το βάρος τόσου χώματος και τσιμέντου και λόγω της θερμοκρασίας, ο γραφίτης άρχισε να καίει το έδαφος προς τη δεξαμενή που είχε πλημμυρίσει, δημιουργώντας ένα είδος λάβας από τσιμέντο και ραδιενεργό υλικό που αν έκαιγε συνέχιζε να καίει μέχρι να φτάσει στη δεξαμενή με το νερό θα δημιουργούσε τεράστια θερμική έκρηξη, περίπου όπως μια κατσαρόλα τινάζει το καπάκι της, τινάζοντας πολύ μεγαλύτερη ποσότητα ραδιενεργού υλικού στον αέρα. Έχει ακουστεί ότι αν είχε συμβεί αυτό, η Ουκρανία θα ήταν ακατοίκητη για αιώνες και μεγάλο μέρος των κατοίκων της ανατολικής Ευρώπης θα έπρεπε να εγκαταλείψει τον τόπο του για χρόνια. Γνωρίζοντας πολύ καλά ότι θα πέθαιναν σ’αυτή την αποστολή, οι Αλεξέι Ανανένκο, Βάλερι Μπεζπάλοφ και Μπόρις Βαράνοφ, φόρεσαν στολές δυτών και μπήκαν στη δεξαμενή για να ανοίξουν τις πόρτες και να μπορέσει να τραβηχτεί το νερό από τη δεξαμενή. Αργότερα, ερευνητές αντίκρυσαν αυτή την εικόνα στο υπόγειο

      διαπιστώνοντας ότι αν δεν είχε γίνει αυτή η επιχείρηση, όντως θα είχε υπάρξει θερμική έκρηξη.

  8. Απ ότι βλέπω έχει ενδιαφέρον μια συζήτηση που έχει γίνει στο tvxs, για να καταλάβουμε τι μαλάκες κυκλοφορούν εκεί έξω.
    Σχετικό link: http://tvxs.gr/node/50352

    Kι ένα χαρακτηριστικό σχόλιο που συνοψίζει κάπως τη συζήτηση:

    Κούλα μη μασάς!!!
    Ο συνομιλητής σου βάζει μεν κάποιες παραπομπές για να υποστηρίξει τη θέση του αλλά από την άλλη πέφτει σε λογικές αντιφάσεις, όπως επισήμανες κι εσύ:

    – Συνεχίζει να υποστηρίζει την «απόλυτη ασφάλεια» των πυρηνικών εγκαταστάσεων ενώ η εμπειρία έχει δείξει ότι καμία ανθρώπινη κατασκευή δεν είναι δυνατόν να είναι ποτέ «απόλυτα ασφαλής» και ότι πάντοτε θα υπάρχει πιθανότητα καταστροφής.

    – Ταυτόχρονα, άλλος συνομιλητής που συμφωνεί μαζί του ισχυρίζεται ότι «δεν είναι και τίποτα μερικά θύματα μπροστά στην πρόοδο της επιστήμης», αγνοώντας (εσκεμμένα υποθέτω) ότι αν, ω μη γέννητω, γίνει κάποιο σοβαρό πυρηνικό ατύχημα, δε θα μιλάμε απλά για «μερικά θύματα» αλλά για χιλιάδες ή και εκατομμύρια και για οικολογικές επιπτώσεις σε μεγάλες περιοχές του πλανήτη με διάρκεια έως και χιλιάδες χρόνια.
    Και φυσικά, όσο περισσότερα πυρηνικά εργοστάσια χτίζονται, τόσο αυξάνει και η πιθανότητα σοβαρού ατυχήματος κάπου κάποτε.

    – Ο πρώτος συνομιλητής συνεχίζει να ισχυρίζεται ότι η πυρηνική ενέργεια είναι «απόλυτα οικολογική» χωρίς να εξηγεί τι στο διάολο θα γίνεται με τα πυρηνικά απόβλητα, παρά μόνο διάφορα γενικόλογα του τύπου «υπάρχουν νέες μέθοδοι και τεχνικές». Δηλαδή δε θα υπάρχει θάψιμο στο έδαφος φτωχών χωρών της Αφρικής και άλλων πρώην αποικιών; Δε θα υπάρχει «μπλουμ» στο βυθό κάποιας θάλασσας; Δε θα χρησιμοποιούνται στη βιομηχανία πυρηνικών όπλων; Ποιά είναι τέλος πάντων αυτή η «οικολογική» και «ακίνδυνη» λύση για τα απόβλητα;
    Παρεμπιπτόντως, είχα παρακολουθήσει παλιότερα μία «θεματική βραδιά» του Κούλογλου όπου συζητούσαν το θέμα της πυρηνικής ενέργειας και μιλούσαν υποστηρικτές αλλά και πολέμιοι. Ένας από τους υποστηρικτές είχε ρίξει το απίθανο επιχείρημα ότι τα πυρηνικά απόβλητα δεν είναι και τόσο μεγάλο πρόβλημα διότι και όλα τα πυρηνικά απόβλητα του κόσμου να μαζέψεις μαζί, δε θα καταλαμβάνουν μεγαλύτερο όγκο από μία πολυκατοικία, σε αντίθεση ας πούμε με τα σκουπίδια από άλλες βιομηχανίες που καταλαμβάνουν τεράστιες εκτάσεις. «Ξέχασε» βέβαια να αναφέρει ότι αυτή η «ραδιενεργή πολυκατοικία» είναι πολύ περισσότερο επικίνδυνη από όλα τα εκατομμύρια τόνους σκουπιδιών του πλανήτη μαζί.

    – Αναφέρει ότι με τις νέες τεχνολογίες τα πυρηνικά εργοστάσια μπορεί να φτάσουν να ζουν μέχρι και 60 χρόνια αλλά στη συνέχεια πρέπει να παροπλιστούν και να ντυθούν με ένα «φέρετρο» από μέταλλο και μπετόν ώστε να παραμείνουν ασφαλή μέχρι τα ραδιενεργά κατάλοιπα εντός τους να διασπαστούν εντελώς. Αυτό σημαίνει ότι θα σπείρουμε την επιφάνεια του πλανήτη με ραδιενεργά κουφάρια και «νεκρές ζώνες» γύρω τους που θα χρειάζονται τακτικούς ελέγχους και συντήρηση ώστε να αποφευχθούν διαρροές λόγω φυσικών καταστροφών και της πανταχού παρούσας φυσικής διάβρωσης. Αν λάβει κανείς υπόψη ότι μιλάμε για ραδιενεργά ισότοπα με χρόνους ημιζωής εκατοντάδων ετών, η ανθρωπότητα θα έχει για καμιά χιλιετία να διαχειρίζεται το πρόβλημα των παροπλισμένων πυρηνικών της εργοστασίων και των πιθανών καταστροφών που μπορούν να δημιουργήσουν.

    – Κι όλα αυτά για τι; Για καμιά εκατοσταριά χρόνια ενεργειακής παραγωγής, αφού το διαθέσιμο Ουράνιο δε φτάνει για πολύ περισσότερο, αν χρησιμοποιηθεί εντατικά.

    – Ακόμη πιο αντιφατικά, παρ’ όλα τα παραπάνω και παρόλο που ο πρώτος συνομιλητής παραδέχεται ότι οι «εναλλακτικές» πηγές ενέργειας αλλά και η σύντηξη γνωρίζουν ραγδαία τεχνολογική εξέλιξη και σε λίγες δεκαετίες θα είναι πιο φτηνές και παραγωγικές, επιμένει παρ’ όλα αυτά στην «αναγκαιότητα» χρήσης της πυρηνικής…

    – Κι όταν εσύ φέρνεις αντεπιχειρήματα και επισημαίνεις τις αντιφάσεις του, η πρώτη αντίδραση είναι να σε ταυτίσει με το… πετρελαϊκό λόμπι και τα συμφέροντά του. Όταν αυτή η γελοία προσπάθεια σπίλωσης δεν πιάνει, περνάει στην απαξίωση και στο «κακώς ασχολήθηκα μαζί σου» και στο «είσαι επιστημονικά άσχετη» και στις σούπερ κατερίνες. Επιχειρηματολογία του τύπου: «με στριμώξανε οπότε για να ξεφύγω θα το παίξω «ειδικός» και «επιστήμονας» του οποίου η γνώμη έχει «ιδιαίτερη βαρύτητα» ενώ εσείς είστε άσχετοι και ό,τι κι αν λέτε δεν μετράει».

    – Κι έχουμε και τον άλλον από δίπλα να μας λέει για το «εθνικό συμφέρον» και τι επιβάλλει αυτό. Η ίδια λογική με αυτή που επικρατούσε σε χώρες του ανατολικού μπλοκ παλιότερα και στην Κίνα αυτή τη στιγμή, δηλαδή «μολύνετε και καταστρέψτε περιβάλλον και ανθρώπινες ζωές χωρίς τύψεις, αυτό που μετράει είναι η «εθνική ανάπτυξη» και η οικονομία»…

    – Ο άλλος λέει «αφού έχουν οι γείτονες πυρηνικά κι αν πάθουν αυτοί καταστροφή θα πεθάνουμε κι εμείς, ε ας κάνουμε κι εμείς, τι διαφορά έχει». Πανέξυπνη λογική…

    – Οπότε κουράγιο Κούλα, γιατί μ’ αυτά που διαβάζω εδώ μέσα, μόνο φόβο νοιώθω.

    (του Blackadder)

    • Μολις εγινε η εκρηξη στο ηφαιστειο της Ισλανδιας.. αυτο ηταν που θυμηθηκα..
      το ποσο «χαλαρα» δεχομαστε οτι δεν ελεγχουμε την φυση.. τους σεισμους και τα ηφαιστεια..

      Λοιπον, απο οσο θυμαμαι οι προτασεις για κατασκευη πυρηνικων εργοστασιων στην Ελλαδα στο συγκεκριμενο θρεντ

      ειχαν το κορυφαιο επιχειρημα

      «πρεπει να εγκαταλειψουμε τον λιγνιτη και το πετρελαιο.. αρα μονη λυση η πυρηνικη ενεργεια»

      που τη χαρακτηρισαν και «απολυτως οικολογικη»!!

      φθηνοτερη ενεργεια (??).. και άρα «αυτοδυναμια».. της ΧΩΡΑΣ.. (χοχοχο αυτο κι αν ηταν αστειο..)

      και ότι τα αποβλητα πιανουν λίγο χώρο (δε μιλουσαν βεβαια και για τα κτιρια.. που επισης πρεπει να μεταχειρστουν ως ραδιενεργα αποβλητα..)

      και αντεπιχείρημα για την πιθανη πχ κατασκευη ανεμογεννητριών/φωτοσυσσωρευτων..

      «οπτική μόλυνση»!!!!!!!!

      γιατι, οταν δε βλεπεις τη μόλυνση.. δεν πειραζει
      χααχχααχα

      τεσπα, τους ελεγα τοτε.. οτι όσο γαματη τεχνολογια και να αναπτυξεις..

      τουλαχιστον τους σεισμους δεν τους ελεγχεις!

      αρα για την Ελλαδα πρεπει να ειναι απαγορευμενη μια τετοια «λυση»..

      γιατι δε μπορεις να ρισκαρεις το μελλον όλων..
      και η απαντηση ήταν..

      «οι αλλοι ειναι ηλιθιοι που εχουν φτιαξει πυρηνικα εργοστασια? ακομα και σε σεισμογενεις περιοχες (Ιαπωνια)?»

      .. για το ηλιθιοι δεν ξερω.. απερισκεπτοι ναι, συμφεροντολογοι και αδιστακτοι μπρος στο κερδος.. ναι!

      Τελος παντων, ας κανουμε πρωτα απο ολα
      οικονομια στην ενεργεια..

      δε γινεται μονιμως να «χρειαζομαστε» περισσοτερη (σπαταλαμε παρα πολλη ήδη… σκεφθειτε ποση ενεργεια καταναλωνουμε στα λαμπακια των διαφημιστικων πινακιδων.. ή στα χριστουγεννιατικα ντεκορ..)

      και επειτα να κοιταξουμε ποιες μεθοδοι εχουν λιγοτερο καταστροφικα (σε ανθρωπινες ζωες και σε ποιοτητα ζωης) αποτελεσματα .. μακροπροθεσμα.. ή σε περιπτωση ατυχηματος..

      ΥΓ ενα ακομα επιχειρημα ηταν.. οτι
      «τοσος κοσμος πεθανε σε πολεμους.. ή σε αεροπορικα δυστυχηματα.. σιγουρα υπαρχει η πιθανοτητα ατυχηματος και σε πυρηνικο εργοστασιο..
      αλλα δεν πρεπει να μας φοβιζει τοσο.. και να μην προχωραμε.. στην «προοδο».. και την «αναπτυξη»..»

      λες και μας ανηκει το μελλον των επομενων γενιων.. και επιτρεπεται να ρισκαρουμε ετσι..

      και ενα ακομα ηταν.. «αν ειναι να μην κοπουν μισθοι και συνταξεις.. ας το συζητησουμε το ενδεχομενο πυρηνικης ενεργειας στην Ελλαδα»..

      λες και τα Ταμεια αδειασαν.. επειδη δεν ειχαμε πυρηνικη ενεργεια..

  9. Oι λύσεις μπορούν να είναι πολύ πιο απλές από όσο νομίζουμε και να μη χρειάζεται να μειώνουμε την κατανάλωση ενέργειας.
    Πχ έχουμε αξιοποιήσει στο έπακρο τις δυνατότητες που μας δίνει ο ηλεκτρομαγνητισμός;

    Στο παρακάτω βίντεο μια γεννήτρια κινείται χάρις στην διάταξη μαγνητών

    Perendev

    • νομιζω πρεπει να ξοδευουμε (τουλαχιστον οσο υπαρχουν σοβαρα καταλοιπα και επιπτωσεις απο την παραγωγη της) οση ενεργεια πραγματικα χρειαζομαστε..
      δηλαδη, να περιορισουμε τη σπαταλη ενεργειας..
      ειτε προκειται για το σπιτι μας και τη δικη μας ρουτινα.. είτε προκειται για δημοσιους χωρους που θερμαινονται-φωτιζονται κλπ

  10. Όταν ο ήλιος δύσει για πάντα, ο αέρας σταματήσει να φυσάει, τα νερά να τρέχουν, η γη να βγάζει αέρια -να κλανει θα έλεγε ο καλλιτεχνικός διευθυντής με σύμβαση έργου- οι φυσικές πηγές να στερέψουν, ναι τότε ίσως η πυρηνική ενέργεια να είναι μια κάποια λύση…

    • Έχουμε ένα φοβερό αντιδραστήρα σύντηξης:
      τον Ήλιο…
      Αυτός παράγει ότι χρειαζόμαστε για να κάνουμε τα πάντα.
      Όλη η ζωή στη γη από αυτόν τρέφεται για να κάνει ότι λειτουργίες χρειάζεται. Εκατομμύρια χρόνια τώρα.
      Λίγη εξυπνάδα θέλει και θα κάνουμε πολύ περισσότερα από αυτά που κάνουμε με το πετρέλαιο.
      Πάρτε για παράδειγμα πόσο ηλίθιες κατασκευές κάνουμε στα κτίρια.
      Ενώ θα μπορούσαμε να χρησιμοποιούμε τον ήλιο και το κλίμα που μας δίνεται πάμε και φτιάχνουμε τέτοιες κατασκευές που θέλουμε μετά πετρέλαιο και λιγνύτη για να έχουμε τις επιθυμητές θερμοκρασίες.

      Ο μόνος λόγος που θέλουν να κατασκευάσουμε πυρηνικά είναι η συγκέντρωση της ενέργειας σε λίγα χέρια και η χρήση πυρηνικών για όπλα, δύναμη και εξουσία.

  11. ΜΑ φυσικά, αν η Σαχάρα και όλες οι περιοχές με ηλιοφάνεια απο την Καλιφόρνια μέχρι την Ισπανία και την Ελλάδα και τη Μέση Ανατολή ήταν γεμάτες με φωτοβολταϊκά που δε μολύνουν και είναι καθαρά και χρησιμοποιούσαμε και άνεμο και τρεχούμενα νερά, τότε θα ήταν πολύ διαφορετικά τα πράγματα…
    αλλά αυτό δεν πρόκειται να γίνει ποτέ με το υφιστάμενο οικονομικό καθεστώς και τρόπο λειτουργίας-σκέψης-νοοτροπίας των καπιταλιστικών-ανεπτυγμένων κρατών…

  12. Διαβάστε μερικά ερωτήματα για να αποστομώνετε τους υπέρμαχους της πυρηνικής ενέργειας.

    ΕΡΩΤΗΣΗ: Το πλουτώνιο 239 είναι το πιο επικίνδυνο πυρηνικό απόβλητο. Παράγεται σε μεγάλες ποσότητες. Πόσα χρόνια πρέπει να απομονωθεί από το περιβάλλον;
    ΑΠΑΝΤΗΣΗ: (Η σωστή!): Τουλάχιστον 240000 χρόνια, αν η ποσότητα είναι μερικά γραμμάρια. Για τους τόνους αποβλήτων των εργοστασίων παραγωγής ηλεκτρικού ρεύματος δεν υπάρχει απάντηση.
    ΕΡΩΤΗΣΗ: Ποιά είναι η σημερινή διαδικασία για την απομόνωση του πλουτωνίου;
    ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Αρχικά, το πλουτώνιο αποθηκεύεται σε ειδικές μονάδες (σιλό) με συνεχή κλιματισμό, ανάδευση και πρόσμειξη με κάδμιο ή βόριο. Αυτό κρατάει 1-2 χρόνια, ανάλογα με την ποσότητα. Μετά, αφού τα δοχεία έχουν κρυώσει αρκετά, μεταφέρονται σε «κατάλληλους» χώρους (σπηλιές κλπ) για 10-12 χρόνια. Για την μέθοδο της τελικής και μόνιμης αποθήκευσης δεν υπάρχει κάποια ικανοποιητική λύση. Αν κάποιος ξέρει μια μέθοδο που να διαρκεί εκατομμύρια χρόνια, θα ήταν ενδιαφέρον να την ακούσουμε.
    ΕΡΩΤΗΣΗ: Οι ΗΠΑ διαθέτουν αυτή τη στιγμή περίπου 100 πυρηνικούς σταθμούς παραγωγής ενέργειας. Πόσους ακόμα χρειάζονται για να αρχίσει να μειώνεται το CO2 που εκπέμπει η χώρα στην ατμόσφαιρα;
    ΑΠΑΝΤΗΣΗ: (Κατά τους υπέρμαχους της πυρηνικής ενέργειας) Τέσσερεις φορές τόσους.
    ΕΡΩΤΗΣΗ: Πόσο μέρος των εκπομπών CO2 οφείλεται στην παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας σε σχέση με άλλες αιτίες πχ μηχανές εσωτερικής καύσης;
    ΑΠΑΝΤΗΣΗ: 40%.
    http://www.epa.gov/climatechange/emissions/co2_human.html#fossil
    Σε αυτό αναφέρεται η πυρηνική ενέργεια. Το υπόλοιπο δεν θα επηρεαστεί.
    ΕΡΩΤΗΣΗ: Τι ποσοστό ηλεκτρικής ενέργειας παράγεται σήμερα από πυρηνική ενέργεια και τί αύξηση εργοστασίων απαιτείται για να αυξηθεί ουσιαστικά αυτό το ποσοστό;
    ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Η σημερινή συνεισφορά των πυρηνικών εργοστασίων στην παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας είναι 16%. Για να συνεισφέρει ουσιαστικά στην μείωση των εκπομπών CO2 πρέπει να γίνει τετραπλάσια, κατά τους υπέρμαχους πάντα της πυρηνικής ενέργειας. Αν δηλαδή έχουμε σήμερα περίπου 433 πυρηνικούς σταθμούς σε λειτουργεία, θέλουμε σχεδόν 2000!
    http://en.wikipedia.org/wiki/World_energy_resources_and_consumption
    Αυτά τα λίγα προς το παρόν. Θα συμπληρώσω και με άλλες ερωτήσεις ώστε σιγά-σιγά να αποκτήσουμε ένα οπλοστάσιο επιχειρημάτων.

    • ρε παιδια τι γινεται με την αμερικανικη βαση της Σουδας??? στα Χανια τα κρουσματα καρκινου εχουν αυξηθει κατακορηφα οπως και θυρωειδη!! πλοια που κινουνται με πυρινηκη ενεργεια οπως και υποβρυχεια μας επισκεπτονται καποιες φορες αφηνωντας τα αποβλητα τους στην θαλασσα που κανουμε μπανιο! Επισης και κλεινω εχουμε και ενα αλλο καλο το πεδιο βολης που γινονται δοκιμες πυραυλον μη εμπλουτισμενου ουρανιου και δεν φτανει αυτο εχουν αναφερθει κρουσματα απο βολες που εχουν αστοχησει προκαλοντας μεγαλα προβληματα καθως οταν το βλημα χτυπησει σκληρο εδαφος η σκονη που δημιουργειται και μεταφερεται απο τον ανεμο ειναι ικανη να προκαλεσει λευχαιμια!!!!!!!!!!! Θα ειθελα να ακουσω τις αποψεις σας

Σχολιάστε